H.H. Ford-bezitters! Weet U dat A. SCHAKEL BAH DELFT BROOTE UITVERKOOP E. PLAATSMAN GEBR.SPAAS Wlarkt 16 - - GOUDA HEINEKEN'S WAAROM9 HET MIDDELPUNT VOOR MODERNE ORGEL Off. Ford Dealer, Schoonhoven KinomnoEiis H. A.VAN BA AREN Boerenwagens Lopikersfr. 15, Schoonhoven FUSENER MUNCHENER HOUDBAAR FLE SSCH EN BI ER Afbraak I Zoekt U een Broodwinning? oï Panden voor solide Geldbelegging????? I t.c.koot 1 eiken Melkschouw en 1 Kippenhok, L. VAN LOON 6R00TE KEUZE SCHOONHOVEN Te koop; UT Speciaal adres voor het vervormen van Hoeden W. KOMPIER Van Rondom FEUILLETON HET DRAMA VAN SCHILLER- 26 HORST. Mengelwerk. Broeder Lode. Meerwaard don de. pru» [CBS!! H EERENBAAI EERSTE BHD NIEUWSBLAD VOOR ZUtP-HOLLANP EN UTRECHT. Scho.nh,».n.ch. Cuten! VHIJDAO 10 JUNI IWlj fewuH - pc Zaterdag 27 Juni onze r'3' bekende KERSEN verkrligbaarll TE K 10P: 60 Binnendeuren met Kozijnen; inrij kozijnen, Planken, Palen, Ribben, enz Allee zeerjgoedkoop. Bezichtigen: Zoomstraat 57. Briefadres: J. W. KALKMAN, Banierstraat 08, Rotterdam. KOOPT nu ean Brondblusch - apparaat Prijs slechts f 8.—, merk „Patria". Veilig en betrouwbaar Aanbevelend, A.TH. v. MIDDELKOOP, Loplk 248 TER OVERNAME: Een bijna nieuw extra Etken, groot met dubbele Harpen, Cello, Schalmei, Flute enz gekost f 600 n u voor f 250.— Brieven onder No. 4440, Bureau van dit Blad. wij ingericht zijn Voor het slijpen van kleppen met de origineefe Kleppen-slijpmachine, a Uitboren en uitslijpen van cylinderblokken. 3. Ingieten en pas maken van nieuwe Krukas- lagers voor Ford T en Ford ft, met de ueel geroemde Electrische Ford Lager-machtne. Vraagt ooi opeclaol tarleJ voor Particulier en Handel dan ia Uw adres i Beëedigd Makelaar In Roerend en Onroerend Ooed te Stolwijk. Nog aan te bieden ROERENDE GOEDEREN. Gebruikte eiken Schouw, ladend 2700 pnd, k f 50; een nieuwe eiken Schouw, 2700 pnd., k f 150. Een Kinderwagen, model 28, voor f 12.50; een zoo goed als nieuwe Kinderstoel voor f 9. Komt een» zien I Te koop 4 30 X 4.15 X 2.10 M. 1 dm». hout bij Schoonhovensche Veer Telefoon Nleuwpoorl 24. PRACHT LAKBAKKEN wanaf 25 Gld. Wandelwagens - Kinderstoelen Loophekken Vliegende Hollanders fietsjes „Nealher" fabrikaat Steeds groole voorraad WECK Inmaak-Artikelen Saptoeslellen, ook In huur Tuinbanken Tuintalels - Tuinslang Sproelartikelcn Kent U onze Aluminium AardO|ipelschilmachine Prijs slechts f 4.75.-. Gebruiksaanwijzing gratis. Maakt voor de Hooibouw zeil Uw Limonade Prima es»ence met gebruiksaan wijzing !n DROQ.hHET BROEIDE KRUIS". Kleiweg 91 - 0°"d»' waarvan 1 gebruikte, met smalle wielen bi) W. VAN STAM, Bergambacht. Sch" W I* Toei^l'en!" in., Platen, Kaarten, Papier, Handleiding Fotoartl kei en Tabellen, Benodigdheden, allea ver.ch |ot a Handkollera, Actentasschen FleJ»"en. Reisartikelen van 15 cent ene., Rel.mappen, Po.lpapler en Cad GOR DE GRUIJTER - SCHOONHOVEN Ziet deEtaia^ wegens verplaatsing der Zaak, van alle nog voorradige Zomcsrmodellen. Hoeden voor spotprijzen, nergens zoo goedkoop. Dus allen naar het Damesmodemagazijn van Grntl» stalling voor Auto'» en Rijwielen Door do ENORME SORTEERING en de BIJZONDER LAGE PRIJZEN z Hieraan hebben w|j onzen grooten Stoffen.verkoop te danken. Uitgebreide sorteeringen in de nieuwste weefsels, tinten en dessins kunnen w« U tegen prijzen, die U nergens zoo laag zult aantreffen, voorleggen. U wist dit misschien nog niet, gelijk velen voor U, doch die na een be. zoek aan onze magazijnen deze overtuiging hebben gekregen: Voor MODERNE en VOOR. DEELIGE STOFFEN naar Haalt Uw versch geplukte A AR DB E I EM <uit DE KLEINE BETUWE" in keurig® verpskklng kunt ze ook bij ons op de bekende gezelnige plaatsge- bruiken, onder 't genot van keurig verzorgde Muziek Voor de kinderen de meest gezochte plaats voor hun ontspanning. Onze Eze11|eez||i»hu grootste vermook. HAASTRtCHT TEIEF. 