Opening
8
i
rostes
De Fa. Dl. J. SteKelenburg
SGhoonhouen
Groote Balans-Opruimino
ZONEN
DE SCHIPPEnSJDra tllin niEUUIPOORT
1
4*
125 GULDEN
ZAAK
Navuilpoeders
a Verpleegster-
Cacao
Anfon Coops
=s
HOENDERPARK „DE WIEL"
Een Boerderiflje
2\ H.A. Weiland
Altijd welkom
Wat gezond bloed is voor U
Werkmansgoederer
„DE KLEINE WINST
ItlC
Rondom
oen dor nleu
te RADIO-TOESTELLEN
BALANS-UITVERKOOP - H. A. VAN BAAREN
14 JANUARI 1931
vAn GARAGE EEGDEMAN
Niet alleen in complete Ameublementen
L0P1K
UTRECHTSCHE ALGEMEENE
BRANDWAARBORG MAATSCHAPPIJ
Te buur gevraagd:
Uit de hand te koop:
Te koopaangeboden:
v/lt Geur. moes
begint a.s. Zaterdag 10 Januari mei dé
Reuzen koopjes in alle Manufacturen
Dames-, Heeren- en Kinderkleeding
KOOPT
H.H. Veehouders!
Drogist - Wijdstraat - Gouda
N.V. DELANDBOUWBANK TE UTRECHT
GOEDKOOP en SOLIEDi:
Koekjes voor lijders aan Suikerziekte
Van
FEUILLETON.
De Broeders des
verderfs.
Mengelwerk.
De blinde vrouw.
DE CENTRALE
Plaatselijk Nieuws.
EEUSTt ion».
NIEUWSBLAD VMB TOTD-HOCEAND ENjUTRlCHT,'ScSOonl
LH UTWIU
nltovrtiithl
VRIJDAO B JANUARI 19?
Da nieuwata Grammofoonplat*
JAM BROUWER
mmofoona an alia Ondapdaalant Reparatie en Ombouwen
HAVEN BS SCHOONHOVEN
DOET UW VOORDEEL - SPOTKOOPJES
NETTE EN VLUGGE BEDIENING
VAKKUNDIGE REPARATIE
BILLIJKE PRIJZEN
AUTO-GARAGE - HERSTEL- EH WERKPLAATS
HANDEL IN AUTOMOBIELEN, MOTOREN EN
RIJWIELEN - AUTO-VERHUURlNRICHTING
Beleefd aanbevelend i
M. EEGDEMAN - HAASTRECHT - TEL. 22
zooals; Eiken-, Mahonie-, Noten Salons, Slaap-, Eet-,
heerenkamers-, Boudoirs-, Eng. Rietsalons-, enz. enz.
Dooh ook In aparte Meubelen
zooals: Buffetten, Dressoirs, Tafels m. en z. bijbladen
Boekenkasten, Bureaux, Bijzetmeubelen, Theemeubels,
Clubfauteuils en Tafels, Wortelnoten, Porceleinkast,
Comodes, Ledikanten, Spiegelkasten, Kapstokken, Haarden
enz. enz., hebben wij
Sensationeel voordeelige aanbiedingen
Voorts verkoopen wij ONuER FABRIEKSPRIJZEN Wilton
en Oostersche Karpetten, gang- en Traploopers, wollen
1-, 2-pers.- en Litsjumeau Dekens Tafel- en Dlvankleeden
Schilderijen enz. Alle meubelen kunt U als in eigen
omgeving zien in de zalen.
EENDRACHTSWEG 8 - ROTTERDAM
Rustige bezichtiging zonder koopdwang gegarandeerd.
Zaterdagav. 7 10 Zondag 11—5 en verder dagel. van 9 8 u.
Oekochle goederen worden tot latere levering gratis
en onder garantie bewaard.
De Directie,
J HORNMAN Zn., Beëedigde Makelaars Tel. 55584
"""""""""Wegens de enorme uitbreiding van ons bedrijf
zijn wij genoodzaakt geworden onze machines
op te ruimen en overgegaan tot het nieuwste,
namelijk een t
ELKCTHISCHE ROBIN S-BROEDK AST
Waardoor wij in de gelegenheid zijn om elke
hoeveelheid Kuikens te leveren tegen concur-
reeren'de prijzen. Dus haast Uil
Tevens gelegenheid tot loonbrQeden 10 cent
per ei, minimum 150 eieren, bij tijdig opgeven.
Aan bev
H. Molenaar - Lid A.N.P.V., - Fokslafion Ned. Barn. Ver.
van 1811
werkende in verband met de
Gevestigd Ie Utrecbl, ven 1867.
Onderlinge Waarborg. - Vast* Premie.
Kapitaal 2.000.000.Obligo van Aandeelhouders 1.800.000.
Gezamenlijke reserves volgens laatste Balans 1.452.408,84 X.
Commissarissen:
Jhr. Ir. J. A. VAN KRE.SCHMAR VAN VEEN, Hilversum.
