FIRMA I. DE GRUUTER Beh?ng"rÖfasp^ ZAAD D E ETA HEERENBAAI H.H. Veehouders! 3 Kalvermeel C.S.Z. IN uw pijp: v.ROSSEM's TROOST l 1 APRIL MATH DAR LEERLIHGED HouuienDerjiZaadhandel HOUTSKOOL Christelijke U.L.O. ScJiooL TJaacudf ennogfjteeM GEOPEND: Voor iedere Beurs brengen wil ben Radiotoestel in den handel Van Rondom DE CENTRALE SCHOONHOVEN Oe Alblasserdam Uitgebreid Lager Onderjwijs te Lekkerkerk GiessenOudeKerK en Giessen-iMerH Fa. fl.u.Houui8linoen, Graanhandel te Giessen oudekerh TTVVWTT Ons Kuikenzaad en Opfokvoer N. li. VAN SCHELVEN HOUDT Gebr. VAN BRUINESSEN brandstoffenhanoel - lHJfV AANBESTEDINC. Heeren- en Kinderkleedlngzoak GKBR. fennet NIEUWE GOUDSCHE IPZIEKHAIIOEL l«"1EIIE"DEKi Rijwielhandel Wijdstr. 3 Gouda BURGERS E.N.R. MAGNEET EN A.P.G.-RIJWIELEN A. PEEK N.V. v/h C. SCHOLTEN ZOON BERGAMBACHT SCHOONHOVEN FEUILLETON. Om honderd duizend dollar! v Mengelwerk. De duivel op bezoek. Eén der sterkste de, icm: en ruk) EERSTE BLAD NIEUWSBLAD TOOR ZDID»ffÜCteAfTD ER UTRECHT. TRIJDMI 1® iWHT 1WT. en bluf maar own Rouge d van Christelijke Scholen te Alplasserdam ouzo van 234 soorten LAGE PRIJZEN NORMALE PRIJZEN VOOR DE RANDEN Bond van Christelijke die de 6 klassen der lagere school doorloapen hebben. Behalve de gewone vakken omvat het ondèrwijs: Fransch* Duitsch, Engelsch, Wiskunde, Boekhouden, Handelsrekenen, Opleiding voor Handel, Kweekschool 'en M.U.L. enz. O.-Diploma Boeken en Leermiddelen worden -gratis in bruikleen "gegeven. Inlichtingen en gelegenheid tot aangifte bij het Hoofd der School, den WelEd. Heer J. POLS, B 328, A blasserdam, gedurende de maand Maart HET BESTUUR. i Aangifte van Leerlingen voor de U.L.O.-School te Lekkerkerk vóór I April hij het Hoofd der School, den Heer P. H. VAN ALPHEN. Opleiding voor diploma's A on B M.U.L.O. Leerlingen uit buitengemeenten worden bp dezelfde voorwaarden als die uit Lekkerkerk tot de Schooi toegelaten. ALS VERTEGENWOORDIGER VAN GEBR. BAKKER ZONEN TE HAASTRECHT Fabriek van Teakhouten ZUVELBEREIDINQS- Artikelen als Kuipen, Kaasvormen, Wringtobben enz. enz. Electrische Karns en Waschmachines enz. enz. is vanaf heden aangesteld voor: Beleefd aanbevelend: OEBR. BAKKER ZONEN TE HAASTRECHT Is een artikel van vertrouwen. Koopt daarom van een bekend adres. Wij garandeeren voor al onze Zaden hooge kiemkracht en beslist aoortechtheid. - - Opgericht 1848 VRAAQT PRIJSCOURANT Leerdam MEELMOLEN 'T SLUT Fok in deien crisistijd Uwe Kuikens zoo praclisch en goed koop mogelijk op II zijn laag in prijs en concnrree- ren in kwaliteit en samen stelling met hel allerbeste. VRAAOT PRIJSOPGAVE AANBEVELEND: OUDE HAVEN 18 - TELEF. 89 Wij leveren prima H< kool voor kleermd enindustrletegenscl concurreerende prijzen nz*rs sertvrp SCHOONHOVEN Ondergeteekende zal Woensdag 25 Maart 1931, voor Tekening van den Heer W. BORSJE te Krimpen a.d. Lek, trachten aan te besteden: Het Bouwen van een Vee stal en Varkensschuur met bijkomende werken aldaar. Bestek en Teekeningen a ƒ2.- per stel verkrijgbaar bij den Architect D. BURGER tl Oudirkirk o4. IJml. „HERCULES" Vee ver losser! Uit de vele bestellingen der laatste dagen blijkt wel dat de veehouders overtuigd gera ken, dat een „Hercules" on schatbare diensten verricht bij het kalven der koeien. Menig kalf en koe dankt het behoud aan het praotisch gebruik van een „Heroulea". estel nog heden alvorens het te laat is. Koopt uitsluitend origineel f»brikaat. G, J. v. Bommel OUDENRIJN bij Utr. op twee manieren. In de eerste fAaaoc reinigt deze hoeriijke go- geldig schuimende zeep zoo uit wekend, dat alles was Ge er mee wascht en boent er als nieuw uit ziet. In de tweede plaats krijgt Ge ▼oor de uitgeknipte