Een pracht St. Nicolaasgeschenk
ft.H.*KUgjRKcZ2
1-
Boterletters wJLwimellmlleii
llit St. lota
«Wij brengen juist wat U zoekl!
Stoffen
O
GEBR.SPAAS
UISITEKAARTJES?? ïtj
L
N. J. GEIJSKES, Banketbakker
Firma A. C. Fijn vanDraat
St. Nicolaas
l.
U0|Zie onze prijzen...
Van Rondom
WATERSTOKER».
Appelbollen Boterletter Spritsletter
Spoorbanket Chocolade en Suiker
figuren Marsepain enz. em.
FRANS DRIESF.N LoPik«r.tr. 3»
Drogisterij „Hel Wapen van Schoonhoven"
Oude Haven 22 - Schoonhoven
HOOGSTDAAT 204-212 BEI JERLAND5CHE LAAN
OOUD5CHE WAGEN5TR.- JONKER FRANSSTR.-BINNENWEG.
Iedere koopar wordt eigenhandig door St-Nicolaaa eh x'n
Knecht een aardig souvenir.over bandied. s
Peins niet langer Marie!
i St. Nicolaas
R a d I o-X o o m t I i
Schoonhoven
verzoekt beleefd vroegtijdige bestelling
Kistje Sigaren
Praciiscbe geschenken legen voordeelige prijzen
2-pers. Lakens
p.ima wit Flanel
primi wti Katoen
Dameskousen
Directoires
Dameskousen
MARKT tó
GOUDA
TE HUUR:
2.43.30 H.A. uitstekend
WEILAND,
ERRES K.Y.107
G. PLOMP
VUsdruk fl.00 p. 10 kilo
mu
rlcKï
ff
lUl/t
ft»
iAALIn
t>rrn*
U zaekl een Adres van Vertrouwen
M. L. Deerenberg, Juwelier
Mengelwerk.
De medeplichtige.
FEUILLETON.
De Broeders des
verderfs.
Brandwonden
Kloosterbalsem
Plaatselijk Nieuws.
EERSTE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhovntcht Courant
VRIJDAG 88 NOVEMBER i»
JAN BROUWER HAVEN 63 - -
TELEFOON ««3 SCHOONHOVEN
li een Radio-Installatie en Grammafoon v.t
MM BROUWER, of Onderdeelen zooals Accu
Plaatstr. App., Luidsprekers, mooie Kasten, Oeiijkrichter
voor vullen v. accu's, Qrammafoonveeren, Veerwerker
of een der nieuwste Qpammafoonplaten, enz enz
Wegen* ouderdom te koop aange
boden: Druk beklante Waterstokerij
met verkoop van Waechartlkelen
enz. Huur 8.25. Prijs 2800.-.
Adres: R. KNEGT, Tutndereetr. 102
Rotterdam.
KOOPT UW
ST. jN I COL A AS-C ADEAUX
BOEK- EN PAPIERHANDEL
i A. ANKER
Meent Bergambacht
Gezelschap- en Kwartetepelen
Kleur- en Prentenboeken School-
étui's Luxe Potlooden en -Pen
houders Boetseerdooten
Dpozen Luxe Post - Ansicht-,
Foto- en Poesie-Albums enz. enz.
Beleefd Aanbevelend
ROTTERDAMSCHE
BANKVEREENJGING
kapiuai/sa oooooo
«ÏSÏRVE/iOOOOOOO
KANTOOR
SCHOONHOVEN
Belegging \^n
Spaargelden in
Effecten
Advies
kosteloos
Telefoon 53 Schoonhoven
A. ELSENAAR v h H. SMIT
Haveit 33 - Schoonhoven
levert U tegen fibriekspi ijzen
Vrisohtboom-oerbolineum, Callfornlacho Pap,
Bordeauxeohe Pap, Boomapuiten, Voe levartraan
Levert dagelijks Versch Ie kwaliteit Boterletters
Spritsletters - Appelbollen - Saucijzen - Oroot
en Klein Speculaas met en zonder amandelen.
Borstplaat - Overheerlijke Zoute Krakelingen.
Stengels en Cake.
Oeen fabrieksgoed, doch allaa elpen Gebak.
Vezoeke beleefd vroegtijdig te be.stellen.
Prima Rooktafel» 9.75
Echte Leerfauteuils 42.50
Eiken Werktafel» 13.75
Dames Bureaux 34.50
Dames Werkzakken 1.45
Bureau-Stoelen 10.90
Sierkussens 2.25
Theetafelkleeden 1.45
Vloervachten 13.50
Haardvachten
Warmwaterstoven
Pouffes
Kinderfietsen
Autopeds
Parapluiebak
Schoorsteenloopers
Tafel kleeden
Mod. Boekenkast
3.75
4.25
7.50
4.25
1.90
6.50
1.90
5.90
24.90
Wij vragen Uwe speciale aandacht voor onze
GEÏMPORTEERDE MAROCAANSCHE
LEEREN KUSSENS EN POUFFES
236
vat St. Nico laas voor jt Kloris moet rijden, doe als ik steeds
heb gedaan en ga naar „CUBA', Lopikerstraat 3, Schoonhoven,
DAAR zijn behalve een re\uensorteerlng Sigaren ook een pracht-
collectie L UXE ROOK-A R\riK.ELEN en dat is nog wel zoo aardig
I ijfet mooiste voor St. Nicolaaa Is een
tei
tiadeau te geven. Koopt zulks bij
een vertrouwd handelaar en wel bij
J. H. DE KREIJ - B 10 te Ottoland
Ruim geiorteerd en in alle prijzen
leverbaar
Vraagt ook zijn huurkoopconditiën
gisc
Wie koopt er niet een geschikt
St. Nicolaas-Cadeau
In de vorm van een fijn
tegen scherp concurrerende prijs. Dan Is het adres bij
ST' W \A'«, verschillende Loterijen
Ook „Witte Stad" Obligaties
0EBR SPAAS
levert U op ver- BON
toon dezer
van
prima Twentsch ,n
linnen, S stuks. v. L.IU
0EDR. SPAAS
levert U op ver- BON
toon dezer
Oewone prijs 1 0.35
Nu 4 el voor 1.10
«BR. SPAAS
levert U op ver- BON
toon dezer
voor hemden.
