Een pracht St. Nicolaasgeschenk ft.H.*KUgjRKcZ2 1- Boterletters wJLwimellmlleii llit St. lota «Wij brengen juist wat U zoekl! Stoffen O GEBR.SPAAS UISITEKAARTJES?? ïtj L N. J. GEIJSKES, Banketbakker Firma A. C. Fijn vanDraat St. Nicolaas l. U0|Zie onze prijzen... Van Rondom WATERSTOKER». Appelbollen Boterletter Spritsletter Spoorbanket Chocolade en Suiker figuren Marsepain enz. em. FRANS DRIESF.N LoPik«r.tr. 3» Drogisterij „Hel Wapen van Schoonhoven" Oude Haven 22 - Schoonhoven HOOGSTDAAT 204-212 BEI JERLAND5CHE LAAN OOUD5CHE WAGEN5TR.- JONKER FRANSSTR.-BINNENWEG. Iedere koopar wordt eigenhandig door St-Nicolaaa eh x'n Knecht een aardig souvenir.over bandied. s Peins niet langer Marie! i St. Nicolaas R a d I o-X o o m t I i Schoonhoven verzoekt beleefd vroegtijdige bestelling Kistje Sigaren Praciiscbe geschenken legen voordeelige prijzen 2-pers. Lakens p.ima wit Flanel primi wti Katoen Dameskousen Directoires Dameskousen MARKT tó GOUDA TE HUUR: 2.43.30 H.A. uitstekend WEILAND, ERRES K.Y.107 G. PLOMP VUsdruk fl.00 p. 10 kilo mu rlcKï ff lUl/t ft» iAALIn t>rrn* U zaekl een Adres van Vertrouwen M. L. Deerenberg, Juwelier Mengelwerk. De medeplichtige. FEUILLETON. De Broeders des verderfs. Brandwonden Kloosterbalsem Plaatselijk Nieuws. EERSTE BLAD. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhovntcht Courant VRIJDAG 88 NOVEMBER i» JAN BROUWER HAVEN 63 - - TELEFOON ««3 SCHOONHOVEN li een Radio-Installatie en Grammafoon v.t MM BROUWER, of Onderdeelen zooals Accu Plaatstr. App., Luidsprekers, mooie Kasten, Oeiijkrichter voor vullen v. accu's, Qrammafoonveeren, Veerwerker of een der nieuwste Qpammafoonplaten, enz enz Wegen* ouderdom te koop aange boden: Druk beklante Waterstokerij met verkoop van Waechartlkelen enz. Huur 8.25. Prijs 2800.-. Adres: R. KNEGT, Tutndereetr. 102 Rotterdam. KOOPT UW ST. jN I COL A AS-C ADEAUX BOEK- EN PAPIERHANDEL i A. ANKER Meent Bergambacht Gezelschap- en Kwartetepelen Kleur- en Prentenboeken School- étui's Luxe Potlooden en -Pen houders Boetseerdooten Dpozen Luxe Post - Ansicht-, Foto- en Poesie-Albums enz. enz. Beleefd Aanbevelend ROTTERDAMSCHE BANKVEREENJGING kapiuai/sa oooooo «ÏSÏRVE/iOOOOOOO KANTOOR SCHOONHOVEN Belegging \^n Spaargelden in Effecten Advies kosteloos Telefoon 53 Schoonhoven A. ELSENAAR v h H. SMIT Haveit 33 - Schoonhoven levert U tegen fibriekspi ijzen Vrisohtboom-oerbolineum, Callfornlacho Pap, Bordeauxeohe Pap, Boomapuiten, Voe levartraan Levert dagelijks Versch Ie kwaliteit Boterletters Spritsletters - Appelbollen - Saucijzen - Oroot en Klein Speculaas met en zonder amandelen. Borstplaat - Overheerlijke Zoute Krakelingen. Stengels en Cake. Oeen fabrieksgoed, doch allaa elpen Gebak. Vezoeke beleefd vroegtijdig te be.stellen. Prima Rooktafel» 9.75 Echte Leerfauteuils 42.50 Eiken Werktafel» 13.75 Dames Bureaux 34.50 Dames Werkzakken 1.45 Bureau-Stoelen 10.90 Sierkussens 2.25 Theetafelkleeden 1.45 Vloervachten 13.50 Haardvachten Warmwaterstoven Pouffes Kinderfietsen Autopeds Parapluiebak Schoorsteenloopers Tafel kleeden Mod. Boekenkast 3.75 4.25 7.50 4.25 1.90 6.50 1.90 5.90 24.90 Wij vragen Uwe speciale aandacht voor onze GEÏMPORTEERDE MAROCAANSCHE LEEREN KUSSENS EN POUFFES 236 vat St. Nico laas voor jt Kloris moet rijden, doe als ik steeds heb gedaan en ga naar „CUBA', Lopikerstraat 3, Schoonhoven, DAAR zijn behalve een re\uensorteerlng Sigaren ook een pracht- collectie L UXE ROOK-A R\riK.ELEN en dat is nog wel zoo aardig I ijfet mooiste voor St. Nicolaaa Is een tei tiadeau te geven. Koopt zulks bij een vertrouwd handelaar en wel bij J. H. DE KREIJ - B 10 te Ottoland Ruim geiorteerd en in alle prijzen leverbaar Vraagt ook zijn huurkoopconditiën gisc Wie koopt er niet een geschikt St. Nicolaas-Cadeau In de vorm van een fijn tegen scherp concurrerende prijs. Dan Is het adres bij ST' W \A'«, verschillende Loterijen Ook „Witte Stad" Obligaties 0EBR SPAAS levert U op ver- BON toon dezer van prima Twentsch ,n linnen, S stuks. v. L.IU 0EDR. SPAAS levert U op ver- BON toon dezer Oewone prijs 1 0.35 Nu 4 el voor 1.10 «BR. SPAAS levert U op ver- BON toon dezer voor hemden. Oewone priji f 0.30 Pr. geruite Stoffen 70cM.br. 33 ct. w ii 85 cM. 38 Tweedstoffen vanaf39 Qebloemd Ribfluweel vanaf 58 Zijden Velvet, 70 cM. breed 1.38 - - 90 cM. breed 8.85 Oebloemd zijden Velvet, v.af 88ct. Cadlosa Velvet 89 Chiffon 00 cM. br. 1.58 Wollen Popeline 85 cM. 79ct. n Poplllon 130 cM. 1.78 Crêpe de Chlne 130 cM. breed I.BO FijnewollenSergel30cM.br. 1,88 Zijden Crêpe Oeorgette 00 cM. breed I.BO Prima Crêpe de Chine 00 cM. breed 1.88 Pyama Flanel, gestreept l9ct.