Geen grlis Daar. 't Is beslist FvttesBananen LegPuzzIe mesMndlsche Bananenhandel UI. SLOKT. Gouda Damen TAILLEUR- EU KlAliTELSTOFFEK Damen Heeren raadehuls „Het Scheepie' ETERKIT GROOTE PROTEST-VERGADERINGEN A. Een Boerderij f l.ü f 1.5 f 2.^ Electr. Haarkam GRATIS GRATIS WORSTSOORT Willys Overland Automobielen J. VAN MEERKERK BOMA If.tl. Veehouders!! ReparBsren en hel leveren v. eigengemaakte Koedekken Te huur: 4 Hectaren Weiland, Sl]«|es 80S*: Mousseline 95 «ta. Chine Artifielle GeorgetteArgenté Diagonaal Tweed Juist ontvangen Wij maken en leggen Uw Loopers Wij makenen plaatsen Uw Gordijnen fam-iwvaipBi 29 - TBI. 118 AURORA A. BRUIJNEL Tijdelijk© aanbieding Voor slechts 1 Gulden «DE VOLKSWINKEL» FIRMA BONGERS 4 VAN DEN BERG Nutsspaarbank Schoonhoven Rente 3.6°/, Beur u.d uilsl Qrooi-Ammers 137 Vraagl Bananen met het Blauw© Etiket in onze fySfes puzzle zakken. Inzendformulieren zijn bij eiken Fyffes Bananen ver- kooper gralis te verkrijgen. Van Rondom feuilleton. Mengelwerk. Verloren en terug gevonden. A.JP smacuit als toom/ ..yiftOnA. Om honderd duizend dollar 1 EERSTE BLAD. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. SchMnhc.ii.th. C<iur»wL VRIJDAG S MAART 1S31 zullen worden gehouden omdat de Firma JAN BROUWER, Havan 83, Sohoonhoven, nlel wil gelooven in een malaise- of slechten tijd. Deze week kwam een PARTIJ BEHANGSELPAPIER AAN VAN 8800 HOLI Ook zal" geprotesteerd worden tegen de veel te lage winst, welke deze Firma maakt. De prijzen zijn veel te laagl - Behang zelf, vanaf 8 cent. Alle kleuren Verfwaren, Lakken, Beitsen, Politoer, Kwasten, Vernissen, enz. Uitarat goedkoop en van basta kwaliteit. Bovendien geeft deze Firma nog een pracht Wandplaat (kunstgravure) gratis bij iedere kamer behang of verf. Ondergeteekende beveelt zich be leefd aan voor het tegen concurreerende prijzen. Aanbevelend, K. DUT MAN, Bil wijk 15, Stolwijk. met ongeveer gelegen nabij de Rotte Ie Hillegersberg. Nadere inlichtingen verkrijgbaar ten kantore van Nolarls W.F. H. van Schouwen, Straatweg 2 te Hillegeraberg. Profiteert hier van, slechts nog enkele dagen! K h narlevogels f 4 50, Broed- popjes vanaf f 1 Jap. Nachtegalen f 4.50. Grasparkieten f 3 per paar. Onze Vogelkooien zijn sterk verlaagd In prijs. Steeds de grootste voorraad en nieuwste modellen, vanaf f 1.65 Goudvlssohen, Aquariums en verdere bsnoodifldheden, Oulvengenuesmlddelen enz. enz. Vogel- en AQuarlumhandel Kleiweg 69 -- Oouda Wat U bij koopt, draagt U met plolzior ?6 racht dessins c.M. breed allernieuwste tinten de moderne stof 90 c.M. breed vanaf de nieuwste Mantelstof APARTE Beleefd verzoeken wij U bij ons stalen aan te vragen, deze worden franco toegezonden. 28 HOOFDSTEEG 31 ROTTERDAM Door het Oosterech preparaat '«ff krijgen haren die grijs geworden zijn hun natuurlijke kleur terug. Succee verzekerd Prijs f 5. - Ook verkrijgbaar de «H w en lumiphejd paan handfn hand AVOND TOILETTEN. MANTELS hot STOOHM bij'de WASXnERlJ En VEENERU 5CMUTTED5GRACHT' TEL.. 125 GOPIMCHEM Lange Tiendeweg 7 - Gouda RUIME SORTcERINO PRIMA KWALITEITEN LAOE PRIJZEN Bez. hODTIÏIAn Zi« d* «talagel Doet Uw voordeel I Agentschap voor Schoonhoven: Oez. v.d. Herg Manuf.; Oudewater P. Merks Kledingmagazijn „Het Centrum", VischbrugNieuwpoert: Wed. N. Sleeuwenhóek, Manuf; Amelde: I. Mesker, Manuf.; Lexmond:W.d ToomBrandwijk en Molenaarsgraaf: Versluis, Manuf., Brandwijk; Hoornaar en Noordelooi: F. Bos, Manuf., Noordeloos; Goudilaan: Wed. A. Verspui; Tienhoven: C. van Toor, Manuf Langerek: A. van Beuzekom, ManufPo'sbroek: J. v. d. Heuvel, Manuf Hoon Blokland: J. Vonk, Manuf.; Glsssen-Nisuwksrk: M. van