Oewone priji f 0.30
Pr. geruite Stoffen 70cM.br. 33 ct.
w ii 85 cM. 38
Tweedstoffen vanaf39
Qebloemd Ribfluweel vanaf 58
Zijden Velvet, 70 cM. breed 1.38
- - 90 cM. breed 8.85
Oebloemd zijden Velvet, v.af 88ct.
Cadlosa Velvet 89
Chiffon 00 cM. br. 1.58
Wollen Popeline 85 cM. 79ct.
n Poplllon 130 cM. 1.78
Crêpe de Chlne
130 cM. breed I.BO
FijnewollenSergel30cM.br. 1,88
Zijden Crêpe Oeorgette
00 cM. breed I.BO
Prima Crêpe de Chine
00 cM. breed 1.88
Pyama Flanel, gestreept l9ct.-84 ct.
gebloemd 89 c.-38c.
Oesfreepf en geruli Sportflanel
18 cl.-84 ct.-80 cl.
0EBR. SPAAS
levert U op ver- BON
toon dezer m—mmm
Zijden
met punthiel.
Qewone prijs 95 cent.
Nu voor 75
GEBR. SPAAS
levert U op ver- BON
toon dezer —mmm
Prima Dames
Winter kwaliteit
Qewone prijs f 1.05
Nu voor85 cl*
Nu 8 el voor
0E0R. SPAAS
levert U op ver- |j Q
toon dezer
Zijde met fil d' écose
Zeer solide.
Met punthiel
Qewone prijs f 1.60
Nu voor 1.20
(UITERDIJK),
aan den Hollandschen IJssel; bij
het Gemaal van den Polder Stein.
Inlioh tingen ten Kantore van No
taris J. KOEMAN te Haastrecht
makelaarskantoor van
G. VAN OER HORST
Beëedigd Makelaar in Onroerende
Goederen - Hypotheken tot e\k
bedrag op Huiizen en Landerijen.
Op Land met goede overwaarde
10 jaar va&t. Koop - Ver
koop - Huur - Verhuren - Huizen
en Landerijen.
Kortedijk 6 Schoonhoven Tol. 100
M...I 3 Ump. ontvangt»«W
met Ingebouwde* luidspreker.
Kan aan dan wand wordan gaban-
gen. In eikenhouten uitvoering.
Het nieuwst* on beste van R S. Stokvl»
Rotterdam, sn met volle garantie-
Agent voor Schoonhoven en Omstr.
Koestraat 18 Schoonhoven
Plectro-Technlech Installatie-Bureau
Ook voorradig alle Phlllpsmerken
S. W. N. v. Nonten. S-hoonhoven
Hoasfdrank
ll.lf.VI
VIII HOUTEN. ICHOOHHOVEH
I I 1.— per fleich verkrijgb.ar bi)
Meerkerk: Joh. Jongkind.
NoordelooaJ. J. Uitenbogaard.
Goudriaan; 8, Ook.
Ottoland: K. Eikelenboom.
Bjandwjjki 0. vut Zeaaen,
MotenanrNgraaf O. Vink.
BleKkenigraaf: P. van Rees.
Oud Albl&a: G. Vonk.
Streefkerk' W de Ruiter.
Wingerden: H. Kreukniet.
Groot-Ammere: B. Brand.
Hoog-Blokland: J. Verdoorn.
Ameide: K. Verhoef.
Ridderkerk: P. J. Keeenboom.
Gieasen-Uieuwkerk: A. Vonk.
Schoonhoven: Hoogenboezem.
Bergambacht: N.V. öchouten.
Lekkerkerk: Jac. Storm.
Ouderkerk: H. Kvegroen.
Ouderkerk a.i. IJsBel4 van Walnum.
Haastrecht M. T. Hagen.
Polibroek: Th. Molenaar.
Beniéhop: M. Kooiman.
IJaaeJatein: J. Karelae.
Jutphaae: M. Brand.
Montfoort: K. Wageniveld.
