Foio weiier, Lijsten-
Gratis Advertentieblad
SCHOONHDVENSCHE
COURANT
Toekomstige dames... Wj
Winkeliers
Schoonhoven
tylïl
Auto.Spuit en Lakkerij
Een Naaimachine
C. G SLOB, Groot-Ammers;
il.
ZATERDAG 7 NOVEMBER OPENING »au het a||esooH»n H. H. AMATEURS! SK'u w Films en Platan.
Kunsthandel
FOTO-ATELIER NIESTADT
298 METER VRIJ! MET ONZE ANTENNESTOP (90 ct.) 3 I
SCHOONHOVEN
Makelaarskantoor L. VAN DEN BERG.
Voor Uw Boomgaard en Tuin
Extra Aanbieding.
Handelskweekerij „BAREND STOLK"
GOUDA
Het is Uw eigen belang Uwe advertentie te
plaatsen in het
Het voordeel daarvan Is:
1e. Van het Gratis Advertentieblad worden
9000 exemplaren gratis verspreid te Schoon
hoven en in de nabijgelegen gemeenten.
Het wordt huis aan huis bezorgd door betrouw
bare bestellers, die daarvoor behoorlijk worden
betaald.
Uwe advertentie heeft meer kans op succes,
omdat het Gratis Advertentieblad alleen ver
spreid wordt In plaatsen, waarvan de Ingezetenen
in meerdere mate op bezoek aan Schoonhoven-
sche winkels zijn aangewezen.
Omdat de advertentieprijs thans zeer laag
is gesteld en zeer laag blijft.
2e.
3e.
4e.
lO ots. pap hall ona
WINKELIERS SCHOONHOVEf
Volgt het voorbeeld
dat de Winkeliersver-
eeniging U geeft en
- adverteert in de -
LEWENSTEIN's NAAIMACHINEHANDEL
~SI. Nicolaas-
geschenk
Een nuttig SI. Nicolaascadeau HOUDER ^n||5|01ekl,|4 °JVjN "P"""""
is een
Van Rondom
FEUILLETON.
Mengelwerk.
r
OEHDT BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, ScnoonRovennlfl Courant
VRIJDAG 9 NOVEMBER 1831.
Tot on met 14 November bif bestelling van 6 Bruine Kaarten een
ichllterende Cabinet-Foto Cadeau. e zwarte Kaarten f I.BO
Da prijzan van da Foto's sljn wm~ u™!"® J'ZÜ
6 buste - 8.25
6 Pasfoto's
0.75
Wie kan U beter helpen dan een vak-
Fotograaf 7
Afdrukken f 0.05. Verder voorradig alle
Ontwikketen van films f 0.20.
Onderdooien voor de Amateur-Fotografie
Oude Haven 1, t.o. het Waaggebouw, SCHOONHOVEN
RADIO
JAM BROUWER
Toestellen, Luidsprekers, Plaatstr. appar. Accu's, Oelijkrichters, Qloelstr. appar., Spoelstellen, Oramofoon's, Oramofoonplaten en Benoodigdheden, Laden van Accu's, Contröledienst,
Ombouwen, Huutkoop. Levering v. compl. versterker-Installaties voor aile doeleinden. Oeven van versterkleRadlo* of Qrtmofoonmuziek voor feestelijke gelegenheden enr. enz.
Succes-Bietensnijder
met VLIEGWIEL, snijdt c.a. 15ÜÜ Ko.
per uur. Tijdelijk Old. 20.—.
VAN BEMMEL, Oudenrijn (U.)
„T 0 R P E D 0" 7
SCHRIJFMACHINE J
Alle voordeden van groote ma
chines en toch 'n reismachine.
1. Segmentschakeling.
2. Uiterst lichte aanslag.
3. 4 rijen toetsten
4. 4 regelafstanden.
5. Prachtig schrift.
6. Zichtbare marge-instelling
7. Wagenloop op kogels
8. Vol automatische lint-
omkeer.
