#7%
m
""■•Abdijsiroop
Kerstverhalen,
Loting op leven en dood
Bestrijdt toch
die Bronchitis)
HEERENBAAf
DE
GESTOLEN
GANS.
Gemeenteraden.
Wetenschap en
Tèchniek.
BUNZING-JACHT.
DE KERSTBOOM IN DE NATUUR EN IN DE HUISKAMER.
Van alles wat.
TWtCIE ILAB.
NIEUWML» VOOR ZUlB-HOtLANB EW OTRSCHT, Scho.nh»v»inch. C.urant.
WOENSDAI 24 DECEMBER
en Kerst
ket h«rfn d«r achttteiida
Sedent
„••aw iflHpH BBHpMI
linden leder jiir Knzstvertillingen
gepubliceerd. Em Kerstvertelling
schijnt ten prettige vorm te zijn?
om ten novtfie of een schets, die in
den winter speelt 4n te kleeden. Zoo
wel in Engelmd als in Duitschland
hééft men langen lijd bij de Kerst
verhalen tn Kerstsprookjes gezworen
er geen geroutineerd uitgever van
een geïllustreerd maandblad zal zijn
Decembernummer durven laten uit
komen, zonder althans één Kerstver
telling.
Een snuffelaar heeft eens uitgere
kend, dat alleen tusschen 1875 en( 1910
in Duitschland minstens 7000 Kerst
verhalen enz. waren gepubliceerd: in
Engeland zou dit aantal minstens
4000 bedragen. Op zichzelf is dit
nu niet zoo'n feit van beleeke-
nis; alleen vraagt men zich af Wie
er al niet moeten schrijven, om
in behoefte aan oorspronkelijke
Kerstvertellingen te heipen voorzien
Dit aantal is echter niet zoo groot,
naar het schijnt. Er zijn nl enkele
feuilletonisten in Duitschland en En
geland en vooral in Amerika, die
nel geheele Jaar niets anders doen
dan Kerstvertellingen schrijven. Al*
het Kerstfeest dan nadert en
de maandblad-redacteur Kershcopie
moet hebben, schijnen dergelijke spe
cialisten hooge honoraria te kunnen
bedingen. Zoo moet de Amerikaan-
sche feuilletonist Hope al 900 Kerst
verhalen op zijn geweien hebben.
lot had aangewezen', zouden wer-
terechtgesteld, zag één hunner
i te elfder ure het leven gespaard
werden gehangen. Teen den iaden
September de twnalf soldaten, die
het lot had aangewezen', zouden wer
den
zieh
omdat hij werd „verbeden
fonghe Dochter, om zijn Jonekheydt
ende andere reden Dit laatste was
de toepassing ven een eveneens oud
geLruik, waarbij ®en terdoodveroor-
deelde zich 4n vrijheid zag gesteld,
wanneer een vrouw aanbood hem
te huwen.
Uit het jaar 1673 wordt een geval
van dopdslraf bij- loting vermeld, dat
niet geheel van humor ontbloot was.
Bij de verdediging van de Holland-
Door deze voorspraak van De Ruy-
tar behield de matroos het leven.
,ydia daarna de Ruyter voor zijnen
tweeden vader hieldt, bekennende,
dg thy door hem van de doodt was
verlost".
Het andere geval dateert eveneens
uit den tijd van" den Tweeden Engel-
schen Oorlog. Toen onze vloot voor
Texel lag, gaf de bemanning van 't
schip van Admiraal Corneiis Tromp
onomwonden blijk, van haar sym
pathie voor den jpngen Prins van
Oranje
2?bo wdden de matrozen niet an
ders het anker winden dan^in naam
van den Prins. Toen het volk nog
Wie kennis neemt van de wijze,
waarop m vroeger eeuwen bij de
weermacht, zoowel in het leger als
op de vloot, recht werd gesproken,
wordt telkens weer getrolfen door
d« strenge, soms barbaarsche, mid
delen die men daarbij toepaste
Toch vindl men in de geschiedenis
der rephtspraak meermalen voor
beelden, \dat men -in krijgt- en
scheepsraad!, zoowel bij het vonnis*
sen van scnuiuigan als bij de besLs-
sing over hel loi„ vdn krijgsgevange
nen, mei eerbiediging van net begin
sel, dat hel recht* zijn loop moet
hebben, nochlans het menschelijk
gevoel liet spreken.
Ais voorbeeld hiervan mag zeker
wel genoemd worden het reeds in
de middeleeuwen beslaand gebruik
van: doodstraf bij loling. Dut ge
bruik beslond hierim dat men na
•en terdoodveroordeeling van ver
schillende personen niet aan allen
het vonnis voltrok, doch slechts aan
één of enkelen, die "door het lot daar
voor weruen aangewezen.
De eersle ons Lekende toepassing
van dit' eigenaardig gébruikt vindt
men vermeld bii Melis Stoke. In
1298 Werd het slot IJselstein door
Hollanders belegerd. Toen na een
dappere verdediging <Je bezetting tot
zestien man was geslonken, moest
zij zich overgeven. De gevangenen
werden naar Dordrecht gevoerd. Bii
loting mét behulp van „bollekens"
waarvan het eene een Hollandschen
en het andere een Leuvenschen pen
ning beval te, zagen acht gevangenen
zich het leven gespaard, terwijl de
andere acht ter dood werden ver
wezen.
