nairn
RADIO
1ïretfott4
De Indianen
AUTO TE KOOP
AVEZO
Extra Avondreis
AUTOBANDEN
A.VAN IPEREftSCHOONIiOVEN
Gebr.van Bruinessen
Aufo Spuit- en Lakinrichting
N. SCHMIEMANN
GOUDA
WIIITERPAIITOFFELS
Merk „Buick" Touring met gesloten kap,
in prima staat, keurig onderhouden be
kleeding, als nieuw, loopt keurig.
Te zien en te beur. Jeruzalemstr. 9, Qouda
J. W. v. d. VLI5T
Éérst eens bij GROEIEN, Schoonhoven,
kijken vóór dat U inkoopen doet in
Mantels
jnj Japonnen
Gebreide Pakjes
Ik jtu\ Pul lovers
iHmSjr Dameshoeden
MnHn A'"id 'c,s *pw"cn
P. J. GROENEN
Schoonhoven
Van Rondom
FEUILLETON.
Mengelyverk.
De geheime lade.
hier-
■Het L-
doenf? VI staarde wanhopig naar
Wiet meubel. Het Is nu al veertien
dagen, en geen taal of teeken van
hem! Ik geloof dat ik het alles ge
droomd! jiebl
Het grootste Circus dar Wersld.
Sl»ndpU»l«: Wiltnburgerwcg bi) N.E.N.Y.T.O.-tcrrdn. Rotlerd«m
Zaterdag B4 October 1911
M \\SR%U M FC Rctdcri) op de Lek 'i oachd 1] u,
■Liu! JW v, ROTTERDAM naar SCHOONHOVEN
De Aulobusdiensten der Reeder ij te Slikker-
^ILfTpSy veer en Kinderdijk zullen op bovenstaanden
dienst aansluiting geven naar Ridderkerk-
Alblasserdam en bij vooraf gaande aanvraag zoo noodig naur Ameide.
Miti vroegtijdig aan on« Agentschap Rotterdam, Oude Hoofdplein 4, Tel.
50289-68289 wórdt kennia gegeven kan voor plaatsbewijzen worden gezorgd
Uit voorraad leverbaar
het welbekende merk
E. M. JAARSMA bij
JAARSVELD -■
Da moderne manlal vraagt
bonfgarnaaring, raar vaal
zalf». Doch wij hebban om
larwilla van dan prljt niat lafan
verleiden minderwaardige
bonfsoorien la verwerken.
Wij zijn voordeeliger dan
wie ook, en foch is bij on»
Iedere mantel maf édelboni
gegarneerd. Geen wonder
dus dat men er over spreekt.
Koopt ateeda Uw artikelen In „Onze Winkel", Bleskenagraaf.
Het adres voor Vlech- en Vleeachwaren - Voor den Wintert
Zaklantaarns, Hulzön, Pitten, Batterijen, Carbid, Vasaline, Hoestartikelen
voor niqnsch en dier. - Bon S volgt! Voor de zuinige huisvrouw
Vert. L. STEKEL^NBURQ
Manufacturen
Lopikerstr. 10, Schoonhoven
0. BUEDWUK Om.
Manufacturen, Weet-
Hoogstraat lS^Nisuwpoort
MARIA WINTER
de groote Dultiche propagan
diste voor de belangen der
vrouw, hoift voor aehuwde
Dames aan zaar belangrijke
brochure geschreven, waarvan
de Hollandsoha vartaling op
aanvrage gratie wordt toege
zonden door:
- Fa. A HUFKENS -
Galdaraonakada 7 - Rotterdam
AmsfercLfd
Rotterdam
Den Haag
Dordrecht
M.AJ 9
Koopt Uw
AVEZO VOEREN - BETER BOEREN
WIK gt directe resultaten? Oeef dan eens aan een hok niet groeiende
varkens, varkena die „'t niet willen doen", inplaata van maismeel
Het tsbijna aeker dat ge er ayccea mee hebt. «DE PLOEG», MAASSLUIS
Kraagpanloffela in diverse kleuren.
woop UW Hoard of «Koohoi.
Aanbevelend: - t f 0.65 pop 'h H.L. "som
Braadsloffenha'ndel Oude Haven Schoonhoven - Telel. 89
Stolwllk - Telefoon 33.