Jhr. W. E. BOSCH VAN OUD AMELISWEERD, Utrecht.
Jhr. Mr. H. W. L DE BEAÜEORT, 'Driebergen.
L. E TH. ELINK SCHUURMAN, Rotterdam.
Het Bestuur geeft door deze kennis, dat in plaats van den Heer
B. J. TEYINCK, aan wien op zijn verzoek
Correspondent voor Schoonhoven ety Omstreken benoemd is de
A HOLSWILDER,
FUII
Mak
eervol ontslag is verleend, tot
IMA VAN BLOKLAND
ifakelaars te Schoonhoven, Kantoor Koestr-183,
bij wien aangiften tot deelneming aangenomen worden en nadere
inlichtingen te bekomen zijn.
Het Bestuur:
W. E. VAN LENNEP.
Jbr. Dr. M. R. RADERMACHER SCHORER.
Dr. B. H. DE JONGH.
mei 4 5 U. A.
Wei- Hon! en Douwland,
liefst in de omstreken van Haastrecht
Adres: A. STERK, A 110, Haastrecht
aan den Kadijk.
Te bevragen bij O. BOUMAN,
Dorp, Bergambacht.
Een aindi 34 jaar bcttaande
In Mannlnclnren
en aanverwanten artikelen, wegens
gemis van opvolger, zeer gunstig
staande op een welvarend boeren
dorp.
Te bevr. bij D. VAN DER VUST,
Benschop (Dorp).
H.H. Pluimveehouders
Ondergeteekende beveelt zich min
zaam aan voor de levering van alle
soorten Pluimveevoer, voor goede
kwaliteit wordt ingestaan.-
J.8.B. Ochtendvoer No. I f 8.—
J.S.B. Ochtendvoer No. II f 7
J. 8. B. Opfok voer No. J f II.—
J 8 B Opfokvoer No. II f 9 50
J.S.B. Kalvermeel f6
Gemengd Graan en Kuikenzaad
concur reerende prijs
Alles per 50 K.Q. Franco huis.
Op aanvr. ook kleinere verpakking.
Groots afnemers en wederverkoopere
vraagt prijs
J. SUYKER Fabrikant van Pluimvee-
voeder, Berkenwoude.
TE KOOP:
Driewielder Karren
Kaasbrikken
BoereninaBnns b||
W- VAIM STAM
Bergambacht
Aan hetzelfde adres eenige
Bestelauto's te koop
waarvan één zeer iuxe
ALLEEN ECHT MET DEZEN NAAM
OP ELKE RHUMBOON:
DEZE NAAM WAARBORGT KWALITEIT
Prijs per pakje 75 oent bij
Verschenen i
door 8. UITCWAEBT
Ingen. f 2.-, Geoart. f 2.40, Gebonden f 2.75
Dit spannende jongensboek speelt geheel In Nieuwpoort
en Schoonhoven In den tijd van de patriotten en de
prlnsgezinden, toen Willem V Stadhouder was. Een historisch
verhaal, dat gaarne door onze jeugd gelezen wordt.
Uitgavei J. van Bleek, 'sGravenhage-
li o«n goads edvartantla In dit blad voor Uw» zaak.
verleent Credieten op korten
termijbi, onder zakelijke of- en
pereoonlijke zekerheid aan
Landbouwers en Neringdoenden
t
Agent voor Schoonhoven en Omstreken:
Makelaarskantoor v. Blokland 4 Holswilder
te Sohoonhoven
De Directie:
I
J. B. DE BEAUFORT.
N. C. DE RUYTER.
zijn de EIGENGEMAAKTE
Korle Tiendeweg 22
8oud
De spaclalls
voor bandag
L Nleuwvtram 13, tt
ttoororriEQ 36. «otterd-
Verkrijgbaar bijl Fa. P. DE JONG ^N ZOON
Koestraat, Schoonhoven J
BANKETBAKKERIJ ANDRE BROEDERS HOOfiSTR. 8 BOTTERDAM
TWEEDE BLAD.
vNitm TUtP-HOLLAND EN UTRECHT, SchoontMnimctia Courant.
VRIJDAG B JANUARI 1B31
JAN KIJKUIT.
Tanta bespreekt dl toestanden
der Openbare School en geeft
een uitweg aar).
Teun kwam do kamerdeur in en wilde
door de andere weer weggaan. Maar on
derweg keek hij door het raam en bleef
in eens met straffe blik starend staan kij
ken.
„Wat heb ik nou aan m'n pet?" vroeg
bij vol belangstelling aan zloh z?lf?
„Laat je pet maar eens zien, Teun,"
antwoordde ik vriendelijk, „dan zal ik
eens kijken, wat er aan zit."
„Nou motten jullie daar eens kijken,"
hernam en hij weea naar den weg langs
ons huis.
Wo keken en zagen een jongen man
loopen ,die blijkbaar naar onze woning
kwam
„Nou?" vroeg ik. -
„Wat is dat?" besloot Jod.