Ook tijdens den Tachtigjarig»Oor
log is hd oud gebruik eenige malen
toegepast.
In een gevecht hadden Staatsche
troepen 24 vijandelijke 'soldalen ge
vangen genomen. Kort te voren had
den de Spanjaarden eenige gevangen
krijgsknechten van ons leger omge
bracht. Uit weerwraak werden nu
8 van de 24 gevangenen ter dood
veroordeeld. Bij loling werd beslist
wie dit zpuden zijn. Men wierp 24
papiertjes, waarvan er 8 beschreven
waren, in een hoed. Wie een blanco-
briefje trok, was vrij.
Bij deze loling deed zich een eigen
aardig geval voor. Een dér gevange
nen was een Liigelschmgn in Spaan-
schen dienst- Hij had het geluk ora
een wil briefje te trekken. In den
kring stond ook een jonge Spaif-
jaard, „boven maeten seer weenen-
de ,wiji hij vreesde, dat een swart
briefje hem aen de galgli sou doen
swart worden".
Toen het zyn beurt was ora te
trekken, trad de Engelschman op
hem toe en .stelde hem voor. dat hij
(3e Engelschman) nog eens zou
trekken, indien de Spanjaard hem
tien goudguldens gaf Mocht hij een
beschreven briefje trekken, dan zou
hij voor den Spanjaard sterven "Vol
blijdschap betaalde deze het gevraag
de bedrag „Met bewilligingh der
Reghters' tastte de "Engelschman nu
ten tweeden male in uen bood- Hij
was zoo gelukkig wederom een wil
briefje te trekken.
Van een"" ander geval van dood
straf bij lo.iiig wordt in de geschie
denis van Pii..s Maurils meluiug ge
mgakt. In 1603 belegerde Maurits
's Hertogenbosch. Tijdens een ge
vecht bij dieze stad namen Staatsche
troepen 200 Spanjaardlen gevangen
Men was in die dagen in het Staat
sche leger heftig verontwaardigd
over een onmenscheüjke daad der
Spanjaarden. Dezen haaden nl vóór
Oosten een vaartuig "Veroverd, waar
in zich gewonde en zieke .soldaten
van het regiment van Graaf Ernst
van Nassau bevonden. De ongeluk-
kigen waren door de Spanjaarden
meedoogenloos opgehangen. Maurits
gaf nu bevel, dat van de 203 gevan
genen er na loting twaalf lenden
OP HET KERSTFEEST.
Op I geluid der hemelchorert,
Op 't gelei uan Jacobs ster,
Dat piij 't Kindeke, ons geboren,
Biddend naacfren, schoon uan uer'l
Gods^ en Menschenzoon te zaam,
Wonderlijk I dat ii Zijn naaml
Laat ons blijde, maar met beuen,
Lof, en prijs, en hulde biên
Aan dien Zoon, uan God gegeugny
Arm en klein, op moeders kniênl - -
Want Zijn hand bestiert ons lot,
En Zijn Naam is Sterke Godl
Ja! 't betaamt ons déar te aanbidden
Gods in 't uleesch gezienen Zoonl
In der arme herd'ren midden,
d' Erfgenaam uan Dauids troon I
Op Maria's moedepschoot,
d' Oueriuinnaar uan den Doodl
-Loof dien spruit, gij uituerkoren,
Gij uerborgen Bethlehem I
Looft dien heerscher, U geboren,
Burgers uan Jerusalem I
Looft gij, heem'lertl lóóf gij, aard!
God in 't uleesch geopenbaard I
Da Costa.
sche wa.erlinié had er bij het dorp
je Ameide in genoemd jaar een tref
fen plaats tusschen Staatsche en
Fransche troepen. „In dese ontfnoe-
tinge bleef de ritmeester Turk en
wierd de soon van den Heer van
Maasdam gequetst en gevangen, de
wijl sij van hun bij-hebbende Ruite-
ren schandelijk verlaten wierden;
waarover naderhand twee Bevelheb
bers zijn geharquebuseert (ter dood
gebracht;, drij ruijters bij lootinge
opgehangen, een vierde at sijn brief
je, daar de galg op stond, looslijk
op en geraakte alsoo vrij"
Ook op onze vloot was hfet gebruik
in zwang. In zijn bekend boek „Het
Leven ende Bedrijf van Michiel de
Ruyter" geeft Gerardt Brand "hier
van eèn tweetal voorbeelden.
Het eerste geval speelde zich al
op de kust van Guinea. Men weel.
dat de Ruyter daar in 1664 met een
vloot heen was* gezonden ora onze.
door de Engelschen genomen, bezit-
tingen aldaar te heroveren
Een drieial matrozen had op een
avond in een herberg hevig gevoch
ten, nadat hel licht was uilgeblazen
De waard, die in het donker was
komen tqeloopen om de vechtenden
te scheidén. was overhoop gestqken.
De drie matrozen werden door een
krijgsraad ter dood veroordeeld. Het
vonnis werd echter in zooverre ver
zacht, dat slecats aan één van de
drie, die door loting daartoe was
aangewezen, de straf werd voltrok
ken.
Dadelijk na de terechtstelling wil
de men het lichaam van den ma
troos begraven. Maar tot ieders ver
wondering gaf hij nog teekenen van
leven en „quam allengs weer tot
achzelven". Wat nu te doen? t Was
voor de gezaghebbers een moeilijk
geval. De generaal Valkenburg was
van oordeel, dat de delinquent op
nieuw gehangen moest worden. Im
mers, hel vonnis luidde: „om zoodaa-
nig met de koorde gestraft te wor
den, dat'er de doodt naa zou vol-
gen".