9 2' kleuren lint en stencil.
10. Extra lang lint.
11. Schrijft tot uiterste puntje
tan onder en bovenkant
van papier of briefkaart.
12. Keurige koffer.
I|H( «oor Icfioonhouan 10 Onulrikin:
C. DE BRUUT ER
Boekhandel Schoonhoven
Beëedlgd makelaar Taxateur In Roerende en Onroerende Goederen.
Hypotheken 41 a Koop-, Vepkoop-, Huur- en Ver
huur van Huizen, Landerijen en Roerende Goederen
Kantoor op werkdagen van 10 tot 12 voorm. en van 7 tot 8.30 uur
n.m. SLIEDHECHT, C. 44, Telefoon 226.
Wij leveren U atle voorkomende soorten Vruohtbntsmen,
hoog en halfstam, Pyramide en Leiboomen. Prima kwaliteit,
soortecht, onder garantie.
Oroen blijvende winterharde Planter 3 Rhododendrons,
3 Coniferen, 3 Aucuba's, 3 Laurocerasus. Deze prachtsorteering
voor tien gulden franco huis.
Bestelt direct deze extra aandieding om vóór en in deze winter
Uw tuin een gezelliger aanzien te geven.
Bieie 42 - Boskoop.
VAM
öo!< Uw hinderen
kun! U bij ons
Uul< en modern
kieeden, wij be
schouwen Ken els
toekomstige dames
en tevens als ome
toekomstige klan
ten, daarom wordl
§r aan onze kinde
confectie zooveel
Auwk-rdam
ft otterdam
Den Haag
Uordreckt
Markt 9
Nijmegen
Tilburg
Oorlnakam
Tul
(Het Blad Uwer Plaatselijk* Vereenlglng).
0
HET BESTUUR VAN DE
WINKELIERS-VEREEN1Q1NQ
TE SCHOONHOVEN.
J
Insluithaarden
Kachels
Fornuizen
Uw adr.s Is iteed.i
H. A. VAN BAAREN
SCHOONHOVEN.
Kinderwagens
precht afwerking, f 25, f 26,
f 27, f 29, en duurder.
TABAK
>1
Ook Is* half pond apakktsn
HaarlIJk, saehl an gawrlfl
■■Ook voor 0 «ea nollfg
KLEIWEG BS
GOUDA
•lie merken
tweede blad
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhoven»ch« Courant
VRIJDAG NOVEMBER 1GS1.
door JAN KIJKUIT.
Met „meneer Symbool" door
Schoonhoven.
flt heb tante niet of Jod of Teun niet,
jets verteld van de verrassing, dat ze
voortaan hun welgelijkende portretten
gullen afgedrukt' zien boven deze ru
briek en ik ben benieuwd wat ce daar
van zullen zeggen.
Intusschen spijt het mij dat die por
tretten niet een week vroeger gereed
zijn gekomen, want dan zou meneer
Symbool er zeker ook een zinnebeeld in
gevonden hebben.
U moet weten dat ik deze week een
gakenkennia moest gaan holen, dien ik
gewoonlijk „meneer Symbool" noem,
omdat die man in allea zinnebeelden
meent te zien. Hij heeft een manie
daarvoor en zulke gewone dingen kan
men hem niet toonen of bij weet er eea
symbool in te vinden,
t Ik heb hem afgehaald aan de Gouda—
Schoonhoven-expres, die met donderend
geraas en woes ten vaart het prachtige
station van Schoonhoven binnenstoof.
We gingen den uitgang door en Sym
bool keek uit naar een portier om hem
zijn kaartje te geven.
„Neen," zei Ut, „zoek dien maar niet.
Die is hier niet."
„Aha," antwoordde hij, „dat is dus
zoo iets als „Welkom vreemdeling, wij
vertrouwen u en behoeven u niet te con
troleeren". Dat is aardig «a vriendelijk
en gemoedelijk en hartelijk en welwil
lend. Maar wat is dat daar voor een ge
bouw?"
