Groote Tarlelsueriaging «oor Auto's
Groote Opruiming
Hierisv.d.Horst
m
UUIki urm n tinutiitiii
BAAADSTOfFIH.
1. HOOfiïÉZEII)
COR v. d. HORST
SM IE SMULLEI
A. Plaatsman (wegens vertrek)
A. VAN IPEREN
¥glj
C. DE GRUIJTER BOEKEN
2.12
BURE M0USETTE
3.»
damen
Spotprijzen! - Alles moei weg!
Groole Sinf Nicolaas-Reclame
LETTERS ARTIKELEN
A. VAN MAMEREN
OVALINE
een groote keuze aanbieden, die aansluit aan
VULPENHOUDERS SPELEN LEDER-
ALBUMS ENZ. ENZ. TELEFOON 49
WAREN - FOTO-ARTIKELEN
de tijdsomstandigheden
SCHOONHOVEN
Kanarie
vogels
CRÊPE ARTILLON
-.84
AFGALAINE
1.^ I.80
MANTEL VELVET
NIEUWE ZENDINGEN
MANTELSTOFFEN
Molor-Ponlveer Bergambacht-Streefkerk
Anthraciet
Eierkolen
Stukkenkolen
Nootjeskolen
Cokes
Briketten enz.
h Schoonhoven en
Ie Groot-Ammers.
Teieioonnummer: schoot houen 3
nia utjoori at
t o
at d
door bij
2»a« hi«a».
SINCLAIR
SINCLAIR OLIE
EXTRA SERVICE
motor Oil
SCHOONHOVEN
Cadeau
Cadi
LENSEN's Meubelbedrijf
„Hel Wille Huis" 8c|1
Koopl bij ons Uw SI. Nicolaas Cadeau
HALT!
HALT!
WAL 9 - SCHOONHOVEN.
DUBBELE V00RDEELEN
N. V. v.h. M. Ra venswaay Zonen, Gorinchem
HALLO I HALLO I
Onze etalage Is gereed
St. Nicolaas Cadeaux
Komt allen zien
Toegang vrij
Het beste adres
Is op
de
Haven
bij J.
C.
WOLFF.
Van Rondom s
FEUILLETON.
Mengelwerk.
Wraak.
WAPENSTILSTANDSDAÖ.
EERSTE BLAD.
NIEUWSBLAD VDDB TUID-HOLLAMD EN UTRECHT, Schoonhov.nKh.
Qmirml
Andere tijden
Toch VerblIJdon
Bij C. DE O.
Vallen do prijzen
Voor a.s. St. Nicolaas kan ik U
mée
P UITTEN BOOGAARD. M.rktvald
Haastrecht, ksn de koperpoets SI-SO
met vertrouwen aanbev/len. SI-SO
poetst aohitterend en is* voordeeliv in
net gebruik.
Steeds groote voorraad prima
ZANGERS met garantie.
Zing. Sijsjos 1; Robijntjes 0.75;
Vinken 0.40; Puttere 2; Kardi-
3.50; Grasparkieten 2
nalen
per paar enz,
VOGELKOOIEN voor alle soorten
Vooels In koper v.a. 3.70; wltlak
3; vertind 1.65; hout v.a. 1.30
Vogölkooistandaarda, Tafels, Han
gers en Kettings. - Aquariums
voor koudwater en tropische vis-
aohen Vischvoeder, Wawll,
Oaphnia Waterplanten
Hevels Rotsen enz.
LObF 'm
Voqel- en Aquorlumhanriel
KLEIWEG SS GOUDA
c
IN GROOT MODERN
KLEUR ASSORTIMENT
90 c.M breed
IN MODEKLEUKEN
90 C.M. 130 C.M
NIEUWSTE KLEUREN
90 c.M. breed, vanaf
HET MO DE-ARTIKEL
VOOR WINTERJAPONNEN
IN PRACHTKLCUREN.
STALEN FRANCO
OP AANVRAAG
28 Hoatdateeg 31, Rotterdam
Van..t heden:
Gewoon tortel O O cent von 5—24 uur
Couponboek] geldig voor 10 overlochlenI 5.50
h 20 i, 10.00
Voor vlugge en nette bediening wordt steeds zorg gedragen
DE DIRECTIE.