-84 ct. gebloemd 89 c.-38c. Oesfreepf en geruli Sportflanel 18 cl.-84 ct.-80 cl. 0EBR. SPAAS levert U op ver- BON toon dezer m—mmm Zijden met punthiel. Qewone prijs 95 cent. Nu voor 75 GEBR. SPAAS levert U op ver- BON toon dezer —mmm Prima Dames Winter kwaliteit Qewone prijs f 1.05 Nu voor85 cl* Nu 8 el voor 0E0R. SPAAS levert U op ver- |j Q toon dezer Zijde met fil d' écose Zeer solide. Met punthiel Qewone prijs f 1.60 Nu voor 1.20 (UITERDIJK), aan den Hollandschen IJssel; bij het Gemaal van den Polder Stein. Inlioh tingen ten Kantore van No taris J. KOEMAN te Haastrecht makelaarskantoor van G. VAN OER HORST Beëedigd Makelaar in Onroerende Goederen - Hypotheken tot e\k bedrag op Huiizen en Landerijen. Op Land met goede overwaarde 10 jaar va&t. Koop - Ver koop - Huur - Verhuren - Huizen en Landerijen. Kortedijk 6 Schoonhoven Tol. 100 M...I 3 Ump. ontvangt»«W met Ingebouwde* luidspreker. Kan aan dan wand wordan gaban- gen. In eikenhouten uitvoering. Het nieuwst* on beste van R S. Stokvl» Rotterdam, sn met volle garantie- Agent voor Schoonhoven en Omstr. Koestraat 18 Schoonhoven Plectro-Technlech Installatie-Bureau Ook voorradig alle Phlllpsmerken S. W. N. v. Nonten. S-hoonhoven Hoasfdrank ll.lf.VI VIII HOUTEN. ICHOOHHOVEH I I 1.— per fleich verkrijgb.ar bi) Meerkerk: Joh. Jongkind. NoordelooaJ. J. Uitenbogaard. Goudriaan; 8, Ook. Ottoland: K. Eikelenboom. Bjandwjjki 0. vut Zeaaen, MotenanrNgraaf O. Vink. BleKkenigraaf: P. van Rees. Oud Albl&a: G. Vonk. Streefkerk' W de Ruiter. Wingerden: H. Kreukniet. Groot-Ammere: B. Brand. Hoog-Blokland: J. Verdoorn. Ameide: K. Verhoef. Ridderkerk: P. J. Keeenboom. Gieasen-Uieuwkerk: A. Vonk. Schoonhoven: Hoogenboezem. Bergambacht: N.V. öchouten. Lekkerkerk: Jac. Storm. Ouderkerk: H. Kvegroen. Ouderkerk a.i. IJsBel4 van Walnum. Haastrecht M. T. Hagen. Polibroek: Th. Molenaar. Beniéhop: M. Kooiman. IJaaeJatein: J. Karelae. Jutphaae: M. Brand. Montfoort: K. Wageniveld. Dat vindt U bij Haven 38 - Telefoon III - Schoonhoven rererCenS«,'ii.rl"Kp00Udïn .voe«loozc massieve gladdt Ringen. Ora- "'n, gr?'"- Per gewicht uitgeprijfd Bij eventueel veil ven ol h"r. 'n W'IK*""C rnct onze groote collectie U thuis een lecrln'L bT/' '7u"cns ^icden U."n cm der grootste sor- wékkfra an R ,T' ^,lvtre" Dunes.en Hcercn.Polshorloges, Kl«kke en KiiihM 'l"'.0""'''*"- Oi-oote keuze in Diamant, Goud, Zilver root V t P r Jruris'r '°r'"rln« Pendulesiellm rillen I,™ F DICH r ook v Jgens voorschrift van H H. Doctoren tegen scherp concurreerende prijzen. Oroote collectie Tafelzilver. vóoelRrmI.nnS:ev,od1,ï0r n' eTh"le land Ei«5" reparatie-inrichtint voor Brillen, Klokken, Qoud enz. - Aanbevelend, M. L. 0EER8NBERQ, Oediplomeerd Ooudamid, Horloger en Opllclr Rulmo Kouzo Sint Nloalaaa-Cadoaux TWEEDE BLAD. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. Schoonhovanschi Courant VRIJDAG 28 NOVEMBER 1930 hebben. Zoo noemen ze dat immers?'' 1 „Ja zeker tante, u raakt al heel aar dig thuis in die woordenkeus of, zooais wij dat noemen, in do terminologie." „Ik weet wel zooveel af van de tegen woordige wetten en zulke dingen," ver volgde tante, „dat ik op de hoogte ben met de bepalingen, dat voor alle arbei ders een bepaalde werktijd is voorge schreven. Als ik 't goed heb, mogen de mensohen niet langer dan 8 uur per dag werken, ook al «ouden ze 't nog zoo graag willen en'ik geloof ook, dat ze bezig zijn om de winkeliers te verbieden hun winkele den geheelen dag open te houden." Ik knikte alleen maar even dm tante in haar betoog niet te storen. „Dtit geldt voor