Groote Tarlelsueriaging «oor Auto's Groote Opruiming Hierisv.d.Horst m UUIki urm n tinutiitiii BAAADSTOfFIH. 1. HOOfiïÉZEII) COR v. d. HORST SM IE SMULLEI A. Plaatsman (wegens vertrek) A. VAN IPEREN ¥glj C. DE GRUIJTER BOEKEN 2.12 BURE M0USETTE 3.» damen Spotprijzen! - Alles moei weg! Groole Sinf Nicolaas-Reclame LETTERS ARTIKELEN A. VAN MAMEREN OVALINE een groote keuze aanbieden, die aansluit aan VULPENHOUDERS SPELEN LEDER- ALBUMS ENZ. ENZ. TELEFOON 49 WAREN - FOTO-ARTIKELEN de tijdsomstandigheden SCHOONHOVEN Kanarie vogels CRÊPE ARTILLON -.84 AFGALAINE 1.^ I.80 MANTEL VELVET NIEUWE ZENDINGEN MANTELSTOFFEN Molor-Ponlveer Bergambacht-Streefkerk Anthraciet Eierkolen Stukkenkolen Nootjeskolen Cokes Briketten enz. h Schoonhoven en Ie Groot-Ammers. Teieioonnummer: schoot houen 3 nia utjoori at t o at d door bij 2»a« hi«a». SINCLAIR SINCLAIR OLIE EXTRA SERVICE motor Oil SCHOONHOVEN Cadeau Cadi LENSEN's Meubelbedrijf „Hel Wille Huis" 8c|1 Koopl bij ons Uw SI. Nicolaas Cadeau HALT! HALT! WAL 9 - SCHOONHOVEN. DUBBELE V00RDEELEN N. V. v.h. M. Ra venswaay Zonen, Gorinchem HALLO I HALLO I Onze etalage Is gereed St. Nicolaas Cadeaux Komt allen zien Toegang vrij Het beste adres Is op de Haven bij J. C. WOLFF. Van Rondom s FEUILLETON. Mengelwerk. Wraak. WAPENSTILSTANDSDAÖ. EERSTE BLAD. NIEUWSBLAD VDDB TUID-HOLLAMD EN UTRECHT, Schoonhov.nKh. Qmirml Andere tijden Toch VerblIJdon Bij C. DE O. Vallen do prijzen Voor a.s. St. Nicolaas kan ik U mée P UITTEN BOOGAARD. M.rktvald Haastrecht, ksn de koperpoets SI-SO met vertrouwen aanbev/len. SI-SO poetst aohitterend en is* voordeeliv in net gebruik. Steeds groote voorraad prima ZANGERS met garantie. Zing. Sijsjos 1; Robijntjes 0.75; Vinken 0.40; Puttere 2; Kardi- 3.50; Grasparkieten 2 nalen per paar enz, VOGELKOOIEN voor alle soorten Vooels In koper v.a. 3.70; wltlak 3; vertind 1.65; hout v.a. 1.30 Vogölkooistandaarda, Tafels, Han gers en Kettings. - Aquariums voor koudwater en tropische vis- aohen Vischvoeder, Wawll, Oaphnia Waterplanten Hevels Rotsen enz. LObF 'm Voqel- en Aquorlumhanriel KLEIWEG SS GOUDA c IN GROOT MODERN KLEUR ASSORTIMENT 90 c.M breed IN MODEKLEUKEN 90 C.M. 130 C.M NIEUWSTE KLEUREN 90 c.M. breed, vanaf HET MO DE-ARTIKEL VOOR WINTERJAPONNEN IN PRACHTKLCUREN. STALEN FRANCO OP AANVRAAG 28 Hoatdateeg 31, Rotterdam Van..t heden: Gewoon tortel O O cent von 5—24 uur Couponboek] geldig voor 10 overlochlenI 5.50 h 20 i, 10.00 Voor vlugge en nette bediening wordt steeds zorg gedragen DE DIRECTIE. Botorlottar Spoorbankot Gevuld Spsouleaa Boter Speoulaae Gebakjes Mareepain van FRANS DRIESEN Banketbakkerij Lopikeratraat 38 Sohoonhoven Telaf62 owwwwwwwwwi ALLE aoortan lavapt da uit hare opalagplaataan Wij raden U dringend aan voortaan niet anders te gebruiken dan SI-SO de goede koperpoets In Tuben, omdat dese de beste is. Tuben van 10 ot. by Wed. R. 8TEKHOUWER, Hoofdstraat, Haastrecht. ALLES WORDT OPGERUIMD TEGEN BELACHELIJKE LAGE PRIJZEN. WILT U NOG PROFITEEREN VAN DIE NPOTPRIJZENT KOMT DAN ZIEN EN U KAN NIET LATEN TE KOOPEN, DUS LAAT DIE KANS U NIET VOORBIJ OAAN WET DER SMERING Voor iedere machine, in tedere periode der gebruiksduur, bestaat een technisch-juiste welke maximumsnelheid en m ranHomfltii nor7aLorj VAN MOTOSOlLl HOOFD VERTEGEN WOORDICERi In kwaliteit hel hoogst In prifzen het laagst Loplkeroiroal 4 RAVENSWAAVs