„Dat is de noodkerk."
„De noodkerk. De kerk in nood. Den
goed woord, een juist woord. De kerk
verkeert in nood en heeft geen onderdak
Zij moet heil en heul zoeken in een
houten gebouwtje wegens den nood.
Het is droevig, symbool van den nood
der kerken."
„Kijk eens hier," merkte ik op, „er
ls wol veel waars in je woorden, maar
als je me niet kwalijk neemt, heb je 't
nu mis. Deze noodkerk ia gebouwd,
omdat de eigenlijke kerk, waar we di-
fect langs komen, gerestaureerd wordt.
Dus niet uit nood, maar eerder uit
weelde is deze kerk gebouwd. Weelde
3&n in die beteekenis, dat er middelen
lijtf om de groote kerk te reataureeren.
Maar laat ons hier even rechts af gaan,
dan zal ik je een der merkwaardigste
dingen van Schoonhoven laten zien."
Wn gingen naar de Jacoba van Beie-
renstraat en ik wees hem het soheeve
huis.
Hij stond verstomd maai lang
duurde dat niet.
„De symbolen hier verdringen zich
voor mijn geest. Wo zien hier een huis,
scheever dan de toren van Pisa. Waar
om gaan de Nederlanders naar Italië
om oen scheeven toren te zien, als ze
hier veel beter en veel goedkooper te
recht kunnen? Waarom staat dit merk
waardige gebouw juist in de straat, ge
noemd naar de ongelukkige vorstin uit
do middeleeuwon? Waarom steunt
schijnbaar het geheele huis op één ven
sterbank? Waarom dit alles? Dat zijn
alles symbolen, mijn vriend, een sym
bool van de Nederlandsche vereering
van het buitenland boven eigen voort
brengselen, het symbool van do ineen
gezakte weemoed en droefheid van Ja
coba en het symbool van het sterke
punt dat een geheele constructie stut en
steunt.
Toen kwamen we aan de groote kerk.
„Ben mooi nieuw en een leelijk oud
gedeelte," sprak Symbool voor ziohzelf,
HET DRAMA OP HET JACHT VAN
DEN HERTOQ.
13
De minister herinnerde zich nu pas,
dat Leighbury al bijna een half uur ge
leden was aangediend. Hij liet hem da
delijk binnenkomen en verontschuldigde
zich, dat hij hem zoo lang had laten
wachten.
Ge begrijpt wel, mijn waarde heer,
zeide hij, waarom ik u heb laten komen.
Is er nog altijd geen licht in de zaak.
Neen, excellentie, er is nog niets
veranderd. Maar ik geloof niet, dat
daarom de menschen, die de papieren
gestolen hebben, zich erg gerust gevoe
len. Ik geloof niet,, dat zij er al mee
naar het buitenland zijn.
De minister moest eventjes, 0, maar
heel eventjes, glimlachen. Daar beweer
de deze politieman, dat de papieren nog
wel in Engeland zouden zijn. En net was
Herbert Cheedle weggegaan om zich
gereed te maken het geld weg te bren-
Sen, waarvoor die papieren in Pr&nk-
zijk moesten worden teruggekocht.
Hm, zei de minister, ik weet het
niet, maar het lijkt me toch een beetje
onwaarschijnlijk, het is toch zoo moei
lijk niet een pakje documenten over de
landsgrenzen te krijgen.
Neen, een pakje onschuldige papie
ren niet, maar u moet niet vergeten, ex
cellentie, dat we te voren gewaarschuwd
waren. En niet iedereen neemt zulke
dingen mee, De lieden die wij in staat
achten dat werkje op te knappen, wor
den soherp in het oog gehuoden.
Ja, ja, zei de minister, maar a pro-
pos, de man die Harold Hunter u aan-
wsw' di« nog niet gevonden.
