nairn RADIO 1ïretfott4 De Indianen AUTO TE KOOP AVEZO Extra Avondreis AUTOBANDEN A.VAN IPEREftSCHOONIiOVEN Gebr.van Bruinessen Aufo Spuit- en Lakinrichting N. SCHMIEMANN GOUDA WIIITERPAIITOFFELS Merk „Buick" Touring met gesloten kap, in prima staat, keurig onderhouden be kleeding, als nieuw, loopt keurig. Te zien en te beur. Jeruzalemstr. 9, Qouda J. W. v. d. VLI5T Éérst eens bij GROEIEN, Schoonhoven, kijken vóór dat U inkoopen doet in Mantels jnj Japonnen Gebreide Pakjes Ik jtu\ Pul lovers iHmSjr Dameshoeden MnHn A'"id 'c,s *pw"cn P. J. GROENEN Schoonhoven Van Rondom FEUILLETON. Mengelyverk. De geheime lade. hier- ■Het L- doenf? VI staarde wanhopig naar Wiet meubel. Het Is nu al veertien dagen, en geen taal of teeken van hem! Ik geloof dat ik het alles ge droomd! jiebl Het grootste Circus dar Wersld. Sl»ndpU»l«: Wiltnburgerwcg bi) N.E.N.Y.T.O.-tcrrdn. Rotlerd«m Zaterdag B4 October 1911 M \\SR%U M FC Rctdcri) op de Lek 'i oachd 1] u, ■Liu! JW v, ROTTERDAM naar SCHOONHOVEN De Aulobusdiensten der Reeder ij te Slikker- ^ILfTpSy veer en Kinderdijk zullen op bovenstaanden dienst aansluiting geven naar Ridderkerk- Alblasserdam en bij vooraf gaande aanvraag zoo noodig naur Ameide. Miti vroegtijdig aan on« Agentschap Rotterdam, Oude Hoofdplein 4, Tel. 50289-68289 wórdt kennia gegeven kan voor plaatsbewijzen worden gezorgd Uit voorraad leverbaar het welbekende merk E. M. JAARSMA bij JAARSVELD -■ Da moderne manlal vraagt bonfgarnaaring, raar vaal zalf». Doch wij hebban om larwilla van dan prljt niat lafan verleiden minderwaardige bonfsoorien la verwerken. Wij zijn voordeeliger dan wie ook, en foch is bij on» Iedere mantel maf édelboni gegarneerd. Geen wonder dus dat men er over spreekt. Koopt ateeda Uw artikelen In „Onze Winkel", Bleskenagraaf. Het adres voor Vlech- en Vleeachwaren - Voor den Wintert Zaklantaarns, Hulzön, Pitten, Batterijen, Carbid, Vasaline, Hoestartikelen voor niqnsch en dier. - Bon S volgt! Voor de zuinige huisvrouw Vert. L. STEKEL^NBURQ Manufacturen Lopikerstr. 10, Schoonhoven 0. BUEDWUK Om. Manufacturen, Weet- Hoogstraat lS^Nisuwpoort MARIA WINTER de groote Dultiche propagan diste voor de belangen der vrouw, hoift voor aehuwde Dames aan zaar belangrijke brochure geschreven, waarvan de Hollandsoha vartaling op aanvrage gratie wordt toege zonden door: - Fa. A HUFKENS - Galdaraonakada 7 - Rotterdam AmsfercLfd Rotterdam Den Haag Dordrecht M.AJ 9 Koopt Uw AVEZO VOEREN - BETER BOEREN WIK gt directe resultaten? Oeef dan eens aan een hok niet groeiende varkens, varkena die „'t niet willen doen", inplaata van maismeel Het tsbijna aeker dat ge er ayccea mee hebt. «DE PLOEG», MAASSLUIS Kraagpanloffela in diverse kleuren. woop UW Hoard of «Koohoi. Aanbevelend: - t f 0.65 pop 'h H.L. "som Braadsloffenha'ndel Oude Haven Schoonhoven - Telel. 