Vlltpanlaffeli. bruin en rwirl leir Rubberliirijea In «wart en
met bont In diverse, kleurfen. bruin. -
Er koman Moxloanon, Cowboys, Cowglplo, Argsntljnsn, Mulsttsn,
Krsolan, Rlfkobylon, Toobopkasoon, Chlneaaoho Oooohslssrs, ÉSon-
goolsoho Spoopvoohteps, Tlbsthsansoha (Oladi»iorsn, aan Jopanoooob
Thootor, Negara, Afpiksnsn, Egyptsnsrsn, Indiërs, Tupkan, Voptogon-
woordlgaps van 87 oultuurvolkopon, 50 •appaaonlglplo, ultgazoohta
■ohoonhsden uit allo bopolada iondon, 100 Ssprsssnimuslol, oon dor
gpootato muziskkorpssn. mmmmmmmmmm
Do 92 Soppnaaniollfantan kamen, owop da gehoolo aapda baroamd,
200 poardon «an allo rassen, Luipaarden, BengnaloohaTUgopo, Leeuwen
uit AboooiniS, I Jsberon, Australischs Kangoeroes, Zebra's uit Tronosaoi,
hot eenige gedresseerde Nijlpaapd tap wareld, Kameelan uit Azl5,
Parzisohe Trampeldieren, Buffela, Andaluziache Stieren, Brezlllaaneohe
Apen uit Hat oerwoud, Zaalaeuwon, ana.
Da „Rsvua dar Warald", hot aohoonsta aohouwapal dar Werald komt.
250 eigen autotransportwagens In da kolossaalste mooiste tont,
dia ooit geconstrueerd werd, In hot geheel 10.000 altplaatsen
bevattend, 400 artiaten. 588 dieren ondar persoonlijke leiding van
HANS STOSCH SARRASANI, Europa's populairste Cirouoman,
kort an.bondig, nu komt do aaniga on aohto
Wrifnl\ Boalkragen, Vossen, «bi.
Jimg Oroole keuze
iflll Onze keuze In Stollen en
Elnweelen is schillerendl
WiIH onre prijzen zijn
10% legerden elders!
UiilHIlk De collectie Winter|assen
Regenjasse n en Jekkers
is zeer groot.
Ook v. jongens.
Voor Dedden en Dekens
moei U naar
gaan, dooi tlmgi 11
voordeellg en goedl
Deze moolt Ja,
g.heel gevoerd
lata «parui
kost bij m[J f I»
Koopt Uw J.pon
bij P. J. OnotNzN
Schoonhoven
Du, mooie Japon
koit bjj mljf 5.90
TWEEDE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOB ZUID-MOLLAWD IN UTHECH.T, tohoonhovnoflo Q°ur«nt
VBIJDAB 10 OCTOBER «tl.
door
JAN KIJKUIT.
Jubilsrltls. Voor en togen
van herdenkingen. Tante
peimt over 't verleden.
Over burgemeesters In v*r-
schillende gemeenten.
Tante liet do krant M du echoot ziu-
küu na ëtnnnh door do koffltf, tot baar
blik hluef rue Urn op het portret van wij
len haar man, souals ze altijd zuil van
hem spreekt.
Toen hij vijf en twintig jaar lid
was van het waterschap, wilde hij van
geen feesten weten, zoi ze, en haar stem
Lonk ver weg, zoodat we begrepen dat
ze met haar denken in 't verleden ver
toefde.
Jodocua en ik besloten haar niet te
atoren, een vrouw op jaVen wil wel eens1
achterom zien naar wat voorbij ia, naar
het geslacht, dat heengegaan ia.
Maar tegenwoorilg met al dat ge-
jubileer, je zou er kippenvel van krijgen
als je er aan denkt, het ia een ziektó
geworden.
Jubileritia, kwam prompt Jodocua
met een latijnach klinkend woord.
