H.H. Ford-bezitters!
Weet U dat
A. SCHAKEL
BAH DELFT
BROOTE UITVERKOOP
E. PLAATSMAN
GEBR.SPAAS
Wlarkt 16 - - GOUDA
HEINEKEN'S
WAAROM9
HET MIDDELPUNT
VOOR MODERNE
ORGEL
Off. Ford Dealer, Schoonhoven
KinomnoEiis
H. A.VAN BA AREN
Boerenwagens
Lopikersfr. 15, Schoonhoven
FUSENER
MUNCHENER
HOUDBAAR FLE SSCH EN BI ER
Afbraak I
Zoekt U
een Broodwinning?
oï Panden voor solide
Geldbelegging????? I
t.c.koot
1 eiken Melkschouw
en 1 Kippenhok,
L. VAN LOON
6R00TE KEUZE
SCHOONHOVEN
Te koop;
UT Speciaal adres voor het vervormen van Hoeden
W. KOMPIER
Van Rondom
FEUILLETON
HET DRAMA VAN SCHILLER-
26 HORST.
Mengelwerk.
Broeder Lode.
Meerwaard
don de.
pru»
[CBS!! H EERENBAAI
EERSTE BHD
NIEUWSBLAD VOOR ZUtP-HOLLANP EN UTRECHT. Scho.nh,».n.ch. Cuten!
VHIJDAO 10 JUNI IWlj
fewuH -
pc Zaterdag 27 Juni onze
r'3' bekende KERSEN verkrligbaarll
TE K 10P: 60 Binnendeuren met
Kozijnen; inrij kozijnen, Planken,
Palen, Ribben, enz
Allee zeerjgoedkoop.
Bezichtigen: Zoomstraat 57.
Briefadres: J. W. KALKMAN,
Banierstraat 08, Rotterdam.
KOOPT nu ean
Brondblusch - apparaat
Prijs slechts f 8.—, merk „Patria".
Veilig en betrouwbaar
Aanbevelend,
A.TH. v. MIDDELKOOP, Loplk 248
TER OVERNAME:
Een bijna nieuw
extra Etken, groot
met dubbele Harpen,
Cello, Schalmei, Flute
enz gekost f 600
n u voor f 250.—
Brieven onder No. 4440,
Bureau van dit Blad.
wij ingericht zijn
Voor het slijpen van kleppen met de origineefe
Kleppen-slijpmachine,
a Uitboren en uitslijpen van cylinderblokken.
3. Ingieten en pas maken van nieuwe Krukas-
lagers voor Ford T en Ford ft, met de ueel
geroemde Electrische Ford Lager-machtne.
Vraagt ooi opeclaol tarleJ voor Particulier en Handel
dan ia Uw adres i
Beëedigd Makelaar In Roerend en
Onroerend Ooed te
Stolwijk.
Nog aan te bieden
ROERENDE GOEDEREN.
Gebruikte eiken Schouw, ladend
2700 pnd, k f 50; een nieuwe
eiken Schouw, 2700 pnd., k f 150.
Een Kinderwagen, model 28, voor
f 12.50; een zoo goed als nieuwe
Kinderstoel voor f 9.
Komt een» zien I
Te koop
4 30 X 4.15 X 2.10 M. 1 dm». hout bij
Schoonhovensche Veer
Telefoon Nleuwpoorl 24.
PRACHT LAKBAKKEN wanaf 25 Gld.
Wandelwagens - Kinderstoelen
Loophekken
Vliegende Hollanders fietsjes „Nealher" fabrikaat
Steeds groole voorraad WECK Inmaak-Artikelen
Saptoeslellen, ook In huur
Tuinbanken Tuintalels - Tuinslang Sproelartikelcn
Kent U onze Aluminium AardO|ipelschilmachine
Prijs slechts f 4.75.-. Gebruiksaanwijzing gratis.
Maakt voor de Hooibouw zeil Uw
Limonade
Prima es»ence met gebruiksaan
wijzing !n
DROQ.hHET BROEIDE KRUIS".
Kleiweg 91 - 0°"d»'
waarvan 1 gebruikte, met smalle
wielen bi) W. VAN STAM,
Bergambacht.
Sch" W I* Toei^l'en!" in., Platen, Kaarten, Papier, Handleiding
Fotoartl kei en Tabellen, Benodigdheden, allea ver.ch |ot
a Handkollera, Actentasschen FleJ»"en.