89 Stolwllk - Telefoon 33. Vlltpanlaffeli. bruin en rwirl leir Rubberliirijea In «wart en met bont In diverse, kleurfen. bruin. - Er koman Moxloanon, Cowboys, Cowglplo, Argsntljnsn, Mulsttsn, Krsolan, Rlfkobylon, Toobopkasoon, Chlneaaoho Oooohslssrs, ÉSon- goolsoho Spoopvoohteps, Tlbsthsansoha (Oladi»iorsn, aan Jopanoooob Thootor, Negara, Afpiksnsn, Egyptsnsrsn, Indiërs, Tupkan, Voptogon- woordlgaps van 87 oultuurvolkopon, 50 •appaaonlglplo, ultgazoohta ■ohoonhsden uit allo bopolada iondon, 100 Ssprsssnimuslol, oon dor gpootato muziskkorpssn. mmmmmmmmmm Do 92 Soppnaaniollfantan kamen, owop da gehoolo aapda baroamd, 200 poardon «an allo rassen, Luipaarden, BengnaloohaTUgopo, Leeuwen uit AboooiniS, I Jsberon, Australischs Kangoeroes, Zebra's uit Tronosaoi, hot eenige gedresseerde Nijlpaapd tap wareld, Kameelan uit Azl5, Parzisohe Trampeldieren, Buffela, Andaluziache Stieren, Brezlllaaneohe Apen uit Hat oerwoud, Zaalaeuwon, ana. Da „Rsvua dar Warald", hot aohoonsta aohouwapal dar Werald komt. 250 eigen autotransportwagens In da kolossaalste mooiste tont, dia ooit geconstrueerd werd, In hot geheel 10.000 altplaatsen bevattend, 400 artiaten. 588 dieren ondar persoonlijke leiding van HANS STOSCH SARRASANI, Europa's populairste Cirouoman, kort an.bondig, nu komt do aaniga on aohto Wrifnl\ Boalkragen, Vossen, «bi. Jimg Oroole keuze iflll Onze keuze In Stollen en Elnweelen is schillerendl WiIH onre prijzen zijn 10% legerden elders! UiilHIlk De collectie Winter|assen Regenjasse n en Jekkers is zeer groot. Ook v. jongens. Voor Dedden en Dekens moei U naar gaan, dooi tlmgi 11 voordeellg en goedl Deze moolt Ja, g.heel gevoerd lata «parui kost bij m[J f I» Koopt Uw J.pon bij P. J. OnotNzN Schoonhoven Du, mooie Japon koit bjj mljf 5.90 TWEEDE BLAD. NIEUWSBLAD VOOB ZUID-MOLLAWD IN UTHECH.T, tohoonhovnoflo Q°ur«nt VBIJDAB 10 OCTOBER «tl. door JAN KIJKUIT. Jubilsrltls. Voor en togen van herdenkingen. Tante peimt over 't verleden. Over burgemeesters In v*r- schillende gemeenten. Tante liet do krant M du echoot ziu- küu na ëtnnnh door do koffltf, tot baar blik hluef rue Urn op het portret van wij len haar man, souals ze altijd zuil van hem spreekt. Toen hij vijf en twintig jaar lid was van het waterschap, wilde hij van geen feesten weten, zoi ze, en haar stem Lonk ver weg, zoodat we begrepen dat ze met haar denken in 't verleden ver toefde. Jodocua en ik besloten haar niet te atoren, een vrouw op jaVen wil wel eens1 achterom zien naar wat voorbij ia, naar het geslacht, dat heengegaan ia. Maar tegenwoorilg met al dat ge- jubileer, je zou er kippenvel van krijgen als je er aan denkt, het ia een ziektó geworden. Jubileritia, kwam prompt Jodocua met een latijnach klinkend woord. Wat voor ites of het ia doot er niet toe, zei tante, maar dat 't een ziekte ie> dat ataat vast. Van alles en nog wat ju* bileert. Als er een vereeniging vijf jaar bestaat, dan moet er gejubileerd wor den en als oen dagmeiasie, dat de bollen van d'r mevrouw mag ppetsen, een jaar bij je geweest is, dan verlangt ze een foestavondje met haar vriendinnon in de keuken, of neen, dat is niet mooi ge-* noeg, 't moest feest zijn in 't salon. Als iemand vijf jaar bestuurslid is van een vereeniging, dan moet hij jubileeren en gehuldigd worden. Lustrum noemen ze dat, marfr ik vind, dat het „lust-em" is, want het feaat maar om de bik bik bij zulke dingen. i Lust rum, kan ook, grapte Jo docua weer. Jij altijd met jo woordspelingen, zoi ^jnnig tante, maar tooh trokken haar mondhoeken, omdat ze verstolen moest lachen om dat jog. Wat is nou vijfjaar, zei ze nog eens. Nu doet u net, als die wethouder in een gemeenteraad in deze strook. Het ging toen over een bouwplan, dat wat lang op zich deed. wachten. Drie en vier Jaar had