„dat is het zinnebeeld van het droeve,
moeilijke, aardsche leven en het reine
gelukkige bestaan hierna. De toren ie
•omgeven door stellingen, dat wil dus
zeggen dat het omhoog streven zwaar
en moeilijk is en dat wie hooger wil
komen
„De hulp van anderen noodig heeft,"
vulde ik in.
„Neen, dat om hooger te hooien met
zijn geest, sterke inspaninng noodig is,
zooals er inspaning ia geweest voor het
bouwen van die steigers. Vertel me eens,
waarom staat die hooiberg midden inde
stad?"
Symbool wees naar onze muziektent,
die hij minaohtend „hooiberg" noemde.
„Dat is onze muziekkioak.
„Ah, juist. De kunst in een sober ge
waad. De kunat in nederige tooi en onder
de vermomming van een hooiberg, die
aangeeft: de goede oogst na het werk."
„Wat zog je van ons Stadhuis?"
„Is dit het Stadhuis? Ik dacht, dat het
een fort was met schietgaten. Het ziet
er van buiten erg barsch en afwerend uit
maar daar binnen kloppen de warme
harten der raadsleden en ambtenaren
Het is de ruwe pij, waaronder een edel
hart klopt."
We gingen verder en kwamen op den
Wal bij het kerkhof.
„Dat," riep hij verheugd uit, „is een
uitstekende opvatting van den architect,
die dat huis heeft gebouwd. Vroeger
maakte men den ingang van een kerkhof
en de woning van een doodgraver somber
en grauw. Hier zien we blijde kleuren
en lachende tinten. Het is duidelijk, dat
daarmede bedoeld moet zijn, dat het
scheiden van dit aardsohe leven niet som
ber en met droefheid of met vrees moet
worden opgevat, maar dat men juist met
blijde verwachting kan gaan door de
Poorten des Doods."
We gingen verder en liepen langs het
voormalige exoeredtieterrein. Ik had mijn
gezol uitgelegd, wat die omgeving te zien
gaf en hij knikte nrnax voortdurend met
het hoofd.
„Ja, ja," sprak hij „hier tden wij 4en
toestand van het vaderland, zsooala die
was en is. Die muur met de pop ver
beeldt het verleden, het verlaten stelsel
van verdediging. Er naast ligt een ten
nisveld, dat beteekent, dat wij ons nu
vermaken met die vroegere oorlogsmid
delen Dan komen we aan den tegen-
woordigen tijd. Wat zien we hier? Een
veld, dat verbeeldt ona land, waarop
naast elkaar staan ces borden met het
opschrift: „Verboden toegang' Boven
dien een prikkeldraadafsluiting, twee
stevige hekken, waarop ook nog eens
staat „Verboden toegang en op den ach
tergrond een loods met kanonnen.
„Uit den tijd van Napoleon," vulde ik
aan, maar daar letts hij niet op.
„Let nu eens op. Wij zoeken onze
kracht niet in den oorlog, maar door ons
gezag (de zes borden) verbieden wij den
vijand den toegang tot ons land. Zou
hij toch over onze gTenzen komen, dan
dreigen hem onze kanonnen. Wat zie
ik daar verder nog?"
„Kippen," lichtte ik in.
„Juist, een symbool van onze gemoede
lijkheid, van onze vreedzame boerderijen,
die veilig liggen aether de beschermende
kanonnen."
Toen we onzen weg vervolgden, deel
de hij nog mede, dat de onleesbare bord
jes met straatnamen verbeelden de ver
trouwdheid der inwoners met die straten
en de bereidwilligheid om vreemdelingen
in te lichten. Op het Doelenplein vroeg
ik hem of hij ook oen symbool wist voor
de taalfouten boven het gebouw van den
waarborg en hij antwoorde, dat men
hiermede te kennen wilde geven, dat men
met gebrekkige kennis nooit de schatten
lijk.
Neen, helaas niet.
Die heeft de papieren waarschijn-
Dat is inderdaad waarschijnlijk.