Reisartikelen van 15 cent ene., Rel.mappen, Po.lpapler en Cad
GOR DE GRUIJTER - SCHOONHOVEN Ziet deEtaia^
wegens verplaatsing der Zaak, van alle nog voorradige
Zomcsrmodellen. Hoeden voor spotprijzen, nergens
zoo goedkoop. Dus allen naar het
Damesmodemagazijn van
Grntl» stalling voor Auto'» en Rijwielen
Door do ENORME SORTEERING
en de BIJZONDER LAGE PRIJZEN
z Hieraan hebben w|j onzen grooten
Stoffen.verkoop te danken.
Uitgebreide sorteeringen in de
nieuwste weefsels, tinten en dessins
kunnen w« U tegen prijzen, die U
nergens zoo laag zult aantreffen,
voorleggen.
U wist dit misschien nog niet, gelijk
velen voor U, doch die na een be.
zoek aan onze magazijnen deze
overtuiging hebben gekregen:
Voor MODERNE en VOOR.
DEELIGE STOFFEN naar
Haalt Uw versch geplukte A AR DB E I EM <uit
DE KLEINE BETUWE" in keurig® verpskklng
kunt ze ook bij ons op de bekende gezelnige plaatsge-
bruiken, onder 't genot van keurig verzorgde Muziek
Voor de kinderen de meest gezochte plaats voor
hun ontspanning. Onze Eze11|eez||i»hu
grootste vermook.
HAASTRtCHT TEIEF. 19
TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD* VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. Sctioonhovancchi Courant
VRIJDAG 1» JUNI 1U31
door
JAN KU3UJIT.
Mijn plan voor vreemdelingen-
*„Bet," gichelde Teun, „daar hoorde je
in onzen tijd toch niet van, hè, van
vreemdelingenverkeer? We zagen die
vreemdel ngen liever van achter dan
van voor."
„Ja, Teun, daar ie heel wat veran
derd in die jaren. Als er vroeger wel
eens een vreemdeling bij ons in 't land
kwam, nou, dan werd hij nagekeken en
nogal eena nageroepen en nou komen er
in Gouda ik weet niet hoeveel heeren
Uit alle streken bijeen om te praten over
het vreemdelingenverkeer
„Bedoelen ze daar nou mee om meer
vreemdelingen, Amerikanen en zoo naar
deze streken te laten komen?"
Tante Betje keek een beetje verlegen
Blijkbaar wist ze zelf niet precies of dat
het doel was geweest van het congres
'in Gouda. Ik kwam haar te hulp en
zeide dat de vereeniging, die nu in
Gouda haar bijeenkomst had gehouden,
het verkeer van vreemdelingen over het
geheele land bevordert en dat ze elk jaar
jn een andere' plaats bijeenkomt om haar
jaarvergadering te houden die^dan def
tiger genoemd wordt „congres".
„Dus wij hebben er hier eigenlijk niets
aan?" vroeg Teun.
„Dat moetje niet zeggen," antwoord
de ik „Door die vergadering wordt de
aandacht toch ook weer e&ns bijzonder
op deze streek gevest gd."
Ik zou," viel Jod hier in op een toon,
alsof hij 'nvisioen zag, zoo graag, zoo
graag, meer doen dan die vereeniging
Het land hier is een der mooiste deelen
van Nederland, zoo volmaakt en zuiver
Holland als je 't maar weinig aantreit,
met de prachtigste spelingen licht en
schaduw, de bekoorlijkste wegen en uit
gelezen vergezichten. Maar de menschen
buiten deze streek weten het niet, het
wordt hup niet vporgehouden, er wordt
geen reclame voor gemaakt en dus ko
men ze ook niet, maar gaan ze naar
Gelderland of naar Limburg of naar
de hei, omdat die streken, nu eenmaal
wel bekend zijn gemaakt."
„Ge iir er maar eens wat spreekbeur
ten over houden Jod," adviseerde Teun
Neen, neen," riep ik angstig, ,laat
Jod dat nou niet doen. Als ze hem gezien
en gehoord hebben, komt er immers
nooit meer één vreemdeling hier
„Of 't zou moeten zijn," viel Jod ge
vat in, "m te komen kijken naar een
rechtop gaande ezel" en hij wees grin-
nekend naar mij.