iedereen, maar niet voor de raadsleden 11 Ia dat niet schan delijk onbillijk? Een goed raadslid heeft voor hij naar de vergadering gaat, toch zeker eenige uren noodig om Jjich op de hoogte te stellen met hetgeen ter sprake zal worden gebracht. Dan komt hij in de raadszaal, zonder te weten, wanneer hij er uit zal komefl. Het kan daar een uur duren, maar ook 3 df 6 of 8 of lan ger. Dat mag niet. De wet verbiedt het, dat iemand langer dan 8Vi uur werk en zeker niet zoo'n afmattend werk, als dat van de raadsleden. Daarom vind ik 't ook verstandig van dat raadslid in Al- blasserdam, die kort en goed gezegd heeft, „om half elf naar huis". Ik heb. uit ihet verslag niet kunnen Iezjen, of bij bedoelde halt elf 's morgens of 's avonds, maar ik denk wel, dat hij 's avonds be doeld heeft, want de voorzitter zei er nog bij, dat om tot 2 uur te vergaderen te laat was. Dat schijnt dus al meer voorgekomen te zijn. Nou vraag ik je??? Tot twee uur in den naoht! Hadden die raadaleden een o verwerkvergunning? Hadden ze toestemming van de politie, om na bezetten tijd bijeen te zijn in een voor bet publiek 'toegankelijk lokaal? Hadden ze nog geen 8J uur gewerkt, toen ze* begonnen te vergaderen? Voldoet het raadslokaal aan de bepalingen van de arbeidswet, de veiligheidswet,' de gezond heidswet, de kinderwet en aan de ver ordeningen van de plaatselijke politie?" Ik was verstomd in mijn stoel gezon ken, mair tatite ging met vurige geest drift voort: „Begrijp je jongen, dat het tijd wordt, dat daarin voorzien wordt? Ik heb groot ontzag voor het raadslid De Wit, in Al- blasserdam, die eindelijk eens deze veel te lang verwaarloosde aangelegenheid aan de orde heeft gesteld. Zoo goed als er is of komt een wet op de winkel sluiting, zoo goed moet er zijn een wot op de raadssluiting, een Vet op «den werktijd voor raadsleden, een wet op het loon van de raadsleden „Presentiegeld heet dit in 't Hol lands," fluisterde ik. „E^n wet op hef presentiegeld, waar bij eindelijk eens wordt vastgesteld, dat die mensohen, die zich nu voor ons af beulen, het wat beter zullen krijgen." „Ik vrees, dat het nog wel wat duren zal, voor dat dit alles bereikt is," zei ik. „Dan moeten de raadsleden over het geheele land maar doen, wat in zulke gevallen altijd gebeurt: algemeene staking van raadsleden," besloot tanten met een vuistslag op de tafel. Het viel niet te ontkennen, dat Ste ven Brand anders was dan een ander. Hij was geen idioot,, maar wel was hij 'n sufferd, 'n stommerd, wiens hersens ongelooflijk langzaam werkten en wiens tong niet dan met groote moeite in be weging was te brengen. Met zijn ge Wonen, ietwat loomen tred liep hij op een avond door de nachte- lijk-stille buitenwijkstraten huiswaarts. Het licht van de lantaarns gaf vreemd geel-roode kringen in den ijlen mist, zwevend over stad en land. Hij sloeg een hoek om en betrad een breede, deftige straat, waarin dè huizen aan weerskanten op keurig onderhouden vóórtuintjes konden bogen. Bij het vierde ^pje struikelde hij over een donkere mansfiguur, die op het trottoir lag uit gestrekt In de war door dat ongewone gebeu ren, blèof Steven, toen hij zijn evenwicht hervonden had, hulpeloos neerkijken op de roerlooze gedaante. Langzamerhand drong het tot hem door, dat hij maar niet doodbedaard zijn weg vervolgen kon, als een mede schepsel mogelijk "in nood verkeerde. Hij trad nader bij en boog zioh over den ge vallene heen. Het duurde geruimen tijd, vóór Ste ven Brand, die als een verschrikt kind met zijn vinger in den mond stond, er toe kwam, den vermeenden dronkaard bij den schouder te pakken en heen-en- weer te schudden. Het slappe lichaam, dat op de rech terzijde had gelegen, zonk daardoor plat op den rug; de donkere jas viel open. Met een sissend geluid haalde Steven eensklaps zijn adem in. Bloed! Hij zag bloed. De man op den grond was in smoking gekleed, het wit van zijn overhemd was doorweekt van bloed. In ontzetting wTong Steven zijn han den. Wat moest hij doen? Wat moest hij tooh doen? Hard wegloopen, om dat versohrikkelijke niet langer te zien? Schreeuwen, om de