Houwelingen, Manuf. dat er geen beter adres Is, voor dan Kleiweg 14 - Gouda 1 pond bruine Boonen 1 pond witte Boonen 1 pond Erwten 1 pond Bloem 1 pond Meel 1 pond Grutte 1 pond Havermout 1 pond Stijfsel 1 pond Rijst 1 pond Grieameel. BOVENDIEN: Bij 1 Oulden: 1 rol Perpermunt. Bij 2 Oulden: 1 half pond Kaakjes. Bij 3 Gulden: 1 groot tablet Chocolade. Bü l pond Koffie k 0.75 of k f 1 00, of bij 1 pond Margarine k f 0.70 1 KOEK van 1 K.O. gratis. Alléén Zaterdag i Bij I pond Ijswafels 50 ot. oon half pond f(jne koekjes cadeau. Half pond Rumboonen (Maas) 25 Cent. 2 ons Truffels 25 2 ons Cremebroodjes 25 Half pond Bitterkoekjes 25 Half pond Bonne mere 35 AMEIDE - Oudendijk 9 - Teleioon 33 I AGENTEN DER «OOP GOUDA en OMSTREKEN Waddinxveen - Tel 91 Vraagt demonstratie en toezending wan oatalogus, Haven 80 - Schoonhoven KOMT NU EENS KIJKEN! Wij hebben de nieuwe VOORJAARS MODELLEN in huis en de prijzen zijn belangrijk verlaagd. Geopend. Zaterdagavond van 7.30 tot 9 uur Overlie werkdagen van 11 tot 1 en van 2 tot 3.30 uur gegolfde en vlakke Asbest- Cementplaten Geïll. prijscourant gratis en franco op aanvraag TWEEDE BLAO. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. Scheonhoï.n.ch. Courant. door JAN KIJKUIT. Ik win de prijs. Ik heb een prijs gewonnen of eigen lijk een weddenschap en ik ben er met weinig trotsch op, wout tante Betje en Ouwe Teun hebben uitspraak gedaan en zonder aarzelen verklaard dat ik het verre van Jod gewonnen had. We zaten dan onlangs met zijn vieren weer bijeen en nu was het Teun die over tantes geliefd onderwerp: de courant was begonnen. Hij vond 't zoo knap om al die berichten bij elkaar te krijgen en ze allemaal precies op maat in de krant te zetten. Toen merkte Jod met zijn ge wone verwaandheid op dat als hij een courant zou uitgeven, hij zorgen zou voor een afwisselende bewerking van de berichten. Hij vond ze te saai en te veel op dezelfde wijze geschreven. Tante meende dat het niet anders kon en ik zei toen dat ik kans zag om een en hetzelfde bericht op wel 0 manieren te vermelden. Jod lachte er om en ten slotte gingen we een weddenschap aan wie dat varieeren van één bericht het beste zou doen. De opgave was niet gemakkelijk. Tante koos een heel gewoon berichtje uit, «oo- als er iederen dag in de kranten staan en dat moeeten wij nu gaan bewerken. Het bericht luidde: „Op den hoek van de Nieuwatraat re den twee wielrijders tegen elkaar. Een der fietsen was beschadigd." Wij zijn aan 't werk gegaan en ik had voor elk bericht geschreven wat voor soort van verslaggever ik me had voor gesteld dat het had geschreven. Mijn werk zag er aldus uit: Geschreven door een welwillend man: Het is lastig om als men een hoek om fietst te weten wat er van den anderen kant komt en daardoor gebeurde het dat twee wielrijders tegen elkaar opreden. Alleen een fiets was beschadigd. De be rijders waren heel gebleven. Door een nijdas: Alweer zijn twee van die wild voortstuivende fietsers tegen el kaar opgebotst. Natuurlijk eigen schuld en verdiende loon. Ze kwamen er veel te goed af met alleen een licht beschadigde fiets. Door een technicus: Do wet van traag heid of behoud van arbeidsvermogen deed zich gelden bij twee mannen, die hun kracht door middel van pedalen en ket ting overbracht en op een vervoermiddel op 2 wielen, genaamd rijwiel. Het ar beidsvermogen ging ook voort toen zij te gen elkaar reden. Door een natuurliefhebber: De zon was schuil achter triestige grauwe regen wolken, de straten waren nat en als wan hopig strekten de donkere boomen langs de gracht hun magere takken naar om hoog. Stil was het in de Nieuwstraat, waar