„Jongens," vermaande tante, „maakt
geen ruzie, maar maakt 1 ever een plan
om het vreemdelingenverkeer hier wat
drukker te maken, want heel veel is dat
nog niet. Een enkele haastige handels
reiziger op zijn motorfiets of in een oude
Ford, die de wegen afjakkert, is zoowat
het meeste van wat we zien."
„Luister eens hier, „begon ik met
zachten nadruk „Propaganda en recla
me en al die dingen kosten heel veel geld
en de resultaten zijn jarenlang heel ma
tig Bedenk eens wat een druicwnkou c.n
platen en boekjes en zulk soort dingfn
er jarenlang over de geheele ws-'tli ver
spreid zouden moeten worden om deze
streek bekend te maken. En wio ial
dat betalen, zoete lieve Gerritie? Neen, dat
is veel te duur en het duurt te lang Ik
heb een veel beter plan!"
„Phuu", blies Jod minachtend.
„Laat hooTen," riep Teun.
„Wat is dat," vroeg tante.
„Voor die algemeene belangstelling
bezwijk ik," tyrnam ik „Mijn plan zou
men kunnen noemen het logische plan,
omdat het een uit het ander voorkomt.
Wat is de bedoeling van de platen en
tyoekjes, die men zou verspreiden over
net land? Natuurlijk niets anders dan
om de menschen iets te laten zipn van
deze streek, om hen iets.van deze schoon-
„Maar natuurlijk," antwoordde de man.
„kijk eens de veldwachter ook, er is toch
geen ongeluk?"
„Neen, laat ons maar binnen, we heb
ben je het een en ander te vragen."
De man leidde hen naar een ruim
vertrek Toen hij, na de lantaarn op ta
fel gezet te hebben, de lamp had aan-
g's'tken, zagen ze dat ze zich".a u
bcoronkeuken bevonden Er bevond *nti
een hooge open schoorsteen in n
vertrek had een steenen vloei
„Ga zitten, heeren," zei de boer.
De anderen deden het en de baron
vroeg daarna.
„Hoeveel menschen hebt ge in huis?"
,.Roe\eel menschen? Dat weet u
toch."
„Hoe zou ik dat weten man."
„Maan u was toch gisterenavond hier
en hebt gevraagd hoe die zieke het
maakte
„De zieke, hebt ge een zieke in huis?"
De boer grinnikte onnoozel.
„En dien hebt u zelf hier gebracht."
De anderen keken elkaar aan.
„Ik begrijp het al," zei de veldwach
ter gew.chtyr, „deze man hier is in de
war Hij heeft ook dien anderen voor
den baron aangezien. Vertel nu maar
eens wat er gebeurd is."
,JIm ja," antwoordde de boer, aar
zelend met een blik op den baron
Deze echter knikte. „Ga je gang," zei
hij, „je meent misschien dat ik je over
het een of ander het zwijgen heb op
gelegd. Je kunt alles vertellen."
J?e boer haalde de schouders op, hij
begreep er blijkbaar niets van,
beid te doen begrijpen. Wat is de beste
methode daarvoor? De menschen het
land «elf laten zien Dat alles kan n'e-
m&nd tegenspreken, geloof ik. zelfs Jod
niet, hoe hij ook zijn best doet om jets
te bedenken Welnu, op dat logische be
ginsel is mijn plan gebouwd We makèn
een soort van vereeniging, die subsidie
krijgt van een heel? massa gemoenien
uit deze streek en die bijdragen geniet
van hotel-, restaurant- en caféhouders
w'nkeliers en allerlei handeldri venden.
die belang hebben bij het vreemdelingen
verkeer. Deze soort van vereeniging laat
tegfcn een belachelijk lage prijs van die
groote reisauto's loopen de eene keer
van Amsterdam, de ander» keer van
Botterdam en zoo voort De menso' en
uit de steden kunnen dan voor heel wet
nig geld oen toer maken door deze
streek. Ze zen die, ze verteren er. /e
koopen er en zS^maken bekend hoe mooi
't hier is. Dat is tqch zeker veel heter
reclame dan plaatjes op een station
„Jawel," wierp, Teun tegen, ,,daj is
nou wel heel mooi, maar we zouden hier
meer van die rijke Amerikanen en zoo
moeten hebben."