19 TWEEDE BLAD NIEUWSBLAD* VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. Sctioonhovancchi Courant VRIJDAG 1» JUNI 1U31 door JAN KU3UJIT. Mijn plan voor vreemdelingen- *„Bet," gichelde Teun, „daar hoorde je in onzen tijd toch niet van, hè, van vreemdelingenverkeer? We zagen die vreemdel ngen liever van achter dan van voor." „Ja, Teun, daar ie heel wat veran derd in die jaren. Als er vroeger wel eens een vreemdeling bij ons in 't land kwam, nou, dan werd hij nagekeken en nogal eena nageroepen en nou komen er in Gouda ik weet niet hoeveel heeren Uit alle streken bijeen om te praten over het vreemdelingenverkeer „Bedoelen ze daar nou mee om meer vreemdelingen, Amerikanen en zoo naar deze streken te laten komen?" Tante Betje keek een beetje verlegen Blijkbaar wist ze zelf niet precies of dat het doel was geweest van het congres 'in Gouda. Ik kwam haar te hulp en zeide dat de vereeniging, die nu in Gouda haar bijeenkomst had gehouden, het verkeer van vreemdelingen over het geheele land bevordert en dat ze elk jaar jn een andere' plaats bijeenkomt om haar jaarvergadering te houden die^dan def tiger genoemd wordt „congres". „Dus wij hebben er hier eigenlijk niets aan?" vroeg Teun. „Dat moetje niet zeggen," antwoord de ik „Door die vergadering wordt de aandacht toch ook weer e&ns bijzonder op deze streek gevest gd." Ik zou," viel Jod hier in op een toon, alsof hij 'nvisioen zag, zoo graag, zoo graag, meer doen dan die vereeniging Het land hier is een der mooiste deelen van Nederland, zoo volmaakt en zuiver Holland als je 't maar weinig aantreit, met de prachtigste spelingen licht en schaduw, de bekoorlijkste wegen en uit gelezen vergezichten. Maar de menschen buiten deze streek weten het niet, het wordt hup niet vporgehouden, er wordt geen reclame voor gemaakt en dus ko men ze ook niet, maar gaan ze naar Gelderland of naar Limburg of naar de hei, omdat die streken, nu eenmaal wel bekend zijn gemaakt." „Ge iir er maar eens wat spreekbeur ten over houden Jod," adviseerde Teun Neen, neen," riep ik angstig, ,laat Jod dat nou niet doen. Als ze hem gezien en gehoord hebben, komt er immers nooit meer één vreemdeling hier „Of 't zou moeten zijn," viel Jod ge vat in, "m te komen kijken naar een rechtop gaande ezel" en hij wees grin- nekend naar mij. „Jongens," vermaande tante, „maakt geen ruzie, maar maakt 1 ever een plan om het vreemdelingenverkeer hier wat drukker te maken, want heel veel is dat nog niet. Een enkele haastige handels reiziger op zijn motorfiets of in een oude Ford, die de wegen afjakkert, is zoowat het meeste van wat we zien." „Luister eens hier, „begon ik met zachten nadruk „Propaganda en recla me en al die dingen kosten heel veel geld en de resultaten zijn jarenlang heel ma tig Bedenk eens wat een druicwnkou c.n platen en boekjes en zulk soort dingfn er jarenlang over de geheele ws-'tli ver spreid zouden moeten worden om deze streek bekend te maken. En wio ial dat betalen, zoete lieve Gerritie? Neen, dat is veel te duur en het duurt te lang Ik heb een veel beter plan!" „Phuu", blies Jod