het al geduurd en toen de raadsleden daarover klaagden, zeide de wethouder: „Ach menneren, wat is nou vijf jaar op de eeuwigheid?" En door dat gezegde was er toen een golf van vroolijkheid door de zaal en won de wethouder het pleit. Die nam het filosofisch op, zei tante, maar ik vind dat jubileeren toch niets. Als er reden voor iq, tante, dan is het toch wel goed, daar heb je nu bij voorbeeld pas het jubileum van den bur gemeester van Moercapelle gehad; het is toch wel eens goed, als 6en burge meester merkt, dat zijn gemeentenaren van hem houden. En in November gaat de burge meester van Moordrecht jubileeren, zei Jodocus. Nou ja, een burgemeester, zei tan te, dat is wat anders. Als die jubileert. Dat zijn voorname personen in een plaats en oen dokter en een pastoor of een dominó of zulk soort menschen, maar Jan en Alleman jubileert tegen woordig. Nu kunnen we wéér zien, dat tante nog van den ouden stempel is, glimlach te ik. Maar een burgemeester moet wel eens zien, dat zijn burgers met hem meeleven, want hij heeft een verant woordelijk ambt; dat zal niemand tegen spreken... Nee, ik vast niet, tante, ik heb er al zooveel van gezien, dat ik nooit een burgemeester zal affronteeren. Want het zijn ook maar menschen en ze moe ten maar met alles rekening houden, en om dan je achterste niet eens tegen de krib te gooien, zooals zij bij ons in U HET DRAMA OP HET JACHT VAN I>EN HERTOG. Herbert viel van de eene verbazing in de andere. Maar wie is uw meester, vroeg hij. Mijn meester iB Monsieur Emile. Wat? Herbert scheen nog meer te willen zeggen, maar opeens leek het hem ver standiger te zwijgen. Hij heeft zooeven opgebeld, zeide de man, dat hij zoo dadelijk hier zal zijn. Er werd gebeld. L Groote God, hijgde Herbert, dat is misschien de politie en als zé hem hier zoo vinden De politie, weineen, het zal mijn heer Emile zijn. Weest maar blij, dat hij komt, hij zal weten wat er verder gedaan moet worden. 4 De bediende ging heen om te zien wie er was en liet Herbert in de kamer al leen met den bowusteloozen Harold, die geen teeken van leven gaf. Herbert durfde bijna niet naar de be wegingloze gestalte te zijn. Jljj waa door deze gebeurtenis geheel, overvallen. Hij verheugde zich niet over wat <?r was voorgevallen, want hij kon nlot.anders 1ÏÏ? !S daj Gr,gIechts ernstige gevolgen ÜK Lnden konden zijn. Ja, als Ha rold hierheen gekomen was toevallig, k0t hem slechts hebben kunnen erheugen, dat deze nu toch opnieuw lo u zljn macht Maar Ha rold had zijn oom gesproken. Harold PM aan den hertog gezegd, dat hij, v. i a' ,®!i i j met da vijanden van het varfHipd. D« hertog wist dat achterland vroeger zeiden, daar behoort wel veel geduld voor. Zoo weet ik een geval van een bur gemeester, ook uit deze streek, die het door Bommigen van zijn gemeentenaren lastig wordt gemaakt, zui ik en,het spijt me dat leun daar ook al kan mee duet. Wat vertel je nou tooh, Jan? riep tante angstig. Ja, vurvolgdo ik, het schijnt dat Teun uen bekend waking heeft verspreid waarbij hy Ja gulden uitloofde vuor lenntnd, aie een buyuulde burgemeester kon betrappen op stroopefl. Asjeblief. iiustaat niet, meende tante. Neen, dat is ook zoo, ging 4k voort. Het bestaat ook niet. Die burgemeester is met 8 andere heeren uit geweest. Twee hadden een