,Die krijg A~~ ook," antwoordde
ik. „Die komen allemaal naar Amsterdam
en Den Haag en nu moet de vere'eniging
maar zorgen dat ze in bet reisseizoen
in die twee steden de autotochten beken 1
maakt, bijvoorbeeld in de groote hotels
Ik ben edelmoedig," g ngik voort, en
ik ben bere d om als de vereeniging ts
opgfericht, Jod er een baantje bij te be
zorgen. Jod, wat zou je denken van con
dpeteur op zoo'n autobus?"
Jod brieschte
(Legende.)s
Te Borzel. op de heide, heel hoog
tegen de helling van een zandheuvel
staat de hut van Lode, den duivel
banner.
Zoo leeft er nog de sproke van
Lode, den duivelbanner. Hij woonde
in de hut, te Borzel op de heide. Nie
mand wist, vanwaar hij kwam. of hij
goed of slecht, oud of jong was. nie
mand had ooit zijn gelaat gezien.
Hij was gekleed in een lange bruine
pij, met groote kap, die, geheel over
zijn hoofd getrokken, als een masker
neerhing over zijn gelaat. Toch was
hij geen monnik.
Bij dag, als hij neerzat voor de hut.
aan den waterkant, tusschen het riet
en het lisch. kwajnen de menschen
hem raadplegen. Want Lode was in
heel de streek bekend om zijn wijs
heid. Het heette dat hij de macht der
wonderen, en die der voorzegging be
zat. Van heinde en verre kwamen de
lijdenden tot hem, om genezen te
worden. Niet alleen genas hij armen
en rijken naar lichaam en geest, doch
ook ondersteunde hij de ongelukki-
gen en de óntberenden. Hij moest wel
.schatrijk zijn, om zoo overvloedig
geld uit te kunnen deelen.
Tegenover zijn armoedige hut. aan
den anderen oever van het moerven
stond het trotsche kasteel der graven
Van Aerle. Daar woonde Liliane. de
jonge schoone gravin Op een barren
winteravond, toen de sneeuw als een
lijkkleed den heiweg bedekte, en mei
vlokken, lijk glinsterende edelsteenen
op de zwarte twijgen van het berken
hout schitterde,daalde Liliane het
Ead af dat leidde naar de hut van
ode, den duivelbanner, aan wien
zij om raad zou gaan vragen Op
haar kloppen verscheen Loae, in de
deuropening en zwijgend wenkte hij
haar binnen te komen Hii wees haar
een plaats aan 't schaddenvuur
Heer Lode begon de jonge
gravin.
De boeren heeten mij broeder.
sprak de vreemde toonloos, en, voeg
de "hij er scherp aan toe, achter mijn
rug zeggen ze: de weerwolf, de toov,e-
ichei
ie:
Ja, mijnbeer de
doen alsof hij. er niets van weet. maar
hij heeft hier g sterenavond zelf dien
mijnheer <»ebracht, die bewusteloos was
Om de waarheid te zeggen, ik dacht
eerst dat hij te veel gedronken zou heb
ben, maar dat was toch niet zoo. En la
ter, dat is nog geen uur geleden is de
baron er weer geweest, hij heeft dien
mijnheer wat laten ruiken om weer bij
te komen. Maar het heeft niet geholpen
en
Hier viel Roger den man in de rede:
(Waar is die zieke?" zei hij, „praai
niet langer, breng ons bij hein
„Goed, zooals u wilt, hij slaapt in het
vertrek hiernaast."
De man deed een deur open en in een
klein kamertje lag in een bedstee een
bewegenlooze gestalte. De boer lichtte met
den lantaarn bij en Roger zag, dat het
werkelijk zijn vriend Rosch was, die daar
lag.
„Hij ziet vreeselijk bleek," riep Frans
van Beekum, „wat zou mén hem gedaan
hebben."
„Hij ademt nog," zei Roger, „het eer
ste wat wij hier noodig hebben is een
dokter. En laten we hem uit deze dom
pige bedstee naar een ruimer vertrek
dragen. Er heerscht hier zoo'n eigen
aardige lucht.'
„Maar hij moet loch op een bed lig
gen," antwoordde de boer, „wacht dan
even."
Met behulp van den veldwachter had
hij in den hoek van de kamer, waar zij
eerst geweest waren, spoedig een veld
bed gespreid en daar werd de zieke toen
fieencedragen. En intusschen was Frans
van Beekum al weggegaan om zoo snel
mogelijk naar het dorp te loopen en een
dokter te halen.