minachtend. „Laat hooTen," riep Teun. „Wat is dat," vroeg tante. „Voor die algemeene belangstelling bezwijk ik," tyrnam ik „Mijn plan zou men kunnen noemen het logische plan, omdat het een uit het ander voorkomt. Wat is de bedoeling van de platen en tyoekjes, die men zou verspreiden over net land? Natuurlijk niets anders dan om de menschen iets te laten zipn van deze streek, om hen iets.van deze schoon- „Maar natuurlijk," antwoordde de man. „kijk eens de veldwachter ook, er is toch geen ongeluk?" „Neen, laat ons maar binnen, we heb ben je het een en ander te vragen." De man leidde hen naar een ruim vertrek Toen hij, na de lantaarn op ta fel gezet te hebben, de lamp had aan- g's'tken, zagen ze dat ze zich".a u bcoronkeuken bevonden Er bevond *nti een hooge open schoorsteen in n vertrek had een steenen vloei „Ga zitten, heeren," zei de boer. De anderen deden het en de baron vroeg daarna. „Hoeveel menschen hebt ge in huis?" ,.Roe\eel menschen? Dat weet u toch." „Hoe zou ik dat weten man." „Maan u was toch gisterenavond hier en hebt gevraagd hoe die zieke het maakte „De zieke, hebt ge een zieke in huis?" De boer grinnikte onnoozel. „En dien hebt u zelf hier gebracht." De anderen keken elkaar aan. „Ik begrijp het al," zei de veldwach ter gew.chtyr, „deze man hier is in de war Hij heeft ook dien anderen voor den baron aangezien. Vertel nu maar eens wat er gebeurd is." ,JIm ja," antwoordde de boer, aar zelend met een blik op den baron Deze echter knikte. „Ga je gang," zei hij, „je meent misschien dat ik je over het een of ander het zwijgen heb op gelegd. Je kunt alles vertellen." J?e boer haalde de schouders op, hij begreep er blijkbaar niets van, beid te doen begrijpen. Wat is de beste methode daarvoor? De menschen het land «elf laten zien Dat alles kan n'e- m&nd tegenspreken, geloof ik. zelfs Jod niet, hoe hij ook zijn best doet om jets te bedenken Welnu, op dat logische be ginsel is mijn plan gebouwd We makèn een soort van vereeniging, die subsidie krijgt van een heel? massa gemoenien uit deze streek en die bijdragen geniet van hotel-, restaurant- en caféhouders w'nkeliers en allerlei handeldri venden. die belang hebben bij het vreemdelingen verkeer. Deze soort van vereeniging laat tegfcn een belachelijk lage prijs van die groote reisauto's loopen de eene keer van Amsterdam, de ander» keer van Botterdam en zoo voort De menso' en uit de steden kunnen dan voor heel wet nig geld oen toer maken door deze streek. Ze zen die, ze verteren er. /e koopen er en zS^maken bekend hoe mooi 't hier is. Dat is tqch zeker veel heter reclame dan plaatjes op een station „Jawel," wierp, Teun tegen, ,,daj is nou wel heel mooi, maar we zouden hier meer van die rijke Amerikanen en zoo moeten hebben." ,Die krijg A~~ ook," antwoordde ik. „Die komen allemaal naar Amsterdam en Den Haag en nu moet de vere'eniging maar zorgen dat ze in bet reisseizoen in die twee steden de autotochten beken 1 maakt, bijvoorbeeld in de groote hotels Ik ben edelmoedig," g ngik voort, en ik ben bere d om als de vereeniging ts opgfericht, Jod er een baantje bij te be zorgen. Jod, wat zou je denken van con dpeteur op zoo'n autobus?" Jod brieschte (Legende.)s Te Borzel. op de heide, heel hoog tegen de helling van een zandheuvel staat de hut van Lode, den duivel banner. Zoo leeft er nog de sproke van Lode, den duivelbanner. Hij woonde in de hut, te Borzel op de heide. Nie mand wist, vanwaar hij kwam. of hij goed of slecht, oud