jachtacte en een de- weer. Maar de burgemeester en nog een hadden geen acte en geen geweer. Ze gingen allen met de jagers mee. Nu hebben ze daarvan gemaakt dat de burgemeester zonder act!e ge jaagd zou hebben. En Teun? vroeg Jod. Er is een bekendmaking verspreid ondertoekend „Ouwe Teun", waarin die f 25 worden uitgeloofd. Nou ja, dat is natuurlijk maar yoor de gijn. Dat. is alleen een bewijs van populariteit van Teun, hernam - Jod. En dan die andere burgemoes- ter kwam Jodoous ertusschen, die was nog jong en fiksch. Er was een inbraak gebeurd en ze verdachten er iemand van, maar goed, er achter kon den ze niet komen. Verschillende avon den ging de jonge burgemeester zelf op den loer liggen, in het riet, bij een hut, waar de verdachte zoowat woonde en hij luisterde daar een gesprek af, waar door hij zekerheid kreeg dat de gezoch te de dader ook werkelijk was. En toen was de aanhouding verder een klein kunstje. Maai zijn werk was het ge weest. r zijn een boel burgemeesters die ,ak goed en zorgvuldig opvatten, tante opgewekt. Maar er 'zijn ook i, die geen tact hebben en die in its altijd alles op stelten -moeten oo heb ik eens gehoord uit een plaats een man, die zonder werk was, naar don burgemeester ging, om te vragen ot dio hem niet helpen wilde. Wat denk je dat de burgemeester voor antwoord gaf? Zeker dat hij naar het Burgerlijk Armbestuur moest gaan? Nee, hij zei: ga naar de rijke Pie terse (de naam verander ik natüurlijk) want Pieteree zit er warmpjes in en die kan jou best aan eten helpen. Pieterse was op zulk opgedrongen liefdadigheid oefenen-niet gesteld en gaf den man de boodschap aan den burgemeester mee, dat de burgemeester gek was. J)at moest hij maar zeggen en of hij dat durfde. De man zei dat hij dat wel durfde en ging weg. En toen? vroeg Jod belangstellend. Later sprak Pieterse dien man en hij vroeg wat de burgemeester gezegd had op de bóodachap, dat hij gek was. De man antwoordde toen, dat het zóó erg was, wat* de burgemeester gezegd en geraasd had, dat hij dat niet durfde over te brengen. Hoe vind je nu de hou ding van zoo iemand? Bespottelijk, zei Jodoous. Ik vind dat sen burgemeester zij* gemeentena ren juist moet voorgagn In beschaving en in. goede omgangsvormen. Maar hij moet niet twist of wrok zaaien, bij moet niet de een tegen den ander uitspelen, hij mt?et niet overal ruzie maken, hij moet niet Nee, dat weten we allemaal wel, wat hij niet moet doen, kwam tante weer. Ik herinner me nog altijd, wat ge sproken werd op het graf van dsn vo- rigen burgemeester -van Benschop, dat was zoo treffend, dat ik het mijn leven lang zal onthouden. Het was dit, dat de burgemeester voor zijn gemeentenaren altijd oen voorbeeld was geweest van besohaving en goede omgangsvormen^ dat hij altijd de twist gsmeden en den vrede gezocht had. Ik vind dat een mooi getuigenis. Harold heengegaan was om de zaak tot een oplossing te brengen. En ais Ha rold nu weder verdween, dan zou zijn oom, daaraan bestond geen twijfel, da delijk argwaan tegen zijn anderen neef koesteren, omdat hu wist, dat deze zich eerder ai van Harold had meester ge maakt. O, bet was een ellendige geschie denis, te meer, daar het Herbert duide lijk geworden was, ddor het onverwacht hp treden van den bediende, cjat de lie den, met wie bij zich