Maar dc goedharlige De Ruyter
pltilte voor begenadiging Hij wees
er op, dat het lol hier had beslist
en men niet wist, of deze man wel
de doodslager was Nu hij door Gods
l eslier.ng gespaard was gebleven,
mocht men hem, zoo oordeelde de
admiraal, niet weder hangen. Trou
wens, met alles, wat hij reeds door
slaan had. was hij reeas genoeg ge-
siraft an kon hij andtren „tan «pis-
gal" diana*,
ander verzet pleegde, werden de erg
ste oproermakers gevangen genomen
ï-wee hunner moes.en loten, wie van
hen aan de groote ra zou worden
opgehangen. Anderen werden ge-
gèeseld, gebrandmerkt of gekiel
haald en daarna „voor schelm" aan
dan wal gezet.
Bovenstaande voorbeelden van
doodstraf bij loting hebben alle be
trekking op het leger of op de vloot
We venden slechts voorbeeld
van toepassing van hat ge>ruik In
een burgerlijk rechtsgeding. Hiervan
vermelüt de „Ghronjjck van Antwer
pen":
„Omtrent St. Syraon- en Judas-
dach (1568) heeft Due d'AIve bij Leu
ven doen hanghen den Borgeraeester
van Souti Le^uw, out omtrent seven
tieth jaer omdat hij om de Borghers
wif stadts Poorten hadde moeten
open doen den Prince van Orafigien.
vyant des Coninckx,1 ende dit was
edn van de drie heeren van - stad
Loeu, die het lodt of het corsrte stroy-
ken trecken moesten, wie hanghen
sou om 't vöorgeschreve feyt en het
geviel «p desen ouden heer era wirt
gehanghen, met liersén (lérfrzen) en
spoeren. so hy van Leeu naer Lo
ven quam".
't Was dus Alva .die het gebruik
in eelt rechtzaak tegen burgers toe
paste Maar men weet: Alva was vóór
alles militairs*
INGEZONDEN MEDEDEEUN0.
EEN VREEDZAAM OORD.
Eenzame eilanden, zoogls dat van
Robinson Crusoe, zijn er ook - thans
nog voiop in de verschillende wereld-
zeeen. De bewoners leiden er een
rustig, gelijkvormig bestaan. Alle
twisten en opwindingen van het pu
blieke leven, het z^enuwslorende der
moderne bescliaring,- zijn hqn volko
men vreemd. En in zooverre hel een
voorwaarde voi*r liet geluk is ora
weinig behoeften te hebben, -zijn die
menschen waarlijk gelukkig te prij
zen.
Dal rhen zulke „eilanden der zali
gen" ver van alle menschelijke cul
tuur kan aantreffen, is verder niet
te verwonderen.
Maar wel zeer interessant is het
feit, dat zich ook in Europa zoo'n
Robinson-tiland Levindt.
In» het begin van dit jaar kon men
in de bladen van Londen de vol
gende ongewone advertentie lezen:
„Een eiland te koop, vruchtbaar,
geschikt voor schapenteelt en land
bouw, rijke visscherij. Gemakkelijk te
bereisen
Sir Martin Coles Harman, een ban
kier uit de Londensche City, las de
advertentie en voelde wel 'wat idee
voor dit aanbood. Hier was bedoeld
het kleine eiland Lundy-Island, dal
een lengte van 5 5 K M. bezit en ge
legen is aan den uitgang van hel
Bristol-kanaal. Op een K M. afstand
van de kusl van hel m-aafscbap De
vonshire, dus in den Zuid-Westhoek
\an Engeland.
Hel geheele eiland is particulier
eigendom van één bezitter. Gevaar
lijke klippen en granaat-rotsen zijn
oorzaak, dal het. voor de schepen
erg moeilijk is om te landen, en hel
is slechts mogelijk ora in twee kleine,,
ondiepe bochten aan l&nd te gaan
Lundy-Island ,igt gehe.l buiten de ge
wone scheepsroute. SLclits eenmaal
per maand komt er een kustvaartuig,
dat de verbinding met de buiten
wereld in stand houdt. Lundy-Island
neemi, zoo klein hel is, ongeveer
dezelidc posi.ie in als Austra.ië. Het
behoort wel tot Engeland, maar het
is er geheel onafhankelijk v.an.
Sir Harman kon de bekonng niet
weerstaan om cijenaar van dit eiland
te worden. Den Sst'en Maart kocht
hij Lundy-Island voor een bedrag
van 1ÜÜU0 pond, Ongeveer f 2CO.GO)
Aan de Londénsche Beurs noemt
men den geldmagnaat schertsend den
„koning van Lundy-Island".
Het aantal van zijn „onderdaijen"
is niet bijster groot. Het eiland wordt
n.l. door slechts 32 menschen bc-
Alt etk Jaar ppnleuw tea bronchitis U
komt waarschuwen dat het koude jaar
getij ia ingetreden, waarom dan geen
Abdijsiroop genomen? Menschen met sedert
jaren telkens yerugkeerende bronchitis
vonden daarbij baat. Abdijsiroop is weten
schappelijk samengesteld, verwijdert de
taaie met ziektekiemen bezoedelde slijm
en helpt Uw.ademhalingsorganen. Sedert
menschen heugenis geprezen bij pijnlijk en
veelvuldia hoesten, Bronehltii, vastzitten
de kou. Kinkhoest, Influenza* Asthma.