De anjeren stonden tamelijk hulpeloos
om den zieke heen, want niemand wist
wat men eigenlijk beginnen moest.
naar, de duivelbanner., ha, hal
De jonge vrouw ridderde, en met
bevende stem stamelde zij:
Voor mij, brdöier. -ziit ge een
wijze, om wiens raad ik nederig kom
verzoeken. Het is de wensch van mijn
ouden vader, dat ik de, vrouw zal zijn
van den schatrijken graaf De BoVigne
Weet gij iets van den graaf De
Bovigne.. Broeder?
De graaf De Bovigne is een
raadselachtig man, hij is zeer leelijk
en niemand aan zeggen, of hij oud of
jong 'is.
Maar ik ben nog slechts een-en
twintig* broeder, ik zal dus het huwe
lijk niet aanvaarden.
En als uw vader u dwingen zou?
Weet gij wel. dat g-c zonder dat. huwe
lijk het kdsteel Van Aerle zult moeten
verlaten, en niet gij al.een, maar ook
uw vader, want het slot Van Aerle
is zwaar met schulden belast en
alleen een geldhuwelijk kan een op
lossing brengen.
Ik weet het, broeder^.maar toch
•zal ik weigeren, ik verkies geluk bo
ven geld
Geluk Wat is geluk?
Zeg het mij broeder ik ben
hier gekomen om het te vernemen,
zeg. mij, wat is geluk
Arm kind, antwoordde devreem
de, het waarachtig geluk is niet van
deze wereld, maar als gij wilt; de
illusie van het geluk, dat is dat
is de liefde, liefhebben, bemind wor
den.
Broeder, ik zou gelukkig ik
zou bemind willen zijn.
Met een zacht gebaar nam de duivel
banner de blanke hand van het jonge
meisje en opende ze, om ze aandach
tig te beschouwen. Dan sprak hij
scherp, als verwijtend
Gii zult slechts een kort oogen-
blik "hét geluk, van deze wereld be
zitten. Op een gemaskerd bal zult ge
een jonge man ontmoeten en ge zult
hem een oogenblik beminnen.
Zal ik* met graaf De Bovigne
trouwen?* broeder?
Neen klonk het snijdend.
Waar woont de jonkman, broe
der, die mijn liefde zal hebben?
Hier
De duivelbanner zweeg, als zocht
hii iets in de lijnen der hand van de
jonkvrouw.
Waar hier?
De duivelbanner "bleef zwijgen.
Zeg mij zijn naam, broeder.
Hij hij heeft geen naam
de boeren noemen hem broeder
en achter zijn rug zeggen ze; weer-
wo f toovenaar duivelbaim r, ha. h
Een oogenblik zat Liliane verbija-
terd, als met stomheid geslagen door
de onverwachte onthulling tfjjn den
vreemde. Dan zag zij zijn knokerige
handen, waarvan de vingers als ge
kromde haken waren, lijk klauwen,
naar zijn kap gaan De kap, heel het
geheim van den vreemde, viel achter
over, liet een beenderigen schedel,
oen ontvleescht wez-m, een doods
hoofd zien Met een gil vluchtte Lili-»
ane haar huiten, liep als eén opge
jaagde hinde op het besneeuwde pad,
dat naar het kasteel van Aerle voerde
en stortte neer voor de poort,, uitge
put, de .bezwijming nabij
Maanden waren sinds de grieze-
hge ontmoeting van Liliane en Lode
den du've bann r, voorbijgegaan. Lan/j
was Liliane ziek geweest van de door
stane- emotie en nu ze weer geheel
hersteld Was. zou haar vader een
feest geven, niet alleen, om haar her
stel te vieren doch ook om den graaf
De Bovigne te verwelkomen, die zijn
komst aangekondigd had. Het zou
een inleiding zijn tot het verlovings
feest en hel zou er vroolijk toegaan,
want Liliane mocht niet meer droevig
zijn. moest lachend den man tegemoet
treden, wien zij. als 't ware, door het
lot was toegewezen
Het meisje, om haar vader geen ver
driet te doen. verzette zich met meer
en zou de verbintenis aanvaarden Zij
„Hij is in elk eeval doodziek," zei de
baron" ik vrees dat men hem zoo ziek
gemaakt heeft."
„Ja., dat zal zeker wel," antwoordde
Roger, „gister was hij zoo gezond als
een visch. Maar vertel nu eens, hoe kwan;
hij hier?"