Botorlottar
Spoorbankot
Gevuld Spsouleaa
Boter Speoulaae
Gebakjes
Mareepain
van
FRANS DRIESEN
Banketbakkerij
Lopikeratraat 38
Sohoonhoven
Telaf62
owwwwwwwwwi
ALLE aoortan
lavapt da
uit hare opalagplaataan
Wij raden U dringend aan voortaan
niet anders te gebruiken dan SI-SO
de goede koperpoets In Tuben, omdat
dese de beste is. Tuben van 10 ot.
by Wed. R. 8TEKHOUWER,
Hoofdstraat, Haastrecht.
ALLES WORDT OPGERUIMD TEGEN BELACHELIJKE
LAGE PRIJZEN. WILT U NOG PROFITEEREN VAN DIE
NPOTPRIJZENT KOMT DAN ZIEN EN U KAN NIET LATEN
TE KOOPEN, DUS LAAT DIE KANS U NIET VOORBIJ OAAN
WET DER SMERING
Voor iedere machine, in tedere
periode der gebruiksduur,
bestaat een technisch-juiste
welke maximumsnelheid en
m ranHomfltii nor7aLorj
VAN
MOTOSOlLl
HOOFD VERTEGEN WOORDICERi
In kwaliteit hel hoogst
In prifzen het laagst
Loplkeroiroal 4
RAVENSWAAVs
brengen u geluk
WANT:
Bij ons koopt U uitsluitend prima kwallteltl
Bij ons koopt U zeer voopdeeligl
Bij onsvindt U de grootste sorteering Meubelenl
Bij ons krijgt elke kooper bovendien een mooi
Cadeau naar verhouding van het besteede bedrag
DUS!!!
PRIMA KWALITEIT! - LAGE PRIJZEN!
EN MOOIE CADE A U X1111111111
Daar wij de geheele Emaille- en IJzerzaak van de Firma
A. BRUSSEN hebben overgenomen, zijn wij thans ruim
geaorteerd in de beate kwaliteiten Emaille- en
Landbouwartikelen, waaronder ook Watarfornuizan
Bieten-Snijmachine, Baeoulee, Weideeg, Bier-
pomp, enz. Wij ruimen alles op tegen lage prijzen.
Komt zien en profiteert van'de gelegenheid!
door het gebruik van Lettera-Koffle Groen I BIJ elk half
pond Letterakoffle Oroen twee aztra Cadeau-Bonnen,
welke geheel apart kunnen worden opgespaard.
Tijdelijk ventrekkan wij bij elk ona Lattere-Caoao een
".!Vpe,e!ÏOed, e? bl),eJ,lp?nd Lettere-Margarlne een
prachtige kleurplaat met bljbehoorende verf en penseel, vooreen
te houden kleurwedilrljd. Vraagt Uw winkelier 1
Pellkaart Serie No. IB05 (A. A. VAN VUOT, Mank).
RUIME KEUZE
Lopikeratraat 40
SCHOONHOVEN
Voor moolo Spoolgooderen
Poets Haard, Fornuia en Kachel met
voor warme en koude Kachdi. Zorg toch dat ge de echte OVALINE
kriigt Vraag Uw winkelier een doosje OVALINE; een Ooosjs OVALINE
bevat den dubbelen Inhoud van een tube KHchelglans rn is dus veel
voordeeliger. Doosjes OVALINE bestand tegen 't felste vuur
Oordeelt zelf oVer de genees
kracht van Rlchter's Anker
„PAIN-EXPELIER"
tegen pijnen tengevolge van
Rheumatlok, Jicht, Spit. enz.
y houdt voortaan zeker 'n
flesch von 95 cent In huis.
Goede drogisten verkoopen
6 DECEMBER NADERTIIIII
dus extra sorteering doch niet enkelin Sigaren
Wat zegt U van een blijvende surprise?
Zou een lederen Sigaar- of Sigaretten-Etui, een luxe
metalen Sigarenkist, Tabakspot of Aschbak, Rookstel
of Slgarenbeker, Pijp, TabaksakAanstekerems, enz.,
niet meer worden gewaardeerd?
Schitterend Is onte collectie en voor elke beurs II
Beleefd aanbevelend, SIQARENMAO, „CUBA"
Loplkerstraat 3 - SCHOONHOVEN
Dubbel zuinig is troef
van 't jaar. Onze „Albion" it
zuinig in prijs in zuinig In
kolenverbruik, maar kwistig
met warmte. Fraai model,
dubbele circulatie en venti
latie, compleet geplaatst
slechts 120.-. Haardkachels
vanaf f 27.50, zeer decora
tieve modellen, uitgerust met
de nieuwste vindingen op t
gebied van warmtetechniek.