„Voor da Borti"
Alom verkrljgbait. Prijs PI. 1.80, PI 2.78, Pi 4.50
Oebruik buitenshuis Abdijsiroop-Bonbons
(80 cl). Dan bespoedigt Os Uw genezing.
ABDIJSIROOP-BONBONS (OntoMi Abdijiiroog)
woond: 10 mannen, 14 vrouwen «n
e kinderen. i
De bsrw oners va» Lundy-ïslapd raoa
ten wei Uiterst, tevreden mensehea
zijn, wani sinds 2ÜÖ jaar is er Hog
niemand vah daar vertrokken.
Op hel eilandje ziet men graan
velden, aaruappciakkers en groene
weiueu, waarop 5ü koeien, 2 paar-
uen en lodü scnapen weiden. Ook is
er een klein eikenbosch. De bewo-
uers bebouwen hun akkers, fokken
hun vee en verzorgen hun appel-
boomen. Hel kiLt»cnip brengt iedere
maand depost, tabak, specerijen en
anuere oumLbare uingen. Terzelfder*
liju neemt idfSnnapeii en wol voo»
ue róarkl„ in Brisfty mee. 4
Rauio,' teiegraal en telefoon bestaan
er op Lundy-Island niet, maar men
béiaail er'ook geen belasting, er is
geen gevangenis, geen polilie, er zijn
geen advocaten, geen dokter, geen
apotheek en ook geen «nkal» >er-
berg.
De emige ofiicieele persoonlijkheid
is ue zielverzorger Rev. James liea-
van. Hij is tegelijk vrederechter en
dokter jin geeli de kinderén onder
wijs in lezen, schrijven en rekenen,
^ir Harman is nu van plan den toe
stand van zijn leerlingen te verbete
ren. Hij wil een radio-station bou
wen en hen voorzien van een mo-
torploeg, een dorsclimachine en ge»
neesmiddelen. Aan li$j) strand laat
hij een zomervilia voor zijn gezin
oprichten.
Op. hél eiland heerscht steeds de
grootste orde. Sedert menschenheu-
gei.is i, daar geen misdaad gepleegd.
Bij hel kalme leven en het milde kli
maat bereiken de menschen op Lun
dy-Island in den regel een teer
hoogen Jeef.ijd.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
echte fr::sche
tO-50tt.fr M
1. Keoa en Mi«n-
tj« hadden eem
gans.
S. Op aakerea
dag bleak die
verdwenen en de
sporen in de
sneeuw toonden
aan, dat een vos
het dier geroofd
kli
3. Koos en MieA
trokken op jacht.
4. Ze vonden hat
vossenhol.
5. Bruno de hond
ward op hat hol
losgelaten.
0. Redntje kwam
naar buiten en
ward door Bruno
en Koos gedood,
triomf werd
ook
vossenhuid,
waarvan de kin
deren een mooi
bont voor moe
der hadden late»
maken.
9. Daags na
Kerstmis ging
moeder, met' het
bont om, made
kijken naar het
hol, waar de
ganztndief gt-
WMMt W
TWieoe SLAB.
NIEUWSBLAD VIR ZUIS-HOLLANP EN UTRECHT. Schoonhovinsch. Courtnl.
W0ENSDA1 24 DECEMBER TM»
•het huwelijk en het bijgeloof
Zonderlinge gebruiken.
Tab de drie belangrijkste gebeurtelis-
etn i» het menschelijke leven, geboorte,
huwelijk en dood, is wel het huwelijk
het meest door bijgeloovige gebruiken
omgeven. Overal''in de wereld zien wij
lee» zonderlinge opvattingen, wanne.er
hét 'een huwelijk betreft en vele eigen
aardige gebruiken worden opgevolgd,
opdat het Jonge paar in het huwelijk
aijn geluk verzekprt. Vaak bfegint het
bijgeloof reeds op den dag, waarop de
huwelijksplechtigheid zal plaath hebben.
"Trouwt men op Maandag, dan is, naar
het bijgeloof wil, de ontrouw van den
•man een' gevaarlijke klip voor het jonge
huwelijk. Een op Dinsdag gesloten hu
welijk is ajjrn het gevaar onderhevig,
dat het door vele ziekten tfal worden
gpstoor,d en beïnvloed. Het huwélijk op
Woensdag heeft veel kans gezonde en
flinke kinderen voort te brengen. Het
huwelijk op Donderdag voeVt tot wel
vaart, tot rijkdom. Vrijdag wordt
meestal als huwelijksdag gemeden. Hu
welijken op Vrijdag worden, beschouwd
'als weinig gelukaanbrengend, zouden
al spoedig door den dood van den man
worden gescheiden. Als de bests huwe
lijksdag wordt de Zaterdag beschouwd.
De bruid moet op heel veel acht ge
ven als ze bijgeloovig is In het huwelijk
wordt r ongekik haar deel, als,, zij een
speld 'in haar bruidskleed draagt. Alles
moet vastgenaaid zijn. Ook moet de
bruid geen groen dragen, omdat zij aa-
ders het geluk van zich werpt En ein
delijk iqag de bruid sluier en bruids-<
krans niet in tegenwoordigheid van dep
'bruidegom aandoen.