vierkantjes, ▼oor legkaartstukjes en voor op geplakte volledige legkaarten, de prachtigste cadeaux in Uw huis houding. Linnengoed, tafelgerei, keukengereedschap, schemerlam pen, wekkers en duizend andere nuttige voorwerpen, die misschien thans om vernieuwing vragen, door het verzamelen der vier kantjes en legkaartstuk ies. Op iedere doos Delta Zeep één vier kantje, in iedere doos één legkaart- stukje oa te* cadoaulijst. Bezit Ge nog bons van andere merken zeep, dan tellen die ook mee om een cadeau te kiezen. Belangrijke mededeeling. Bedenkt dat voortaan niet alleen de volledig opgeplakte legkaarten, maar ook zelfs losse legkaart etukjes te samen met vierkantjes waarde hebben. Dit is van hot grootste belang voor diegenen, die nog losse legkaartstukjes in hun bezit hebben. Nadere inlichtingen hierover vindt Ge op de cadeau- lijst, die bij de zeep verpakt is. Het sparen gaat nu veel vluggert ZEÉPFABRfEK -,DE ADELAAR" WORHERVEER Is Friesche Heeren-Batu DE ROOK TABAK BIJ UITNEMENDHEID. Let echter op. dat U D'E Echte Prieeche Heeren-Beai koopt, gefabri ceerd door de oudste Friesche Tabaks fabriek der N.V. Douwt Egberts te Joure In Friesland, opgericht 1753, ECHTE FRIESCHE uit de oudste Friesche Tabaksfabriek Opgericht 1753 annex Werkmeuegoederen hoek Doalaiiraat 31, Gouda Alleen hat goede an dit goadkoapll -- 50 et. per aas I Vraagt eens Demon.tp.tia met onze nieuwste Philip.-Combinatie. Wij plaatsen bij U 4 dage- op proef zonderegglgt verplichting. Aaab,velend, C. S. BOUT LR Heden een groote sorteering we leveren U reeds een prima eigen fabriek Rijwiel merk A. P. O. met Torpedonaaf geheel compleet voor ff 47.BO met Oarantle Aanbevelend, Lel op bel (aisle adres, tegenover Vroom A Dreesman KALVERMEEL moet niet alleen bevatten het benoodigde Eiwit en Zetmeelachtige voedsel en wat Vet, maar vooral ook de min.rala bestanddeelen, die in de melk In zoo ruime mate voorkomen. Al deze bestanddeelen zijn In da Juist, hosvsalhsid aanwezig in ons Onder deskundige voorlichting, uitgebalanceerd in samen stelling, heeft het bewezen een HOED KALVERMEEL te zijn, hetwelk de melk het beste vervangt. Vraagt onze gebruiksaanwijzing en naamt saus proef. tweede HL AP. voon zwo-hollano ew unvtem. VRIJDAG IS MAANT IWt. door v JAN KUKUIT. Etn prijs winnen is nog mef een prijs bezitten. Mijn achtenswaardige vrenrt Jodoci s Iihu liet maar niet'véfkroppen dat hij mei sjn klassieke opleiding, waarop hij too trotsch is. het heeft moeten afleggen le per mij. Telkens komt die wrevel weer bij hem boven en dan kan hq niet nalaten om Voor.end ter-cn mij to roepen ..Zoo prijswinnêrl" Ik anl woord dan onver stoorbaar „Zoo verliezer!' Dezer dagen hoorde Teun ook dat Jod me weer betitelde als „pcijswinner" en toen vroeg hij met m«t half dicht gekne pen oogen: „Zeg, Jan, heb je je prijs ai?'' „Ik geloof dat ik een kistje sigaren ge wonnen heb, maar het is nog niet in mijn bezit." „Neem dan ©en goeden raad van mh aan en zorg dat je 't krijgt, want je moet wol weten dat een prijs winnen nog niet hetzelfde is als een prijs bezitten. O zoo!" Hij wilde weggaan, maar ik hield hem aan zijn mouw vast en vroeg of hij iets bedoelde met die zoo nadrukkelijk gege ven raadgeving. „Ja, jongen, daar bedoel ik wat mee, maar ik heb nu geen tijd om 't je te ver tellen. Vanavond!" Toen we dien avond bij elkaar zaten vroeg ik Teun wat hij bedoeld had met zijn waarschuwing dat een prijs winnen niet hetzelfde is ala een prijs bezitten. Het was een ongezochte gelegenheid om tante er aan te herinneren dat ik eerlijk een kistje sigaren gewonnen had. Ze knikte me dan ook vriendelijk toe en zei dat ze er aan zou denken. „Dat zeg