„Wat dat ia," antwoordde Teun op de
zonderlinge vraag, „dat is, als ik mij
niet vergis, Rinus van den vroegeren
kantoorhouder." 1
„Ja, warempel, Teun, je hebt gelijk,"
viel tante geestdriftig bij'. „Je hebt beste
oogen hoor. Nou zie ik 't ook. Hij komt
hierheen."
Rinus kwam inderdaad „hierheen Ik
herinnerde mij den jongen flauwtjes uit
zijn kinderjaren en nu vernam ik, dat
hij onderwijzer was geworden en hij
kwam one berichten, dat hij geplaatst
was in een gemeente bij ons in de buurt,
waardoor hij een paar honderd meter af
stand van ons zou komen wonen.
Er kwam koffie en er versohenen siga
ren en Rinus vertelde ons van zijn leven
in de groote stad, waar hij eenigen tijd
aan een school verbonden was geweest.
Ik merkte op, dat, terwijl Rinus rustig
en onbevangen zat te praten, tante naar
hem kon kijken, alsof hij een zoekprentje
was, ön ik kende tante genoeg, om te
weten, dat zij bezig was een of andere
rraag te verwerken, die zij aan Rinus
zou voorzetten.
Daar kwam 't al.
„Rimia," vroeg zij, „jij ben nou bij het
openbaar onderwijs. Ben je ook lid van
die vereeniging?"
„Welke vereeniging Wdoelt u?"
„Die onderwijzers vereeniging, die pas
een vergadering heeft gehouden, waar
zulke groote verslagen van in de courfin
ten hebben gestaan.
„O, u bedoelt zeker den Bond van On
derwijzers. Ja, daar ben ik lid van."
„Zoo, m'n jongen, dan moet je me toch
eens vertellen, wat ik niet begrijp. Ik
weet niet veel van dje dingen, en nou
heb ik gelezen, dat op die groote vergade
ring van den Bond ook vertegenwoordi
gers waren van het N.V.V. en van A.G.
O.P. Voor zoover ik weet, zijn dat ver-
eenigingen van werklieden en die zijn,
als ik 't wel heb, nogal erg aan den roo-
den kant. Vertel jij me nu eens, wat jul
lie met die arbeidersbeweging te maken
hebben."
Rinus wou gaan «preken, maar ik
voegde er bij:
„Dan kan je meteen uitleggen, waarom
jullie vergadering bij het eindigen der bij
eenkomst de „Internationale" zong.
Rinus zette zich op zijn geraak en
«prak:
„Er bestaan daarover allerlei verkeerde
begrippen. De Bond stelt zich op het
standpunt, dat ihet onderwijs strikt neu
traal moet zijn en dat dus evenmin va-
derlandsche versjes geleerd moeten wor
den als anti-vaderlandsohe. Daarom is de
Bond er ook tegen dat de scholen mee
doen aan nationale feesten, zooals Ko
ninginsverjaardag en dergelijke. Wij
zoeken onze kracht in eenheid en neutra^
liteit, en omdat die vereenigingen, waar
je tante over sprak, dat ook doen, ont
vangen wij gaarne afgevaardigden op on
ze bijeenkomsten."
„Juist, juist," zei Jod pèinzende. „Dus
de .I.nternationale" is dah ook een neu
traal lied?"
„Dat wil zeggen," ging Rinus voort,
„het is een lied, dat voor alle landen en
alle volken geldt, en niet de menschen
verdeelt in afzonderlijke landen en land
jes."
„Maar als ik 't wel heb," merkte ik op,
„is de „Internationale" toch het lied van
een bepaalde partij, van de sociala-demo-
cratische arbeiderspartij?"
„Zeker," antwoordde Rinus, ,die partij
streeft ook naar een neutrale sahool."
ter.
Al zegi
door
WILLIAM HOLT.
49
Hij wist niet dat zij gehuwd
was, had hij het wel geweten, dan zou
dat aan zijn vereering voor haar wel
licht geen afbreuk igedaan hebben, want
hij had haar lief als een vader zijn doch
ter. Waarom? Ja, dat valt moeilijk te
zeggen. Di Cava schijnt een oogenblik
jemeend te hebben, dat de oude Andrieu
in had haar ten huwelijk te vragen. En
kerel was gewetenloos genoeg om te
overwegen zich door zoo'n huwelijk van
de schatten van den bankier meester te
maken. Hij schijnt zelfs gemeend te heb
ben zijn vrouw over te kunnen halen
een huwelijksaanzoek van den ouden man
niet af te slaan Maar de oude Andrieu
stierf en toen kwam zijn zonderling tes
tament, waarvan mijnheer de Rouan
reeds gesproken heoft."
„Hij eischte daarin het huwelijk van
rijn neef met signora Chiarina."