alleen een schuwe hond zich voort- jachte en een verstrooid wielrijder ijlings trapte. Te ijlings, want op den hoek reed hij tegen een sportbroeder en beiden kon den van zeer nabij ervaren dat de grond nat was. Door een ontevredene: Hoe lang nog? Bijna dagelijks gebeuren er kleine en groote ongelukken, omdat het stadsbe stuur maar doof blijft voor de herhaal de waarschuwingen. Nu weer op den hoek van de Nieuwstraat een klein ongelukje maar dat veel ernstiger had kunnen zijn enz. enz. Door een philosoof: Reeds Socrates stelde zichzelf de vraag: wat is tijd en na hem hebben vele groote geesten de vraagstukken van tijd en ruimte over peinsd en besproken. De tijd, die twee wielrijders vanochtend «rebruikten om de ruimte op den hoek van de Nieuwstraat te doorrijden was blijkbaar te kort, want ze vlogen met geweld op elkaar in. Door een geschiedkundige: De Romei nen reden bij hun wagenrennen in roeke- looze ruwheid tegen elkaar op, maar nooit kan het de bedoeling van Von Drais geweest zijn toen hij zijn loop-wiel ontwierp, dat het gebruikt zou worden zooals hedenochtend twee wielrijders op den hoek van de Nieuwstraat enz. Door een onverschillige: Twee fietsers, die niet uitkeken, reden elkaar in de wie len op den hoek van de Nieuwstraat. Mis schien leeren ze 't op die manier. Door een blijmoedige: Ieder menach kan een ongelukje hebben ook al is men nog zoo oplettend. Het was vanochtend glad en nat en mistig en toen bij de Nieuwstraat 2 fietsers tegen elkaar reden, kon men het hun geen van beiden verwij ten .Gelukkig liep alles goed af. Een fiets was een tikje beechadigd. Door een zwaarmoedige: Ellende over de geheele wereld. Ellende in het groot, ellende in het klein. Spoorwegongelukken die aan tal van menschen het leven kos ten en wielrijders, die tegen elkaar rij den en eikaars huid en fiets beschadigen. Vanochtend gebeurde dat in de Nieuw straat. Kleeren waren vuil en vermoede lijk gescheurd, builen en blauwe plekken, fietsen zwaar beschadigd. Door een dichter: Twee fietsers reden op elkaar Voor hen vind ik dat erg naar Het was geen vreeselijk ongeluk Alleen de eene fiets was stuk. Door een zelfingenomens: Hoe dom toch van wielrijders om niet beter uit te kijken. Als men fietst is het tooh ieders taak om te zien wat er komt en vooral bij het omgaan van hoeken zal een ver standig wielrijder op zijn hoede zijn. Niet alzoo twee wielrijders hedenochtend enz. Door een humorist: Twee fietsers reden abusievelijk tegen elkaar en* kwamen te recht op onze eenigazina natte, maar ove rigens dierbaren vaderlandschsn bodem. De omstanders konden opmerken, dat er te dezer stede geen vloekverbod bestaat. Door een haastige: Hedenochtend hoek Nieuwstraat 2 fietsers tegen elkaar. Wei nig schade. Door een omslachtige: Het is merk waardig hoe het verkeer door middel van mechanisoh bewogen of door spierarbeid voortgedreven vervoermiddelen blijft toe nemen. Men zou zich ontrust de vraag kunnen stellen hos zal ons nageslacht zich mostien bewogen door straten, dis nu reeds eenigszins onveilig beginnen ts worden. Onveilig niet slechts voor den voetganger, maar ook voor, hen, die een van de hierboven bedoelde vervoermidde len gebruiken. Enz. Door een nauwgezette: Heden Woens dag 4 Maart 1931 des voormiddags te kwart over twaalf in den namiddag (ge wone tijd) bewoog zich door de Nieuw straat in Zuid-zuid-oostelijke richting een man, gezeten op een tweewielig voertuig, dat hij door eigen kracht met zijn beenen' voortbewoog. Van de Oud-straat kwam in Noord-noordwestelijke richting een- tweede man enz. Doot een slordige: Gisterenavond is op de Haven een