.Men heeft hem hier gebracht, de ba
ron en een bediende, ze droegen hem
tusschen zich in. Hij was plotseling ziek
geworden," zeiden zij, „het was een
kennis, hij zou wel weer spoedig bij
komen. En ik kreeg een goede beloo
ning als ik hem hier wilde houden zoo
lang en ik moest er niet over praten.
Nu en vannacht kwam de baron weer om
te hooren, hoe het met hem was. Meer
weet ik er fiok niet van. Maar als het
niet in den haak is," voegde hij er ang
stig bij, „wil ik er niets mee te maken
hebben. En de baron hier kan wel zeg
gen, dat hij er niets van weet, hij is..."
,Ja, ja, hij is hier geweest en ge hebt
hem uitgelaten, dèt is in orde, man," zei
de veldwachter, dat hebben we zelf ge
zien
„O, hebt u dat gezien."
„We stonden dicht bij uw huis."
„O, Goddank, daar ben ik blij om,"
knikte de boer, „dan ziet u dat ik niet
lieg"
„Neen, maar de man die hier kwam
en dien ge uitgelaten hebt, was de ba
ron niet."
„Bé, wat is dat nu weer?"
„Word er maar niet kwaad om, we
begrijpen volkomen, dat ge dacht, dat het
de baron was. Hij leek er op als de eene
druppel water op de andere."
„Hij was het," hield de boer kop
pig vol.
„Dat kan niet, man, want toen hij bij
u de deur uitkwam, stond de baron zelf
bij ong, bij mij en mijnheer Van Bee
kum."
wist niets van haar verloofde, tenzij
de Raadselachtige woorden, die zij
van den duivelbanner vernomen had.
Ook haar vader had in lange jaren
g*aaf de Bovigne niet meer gezien.
raaf De Bovigne was jaren in den
oorlog geweest en keerde nu terug
om ae hand te komen vragen der
schoone jonkvrouw van Aerle.
Volgens de traditie begon het feest
reeds vroeg in den avond, met een
gemaskerd pal. Te middernacht zou
den de muskers gelicht wohdeii eu de
twee toekomstige vefloolden zouden
uit den krmg treden tot den eeredans.
Onder de genoodigden bevonden
zich de freules en de honkers van
alle kasteëlen uit den omtrek, ver
momd en uitgedost als vastenavond-
zotten. Liliane was gekleed in een
zwart gewaad en droeg een zwart
masker Zij vond het heel natuurlijk
dat een zwarte deftnino haar ten dans
kwam vragen. Haar partner was zoo
vroolijk gestemd en wist zich op zulk
een innemende wijze voor te doen.
dat het meisje haar leed en den ernst
van "deri avond geheel vergat. Zo
dacht niet meer aan den ouden krijgt
man, toekomstige verloofde, die zich
onder de genoodigden moest bevinden
en a an wien ze straks, te middernacht
voorgesteld zou worden als de bruid
van Aerle.
Verloren in het gewoel en. door
haar masker, vergeten, dacht ze
slechts aan den onbekende, en zij
brandde van nieuwsgierigheid, zijn
naam te vernemen. Dat masker, meen
de zij, verborg een schoon en jeugdig
gelaat; immers zijn stem klonk als
kristal zoo helder en zijn woorden
waren zoetvloeiend als £ie van den
jongen minnestreel, die in de avond
schemering onder haar venster zong.
Ach, zeg mij, schoon masker,
vroeg ze nieuwsgierig, zeg mil, wie
gij zijt en ik zal u zeggen, wie ik ben
Waarom dan onze maskers?spot
te de onbekende
Willen we ze afnemen, noodig
de Liliane. maar neen, liet ze er
snel op volgen, het is qiet noodig, ik
ken u, zijt ge niet de jonge minne-
streel die in de avondschemerihg on
der mijn venster zingt?
Gij kent mij niet. schoone jonk
vrouw en toch nebben we elkaar \al
ontmoet nietwaar Liliane?
Hoe. Liliane? Waarom noemt
gij mij Liliane?
Ómdat ik u, onder uw masker
herkend heb schoone vriendin.
Een oogenblik was Liliane verrast
Aandachtig beschouwde ze den on
bekende en nu eerst viel het haar
op, dat zijn zwart gewaad om zijn
leden plooide als een monnikspij.