brengen u geluk WANT: Bij ons koopt U uitsluitend prima kwallteltl Bij ons koopt U zeer voopdeeligl Bij onsvindt U de grootste sorteering Meubelenl Bij ons krijgt elke kooper bovendien een mooi Cadeau naar verhouding van het besteede bedrag DUS!!! PRIMA KWALITEIT! - LAGE PRIJZEN! EN MOOIE CADE A U X1111111111 Daar wij de geheele Emaille- en IJzerzaak van de Firma A. BRUSSEN hebben overgenomen, zijn wij thans ruim geaorteerd in de beate kwaliteiten Emaille- en Landbouwartikelen, waaronder ook Watarfornuizan Bieten-Snijmachine, Baeoulee, Weideeg, Bier- pomp, enz. Wij ruimen alles op tegen lage prijzen. Komt zien en profiteert van'de gelegenheid! door het gebruik van Lettera-Koffle Groen I BIJ elk half pond Letterakoffle Oroen twee aztra Cadeau-Bonnen, welke geheel apart kunnen worden opgespaard. Tijdelijk ventrekkan wij bij elk ona Lattere-Caoao een ".!Vpe,e!ÏOed, e? bl),eJ,lp?nd Lettere-Margarlne een prachtige kleurplaat met bljbehoorende verf en penseel, vooreen te houden kleurwedilrljd. Vraagt Uw winkelier 1 Pellkaart Serie No. IB05 (A. A. VAN VUOT, Mank). RUIME KEUZE Lopikeratraat 40 SCHOONHOVEN Voor moolo Spoolgooderen Poets Haard, Fornuia en Kachel met voor warme en koude Kachdi. Zorg toch dat ge de echte OVALINE kriigt Vraag Uw winkelier een doosje OVALINE; een Ooosjs OVALINE bevat den dubbelen Inhoud van een tube KHchelglans rn is dus veel voordeeliger. Doosjes OVALINE bestand tegen 't felste vuur Oordeelt zelf oVer de genees kracht van Rlchter's Anker „PAIN-EXPELIER" tegen pijnen tengevolge van Rheumatlok, Jicht, Spit. enz. y houdt voortaan zeker 'n flesch von 95 cent In huis. Goede drogisten verkoopen 6 DECEMBER NADERTIIIII dus extra sorteering doch niet enkelin Sigaren Wat zegt U van een blijvende surprise? Zou een lederen Sigaar- of Sigaretten-Etui, een luxe metalen Sigarenkist, Tabakspot of Aschbak, Rookstel of Slgarenbeker, Pijp, TabaksakAanstekerems, enz., niet meer worden gewaardeerd? Schitterend Is onte collectie en voor elke beurs II Beleefd aanbevelend, SIQARENMAO, „CUBA" Loplkerstraat 3 - SCHOONHOVEN Dubbel zuinig is troef van 't jaar. Onze „Albion" it zuinig in prijs in zuinig In kolenverbruik, maar kwistig met warmte. Fraai model, dubbele circulatie en venti latie, compleet geplaatst slechts 120.-. Haardkachels vanaf f 27.50, zeer decora tieve modellen, uitgerust met de nieuwste vindingen op t gebied van warmtetechniek. Nw, Markt f^0, Rotterdam. Rotterd. Dijk 247, Schiedam «k T TWEEDE BLAD NIEUWSBLAD VOOR *UïD*HOLLAND EN UT-REOHTVtSchoonhovanschB Courant VRIJDAG 13 NOVEMBER 1931. door JAN KIJKUIT. Een droef onderwerp met oen blij slot. Ik muendo Uuito verkeerd te verstaau en dacht dat zo sprak van zooiets als „bjerrolokken' en dus vroeg ik: W at zegt u nu toch, tante?" „ik wist met," herhaalde tante ern stig, „dat we zulke sjerreiokken in ons -land haddon." „iSjerroiokken," herhaalde ook ik be dachtzaam. „bjurrciukken? Weet jij wat dat zijn Jod?" Jod trok hulpbehoevend zijn schouders in de hoogte. „Zoo, dat valt me dan niet mee van jullie," ging tante voort, „ik dacht dat jullie, die altgd mot je neuzen m hoeken zitten, wei zouden weten dat oen sjorre- iok een heele slimme detective is." „Oooooouo," gilden we allebei, „be doelt u dat?" „U bedoelt," zoi Jod, ondorricKtend, „den Kngolsclmian Sherlock Holmes" en Jod sprak don naam op zijn prach