kinderwagen tegen een auto gereden. Deze laatste werd bescha digd. Het kind verloor een hoektand. Door een geneeskundige: Bij het sa menkomen van twee mannelijke wielrij ders in de Nieuwstraat, kreeg een van hen een lichte vulnus aan de vierhoekigs kinspier en een gering bloedverlies uit de capillaria van den spier der duimbal. Er was eenig substantieverlies aan het rech- terhandvat van de fiets en een infractie van een spaak van het voorwiel. De an ders rijder was neergekomen op zijn olecranson en 'klaagde over pijn aan de tibia. Hij had fractura aan den trapper van zijn fiets. Door een wiskundigs: De snylyn der richtingslijnen van de twee wielrijders die elkaar op de hoek van den Nieuwstraat ontmoeten, maakten een hoek van onge veer 90 graden. De eerste fiets maakte een asymptoot met de tweede, waardoor het trapezium van de'tweede een soort van tweevlakshoek maakte. Door een moderne: Twaalf klokkeala- gen. Drukke straten. Nieuwstraat, hu's tegen huis, man, kind, hond. Fietsers hier, fietsers daar. Pats op den grond. Man, kind, huis tegen huis. Winterjas wat ook weer? Door een uitrak-moderne: Koeien op de telefoon, hoogbejaarde zuigelingen. Draai end wiel in de luoht, op den grond, op de straat, straat. Een vierkante cirkel en een Oostenrijker. Drrrr-jeng-jeng. Pf!f—1«— Dat was mijn inzending. Teen ik het laatste voorlas zeiden tante en Teun dat ze er niets van begrepen. Maar dat is juist het interessante van de ultra-moder nen dat niemand er iets van begrijpt en zij zelf ook niet. Ik heb van iemand uit Bergambacht be richt gekregen over een interessant ge val, dat in een volgend „\fan Rondom" behandeld zal worden. Jan. VRIJDAG t MAART 19B1 er xixeU van, wacuoni Dora new pxoucnn^ nju ver meur. en nij neMoot net naar „op 't mexsje ai te vragen. Dat ueed hij ook maar Dick werd er met wijzer noor. „ik kan neuten niet voortgaan je te ontmoeten, Dick, had Dora ge- zegu, en naar slem klonk bijna toon loos. „net zou met goed zyn. Maar we kunnen vnenoen olijven, ik kom zooals je weet, iedere maand bij je chei op je kantoor en we zuilen ex- kaar aan lexkeus een pookje zien en spreken „Maar dat is niet genoeg,'' riep de jonge man bartstocnteiijk uit „ik wil je voor mg alleen hebben, ik wd van je mogen nouaen en voor je zorgen „Dat moet je niet zeggen, Dick zen ze, en naar stem klopa bijna smok kend. „ikik kan je heusch niet meer ontmoeten. Ik haxi nooit met je mogen meegaan. Ik heb er nu spijt van." Er blonken tranen in haar oogen Zij wilde nog iets zeggen, maar bet was, alsof er iets in haar keel zat, waardoor ze geen woord kon uitbren gen. Met afgewend hoofd draaide zij zich om teneinde weg te gaan. „Is dit heusch je laatste woord?" vroeg hij. Zij knikte. „Het spijt me werkelijk erg Maar vraag me met meer, Dick." En zonder meer iets te zeggen draaide zij zich om en ging heen. Een oogenblik bleef hij haar kijken. Toen, met een gezicht waarop een mengeling van spijt en teleurstel ling te lezen waSj ging hij zijn kantoor weer binnen en begon aan een kar weitje dat zijn patroon hem had opge dragen. Deze had namelijk de corres pondentie noodig, die enkele jaren feleden met een client was gevoerd. Iet was lang geen prettig werkje om in^de oude. stoffige mappen, die in een kamertje naast het kantoor waren opgeborgen te zoeken. Ze waren in geen jaren voor den dag gehaald, en hier en daar zat zelfs spinrag langs de open kanten van de orders. Som mige waren niet eens gedateerd, zoo dat Dick iedere map moest openmaken om te zien of er soms de brieven in zaten, die hij zocht. Ongeveer een half uur zal hij zoo bezig zyn geweest, toen hij plotseling