had ingelaten, hem ais werktuig gebruikten en ook zyn gangen nagingen. Herbert wenschte dat bij nooit dien Emile ontmoet had, dat hij nooit op zijn voorstellen ware ingegaan. Maar da^ hjelp hem nu niet moer, hjj was vrijwel aan hem overgeleverd. Op dat oogenblik trad Emile de ka lmer binnen, gevolgd door een bediénde. Deze had hem blijkbaar al verteld wat er gebeurd was. e— Daar ligt hij, zeide hij, wijzend op Harold. Emile knielde dadelijk naaatfde lig gende gestalte neer. Hij kX Harold aan en luisterde met het hoA op zijn borst gebogen naar den hasmlag. Hm, zei hij toen, het zal wel noo dig geweest zijn hom aldus toe te taki- len. Hij heeft een flinke flag gehful. Hij is nog al stevig van structuur, velen zouden aan zoo'n .slag te veel hebben. Hij zal er nog wel een paar uren be wusteloos van zijn. Maar wat wilt u met hem, vroeg Herbert. Dat zullen we moeten overleggen. Ik voel er niets, voor hem van kant te maken Eersten^ vind ik hem daarvoor een te flinke* kerel en vervolgens lijkt me dat te riskant. Maar hij moot voor lopig onschadelijk gemaakt worden. En we zullen een betere plek voor hem moe ten vinden dan hij vroeger al van ona Juist, nu heb ik u, tante. Daarvoor is nu een jubileum goed, dat zulke din gen ook eens gezegd kunnen worden, als ■de menschen nog leven. Waarom zullen we bij iemands leven altijd zorgvuldig wegstoppen de goede gedachten, die we over hem hebben en die pas openbaren na zijn dood? Als iemand hoort, dat men van hem houdt, dan geeft dat een hart onder den riem. Jien ik mee eens, zei tante, maar met mate, man, met mate Een maatje ie wei wat weinig, geef mij maar een kan, grinnikte Jod. Spotvogel, zei tante, je zunt nooit ernstig zijn. Al dat gejubileer van te genwoordig, jubel-difteritis noemde Jod het geloof ik, is verkeerd. En te veel schaadt. Maar ik zeg zoo: als een burgemeester of een vooraanstaand man vijf en twintig jaar lang zijn best voor het4 algemeen belang gedaan heeft, .lau raag er wel eens feest gehouden worden Maar mijn man hier zwierf haar blik weer naar het portoet heeft het niet gewild, toen hij 25 jaar lang in het waterschapsbestuur zat Hier kwam de Ouwe Teun binnen en tante vroeg hem dadelijk: „Teun heb jij 25 gulden uitgeloofd voor een jagende burgemeester, die niet jaagt?" Teun k«,>k haar ontzet aan, ging op zijn gemak zitten en vroeg: „Zeg dat nog eensl" Tante herhaalde haar onduidelijke vra'ag, waarop Teun ons bezorgd aan keek en zei: „Ik weet niet wat een jagende burgoi meester is die niet jaagt, maar als ik 25 poppekes had dan zou ik ze vast niet •uitloven, al gingen alle jagende burge meesters niet jagen. Maar Bet, jij moest eens wat rust gaan nemen." Durfden we 't maar verkoopen. zei Don Jeffers te^en zijn vrouw Vi. ter wijl hij haar weifelend aankeek. Ik durf het beskj. „Vi richtte luitdagend haar hoofd op. Het was mijn oom. die ons dat afschuwelijk bakbeest naliet. Don hij is toch dood, en als hij bij iemand komt spoken, moet het bij mijl zijn, en ik riskeer het. We kunnen dal akelige meubel niet in huls, houden, en we hebben het geld zoo hoodig. Dat was onbetwistbaar. Don knikte treurig, en keek naai- het enorme mahonie bureau, dat Vis oom hun had nagelaten, inplaats van het aar dige legaatje waarop ze gerekend hadden. Het monster was den