„Ja, het bleek dat de oude zonderling
het meisje, dit hg hoogschatte, als vrouw
„Maar Rinus," vrosf tante, Jts «r dan
wél veel versohil tuaaohen wat /jullie een
neutrale school noemen,
democratisobe school?"
„Zeker, mevrouw, eensocjiaal-demo-
cratisohe school zou "een schobl van reen
partij zijn en dat willen/we ni«t."
Tante sohudde haar hoofd. I
„Neen, neen, Rinus. Naar mijn mee
ning gaat 't glad verkeerd mét de Open
bare School. Ik heb al mijn kinderen al
tijd naar die school laten gaan en ik
ben d/us altijd 'n voorstandstér geweest er
van, maar ik wil je wel zéggen, als ik
nu nog kinderen had, dié naar school
moesten, dan deed ik ze stellig naar een
bijzondere school. Ik kan jé voorspellen,
dat, als jullie vereeniging niet een ande
re koers inslaat, de Openbalre School zal
verloopen. Je kunt niet oitkennen, dat
jullie Bond eigenlijk een sociaal-demo
cratische Bond is en dat dé meerderheid
van de onderwijzers lid zijn Van. den
Bond. Maar ook is de meerderheid van
de ouders, die hun kindéren naar de
Openbare School willen dben gaan. af-
keerig van een politiek bestel in het on
derwijs. De meeeten zijn Orknje-gezind, of
tenmi^pte tegen een verandering in het
regeeringsatelsel. Als ze nu lezen, dat op
jullie vergaderingen gezegd wordt: „We
moeten meer revolutionair handelen" en
als ze lezen en hooren, dit de openbare
onderwijzers zich anti-nationaal gedra
gen, dan nemen ze hun kinderen weg
van de Openbare School. Hoe gaat 't
eigenlijk met het aantal leerlingen der
Openbare Sahool? Neemt dat toe of af?"
„Het gaat niet vooruit," antwoordde
Rinus ontwijkend.
„Dat beteekent du», dat het afneemt,"
concludeerde tante. „Is jullie dat geen
waarschuwing? Hier in pe streek is er
ook kwestie over. In Krimpen a.d. Lek
staan de openbare onderwijzers eigenlijk
vijandig tegenover de Oranjevereeniging
en in den Raad is gezegd, dat de S.D.A.P.
de eenige partij is, die het waarachtig be
lang van de Openbare School behartigt.
Begrijpen jullie niet, dat Wie ouders, die
niet tot de S.D.A.P .behoéren hun kinde
ren niet meer op de saholen zullen laten,
waarvan moeten vreeaen, dat hst on
derwijs er socialistisch gekleurd is?"*
„Neen, mevrouw, dat geloof Ik niet.
Juist wat u daar zegt vain Krimpen a.d.
Lek is een teekenend gernl. Weet u wel,
dat men daar het plan keelt om er een
neutrale school op te riéhten?"
„Wat zeg je noul" riep ik verbaaed.
„Een neutrale school? Npg neutral/er dan
de Openbare? Hoe kan
neutraler
t?" T
Rinus. j,Al
,Als B.
zorgen, dat het
„Ja, dat kan," hernam
en W. van Krimipen niet
karakter van de Openba e School stren
ger gehandhaafd wordt, dan zal dat ge
beuren. Nu wordt in Krimipen dé Open
bare School vernederd en als dat zoo
blijft, wordt er een neutrale school opge
richt,"
Ik fcag tante's gelaat ip eens stralen en
ze riep bijna juichend:
„Dat is de weg, Rinus.
lie overal doen.' Richter
Bond overal neutrale
Dat moeten jul-
juilie van den
scholen op naar
jullie beginselen en laat flkn de Openbare
Sahool blijven wat die altijd geweest ia.
Tk verzeker je, dat die dfn weer zal gaan
bloeien.
„Precies mrijn idee,"
Teun. Ik vind ook, dat
noeg scholen zijn in ons
mompelde Ouwe
er lang niet. ge
land." N
Toen meneer Jamea
huiskwam, vond
hij zijn dochtertje in de huiskamer met
het gezichtje naar den muur, in onder
danige houding staan, terwijl een be
verig stemmetje mompf
asjeblieft wat van me; tien pfennigs een
doosje lucifers; heb meelij met ons arme
menschenP' Zij strekte daarbij ''aar
armpje "omhoog, terwijl zij stamelend her
haalde: „Moeder blind, aan beide oogen..
drie doosjes twintig pfennnigeGod
zal 't u vergelden."
Verrast, proestte meneer James het
uit. Kleine Ingeborg schrok op, draaide
zich om en rende de kamer uit. De vader
nam waar, dat ze bleek zag. Hij liep het
zijvertrek binnen, waar hij zijn couranten
vond en waa spoedig verdiept in verge
lijkingen tusschen de Hamburgsche Beurs
met de Berlijnscho.