Wat voor ites of het ia doot er niet
toe, zei tante, maar dat 't een ziekte ie>
dat ataat vast. Van alles en nog wat ju*
bileert. Als er een vereeniging vijf jaar
bestaat, dan moet er gejubileerd wor
den en als oen dagmeiasie, dat de bollen
van d'r mevrouw mag ppetsen, een jaar
bij je geweest is, dan verlangt ze een
foestavondje met haar vriendinnon in
de keuken, of neen, dat is niet mooi ge-*
noeg, 't moest feest zijn in 't salon. Als
iemand vijf jaar bestuurslid is van een
vereeniging, dan moet hij jubileeren en
gehuldigd worden. Lustrum noemen ze
dat, marfr ik vind, dat het „lust-em" is,
want het feaat maar om de bik bik bij
zulke dingen.
i Lust rum, kan ook, grapte Jo
docua weer.
Jij altijd met jo woordspelingen,
zoi ^jnnig tante, maar tooh trokken
haar mondhoeken, omdat ze verstolen
moest lachen om dat jog. Wat is nou
vijfjaar, zei ze nog eens.
Nu doet u net, als die wethouder
in een gemeenteraad in deze strook. Het
ging toen over een bouwplan, dat wat
lang op zich deed. wachten. Drie en vier
Jaar had het al geduurd en toen de
raadsleden daarover klaagden, zeide de
wethouder: „Ach menneren, wat is nou
vijf jaar op de eeuwigheid?" En door
dat gezegde was er toen een golf van
vroolijkheid door de zaal en won de
wethouder het pleit.
Die nam het filosofisch op, zei
tante, maar ik vind dat jubileeren toch
niets.
Als er reden voor iq, tante, dan is
het toch wel goed, daar heb je nu bij
voorbeeld pas het jubileum van den bur
gemeester van Moercapelle gehad; het
is toch wel eens goed, als 6en burge
meester merkt, dat zijn gemeentenaren
van hem houden.
En in November gaat de burge
meester van Moordrecht jubileeren, zei
Jodocus.
Nou ja, een burgemeester, zei tan
te, dat is wat anders. Als die jubileert.
Dat zijn voorname personen in een
plaats en oen dokter en een pastoor of
een dominó of zulk soort menschen,
maar Jan en Alleman jubileert tegen
woordig.
Nu kunnen we wéér zien, dat tante
nog van den ouden stempel is, glimlach
te ik. Maar een burgemeester moet wel
eens zien, dat zijn burgers met hem
meeleven, want hij heeft een verant
woordelijk ambt; dat zal niemand tegen
spreken...
Nee, ik vast niet, tante, ik heb
er al zooveel van gezien, dat ik nooit
een burgemeester zal affronteeren. Want
het zijn ook maar menschen en ze moe
ten maar met alles rekening houden, en
om dan je achterste niet eens tegen de
krib te gooien, zooals zij bij ons in U
HET DRAMA OP HET JACHT VAN
I>EN HERTOG.
Herbert viel van de eene verbazing in
de andere.
Maar wie is uw meester, vroeg hij.
Mijn meester iB Monsieur Emile.
Wat?
Herbert scheen nog meer te willen
zeggen, maar opeens leek het hem ver
standiger te zwijgen.
Hij heeft zooeven opgebeld, zeide
de man, dat hij zoo dadelijk hier zal
zijn.
Er werd gebeld. L
Groote God, hijgde Herbert, dat is
misschien de politie en als zé hem hier
zoo vinden
De politie, weineen, het zal mijn
heer Emile zijn. Weest maar blij, dat
hij komt, hij zal weten wat er verder
gedaan moet worden. 4
De bediende ging heen om te zien wie
er was en liet Herbert in de kamer al
leen met den bowusteloozen Harold, die
geen teeken van leven gaf.
Herbert durfde bijna niet naar de be
wegingloze gestalte te zijn. Jljj waa
door deze gebeurtenis geheel, overvallen.
Hij verheugde zich niet over wat <?r was
voorgevallen, want hij kon nlot.anders
1ÏÏ? !S daj Gr,gIechts ernstige gevolgen
ÜK Lnden konden zijn. Ja, als Ha
rold hierheen gekomen was toevallig,
k0t hem slechts hebben kunnen
erheugen, dat deze nu toch opnieuw
lo u zljn macht Maar Ha
rold had zijn oom gesproken. Harold
PM aan den hertog gezegd, dat hij,
v. i a' ,®!i i j met da vijanden
van het varfHipd. D« hertog wist dat
achterland vroeger zeiden, daar behoort
wel veel geduld voor.