Goed weer mag de bruid verwachten,
wanneer zij de dieren steeds goed ge
voerd heeft. Wanneer de bruid bij de
huwelijksplechtigheid 'weent, dan be-
teekent het geluk. Een niet schreiende
bruid séhreit aan des te meer in het
huwelijk. In Engeland gieten de keuken-
meiden, nadnt het bruidspaar naar de
kerk is gegaan, h«At water over den
drempel, om den ingang voor 't „vol
gende echtpaar" warm te houden De
fnan moet oppassen, op den huwelijks
dag geen dienst aan zijn bruid te bewij
zen, anders komt hij onvoorwaardelijk
onder de -pantoffel. Twee zusters moeter
niet op denzelfden dag trouwen, daar,
naar wordt beweerd, de huwelijkszegen
piet de volle kracht'.heeft.
Verlaat het bruidspaar het huis, om
zich op hun huwelijksreis te begeven
dan werpt menJgn Frankrijk en Enge
land hun oudé muiltjes achterna. Dat
moet geluk beteekenen, maar hoe het ge
bruik is ontstaan, valt mat te zeggen
In sommige, Duitsche streken is gebruik,
om de assen van dt 'bruidskoets te
verbranden, omdat men van meening is,
dat daardoor wordt voorkomen, dat de
bruid heimwee krijgt naar het ouderlijk
huis. De bloedverwanten van de bruid
moeten naar 't eeuwenoud gebruik in
alle landen brood en zout naar de nipuwv
«woning brengen, opdat het jonge paar
nimmer gebrek aan levensmiddelen
heeft.
MEERKERK.
Kort verslag van de vergadering van
den gemeenteraad op Woensdag 10 De
cember, des voarmiddags 10 uur. Aanwe
zig zijn alle leden. Voorzitter de heer G.
Slob, burgemeester.
D« Voorzitter opent de vergade
ring, waarna de notulen worden gelezen,
welke onveranderd worden vastgesteld
Het eerst is f&n de orde behandeling
van een verzoek van mej M. v. d. Knoop
te Dordrecht, leerares aan den landhouw-
huishoudcu.rsus alhl'e/.
De Voorzitter deeltvmede, dat aan
den genoemden cursus ook lessen in kin
derverzorging gegeven zullen worden
Voor deze lessen is Donderdag de eenige
dag, die beschikbaai is. Dezen dag word
het lokaal van de lagere school gebruikt
voor gymnastieklessen. Deze lessen kun
nen volgens mededeeling van het hoofc
der school aan metf. Van der Knoop, me-
verzet worden. In verband, dpartnede
verzoekt zij een lokaal te hjjren in eter
hotel café of lunchroom. De Voorzitter
deel verder mede, dat er 16 lessen zul
len gegeven worden van 5 uur (114 uur
Hie in de maanden Januari, Februari
Maart en April op Donderdag worder
gehouden. De eigenaar van 't hotel Brug
huis wil z«n zaal disponibel stellen voor
f 1,50 per keer. Aan deze zaal geeft mpj
Van der Knoop haar voorkeur. In totaal
kost dit voor de gemeente f 24.
Na eenige onderlinge besprekingen
wordt zonder hoofdelijke stenyning goed
gevonden deze zaal te huren.
Hierop .volgt een voorstel van B. en W
tot vaststelling der instructie voor den
ambtenaar ter secretarie.
Ze wordt na eenigé opmerkingen van
de heeren Hoeijenbos en Van IJze-
r e n ongewijzigd vastgesteld.
4 Een voorstel om aan de commissie tot
wering van schoolverzuim ingaande
1 Januari 1930 een bedrag beschikbaar
te stellen van f 30 per jaar, waarvan
f 20 moet dienen als presentiegeld, te
verdeelen onder de leden, onderling naar
het aantal bijgewoonde vergaderingen
en f 10 voor den spcrelaris als verfgoeding
voor tijdverlies, wordt z. h. s. goedge
keurd.
Tot böde van de commissie tot wennf
tkn schoolverzuim wordt benoemd dr
keer H. van Hof, onderwijzer alhier, op
een-jaarwedde van f 10.
Benoemingen.
Tot lid van het Burgerlijk Armbestuur
wordt herbenoemd de Ruijter Hz. met
6 stemmen, tervül 1 stem wordt uitgj-
brariü op Joh. Boon.
Tot lid van het plaatselijk ichooitoe-
zicht wordt gekozen J. va* Arkel, tar v'jl
1 steM wordt uitgebracht op Joh. Boon
en 1 stem blanco.
Vijf leden werden gekozen voor de
commissie lot wering ochoolverzuim,
yregena periodiek aftreden van J. Net
ting, H. van Hof, H. J, van den Berg,
G. M. Brpkel en J. van Iperen.
Herkozen worden 'J. ÏNotting en H.
van Hof. In de vacature H. J. van den
Berg wordt gekozen G. M. Brakel met 4
stemmen, terwij) 3 stemmen worden
uitgebracht op H. J. van den Berg. In
de vacature G 'M. Brakel wórdt gekozen
D. Zwart, met 4 stemmen, terwijl 3 stem
men worden' uitgebracht op T. J. den
Hartog. In de vacature J. van Iperen
wordt dezelfde gekozen en 2 stemmen
worden uitgebracht o^ Joh. Booon.
Alvorens tot atenjming werd overge
gaan merkte de heer Hoeijenbos op.
dat hij gaarne gezien had, dat een ar
beider door B. en W. als no. 1 op een
voordrafcht was geplaatst.