Even later keerde zijn vrouw uit de
stad terug en'deelde mede, dat ze voor
's avonds plaatsen had genomen voor de
bestemd had voor zijn neef. Vermoede
lijk heeft hij dezen al vroeger op haar
gewezen als goede echtgenoote voor hem,
maar had de jonge Andrieu daarvoor geen
ooren. Wel, di Cava meende eerst weer
dat Chiajrma met Andrieu trouwen moest,
waarbij hij natuurlijk zijn voorwaarden
zou stellen. Maai* zij wees dit met af
schuw van de hand, zij was immers ge
trouwd, al was dat huwelijk dan geheim
gebleven. Toen heeft dit Cava het auders
opgezet. Waarom, dacht hij, zou 'le ban
kier niet huwon met de jongere zuster
van Chiarina, die evenzoo heette, die
men gemakkelijk kon laten doorgaan voor
degene met wie hij moest trouwen om op
de erfenis aanspraak te kunnen maken.
Di Cava haalde de vrouw van zijn
zuster naar Parijs, maar toen zij wist wat
hij met het meisje voor had, heeft zij
alles gedaan om haar onschuldige zus
ter uit zijn handen te houden. De heeren
weten daar meer van dan ik, het is voor
al de verdienste van graaf de Tournel,
dat het gelukte het meisje te beschermen
tegen di Cava en zijn helpers."
„Dus zij moest met Andrieu trouwen.
En zoo zóu deze de millioenen binnen
krijgen, die hem anders moesten ontgaan"
riep Nibblington.
„Juist. Maar nu komt de verwikkeling
waarop mijnheer Rouan reeds wees. Nog
iemand anders dan di Cava bemoeide
zich met de millioenenerfenia. het was
zijn neef, Waarom bemoeide hij er zich
opera. Hij antwoordde met de opmerking
zich niet meer. te herinneren hoe een
avond thuis eigenlijk eruit zag, waarop
zij, als steeds, de schouders met een
spottend gebaartje optrok, waarmee de
zaSk was afgedaan.
Voordat zij naar het theater reden,
keken zij even de kinderkamer in. Inge
borg zat zoet in bed en juffrouw. Paula
zat er naast, met een boek op haar
schoot. Mevrouw James gaf het kleintje
een kus en zei afwezig:
„Slaap lekker, liefje," De vader vroeg
aan de juffrouw of zij later nog uitging.
„Waar denkt u aan, meneer," kreeg hij
ten antwoord.
De trappen afdalend, voelde hij oen
heftige verbolgenheid tegen de kinder
juffrouw. In den auto zei hij plotseling
tegen zijn vrouw: „Geef mij mijn biljet,
ik heb mijn sigaren thuis vergeten Ik
stap uit en kom wat later in den schouw
burg."
Mevrouw James zag hem met een koe
len blik aan, knipte haar taschje los en
gaf het kaartje. Hij steeg uit, de auto
snorde verder.
James ging niet naar zijn woning te-
ryg. Hij was niet de man, die zijn sigaren
zou vergeten.
Hij liep naar den overkant van de
straat, in de buurt van zijn huis, waar
hij zich verschuilde achter een zwaren
boom; hij wachtte zonder eigenlijk te we
ten waaropHet regende zachtjes. De
straat lag tamelijk verlaten. Af en toe
stoof er een auto voorbij-. Hij kon zich
niet bedenken, op een dergelijke manier
ooit zóó in den regen, op iets gewacht te
hebben, op iets geheimzinnigs
Hij nam uit zijn koker een sigaar, be
dacht zich echter dat brandende sigaren
in de duisternis verraad plegen en hield
haar nu, onopgestoken, tusschen z'n vin
gers vast. Stond hij nu niet hier als een
jaloersch gymnasiast? Als er nu eens eetf
kennis voorbij kwam. Dat zou een aardig
geklets geven; directeur James staat voor
zijn eigen woning te spionneeren, zou men
zeggenHij keek naar de vensters te
genover zich. In de kinderkamer zag hij
licht.
Kijk daar gaat het uit.
Ingeborg waa stellig ingeslapen en de
juffrouw ging wel mogelijk nu naar haar
eigen kamer. Niettemin klopte zijn hart
heftig. Hij keek scherp door de duister
nis heen naar de huisdeur.
Enopen gaat ze.
Hij beet zich op de lippen. Door de
half geopende deur wipte een vrouwelijke
gedaante naar buiten en trok een kind
met zich mede. Beiden schenen hem
spookgedaanten toe, zooals zij zich be
wogen; de deur aloot zich achter hen.
Even keek de vrouw achterom, daarop
ijlden de twee gestalten in de richting
van de stad.
Waren het misschien twee wildvreem
de personen? Aan den anderen kant van
de straal haastte zich James achter bel
den aan. Hij hield de hand voor zijn
hijgenden mond; hij stapte in plassen,
bonsde tegen voorbijgangers of botste te
gen lantaarnpalen op. Vóór hem ver
moedden ze niets van de achtervolging.
Af en toe werd het kind hardhandig tot
spoed aangespoord; hij zag dit in de arm
beweging der vrouw.'