Zoo weet ik een geval van een bur
gemeester, ook uit deze streek, die het
door Bommigen van zijn gemeentenaren
lastig wordt gemaakt, zui ik en,het spijt
me dat leun daar ook al kan mee duet.
Wat vertel je nou tooh, Jan? riep
tante angstig.
Ja, vurvolgdo ik, het schijnt dat
Teun uen bekend waking heeft verspreid
waarbij hy Ja gulden uitloofde vuor
lenntnd, aie een buyuulde burgemeester
kon betrappen op stroopefl. Asjeblief.
iiustaat niet, meende tante.
Neen, dat is ook zoo, ging 4k voort.
Het bestaat ook niet. Die burgemeester
is met 8 andere heeren uit geweest.
Twee hadden een jachtacte en een de-
weer. Maar de burgemeester en nog een
hadden geen acte en geen geweer. Ze
gingen allen met de jagers mee.
Nu hebben ze daarvan gemaakt
dat de burgemeester zonder act!e ge
jaagd zou hebben.
En Teun? vroeg Jod.
Er is een bekendmaking verspreid
ondertoekend „Ouwe Teun", waarin die
f 25 worden uitgeloofd.
Nou ja, dat is natuurlijk maar
yoor de gijn. Dat. is alleen een bewijs
van populariteit van Teun, hernam - Jod.
En dan die andere burgemoes-
ter kwam Jodoous ertusschen, die
was nog jong en fiksch. Er was een
inbraak gebeurd en ze verdachten er
iemand van, maar goed, er achter kon
den ze niet komen. Verschillende avon
den ging de jonge burgemeester zelf op
den loer liggen, in het riet, bij een hut,
waar de verdachte zoowat woonde en
hij luisterde daar een gesprek af, waar
door hij zekerheid kreeg dat de gezoch
te de dader ook werkelijk was. En toen
was de aanhouding verder een klein
kunstje. Maai zijn werk was het ge
weest.
r zijn een boel burgemeesters die
,ak goed en zorgvuldig opvatten,
tante opgewekt. Maar er 'zijn ook
i, die geen tact hebben en die in
its altijd alles op stelten -moeten
oo heb ik eens gehoord uit een
plaats een man, die zonder werk
was, naar don burgemeester ging, om
te vragen ot dio hem niet helpen wilde.
Wat denk je dat de burgemeester voor
antwoord gaf?
Zeker dat hij naar het Burgerlijk
Armbestuur moest gaan?
Nee, hij zei: ga naar de rijke Pie
terse (de naam verander ik natüurlijk)
want Pieteree zit er warmpjes in en die
kan jou best aan eten helpen. Pieterse
was op zulk opgedrongen liefdadigheid
oefenen-niet gesteld en gaf den man de
boodschap aan den burgemeester mee,
dat de burgemeester gek was. J)at moest
hij maar zeggen en of hij dat durfde.
De man zei dat hij dat wel durfde en
ging weg.
En toen? vroeg Jod belangstellend.
Later sprak Pieterse dien man en
hij vroeg wat de burgemeester gezegd
had op de bóodachap, dat hij gek was.
De man antwoordde toen, dat het zóó
erg was, wat* de burgemeester gezegd
en geraasd had, dat hij dat niet durfde
over te brengen. Hoe vind je nu de hou
ding van zoo iemand?
Bespottelijk, zei Jodoous. Ik vind
dat sen burgemeester zij* gemeentena
ren juist moet voorgagn In beschaving
en in. goede omgangsvormen. Maar hij
moet niet twist of wrok zaaien, bij moet
niet de een tegen den ander uitspelen,
hij mt?et niet overal ruzie maken, hij
moet niet
Nee, dat weten we allemaal wel,
wat hij niet moet doen, kwam tante
weer. Ik herinner me nog altijd, wat ge
sproken werd op het graf van dsn vo-
rigen burgemeester -van Benschop, dat
was zoo treffend, dat ik het mijn leven
lang zal onthouden. Het was dit, dat de
burgemeester voor zijn gemeentenaren
altijd oen voorbeeld was geweest van
besohaving en goede omgangsvormen^
dat hij altijd de twist gsmeden en den
vrede gezocht had. Ik vind dat een
mooi getuigenis.