een verrassende ontdekking deed: bij het terugslaan \an een sta, e tje correspondentie zag hij ineens een aantal bankbiljetten liggen. Zij zaten eveneens dik onder het stof, en de papierbinder, die hen bijeenhield was geroest. „Vra. een vondst," riep hij uit „Die moeten hier al jaren liggen.' Hij lelde ze en ontdekte, dat ze bij elkaar een bedrag van veertien duizend guldep vertegenwoordigden. Snel dacht hy naeen kleur van opwinding verf de zijn kaken Toen borg hij ze in zijn portèf uiTe:ze hadden hier geruimen tijd gelegen, en als hij zijn patroon van de vondst mededeeling deed, zou die de biljetten natuurlijk als zijn eigendom beschouwen, of ze het wa ren ja of peen Waarom zou hij, Dick ze niet houden? Er scheen geen enkel gevaar voor ontdekking te zijn. Dien avond nam Dick de bankbilr jetteu mee naar huis. Maar reeds spoedig begon hij zich minder op zijn gemak te gevoelen Nu zijn opwinding was verdwenen, het zijn eergevoel zich weer gelden s Den volgenden morgen overhandig de hij de biljetten aan ^ijn pairoou en verleide hem, waar hij ze gevon den had. Mijnheer Strak was een en al verbazing en het Dick nog eens ver-, tellen, hoe h(j ze had ontdekt en zei toen: „Het geld is natuurlijk van mij. Ik niiste hel reeds geruimen tijd, een jaar of vijf geleden, voordat jij hierkwam". En hij wees Dick in de boeken van dien tijd aan, dat er een post van dit bedrag als „vermist" geboekt was. „En hij heeft mij niet eens wat voor mijn eerlijkheid gegeven," mompelde Dick, toen hij weer in zijn eigen'kan toor terug was. „Natuurlijk, is hel zijn geld, maar ais ik het hem niet had gegeven, zou hij er misschien nooit meer aan gedacht hebben." Den geheelen verderen dag was hij in een verdrietige stemming, want het gevoel zijn plicht gedaan te hebbey, was weldra verdwenen, en hii kon nu aan niets anders meer denken dan aan Dora en hoe onbereikbaar ze voor hem was Den volgenden morgen ondergingen zijn gevoelens weer een verandering. Hij kreeg namelyk een briefje van Dora, waarin zij schreef: „Beste Dick, ik weet dat ik gisteren niet aardig was tegen je, maar watik zei, was heusch voor ons bestwil. Je moet namelijk weten, dat moeder, om een reden, die ik ie niet kan zeggen, liever niet heeft, dat ik ie meer ont moet. Ik ben erg ongelukkig, wanneer ik aan je denk, maar indien je het nog niet erger voor mij wilt maken, pro beer dan niet om" mij van gedachten te doen veranderen. Geloof mii, je Dora." Hoe vaag en nietszeggend liet brief je ook was, kon hij er toch uit opr maken, dat het meisje niet uit vrijen wil de vriendschap met hem had ver broken. maar dat het bepaalde om standigheden waren, die er haar toe hadden genoopt. Welke die omstan digheden waren, wist hii niet, maar er was zoo iets positiefs in hetgeen zij schreef, dat hij zich alle hoop voelde ontzinken en toen hii des avonds op zijn kamer zat voelde hij zich diép ongelukkig. Plotseling werd hij opgeschrikt door zijn hospita, die hem het bezoek van een. dame aankondigde Hij stond ver rast op en bevond zich tegenover Do- ra, die de kamer 'binnen kwam. Haar gezicht, dat gewoonlijk nogal bleek zag, was nu door een zachten blos overtogen, en haar oogen schitterden meer dan hü ooit tevoren gezien had. „Dag Dicl jJ zei ze aarzelend. „Jij? Dora? Watvroeg hij ver baasd. „Ik heb groot nieuws," viel ze op<- eens uit „Zulk eroot nieuw:3 Ik kan je nu alles vertellen. Zij sloeg haar kleine gehandschoen- de handjes voor haar gezicht en tracht te zich een weinig te beheerschen. „Wat ik in je brief niet kon vertel len. was een schuldkwestie," begon ze toen na een oogenblik, waarin Dick zwijgend gewacht had. „Moeder en ik waren namelijk aan mijnheer Strak veertienduizend gulden schuldig." Verrast keek Dick haar aan .