tigste Eugelseh uit.... Sjeurlk Horns. „Nou ja, van mijn talen zijn do bosto kantjes oen beetje of," hernam tante goedhartig, „maar ik wil dan in elk ge val zeggen, dat we hier toch maar echte Sjerreiokken hebben. Donderdagavond wordt dio arme notaris in Gorinchem vermoord en Maandagavond bobben ze den dader al achter slot. Zaterdagavond gaan ze op z'n Amerikaansch een kan toor in Schipluiden uitrooven en Woens dagavond zitten de drie schurken al in het govang." „Ja," zoi ik, „nu nog een Btapje vor der en dun zijn we waar we moeten zijn, namolijk. do dudora pakken vócr ze den misdaad hebben begaan." „U vergoot, tante," merkte Jod op, dat vau de arrestanten inzake den Schip- luidenschen ovorval niet vaststaat dat dit do daders." „Je bedoelt zeker omdat zo nog niet bekend hebben?" vroeg tante. „Er zullen bewijzen genoog zijn, anders zouden ze die mannon maar niet in het kot zetten." „Tanto," vermaande onze rechtgeleer de neef," nu spreokt u toch. zeer oujuri- dische taal. Ten eorste is een bekente nis geen bowijs. Als eon verdachte be kent en or zijn goon bewijzen, dan kan hij niet veroordeeld wordon. Hij moot zijn bekentenis ook kunnen bewijzen. En dat ze die mannen maar niet zoo in liet kot zetten, is helaas ook can onjuiste opmerking. Velen vinden on ik deel hunne moening dat rechterlijke amb tenaren en commissarissen van politie hooi wat minder vlug moesten zijn mei hot in voorarrest zotten Zij gaan daar toe voel te gomakkolijk over en vergeten dat iemand, ook al is hij volmaakt on schuldig aan eenig feit, nooit moer den smaad kon kwijtraken van in voorarrest te tiobben gezeten, verdacht van een of ander misdrijf, Hoe dikwijls lozen we niet dat een verdachte op vrije voeten gesteld is moeten worden wogons gebrek aan bewijs." „Ja, dat is wol zoo, maar dat wil nog niet, zeggen, dat ze hot niet gedaan heb ben," viel tanto in. „Best, laat ons aanonmen, dat er een HET DRAMA OP HET JACHT VAH DEH HERT0Q. 16 Ertfln, alles was schitterend gegaan en over eenige uren zou men in Frankrijk zijn. Emilu wreef zich in de handen. Do nacht was intusschen gevallen en Emile beschouwde met belangstelling do lichten aan de Fransohe kust. Zoo lang hij nog aan boord was, moest hij nog don schijn bewaren of hij de bediende was van Herbert, maar heel druk maak te hij zich met zijn pseudo-meester niet. Herbert trouwens stond bij den kapi tein op de brug, terwijl Emile lager op het dek wandelde. Er waren hen dien middag verschillende schepen gepas seerd, het Kanaal is nu eenmaal druk bevaren en ook hadden zij eenmaal een oorlogsschip gezien. Hot kon dus niets verwonderen, toen de kapitein tot Her- bert zeide: Ziet u daar in de verte die rook pluim? Hat is een torpedo-jager en hij gaat full speed. Herbert toonde niet veel belangstel ling. Maar na eenige minuten zei de ka- pitoin weer: Men zou haast meenen dat hij ons hebben moest. Maar dat is toch onzin, torpedo booten van onze marine houden toch geen schepen aan, wel? Natuurlijk niet, dat wil zeggen, niet als er niots bijzonders aan de hand is. Dus ze zullen niet aan boord ko men, vroeg Herbert. Weineen, ze zullen ons praaien, aat is alles. Herbert verliet de brug en -wenkte Emile. Hij vertelde wat bij van den ka pitein had gehoord. Emile, die ook al oenigen tijd dat oor logsschip in het oog had, scheen toch de zaak niet bijzonder