Even kwam een angstig vermoeden
in haar op en als gevolg op haar
gedachten sprak ze droomerig:
Neen daar was het niet
't was bii de Westerpoort, onder den
gevangen'istoren, dat ik den minne-
streel ontmoette och, gaede min
nestreel, laat mij met u gaan naar de
Westerpoort, onder den gevangenis
toren, en verder het leven m met
u naar het geluk I
Ha. ha. schaterde de onbekende
geluk? Waar is dat?
Waar liefde Is, daar is geluk,
sprak Liliane ernstig.
Maar gij dwaalt^ schoone jonk
vrouw, gij z'oekt het geluk enwilt
het ontvluchten, gij wilt mij bege
leiden naar het onbekende, om'aan
het geluk uwer verloving te ont
komen.
Neen. vreemdeling, ik kan mjjn
verloofde niet beminnen, och. ik
smeek u, voer mij van hem weg
laat ons handelen, vlug, de klok zal
weldra twaalf slaan.
Ik kan u niet van hem wegvoe
ren, stamelde de onbekende, ik
ik ben uw verloofde!
Terzeifdertijd zijn masker afruk-
kend, zag Liliane zijn gelaat, dat ge
heel ontvleeschd was. als een doods
hoofd. In den man. dien zij voor den
jeugdigen minnestreel gehouden had.
herkende zij den duivelbanner.
„0, maar dat is dat lijkt wel dui
velswerk."
„Ja," beaamde de veldwachter, „ge
lijk heb je, het lijkt wel duivelswerk, als
ik het met m'n eigen oogen niet gezien
had, zou ik het ook niet gelooven."
„Als hem iets overkomt, denkt u dat
ik er dan last mee krijgen zal?" vroeg
de boer. Maar de veldwachter stelde
hem gerust.
De baron had eenigen tijd zwijgend
naar den zieke gokeken.
„Ik geloof dat hij er leelijk aan toe
is," zeide hij tot Roger.
Roger knikte. Hij vreesde dat hij te laat
gekomen was, doch hij zwoer bij zich
zelf, dat hij dan zijn vriend zou wreken
Alles echter le8k hem zoo'n warboel,
duizenden vragen drongen zich aan hem
op. Hij begreep thans in het geheel niet
wat er gebeurd was De verwikkelingen
van het geval waren zoo vreemd, zoo
zonderling^ de daden van degenen, die in
dit drama een rol speelden zoo vreemd,
dat het waarlijk scheen alsof zoo zonder
redenen zij aldus handelden. Maar dat
was natuurlijk niet aan te nemen. «Er
was hier een misdadige opzet in het
spel, zonder eenigen twijfel, maar wie
was de misdadiger en met welk doel
stelde hij zijn zonderlinge daden. Rosch,
den detective, had men onschadelijk wil
len maken, maar waarom had men hom
niet gedood? Ziedaar een vraag, die den
advocaat onoplosbaar leek. Oqh, eigenlijk
leek alles hyp vreemd en onoplosbaar.
Ook het gedrag van den baron! Zeker,
het was nu buiten kijf, dat degene, die
hier geweest was, die zich voor baron
Wijdeveld had uitgegeven, een ander
was. Die andere moest een gevaarlijke
schurk zijn, hij was een vijand van den
baron, hij had zelfs op hem "geschoten.
Maar toch voelde de advocaat een diep
wantrouwen ook tegen baron Wijdeveld
zelf. Hij verwacht.e wel, dat deze v*n
EZONDEN MEDEDEELINO.
Slechts met groote moeite kon Li
liane, die hevig geschrokken was,.zich
staande houden Zij wilde zich angstig
verwijderen, doch daar klonk plot
seling liet gelui der middernachtsklok
Er ontstond een gewoel, waarin Lili
ane werd opgenomen en dat haar van
den duivelbanner scheidde. De ge
noodigden stelden zich m twee lange
rijen op Toen er stilte ingetreden was
klonk plechtig de stem van den cere
moniemeester.
Liliane, Adelaide. Maria, gravin
van Aerle cn Julius, Armandus, Ludo-
vicus, graaf De Bovigne, mag ik u
verzoeken hier te verschijnen, om u
van aangezicht tot aangezicht te loo-
nen en het teeken tot het lichten van
de maskers te geven!
Er ontstontl eenige beweging. Uit
de Wachtenden zonderden zich. op
twee verschillende, plaatsen, twee
zwarte gedaanten af, een domino met
een vrouwenmasker en een andere
domino met een mannen masker.