je nu nu wel," begon Teun, „en Jan denkt natuurlijk dat hij var de week nog mij het kistje zal voorhouden om er een op te «teken, maar ik ben er nog niet zoo zeker van." „Maar Teun," vroeg tante, een beetje beleejiigd, „wat denk je dan nu toch? Ge- - loof je dat ik mijn woord niet zal hou den?" „Bet," ging Teun voort, „het kan met die prijawinnerij zoo raar gaan, dat ik pas zeker zou zijn van een prije, als lk dien in mijn.1 handen had. Ik zal je daar eens wat van vertellen. Verleden jaar in Augustus is er in Lopik een veetentoon stelling gehouden en daar zijn natuurlijk ook prijzen uitgeloofd, maar wil je wel gelooven, dat er nu nog bekroonden sim die hun prijzen nog niet hebben?" „Dan hebben ze die zeker niet afge haald," meende Jod. „Neen, dat hebben ze ook niet, want daar hebben ze eigenlijk gezegd geen kans voor gekregen Ze zouden dat wel willen, maar ze kunnen de prijzen mei krijgen." „ik begrijp 't ai," ifei ik. „Het zal zoo'n soort van wisselprijszijn, die je p is krijgt als je hem driemaal achter elkaar gewonnen hebt." „Neen," lichtte Teun in, „het is geen wisselprija. Hij wisselt oeelemaal niet, want niemand heeft hem „Vertel eens duidelijk wat je weet," vroeg tante. „Goed," ging Teun voort „E«n man uit Bergambacht „Wie?" vroeg ik. „Nou, als je 't dan precies weten wilt: G. van den Berg die had 4 kuiskalveren ingezonden, 't Moeten mooie beesten zijn geweest, want hij kreeg er een le en een 2e prijs voor. Verder had hij nog een pinkstier op de tentoonstelling en daar voor kreeg hij ook een len prijs." „Wat öwaren dat voor prijzen, Teun?" informeerde Jod. „Precies weet ik dat niet, alleen weet ik, dat die prijzen samen zoowat 25 gul den waren. Dan was er nog een ander, een zekere P. van den Berg, die voor een etierfkalf «en 2en prijs had gekregen van 5 gulden. Of eigenlijk zeg ik het verkeerd, hij had den prijs juist niet gekregen, maar alleen was hem die toegezegd. „Wel," oreerde Jod, ,,dan had hij er om moeten vragen." bmlpapler Tin ae tafel; wikkslds hét in het papier dat Mmman op rijn Tenoek er had afge haald en nam het onder rijn arm. Toen wachtte hij een moment, aJaof hij aien de wat Millman zou doen. Maar deze FiT ™S.Di" en «prak geen woord 5° e,en onaangename keellach liep "ave Jtenderaon naar de deur, rukte die op d" eanï en •loe* d* d«ur van Mdhnaaa kamer achter zich dicht. De aarzte Geit Blind voor wat er om hem heen ge- tHrards, werktuigelijk zijn zchreden rich- tend naar het etation waar hij atraka Uit ?„8m 7"5M,*P'. '»P Dave Hender- eon door de straten van New York. Er waa een furie van woede in zijn geeet het f .T, ««"kt. nu hij de hon derd duizend dollar in handen had In honden! Hü lachte echor. Hij had het geld in ®mr ."F1®11"1 °n h«t woord in handen, «tuf tegen zich aangedrukt. Millman had hem een maand bedenk tijd gegeven.Hij balde zijn vrije hand tot een vuiet. Neenl Nooit! Dat waa en Weet zijn antwoord op Millman'e krank zinnig voorstal. Maar aan den anderen kant: hij zou zich niet haaaten; hij moest overleggen, kalm en met verstand, wat nil met het geld zou beginnen, hoe hij lét «ra aanleggen, Oeed bglggd beteeken - „Dat* is een heel verstandige opmer king van je," antwoordde Teun met een effen gezicht, „maar nu moet je weten dat die ,trwee Van den Bergen zelf zoo knap zijn geweest om, too iets te bedenken Ze hebben er om gevraagd Niet één kee., maar verscheidene kceren Er is drie maal over getelefoneerd en eenmaal zijn ze zelf bij bet tentoonstelhngsbestuu,- op bezoek geweest om te probeeren of ze hun prijzen ook konden krijgen, maar 't lukte steeds maar niet." „Waarom, niet?" vroeg tante „Ja, waarom niet. Je denkt zeker dat zoo'n