prettig te vinden. Het is mogelijk, zoi hij, dat het niets tc betoekenen heeft, maar ik zal toch niet gerust zijn, voor we in Frank rijk zijn. Kijk me die boot een krankzin nige haast'maken. Inderdaad, de torpedojager was hen •t aantal van hen, die wegens ge- •rek aan bewijs, in vrijheid worden ge steld, wel schuldig zijn aan de daad, waarvoor zij gevangen zijn genomen, dan blijven er toch ook nog oon groot aantal, die onschuldig zijn en die nu voor hun leven geschandvlekt zijn. Voor beroeps misdadigers beteekent zoo'n gevangenne ming niets. Ze gaan er nog prat op dat^ de rochter hun niet heeft kunnen sn&p- pen, maar voor de fatsoenlijke menschen is hot iots vreeselijks. Stel u eens vcor Jod kook eens even naar mij en ver volgde: dat ze Jan hier gearresteerd hadden als verdacht van moord op don notaris en dat ze hem na een paar da gen hadden vrijgelaten. U begrijpt toch zeker wol, dat hij hier geen loven moer zou hebben en dat ze hem tot zijn dood zouden nawijzen en zeggenHij heeft eens gevangen gezeten, toen hij verdacht werd van een moord." „Dank je, Jod," onderbrak ik, „als ik oens iemand met een moordenaar moet vergelijken, zal ik ook eens aan jou den kon." „Jullio praat allemaal van een moor denaar," ging Jod voort, „maar dat is die Slob hoelemaal niet. Hij is een dief en misschien een gevaarlijk man, die, na iemands dood te hebben veroorzaakt, be daard het huis doorzoekt om te stelen, wat hij kan gebruiken, maar oen moor denaar is hij niet." „Hij heeft toch meneer Staal doodge slagen," meende tante. „Zelfs als hij dat gedaan had, zou hij nog geen -moordenaar zijn, want dood slag is iets heel anders dan moord. Doodslag is iemand opzettelijk van het leven horoovon, moord is hot als men dat doot inet voorbedachte rade. Maar deze Slob hooft niet de opzot gohad om don notaris te dooden. Hij hooft» alleen letsel toegebracht, dat don dood tengevolgo hooft gohad, zonder dat hij het opzet had om to dooden. Hij zal dus alleen gestraft kunnen wordon wegens mishandeling en diefstal." „Zoo, nou, dat zou ik dan schandalig vinden," viol tante heftig uit. „Die rechtsmannen weten altijd een smoesje te vinden om een schurk vrij te krijgen. Heeft hij den notaris vermoord of niet, zou ik maar zeggen." „Dan zal iedereen u antwoorden: „Neen, tante Betje." De notaris is over leden aan hartverlamming tengevolge van schrik en opwinding, want geen en kele der wonden was doodelijk. Als ik iemand een duw geef van niks en hij schrikt daarvan zoo dat hij dood blijft dan heb ik toch geen moord gepleegd?" „Ik hoor 't al," zoi tante teleurgesteld. „Ik zie 't al gebeuren, dat die moord e- naaT er met een paar jaar afkomt on zijn vrouw krijgt zeker niks. Als ik wat te zoggen had werden ze allo twee opge hangen." „Zonder in aanmorking te nomen hue zwaar do schuld was van don oen en van den ander?" vroeg Jod. „Jod," zoi ik nu, „je begrijpt niet goed wat do oigenlijko kwestie is. Tante is anders niet zoo bloeddorstig, en voor de roovers uit Schipluiden zou tanto ook niet de gnlg oischen maar de hoofdzaak is hier het feit, dat oon man uit haar streek zooiets heeft gedaan. Iemand, die voorbijgostoomd mot oen groote vaart. Waarom doet bij dat, vroeg Her bert, als hij ons Maar hij voltooTde zijn zin niet, want opeens klonk er een kanonschot. En dadelijk word do vaart van het jacht minder. Herbert