Gratificatiin.
B. en W. stellen de volgende gratifi
catiën *oer:
J. C. Cdpier, gemeente-bode, wegens
tegemoetkoming in de onderhoudskosten
van zijn rijwiel f S5;
P. Lakerveld, rijksveldwachter, wegens
gedane politiediensten, f ~2&\
C. Buizert werd wegens het echoon-
houden van de weegbrug f 10 toege
kend.
Ze worden zonder hoofdelijke stem
ming goedgekeurd.
Rondvraag.
De heer Hoeijenbos vraagt of al
'met de Armbesturen overleg ie gepleegd
betreffende het aanstellen van een ge
meente-geneesheer, die belast wordt met
de armenpractijk.
De Voorzitter zegt met de leden
van het Diaconie Armbestuur er over te
hebben gesproken, doch die waren er
nog niet voor te vinden. Nu het diaco
nie-armbestuur er niet veel voor voelt
is overleg met het Burgerlijk Armbestuur
overbodig.
De heer Van IJ zere* zegt, dat dr.
Spijkerboer hem heeft gezegd, dat voor
een bedrag van f 600 geen dokter ie te
krijgen.
De heer Hoeijenbos zegt, dat hij
maar een bedrag had genoemd, daar
was men niet aau gebonden. Het gaat
niet tegen personen, doch om het alge
meen belang. Spr. durft zich tegenover
dr. Spijkerboer te verantwoorden.
De heer Van LTzeren zegt, dat dr
Spijkerboer hem heeft gezegd, dat de
gemeente Leerbroek f 1200 geeft met vrije
woning.
De Voorzitter zegt, dat vergelij
king met de gemeente Leerbroek niet op
gaat. In de gemeente Leerbroek was geen
dokter gevestigd en ^aarom goeft de ge
meente Leerbroek, in vergelijking met an
dere gemeenten, zoo'n groot .bedrag, doch
Leerbroek betaalt niet meer, hetgeen
over de laatste 5 jaren gemiddeld aan
doktersrekeningen voor enkele personen
is betaald. Thans hebben pl.m. o0 gezin
neU te Leerbroek vrije heel- en verlos
kundige hulp. .Men mag de gemeente
Leerbroek niet als basis nemen.
De heer Hoeijenbos vraagt of hu
er op kan rekenen, dat de armen- worden
geholpen en niet afgesnauwd worden.
De heer Kuijpers: Vroeger gaven
zij een briefje.
De Voorzitter zegt, dat dit met
meer gebeurt, terwijl de eerste helft door
de betrokkenen zelf moet wórden be
taald.
De heer Hoeijenbos zegt te kun
nen aantooeen dat zij dat niet kunnen.
Spr. vraagt of iemand met een inkomen
van f 20 per week, (üe 9 kinderen heeft,
.doktersrekeningen kan betalen van f 80
en nog meer.
De Voorzitter zegt wel te weten
over wien het gaat, doch daarover heb
ben B. en W. met het Burgerlijk Arm
bestuur al dikwijls gesproken. Als fze
geweten hadden waarover het had ge
gaan, hadden zii niet gekomen. Onlangs
kwam bij mij nog iemand, waar de dok
ter eerst niet wilde komen en 'oen hu
geweest was, weigerde hij medicijne& te
geven, daar die man die maat moest
halen in Gorinchem in een apotheek
Doch daar de persoon 'e avonds laat
niet naar Gorinchem wilde en gezegd
had, dat alles wat er met het kind ge
beurde, voor des dokters rekenlhg was,
heeft deze eindelijk medicijnen medege
geven.
De heer Hoeijenbos zegt te zien
dat er geen dokter zal komen, maar hu
hoopt dat B. en W. hét Burgerlijk Arm
bestuur zullen bewerken, dat het beter
zijn zaken doet.
Hierna sluiting.
aangebracht. Bij éem bouw va» de»
tempel waren ook Romeinsche graf
steen» «et inscripties gebruikt.
Het runen-alphabet bleek uit twini
tig schriftteekens te beslaan. Een
inscriptie op een der Romeinsche
grafsteenen duidt »an dat de Ro
meinsche nederzetting Desitiata ge
legen was in de nabijheid van het
huidige Bresa.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
DRAISltlAvAN'VALKEMBlIP
P l^EU WARDEN
IXTERE- SANTÉ OPGRAVINGEN.
Dezer dagen, brachten eenige Mo-
hammedaansche boeren twee groote
zuilstompen naar het museum van
Sarajevo, die zij bij het omspitten
van nun grondstuk in de buurt van
het dorp Bresa (Bosnië) hadden ge
vonden. Op eene dezer zuilen ontdek
te men runen, waaruit de ambtena
ren van het museum de conclusie
trokke-i, dat een Gennaansch volk
deze teekenen op den steen moest
hebben pe'jraveTd. Men onderzoent
daarop de vindplaats nauwkeuriger
en vond de fundamenten van een
Golischen tempel. Bovendien vond
men nog zeer schoore kapiteelen van
tempelzui'en en ten slotte n2p.we?;]"
twee runetaekens. die de Gotiscné
bouwmeester ter wille van het juist
op elkander leg^in d?r steenen had
Men schrijft ons uit Hoornaar:
Nog nooit had ik kunnen zien, hoe
een bunzing gevangen wordt, hoewel ik
daar tooh al veel moeite voor heb ge
daan. Ik herinner me nog levendig, hoe
veel koude ik voor eenige jaren geleden
heb op dien wintermiddag, toen ik met
bunzingjagers was meegegaan. Over hel
ijs trokken we van de eene boerderij naar
de andere, en volgden telkens een dui
delijk spoor in de sneeuw. Maar de hon
den kregen geen lucht. Ze liepen
kalmpjes om de hooimijten heen, gingen
op hun gevouwen achterpootjes zitten
en keken ons aan of ze zeggen wilden:
„Het is niks gedaan vandaag, mannen".