vorigen dag gebracht. Het had de verf van de trap geruïneerd, van de hall cn twee deuren, voor het teüslotte in het kleine New Yorksche flat geforceerd was. En nu verzette het zich koppig tegen alle pogingen, .die de familie jeffers maakte, om het in hun huis kamer te doen passen. r- Natuurlijk 'kunnen we het ver- verkoopen, verklaarde Vi. Hoe noemde hij het ook weer in zijn tes- t amen tl mijn 18e eeuwsch maho niehouten schrijfbureau dat zul len wo in de advertentie ook zetten. Vi had het geld voor het bureau al minstens tienmaal in gedachten be steed voor de advertentie verscheen, liet bureau was dagelijks vóór twaalven te bezichtigen. 'Twee dagen verliepen, ponder dat er liefhebbers kwamen, en den der den morgen keek Vi nijdig over de ontbijttafel naar het bakbeest, dat zooveel i plaats besloeg.. 4aar een half uur na Don's vertrek werd «er gebeld, en toen Vi opendeed zag, ze een heer van middelbaren leef tijd, met een vriendelijk, schuchter voorkomen. Zijn blauwe oogen waren onschuldig blauw en waterig, een grijze snor lung over zijn mond, een gouden horlogeketting op zijn vest.. Verlegen zef hij nOOVEO CHINA Er is h«t Verre Ooeten, Woer eens een oonfLict ontstaan: Gele broeders van twee rassen, Grepen daar elkander aan. China, Kroot en Jog, maar zwakjes, Schreeuwde om den Volkenbond, Maar Japan verklaarde droogjes, Dat-io zulks niet noodig vond. Na Genèrvé wendde China, Zioh om hulp tot Washington, (China weet, dat men Japanners, Daar nooit recht verdragen kon!) Hoover toonde sich welwillend. En hij zei: ik zal eena sten Of ik tusscben jullie beiden, Vrede stichten kan misschien. Maar intuaschen Is 't Europa, 'Dat nog steeds zijn aandacht vyaagt. Hoover's forsche reddingspoging, Is nog steeds maar half geslaagd. Redder-HooiflP-sit intuaaohen, Met de handen in het haar, En hij vraagt: wie van u beiden, Zit nu in het grootst gevaar? Ik heb eh uw adverten tie in de krant gezien. Ik moeat eh vandaag in de stad zyn, en dacht er maar eens heen te stappen Ik heb maar een paar minuten tijd. maar ik hoop. dat het genoog zal zijn om een besluit te nemen. Vi bracht hem naar het bakbeest, ter wijl haar hart bonsde. Hij bekeek het meubel, trok de laden uit» be tastte het hout en bekeek alles nauw keurig door z^jn goudèn lorgnet, op epn vwijze, die den deskundige verried Ja ja Hij knikte en mompelde ,'n aardig stuk ja —Hij deed het bovenstuk open en knikte weer. Ja ja. Ik ben bereid een bod te doen. Laat eens zien. Is U tevreden met 200 dollar? Tweehonderd I Vi bedwong met moeite haar aandoening. —Ja, zei ze zoo onverschillig mogelijk Ja, ik denk, dat we dat kunnen aannemen ai hebt u er een koopje aan. Het Is een prachtstuk we verkoopen het alleen, omdat onze kamers te vol zijn. Wanneer laat u het weghalen? Direct. Waarschijnlijk vanda misschien morgen, verzekei hij haar Mag ik aannemen, dat het gereed is voor het .vervoer? O ja zooals u ziet. ds elke la leeg; ik heb ze zelf Uitgeruimd. zei Vi, Wilt u ze dan maar afslui ten en dfe sleutels meenemen? Ook al, omdat die zware laden er mis schien uitglijden als ze niet op slot zijn. Ah ja, Ja een goed idee. Hij sloot de laden ai en stak de koperen sleutels in zijn zak. derwijl hij tegelijk zijn horloge tevoorschijn haalde* Lieve hemel, ik moet wegl Over tien