of jong was. nie mand had ooit zijn gelaat gezien. Hij was gekleed in een lange bruine pij, met groote kap, die, geheel over zijn hoofd getrokken, als een masker neerhing over zijn gelaat. Toch was hij geen monnik. Bij dag, als hij neerzat voor de hut. aan den waterkant, tusschen het riet en het lisch. kwajnen de menschen hem raadplegen. Want Lode was in heel de streek bekend om zijn wijs heid. Het heette dat hij de macht der wonderen, en die der voorzegging be zat. Van heinde en verre kwamen de lijdenden tot hem, om genezen te worden. Niet alleen genas hij armen en rijken naar lichaam en geest, doch ook ondersteunde hij de ongelukki- gen en de óntberenden. Hij moest wel .schatrijk zijn, om zoo overvloedig geld uit te kunnen deelen. Tegenover zijn armoedige hut. aan den anderen oever van het moerven stond het trotsche kasteel der graven Van Aerle. Daar woonde Liliane. de jonge schoone gravin Op een barren winteravond, toen de sneeuw als een lijkkleed den heiweg bedekte, en mei vlokken, lijk glinsterende edelsteenen op de zwarte twijgen van het berken hout schitterde,daalde Liliane het Ead af dat leidde naar de hut van ode, den duivelbanner, aan wien zij om raad zou gaan vragen Op haar kloppen verscheen Loae, in de deuropening en zwijgend wenkte hij haar binnen te komen Hii wees haar een plaats aan 't schaddenvuur Heer Lode begon de jonge gravin. De boeren heeten mij broeder. sprak de vreemde toonloos, en, voeg de "hij er scherp aan toe, achter mijn rug zeggen ze: de weerwolf, de toov,e- ichei ie: Ja, mijnbeer de doen alsof hij. er niets van weet. maar hij heeft hier g sterenavond zelf dien mijnheer <»ebracht, die bewusteloos was Om de waarheid te zeggen, ik dacht eerst dat hij te veel gedronken zou heb ben, maar dat was toch niet zoo. En la ter, dat is nog geen uur geleden is de baron er weer geweest, hij heeft dien mijnheer wat laten ruiken om weer bij te komen. Maar het heeft niet geholpen en Hier viel Roger den man in de rede: (Waar is die zieke?" zei hij, „praai niet langer, breng ons bij hein „Goed, zooals u wilt, hij slaapt in het vertrek hiernaast." De man deed een deur open en in een klein kamertje lag in een bedstee een bewegenlooze gestalte. De boer lichtte met den lantaarn bij en Roger zag, dat het werkelijk zijn vriend Rosch was, die daar lag. „Hij ziet vreeselijk bleek," riep Frans van Beekum, „wat zou mén hem gedaan hebben." „Hij ademt nog," zei Roger, „het eer ste wat wij hier noodig hebben is een dokter. En laten we hem uit deze dom pige bedstee naar een ruimer vertrek dragen. Er heerscht hier zoo'n eigen aardige lucht.' „Maar hij moet loch op een bed lig gen," antwoordde de boer, „wacht dan even." Met behulp van den veldwachter had hij in den hoek van de kamer, waar zij eerst geweest waren, spoedig een veld bed gespreid en daar werd de zieke toen fieencedragen. En intusschen was Frans van Beekum al weggegaan om zoo snel mogelijk naar het dorp te loopen en een dokter te halen. De anjeren stonden tamelijk hulpeloos om den zieke heen, want niemand wist wat men eigenlijk beginnen moest. naar, de duivelbanner., ha, hal De jonge vrouw ridderde, en met bevende stem stamelde zij: Voor mij, brdöier. -ziit ge een wijze, om wiens raad ik nederig kom verzoeken. Het is de wensch van mijn ouden vader, dat ik de, vrouw zal zijn van den schatrijken graaf De BoVigne Weet gij iets van den graaf De Bovigne.. Broeder? De graaf De Bovigne is een raadselachtig man, hij