Plotseling bleven beiden staan, vlak
.vóórdat de buitenweg uitmondde in ten
arukkenjlfe, verkeersweg. Meneer James
sloop naderbij. Wat gebeurde er nu? Hij
vermocht het niet precies te ontdekken.
Hij was doodsbenauwd dat ze hem ont
glippen zouden. Hij hield zijn oogen wijd
opengesperd, zonder te knipoogen, els
zouden ze, als hij één seconde de oog
leden neersloeg, verdwenen zijn
Nu traden de twee gestalten In shawls
gehuld, uit de schaduwen der buitenwijk
en liepen nu zeer langzaam en het kleine
meisje geleidde de vrouw, alsof deze plot
seling blind was geworden.
Meneer James kon beiden nu, ondank»
den stroom van voorbijgangers, gemakke
lijk volgen. Zij stuurden op de lihfg af,
die over de rivier leidt en blevén daar
bij de leuning slaan. Steeds viel /de regen
zachtjes neer.
Hij zag hoe het kind de hand naar de
voorbijgangers uitstrekte, in deemoedige
houding. Enkelen bleven éven staan,
schonken een aalmoes, waarép het klein
tje neeg als om te bedanken. Meneer
James hej-innorde zijh de /scène van den
namiddag; „Een doosje lucifers, tien
pfennige, asjeblieft!" had Ingebörg tegen
den meneer gezegd. Er/was geon twijfel
mee? Vermoedelijk wijJf hij di Cava in het
vaarwater wilde zitten. Hij dacht ook op
gemakkelijke wijze dat huwelijk te kun
nen verhinderen. Immers hij wist van
het huwelijk van Chiarina en het was
dus onmogelijk, dat zij met den bankier
trouwde. Daarom kwam hij met zijn
voorstellen bij wat ik maar noemen zal
de tegenpartij.
Zooals di Cava tot Andrieu zei: „Ik
zal het huwelijk dat u millioenen opbren
gen zal, mogelijk maken", zoo kwam de
ander bij'Rouan en zei. hem: „Ik zal dat
huwelijk van uw neef onmogelijk maken"
En hij kon er bijvoegen: dan zijt gij de
universeel® erfgenaam, dan zijn de mil
lioenen voor u. Maar laat mijnheer
Rouan nu eerst verder vertellen wat hij
deed."
„Gaarne," zoo nam Rouan nu weer
woord. „Zie eens, ik ben geen schuifk,
heb eerlijk bekend, dat de hebzucht
parten speelde, de gedachte meester te
worden van de millioenen, liet mij niet
los. Maar tegelijk stootte het mij tegen
de borst, dat ik zou moeten samenwer
ken met iemand als die Italiaan, die mij,
ik wil het wel bekennen, vrees inboezem
de. Ik wist ook niet in hoever de mede-
deelingen te vertrouwen waren, dat ik
universeel erfgenaam zou worden. .Toen
na eenigen strijd met mij zelve, heb ik
een besluit genomen, ik meen nog een
goed besluit. Ik ben naar mijn neef An-
I dritu gegaan en heb ronduit met him
meer aan, daar, daarginds etond zijn
kind en bedelde. Hij rilde.
De vrouw droeg een omslagdoek en
had een donkere bril op en zijn kind
stond, eveneens schamel gekleed, nasst
haar, zonder hoed, haw blonde kuTliaar
hing armzalig om haar hoofdje, m den
triesten motregen.
Hij zette zijn jaskraag hoog op. Opeens
ontdekte hij, hoe hij de sigaar nog altijd
tusschen zijn vingers hield, woedend
wierp hij die ^veg.
Een politieagent kwam op h*m tce
wees hem er op, rechte op het trottoir
te loopen.
„Is het geoorloofd, dat kleine kinderen
hier 's avonds loopen te bedelen?" vroeg
meneer James den agent.
„Wat kun je eraan doen?" antwoordde
hij. „Wie anders moet die blinde vrouw
geleiden?"
„Is ze blind?"
„Ja en nqjj een jonge vrouw ook. Bijna
eiken avond staan ze voor een tijdje hier."
De politie-agent verwonderde er zich
over, dat de vreemdeling hem zoo pijnlijk
bij den arm greep en zei met gevoel:
„Ja, ja, er is heel wat misère, me
neer."
„Hoe lang staan die twee daar ge-
oonlijk op die brug?"
„Ongeveer een kleine twee uur, mijn
heer."
Meneer James schoof vooruit, ^ls wilde
hij er op af, doch deed meteen rechts
omkeert, wenkte een auto en riep den
chauffeur toe; „Gauw naar de opera."
Zijn vrouw zat in de loge en zag hem
spottend aan, toen hij binnentrad. Een
bejroemde tenor zong zijn aria. Meneer
James kwam achter de fauteuil zijner
vrouw staan, greep haar bij de schouders
én fluisterde haar in het oor: „Kom di
rect mee."