Harold heengegaan was om de zaak tot
een oplossing te brengen. En ais Ha
rold nu weder verdween, dan zou zijn
oom, daaraan bestond geen twijfel, da
delijk argwaan tegen zijn anderen neef
koesteren, omdat hu wist, dat deze zich
eerder ai van Harold had meester ge
maakt. O, bet was een ellendige geschie
denis, te meer, daar het Herbert duide
lijk geworden was, ddor het onverwacht
hp treden van den bediende, cjat de lie
den, met wie bij zich had ingelaten,
hem ais werktuig gebruikten en ook
zyn gangen nagingen. Herbert wenschte
dat bij nooit dien Emile ontmoet had,
dat hij nooit op zijn voorstellen ware
ingegaan.
Maar da^ hjelp hem nu niet moer, hjj
was vrijwel aan hem overgeleverd.
Op dat oogenblik trad Emile de ka
lmer binnen, gevolgd door een bediénde.
Deze had hem blijkbaar al verteld wat
er gebeurd was.
e— Daar ligt hij, zeide hij, wijzend op
Harold.
Emile knielde dadelijk naaatfde lig
gende gestalte neer. Hij kX Harold
aan en luisterde met het hoA op zijn
borst gebogen naar den hasmlag.
Hm, zei hij toen, het zal wel noo
dig geweest zijn hom aldus toe te taki-
len. Hij heeft een flinke flag gehful. Hij
is nog al stevig van structuur, velen
zouden aan zoo'n .slag te veel hebben.
Hij zal er nog wel een paar uren be
wusteloos van zijn.
Maar wat wilt u met hem, vroeg
Herbert.
Dat zullen we moeten overleggen.
Ik voel er niets, voor hem van kant te
maken Eersten^ vind ik hem daarvoor
een te flinke* kerel en vervolgens lijkt
me dat te riskant. Maar hij moot voor
lopig onschadelijk gemaakt worden. En
we zullen een betere plek voor hem moe
ten vinden dan hij vroeger al van ona
Juist, nu heb ik u, tante. Daarvoor
is nu een jubileum goed, dat zulke din
gen ook eens gezegd kunnen worden, als
■de menschen nog leven. Waarom zullen
we bij iemands leven altijd zorgvuldig
wegstoppen de goede gedachten, die we
over hem hebben en die pas openbaren
na zijn dood? Als iemand hoort, dat
men van hem houdt, dan geeft dat een
hart onder den riem.
Jien ik mee eens, zei tante, maar
met mate, man, met mate
Een maatje ie wei wat weinig,
geef mij maar een kan, grinnikte Jod.
Spotvogel, zei tante, je zunt nooit
ernstig zijn. Al dat gejubileer van te
genwoordig, jubel-difteritis noemde Jod
het geloof ik, is verkeerd. En te
veel schaadt. Maar ik zeg zoo: als een
burgemeester of een vooraanstaand man
vijf en twintig jaar lang zijn best voor
het4 algemeen belang gedaan heeft, .lau
raag er wel eens feest gehouden worden
Maar mijn man hier zwierf haar
blik weer naar het portoet heeft het
niet gewild, toen hij 25 jaar lang in het
waterschapsbestuur zat
Hier kwam de Ouwe Teun binnen en
tante vroeg hem dadelijk:
„Teun heb jij 25 gulden uitgeloofd
voor een jagende burgemeester, die niet
jaagt?"
Teun k«,>k haar ontzet aan, ging op
zijn gemak zitten en vroeg: „Zeg dat
nog eensl"
Tante herhaalde haar onduidelijke
vra'ag, waarop Teun ons bezorgd aan
keek en zei:
„Ik weet niet wat een jagende burgoi
meester is die niet jaagt, maar als ik
25 poppekes had dan zou ik ze vast niet
•uitloven, al gingen alle jagende burge
meesters niet jagen. Maar Bet, jij moest
eens wat rust gaan nemen."
Durfden we 't maar verkoopen. zei
Don Jeffers te^en zijn vrouw Vi. ter
wijl hij haar weifelend aankeek.
Ik durf het beskj. „Vi richtte
luitdagend haar hoofd op. Het was
mijn oom. die ons dat afschuwelijk
bakbeest naliet. Don hij is toch
dood, en als hij bij iemand komt
spoken, moet het bij mijl zijn, en ik
riskeer het. We kunnen dal akelige
meubel niet in huls, houden, en
we hebben het geld zoo hoodig.