is zeer leelijk en niemand aan zeggen, of hij oud of jong 'is. Maar ik ben nog slechts een-en twintig* broeder, ik zal dus het huwe lijk niet aanvaarden. En als uw vader u dwingen zou? Weet gij wel. dat g-c zonder dat. huwe lijk het kdsteel Van Aerle zult moeten verlaten, en niet gij al.een, maar ook uw vader, want het slot Van Aerle is zwaar met schulden belast en alleen een geldhuwelijk kan een op lossing brengen. Ik weet het, broeder^.maar toch •zal ik weigeren, ik verkies geluk bo ven geld Geluk Wat is geluk? Zeg het mij broeder ik ben hier gekomen om het te vernemen, zeg. mij, wat is geluk Arm kind, antwoordde devreem de, het waarachtig geluk is niet van deze wereld, maar als gij wilt; de illusie van het geluk, dat is dat is de liefde, liefhebben, bemind wor den. Broeder, ik zou gelukkig ik zou bemind willen zijn. Met een zacht gebaar nam de duivel banner de blanke hand van het jonge meisje en opende ze, om ze aandach tig te beschouwen. Dan sprak hij scherp, als verwijtend Gii zult slechts een kort oogen- blik "hét geluk, van deze wereld be zitten. Op een gemaskerd bal zult ge een jonge man ontmoeten en ge zult hem een oogenblik beminnen. Zal ik* met graaf De Bovigne trouwen?* broeder? Neen klonk het snijdend. Waar woont de jonkman, broe der, die mijn liefde zal hebben? Hier De duivelbanner zweeg, als zocht hii iets in de lijnen der hand van de jonkvrouw. Waar hier? De duivelbanner "bleef zwijgen. Zeg mij zijn naam, broeder. Hij hij heeft geen naam de boeren noemen hem broeder en achter zijn rug zeggen ze; weer- wo f toovenaar duivelbaim r, ha. h Een oogenblik zat Liliane verbija- terd, als met stomheid geslagen door de onverwachte onthulling tfjjn den vreemde. Dan zag zij zijn knokerige handen, waarvan de vingers als ge kromde haken waren, lijk klauwen, naar zijn kap gaan De kap, heel het geheim van den vreemde, viel achter over, liet een beenderigen schedel, oen ontvleescht wez-m, een doods hoofd zien Met een gil vluchtte Lili-» ane haar huiten, liep als eén opge jaagde hinde op het besneeuwde pad, dat naar het kasteel van Aerle voerde en stortte neer voor de poort,, uitge put, de .bezwijming nabij Maanden waren sinds de grieze- hge ontmoeting van Liliane en Lode den du've bann r, voorbijgegaan. Lan/j was Liliane ziek geweest van de door stane- emotie en nu ze weer geheel hersteld Was. zou haar vader een feest geven, niet alleen, om haar her stel te vieren doch ook om den graaf De Bovigne te verwelkomen, die zijn komst aangekondigd had. Het zou een inleiding zijn tot het verlovings feest en hel zou er vroolijk toegaan, want Liliane mocht niet meer droevig zijn. moest lachend den man tegemoet treden, wien zij. als 't ware, door het lot was toegewezen Het meisje, om haar vader geen ver driet te doen. verzette zich met meer en zou de verbintenis aanvaarden Zij „Hij is in elk eeval doodziek," zei de baron" ik vrees dat men hem zoo ziek gemaakt heeft." „Ja., dat zal zeker wel," antwoordde Roger, „gister was hij zoo gezond als een visch. Maar vertel nu eens, hoe kwan; hij hier?" .Men heeft hem hier gebracht, de ba ron en een bediende, ze droegen hem tusschen zich in. Hij was plotseling ziek geworden," zeiden zij, „het was een kennis, hij zou wel weer spoedig bij komen. En ik kreeg een goede beloo ning als ik hem hier wilde houden zoo lang en ik moest er niet over praten. Nu en vannacht kwam de baron weer om te hooren, hoe het met hem was. Meer weet ik er fiok niet