tentoonstelling maar ei. eon voudigs is. Dat - ijnt en d n las g karwei le z.n erst wi-' d«' penning meester niet .ai iq betalen moest hq moest dat neg nazien. De tweele keer ze de voorzitter ua. er geen voldoende ge gevens waren De derde keer kregen zij de blijde tijding dat de postwissels gereed lagen, maar die zijn vermoedelijk onder weg zoek geraakt, want ze zqn nog steeds niet aangekomen De vierde keer was het antwoord, dat er op het ootgenblik niets aan gedaan kon worden, omdat -een lid van het bestuur ziek was. Ik wil dus maar zeggen, dat Jan nu ook wel «en prijs gewonnen heeft, maar dat hij die nog jpiet heeft." Tante stond op en ging zonder iets te zeggen weg. Wij praatten nog verder over de moeilijkheden, waarin een tentoonstel- lingsbestuur kan komen en toen kwam tante weer terug met een pakje in haar hand. Ze gaf het mij met de woorden: „Hier, Jan. hier heb je den prije dien je gewonnen hebt. Ik vind dat iemand moet doen wat hij belooft. Ik héb je een prije toegekend en hier heb jij je kistje sigaren." Teun zat te grinneken en toen ik hem een sigaar uit het kietje aanbood, zei hij: „Nou, dat kunstje moet je ze in Lopik ook eens leeren. Bet!" dour W. KEU REMANS Tom Smit Het zqn vriend Jan uii en wandelde met lieui bet voortuintje door tot het hek. vriendelijk maar nadrukkelijk betoogeud dat hij hem voor Jan's ej^en bestwiLmet nogmaals geld wilde ieenen, waarvan hq wist uat het verdobbeld zou worden. „Dus je doet het niet?" vroeg Jan nog eena. „Neen' antwoordde Tom vaat „Loop dan naar, de duivel". .riep Jan nqdig.' t „Stuur hem maar hier", antwoordde Tom lachend. Tom keerde terug naar zijn kamer en een voorbijganger die de laatste uitroepen der beide vrienden, gehoord had gjmg haastig met een geheimzin nig lachje een huis aan de overzijde binnen. Het was een jong acteur Land genaamd, die bij een vriend binnenliep en daar de attributen vroeg om zich als duivel uit te dossen. Terwijl Land zich schminkte en ver kleedde als.een eenigszina gemoderni seerde Mephisto, ging zqn vriend naar de hospita van lom en vroeg haar medewerking voor een onschuldigen erap met haar huurder Zij moest dan Land zonder bellen binnenlaten en hem behoedzaam in Tom's kamer lar ten zonder dat deze dat bemerkte. De hospita had plezier in het geval en zeide dat ze een tweede deur in Tom's kamer zou openen waardoor Land naar Linnen kon gaan zonder dat Tom, die bij 't raam zat te lezen, dat hoorde of zag. Terwijl in de gang dit complot ge» smeed werd stond Tom boven een de trap gereed om uit te gaan. Hij hoor. de zacht zqn naam fluisteren, luister de scherp toe en kon genoeg opvan gen om het plan te begrijpen. Vlug keerde hq terug naar zqn plaats bq t raam e.i zag na eeaigen tiju Beek..- nuu nanu ..u ba Lamana huis op nev zque loeiroddn.. Hq boug inca over zqn Doe* en üoorue wolura iemand de trap o.p sluipen en aoor de s*aap*amer nam* lOm's zitkamer komen. lom blcL.1 schijnbaar verdiept in zijn lectuur en zag un zijn oogboe* ue ge*ialie naderen. Malden m ue kamer blee. deze staan en nep piotso- mig met zekere plechtigheid ..Har be.i .k! Met go cd ^peelde schrik sprong Tom op en zag Mephisto met llam- oaru, schoudermantel, sik en scheeve wenkbrouwen voor zich staan „Ww wie bent u". stamelde hl „Ik ben de duivel. U hebt naar mij gevraagd. Hier ben ikl" „De duivelde duivelIk dacht niet, ik wist nietIk hoop niet dat ik u gederangeerd bel>"% liet hij er ko misch op volgen. „In 't minst niet" hernam Satan hoffelijk, terwijl hij hoed en mantel achteloos van zich wierp. „Wat ver langt u?" Tom om zette de comedie voort en her haalde bevangen: „Ik wist niet ..Zegt u maar dat u eigenlijk