bewoners van de straat tehulp te doen schieten? Politie roepen? Een dokter? Radeloos bukte bij opnieuw. Hij zag iets glinsteren. Hij raapte het op. Hel was een lang, smal mes, vlijmscherp, met bloed bevlekt. Het geluid van snel-nadterende voet stappen klonk op. Zuiver uit instinct zijn hersens stonden stil wierp hij het bedoelde mes neer en zette hst op een loopen. Hij kwam terecht in de armen van een geuniformd man, die van den anderen kant naderde. Hij werd boos, omdat de man hem wilde tegenhouden en trachtte zioh los te rukken. De eerst zoo stille straat; was in onge- loofelijk korten tijd tot een pandaemo- nium geworden. Liohten flitsten, voeten stampten aan, oen auto ronkte, een po- litiefluit gilde, stemmen riepen, schreeuw den, jammerden. Als in een waanzinnige nachtmerrie liet Steven Brand met zich sollen; hij had alle begrip van de werkelijkheid; al le houvast reddeloos verloren. Men plakte hem neer op een houten brits in een kale| kille cel. Urenlang zat hij roerloos, verdwaasd voor zich uit te slaren, niet bij machte een enkele ge dachte in zijn leege hersens te doen post vatten. Het geval verwekte groot opzien. Aanvankelijk waren autoriteiten en publiek volmaakt tevreden met de ge vangenneming van den map, in wiens hardnekkig, quasi-versuft zwijgen men niets dan een pose zag, een arglistig ver kennen van den stand van zaken, waar door hij ten slotte zijn houding vorder zou kunnen bepaler Het geval klopte als een bus. De na derende agent had den moordenaar nog juist het bebloede mes zien wegwerpen. De onverlaat wilde het hazenpad kiezen, hij verzette zich hevig tegen zijn arres tatie, maar hij werd overmeesterd. Bloed vlekken en vingerafdrukken maakten bet geval compleet. Alleen het motief ontbrak. Maar dat zou ook wel spoedig gevonden worden. Een week later was die sohoone zelf verzekerdheid geheel tot puin verkrui meld. De vermoorde bleek een gentleman- boef geweest te zijn, die zioh met oen enorme som gelds uit de voeten had wil len maken. Bij zijn papieren vond mon dreigbrieven van collega-boeven, d;e aan duidelijkheid niets te wenschen overlie ten. De som geld, die hij bij zioh droeg, was spoorloos verdwenen, op den ver dachte werd daarvan geen cent terugge vonden. Ten overvloede maakten deskun digen uit, dat de man ergens vermoord was neergelegd in do stille straat. Ste ven Brand had als naar gewoonte den geheelen avond iff zijn stamkroeg door gebracht, wat hem een onaanvechtbaar door s JAN KIJKUIT. WtrMIjdsn voor raadsjtdtn. „Jan, is Jod niet thuis?" vroog taats, toen ze me een kop koffie bracht. „Neen, tante, Jod ie een wandeling gaan maken om nieuwe krachten te ver garen voor zijn inapannendon arbeid." „Dat is jammer," „Wat is jammei', dat hij wandelt, dat hij nieuwe krachten vergaart of dat hij zoo inspannend werkt?" „Geen van al, ik vind 't alleen jam mer, dat hij niet thuis is, omdat ik hem iets wilde vragen, dat ik zeker straks weer vergeten zal zijn.* „Zeg u 't mij dan maar, dan zai ik 't voor u onthouden. Ik heb niet zooveel zorgen aan mijn hoofd als u." „Ja, dat is goed. Ik wilde Jod vragen wat dat toch eigenlijk is: een collectief arbeidscontract, waarover ik telkens te lezen krijg." „O, maar lieve tante, daarvoor hebt u al die geleerdheid van Jod niet noodig, dat kan een eenvoudig man als ik u ook wel vertellen. Collectief beteekent „gezamenlijk" en contract is een over eenkomst. Het is dus een gezamenlijke arbeidsovereenkomst." „Zoo," zuchtte tante, „half voldaan, „dat is al een stuk duidelijker. Waarom gebruiken ze toch niet onze eigen taal in plaats van al die poespas?" „Dat kan ik u ook zeggen Menschen die wat te beteekenen willen hebben, zul len nooit in 't Hollandsch iets zeggen als ze dat in een vreemde taal kmi'nen doen. Dat staat namelijk vrèeselijk knap. Als iemand een stel woorden gebruikt, die een ander niet begrijpt, heeft hij al een stuk op den ander voor. Voor de ze kerheid gebruiken ze daarohi ia offi- cieele en half-offifieele stukken bij voor keur een overvloed van vreemde woor den. De opstellers daarvan weton dan dat ze een