minuten gaat mijn trein. Nog net tijd om u te betalen 4 hij nam zijn portefeuille. Alstu blieft, telt u even na?, pairk u dank n ik zal het zoo gauw mo gelijk laten halen: Dag mevrouw Jef- Vi hoorde zijn voetstappen de trap afgaan, en de wachtende auto star- gehad heeft voor logies. Maar laat dat maar aan ops over, dat is nu beter. Herbert Qlheedleantwoordde bitter: Ik had maar liever alles aan jullie moeten overlaten. Het is gemeen zooals jullie met mij doen. Je komt bij me met voorstellen om hem daar onschadelijk te maken en je bedoeling blijkt een geheel andere. Weet je Wel dat je groot gevaar loopt. Scotland Yard is gemobiliseerde^ de Geheime Dienst spant mee alle krach-* ten in om jüilie in banden te krijgen. Men heeft het departement den difefstal van belhngrijke stukken ontdokt. Emile floot zachtjes tusschen de tan- deh. Ah zoo, dat is een leelijke misreke ning, ik had gedacht, dat het nog eeni ge dagen onontdekt zou blijven. Dat is leelijk. Ja, dan is het maar gelukkig' dat bij hier buiten gevecht gesteld is, want ik ben in dit geval meer l^vreesd voor hem dan voor geheel Scotland, Yardi Hij is aan het ministerie geweest, hij heeft er inlichtingen gegeven. Hij wist, dat gij bij de ontvreemding van die stukken betrokken moet zijn, dat zei hij zooeven en ik denk dat hij de speur der^ wel op uw spoor gezet zal hebben -4% Dat is zeer waarschijnlijk, zei Emile kalm en ik* geloof nu ook wel, dat Londen geen 'erg veilige stad voor mij zal |zijn. Ik zal mij in elk geval maas niet dadelijk buiten wagen. -^Yat wilt ge doen, vroeg Herbert. •ML wat het veiligste is: ik blijf ^Pw? Ik denk er niet aan.u hier te houden. Integendeel, „ik verzoek u dringend met bekwamen spoed mijn woning te verlaten Denk eens aan dat men u hier vond, dan was ik zeker en onherstelbaar gecompromitteerd. ,Ja, dat geloof lk ook wel, mkar cr tt&at lets tegenover Wis kou esn agent van een vreemde mogendheid zoeken in de woning van iemand als Herbert Cheedle, neef van den hertog fan Clai- rem,anor. Daar denkt niemand aan be halve dan Harold Hunter en dis is voorloopig buiten spel. Maar, riep Herbert kwaad, ik wil u hier niet hebben, evenmin als deze handlanger van u, die ge mij blijkbaar als een soort bewaker hebt toegevoegd", ik wil niets meer met u te maken heo- benl Dat is eon heel deugdzaam stand punt, antwoordde Emile spottend, ge neemt het alleen maar te laat in. Het is nu niet moer voor u mogelijk niets met ons te maken te willen hebben. Dat zou alleen nog maar kunnen als ge als be rouwhebbend zondaar1 wilt optreden en aan uw principalen wilt mededeelen dat gij ons geholpen hebt. En als ik daartoe eens besloet. baarde jnijhheer Cheedle, als ik u werkelijk geloofde, dat die kans er was, dan" zouden wij u heuSch de kans niet geven. Ja, als gij ons verraden kondt zonder zelf ook gevaar te loo- pen, dan zoudt gij dat zeker doen. Maar dat kan nu eenmail niet. «Wij verloren, dan gij óók verloren en bet zou erger voor u zijn dan voor ons. Och, zei Herbert, ik wfl jullie toch niet "in moeilijkheden brengen, maar ik verlang dat gij het mij evenmin zult doen. Gij, beschikt over prachtige mid delen. Welnu, verlaat dit land, maak dat ge weg komt, dat is voor u en voor mij ^Rpnaar ge behoeft er niet aan'te twijfelen, dat we heel gTipig weg