van. Maar als het niet in den haak is," voegde hij er ang stig bij, „wil ik er niets mee te maken hebben. En de baron hier kan wel zeg gen, dat hij er niets van weet, hij is..." ,Ja, ja, hij is hier geweest en ge hebt hem uitgelaten, dèt is in orde, man," zei de veldwachter, dat hebben we zelf ge zien „O, hebt u dat gezien." „We stonden dicht bij uw huis." „O, Goddank, daar ben ik blij om," knikte de boer, „dan ziet u dat ik niet lieg" „Neen, maar de man die hier kwam en dien ge uitgelaten hebt, was de ba ron niet." „Bé, wat is dat nu weer?" „Word er maar niet kwaad om, we begrijpen volkomen, dat ge dacht, dat het de baron was. Hij leek er op als de eene druppel water op de andere." „Hij was het," hield de boer kop pig vol. „Dat kan niet, man, want toen hij bij u de deur uitkwam, stond de baron zelf bij ong, bij mij en mijnheer Van Bee kum." wist niets van haar verloofde, tenzij de Raadselachtige woorden, die zij van den duivelbanner vernomen had. Ook haar vader had in lange jaren g*aaf de Bovigne niet meer gezien. raaf De Bovigne was jaren in den oorlog geweest en keerde nu terug om ae hand te komen vragen der schoone jonkvrouw van Aerle. Volgens de traditie begon het feest reeds vroeg in den avond, met een gemaskerd pal. Te middernacht zou den de muskers gelicht wohdeii eu de twee toekomstige vefloolden zouden uit den krmg treden tot den eeredans. Onder de genoodigden bevonden zich de freules en de honkers van alle kasteëlen uit den omtrek, ver momd en uitgedost als vastenavond- zotten. Liliane was gekleed in een zwart gewaad en droeg een zwart masker Zij vond het heel natuurlijk dat een zwarte deftnino haar ten dans kwam vragen. Haar partner was zoo vroolijk gestemd en wist zich op zulk een innemende wijze voor te doen. dat het meisje haar leed en den ernst van "deri avond geheel vergat. Zo dacht niet meer aan den ouden krijgt man, toekomstige verloofde, die zich onder de genoodigden moest bevinden en a an wien ze straks, te middernacht voorgesteld zou worden als de bruid van Aerle. Verloren in het gewoel en. door haar masker, vergeten, dacht ze slechts aan den onbekende, en zij brandde van nieuwsgierigheid, zijn naam te vernemen. Dat masker, meen de zij, verborg een schoon en jeugdig gelaat; immers zijn stem klonk als kristal zoo helder en zijn woorden waren zoetvloeiend als £ie van den jongen minnestreel, die in de avond schemering onder haar venster zong. Ach, zeg mij, schoon masker, vroeg ze nieuwsgierig, zeg mil, wie gij zijt en ik zal u zeggen, wie ik ben Waarom dan onze maskers?spot te de onbekende Willen we ze afnemen, noodig de Liliane. maar neen, liet ze er snel op volgen, het is qiet noodig, ik ken u, zijt ge niet de jonge minne- streel die in de avondschemerihg on der mijn venster zingt? Gij kent mij niet. schoone jonk vrouw en toch nebben we elkaar \al ontmoet nietwaar Liliane? Hoe. Liliane? Waarom noemt gij mij Liliane? Ómdat ik u, onder uw masker herkend heb schoone vriendin. Een oogenblik was Liliane verrast Aandachtig beschouwde ze den on bekende en nu eerst viel het haar op, dat zijn zwart gewaad om zijn leden plooide als een monnikspij. Even kwam een angstig vermoeden in haar op en als gevolg op haar gedachten sprak ze droomerig: Neen daar was het niet 't was bii de Westerpoort, onder den gevangen'istoren, dat ik den minne- streel ontmoette och, gaede min nestreel, laat mij met u gaan naar de Westerpoort, onder den gevangenis toren, en verder