Nw, Markt f^0, Rotterdam. Rotterd. Dijk 247, Schiedam
«k
T
TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD VOOR *UïD*HOLLAND EN UT-REOHTVtSchoonhovanschB Courant
VRIJDAG 13 NOVEMBER 1931.
door JAN KIJKUIT.
Een droef onderwerp met oen
blij slot.
Ik muendo Uuito verkeerd te verstaau
en dacht dat zo sprak van zooiets als
„bjerrolokken' en dus vroeg ik:
W at zegt u nu toch, tante?"
„ik wist met," herhaalde tante ern
stig, „dat we zulke sjerreiokken in ons
-land haddon."
„iSjerroiokken," herhaalde ook ik be
dachtzaam. „bjurrciukken? Weet jij wat
dat zijn Jod?"
Jod trok hulpbehoevend zijn schouders
in de hoogte.
„Zoo, dat valt me dan niet mee van
jullie," ging tante voort, „ik dacht dat
jullie, die altgd mot je neuzen m hoeken
zitten, wei zouden weten dat oen sjorre-
iok een heele slimme detective is."
„Oooooouo," gilden we allebei, „be
doelt u dat?"
„U bedoelt," zoi Jod, ondorricKtend,
„den Kngolsclmian Sherlock Holmes"
en Jod sprak don naam op zijn prach
tigste Eugelseh uit.... Sjeurlk Horns.
„Nou ja, van mijn talen zijn do bosto
kantjes oen beetje of," hernam tante
goedhartig, „maar ik wil dan in elk ge
val zeggen, dat we hier toch maar echte
Sjerreiokken hebben. Donderdagavond
wordt dio arme notaris in Gorinchem
vermoord en Maandagavond bobben ze
den dader al achter slot. Zaterdagavond
gaan ze op z'n Amerikaansch een kan
toor in Schipluiden uitrooven en Woens
dagavond zitten de drie schurken al in
het govang."
„Ja," zoi ik, „nu nog een Btapje vor
der en dun zijn we waar we moeten zijn,
namolijk. do dudora pakken vócr ze den
misdaad hebben begaan."
„U vergoot, tante," merkte Jod op,
dat vau de arrestanten inzake den Schip-
luidenschen ovorval niet vaststaat dat
dit do daders."
„Je bedoelt zeker omdat zo nog niet
bekend hebben?" vroeg tante. „Er zullen
bewijzen genoog zijn, anders zouden ze
die mannon maar niet in het kot zetten."
„Tanto," vermaande onze rechtgeleer
de neef," nu spreokt u toch. zeer oujuri-
dische taal. Ten eorste is een bekente
nis geen bowijs. Als eon verdachte be
kent en or zijn goon bewijzen, dan kan
hij niet veroordeeld wordon. Hij moot
zijn bekentenis ook kunnen bewijzen. En
dat ze die mannen maar niet zoo in liet
kot zetten, is helaas ook can onjuiste
opmerking. Velen vinden on ik deel
hunne moening dat rechterlijke amb
tenaren en commissarissen van politie
hooi wat minder vlug moesten zijn mei
hot in voorarrest zotten Zij gaan daar
toe voel te gomakkolijk over en vergeten
dat iemand, ook al is hij volmaakt on
schuldig aan eenig feit, nooit moer den
smaad kon kwijtraken van in voorarrest
te tiobben gezeten, verdacht van een of
ander misdrijf, Hoe dikwijls lozen we
niet dat een verdachte op vrije voeten
gesteld is moeten worden wogons gebrek
aan bewijs."
„Ja, dat is wol zoo, maar dat wil nog
niet, zeggen, dat ze hot niet gedaan heb
ben," viel tanto in.
„Best, laat ons aanonmen, dat er een
HET DRAMA OP HET JACHT VAH
DEH HERT0Q.
16
Ertfln, alles was schitterend gegaan en
over eenige uren zou men in Frankrijk
zijn. Emilu wreef zich in de handen.
Do nacht was intusschen gevallen en
Emile beschouwde met belangstelling do
lichten aan de Fransohe kust. Zoo lang
hij nog aan boord was, moest hij nog
don schijn bewaren of hij de bediende
was van Herbert, maar heel druk maak
te hij zich met zijn pseudo-meester niet.