„Je moet namelijk weten, dat miin broer, toen hij nog heel jong was,- eens geld van zijn patroon heeft weg genomen Hii is daarvoor gestraft, en toen hü uit de gevangenis kwam heeft mijnheer Strak hem weer op ziin kantoor xrenomen Hij was in jouw plaats en was er reeds een poos, zoo dat mijnheer Strak hem volkomen vertrouwde. Op zekeren da*? werd er echter een bedrag van veertienduizend gulden, die mijn broer juist van de bank had INGEZONDEN MEDEDEELING. 0tZ8 dri# woorden „«maakt da room" Sevan preolM mr. 108 rijn de «maak wel Is van ie bekend# A-Jpr RO MA- °U DDl NQl MltmMiWPCtAKQaWCiN gehaald, vermist, en de verdenking viel op hem. Hij bezwoer onschuldig te zijn, maar niemand anders had het geld in handen gehad, zoodat alle omstandigheden tegen hem waren. Daar hij wist dat zijn vroegere misstap eveneens tegen hem zou plei ten, deed hy wat verscheidene ando ren in zijn plaats ook gedaan zouden hebbenhij liep we^. Niemand an ders dan moeder en ik wisten ieta van het geval af, dus gingen we direct naar mijnheer Strak, die net gebeurde bij de justitie wilde aangeven. We wisr ten hem echter te bewegen er geen werk van te maken, door ons te verr plichten hem het geld terug te bela,- en. Wij teekenden hiertoe een ber wijs en sinds dien tijd heb ik mijnheer Strak iedere maand wat afbetaald. Dit verklaart mijn bezoeken hier, waar je mij voor-het eerst hebt leeren kennen. Daar moeder ongelukkig is kan zij niets verdienen en komt dus alles op mij neer Kun je nu begrijpen- waarom ik niet door kon gaan met je te ontmoeten? Dit alles gebeurde eenige jaren geleden. Mijn broer, die naar het buir tenland gegaan was, wist niets van onze overeenkomst e;n duride dus niet terugkonden, te meer niet, omdat mijjir heer Strak gezegd had-, dat hij dit ook niet zou dulden, voordat apes was afbetaald Mijn moeder houdt van mijn broer zooals alleen maar een moeder van iemand houden kan, en het was haar eenige wensch dat de gehuld betaald zou worden, opdat hij nog eens zou kunnen terugkomen en zy hein zou kunnen zien. En nu was zij bang dat, wanneer ik zou trouwen, het geld niet afbetaald zou worden. Zy door stond duizend vreezen, toen zy be merkte, dat ik van je was gaan hou den en ömdat zy ongelukkig en mijn moeder is, beloofde ik haar, dat ik nj£t {neer met je zon meegaan. Hoven dien was het een eerescnuld, waar voor ik my aansprakelijk had gesteld en voordal ze geheel en al zou zijn afbetaald, zou ik nooit gelukkig heb ben kunnen zijn." Een paar seconden trachtte Dick 22 Jij, jij zult dat doen, hijgde een reu telende stem. Neen, voor den duivel, dat zul je niet! Neen en nog eens neen! Neen zeg ik, hoor je? Zijn handen waren voortdurend hooger gekomen en met zijn heele gewicht steunend op het meisje, heesch hij zich letterlijk uit het bed. Neenl rochelde hij weer. Versta je me? Je zult het laten, zeg ik jel Vaderl, riep ze, verbijsterd van angst. Vader, wat gaat u doen? Het zal uw leven kosten als u zoo orf- voorzichtig bentl Er flikkerde een krankzinnige glans in Nicolo's oogen terwijl hij'Teresa aan keek; zijn gezicht was verwrongen. Hal, grauwde hij wild. Hij was nu uit bed en worstelde met het meisje. Ha! Zal het me'mijn leven koeten? Het •zou jou je leven wel eens kunnen kosten. Ik zal je nog liever met mijn eigen han den dooden, dan toelaten dat jij mijn plannen in de war stuurt! Ha, het is de oude Nicolo weer Nicolo Capriano uit de jaren toen Teresa had het gevoel alsof de kamer om haar heen draaide. De rukkende vin gers waren opeens