het leven m met u naar het geluk I Ha. ha. schaterde de onbekende geluk? Waar is dat? Waar liefde Is, daar is geluk, sprak Liliane ernstig. Maar gij dwaalt^ schoone jonk vrouw, gij z'oekt het geluk enwilt het ontvluchten, gij wilt mij bege leiden naar het onbekende, om'aan het geluk uwer verloving te ont komen. Neen. vreemdeling, ik kan mjjn verloofde niet beminnen, och. ik smeek u, voer mij van hem weg laat ons handelen, vlug, de klok zal weldra twaalf slaan. Ik kan u niet van hem wegvoe ren, stamelde de onbekende, ik ik ben uw verloofde! Terzeifdertijd zijn masker afruk- kend, zag Liliane zijn gelaat, dat ge heel ontvleeschd was. als een doods hoofd. In den man. dien zij voor den jeugdigen minnestreel gehouden had. herkende zij den duivelbanner. „0, maar dat is dat lijkt wel dui velswerk." „Ja," beaamde de veldwachter, „ge lijk heb je, het lijkt wel duivelswerk, als ik het met m'n eigen oogen niet gezien had, zou ik het ook niet gelooven." „Als hem iets overkomt, denkt u dat ik er dan last mee krijgen zal?" vroeg de boer. Maar de veldwachter stelde hem gerust. De baron had eenigen tijd zwijgend naar den zieke gokeken. „Ik geloof dat hij er leelijk aan toe is," zeide hij tot Roger. Roger knikte. Hij vreesde dat hij te laat gekomen was, doch hij zwoer bij zich zelf, dat hij dan zijn vriend zou wreken Alles echter le8k hem zoo'n warboel, duizenden vragen drongen zich aan hem op. Hij begreep thans in het geheel niet wat er gebeurd was De verwikkelingen van het geval waren zoo vreemd, zoo zonderling^ de daden van degenen, die in dit drama een rol speelden zoo vreemd, dat het waarlijk scheen alsof zoo zonder redenen zij aldus handelden. Maar dat was natuurlijk niet aan te nemen. «Er was hier een misdadige opzet in het spel, zonder eenigen twijfel, maar wie was de misdadiger en met welk doel stelde hij zijn zonderlinge daden. Rosch, den detective, had men onschadelijk wil len maken, maar waarom had men hom niet gedood? Ziedaar een vraag, die den advocaat onoplosbaar leek. Oqh, eigenlijk leek alles hyp vreemd en onoplosbaar. Ook het gedrag van den baron! Zeker, het was nu buiten kijf, dat degene, die hier geweest was, die zich voor baron Wijdeveld had uitgegeven, een ander was. Die andere moest een gevaarlijke schurk zijn, hij was een vijand van den baron, hij had zelfs op hem "geschoten. Maar toch voelde de advocaat een diep wantrouwen ook tegen baron Wijdeveld zelf. Hij verwacht.e wel, dat deze v*n EZONDEN MEDEDEELINO. Slechts met groote moeite kon Li liane, die hevig geschrokken was,.zich staande houden Zij wilde zich angstig verwijderen, doch daar klonk plot seling liet gelui der middernachtsklok Er ontstond een gewoel, waarin Lili ane werd opgenomen en dat haar van den duivelbanner scheidde. De ge noodigden stelden zich m twee lange rijen op Toen er stilte ingetreden was klonk plechtig de stem van den cere moniemeester. Liliane, Adelaide. Maria, gravin van Aerle cn Julius, Armandus, Ludo- vicus, graaf De Bovigne, mag ik u verzoeken hier te verschijnen, om u van aangezicht tot aangezicht te loo- nen en het teeken tot het lichten van de maskers te geven! Er ontstontl eenige beweging. Uit de Wachtenden zonderden zich. op twee verschillende, plaatsen, twee zwarte gedaanten af, een domino met een vrouwenmasker en een andere domino met een mannen masker. Op verzoek van den ceremoniemees ter namen gravin Van Aerle en graaf De Bovigne want zij waren het hun maskers af en