Dat was onbetwistbaar. Don knikte
treurig, en keek naai- het enorme
mahonie bureau, dat Vis oom hun
had nagelaten, inplaats van het aar
dige legaatje waarop ze gerekend
hadden.
Het monster was den vorigen dag
gebracht. Het had de verf van de
trap geruïneerd, van de hall cn twee
deuren, voor het teüslotte in het
kleine New Yorksche flat geforceerd
was. En nu verzette het zich koppig
tegen alle pogingen, .die de familie
jeffers maakte, om het in hun huis
kamer te doen passen.
r- Natuurlijk 'kunnen we het ver-
verkoopen, verklaarde Vi. Hoe
noemde hij het ook weer in zijn tes-
t amen tl mijn 18e eeuwsch maho
niehouten schrijfbureau dat zul
len wo in de advertentie ook zetten.
Vi had het geld voor het bureau
al minstens tienmaal in gedachten be
steed voor de advertentie verscheen,
liet bureau was dagelijks vóór
twaalven te bezichtigen.
'Twee dagen verliepen, ponder dat
er liefhebbers kwamen, en den der
den morgen keek Vi nijdig over de
ontbijttafel naar het bakbeest, dat
zooveel i plaats besloeg..
4aar een half uur na Don's vertrek
werd «er gebeld, en toen Vi opendeed
zag, ze een heer van middelbaren leef
tijd, met een vriendelijk, schuchter
voorkomen. Zijn blauwe oogen waren
onschuldig blauw en waterig, een
grijze snor lung over zijn mond, een
gouden horlogeketting op zijn vest..
Verlegen zef hij
nOOVEO
CHINA
Er is h«t Verre Ooeten,
Woer eens een oonfLict ontstaan:
Gele broeders van twee rassen,
Grepen daar elkander aan.
China, Kroot en Jog, maar zwakjes,
Schreeuwde om den Volkenbond,
Maar Japan verklaarde droogjes,
Dat-io zulks niet noodig vond.
Na Genèrvé wendde China,
Zioh om hulp tot Washington,
(China weet, dat men Japanners,
Daar nooit recht verdragen kon!)
Hoover toonde sich welwillend.
En hij zei: ik zal eena sten
Of ik tusscben jullie beiden,
Vrede stichten kan misschien.
Maar intuaschen Is 't Europa,
'Dat nog steeds zijn aandacht vyaagt.
Hoover's forsche reddingspoging,
Is nog steeds maar half geslaagd.
Redder-HooiflP-sit intuaaohen,
Met de handen in het haar,
En hij vraagt: wie van u beiden,
Zit nu in het grootst gevaar?
Ik heb eh uw adverten
tie in de krant gezien. Ik moeat
eh vandaag in de stad zyn, en
dacht er maar eens heen te stappen
Ik heb maar een paar minuten tijd.
maar ik hoop. dat het genoog zal
zijn om een besluit te nemen.
Vi bracht hem naar het bakbeest,
ter wijl haar hart bonsde. Hij bekeek
het meubel, trok de laden uit» be
tastte het hout en bekeek alles nauw
keurig door z^jn goudèn lorgnet, op
epn vwijze, die den deskundige verried
Ja ja Hij knikte en
mompelde ,'n aardig stuk ja
—Hij deed het bovenstuk open en
knikte weer. Ja ja. Ik ben
bereid een bod te doen. Laat eens
zien. Is U tevreden met 200 dollar?
Tweehonderd I Vi bedwong met
moeite haar aandoening.
—Ja, zei ze zoo onverschillig
mogelijk Ja, ik denk, dat we dat
kunnen aannemen ai hebt u er
een koopje aan. Het Is een prachtstuk
we verkoopen het alleen, omdat
onze kamers te vol zijn. Wanneer
laat u het weghalen?
Direct. Waarschijnlijk vanda
misschien morgen, verzekei
hij haar Mag ik aannemen, dat
het gereed is voor het .vervoer?
O ja zooals u ziet. ds elke
la leeg; ik heb ze zelf Uitgeruimd.
zei Vi, Wilt u ze dan maar afslui
ten en dfe sleutels meenemen? Ook
al, omdat die zware laden er mis
schien uitglijden als ze niet op slot
zijn.