Nu, als ge hem niet opsporen kunt
dan komt dat waarschijnlijk omdat hij
al weg is.
De detective schudde het hoofd.
Toch gelpof ik dit niet, excellentie,
antwoordde hij. We hebben zijn signa
lement, we hebben zijn portret. En hij
was nog in Londen toen we hem begon
nen te zoeken. Want zooveel weten we
al wel, dat verschillende personen hem
herkend hebben, ze hebben hem gezien,
zelfs met hem gesproken. Maar het
merkwaardigste 1b, dat Juist toen *ij
hem begonnen te zoeken, hij spoorloba
is verdwenen. Hij schijnt niet alleeft&te
weten dat hij gezocht wordt, maar ook
dat we zeer nauwkeurige gegevens heb
ben en hij waagt zich niet meer buiten,
sinds wij hem zoeken. Dat hij weg zou
zijn is niet waarschijnlijk. Aan de sta
tions, aan de havens, wordt gewaakt
door speurders die heusch niet zoo ge
makkelijk te misleiden zijn. Ze -hebben
heel wat menschen aangehouden, die
op hem leken, maar dat was uit voor
zichtigheid, we willen geen enkele on-
noodige kans loopan hem te laten ont
snappen.
Goed, fle vind het natuurlijk goed.
Mag ik a Ma vraag doen, excel
lentie?
Natuurlijk, ga je gang, hoorl
Heeft u nog iets gehoord van Ha
rold Hunter?
De minister aarzelde toch even om
een bewuste leugen uit te spreken;
toen zeide hij:
Neen, ik heb niets van hem ge
hoord.
Maar Leighbury had de aarzeling
wel bemerkt. Hij voelde dat de minister,
om wiJke reden dtu ook, siit de wwur-
der aarde, goud en zilver, zou kunnen
bereiken."
Ongelukkig kwamien we ook langs de
Kat en nadat hij het bordje gelezen had
met de uitnoodigimg otm naar de ten
toonstelling bij de Veerpoort te gaan, wil
de hij ook daarheen. Ik moest hem be
kennen, dat die tentoonstelling sinds een
jaar of vijf niet meer bestond, maar dat
nog altijd vergeten was om het bord met
de invitatie weg te nemen.
„Vergeten?" wel neen, riep hij uit.
„Dat is opzet. Het is in een permanente
Aprilgrap van het gemeentebestuur om
de reizigers in een prettige Joviale stem
ming te brengen."
Onderweg naar huis, toonde ik hem
nog „Het Sohoonhovenscho Wonder",
waarin hij zag, de ons niet bekende on-
derstroomingen in ons onderbewustzijn
en toen we thuis kwamen, was het eer
ste wat hij zei, toen hij tante en Jod zag
zitten:
„Ziedaar een trouw beeld der HolJand-
sche gezellige huiselijkheid."
„Nou," laohtte Teun, met zijn pijp in
«rijn mond, ,dan ben ik zeker een beeld
van de malaise, want ik ben al een paar
jaar werkloos."
„Neen," hernam Symbool, „integen
deel, je bent het zinnebeeld van de ijve
rige nijverheid, went je schoorsteen rookt
geducht."
door
,W. KERRJEMANS.
De ingenieur Felix las in zijn cou
rant een bericht over de verklaring
van een sterrenkundige, die uiteen
zette, dat de zonnevlekken niet alleen
de volken, /naar ook elk persoon
op zichzelf hevig beïnvloeden. De
vlekken zouden een sterke uitwerking
hebben op onze zenuwen, wij worden
er prikkelbaar door en zoo zouden
die vlekken, twist revolutie en oorlog
veroorzaken.