Herbert trouwens stond bij den kapi
tein op de brug, terwijl Emile lager op
het dek wandelde. Er waren hen dien
middag verschillende schepen gepas
seerd, het Kanaal is nu eenmaal druk
bevaren en ook hadden zij eenmaal een
oorlogsschip gezien. Hot kon dus niets
verwonderen, toen de kapitein tot Her-
bert zeide:
Ziet u daar in de verte die rook
pluim? Hat is een torpedo-jager en hij
gaat full speed.
Herbert toonde niet veel belangstel
ling. Maar na eenige minuten zei de ka-
pitoin weer:
Men zou haast meenen dat hij ons
hebben moest.
Maar dat is toch onzin, torpedo
booten van onze marine houden toch
geen schepen aan, wel?
Natuurlijk niet, dat wil zeggen, niet
als er niots bijzonders aan de hand is.
Dus ze zullen niet aan boord ko
men, vroeg Herbert.
Weineen, ze zullen ons praaien,
aat is alles.
Herbert verliet de brug en -wenkte
Emile. Hij vertelde wat bij van den ka
pitein had gehoord.
Emile, die ook al oenigen tijd dat oor
logsschip in het oog had, scheen toch
de zaak niet bijzonder prettig te vinden.
Het is mogelijk, zoi hij, dat het
niets tc betoekenen heeft, maar ik zal
toch niet gerust zijn, voor we in Frank
rijk zijn. Kijk me die boot een krankzin
nige haast'maken.
Inderdaad, de torpedojager was hen
•t aantal van hen, die wegens ge-
•rek aan bewijs, in vrijheid worden ge
steld, wel schuldig zijn aan de daad,
waarvoor zij gevangen zijn genomen, dan
blijven er toch ook nog oon groot aantal,
die onschuldig zijn en die nu voor hun
leven geschandvlekt zijn. Voor beroeps
misdadigers beteekent zoo'n gevangenne
ming niets. Ze gaan er nog prat op dat^
de rochter hun niet heeft kunnen sn&p-
pen, maar voor de fatsoenlijke menschen
is hot iots vreeselijks. Stel u eens vcor
Jod kook eens even naar mij en ver
volgde:
dat ze Jan hier gearresteerd
hadden als verdacht van moord op don
notaris en dat ze hem na een paar da
gen hadden vrijgelaten. U begrijpt toch
zeker wol, dat hij hier geen loven moer
zou hebben en dat ze hem tot zijn dood
zouden nawijzen en zeggenHij heeft
eens gevangen gezeten, toen hij verdacht
werd van een moord."
„Dank je, Jod," onderbrak ik, „als ik
oens iemand met een moordenaar moet
vergelijken, zal ik ook eens aan jou den
kon."
„Jullio praat allemaal van een moor
denaar," ging Jod voort, „maar dat is
die Slob hoelemaal niet. Hij is een dief
en misschien een gevaarlijk man, die, na
iemands dood te hebben veroorzaakt, be
daard het huis doorzoekt om te stelen,
wat hij kan gebruiken, maar oen moor
denaar is hij niet."
„Hij heeft toch meneer Staal doodge
slagen," meende tante.
„Zelfs als hij dat gedaan had, zou hij
nog geen -moordenaar zijn, want dood
slag is iets heel anders dan moord.
Doodslag is iemand opzettelijk van het
leven horoovon, moord is hot als men dat
doot inet voorbedachte rade. Maar deze
Slob hooft niet de opzot gohad om don
notaris te dooden. Hij hooft» alleen letsel
toegebracht, dat don dood tengevolgo
hooft gohad, zonder dat hij het opzet had
om to dooden. Hij zal dus alleen gestraft
kunnen wordon wegens mishandeling
en diefstal."
„Zoo, nou, dat zou ik dan schandalig
vinden," viol tante heftig uit. „Die
rechtsmannen weten altijd een smoesje
te vinden om een schurk vrij te krijgen.
Heeft hij den notaris vermoord of niet,
zou ik maar zeggen."
„Dan zal iedereen u antwoorden:
„Neen, tante Betje." De notaris is over
leden aan hartverlamming tengevolge
van schrik en opwinding, want geen en
kele der wonden was doodelijk. Als ik
iemand een duw geef van niks en hij
schrikt daarvan zoo dat hij dood blijft
dan heb ik toch geen moord gepleegd?"
„Ik hoor 't al," zoi tante teleurgesteld.
„Ik zie 't al gebeuren, dat die moord e-
naaT er met een paar jaar afkomt on zijn
vrouw krijgt zeker niks. Als ik wat te
zoggen had werden ze allo twee opge
hangen."