Onverdragelijk was haar zijn greep en
minachtend koerde zij zich om. Hij stond
in het halfdonker, nat, met nqg de over
jas aan, keek haar niet aan. Zij kreeg
angst.
..Wat moet dat beteekenen?" vroeg ze.
Hij rukte aan haar stoel en toen ze
oprees, pakte hij haar bij de handen,
trok haar de loge mee uit. Hij hing haar
de cape om en toen zij voor den spiegel
treuzelend haar hoedje opzette, trappel
de hij van ongeduld en duwde haar bijna
de treden van de trap af.
Hun auto was er niet en hij waa ver
geten de taxi te laten wachten. Hij hield
haar bij den arm vast en gelastte haar
hem te volgen. Ongeacht de plassen, ren
den ze de straat door, 't liefst waA ze
blijven staan huilen. Op déh hoek van de
straat vonden ze auto's. Hij duwde haar
de eerste de beste taxi en ga| den chauf
feur een adres en kwam naast haar zit
ten, hij kreukte de zijden cape, ze zou
dat vreeselijk vindenDe auto reed
zeer snel. Hij hokte naast haar, trok een
afwerend gezicht en trappelde nerveus
met de voeten.
„Wat moet dat beteekenen?" vroeg zijn
vrouw.
„Houd je mond en hij tuurde weer
door de ruiten naar buiten.
Bij de brug stond de wagen stil. Zij
stegen uit. Meneer James monsterde
wanhopig haar brocaat schoentjes, de
overschoenen waren in de haast in de
garderobe vergeten; zo zou niet vergeton
ze morgen te laten halen.
„Kijk daar," zei hij zacht en wees naar
de brug. Zij zag auto's, fietsen, een po
litie-agent, een bedelares met een kind,
een krantenverkooper met een paraplue
Zij trok haar schouders op.
Hij nam haar arm, geleidde haar lang
zaam en heel voorzichtig naar de brug en
zei: „Let eens goed op die bedalares
daar? die bedelares en dat kind."
Zij za« de beiden en keek scherp naar
het meisje, dat de voorbijgangers aan
hield. Plotseling schrok zij hevig en fluis
terde: „Maar dat lijkt wol onze Ingeborg."
Ze kwamen nog wat dichterbij. „Dat is
Ingeborg," zei ze, niets begrijpend.
„Moeder is heelemaal blind en nog zoo
jongdrié doosjes twintig pfennige,."
Het was haar kindZij vloog op het
bedelende kindje af en sloot het in de
ide kii
,jeborgl" riep ze uit.
Het kleintje herkende de moeder en
begon Ae huilen^ De cape van mevrouw
James maakt# een wonderlijk effect.
Menschen, die voorbijgingen, bleven even
staan en,-meenden in de bioscoop te zijn.
Meneer James rukte de blinde haar bril
af. Het was juffrouw Paula. Zij zag zoo
bleek als de dood en shield haar hand be
schermend voor 't gezicht en wist geen
raad. E«n agent trad naderbij.
„Agent," zei James" gejaagd, „arres
teer deze vrouw, zij neemt mijn kind mee
de straat op om te bedelen, als wij uit
zijn. Zij is de kinderjuffrouw."
De agent haalde zijn notitie-boek je te
voorschijn do de krantenverkooper lachte.
„Niet arresteeren," riep de kinderjuf
frouw angstig uit en met één beweging
had zij plotseling een doorgang weten te
maken en rende weg. Meneer James wil
de haar achterna, maar iemand hield t
hem tegen
„Laat ze loopen," zei er een,
„Jullie verdient 't niet anders!" riep
een vrouw uit; „zij had jullie het kind
moeten stelen!"
Meneer en, mevrouw James namen liun
kind bij zich en reden er mee naar huis.
Ingeborg zat tusschen de ouders, in de
cape van de moeder gehuld en speelde
met do geldstukjes en de luciferdoosjes
De vader vroeg haar van alles, doch zij
wist niet veel te vertellen. „Een heele
hoop geld hebben we verdiend," zei ze
trotsch, „en als ik iets verried, zou ze
mij op de gloeiende kachel zetten."
„Maar dat is vreeselijk, liefje!" jam
merde de moeder.
„Heelemaal niet. Het was vreeselijk
leuk. Maar waar is Paula nu?" -vroeg
Ingeborg en huilde van verlangen naar
de groote vriendin.
Mevrouw James ontdekte langzamer
hand hoe vuil haar cape was geworden;
zij streek vol aandacht enkele vouwen
terecht, streelde tegelijk de blonde krul
len van het kind wat glad, terwijl ze
zuchtte:
„Dat personeel ook van tegenwoordig."
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Vanzelfsprekend
Ir kén brand komen, van»
«elfsprekend zijt ge tegen
brandgevaar verzekerd Oe
Gag van morgen kAn ook
Uw laatste zijn, hebt GIJ
Aók een levensverzekering
vanzelfsprekend geacht?