wus weer naar do brug goloo- Wat beteekent dat nu, kapitein? vroeg hij. Bevel om te stoppen, zei de kapi tein. En dat doen we natuurlijk. Ze schijnen bang geweest te zijn, dat we po gingen zouden doen om hen te ontkomen. We zijn hier vlak bij de driemijl-grens. Als we daar over waren, zouden we op Fransch grondgobied zijn en geen En- gelsch oorlogsschip zou ons dan kunnen bevelen te stoppen. Ze hebben ons dus den pas willen afsnijden. Kijk, hij seint. Herbert begreep van dat seinen niets, maar de kapitein zei hem na eenige oogenblikken: Wo moeten stoppen, hij zal zoo kort mogelijk langs zij komen en een boot uitzetten. Herbert wist niet wat er stond te ge beuren, hij ging weer naar deze dit hoordo, zeido hij Het is mis hoor, dit betreft niet een gewoon aanhouden, want de kapitein van de torpedojager weet nu al lang welk schip dit is; het is op ons gemunt, zij halen ons hier af. Herbert trilde op zijn beenen: Hemel, riep hij, aUes is loren, en wij Hou jo maar kalm, man, zei Emile scherp, er is altijJ nog een kans, ver raad je niet door je idiote angst. Maar Emile zelf was overtuigd, dat de kans al heel gering was. Op de een of andore wijze moesten zij toch verra den zijn en dat kon niet anders dan doordat Harold toch uit het gesticht, waarbinnen hij was opgesloten, was ont snapt. Toen het jacht stil lag, was ook de torpedojager dichtbij komen liggen en er werd daar een boot te water gelaten. Emile twijfelde niet meer, maar hij bleef volkomen kalm. Het spel was verloren, dat is te zeggen, hij zou de papieren niet kunnen wegbrengen. Maar men zou hem nog niet bewijzen kunnen, dut hij zs ge in Woerden woonde en die in Gorin- m en Noordeloos heeft gewoond en die overal familie en kennissen heeft in deze streek dat treft haar zoo diep. Jod keek tante vragend aan. .Zij zuchtte en antwoordde: „Ja, dat is misschien wel waar, wat Jan daar zegt. Ik trek zulke dingen na tuurlijk ve0l meer °P mbn fatsoen, dan wanneer iemand uit een ander stuk van 't land dat had gedaan." „Wel, tante," zei ik, „dan moet u even goed meer plezier beloven aan do goede dingen uit deze streek. Zooals nu bij voorbeeld aan het feest in Ameide." „Daar kan jo nu weer eens aan zien wat een good slag volk het hier is," merkte tante ver lieugd op. „Als je zoo de raadsvorslagen leest met die drop en dat op den grond spuwen en die herrie en zoo, dan zou je denken dat de burge meester van Amoide en Tienhoven oen loeilijk leven had met zijn raadsleden en zijn gemeentenaren, maar als je nu hoort hoe ze gedaan hebben bij het huwelijk van den burgemeester, dan zie je wel, hoe een hartelijke menschen dat zijn. Eerst feest in Ameide, toen met 12 auto's feest gaan vieren in Hilversum en dan Woensdag nog eens een blijde intoent van het jongq paar." Teen stond met zijn pijp in de mond te grinniken, dat de rookwolken er uit dampten: „Dat noemen ze," zei hij guitig, „de macht der vrouw." Dit gesprek werd gevoerd Donder dagmiddag. Dunkley en Yeats waren jarenlang in tieme vrienden geweest en compagnons. Ze hadden ruzie gekregen en waren woe dend uiteengegaan. Dunkley's boosheid was zwijgend en kalm geweest. Die van Yeats was eerst heftig, luid en daarna stil kwaadaardig. Zacht had hij gezegd dat hij het Dunkley vandaag of morgen wel betaald zou zot ten. Dat was bijna drie jaar geledon. Gedu rende dien tijd had Dunkley