„Zonder in aanmorking te nomen hue
zwaar do schuld was van don oen en
van den ander?" vroeg Jod.
„Jod," zoi ik nu, „je begrijpt niet
goed wat do oigenlijko kwestie is. Tante
is anders niet zoo bloeddorstig, en voor
de roovers uit Schipluiden zou tanto ook
niet de gnlg oischen maar de hoofdzaak
is hier het feit, dat oon man uit haar
streek zooiets heeft gedaan. Iemand, die
voorbijgostoomd mot oen groote vaart.
Waarom doet bij dat, vroeg Her
bert, als hij ons
Maar hij voltooTde zijn zin niet, want
opeens klonk er een kanonschot.
En dadelijk word do vaart van het
jacht minder.
Herbert wus weer naar do brug goloo-
Wat beteekent dat nu, kapitein?
vroeg hij.
Bevel om te stoppen, zei de kapi
tein. En dat doen we natuurlijk. Ze
schijnen bang geweest te zijn, dat we po
gingen zouden doen om hen te ontkomen.
We zijn hier vlak bij de driemijl-grens.
Als we daar over waren, zouden we op
Fransch grondgobied zijn en geen En-
gelsch oorlogsschip zou ons dan kunnen
bevelen te stoppen. Ze hebben ons dus den
pas willen afsnijden. Kijk, hij seint.
Herbert begreep van dat seinen niets,
maar de kapitein zei hem na eenige
oogenblikken:
Wo moeten stoppen, hij zal zoo
kort mogelijk langs zij komen en een
boot uitzetten.
Herbert wist niet wat er stond te ge
beuren, hij ging weer naar
deze dit hoordo, zeido hij
Het is mis hoor, dit betreft niet een
gewoon aanhouden, want de kapitein
van de torpedojager weet nu al lang welk
schip dit is; het is op ons gemunt, zij
halen ons hier af.
Herbert trilde op zijn beenen:
Hemel, riep hij, aUes is
loren, en wij
Hou jo maar kalm, man, zei Emile
scherp, er is altijJ nog een kans, ver
raad je niet door je idiote angst.
Maar Emile zelf was overtuigd, dat
de kans al heel gering was. Op de een
of andore wijze moesten zij toch verra
den zijn en dat kon niet anders dan
doordat Harold toch uit het gesticht,
waarbinnen hij was opgesloten, was ont
snapt.
Toen het jacht stil lag, was ook de
torpedojager dichtbij komen liggen en er
werd daar een boot te water gelaten.
Emile twijfelde niet meer, maar hij bleef
volkomen kalm. Het spel was verloren,
dat is te zeggen, hij zou de papieren niet
kunnen wegbrengen. Maar men zou hem
nog niet bewijzen kunnen, dut hij zs ge
in Woerden woonde en die in Gorin-
m en Noordeloos heeft gewoond en
die overal familie en kennissen heeft in
deze streek dat treft haar zoo diep.
Jod keek tante vragend aan. .Zij
zuchtte en antwoordde:
„Ja, dat is misschien wel waar, wat
Jan daar zegt. Ik trek zulke dingen na
tuurlijk ve0l meer °P mbn fatsoen, dan
wanneer iemand uit een ander stuk van
't land dat had gedaan."
„Wel, tante," zei ik, „dan moet u even
goed meer plezier beloven aan do goede
dingen uit deze streek. Zooals nu bij
voorbeeld aan het feest in Ameide."
„Daar kan jo nu weer eens aan zien
wat een good slag volk het hier is,"
merkte tante ver lieugd op. „Als je zoo
de raadsvorslagen leest met die drop en
dat op den grond spuwen en die herrie
en zoo, dan zou je denken dat de burge
meester van Amoide en Tienhoven oen
loeilijk leven had met zijn raadsleden en
zijn gemeentenaren, maar als je nu hoort
hoe ze gedaan hebben bij het huwelijk
van den burgemeester, dan zie je wel,
hoe een hartelijke menschen dat zijn.
Eerst feest in Ameide, toen met 12 auto's
feest gaan vieren in Hilversum en dan
Woensdag nog eens een blijde intoent
van het jongq paar."
Teen stond met zijn pijp in de mond
te grinniken, dat de rookwolken er uit
dampten:
„Dat noemen ze," zei hij guitig, „de
macht der vrouw."