Toen Felix dit had gelezen liet hij
de courant uit zijn nand op den
grond glijden en nij dacht:
Als t niet waar is wat hier staat
bepeinsde hij. behoef ik me er ipet
verder mee bezig te houden, maar
als 't Wel, of ongeveer juist is dat
de zonnevlekken invloed hebben op
bet Individu en op het zenuwstelsel
jdan moet dit met Instrumenten aan
te toonen zijn. De samenstelling en
werking van dien invloed kan onder
zocht worden en dou* een nabootsing,
door een apperaat, dat een surro
gaat van 'de zonnevlekken levei%
zou ik dien zeilden fatalen invloed
kunnen opwekken Is dat gevonden,
dan komt het mij mogelijk voor ook
het omgekeerde van dat toestel te
vervaardigen en er een te maken
dat een weldadigen invloed uitoefent
or het individu.
Felix was iemaöd, die niet lang
bloei rondloopen met een denkbeeld.
HU begon onverwijld aan het onder
zoek, bestudeerde alles wat hij te
weten kon komen over zonnevlekken,
vroeg inlichtingen aan geleerden hier
over, kreeg gelegenheid het spectrum
der zonnevlekken van de fotosfeer
en van de zoogenaamde „fakkels'"
op de zon "te onderzoeken en toen
hij den aard van de influenceering
der zonnevlekken begreep, begon hij
aan een ontwerp voor een apparaat
dat stralen van omgekeerde ordu
uitzond als'de zonnevlekken.
Het was een zeer moejlijk een
uiterst ingewikkeld en subtiel werk,
en na vele mislukkingen stond Fe
il eid, zeide, maar hij kon dit,niet laten
blijken. En toen hij, na nog het een en
ander besproken ~U hebben, heenging,
mompelde hij:
Gij houdt iets voor me verborgen,
dat van groot belang is, maar ik kom
er wel achter, excellentie.
Wat de minister voor hem ver
borgen hield, daar kwam hij echter niet
dadelijk achter. Maar wel wist de dap
pere politieman een uur later dat het
stoomjacht van den minister in zee zou
steken. Wel wist hij dat daarmede Her-
bert Cheedle en diens bediende op reis
zouden gaan en ook dat lord Deane een
som in Duitsche bankbiljetten van de
bank had gehaald. Het had hem en een
paar van zijn beste krachten een an
derhalf uur van geweldige Inspanning
gekost. Maar wat hij vernomen had, aJ
begreep hij er de bedoeling niet van,
was voor Leighbury belangrijk, zoo be
langrijk, dat toen Herbert en zijn peeu-
do-bediettde de haven uitvoeren, ook
Leighbury aan boord was. Natuurlijk
zonder dat de anderen daarvan ook
maar eenig vermoeden hadden.
Zoo ging er dan tooh een detective
mee ter bescherming van den neef tan
den hertog, zooals de minister ge-
wensoht had, al wiat ht) het nu zelf
niet.
Maar de neef zou zich heel wat min
der beschermd gevoeld hebben, als hij
het had geweten.
Onverwachts hulp.
Intusschen had Harold een merk
waardig avontuur beleefd. Hij was zoo
wijs geweest zich zeer kalm te houden
ta geen oogenblik kon hij aanleiding
gegeven hebben tot wantrouwen. Dat
wist hij met de meest besliste zekerheid.
Wel maakte hij plannen voor ontvluch
ting an hij sukte al m geheel plan
Vriend, tot autobestuurder:
Wat nou? afschaffer geworden?
Nee maar, dat is toch niet wriAr?
Kom, nèèm jij d'r maar eentjel
Dat kan immers geen gevaar,
't Brengt je in de rechte stemming
En je zenuwen tot rust.
Kom, wees nou niet kinderachtig,
Neem maar een, als je 'm lust.
Volgens courantenberichten, is er een
wetsontwerp b* voorbereiding, waarin
bepaald wordt, dat aan autobeetnurdere,
enz., die een bekeuring krijgen wegens
drankmisbruik, binnen twee Jaajr geen
rijbewijs mag worden verstrekt.
Zoo is vaak de redeneering
In den knussen vriendenkring.
Het gevaar, hierin besloten,
Aoht men meestal te gering.
Maar dit zijn vaak de gevolgen.