niet in my geloofde en zeker met dat ik mij zou vertoonen. Ik ben 't met u eens dat mijn materialisatie sinds eenige eeuwen in onbruik ia geraakt maar voor mij is een eeuw hetzelfde als een uur. Daarginds kennen we geen tijd. „Het was daarstraks maar een on doordachte uitroemvan mij, zei Tom. Wilt u niet gaan zitten." De duivel was een beetje verbaasd dat Tom zijn bezoek zoo rustig opu nam en nog meer toen zijn gastheer w8t u rooken meneereh „Mephisto. zegt u maar Mephisto. Neen dank u ik rook niet Sinds die grap in Salamanca waar men mij een pijp aanbood gevuld met kruit in plaats van met tabak of met kruit inplaats van kruid, heb ik van het rooken afgezien." „Mijnheer "Mephisto". hernam Tom langzaam. „Jk zou u nooit zoo ge noemd hebben, ik zou gedacht heb ben dat u dien naam niet gaarne hoor de, omdat na Goethe's werk dat pseu doniem voor sommigen zekere bijge dachten wekt" „U zegt Hét zeer hoffelijk, maar ik ben fier op dien naam. Sta mij toe'u een paar vragen te doen. Twee natiuur lijke personen, zooals uwe wet zegt waan geheel in den vorm een overeen komst aan, volgens het Derde boek van uw Burgerlijk wetboek. Waarvan acte. De een zal leveren de andere be talen. De eerste levert precies volgens contract, niets ontbreekt en hij houdt zich in alle opzichten aan zijn woord. Is dat laakbaar?" „Geenszins"*antwoordde Tom vol. mondig. „Juist, maar Is het niet bitter", ver volgde de duivel tragisch, „dat u de Cierste Is di« dit erkent?" „Ik begrijp wat u bedoelt" viel Tom troostend in, „U wilt zeggen dat gil u stipt hebt gehouden aan het contract met Faust. Ongetwijfeld is dat juist maar de algemeene deernis der men. schen ging uit naar het meisje". „Terecht" riep Mephisfto met nobele verontwaardiging in ziln bariton, „te recht volkomen terecht, maar haar droevig lot kan men mij toch niet ver wijten. Daar aan heb ik geen schaduw van schuld? Ik had natuurlijk ver wacht toen lk Faust in kennis bracht met het meisje zonder achternaaib. dat zij met wederzijdsch goedvinden een wettig huwelijk zouden aangaan. Dat 1 aust dit naliet ook toen Grel- chen in omstandigheden kwam. waar bij etn gentleman zien gewillig .laat trouwe... ka.i men mij vO„h mei euvel üuiuen. Natuurlijk doei men het 10J1 omdat de meuscnen mij Ue scnuid gt- ven van ahe„ wat hun met aanstaat. Als i aust e,. Greicheu gehuwd waren en mevrouw Faust zou haren man op de gebruikelijke mau.er lut ie\eu bitterd hebnen, w es en zeaer \au dat Faust dan gezumt zou hebben; O Mephisto, wat heb je mij geleverd?" „Ja, ja, zoo gezien hebt u natuurlijk gelijk en het wordt tijd cjat de wereld u op dat punt eerherstel geeft. Mag ik u een kopje thee schenken?" „Graag' zeide de duivel piet een licht spotlachje. Ik wordt niet altijd ooo minzaam ontvangen'1 Toen Tom zijn zonderlingen gast de thee brachL. keek de euvele hem droef geestig aan en zuchtte: „Wilt u wel gelooven dat de valsche beoordeeling der menschen, mijn be staan versombert" „U moet u niet teveel storen aan hetgeen de menschen zeggen", sprak Tom opbeurend. „De menschen oor. deelen zelden zelfstandig, maar sluiten zich aan bij de geldende meening". „Ik weet 't'\ antwoordde Mephisto met ieta smartelijks in zijn stem. „maar u die onafhankelijk oordeelt die juist en fjjn gevoelt, u zult begrij pen hoe ik moet lijden onder die» on verdiend*., schande en afschuwelijken smaad waarmede men mij blijft ach tervolgen." „Kom. kom", zeide Tqm goedhartig „u hebt wel voor heetere vuren ge staan". De duivel keek grimmig op en vroeg kort: „waarom "hebt u mij geroepen?" Tom boog zich voorover naar Me phisto en vroeg geheimzinnig: „Sluit u ook tegenwoordig nog wel zulke contracten