verslapt en hadden losgelaten. Zij was het nu die greep en tastte naar Nicolo's lichaam om te be letten dat hij vallen zou. Maar het was te zwaar. Het was of het haar méé om laag trok, tot het terug viel op het bed. Toen leunde ze naar haar vader over en staarde 'n heele poos naar hem door uitge spreide vingers van haar handen, die ze krampachtig voor het gezicht Hield. Ver schrikking imp haar aan, wild» ver schrikking en onuitsprekelijke vrees. Ze was zichzelf niet meer meester en wan kelde achteruit, struikelde over den stoel naast het bed en greep zich eraan vast^ om niet te vallen. Ze sprak niet. Nicolo Capriano had voor het eerst in drie jaar het bed ver latenom te sterven! Haar vader was dood! Dat was de oor zaak van dien onzegbaren schrik en ver- lammenden vrees. Ze had nauwelijks be sef meer van de dingen om zich heen; tijd bestond niet meer, de werkelijkheid was weggevallen. Het was alsof ze zich in een eindelooze, geluidlooze leegte be vond, geluidloos, behalve dan dat vreem de luiden dat in haar ooren klonk. Ze drukte de handen tegen de ooren om dat gek-makende luiden niet meer te hoo- ren. Maar het hield aanhet werd duidelijkerhet werd een geluid dat ze kon identificeeren Het was de straat bel! De gewoonte won het van haar halve bewusteloosheid. Werktuigelijk ging ze naar de hall, deed de straatdeur open en staarde verwezen naar een klei nen gezetten man, die op de stoep f tond en op een groote sigaar kauwde. Mijn naam is Mac Bain, zei Bookie Skarvan honingzoet. Ik wilde Nicolo Capriano graag even spreken. Het is heel belangrijk. U bent zijn dochter, niet waar? Ze gaf geen antwoord Ze was zich ternauwernood bewust van de aanwezig heid van den man. U ziet er zoo vreeselijk verschrikt uit, vervolgde Bookie Skarvan nog steeds op zijn lijmerigen toon. Maar er is geen enkele reden om verschrikt te zijn. Ik wilde Nicolo Capriano maar «ventjes spreken. Wilt u hem zeggen dat er «en verslaggever ia, di« het een en ander van hem hooren wou over die ontplof fing in het park. Zij deed een etap aohteruit en met ia- spanning slaagde zij er in ontkennend 't hoofd te schudden. Toe nu, meisje, ga nu toch even naar hem toe, drong Bookie Skarvan zeur derig aan. Ik word gestuurd van de krant en er ia mij een heeieboel aan gele gen om hem even te spreken. Waarom zie je toch zoo bleek? Daar is heelemaal geen rede voor. Ik ben maar een dood gewone verslaggever; ik zal hem niet opeten Teresa huiverde. Wat was het toch koud aan de deur. Wat zei die man eigenlijk? Het kostte haar de grootste in spanning om het zich te realiseeren, zoo dof en leeg was haar hoofd. Eindelijk vond ze woorden. Nicolo Capriano is dood, zei zij met een toonlooze stem en deed de deur Voor Bookie Skarvan'e neus dicht. DE IJZEREN TAVEERNE. De Afspraak. De. verandering in Dave Henderson's uiterlijk sinds den avond dat hij San Fransicso en Nicolo Capriano's huis ver laten had, had geleidelijk plaats gevon den; maar toen hij uit een trein sta^t' op een van de ondergrondsche perrons van het New-Yorkache station, was üp gedaanteverwisseling compleet. In plaats van het oude pak van den Itali aan, droeg hij een keurig tweed cos- tuum en een duren, modieuzen slappen hoed met breeden rand. Hij waa in elk opricht een heer. Maar daarvoor was tijd noodig ge weest en niettegenstaande het gpld, dat hij bij John Kelly in ontvangst genomen had en dat hij onder zijn kleeren in een gordel bij zich droeg, w*i het nog ni»t 'ergeefs iets te zeggen. „En nu wil ie zeggen, „dat die bankbiljetten, die ik "in de gen," zei hij toen oude map vonddat die het waren waarvan men je bjper had