Dit gesprek werd gevoerd Donder
dagmiddag.
Dunkley en Yeats waren jarenlang in
tieme vrienden geweest en compagnons.
Ze hadden ruzie gekregen en waren woe
dend uiteengegaan.
Dunkley's boosheid was zwijgend en
kalm geweest. Die van Yeats was eerst
heftig, luid en daarna stil kwaadaardig.
Zacht had hij gezegd dat hij het Dunkley
vandaag of morgen wel betaald zou zot
ten.
Dat was bijna drie jaar geledon. Gedu
rende dien tijd had Dunkley niets gezien
of gehoord van Yoats. En vanmorgen
waren zo elkaar bijna tegon het lijf gO-
loopen, toon ze een hook omsloegen.
Even hadden ze elkaar ondorzoekend
aangekeken. Toen waren hun handen als
vanzelf -naar elkaar gegaan en hadden
elkaar omklemd in do oude hartelijke
handdruk der vriendschap.
Ze hadden samen gelucht en op de
verzoening een flesch wijn gedronken.
Ze hadden niet veel gesproken. Hun
geest was te zeer in beslag genomen door
herinneringen aan het verleden.
Woon je in New York? vroeg
Dunkley na een lange pauze.
Ja. Hier is mijn adres.
Hij krabbelde het op een blaadje, dat
hij uit jjijn notitieboekje scheurde en gaf
het aan Dunkley. Deze gaf hom zijn
kaartje in ruil.
Kom vanavond bij me eten, Yeats,
zei Dunkley.
Yeats keek op het kaartje en schoen
er diep over na te denken.
Nee, antwoordde hij tenslotte, ik
wou liever, dat jij bij mij kwam.
Zooals je wilt, zei Dunkley. Hoe
laat?
Aoht uur?
Ja. Dat schikt me.
Precies om aoht uur klopte Dtmkloy
aan de deur van Yeats' flat Hot was ar
moedig gemeubeld. En plotseling drong
het tot Dunkley door, dat zijn oude
vriend en vijand er uitzag, alsof hij het
heel hard had. Zijn pak was eenigszins
Wa
stolen had, indien ze niet in zijn bezit
werden gevonden.-Daarom wilde hij er
zich van ontdoen, dan kon men hein
niet veel maken.
Ik ga de stukken waarover het gaat
in zee gooien, zoi hij tot Herbort.
Herbert ontstelde.
De stukken, bub jij die dan bij je,
Herbert uit.
at dacht je dan, sufferd, dit was
immers de mooiste manier om ze weg
te krijgen, o hemel, hij heeft nog met
eens er aan gedacht, dat ik daarom dit
prachtige zeereisje met hot jacht van den
minister ontworpen 'had,
Emile stond geroed om de papieren
weg te gooien, hij had een stuk ijzer ge
vonden en een klein pakketje gemaakt,
dat met dit stuk ijzer was bezwaard.
Nou daar gaan ze, waar we zoo
veel voor gewaagd hebben, zei hij.
Maar ze gingen nlet,„ want meteen
stortte zich iemand op hem om hem dat
pakje te ontrukken.
Er ontstond een verbitterde worsteling
Leighbury, want het was de man van
Scotland Yard, die zich op Emile ge
worpen had, vocht als een leeuw, doch
hij zou het onderspit hebben moeten del
ven. Maar plotseling werd het doel van
het dek waar de vechtpartij plaats vond,
verlicht door den hellen schijn van een
zoeklicht. Wat er daarna precies ge
beurde, is niet zoo gemakkelijk te zeg
gen, maar Emile kreeg een slag op zijn
hoofd,.die hem oven bewusteloos maak
te. En hij vond zich zelf terug in een
kajuit van het jacht. En tegenover hem
stond alleen maar Harold Hunter, de
edelman in geheimen dienst
Tsa, waarde monsieur Emile, zeide
hij op zijn vroolijk spottenden toon, dit
maal was het al weer op het randje af.
Het spijt mij dat ik u een nogal forschen
tik op het hoofd heb moeten geven.
Maar hij was het tiende zoo hard niet
als ik van een uwer helpers kreeg.
Niet op mijn bevel, ik wist daar
niets van. De kerel handelde op eigen
initiatief.
Dat dacht ik al. Enfin, maar ik
moest u nu wel een flinke opstopper ver
koopen; ge had den man van Scotland
Yard haast vermoord.
Een man van Scotland Yard, wfti
De 11e November.toon zweeg 't konen.