groot deel van heil, die deze stukken nloeten lezen, al duizelig hebben gemaakt. Enfin, u weet dus nu al weer wat collectief arbeidscontract is." Tante keek me een beetje peinzend aan, knikte slapjes en wilde weggaan. „Of is hpt u nog niet heelemaal duide lijk?" vroeg ik. „Neen, jongen, ik versta de woorden nu wel, maar ik weel nog niet; wat ze er mee bedoelen." „Dan zal ik u dat ook eens uitleggen. Er is laten we zeggen een of ander vak, bijvoorbeeld metsolen, waarin dikwijls moeilijkheden voorkomen. Conflicten no '- men ze dat ia 't Hollandsch. Bijvoor beeld stakingen, loongeschillen, werktij den-kwesties en zulke dingen meer. Dat is natuurlijk voor dp werklui even scha delijk als voo^ de patioons en daarom kiezen dan de patroons en de werklui elk eenige vertegenwoordigers, die met elkaar gaan praten confereeren heet dat in onze taal en die gezamenlijk een overeenkomst of contract opstellen, waarin rekehing is gehouden met de ver langens van de metselaars en van de bazen. Als ze 1 daar over eens zijn, wordt zoo'n gezamenlijke overeenkomst onderteekend en die geldt dan voor een paar jaar, waarna ze weer gaan confe reeren, om er zoo noodig veranderingen in te brengen." Tante bleef in diep nadenken verzon ken, lang nadat ik mijn verklaring ge ëindigd had. „Jan," zei ze eindelijk „dit is het wat ze in de gemeenteraden noodig hebben.'' ,Jn den raad," vroeg ik verbaasd, „maar tante, wat moeten ze m den raad met zoo'n collectief arbeidscontract doen.' „Kijk eens hier, Jan Kijkuit," ging tante voort. „Je kunt gerust zeggen dat van Alblasserdam de victorie begint. Daar is voor zoover ik weet het eerste raadslid in on» geheele land, misschien wel in de geheele wereld, geweest, dat begrepen heeft, dat de raadsleden ook egQ nienschwaardig bestaan moeten door 3J WILLIAM HOLT. „Mijnheer Turner," sprak de Tournel, „wij spreken over verschillende perso nen. U weet niet dai di Cava een zon derlinge macht oefent over iemand, die zeker niet zijn misdaden goedkeurt, die er zelf het ergst van te lijden heeft En het is ook om haar tp bevrijden, dat wij ons gesteld, hebben tegen de Broeders. Helaas met al te gering succes." „Nu," riep Nibblington, „we behoven er geen berouw van te hebben, dat we ons driemanschap vormden." ,Jk mewn te weten, dat gij mot uw drieën meer gedaan hebt in den strijd togen het geheime genootschap, dan de geheele Parijsche politie," antwoordde Turner, „maar dan zult ge ook weten dat tot het genootschap een vrouw be hoort en zij schijnt te bewijzen de waarheid van het gezegde, dat een vrouw, die zich aan de misdaad wijdt, duizend malen erger is dan welke man nelijke misdadiger ook." „Mijnhèer Turner," riep de Tournel, met toorn in zijn stem, „u moogt dan een bekwaam detective zijn. u moogt meenen nes inlichtingen te - kunnen geven, ik durf u zeggen, dat gij'er niets van weet Er is bij de Broeders een vrouw in het M?el, maar als gij meent, dat zij, zoo een erge misdadigster is, dan vergist gij u De detective glimlachte nauw merk baar om de drift van den .graaf, maar lord Nibblington, die dit scheen op te merken, zei: »»De' Tournel heeft volkomen gelijk." De Linar, bedachtzamer, zei: „Misschien is er nog een andere vrouw in het spel, dan die wij meenen." „Dan zouden wij vah haar bestaan wel iets bemerkt hebben," zei de Tournel. „Ik geloof, dat gij en ik volkomen de zelfde bedoelen. Ik besluit dit uit de ver klaringen, die de heeren bij het voorloo- pig onderzoek afgelegd hebben en die mij ter inzage verstrekt zijn. Ik bedoel degene die gij signora Cbiarina noemt, dezelfde dame, die u ter hulp geroepen heeft om haar broeder te redden „Als gij haar bedoelt," antwoordde de Linar, „dan moet ik u zeggen dat ik het volkomen met mijn vrienden eens ben.' „Ik kan het mij levpndig voorstellen," hernam Turner bedaard, „maar toch houd ik vol, wat ik gezegd heb Al heeft die dame haar vertrouwen blijkbaar op u gesteld, al heeft zij u een paar malen gewaarschuwd, zij leent haar medewer king tot groote misdaden, zij is even erg of erger, dan welk ander lid van de ver foeilijke bende ook De