En toch bleven Dirk en Gerard hun uiter
ste best doen om in den schralen win-
tertijH wat te vangen, want als uitgevro-
ren metselaar kon de laatste de halve
opbrengst van een huidje best gebruiken,
daar hier óp het platteland de onder
steuning van werklooaen nog onbekend
is. Al stond een hooimijt heel ver t
veld in, en al moesten ze, om er bij te
komen, tot de knieën door de opgewaaide
sneeuw, toch trokken ze er heen, om er
hun geluk te beproeven. Maar al hun
moeite was tevergeefsch. Nog hoor ik
Dirk zeggen .terwijl we, om de koude te
verdrijven, wieer op een sukkeldraije over
het ijs van een dijksloot verder gingen:
,,'t Is te koud, jongens! Als t zoo bar
wintert, trekken de stinkerts naar bin
nen en kruipen ze in de schuren onder
't hooi". Urenlang hadden we gejaagu «n
't was al volop avond, toen we hek-af
thuis kwamen, terwijl we geen van
drieën geld op zak hadden, om op den
terugweg bij het Pinkeveer eenig warm
drinken te koopen.
Nu zag ik Zaterdag Dirk en zijn mak
ker met de blanke pookstokken over den
schouder er weer op uit trekken, en ik
vond het heel jammer, dat ik niet mee
kon Maar, terwijl ik de jagers nog na
sta te kijken, zie ik Dirk zijn jasje al
uittrekken bij 't schelf je op den hoek van
het hooge schoolkamp je van mijn buur
man. Daar kan ik nog wel komen zonder
mijn klompen over te scheppen'in de on
der het gras verborgen plassen .Zal ik nu
dan toch eindelijk eens getuige zijn van
een heusche vangst? Dirk schijnt deze
keer zeker te zijn van zijn zaken. Uit
een knapzak haalt hij oude vischscha-
kéls, die hij op eenigen afstand rondom
de mijt spant. De half-blinde Does, die
bij een vroegere vechtpartij met een
bunzing zijn linkeroog verloren heeft,
wordt op de opgevouwen jas gezet, zoodat
hij twee zijd«n van de schelf kan bewa
ken. De vergrijsde Fik krijgt bij den te-
■renovergestelden hoek zijn plaatsje op de
knapzak en neemt de twee andere zijden
voor zijn rekening. Nu liggen de beide
mhnnen geruimen tijd met hun kmeen
op het drassige land en poken met de
lange stokken onder 't hooi. Ik ben vol
bewondering voor de hondjes, die onbe
weeglijk blijven zitten en hun oogen geen
moment afwenden. Eenige nieuwsgierige
hoerenjongenis, die nu ook staan toe te
kijken, gelooven na een kwartier met
meer, dat hier een bunzing huist en ra
den Dirk maar te eindigen. Maar deze
gaat in het zweet zijns aanschijns hoop
vol door met zijn moeizaam werk. Hij
weet seker, dat er een onder zit, want
hij tfeeft'hem straks „zuiver" gerooken
Gerards broer Willem, dta ook verzot
is op deze- jachtsport, zit gehurkt en met
©en jonge herdershond tusschen do
knieën ook scherp toe te zien. Deze Pol-
lie is als leerling-yénger meegenomen 011
moet nu van Does en Fik de kunst af
kijken. De twijfel onder de toeschouwera
wordt grooter en eenigen gaan al, op
hun teenen, de droge plekjes zoekend,
naar huis* Opeens een gil: „Vat hem!
„Trap dood!" De bunzing is onder het
hooi. weggeschoten en zit in de schakels
\erward. De drie honden zijn opgevlogen
en hebben hem gegrepen. Wel vijf, zes
mannen trappen en stampen met hun
zware klompen op het rolletje in de
schakels en als ik denk, dat het armo
diertje0 wel tot moes zal zijn getrapt, zie
ik het opeens midden in de sloot zwem
men. In zijn angst probeert 't weer aan
wal te komen, maar hierin wordt het door
de trappende kprels op gevoelige wijze
erhinderd. Willem slaat zijn arm om
een knotwilg, hangt over de halve sloot
en kan nu met het vrije been eenige
schoppen geven tegen het platte kopje,
dat nog boven water uitsteekt. Nog is
't een geschreeuw en geroep van belang
Aan den overkant kan Gerard met een
stok het beestje op het land slingeren,
't Komt In een plas terecht en wórdt on
middellijk door de honden gegrepen.