Op verzoek van den ceremoniemees
ter namen gravin Van Aerle en graaf
De Bovigne want zij waren het
hun maskers af en naast de schoone
jonge maagd zagen de aanwezigen
het 'afschuwelijk verminkt gelaat van
den graaf, een gezicht, dat geheel ont
vleeschd was als een doodshoofd. Op
nieuw hérkende Liliane den duivel
banner en zii herinnerde zich de
woorden harer oude gouvernante:
- Wacht u' voor den duivelbanner,
gij driemaal zijn gelaat ziet zult
gij sterven.
Ditmaal was de emotie haar te
machtig; zij stortte neer, de plotse
linge. vreeselijke gewaarwording had
haar gedood.'
In ae zaal, waar de stilte heerschte
van het graf. ruischten zacht als een
dooUeulied.de woorden van den on-
gelukkigen "graaf De Bovigne, wiens
droeve toespraak als een lijkrede was:
Ik ben graaf De Bovigne
Reeds "in mijn prille jeugd was ik
aangewezen als verloofde van de gra
vin van Aerie. Maar toog ter kruis
vaart en keerde uit Jeruzalem terug
met geheel verminkt aangezicht. De
Turken. cAe nlii gevangennamen,, heb
ben het met zwaardslagen verbrijzeld.
Meer dood dan levend ben ik uit hun
handen ontkomen. Waar ik mij ver
toonde. sloegen de menschen voor.
mii op de vlucht. Ik verliet mijn
burcht, om me hier, ln de nabijheid
van 'het -kasteel, als kluizenaar te
komen vestigen en me zoo voor te
bereiden op dit uur. het uur mijner
verloving met Liliane. Helaas Liliane
is niet meer Het noodlot heeft niet
gewild, dat ik voor haar de comedie
zou blyven spelen van het geluk, dat
ik mijn gelaat voor haar zou blijven
verbergen, om haar tenminste de illu
sie le geven een jongeman aan haar
zijde te hebben, die haar beminnen
kon.
Een oogenblik hield de vreemde
met spreken op Maar voor hij zijn
cynische rede kon hernemen, trad
uit de menigte de oude graaf van
INGEZONDEN MEDEDEELINO
ECHTE FRIESCHE
20-60d.p*rons
wat was voorgevalleJ een verklaring ge
ven zou, doch hij wist, hoe die verkla
ring ook luiden mocht, dat hij niet ge
makkelijk zou gelooven, wat de baron ver
telde. Want diens gedrag was wel heel
erg vreemd. Den avond te voren had hii
hem immers bij den burgemeester ont
moet en toen had de baron naar Jen
detective geïnformeerd en .gedaan al»'>f
hij niets van hem wist. En eenigo mi
nuten later trok hij met een heele <x-
peditie als het war$ er op uit om don
detective te redden. Dat was toch A«-aar-
lijk heel vreemd,
„Waar denkt u aan," vroeg baron Wij
develd eensklaps, „of'eigenlijk," vennlgle
hij, „behoef ik u dat ook niet te vragen,
höt moet u alles een raadsel zijn, even
als mij."
„Pardon, in veel erger mate; u weet
vermoedelijk wie de man is, die zoo
praéhtig ijw houding, uw stem, geheel
uw uiterlijk nabootste en u zult dan wel
licht begrijpen met welk doel hij deze
lugubere coipedie speelde. En u soh«pt
geweten te hebban, dat de detective hier
heen gebracht i».w
„U ook," antwoordde de baron, „met
welk ander doel waart U andere hier?"
„Dat is waar," erkende Roger, „men
waarschuwde mij, dat hij misschien hier
zou zijn, doch zoo zeker van de zaak als
u waa ik niet en.
„En u zou gaarne weten, wat ik van
dit geheimzinnige geval meer weet dan u.
Welnu, ik hem niet één reden om u dat
te verbergen. Het is nogal een lang ver
haal, maar ik zal bet zoo kort mogelijk
maken. En ik denk, dat u daarna wel
het een en ander zal duidelijk worden"
Onwillekeurig haalde Roger de -hou
ders op als wilde 'hij te kennen geven,
dat hij aan het verhaal, dat de baron
hem zou opdissohen, niet veel waarde
hechtte en «r niet veel vaa ion geloo
ven. De baron lag deze beweging en