detective sprak met zooveel beslist heid, dat dit zeker grooten indruk op de drie edellieden gemaakt zou hebben, in dien zij minder ^overtuigd geweest waren, dat «ignora Chiarina geen schuldige, maar een slachtoffer van de bende hee 'en moes,t. Wat wist die man tegenover hen daar eigenlijk van, hij was in heel wat minder innige aanraking met de bende geweest dan zij. Hij oordeelde naar den oppervlakkigen indruk van eenige feiten. Maar zij wisten immers beter, zij wisten hoe de signora haar eigen leven in gevaar gesteld had om een van hen het leven te redden. Zij hadden immers zelf uit den eigen mond van di Cava vernomen, dat zij verraad gepleegd had tegenover de Broeders. Men zeide dit den detective, maar het scheen hem niet te overtuigen „Hm," antwoordde hij, „het blijft la ieder geval een feit, dat1 zij dien nacht met di Cava ontvlucht is. Zij moet het geweest zijn die met hem in het rijtuig zat toen hij stilhield voor het kahtoor van bankier Andrieu, die den volgenden morgen vermoord gevonden werd." „Maar gij beschuldigt haar daarom toch niet vmi medeplichtigheid aan dien moord." „Neen," zei de detective, „ik ben zelfs overtuigd, dat toen di Cava niet den bankier gedood heeft." „Dat is ook mijn idee," riep de Linar. „Ik acht, dat daarin Rouan de hand beeft, die ons gisterenavond ontsnapt is. Maar de heeren moeten weten waarom ik gisteren bij dien man waa. Het was mij niet, althans niet in de eerste plaats, om hem te te doen, doch om dev vrouw over wie wij zoocven sprakep. Ik wist namelijk, dat zij daar komen zou." „Ongelooflijk. Gij moet u vergist heb- gen." Maar nu zei de Tournel „Mijnheer Turner hooft zich niet ver gist. Signora Chiarina zou werkelijk bij Rouan komen Zij ia aan de deur ge weest van zijn-woning Maar ik heb haar gewaarschuwd er niet '•binnen te gaan Zijn vrienden zagen den graaf even verwonderd aan als de detective. „Wel ja,'* vervolgde de Tournel, „ik ben gisteravond op de gedachte gekomen het huis van Rouan nog te bewaken. En toen zag ik de bewuste dame daarheen gaan Ik begrijp nu, waarom mijnho.tr Turner er gebleven was, hij wilde haar afwachten." .Precies," zei Turner. „Welnu, ik heb haar gewaarschuwd, want ik wenschte niet, dat zij met de Dolitie in aanraking zou komen U kunt hieruit afleiden," zei hij, zich tot den de- •eclieve wendend, „dat wij moeilijk zul len kunnen samenwerken, al werd dit gisterenavond ook overeengekomen. On- alibi bezorgde, toen de man reedt zoo lang dood bleek te zijn. Zijn tong was intusschen in zooverre losgeraakt, dat hij op aandoenlijk en toon zijn onschuld kon bezweren. Hij werd op vrije voeten gesteld. In zijn kringetje werd bij als een held, een martelaar ontvangen. Zijn 9-vontnur gaf eindeloos stof tot gesprekken en gesprekjes: de couranten hadden voor algemeene bekendheid er van gezorgd, geen enkel détail wat ver waarloosd. Nog wae de gretige belangstelling niet verflauwd, toen hij op een avond, on geveer drie weken na zijn invrijheidstel ling, eensklaps verklaaide: „Ik geef een rondje." Luide toejuichingen volgden. „Ben je zoo rijk, Steven?" vroeg er een uit het kringetje. Steven knikte. „Ja; ik ben rijk." „Opeens ^geworden?" „Ja, opeens." „Hoe komt dat zoo?" Steven grinnikte eens, maar ant woordde niet. „Hoe kom je aan dat geld, om te tracteeren?" Steven grinnikte opnieuw. „Wat kan het sohelen?" viel een ander in. „Steven geeft een rondje, dat is het voornaamste." Het eerste rondje werd door een twee de ea een derde gevolgd. Toen het op betalen aankwam, greep Steven in zijn zak en haalde een slor dige handvol bankpapier van allerlei waarde te voorschijn. Opnieuw deed men dringend navraag naar de herkomst van de kapitale som. „Ik heb het verdiend," zei Steven eindelijk. „Verdiend?" eoho-de het geheele krin getje. „Ja, verdiend." „Waarmee? Met het prachtige stel hersens, dat je in je hoofd hebt, mis- sahien?" Steven Brand bleek eohter niet tot naderen uitleg genegen. Hij hield vol, dat hij zijn plotselingen rijkdom had ver diend. Méér was er niet uit hem te krij- gen. Niemand zou hem gelooven, als hij vertélde, dat