Pollie heeft zeker al een knauw gehad,
want die danst er wel met hooge spron
gen omheen,- maar durft niet meer toe te
bijten. Does heeft het arme dier vlak
achter den kop gegrepen en schudt het
nu woedend heen en weer. Tooh komt het
telkens nog even vtü, maar daar er
straks wellicht menig botje met de klom
pen is stukgetrapt, kan het niet vlug ge
noeg wegkomen en wordt teljcens weer
opnieuw door de kleine hondjes gegre
pen ,die verwoed blijven aanvallen. Als
de bunzing nu vrij komt.i kan hij niet
meer loopen Hij kruipt voort over het
land,' maar heft het kopje, waaruit het
leven maar niet wijken wil, nog nijdig
op naar de honden. Een der jagers durft
hem nu bij den staart te grijpen, heft hem
met de linkerhand omhoog en geeft hem
met de heft van zijn mes in de rechter
hand den genadeslag op het spitse
kopje, 't Gedoode dier wordt nu nog even
gebruikt om Pollie af te richten, 't Wordt
telkens opgenomen en weggeslingerd, ter
wijl Pollie er dan op afgestuurd wordt.
Bijt die echter niet vlug genoeg toe, dan
komt Does er bij t© pas, en die geeft Pol
lie een prachtig voorbeeld, want het ia,
of het hondje zijn verloren oog wreken
wil op den soortgenoot van het monster,
dat hem zijn etterend holletje in den kop
heeft bezorgd. Djirk neemt nu een touw
tje, strikt dat om 't witte onderkinnotje
waar 't achter de scherpe hoektanden
blijft haken, en hangt vol trots zijn buit
aan den langen stok, die zijn zoontje nu
dragen mag. Uit zijn zak haalt hij een
im perkament papiertje gewikkeld stukje
worst, waarvan hij zijn brave hondjes
eens lekker tracteert. Ddmk pratend over
de bijzbnderhed<)n bij der* jacht, gaat nu
't heele troepje menschen naar huis te
rug, waarbij ik er telkens een zie buk
ken, om een scheut water uit zijn klomp
te gieten.
Uil kindermond.
Nora was epn klein meisje met een
vlug verstand! De onderwijzeres liet
haar* dan ook meestal de vragen be
antwoorden, die de schoolopziener
stelde, als hij op bezoek kwam. Bij
zoo'n bèzoek vroeg de schoolopziener
eens: „Ougekjeude rijkdom", wie kan
me zeggen wal dat is?
Nu, No^-a zei de onderwijzeres
weet jij wat het is?
Even dacht ze na en zei toen:
„Ongekende rijkdom" is Jfët verschil
(Ugschen wat mijn vader verdient an
wat hij opgeeft aan de lelasting.
Dat gaf niets.
Mevrouw, zei de oude heer in
de bioscoojji bedeesd, neem me niet
kwal fik, maar u z,t op mijn hoed.
('Nu ja wat zou dat? sprak de
dame bits. l) gaat toch nog niet weg,
wel?
Tol de huisbaas.
Van een hieuw huis waren de deu
ren schrikbarend g krompen en de
eigenaar weigerde ze te laten heisler-
foen schreef da huurder het vol
gende briefje:
„Meneer De muizen kunnen on
der onze deuren door kruipen, maar
onze kat kan ze niet vohren. Wilt u
sv.p ook idrna d zenden om e°n gat
voor de kat te maken".
Een goed leerling!?)
Is de meester over je tevreden
Nou. of ie moederl Wéét' u.
wat-ie gisteren nog teger. me zei?
Jongen, zei-d-^e. als ze allemaal zoo
waren als jij. dan kon ik de school
wel sluiten!
i.l UVi
de biosc
kwal fik, n
Nu
Vafc het goede teveel.
Mevrouw (tot een dienstbode, die
zich komt presenteeren): Hoe lang
hebt u al gediend?
Vijf jaar mevrouw.
En kan ik getuigen van u krij
gen?
Zeker mevrouw, ik heb alvast
maar een stuk of vijftien getuigschrif
ten meegebracht.
Gezichtsbedrog.
Gast: De porties zijn hier tegen
woordig veel kleiner dan vroeger.
Kellner. Dat is gezichtsbedrog
mijnheer. Het restaurant is vergroot.
De reden.
Maar, dat begrijp ik niet, sta
melde de jongeman. U weigert me
de hand van uw dochter en toch
zegt u, dat er absuluut niets op me
aan te merken is?
Ja. jongmensch, het spijt me.
sprak de vader, maar je bent me te
volmaakt. Ik voel er niets voor om
een schoonzoon te hebben, die me
de rest van mijn leven als voorbeeld
wordt voorgehouden.
Een goede verstaander.
A. Ik ben een man van weinig
woorden.
B Geef me de hand kerel ik ben
ook getrouwd.
GEDACHTEN.
Van bitse woorden hebben wij dik
wijls berouw; van zwijgen zeer zel
den; van zachte woorden nooit.
Salomo zei: s
Houd armoe en rijkdom verre vam
mij, maar laat mij mijn dagehjksch
brood.
De meeste herinneringen zijn wa
terplanten, die alleen van tranen le
ven..
De voldoening en vrede van den
mensch moet li#é?®n '1 bevorderen
van het geluk van anderen, vaak teil
koste van zijn eigen belang.
Beweren, dat men zijn begeerten
door het bezit voldoet, is te denken
dat men het vuur met slroo zal bias-
schen.
Het is geen toeval, dat wij onze
oogen kunnen sluilen. Het beleekent
misschien wel, dat wij ni t al es m e*
ten zien.
Een mensch verandert dikwijls van
meening, maar nooit van d° goede
meening, die hij van zichzelf heeft.
Pessimisme is soms liet gevolg Tin
logisch denken, soms van te veel
denken.