beschul digd ze te hebben weggenomen?" „Ja. Mijnheer Strak heeft er mij alles van verteld. Hij zegt dat de map in het kantoor gelegen heeft op den dag, dat de biljetten werden vermist en dat ze er waarschijnlijk op de een of andere wijze in zijn terecht g&- zoo eenvoudig geweest om die meta morphose tot stand te brengen. Dave Henderson moest voorzichtig zijn. Hij was in de vijf jaren die hij in de gevangenis had doorgebracht, niet zóóveel veranderd, dat hij zich de vrij heid ken permitteeren het risico te loo- pen van herkend te worden. Vóór zijn arrestatie was hij een bekende persoon lijkheid in de wereld van de paarden sport geweest. Daarom reisde hij uit Califoraië op dezelfde wijze als toen hij indertijd had getracht te ontkomen. Hij zou, zooals hij vaat geloofde, daarin geslaagd zijn, als die wond hem toen maar niet buiten gevecht had gesteld. Hu had drie nachten in goederentrei nen gereisd en zich overdag op den ach tergrond gehouden; hij had den tijd. De avond van den vder-en-twintigsten Juni, de datum van den afspraak met Mill- man, was niet meer veraf en hoewel die datum als in zijn hersens gegrift was, had hij voor zichzelf de vaste overtui ging dat het niet noodig was daaraan ook maar de minste aandacht te schen ken. Millman was een gemeene dief; hij had hem er op een dudvelsch-listige ma nier laten inloopen; die afspraak was een fictie; Millman zou zich niet laten zien. Hij zou Millman ter gelegenertijd Iwelontmoeten dat stond vast - maar het zou niet den 24en in New York zÜnl A Toen Dave buiten de gevaarluke zöne, de omgeving van San Fransisco, geko men was, kon hij rich wat vrijer bewe gen en comfortabeler reizen. Maar het zou onvoorzichtig zijn geweest om een behoorlijken winkel binnen te stappen en Nicolo Capriano's «lechtrittend pak. dat er tijdens de nachtelijke reizen in goederenwagens niet beter op was ge worden, onmiddellijk voor ha spiksplin ternieuw te verruilen; daarom ging Dave toen hij Californië achter zich had ge laten, naar een winkel van gedragen klee ren en schafte rich een ander costuum aan, dat er een beetje behoorlijker uit zag dan de gekregen kleeren. Pas in Chicago vond hij het veilig om het costuum te koopen dat hij nu aanhad, een handkoffer en allerlei toilet be- noodigdheden. De avontuurlijke reis van San Fran sisco naar Chicago eerst in Califor nië in goederentreinen en met het ge dwongen oponthoud vau zich overdag schuil te moeten houden, had Dave een week gekost en het was nu negen daeon geleden dat hij afscheid had genomen van Nicolo Capriano. Nu hij hier in de roezige drukte van het New Yorksche ondergrondsche sta tion stond, was het den avond van den vier-en-twintigsten Juni! En ofschoon zijn gezond verstand hem zei, dat die afspraak in het St. Lucian Hotel maal larie was, kon hij de gedachte eraan toch niet uit zijn geest bannen! Hij keek op zijn horloge en liep naar den hoofdingang van het atation. Het waa nu half acht. Hij gaf run handkof- f« in het bagage-depot af en wandelde naar buiten. Daar vroeg hij aan een po- litie-agent den weg naar het SI. Lucian- lel Er kwam een grimmige lach op zijn gezicht, terwijl hü verder liep. Hij waa niet goed wij», zei hij tegen zichzelf, om naar dat Hotel te gaan, poaitief met goed wijs! Maar hij was ook al met goed wije geweeet toen hij in de duiventil naar het geld gezocht had, terwijl hij toch op zijn vingers kon narekenen dat het daar niet meer waai Dit waa weer preciee even dwaaa: Millman waa natuurlijk niet in hst hotel; evtnmin ala het geld in hat duivankot waa |iw«aat!

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1931 | | pagina 3