als met Faust?" „De Booze lachte zacnt grinnekend en spraü toen: „iNeen, ftinoa lang met meer. l>e tijden zqn zoo veranderd dat deze wijze van propaganda met meer noodig is. in den tijd van Faust had men op de aajrde een voortduren de aandacht voor mij. Jbr werd onopb houdelijk over mij gesproken,, geschre yen en gedacht De toeloop tot mijn instituut was daaraan evenwel met evenredig. Die was nog niet zoo als ik verlangde. Nu echter ziin die vei houdingen verwisseld. Men spreekt schrijft en denkt zeer weinig over mij doch de aankomst van nieuwe gasten in mijn tehuis is Au zoo groot dat ik het etablissement telkens weer moet uitbreiden. Het bedrijf gaat zeer naar wemsch en ik haal me niet meer de last op den hals welke aan zulke con tracten is verbonden." „Dan heb ik nog een ander ver zoek". zei Tom. „Is het niet mogelijk dat ik evenals woleer Dante een be zoek breng aan uwe inrichting. Een publicatie daarvan kan niet anders dan goed zijn voor dp belangstelling in uwe onderneming." „Dante"* grinnikte Satan, ,Dante Dante." Hii sprak den beroemden naam met steeds scherper minachting uit. „Dante was een pocher, een bluf fer. een ziekelijke fantast, die nooit een voet heeft gezet op mijn terrein maar die er niettemin een beschrij ving van heeft gegeven, grandioos van dwaasheid. Wat nu uw tweede ver zoek betreft ook dit kan ik tot mijn spijt niet inwilligen, omdat wij ons moeten houden aan de bepaling dat alleen leden van onze gemeenschap toegang hebben. Ik verwacht u echter zeker te zijner tijd als zoodanig te mogen begroeten, voegde de Booze er met grimmige vriendelijkheid bij INGEZONDEN MEDEDEELING. Ntdtrlandtch» Itvtnsver* lektringilmtflllngen It „D# Central*" Méér nog. Zij la t*v*nt **n der «teunptlerer» van de modern* arbelderv beweging, waaraan al) elk jaar groote bedrage* «chenkt. Tot heden mee» dan 165.000.-—. Daarom, modem georganiseerd*, te urn Mm i#venav*rsafc*rttg> RUNSTRAAT 0«M MAAG1 Kan ik u wellicht met iets anders van dienst zijn?" ,?Ja vervolgde Tom. ,het ia een zoo bmtengewoon hezoek dat mij heden te beurt valt. dal ik er gaarne een aan. denken aan zou bewaren. Zoudt p daarom zoo goed willen zijn mij het middel te noemen om goud te maken.' De duivel werd wat onrustig. Van de eerste twee vragen, van Tom had hij zich handig afgemaakt maar op deze wist hij met direct antwoord. Hij streek zich peinzend over het gelaat en antwoorade bedachtzaam: „Dat is een kwestie van prestatie en contra prestatie. Als ik u dat middel geef zou ik van u een tegendienst moe ten vragen. „Natuurlijk Zeg u maar wat u ver langt" Mephisto dacht Tom te verschrik ken en sprak onheilspellend: „Volledige overgave! Hier op aaide en hierna I" „Accoord' riep Tom op een toon alsof de eisch hem meeviel. „Dan zal ik nadere instructies gaan vragen", sprak de duivel langzaam terwijl hij opstond. „Blijf nog een oogenblikje", noodig- de 'lom dringend, „we zitten zoo ge zellig zaken te doen. Misschien kunt u mij ook zeggen hoe,lang ik nog te leven heb of kunt u mij de kwadrar tuur van den cirkel ontraadselen en dan zou ik graag weten of Mars be woond is en wat dè electridteit Is en waaruit de kern der aarde bestaat en wat de aether is of wat men daarvoor houdt en hoe men de kracht van eb en vloed kan benutten en hoelang de zon nog zal blijven gloeien en welke straffen bij u slechte dichters en slechte acteurs krijgen en wat de zwaartekracht is en waartoe de ber gen dienen en de woestijnen en of Atlantis bestaan heeft en wat gebeurd zou zijn als Caesar niet over de Rubir con was getrokken en of het mogelijk is om een levenselixer te brouwen en hoe het tinde der wereld zal zijn en hoe de