Ah ja, Ja een goed idee.
Hij sloot de laden ai en stak de
koperen sleutels in zijn zak. derwijl
hij tegelijk zijn horloge tevoorschijn
haalde* Lieve hemel, ik moet wegl
Over tien minuten gaat mijn trein.
Nog net tijd om u te betalen 4
hij nam zijn portefeuille. Alstu
blieft, telt u even na?, pairk u
dank n ik zal het zoo gauw mo
gelijk laten halen:
Dag mevrouw Jef-
Vi hoorde zijn voetstappen de trap
afgaan, en de wachtende auto star-
gehad heeft voor logies. Maar laat dat
maar aan ops over, dat is nu beter.
Herbert Qlheedleantwoordde bitter:
Ik had maar liever alles aan jullie
moeten overlaten. Het is gemeen zooals
jullie met mij doen. Je komt bij me met
voorstellen om hem daar onschadelijk te
maken en je bedoeling blijkt een geheel
andere. Weet je Wel dat je groot gevaar
loopt. Scotland Yard is gemobiliseerde^
de Geheime Dienst spant mee alle krach-*
ten in om jüilie in banden te krijgen.
Men heeft het departement den
difefstal van belhngrijke stukken ontdokt.
Emile floot zachtjes tusschen de tan-
deh.
Ah zoo, dat is een leelijke misreke
ning, ik had gedacht, dat het nog eeni
ge dagen onontdekt zou blijven. Dat is
leelijk. Ja, dan is het maar gelukkig'
dat bij hier buiten gevecht gesteld is,
want ik ben in dit geval meer l^vreesd
voor hem dan voor geheel Scotland,
Yardi
Hij is aan het ministerie geweest,
hij heeft er inlichtingen gegeven. Hij
wist, dat gij bij de ontvreemding van
die stukken betrokken moet zijn, dat zei
hij zooeven en ik denk dat hij de speur
der^ wel op uw spoor gezet zal hebben
-4% Dat is zeer waarschijnlijk, zei
Emile kalm en ik* geloof nu ook wel, dat
Londen geen 'erg veilige stad voor mij
zal |zijn. Ik zal mij in elk geval maas
niet dadelijk buiten wagen.
-^Yat wilt ge doen, vroeg Herbert.
•ML wat het veiligste is: ik blijf
^Pw? Ik denk er niet aan.u hier
te houden. Integendeel, „ik verzoek u
dringend met bekwamen spoed mijn
woning te verlaten Denk eens aan dat
men u hier vond, dan was ik zeker en
onherstelbaar gecompromitteerd.
,Ja, dat geloof lk ook wel, mkar cr
tt&at lets tegenover Wis kou esn agent
van een vreemde mogendheid zoeken in
de woning van iemand als Herbert
Cheedle, neef van den hertog fan Clai-
rem,anor. Daar denkt niemand aan be
halve dan Harold Hunter en dis is
voorloopig buiten spel.
Maar, riep Herbert kwaad, ik wil
u hier niet hebben, evenmin als deze
handlanger van u, die ge mij blijkbaar
als een soort bewaker hebt toegevoegd",
ik wil niets meer met u te maken heo-
benl
Dat is eon heel deugdzaam stand
punt, antwoordde Emile spottend, ge
neemt het alleen maar te laat in. Het is
nu niet moer voor u mogelijk niets met
ons te maken te willen hebben. Dat zou
alleen nog maar kunnen als ge als be
rouwhebbend zondaar1 wilt optreden en
aan uw principalen wilt mededeelen dat
gij ons geholpen hebt.
En als ik daartoe eens besloet.
baarde jnijhheer Cheedle, als ik
u werkelijk geloofde, dat die kans er
was, dan" zouden wij u heuSch de kans
niet geven. Ja, als gij ons verraden
kondt zonder zelf ook gevaar te loo-
pen, dan zoudt gij dat zeker doen. Maar
dat kan nu eenmail niet. «Wij verloren,
dan gij óók verloren en bet zou erger
voor u zijn dan voor ons.