Die men uit de krant verneemt:
„Autobotsingzooveel dooden
Drank was hieraan weer niet vreemd."
Autorijders, snelheddamenschen.
Toont u mannen met verstand!
Leidt uw wagens langs de wegen.
Met onwrikbaar vaste hand.
Eerbied voor een menachenleven.
Zij uw richtsnoer t' allen tijdl
Toont u mannen met karakter:
Veiligheid eischt nuchterheid!
li,x op het punt om zijn pogingen te
staken, toen hem iels wonderbaars
wedervoer. Hij zat in de tram en
oyerdacht zijn werk, ging nog eens
Ha waar hij zoodanigë verandering
zou kunnen aanbrengen, dat dereeda
gevormde stralen, kracht genoeg
kregen om op zekeren afstand op
een persoon in te werken.
De tram hield stil en een dame
stond op om het voertuig te verlaten.
Op het oogenblik, dat zij Felix voor-
bi]ging trad zij terug, boog zich over
hein en zeide haastig, maar duidelijk:
,U ïno,et de brandpuntsafstand ver
groe ten, een concave spiegel boven
de lens plaatsen en de batterij split
sen.""
Daarna ging zij weg. De ingenieur
zat een oogenblik verstomd, toen
stoof hij op en sprong van den reeds
weer voor tri jdemde tram. Hij zag de
niet
verbeteringen en de voltooing aan
to geven, voor zich, haalde haar tn
en sprak haar aan.
,Ik vraag u om vergeving, dat ik
u aanspreek, maar
„Ik begrijp het, antwoordde ril
mat, dat u verbaast! zijt, ik ben t
ook. Ik heb een vreemde eigenschap,
waarover ik niet het minste beheer
kan voeren.. Nu en dan, zonder dat
ik weet waarover iemand denkt krijg
ik |de oplossing van de zaak waarvoor
hij \zich inspant en tevens een onweer
sl aanboren drang om dat aan hem
of haar te zeggen. Zoo was 't ook
bij u.
„U weet dus niet
„ïk weet niets. Ik herinner me wel
wat ik gezegd heb, maar ik weet in
't geheel niet waarop dat betrekking
heeft.
klaar. Den volgenden naoht zou hij den
bewaker, als deze kwam kijken, neer
slaan. De man zou meenen dat hij in
bed lag, doch hij zou achter de deur
staan. En dan zou hij door het raam
Ontvluchten. Hij had in details bepaald
wat hij zou doen, maar van dit fraaie
plan kwam niets. Want den middag
voor hij 'a nachts de poging dan wagen
zou, kwamen twee bewakers bem me-
dedeelen dat hij verzocht werd met hen
naar een andere afdeeling van het ge
sticht te gaan, waar hij beter gehuis
vest zou zijn. Dit sloeg &1 zijn planm
in duigen, maar Harold rag wel in dat
hij thanrf meer dan ooit zijn zelfbeheer-
sching noodig had. De beide mannes
hadden een draagburryj meegebracht,
waarop zij handig Harold neerlegden,
die deed alsof hij nog zwaar ziek was
en zoo droegen zij hem weg.
Nu, hoorde hij de een zeggen, ik
begrijp niet, waarom voor deze het
strengere regiem noodig is. De zuster
had gelijk, het ls idioot.
Harold kon zioh door deze woorden
een gedachte maken wat er gebeurd
was. Plotseling moest het bevel geko
men zijn, dat hij naar de afdeeling
moest gebracht «worden, waar de pa
tiënten scherp bewaakt, feitelijk als in
een. gevangenis opgesloten waren. Zijn
gedrag had daartoe geen aanleiding
kunnen geven. Hij begreep dus, dat het
bevel daartoe van buiten gekomen moest
zijn. Zijn vijanden hadden dus het ge
sticht bezocht of zij hadden inliohtin-
gen ingewonnen en zij waren zoo bang
dat hij ontvluchten zou, dat zij geëischt
hadden, dat hij strenger bewaakt zou
worden. De dokter had toen dat bevel
gegeven en er was over gesproken,
want de zuster had er zich tegen ver
zet, zij had de overtuiging dat haar
patiënt werkelijk ziek was, aan geheu
genverlies leed «0 er niet aan. dacht te
„Het heeft betrekking op een be
langrijke uitvinding waaraan Ik werk
ik ben ingenieur en heet Felix. Mag
ik, als Lk uw advies beproeft! heb u
daarover rapport komen doen'?