samenstelling der electronen is en wat er buiten het zonnestelsel is en „Ik moet weg ik moet haastig weg" sprak Mephisto bedremmeld „U vraagt mij te veel. Ik groet u." „Het spijt mtf dat u zoo gauw heen gaal. maar ik zal nu althans kunnen zien hoe de duivel plotseling voor mijn oogen verdwijnt, even raadsel achtig als hij gekomen Is." „Neen. neen. dat genoegen kan lk u niet gunnen. Ik ga als een gewoon mensch weg door de voordeur „EI zoo" zei Tom nadenkend. „Ook de 't 'n jaarlijksch inkomen van minstens vijfduizend dollar! En wat zou hij gaan doen? Zou hij naar Australia gaan of naar Zuid-Afrika en daar een nieuw le ven beginnen, als een man van onaf hankelijke maatschappelijke positie? Of zou hij zich misschien ergens in Euro pa vestigen? Het zou tijd kosten om oen weloverwogen definitief besluit te nemen en inmiddels moest hij zMMb ergens onderdak, moest hij een verbliji hebben, waar bij zich volkomen veilig voelde, zoo wel ten opzichte van zijn geld als van de mogelijkeid dat de kans van één op duizend zich zou voordoen en iemand d« lucht zou krijgen van zijn werkelijke identiteit! Dat hij, wat dit laatste betrof, van Millman niets te vreezen had.... daarvan was Dave overtuigd. Maar waarschijnlijk zou dit probleem niet zoo moeilijk zijn op te lossen. In zijn zak zat de brief van Nicolo Capriano voor George en deze brief zou ongetwij feld een „Sesam open U" zijn, zoowel mei betrekking tot Dago George's gastvrijheid als zijn trouw. Dave zou even zijn koffer uit het bagage-depot halen en dan naar Dago Geoi^e gaan Zijn gedachten gingen terug naar Ni colo Capriano en van den ouden Italiaan kwamen ze op diens dochter. Teresa! Davehad Tereaa niet vergeten; hij had er ook geen moeite voor gedaan! Hij ver langde ernaar om Tereea weer te zien hij herinnerde zich niet dat ooit te voren 'n meieje op die manier in zijn geest rond- geepookt had. Hij was niet verliefd op haardat was natuurlijk onzin, zei hij joegen zichzelf, maar hij was er zich volkomen bewust van, dat haar raadsel achtig gedrag den laateten avond, toen ze hem op zoo'n eigenaardige manier had laten weggaan, hem herinnerde en prik kelde en kwelde. Hij had een gevoel alsof ze hem de deur voor den neus had dlcht- féfooid en hij verlaagde ernaar om bat» weer te denja.... eens op veen keermettertijd dan Vreemde luchtkasteelen doemden in Dave's geest op. De oude Italiaan had gezegd dat hq zich beter voelde. Mis schien wild.* Nicolo Capriano wel in Australië gaan wonsn of in Zuid-Ame- rika, of misschien zelfs in Europa Met een echokken van de schouders wierp Dave deze zonderlinge gedachten van zich af en ging bet station binnen. Hij nam bq het bagage-depot zqn hand koffer in ontvangst, stopte het onschul- dig-uitriende pakje met de bankbiljetten erin en zocht een taxi op. Dat was de veiligste en gemakkeiqksts weg om bq Dago George te komen, vooral omdat bij geen flauw idee ervan had hoe groot de afstand was naar d« woning van den Italiaan. Ghatam Square, zed hq tegen den chauffeur, voor hq instapte. Daar moet iemand wonen die Dago George ge noemd wordt en daar een logement of zooiets dergelqks houdt. Ik weet niet pre cies waar het is, maar u zult het waar schijnlijk wel kunnen vinden. Zeker, verklaarde de chauffeur wel willend, in het vooruitzicht van een flin ke fooi voor bet uitvoeren van deze iet wat vage opdracht. Stapt u maar in. De taxi zette zich in beweging en Dave Henderson leunde achterover in de kus sens. Een gevoel van opluchting kwam over hem; de spanning scheen te wqken, de spanning van de dagen sedert hij uit San Fransisco was weg aan, sinds de gevangenispoort weer voor hem was open gegaan, de spanning