Dat vindt U bij
Haven 38 - Telefoon III - Schoonhoven
rererCenS«,'ii.rl"Kp00Udïn .voe«loozc massieve gladdt Ringen. Ora-
"'n, gr?'"- Per gewicht uitgeprijfd Bij eventueel veil ven ol
h"r. 'n W'IK*""C rnct onze groote collectie U thuis een
lecrln'L bT/' '7u"cns ^icden U."n cm der grootste sor-
wékkfra an R ,T' ^,lvtre" Dunes.en Hcercn.Polshorloges, Kl«kke
en KiiihM 'l"'.0""'''*"- Oi-oote keuze in Diamant, Goud, Zilver
root V t P r Jruris'r '°r'"rln« Pendulesiellm rillen
I,™ F DICH r ook v Jgens voorschrift van H H. Doctoren
tegen scherp concurreerende prijzen. Oroote collectie Tafelzilver.
vóoelRrmI.nnS:ev,od1,ï0r n' eTh"le land Ei«5" reparatie-inrichtint
voor Brillen, Klokken, Qoud enz. - Aanbevelend,
M. L. 0EER8NBERQ, Oediplomeerd Ooudamid, Horloger en Opllclr
Rulmo Kouzo Sint Nloalaaa-Cadoaux
TWEEDE BLAD. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. Schoonhovanschi Courant VRIJDAG 28 NOVEMBER 1930
hebben. Zoo noemen ze dat immers?'' 1
„Ja zeker tante, u raakt al heel aar
dig thuis in die woordenkeus of, zooais
wij dat noemen, in do terminologie."
„Ik weet wel zooveel af van de tegen
woordige wetten en zulke dingen," ver
volgde tante, „dat ik op de hoogte ben
met de bepalingen, dat voor alle arbei
ders een bepaalde werktijd is voorge
schreven. Als ik 't goed heb, mogen de
mensohen niet langer dan 8 uur per dag
werken, ook al «ouden ze 't nog zoo
graag willen en'ik geloof ook, dat ze
bezig zijn om de winkeliers te verbieden
hun winkele den geheelen dag open te
houden."
Ik knikte alleen maar even dm tante
in haar betoog niet te storen.
„Dtit geldt voor iedereen, maar niet
voor de raadsleden 11 Ia dat niet schan
delijk onbillijk? Een goed raadslid heeft
voor hij naar de vergadering gaat, toch
zeker eenige uren noodig om Jjich op de
hoogte te stellen met hetgeen ter sprake
zal worden gebracht. Dan komt hij in
de raadszaal, zonder te weten, wanneer
hij er uit zal komefl. Het kan daar een
uur duren, maar ook 3 df 6 of 8 of lan
ger. Dat mag niet. De wet verbiedt het,
dat iemand langer dan 8Vi uur werk en
zeker niet zoo'n afmattend werk, als dat
van de raadsleden. Daarom vind ik 't
ook verstandig van dat raadslid in Al-
blasserdam, die kort en goed gezegd
heeft, „om half elf naar huis". Ik heb.
uit ihet verslag niet kunnen Iezjen, of bij
bedoelde halt elf 's morgens of 's avonds,
maar ik denk wel, dat hij 's avonds be
doeld heeft, want de voorzitter zei er
nog bij, dat om tot 2 uur te vergaderen
te laat was. Dat schijnt dus al meer
voorgekomen te zijn. Nou vraag ik je???
Tot twee uur in den naoht! Hadden die
raadaleden een o verwerkvergunning?
Hadden ze toestemming van de politie,
om na bezetten tijd bijeen te zijn in een
voor bet publiek 'toegankelijk lokaal?
Hadden ze nog geen 8J uur gewerkt, toen
ze* begonnen te vergaderen? Voldoet het
raadslokaal aan de bepalingen van de
arbeidswet, de veiligheidswet,' de gezond
heidswet, de kinderwet en aan de ver
ordeningen van de plaatselijke politie?"
Ik was verstomd in mijn stoel gezon
ken, mair tatite ging met vurige geest
drift voort:
„Begrijp je jongen, dat het tijd wordt,
dat daarin voorzien wordt? Ik heb groot
ontzag voor het raadslid De Wit, in Al-
blasserdam, die eindelijk eens deze veel
te lang verwaarloosde aangelegenheid
aan de orde heeft gesteld. Zoo goed
als er is of komt een wet op de winkel
sluiting, zoo goed moet er zijn een wot
op de raadssluiting, een Vet op «den
werktijd voor raadsleden, een wet op het
loon van de raadsleden
„Presentiegeld heet dit in 't Hol
lands," fluisterde ik.
„E^n wet op hef presentiegeld, waar
bij eindelijk eens wordt vastgesteld, dat
die mensohen, die zich nu voor ons af
beulen, het wat beter zullen krijgen."
„Ik vrees, dat het nog wel wat duren
zal, voor dat dit alles bereikt is," zei ik.
„Dan moeten de raadsleden over het
geheele land maar doen, wat in zulke
gevallen altijd gebeurt: algemeene staking
van raadsleden," besloot tanten met een
vuistslag op de tafel.
Het viel niet te ontkennen, dat Ste
ven Brand anders was dan een ander.
Hij was geen idioot,, maar wel was hij
'n sufferd, 'n stommerd, wiens hersens
ongelooflijk langzaam werkten en wiens
tong niet dan met groote moeite in be
weging was te brengen.
Met zijn ge Wonen, ietwat loomen tred
liep hij op een avond door de nachte-
lijk-stille buitenwijkstraten huiswaarts.
Het licht van de lantaarns gaf vreemd
geel-roode kringen in den ijlen mist,
zwevend over stad en land.