willen, doch dat zal zoo gemakkelijk niet gaan. nu de politie» op mij opmerkzaam is ge maakt. En het is daarom beter dat ik hier blijf voorloopig. Het messt veilige. Hêrbert schudde het hoofd. O, maar, iel hij, gs begrijpt ds li- ten: het geron». van de motor ver dween in het straatrumoer en toen herinnerde ze zich iueens. dat ze twee dingen vergeten hadden. O gunst ik heb hem geen kwitantie gegeven! Ze fronste de wenkbrauwen om haar vergeetach tigheid. En hij hoeft me zijn naam ttn dilrès niet gegeven» hij was dus nog Hommer dan ik. t Is of een zware laat van ons Hfgevallen is. zei VI tot haar man. Ik zal dolblij zijn dis dat bakbeest weg is. ben week later stond het nog stevig en massief in de zükamer van het echtpaar en was nog steeds het fnootto lndetsel van alle bewegingen. Want de nieuwe eigenaar was nog niet op de proppen gekomen. T* is idiootjji Wat moeten we Zijn dollars zijn werkelijk ge noeg, zei Don. ""En daarover maak ik me ook bezorgd. We Jiadden ze niet mogen uitgeven, vóór het bu reau was meggehaald. Nu het is eenmaal gebeurd, er is niets aan to doen, vond Vi. ,Maar ik krijg hoe langer hoe meer afgrijzen van dat mormel, vooral nu we de laden niet eens kunnen ge bruiken. Eenige weken, een maand ging voorbij, en nog was het bakebeet ar, glanzend en,zelfvoldaan. Op zekeren avond toen ze terug kwamen uit de bioscoop, zagen ze in hun straat een ongewone drukte. Voor hun deur stond een druipende brandweerman. Pardon meneer. geen toe gang. r- zei hij. O wopnt u hier? Nu er Is brand geweest. Uilgebroken in An der bovenste flat*4 no. 22. 0.."^voont u op 21? Nu. daar is niet veel over van ae meube len ik hoop, dat u behoorlijk ver zekerd is tenminste. tuatie nog.xüst. Hier Harold Hun Is* heeft mij oom dan hertog als zijn over tuiging meegedeeld dat degenen dia de stukken weggehaald hebban, met mij in verbinding stonden. Ik behoor dut tot de verdachten. Gij suil hier juist niet veilig zijn. Ah, dat is tenminste een argument! Zoo, dan ziet het er voor u niet sdhitta- rend uit. Maar ik denk niet dat uw neef ook al met Scotland Yard of met den minister gesproken heeft over zijn ver denking tegen u. Hij wilde u immers redden. Dit kon Herbert niet tegenspreken. Maar als de hertog merkt, dat er iets met Harold gebeurd la, zei hij, dan zal hij zeker weer meenen dat ik de hand in het spel heb en dan zal hij niet om mij te sparen blijven zwijgen als hij meent Harold te moeten redden. Datf lijkt mij volkomen Juist gere^ deneerd. Neen, dat ral hij zeker niet doen. Maar het zal toch wel een paar- dagen duren eer men ongerust worden zal als Harold niet rerqphijnti. En- dan hoop ik al weg te zijn. Herbert had al zijn argumenteu uit geput. Hij begreep volkomen dat hij aan Emile gebonden wan —'Maar wat moet ér met hem ge beuren. zei hij nog eens, op Harold wijzende. Dat komt in orda antwoordde Emile. Hij overlegde eenigen tijd fluisterend met den pseudo-bediende, die daarop heenging.- En, een half uur later was Harold door e«n tweetal verpleger» In een ziekenauto geladen, die daarop be daard wegToed. Emile had aan Herbert verteld dat Harold naar een particuliere ziekenln- richting was gebracht, waar alle zorgeh aan hem zoudtn besteed worden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1931 | | pagina 3