Toen rees, hoewel Mohuohter, de vredeezon.
En ieder jaar, ate weer die da# genaakt,
Wordt voor éón minuut è.1 't rumoer gestaakt.
En in dezen enkelen, korten stond,
Gedenkt men de dooden van 't oorlogsfront.
De mannen, die eens in den weroldbrand
Hun leven lieten voor 't vaderland.
Daar stonden weer duizende* stil devoot,
Bij 't graf van een zoon of echtgenoot,
En klaagden opnieuw weer don oorlog aan,
De oorlog en al zijn bedrog, zijn waan,
De oorlog, die zooveel schoons heeft verwoest,
Diie 't monschdom beval, dat het haten moest!
Die alle beschavingswerk veraoht.
Die zelfs d' overwinnaar geen zegen bracht!
De wereld draalt door en de meneoh vergeet;
Ook zelfs het verschrikkelijk oorlogsleed,
En waar oerus 't kanonvuur zijn offers vroeg,
Daar arboidt de landman met don ploog.
Toch worde op dien óónen dag in 't jaar
De momchheid gewezen op 't krijgsgevaar,
Dat overal oprijat nog telkon koor;
Nooit woede op aarde een oorlog meer!
versleten. Deze teokenen van armoede
deden Dunkley verdriet, maar in zeke
ren zin was hij er blij om. Want hem
zelf ging het voorspoedig, dus kon hij
hom helpen.
»Na een gesprek over allerlei onver
schillige onderwerpen, stond Yeats' op
en ging naar het buffet, waaruit hij een
vierkante flesch en twee glazen haalde.
Hot is oude Schotsche whisky, zei
hij, ik heb geen moderne oocktails. Wil
je een glas?
Graag, zei Dunkley, maar geen
storke, want de dokter zegt dat mijn hart
niet al te goed is. Die whisky van jou
is erg sterk, dat weet ik, en ik moet
voorzichtig zijn. Dus flink water orbij.
Yeats glimlachte en schonk er de
helft in van zij eigen hoeveeihoid. Toen
schonk hij er uit oen halfvolle waterkaraf
bij.
Ze stonden op en klonken, waarna ze
ieder hun glas in éón teug ledigden, roo
ds hun gewoonte was geweest in vroe
ger dagen.
Maar nauwelijks had Dunkley zijn
glas neergezet, of hij groep mot bolde
hunden naar zijn keel. Zijn lichaam vor-
trok krampachtig. Toen werd het don
ker om hem hoen.
Hij ontwaakte uit een benauwde
droom en ontdekte dat hij gebonden was
hij hier ai dteo tijd aan boord?
- Ja, een knap stukje werk van hem,
vindt go niet. Hij had eigenlijk nog niet
oens zoo^n ornstigo verdenking tegen u,
maar hij begint goloof, ik, er nu oon
beetje van te begrijpen.
En wat gaat or nu gebeuren, vroeg
Emile.
Daar wil ik hot juist mot u over
hebben." Ik houd niet van looze bedrei
gingen. Maar go zult er lpolijk aan toe
zijn als ik u meeneem nitefr Engeland.
En dat zul je natuurlijk doen!
Neen, dat wilde ik juist niet doen.
Hè, waarom niet, ge moogt dat niet
laten.
Ik doe het ook niet om jou te spa
ren, al vind ik jou niet de meest on
sympathieke van mijn vijanden. Ik weet,
dat ik heel openhartig met je spreken
kan. Als ik Jou meonoem en jij terecht
staat dan is natuurlijk ook Choedle van
de partij. Nu wil ik ovenwei Herbert
Cheedletsparen, begrijp je?
N&n, ik begrijp niet waarom jij
zoo'n hondsvot van een kerel sparen wilt
Enfin, dat doet er niet toe. Ik wil
hom sparen, ik ben van plan hem te In-
ton ontsnappen .en jou dan meteen. Op
éón voorwaarde.
Aha, en die voorwaarde is?
Dat ge mij uw woord van oer geeft,
dat ge niet zult openbaren welke rol
Herbert Cheedle ln deze geschiedenis ge
speeld heeft.
Dat kan ik natuurlijk helovon, de
kerel interesseert me heel weinig. Maar
denk er aan. hij heeft nog vijfduizend
pond ook b/zich, die niet van hom zfjn!