Hij sloeg een hoek om en betrad een
breede, deftige straat, waarin dè huizen
aan weerskanten op keurig onderhouden
vóórtuintjes konden bogen. Bij het vierde
^pje struikelde hij over een donkere
mansfiguur, die op het trottoir lag uit
gestrekt
In de war door dat ongewone gebeu
ren, blèof Steven, toen hij zijn evenwicht
hervonden had, hulpeloos neerkijken op
de roerlooze gedaante.
Langzamerhand drong het tot hem
door, dat hij maar niet doodbedaard
zijn weg vervolgen kon, als een mede
schepsel mogelijk "in nood verkeerde. Hij
trad nader bij en boog zioh over den ge
vallene heen.
Het duurde geruimen tijd, vóór Ste
ven Brand, die als een verschrikt kind
met zijn vinger in den mond stond, er
toe kwam, den vermeenden dronkaard
bij den schouder te pakken en heen-en-
weer te schudden.
Het slappe lichaam, dat op de rech
terzijde had gelegen, zonk daardoor plat
op den rug; de donkere jas viel open.
Met een sissend geluid haalde Steven
eensklaps zijn adem in.
Bloed! Hij zag bloed. De man op den
grond was in smoking gekleed, het wit
van zijn overhemd was doorweekt van
bloed.
In ontzetting wTong Steven zijn han
den. Wat moest hij doen? Wat moest
hij tooh doen? Hard wegloopen, om dat
versohrikkelijke niet langer te zien?
Schreeuwen, om de bewoners van de
straat tehulp te doen schieten? Politie
roepen? Een dokter?
Radeloos bukte bij opnieuw. Hij zag
iets glinsteren. Hij raapte het op. Hel
was een lang, smal mes, vlijmscherp,
met bloed bevlekt.
Het geluid van snel-nadterende voet
stappen klonk op.
Zuiver uit instinct zijn hersens
stonden stil wierp hij het bedoelde
mes neer en zette hst op een loopen.
Hij kwam terecht in de armen van een
geuniformd man, die van den anderen
kant naderde. Hij werd boos, omdat de
man hem wilde tegenhouden en trachtte
zioh los te rukken.
De eerst zoo stille straat; was in onge-
loofelijk korten tijd tot een pandaemo-
nium geworden. Liohten flitsten, voeten
stampten aan, oen auto ronkte, een po-
litiefluit gilde, stemmen riepen, schreeuw
den, jammerden.
Als in een waanzinnige nachtmerrie
liet Steven Brand met zich sollen; hij
had alle begrip van de werkelijkheid; al
le houvast reddeloos verloren.
Men plakte hem neer op een houten
brits in een kale| kille cel. Urenlang zat
hij roerloos, verdwaasd voor zich uit te
slaren, niet bij machte een enkele ge
dachte in zijn leege hersens te doen post
vatten.
Het geval verwekte groot opzien.
Aanvankelijk waren autoriteiten en
publiek volmaakt tevreden met de ge
vangenneming van den map, in wiens
hardnekkig, quasi-versuft zwijgen men
niets dan een pose zag, een arglistig ver
kennen van den stand van zaken, waar
door hij ten slotte zijn houding vorder
zou kunnen bepaler
Het geval klopte als een bus. De na
derende agent had den moordenaar nog
juist het bebloede mes zien wegwerpen.
De onverlaat wilde het hazenpad kiezen,
hij verzette zich hevig tegen zijn arres
tatie, maar hij werd overmeesterd. Bloed
vlekken en vingerafdrukken maakten bet
geval compleet.
Alleen het motief ontbrak. Maar dat
zou ook wel spoedig gevonden worden.
Een week later was die sohoone zelf
verzekerdheid geheel tot puin verkrui
meld.
De vermoorde bleek een gentleman-
boef geweest te zijn, die zioh met oen
enorme som gelds uit de voeten had wil
len maken. Bij zijn papieren vond mon
dreigbrieven van collega-boeven, d;e aan
duidelijkheid niets te wenschen overlie
ten. De som geld, die hij bij zioh droeg,
was spoorloos verdwenen, op den ver
dachte werd daarvan geen cent terugge
vonden. Ten overvloede maakten deskun
digen uit, dat de man ergens vermoord
was neergelegd in do stille straat. Ste
ven Brand had als naar gewoonte den
geheelen avond iff zijn stamkroeg door
gebracht, wat hem een onaanvechtbaar
door
s JAN KIJKUIT.
WtrMIjdsn voor raadsjtdtn.
„Jan, is Jod niet thuis?" vroog taats,
toen ze me een kop koffie bracht.
„Neen, tante, Jod ie een wandeling
gaan maken om nieuwe krachten te ver
garen voor zijn inapannendon arbeid."
„Dat is jammer,"
„Wat is jammei', dat hij wandelt, dat
hij nieuwe krachten vergaart of dat hij
zoo inspannend werkt?"
„Geen van al, ik vind 't alleen jam
mer, dat hij niet thuis is, omdat ik hem
iets wilde vragen, dat ik zeker straks
weer vergeten zal zijn.*
„Zeg u 't mij dan maar, dan zai ik 't
voor u onthouden. Ik heb niet zooveel
zorgen aan mijn hoofd als u."