hij al die bankbiljetten zoo rhaar van een wildvreemde had gekre gen. De man zei, dat hij ze verdiend had, maar daar wist hij zelf niets van. Hij was erg verwonderd geweest, toen die vreemde hem met een woorden stroom, waarvan hij de helft maar be-«. grepen had, een pakje in de band had geduwd, dat louter banknoten bleek te bevatten, die hij volgens den man ver diend moest hebben. t Wie deed hem dat na.: zooveel geld verdienen, zonder er zelf iets van te we ten? Tevreden grinnikend sliep hij in. Het daglicht gluurde nog maar nau welijks door de reten van zijn gordijnen, toen hij met' zijn bloote voeten op den vloer stond, om met zijn morgentoilet te beginnen. Zioh eensklaps bedenkend, trad hij op de tafel toe, trok de lade open en haalde het briefje er uit, dat hem tegelijk met de bankbiljetten overhandigd was. Hij had er bij eerste lezing niet veel van begrepen, en nu ging hij het ernstig en grondig in studie nemen. Geruimen tijd keek hij er op neer, zijn beide ellebogen op de tafel en zijn hoofd in zijn handen geleund. Hij las en her- INGEZONDEN MEDEDEELING. zijn pijnlijk en duren lang omdat dc huid i vernield la. Akker'aKloosterbalaemerop verdrijft dadelijk de pijn, doet de blaren verdwijnen es gt houdt geen litttekena. „Geen goud zoo goed" ze bedoeling is cUe dame, ik zeg het u ronduit, te beschermen, wij zouden er in geen geval toe medewerken haar aan de justitie over te leveren En uw voorne men is dat vermoedelijk wel." Lord Nibblington knikte nadrukkelijk Zooals zijn vriend hét zei, dacht hij eï ook over. Maar Turner haalde-do schouiers op „Mjjne heeren," zei hij, „het zal noodig zijn, dat ik u vertel, hoe ik in deze frtak betrokken ben en wat ik mij voorstel net mijn onderzoek te bereiken Daff'loor zal eenig misverstand worden jpgehe- ven.j U moet dan weten, dat ik nu eenige wekfen geleden gevraagd werd, zoo moge lijk, plicht te ontdekken in een duistere fa milië-questie. Ongeveer een half jaar go- leden stierf aan de Riviëra een schat rijk^ zonderling, een Parijsch bankier, Ik bedoel den oom van den man, dia voor eenige dagen 's morgens vroeg in zijn kantoor vermoord gevonden werd Hij was van denzelfden naam als de termoorde, Andrieu „Zijn neef, die in zijn zaak werkte, volg de hem op, maar het millioenen-vermo- gen van den zonderling liet deze hem met na Dit vermogen, onder beheer van een ander gesteld, zou echter na pen jaar zijn deel worden, indien hij dan ge trouwd was met een bepaald aangewe zen meisje." 'Dat is een zeer zonderlinge geschie denis." „Zeker, doch ze wordt nog meer ro mantisch. Mijnheer Anarieu. de ver moorde. was een man van bijna veertig jaar. doch ondanks *ijn leeftyd, «*aarop men geen jeugdige dwaasheid meer ver onderstelt, wanhopig verliefd op een an dere dame dan die, waarmee zijn oom hem ln het huwelijk wilde doen treden. U begrijpt, dat dit aanleiding gaf tot een grooten tweestrijd." „De geldzucht zal het wel van de lief- las de zonderlinge boodschap, waarvan de beteakenis hem aanvankelijk volslagen duister was. Maar ook, toen het licht was geworden in zijn troebele hersens, bleef hjj nog langen tijd roerloos zitten, om het vreemde, het ongehoorde, het ongeloofe- lijke te verwerken* Het ongeloofelijke, dat hij, Steven .«Brand, de medeplichtige zou zijn, van een gevaarlijken dief en moordenaar, een eohten bandiet zonder geweten en zonder fatsoen. Het briefje luidde: „Dat was een kranig stukje van je. Ik wiat niet,dat je één der onzen was, maar de couranten hebben mdj vol ledig op de -hoogte gebracht. Aan jou en aan je heldhaftig zwijgen heb ik het te danken, dat er geen nasporingen naar mij werden gedaan; ik kon daardoor zonder eenigé moeite met den buit ver dwijnen. Ik ben nu in veiligheid en ik heb mijn reohterhand opgedragen je voor je daad te beloonen. Géén eerlijker volk dan dieven en diefjesmaat onder elkaar, dat is vanouds bekend! Als ik je soms eens nóodig mocht hebben, zal ik het je laten weten. Adieu, mijn brave mede plichtige!" De lichtstraal, die in Steven's brein was doorgedrongen, deed hem ten slotte als geëlectriseerd