Zoo niet, dan sluit Ge im
nu toch? En als modern ge
organiseerde vanzelfspre
kend bij
RUNSTRAAT DEN HAAG
BELASTING BETALEN.
De hulppostkantoren en poststations in
Benschop, Jaarsveld, Lopik en Polsbroek
zijn met ingang vap. 1 Januari 1931 be
last "met het aannemen van belasting
betalingen en in verband daarmede, zul
len de zitdagen, gehouden door den ont
vanger der dir. bel. en acc. te IJsselstein
in die gemeenten vervallen.
Kunst na Arbeid".
Arkel. De uitvoeringen der muziekver.
„Kunst na Arbeid" zijn een week uitge
steld en zullen inplaats van op 10 en 17
op 17 en 24 Januari plaats hebben. Den
eersten avond zal de openingsplechtig
heid van het nieuwe gebouw plaats heb
ben.
Arkel. Bij de verpachting van het buf
fet in het vereenigingsgebouw voor 1931,
is dit gegund aan den heer W. v. Steenis
alhier, sis hoogsten inschrijver.
Jubileum.
Giessen-Nieuwkerk. Bpzer dagen was
het 25 jaar geleden dat de heer ^nthonie
van Beuzekom in dienst trad op de boer
derij van de wed. Eijkelenboom. Als be
wijs van erkentelijkheid is hem een prach
tige leuningstoel aangeboden.
Giessen-Nieuwkerk. Bij de inschrijving
van gemeentewege voor het in orde bren
gen van het speelterrein alhier, waren
laagste inschrijvers de heeren T. Muis en
Zonen, voor een bedrag van f 933.
Giessen-Oudekerk. De collecte, die
Oudejaarsavond in de Ned. Herv. Kerk
gesproken. Ik heb hem gezegd welk voor
stel mij was gedaan. Maar ik wilde een
eerlijk man blijven.
Welnu, toen is het tusschen ons tot een
verklaring gekomen en ik moet u zeggen,
3ijn neef, die er mij bij m'n oom had
tgewerkt, viel me toch mee. Hij heeft
toen ook open kaart tegenover mij ge
speeld en mij verteld, dat hij zich in de
mazen van een net gevangen gevoelde,
dat di Cava omo hem spande. Hij be
kende mij, da» hjj hem vreesde, mAar ook
als ik geslingerd werd tusschen afkeer
voor hem en begeerte naar het bozit der
millioenen. Wij stonden eindelijk als eer
lijke mannen "tegenover elkaar en wij
kwamen overeen in plaats van vijanden
bondgenooten te worden. Andrieu zou
niet ingaan op de voorstellen van di Cava,
ik niet op heljgeen mij werd voorgespie
geld. Wij zouden kalm afwachten wat het
geheime testament zou bepalen. "Waarom,
als een van ons universeel erfgenaam
werd, zouden wij niet deelen, liever dan
overeenkomsten aan te gaan met eenige
schurken, die ons in hun macht zouden
krijgen. Wy besloten ons tegen hen te
beschermen en ik kwam daarvoor op het
kantoor van mijn neef. Wamt deze vrees
de di Cava zeer, -omdat hy een waar
schuwing tegen hem en zijn plannen ont
vangen had, vermoedelijk van signora
Chiarina."
„Wij voelden ons in de strikken van
die schurken verward en dat dreet om
tot elkander. Helaas, ik heb niet kunnen
verhinderen, dat mijn neef vermoord
werd."
„Wie had daar belang bij?" vroeg de
Linar, „bij den dood van den bankier?"
„De moordenaar was de neef van di
Cava," antwoordde Turner op deze vraag.
„Dien nacht, toen gij drieën de vergade
ring der Broeders hebt overvallen, heeft
signora Chiarina haar man gered. Hij
had een som geld6 te goed van den ban
kier. Zij had hem te voren verzocht heel
vroeg op zijn kantoor te zijn. Want haar
plan was te voren gemaakt, haar echt
genoot te redden. Zij wilde haar broer
niet opofferen, maar evenmin haar man.
Het liep dien nacht anders dan zij ge
hoopt had, maar zij vluchtte met di Cava
en zij deed dit, nadat zij hem de belofte
had afgevergd, Parijs te verlaten. Hij
beloofde dit, een oogenblik meenend, dat
alles verloren was. Zij reden samen naar
Andrieu, namen er het geld, dat hij voor
hen had losgemaakt, in ontvangst. Maar
de andere schurk wist ook hiervan, hij
drong binnen het kantoor en doodde den
bankier. Hij meende dat Chiarina en di
Cava het eens geworden waren, dat zij
bereid was van di Cava te scheiden om
met den bankier in het huwelijk te tre
den. En hij meende aldus door hun be
rekening een streep te kunnen halen.
,t)i Cava hield zijn gegeven woord'ni^
ik zou haast zeggen, natuurlijk niet. Ést
was zijn neef, die hem te hulp kwam, die