„Ja, dat is goed. Ik wilde Jod vragen
wat dat toch eigenlijk is: een collectief
arbeidscontract, waarover ik telkens te
lezen krijg."
„O, maar lieve tante, daarvoor hebt u
al die geleerdheid van Jod niet noodig,
dat kan een eenvoudig man als ik u
ook wel vertellen. Collectief beteekent
„gezamenlijk" en contract is een over
eenkomst. Het is dus een gezamenlijke
arbeidsovereenkomst."
„Zoo," zuchtte tante, „half voldaan,
„dat is al een stuk duidelijker. Waarom
gebruiken ze toch niet onze eigen taal
in plaats van al die poespas?"
„Dat kan ik u ook zeggen Menschen
die wat te beteekenen willen hebben, zul
len nooit in 't Hollandsch iets zeggen
als ze dat in een vreemde taal kmi'nen
doen. Dat staat namelijk vrèeselijk knap.
Als iemand een stel woorden gebruikt,
die een ander niet begrijpt, heeft hij al
een stuk op den ander voor. Voor de ze
kerheid gebruiken ze daarohi ia offi-
cieele en half-offifieele stukken bij voor
keur een overvloed van vreemde woor
den. De opstellers daarvan weton dan
dat ze een groot deel van heil, die deze
stukken nloeten lezen, al duizelig hebben
gemaakt. Enfin, u weet dus nu al weer
wat collectief arbeidscontract is."
Tante keek me een beetje peinzend
aan, knikte slapjes en wilde weggaan.
„Of is hpt u nog niet heelemaal duide
lijk?" vroeg ik.
„Neen, jongen, ik versta de woorden
nu wel, maar ik weel nog niet; wat ze
er mee bedoelen."
„Dan zal ik u dat ook eens uitleggen.
Er is laten we zeggen een of ander vak,
bijvoorbeeld metsolen, waarin dikwijls
moeilijkheden voorkomen. Conflicten no '-
men ze dat ia 't Hollandsch. Bijvoor
beeld stakingen, loongeschillen, werktij
den-kwesties en zulke dingen meer. Dat
is natuurlijk voor dp werklui even scha
delijk als voo^ de patioons en daarom
kiezen dan de patroons en de werklui
elk eenige vertegenwoordigers, die met
elkaar gaan praten confereeren heet
dat in onze taal en die gezamenlijk
een overeenkomst of contract opstellen,
waarin rekehing is gehouden met de ver
langens van de metselaars en van de
bazen. Als ze 1 daar over eens zijn,
wordt zoo'n gezamenlijke overeenkomst
onderteekend en die geldt dan voor een
paar jaar, waarna ze weer gaan confe
reeren, om er zoo noodig veranderingen
in te brengen."
Tante bleef in diep nadenken verzon
ken, lang nadat ik mijn verklaring ge
ëindigd had.
„Jan," zei ze eindelijk „dit is het wat
ze in de gemeenteraden noodig hebben.''
,Jn den raad," vroeg ik verbaasd,
„maar tante, wat moeten ze m den raad
met zoo'n collectief arbeidscontract doen.'
„Kijk eens hier, Jan Kijkuit," ging
tante voort. „Je kunt gerust zeggen dat
van Alblasserdam de victorie begint.
Daar is voor zoover ik weet het eerste
raadslid in on» geheele land, misschien
wel in de geheele wereld, geweest, dat
begrepen heeft, dat de raadsleden ook
egQ nienschwaardig bestaan moeten
door
3J WILLIAM HOLT.
„Mijnheer Turner," sprak de Tournel,
„wij spreken over verschillende perso
nen. U weet niet dai di Cava een zon
derlinge macht oefent over iemand, die
zeker niet zijn misdaden goedkeurt, die
er zelf het ergst van te lijden heeft En
het is ook om haar tp bevrijden, dat wij
ons gesteld, hebben tegen de Broeders.
Helaas met al te gering succes."
„Nu," riep Nibblington, „we behoven
er geen berouw van te hebben, dat we
ons driemanschap vormden."
,Jk mewn te weten, dat gij mot uw
drieën meer gedaan hebt in den strijd
togen het geheime genootschap, dan de
geheele Parijsche politie," antwoordde
Turner, „maar dan zult ge ook weten
dat tot het genootschap een vrouw be
hoort en zij schijnt te bewijzen de
waarheid van het gezegde, dat een
vrouw, die zich aan de misdaad wijdt,
duizend malen erger is dan welke man
nelijke misdadiger ook."
„Mijnhèer Turner," riep de Tournel,
met toorn in zijn stem, „u moogt dan een
bekwaam detective zijn. u moogt meenen
nes inlichtingen te - kunnen geven, ik
durf u zeggen, dat gij'er niets van weet
Er is bij de Broeders een vrouw in het
M?el, maar als gij meent, dat zij, zoo een
erge misdadigster is, dan vergist gij u
De detective glimlachte nauw merk
baar om de drift van den .graaf, maar
lord Nibblington, die dit scheen op te
merken, zei:
»»De' Tournel heeft volkomen gelijk."
De Linar, bedachtzamer, zei:
„Misschien is er nog een andere
vrouw in het spel, dan die wij meenen."
„Dan zouden wij vah haar bestaan wel
iets bemerkt hebben," zei de Tournel.