omhoog springen. Hij sohoot zijn kleeren aan, greep de banknoten, die hem de vingers schenen te schroeien en rende, alsof de booze hem op de hielen zat, naar het naastbijzijnds politiebureau. De vlaag van helderheid, die over hem gekomen was, maakte ook zijn tong los en hij wist een begrijpelijk verslag uit te brengen omtrent het won derlijke gebeuren, dat het ruétige sleur- tje van zijn bestaan geheel in de war had gestuurd. Als een herboren mensch verliet hij het bureau, fier het hoofd in den nek, den neus in den wind. Wat er verder gebeuren zou, boezem de hem niet het minste belang in, dat moest de politie maar weten. Wat hij aan het kringetje getrouwen vertellen zou kwam er niet opaan, hij kon zwijgen, als hem dat wenschelijk voorkwanf. Er was" namelijk één ding, waarvan hij fel doordrongen was, namelijk, dat zijn vreugde over den plotselingen rijkdom het niet halen kon bij de vreugde, die hij gevoelde, nu hij dien rijkdom met goed fatsoen weer kwijt was. ZUID-HOLLANDSCHE ZUIVELBOND. Het bestuur van den Zuid-Holland- schen Zuivelbond benoemde in zijn op 29 October gehouden vergadering tot plaatsvervangend bestuurslid van de F. N. Z. de heer J. Snoek te Almkerk. tot lid der commissie voor den centralen aankoop de heer F. van Dam te Bles- kensgraaf en tot secretaris van don Z. H. Z de heer B. Schreuder te Arkel. Hel- en Boelcop, Het bestuur van de IJsclub „Volharding" is thans Samenge steld als volgt; A. J Stravers le voorz.; K. Spijer, ge voorzitter G. Vink, secre taris; L. de Jong Dz. penningmeester, H. Horden, J. Vink, C. de With A?., comm. van bijBtand. Het aantal leden be draagt 130. Alblasserdam. De landbouwer F. kwam met paard en wagen uit de richting van het dorp. Even voorbij de Herv. Kerk brak de as van den wagen, met het ge volg, dat de voerman tegen de straat ge slingerd werd. Het paard ging met de rest aan den haal. Bij de Lijnbaans^raat hield de koopman Twigt het beest staao- de. De voerman kwam er persoonlijk best af, doch de materieele schade was groot, daar van den wagen niets geen goed over was. Arkel. Op initiatief van eenige inge zetenen heeft men verleden week een lijst door de gem een t# laten drculeeren, met het doel 25 pGt. reductie te verkrij gen op de pabhtprijzen. Vele buurdere hebben hiermede hun instemfhing be tuigd. De lijst is inmiddels den land eigenaren toegezonden. de gewonnen hebben," merkte Nibbling ton op. „Neen, antwoordde dé detective, „dat is 'in dit geval niet waar, mijnheer An drieu .vroeg de dame ten huwelijk, die hij lief had. Hij toondé dus het groote vermogen voor haar te willen opofferen „Hij ie dus met die dame getrouwd?" „Neen, hij is niet met die dame ge trouwd, omdat ze hem weigerde." „Dat alles is zeer interessant, maar. „O, we komen er zoo. De bankier koo dus niet met de dame van zijn hart trou wen Er schijnt niet de geringste kans bestaan te hebben, dat hij ooit haar hand veroverde Toen i6 waarschijnlijk de zakenman weer bij hem boven gpko men en heeft hij gedacht, dat het dan maar het best was, het meisje te huwen, dat zijn zonderlinge oom voor hem had bestemd." „Om de millioenen van zijn oom te redden." „Precies daarom alleen natuurlijk, maar dat zou, denk ik, de meeste men schen een zeer voldoende re'den lijken voor zoo'n huwelijksaanzoek Tot nog toe is er in de geschiedenis niets om daar een detective in <e mengen, doch nu komt dit. Toen Andrieu zijn hand en hart aan die jonge dame wilde aanbieden, was deze spoorloos verdwenen." „Zij was verdwenen, zegt ge." „Ja, hij poogde haar adres op te spo ren, doch het was tevergeefs. Hij deed alle moeite om. uit te vinden, waar zij verblijf hield, doch die moeite was voor n'ets Tie jonge kon hem moeilijk rim ontvlucht, wetend van zijn voorne mens. want zij was volkomen vrij hem al of niet aan te nemen. En dus kwam Andrieu begrijpelijkerwijs tot de onder stelling, dat er personen moesten zijn, die belang hadden bij de verdwijning van het meisje, of liever de verhindering van lijn huwelijk met haar. Want het

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1930 | | pagina 3