O zeker. Mijn naam ia Llzfl Ver
beek.
„Bent u een dochter van professor
Verbeek?'*
,Jk heb die eer, hernam tij schert
send.'"
^Wel dan ben ik aan uwe familie
veel verplicht Uw vader heeft mij
aUerbelangrijkste opga-en verstrekt
over
„Over zonnevlekken zeker, vroeg
de jonge vrouw lachend. Dat ia zijn
hobby. Mijn moeder maakt zich min
der zorg over vlekken in haar garde
robe dan mijn vader over de vlekken
op de zon.
De laatste zijn ook van meer be
teekenis, zooals u misschien spoedig
zult vernemen, zeide Felix, waarna
zij scheidden.
De ingenieur ging onmiddellijk toe
passen. wat hl) op zoo mvsterieuse
wijze had vernomen. Hij bracht de
aangegeven veranderingen aan en
toen het apparaat geheel gereed was.
besloot hij om het uen volgenden dag
te beproeven.
Op dat oogenblik kwam zijn
ïer Tom bij hem binnen en v<
wanhopig, dat hij niet aangenomen
was voor de betrekking waarop hij
vast gerekend had.
In plaats van medegevoel vond hij
bij Felix opgetogenheid over die me-
dédoeling.
„Een prachtig geval, Juichte de uit
vinder. Ga daar eens zitten 1"".
„Wat ls er? Wat ga je doen?'"
„Ik ga je een betrekking bezorgen'
„Ben je dol geworden?"'
Felix zwaaide met zijn hand, richt*
ontvluchten. Maar haar tegenstand had
niet gebaat. Harold moest even glim
lachen. De teedere zorgen, die men voor
hem had en die vrees verried, dat hij
toch zou ontsnappen, deden hem be
grijpen dat Emile en consorten hun
doel nog niet bereikt hadden, dat zij
nog niet met de kostbare gestolen stuk
ken weg waren.
En zoo doodelijk ongerust over zijn
verhuizing was hij ook niet. Wel, bij
had een plan van ontvluchting ge
maakt, maar dat plan was zeer gewaagd
en zou uitnemend kunnen stranden.
Missohlen dit hij. de nieuwe situatie
opnemend, nog vrel een manier *end
om weg te komen. Het ls waar, hij zou
in de andere afdeeling beter opgesloten
zijn, vermoedelijk met tralies en zoo,
ngMkdaar stond tegenover dat men
JBUkn de gedaohte zou uitgaan dal
«GfüAook niet wegkomen kon. En Ha
rold wist bij ondervinding dat die over
tuiging bij de anderen soma juist «en
wegkomen mogelijk maakte.
Maar toen hij goed en wel in de
nieuwe afdeeling gebracht was, was rijn
stemming toch wel weer even gezakt!
Men was met hem een paar deuren
doorgegaan, dikke eiken deuren met
ijzer beslagen, die voorzichtig achter
hen gesloten waren. Men kwam met
hem in een kamer, die een cel geleek,
die voorzien was van een veel kleiner
raam, dat zoo hoog was aangebracht
dat hij er niet doorkijken kon en voor
zien was van zware tralies. Neen, hü
was nu echt in een gevangenis.
Hij begon te protesteeren, niet omdat
hij meende dat dit hem iets zou helpen,
maar omdat hij wel begreo dat, als
hij niets zeide, juist de anderen
waan zouden krijgen.
(Word* vervolgd.)
arg-