„Ik geloof, dat gij en ik volkomen de
zelfde bedoelen. Ik besluit dit uit de ver
klaringen, die de heeren bij het voorloo-
pig onderzoek afgelegd hebben en die
mij ter inzage verstrekt zijn. Ik bedoel
degene die gij signora Cbiarina noemt,
dezelfde dame, die u ter hulp geroepen
heeft om haar broeder te redden
„Als gij haar bedoelt," antwoordde de
Linar, „dan moet ik u zeggen dat ik het
volkomen met mijn vrienden eens ben.'
„Ik kan het mij levpndig voorstellen,"
hernam Turner bedaard, „maar toch
houd ik vol, wat ik gezegd heb Al heeft
die dame haar vertrouwen blijkbaar op
u gesteld, al heeft zij u een paar malen
gewaarschuwd, zij leent haar medewer
king tot groote misdaden, zij is even erg
of erger, dan welk ander lid van de ver
foeilijke bende ook
De detective sprak met zooveel beslist
heid, dat dit zeker grooten indruk op de
drie edellieden gemaakt zou hebben, in
dien zij minder ^overtuigd geweest waren,
dat «ignora Chiarina geen schuldige,
maar een slachtoffer van de bende hee
'en moes,t. Wat wist die man tegenover
hen daar eigenlijk van, hij was in heel
wat minder innige aanraking met de
bende geweest dan zij. Hij oordeelde
naar den oppervlakkigen indruk van
eenige feiten. Maar zij wisten immers
beter, zij wisten hoe de signora haar
eigen leven in gevaar gesteld had om
een van hen het leven te redden. Zij
hadden immers zelf uit den eigen mond
van di Cava vernomen, dat zij verraad
gepleegd had tegenover de Broeders.
Men zeide dit den detective, maar het
scheen hem niet te overtuigen
„Hm," antwoordde hij, „het blijft la
ieder geval een feit, dat1 zij dien nacht
met di Cava ontvlucht is. Zij moet het
geweest zijn die met hem in het rijtuig
zat toen hij stilhield voor het kahtoor
van bankier Andrieu, die den volgenden
morgen vermoord gevonden werd."
„Maar gij beschuldigt haar daarom
toch niet vmi medeplichtigheid aan dien
moord."
„Neen," zei de detective, „ik ben zelfs
overtuigd, dat toen di Cava niet den
bankier gedood heeft."
„Dat is ook mijn idee," riep de Linar.
„Ik acht, dat daarin Rouan de hand
beeft, die ons gisterenavond ontsnapt is.
Maar de heeren moeten weten waarom
ik gisteren bij dien man waa. Het was
mij niet, althans niet in de eerste plaats,
om hem te te doen, doch om dev vrouw
over wie wij zoocven sprakep. Ik wist
namelijk, dat zij daar komen zou."
„Ongelooflijk. Gij moet u vergist heb-
gen."
Maar nu zei de Tournel
„Mijnheer Turner hooft zich niet ver
gist. Signora Chiarina zou werkelijk bij
Rouan komen Zij ia aan de deur ge
weest van zijn-woning Maar ik heb haar
gewaarschuwd er niet '•binnen te gaan
Zijn vrienden zagen den graaf even
verwonderd aan als de detective.
„Wel ja,'* vervolgde de Tournel, „ik
ben gisteravond op de gedachte gekomen
het huis van Rouan nog te bewaken. En
toen zag ik de bewuste dame daarheen
gaan Ik begrijp nu, waarom mijnho.tr
Turner er gebleven was, hij wilde haar
afwachten."
.Precies," zei Turner.
„Welnu, ik heb haar gewaarschuwd,
want ik wenschte niet, dat zij met de
Dolitie in aanraking zou komen U kunt
hieruit afleiden," zei hij, zich tot den de-
•eclieve wendend, „dat wij moeilijk zul
len kunnen samenwerken, al werd dit
gisterenavond ook overeengekomen. On-
alibi bezorgde, toen de man reedt zoo
lang dood bleek te zijn.
Zijn tong was intusschen in zooverre
losgeraakt, dat hij op aandoenlijk en
toon zijn onschuld kon bezweren.
Hij werd op vrije voeten gesteld.
In zijn kringetje werd bij als een held,
een martelaar ontvangen.
Zijn 9-vontnur gaf eindeloos stof tot
gesprekken en gesprekjes: de couranten
hadden voor algemeene bekendheid er
van gezorgd, geen enkel détail wat ver
waarloosd.
Nog wae de gretige belangstelling niet
verflauwd, toen hij op een avond, on
geveer drie weken na zijn invrijheidstel
ling, eensklaps verklaaide:
„Ik geef een rondje."
Luide toejuichingen volgden.
„Ben je zoo rijk, Steven?" vroeg er
een uit het kringetje.
Steven knikte.
„Ja; ik ben rijk."
„Opeens ^geworden?"
„Ja, opeens."
„Hoe komt dat zoo?"
Steven grinnikte eens, maar ant
woordde niet.
„Hoe kom je aan dat geld, om te
tracteeren?"
Steven grinnikte opnieuw.
„Wat kan het sohelen?" viel een
ander in. „Steven geeft een rondje, dat
is het voornaamste."
Het eerste rondje werd door een twee
de ea een derde gevolgd.