van de vqf lange jaren achter de tralies en gegrendelde deuren. Het geld was nu van hem absoluut en onbetwist van hemhet was daar in een kleinen koffer aan zqn voeten! Hst beteekende het einde van een bitteren erqd, bet biqde einde. Hq kon dob de luxe permitteewo er bq eeai fijn gemak van te nemen. En bovendien was hq doodmoe! Hq wilde nu niet aan Millman denken, omdat dit hem ergerde en zqn aange naam gevoel van ontspanning bedierf. Hq wilde eigenlijk heelemaal aan niets den kenbq strekte behaagiqk zqn beenen uit., hq wilde genieten van ds rust. De toekomst, Nicolo Capriano, Teresa, dat kon allemaal *ot morgen wachten. Eerst moest hq eens lang en rustig slapen, dit zou de eerste nacht zqn waarin zqn slaap niet gestoord werd door gejaagde en angstige droomen en plotseling met schrik wakker worden Hq stak een sigaret aan en rookte met welbehagen; keek met belangstelling uit het raampje naar het drukke verkeer va de vreemde stad. Hg hoefde alleen maar de brief aan Dago George te laten zien om onderdak voor den nacht te vinden met het gevoelvoor het eerst sinds langen tqdvan absolute veiligheid. Na een langen rit door straten, die niet kende, stopte de taxi. Dave had ge legenheid gehad op te merken dat de wq ken waar de auto door reed, eteed« van wat minder gehalte werden en kort voor dat de rit ten einde was, had hq glim lachend bq zichzelf de opmerking re- maakl dat Dago George's gelegenheid vermoedeiqk wat minder in „standing" zou zqn dan het St. Lucian Hotel, waar hq juist vandaan kwaml De chauffeur opende het portier: Ik zou zeggen dat u hier bent waar u wezen wilt, kondigde hq aan. Een enkele blik bevestigde de mede deeling van den chauffeur. Op een niet zindelijk venster van een vertjek, dat vermoedeiqk de gelagkamer was, stonl geschilderd: „DE UZEREN TAVEERNE". Eigenaar: Georges Var dl, George Vardi, zoo heette Dago George, herinnerde Dave zich, Nicolo Capriano had het hem gezegd. Hq stapte uit, be taalde den chauffeur en toen de auto weggereden was, bleef hq een oogenhlik op de trottoir staan, om het huie van Dago George eena te bekqken. Het was niet groot en bestond uit een verdieping geiqkvloera en twee étages. Du gelagkamer, die een aparten ingang had. grensde aan e&n slop terzqde van het ge bouw. Naast den ingang van de gelag kamer lag een andere deur, die wqd openstond en toegang gaf tot een kleine hall, Vvelke, zooals Dave aan het linkeche buitenraam kon zien, in het restaurant voerde, waar aan verscheidene kleine ta feltjes bezoekers een laat diner gebruik ten. Op de eerste verdieping waren «en paar vensters verlicht; daar boven lag alles in het donker. Het zag er niet overmatig welvarend en comfortabel uit, vond Dave, maar aan den anderen kant, het was precies de soort gedegenheid, die hq op het oogen hlik noodig had. Hq «tapte den ingang van het restau rant binnen. In de hall iiep juist een Italiaansche kellner met een morsig en bevlekt wit jasje aan. Dave richtts zich tot hem. Ik moet Dago George spreken, deel de hq mee. De kellner knikte, Ik zal den baas roepen, antwoordde hq. Dave had nu gelegenheid om het éta blissement van Dago George ook van bin nen te bekqken. Het was ongetwijfeld oorsprankeiqk een gewoon woonhuis ge weest. De trap bevond zich aan den reou- terkant, aan den voet ervan was een doorgang naar de gelagkamer. Aan zqn linkerhand was het restaurant, dat hq van buiten af al gezien had. Vóór hem lag da «mal<e ball, vrij diep en uitlog de leer eide ram) h sch). 2 dito w.o. vaten, iieuw, 3 met met igens, alken, chine, groote met Brug, 3rand- >oping IZEN haven

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1931 | | pagina 3