Dotfr weet ik alles van. Onthoud nu
dit. Ik neemde papieren en de heer
Leighbury, dien gij haast geworgd hebt
moo op den torpedojager. Ik zeg den ka
pitein van het jacht dat hij Cheedle en
jou te Boulogne afzetten kan cn dan te-
rugkeeren moet. Waar Je verder blijft is
voor je eigen rekening, En je laat mijn
waardo neef schieten, hij doet het beste
te probeeren elders een nieuw leven te
beginnen. Ga je hiermee aceoord.
Ja zeker, doe ik dat; kijk, dat prul
van een neef van u bezorgt me ven slotte
toch nog meer voordeel dan ik had kun
nen vermoeden. Zonder hem zou ik dat
kansje niet gekregen hebben.
Neen. dat zoudf ee ook nietl
ïïiormoe ras dit gesprek ufgclnnrim
van het hoofd tot de voeten in stijf ge
knoopte koorden.
Hij zat voorover in een, stoel. Over zijn
mond was een doek zoo stijf gebonden,
dat hij zijn lippen niet kon bewegen.
Vergeefs worstelde hij wanhopig om
Iob te komen. Hij probeerde te schreeu
wen, maar kon slechts een gesmoord ge
rochel ultstooten. De deur ging open en
Yeats kwam binnen, een kwaadaardige
grijnslach op zijn gezicht.
- Nou, Dun, zei hij met een booze,
heesche lach, je ziet dat ik vergeven, nooh
j vorgeten heb. Dat goed, dat ik uit de ka-
I raf schonk in jo glas, was eon eccence,
uit oen Indische bloem gedistilleerd. Ik
had or vergif in kunnen doen inplaats
van oen bedwelmend middel. Maar dan
zou jo oen te gemakkelijken dood gestor
ven zijn.
En weor dio sohorre laoh, die krank
zinnigheid verried.
Tussohen je voeten, vervolgde hij,
is iets, wat op oen zwart touw gelijkt
van drie ol lengte. Nu, dat is oon hooi
gewone lont. Je kunt dit uiteinde zien,
dat ik nu met mijn hand aanraak. Hst
andere olndo kan jo niet zien, want hot
ligt onder je stoel. Er Is nog een tinnen
vaatje met dynamiet ook onder.
Hij stak oen lucifer aan en hield het
vlammetje aan het uiteinde van het
De kraohtigo woorden, die Harold zijn
bum inden neef Herbert toevoegde, zullen
we maar niet weergeven. Hij gaf hem
zijn duidelijke verachting te kennen.
Een uur later stoomde de torpedojager
naar de Theems terug. Mijnheer Leigh
bury, die gewoon was veel up te merken,
maar die zijn mond kon houden, kreeg
van Harold de noodlge uitleg. Hij wae
dozen dankbaar voor zijn tijdige hulp.
Te drommel, zei hij, ik dacht dat ik
mijn laatste werk gedaan had, wat een
koelbloedige en, krachtige kerel ls dat!
De dank is gohoel aan mij, zei Ha
rold, do miniator zal weten, dat wij door
uw werk de papioren terug gekregen
hebbem
Neen, neen, ik heb er aan geholpen,
protesteerde Leighbury en ik zou niet op
do gedachte gokomen zijn me ook ln te
schepen, indien ik niet bemdilct had, dat
de minister iets omtrent u vernomen Had
dat hij» niet wilde weten. Ik was vreon®-
lijk ongerust over u en ik ben meege
gaan, niet met do idee, zóó do ontvreem
de stukken te vinden, maar om u te red-
don.
Daarom heb ik te meer roden om
dankbaar te zijn.
Harold kon den minister do gestolen
stukken terug geven, hij verzocht hem
dringend om te zorgen, dat de man van
Scotland-Yard een flinke belooning zon
- Waar jij dan, jongen?
O, daar zorgt mijn oom voor, zei
Harold.
Hij kon zijn oom mededeelen dat de
gestolen geheime stukken weer op hun
plaats waren, dat de naam van Her
bort niet genoemd zou worden als mede
plichtige aan den diefstal en dat men
Herbert wel niet weer zou zien, daar
deze zijn geluk wel elders zou gaan b«-
De hertog was ln do wolken met het
geen Harold toch bereikt had.
Ik zou wel een onraonsch zijn, zei
de hij, als ik me nog verzette tegen jouw
hartowensch, welaan, trouw mademoisel
le De Vignard, ik gelopf, al is zij maar
oen artiste en van niet adellijke afkomzt,
dat zij je waard is.
EINDE.