Toen het op betalen aankwam, greep
Steven in zijn zak en haalde een slor
dige handvol bankpapier van allerlei
waarde te voorschijn.
Opnieuw deed men dringend navraag
naar de herkomst van de kapitale som.
„Ik heb het verdiend," zei Steven
eindelijk.
„Verdiend?" eoho-de het geheele krin
getje.
„Ja, verdiend."
„Waarmee? Met het prachtige stel
hersens, dat je in je hoofd hebt, mis-
sahien?"
Steven Brand bleek eohter niet tot
naderen uitleg genegen. Hij hield vol, dat
hij zijn plotselingen rijkdom had ver
diend. Méér was er niet uit hem te krij-
gen.
Niemand zou hem gelooven, als hij
vertélde, dat hij al die bankbiljetten zoo
rhaar van een wildvreemde had gekre
gen. De man zei, dat hij ze verdiend
had, maar daar wist hij zelf niets van.
Hij was erg verwonderd geweest, toen
die vreemde hem met een woorden
stroom, waarvan hij de helft maar be-«.
grepen had, een pakje in de band had
geduwd, dat louter banknoten bleek te
bevatten, die hij volgens den man ver
diend moest hebben. t
Wie deed hem dat na.: zooveel geld
verdienen, zonder er zelf iets van te we
ten?
Tevreden grinnikend sliep hij in.
Het daglicht gluurde nog maar nau
welijks door de reten van zijn gordijnen,
toen hij met' zijn bloote voeten op den
vloer stond, om met zijn morgentoilet te
beginnen.
Zioh eensklaps bedenkend, trad hij op
de tafel toe, trok de lade open en haalde
het briefje er uit, dat hem tegelijk met
de bankbiljetten overhandigd was. Hij
had er bij eerste lezing niet veel van
begrepen, en nu ging hij het ernstig en
grondig in studie nemen.
Geruimen tijd keek hij er op neer, zijn
beide ellebogen op de tafel en zijn hoofd
in zijn handen geleund. Hij las en her-
INGEZONDEN MEDEDEELING.
zijn pijnlijk en duren lang omdat dc huid i
vernield la. Akker'aKloosterbalaemerop
verdrijft dadelijk de pijn, doet de blaren
verdwijnen es gt houdt geen litttekena.
„Geen goud
zoo goed"
ze bedoeling is cUe dame, ik zeg het u
ronduit, te beschermen, wij zouden er in
geen geval toe medewerken haar aan de
justitie over te leveren En uw voorne
men is dat vermoedelijk wel."
Lord Nibblington knikte nadrukkelijk
Zooals zijn vriend hét zei, dacht hij eï
ook over.
Maar Turner haalde-do schouiers op
„Mjjne heeren," zei hij, „het zal noodig
zijn, dat ik u vertel, hoe ik in deze frtak
betrokken ben en wat ik mij voorstel net
mijn onderzoek te bereiken Daff'loor
zal eenig misverstand worden jpgehe-
ven.j U moet dan weten, dat ik nu eenige
wekfen geleden gevraagd werd, zoo moge
lijk, plicht te ontdekken in een duistere fa
milië-questie. Ongeveer een half jaar go-
leden stierf aan de Riviëra een schat
rijk^ zonderling, een Parijsch bankier,
Ik bedoel den oom van den man, dia
voor eenige dagen 's morgens vroeg in
zijn kantoor vermoord gevonden werd
Hij was van denzelfden naam als de
termoorde, Andrieu
„Zijn neef, die in zijn zaak werkte, volg
de hem op, maar het millioenen-vermo-
gen van den zonderling liet deze hem
met na Dit vermogen, onder beheer van
een ander gesteld, zou echter na pen
jaar zijn deel worden, indien hij dan ge
trouwd was met een bepaald aangewe
zen meisje."
'Dat is een zeer zonderlinge geschie
denis."
„Zeker, doch ze wordt nog meer ro
mantisch. Mijnheer Anarieu. de ver
moorde. was een man van bijna veertig
jaar. doch ondanks *ijn leeftyd, «*aarop
men geen jeugdige dwaasheid meer ver
onderstelt, wanhopig verliefd op een an
dere dame dan die, waarmee zijn oom
hem ln het huwelijk wilde doen treden.
U begrijpt, dat dit aanleiding gaf tot een
grooten tweestrijd."
„De geldzucht zal het wel van de lief-
las de zonderlinge boodschap, waarvan
de beteakenis hem aanvankelijk volslagen
duister was.
Maar ook, toen het licht was geworden
in zijn troebele hersens, bleef hjj nog
langen tijd roerloos zitten, om het
vreemde, het ongehoorde, het ongeloofe-
lijke te verwerken* Het ongeloofelijke,
dat hij, Steven .«Brand, de medeplichtige
zou zijn, van een gevaarlijken dief en
moordenaar, een eohten bandiet zonder
geweten en zonder fatsoen.
Het briefje luidde:
„Dat was een kranig stukje van
je. Ik wiat niet,dat je één der onzen
was, maar de couranten hebben mdj vol
ledig op de -hoogte gebracht. Aan jou en
aan je heldhaftig zwijgen heb ik het te
danken, dat er geen nasporingen naar
mij werden gedaan; ik kon daardoor
zonder eenigé moeite met den buit ver
dwijnen. Ik ben nu in veiligheid en ik
heb mijn reohterhand opgedragen je voor
je daad te beloonen. Géén eerlijker volk
dan dieven en diefjesmaat onder elkaar,
dat is vanouds bekend! Als ik je soms
eens nóodig mocht hebben, zal ik het je
laten weten. Adieu, mijn brave mede
plichtige!"