Och, zei Herbert, ik wfl jullie toch
niet "in moeilijkheden brengen, maar ik
verlang dat gij het mij evenmin zult
doen. Gij, beschikt over prachtige mid
delen. Welnu, verlaat dit land, maak dat
ge weg komt, dat is voor u en voor mij
^Rpnaar ge behoeft er niet aan'te
twijfelen, dat we heel gTipig weg willen,
doch dat zal zoo gemakkelijk niet gaan.
nu de politie» op mij opmerkzaam is ge
maakt. En het is daarom beter dat ik
hier blijf voorloopig. Het messt veilige.
Hêrbert schudde het hoofd.
O, maar, iel hij, gs begrijpt ds li-
ten: het geron». van de motor ver
dween in het straatrumoer en
toen herinnerde ze zich iueens. dat
ze twee dingen vergeten hadden.
O gunst ik heb hem geen
kwitantie gegeven! Ze fronste de
wenkbrauwen om haar vergeetach
tigheid. En hij hoeft me zijn naam
ttn dilrès niet gegeven» hij was dus
nog Hommer dan ik.
t Is of een zware laat van ons
Hfgevallen is. zei VI tot haar man.
Ik zal dolblij zijn dis dat bakbeest
weg is.
ben week later stond het nog stevig
en massief in de zükamer van het
echtpaar en was nog steeds het fnootto
lndetsel van alle bewegingen. Want
de nieuwe eigenaar was nog niet op
de proppen gekomen.
T* is idiootjji Wat moeten we
Zijn dollars zijn werkelijk ge
noeg, zei Don. ""En daarover
maak ik me ook bezorgd. We Jiadden
ze niet mogen uitgeven, vóór het bu
reau was meggehaald.
Nu het is eenmaal gebeurd, er
is niets aan to doen, vond Vi.
,Maar ik krijg hoe langer hoe meer
afgrijzen van dat mormel, vooral nu
we de laden niet eens kunnen ge
bruiken.
Eenige weken, een maand ging
voorbij, en nog was het bakebeet ar,
glanzend en,zelfvoldaan.
Op zekeren avond toen ze terug
kwamen uit de bioscoop, zagen ze
in hun straat een ongewone drukte.
Voor hun deur stond een druipende
brandweerman.
Pardon meneer. geen toe
gang. r- zei hij. O wopnt u
hier? Nu er Is brand geweest.
Uilgebroken in An der bovenste flat*4
no. 22. 0.."^voont u op 21? Nu.
daar is niet veel over van ae meube
len ik hoop, dat u behoorlijk ver
zekerd is tenminste.
tuatie nog.xüst. Hier Harold Hun Is*
heeft mij oom dan hertog als zijn over
tuiging meegedeeld dat degenen dia de
stukken weggehaald hebban, met mij in
verbinding stonden. Ik behoor dut tot
de verdachten. Gij suil hier juist niet
veilig zijn.
Ah, dat is tenminste een argument!
Zoo, dan ziet het er voor u niet sdhitta-
rend uit. Maar ik denk niet dat uw neef
ook al met Scotland Yard of met den
minister gesproken heeft over zijn ver
denking tegen u. Hij wilde u immers
redden.
Dit kon Herbert niet tegenspreken.
Maar als de hertog merkt, dat er
iets met Harold gebeurd la, zei hij, dan
zal hij zeker weer meenen dat ik de
hand in het spel heb en dan zal hij niet
om mij te sparen blijven zwijgen als hij
meent Harold te moeten redden.
Datf lijkt mij volkomen Juist gere^
deneerd. Neen, dat ral hij zeker niet
doen. Maar het zal toch wel een paar-
dagen duren eer men ongerust worden
zal als Harold niet rerqphijnti. En- dan
hoop ik al weg te zijn.
Herbert had al zijn argumenteu uit
geput. Hij begreep volkomen dat hij
aan Emile gebonden wan
—'Maar wat moet ér met hem ge
beuren. zei hij nog eens, op Harold
wijzende.
Dat komt in orda antwoordde
Emile.
Hij overlegde eenigen tijd fluisterend
met den pseudo-bediende, die daarop
heenging.- En, een half uur later was
Harold door e«n tweetal verpleger» In
een ziekenauto geladen, die daarop be
daard wegToed.
Emile had aan Herbert verteld dat
Harold naar een particuliere ziekenln-
richting was gebracht, waar alle zorgeh
aan hem zoudtn besteed worden.
(Wordt vervolgd.)