naast de schoone jonge maagd zagen de aanwezigen het 'afschuwelijk verminkt gelaat van den graaf, een gezicht, dat geheel ont vleeschd was als een doodshoofd. Op nieuw hérkende Liliane den duivel banner en zii herinnerde zich de woorden harer oude gouvernante: - Wacht u' voor den duivelbanner, gij driemaal zijn gelaat ziet zult gij sterven. Ditmaal was de emotie haar te machtig; zij stortte neer, de plotse linge. vreeselijke gewaarwording had haar gedood.' In ae zaal, waar de stilte heerschte van het graf. ruischten zacht als een dooUeulied.de woorden van den on- gelukkigen "graaf De Bovigne, wiens droeve toespraak als een lijkrede was: Ik ben graaf De Bovigne Reeds "in mijn prille jeugd was ik aangewezen als verloofde van de gra vin van Aerie. Maar toog ter kruis vaart en keerde uit Jeruzalem terug met geheel verminkt aangezicht. De Turken. cAe nlii gevangennamen,, heb ben het met zwaardslagen verbrijzeld. Meer dood dan levend ben ik uit hun handen ontkomen. Waar ik mij ver toonde. sloegen de menschen voor. mii op de vlucht. Ik verliet mijn burcht, om me hier, ln de nabijheid van 'het -kasteel, als kluizenaar te komen vestigen en me zoo voor te bereiden op dit uur. het uur mijner verloving met Liliane. Helaas Liliane is niet meer Het noodlot heeft niet gewild, dat ik voor haar de comedie zou blyven spelen van het geluk, dat ik mijn gelaat voor haar zou blijven verbergen, om haar tenminste de illu sie le geven een jongeman aan haar zijde te hebben, die haar beminnen kon. Een oogenblik hield de vreemde met spreken op Maar voor hij zijn cynische rede kon hernemen, trad uit de menigte de oude graaf van INGEZONDEN MEDEDEELINO ECHTE FRIESCHE 20-60d.p*rons wat was voorgevalleJ een verklaring ge ven zou, doch hij wist, hoe die verkla ring ook luiden mocht, dat hij niet ge makkelijk zou gelooven, wat de baron ver telde. Want diens gedrag was wel heel erg vreemd. Den avond te voren had hii hem immers bij den burgemeester ont moet en toen had de baron naar Jen detective geïnformeerd en .gedaan al»'>f hij niets van hem wist. En eenigo mi nuten later trok hij met een heele <x- peditie als het war$ er op uit om don detective te redden. Dat was toch A«-aar- lijk heel vreemd, „Waar denkt u aan," vroeg baron Wij develd eensklaps, „of'eigenlijk," vennlgle hij, „behoef ik u dat ook niet te vragen, höt moet u alles een raadsel zijn, even als mij." „Pardon, in veel erger mate; u weet vermoedelijk wie de man is, die zoo praéhtig ijw houding, uw stem, geheel uw uiterlijk nabootste en u zult dan wel licht begrijpen met welk doel hij deze lugubere coipedie speelde. En u soh«pt geweten te hebban, dat de detective hier heen gebracht i».w „U ook," antwoordde de baron, „met welk ander doel waart U andere hier?" „Dat is waar," erkende Roger, „men waarschuwde mij, dat hij misschien hier zou zijn, doch zoo zeker van de zaak als u waa ik niet en. „En u zou gaarne weten, wat ik van dit geheimzinnige geval meer weet dan u. Welnu, ik hem niet één reden om u dat te verbergen. Het is nogal een lang ver haal, maar ik zal bet zoo kort mogelijk maken. En ik denk, dat u daarna wel het een en ander zal duidelijk worden" Onwillekeurig haalde Roger de -hou ders op als wilde 'hij te kennen geven, dat hij aan het verhaal, dat de baron hem zou opdissohen, niet veel waarde hechtte en «r niet veel vaa ion geloo ven. De baron lag deze beweging en

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1931 | | pagina 3