De lichtstraal, die in Steven's brein
was doorgedrongen, deed hem ten slotte
als geëlectriseerd omhoog springen.
Hij sohoot zijn kleeren aan, greep de
banknoten, die hem de vingers schenen
te schroeien en rende, alsof de booze hem
op de hielen zat, naar het naastbijzijnds
politiebureau. De vlaag van helderheid,
die over hem gekomen was, maakte ook
zijn tong los en hij wist een begrijpelijk
verslag uit te brengen omtrent het won
derlijke gebeuren, dat het ruétige sleur-
tje van zijn bestaan geheel in de war
had gestuurd.
Als een herboren mensch verliet hij
het bureau, fier het hoofd in den nek,
den neus in den wind.
Wat er verder gebeuren zou, boezem
de hem niet het minste belang in, dat
moest de politie maar weten. Wat hij
aan het kringetje getrouwen vertellen zou
kwam er niet opaan, hij kon zwijgen,
als hem dat wenschelijk voorkwanf.
Er was" namelijk één ding, waarvan hij
fel doordrongen was, namelijk, dat zijn
vreugde over den plotselingen rijkdom
het niet halen kon bij de vreugde, die
hij gevoelde, nu hij dien rijkdom met
goed fatsoen weer kwijt was.
ZUID-HOLLANDSCHE ZUIVELBOND.
Het bestuur van den Zuid-Holland-
schen Zuivelbond benoemde in zijn op
29 October gehouden vergadering tot
plaatsvervangend bestuurslid van de
F. N. Z. de heer J. Snoek te Almkerk.
tot lid der commissie voor den centralen
aankoop de heer F. van Dam te Bles-
kensgraaf en tot secretaris van don Z.
H. Z de heer B. Schreuder te Arkel.
Hel- en Boelcop, Het bestuur van de
IJsclub „Volharding" is thans Samenge
steld als volgt; A. J Stravers le voorz.;
K. Spijer, ge voorzitter G. Vink, secre
taris; L. de Jong Dz. penningmeester,
H. Horden, J. Vink, C. de With A?.,
comm. van bijBtand. Het aantal leden be
draagt 130.
Alblasserdam. De landbouwer F. kwam
met paard en wagen uit de richting van
het dorp. Even voorbij de Herv. Kerk
brak de as van den wagen, met het ge
volg, dat de voerman tegen de straat ge
slingerd werd. Het paard ging met de
rest aan den haal. Bij de Lijnbaans^raat
hield de koopman Twigt het beest staao-
de. De voerman kwam er persoonlijk best
af, doch de materieele schade was groot,
daar van den wagen niets geen goed
over was.
Arkel. Op initiatief van eenige inge
zetenen heeft men verleden week een
lijst door de gem een t# laten drculeeren,
met het doel 25 pGt. reductie te verkrij
gen op de pabhtprijzen. Vele buurdere
hebben hiermede hun instemfhing be
tuigd. De lijst is inmiddels den land
eigenaren toegezonden.
de gewonnen hebben," merkte Nibbling
ton op.
„Neen, antwoordde dé detective, „dat
is 'in dit geval niet waar, mijnheer An
drieu .vroeg de dame ten huwelijk, die
hij lief had. Hij toondé dus het groote
vermogen voor haar te willen opofferen
„Hij ie dus met die dame getrouwd?"
„Neen, hij is niet met die dame ge
trouwd, omdat ze hem weigerde."
„Dat alles is zeer interessant, maar.
„O, we komen er zoo. De bankier koo
dus niet met de dame van zijn hart trou
wen Er schijnt niet de geringste kans
bestaan te hebben, dat hij ooit haar
hand veroverde Toen i6 waarschijnlijk
de zakenman weer bij hem boven gpko
men en heeft hij gedacht, dat het dan
maar het best was, het meisje te huwen,
dat zijn zonderlinge oom voor hem had
bestemd."
„Om de millioenen van zijn oom te
redden."
„Precies daarom alleen natuurlijk,
maar dat zou, denk ik, de meeste men
schen een zeer voldoende re'den lijken
voor zoo'n huwelijksaanzoek Tot nog toe
is er in de geschiedenis niets om daar
een detective in <e mengen, doch nu komt
dit. Toen Andrieu zijn hand en hart aan
die jonge dame wilde aanbieden, was
deze spoorloos verdwenen."
„Zij was verdwenen, zegt ge."
„Ja, hij poogde haar adres op te spo
ren, doch het was tevergeefs. Hij deed
alle moeite om. uit te vinden, waar zij
verblijf hield, doch die moeite was voor
n'ets Tie jonge kon hem moeilijk
rim ontvlucht, wetend van zijn voorne
mens. want zij was volkomen vrij hem
al of niet aan te nemen. En dus kwam
Andrieu begrijpelijkerwijs tot de onder
stelling, dat er personen moesten zijn,
die belang hadden bij de verdwijning
van het meisje, of liever de verhindering
van lijn huwelijk met haar. Want het