niets gezien of gehoord van Yoats. En vanmorgen waren zo elkaar bijna tegon het lijf gO- loopen, toon ze een hook omsloegen. Even hadden ze elkaar ondorzoekend aangekeken. Toen waren hun handen als vanzelf -naar elkaar gegaan en hadden elkaar omklemd in do oude hartelijke handdruk der vriendschap. Ze hadden samen gelucht en op de verzoening een flesch wijn gedronken. Ze hadden niet veel gesproken. Hun geest was te zeer in beslag genomen door herinneringen aan het verleden. Woon je in New York? vroeg Dunkley na een lange pauze. Ja. Hier is mijn adres. Hij krabbelde het op een blaadje, dat hij uit jjijn notitieboekje scheurde en gaf het aan Dunkley. Deze gaf hom zijn kaartje in ruil. Kom vanavond bij me eten, Yeats, zei Dunkley. Yeats keek op het kaartje en schoen er diep over na te denken. Nee, antwoordde hij tenslotte, ik wou liever, dat jij bij mij kwam. Zooals je wilt, zei Dunkley. Hoe laat? Aoht uur? Ja. Dat schikt me. Precies om aoht uur klopte Dtmkloy aan de deur van Yeats' flat Hot was ar moedig gemeubeld. En plotseling drong het tot Dunkley door, dat zijn oude vriend en vijand er uitzag, alsof hij het heel hard had. Zijn pak was eenigszins Wa stolen had, indien ze niet in zijn bezit werden gevonden.-Daarom wilde hij er zich van ontdoen, dan kon men hein niet veel maken. Ik ga de stukken waarover het gaat in zee gooien, zoi hij tot Herbort. Herbert ontstelde. De stukken, bub jij die dan bij je, Herbert uit. at dacht je dan, sufferd, dit was immers de mooiste manier om ze weg te krijgen, o hemel, hij heeft nog met eens er aan gedacht, dat ik daarom dit prachtige zeereisje met hot jacht van den minister ontworpen 'had, Emile stond geroed om de papieren weg te gooien, hij had een stuk ijzer ge vonden en een klein pakketje gemaakt, dat met dit stuk ijzer was bezwaard. Nou daar gaan ze, waar we zoo veel voor gewaagd hebben, zei hij. Maar ze gingen nlet,„ want meteen stortte zich iemand op hem om hem dat pakje te ontrukken. Er ontstond een verbitterde worsteling Leighbury, want het was de man van Scotland Yard, die zich op Emile ge worpen had, vocht als een leeuw, doch hij zou het onderspit hebben moeten del ven. Maar plotseling werd het doel van het dek waar de vechtpartij plaats vond, verlicht door den hellen schijn van een zoeklicht. Wat er daarna precies ge beurde, is niet zoo gemakkelijk te zeg gen, maar Emile kreeg een slag op zijn hoofd,.die hem oven bewusteloos maak te. En hij vond zich zelf terug in een kajuit van het jacht. En tegenover hem stond alleen maar Harold Hunter, de edelman in geheimen dienst Tsa, waarde monsieur Emile, zeide hij op zijn vroolijk spottenden toon, dit maal was het al weer op het randje af. Het spijt mij dat ik u een nogal forschen tik op het hoofd heb moeten geven. Maar hij was het tiende zoo hard niet als ik van een uwer helpers kreeg. Niet op mijn bevel, ik wist daar niets van. De kerel handelde op eigen initiatief. Dat dacht ik al. Enfin, maar ik moest u nu wel een flinke opstopper ver koopen; ge had den man van Scotland Yard haast vermoord. Een man van Scotland Yard, wfti De 11e November.toon zweeg 't konen. Toen rees, hoewel Mohuohter, de vredeezon. En ieder jaar, ate weer die da# genaakt, Wordt voor éón minuut è.1 't rumoer gestaakt. En in dezen enkelen, korten stond, Gedenkt men de dooden van 't oorlogsfront. De mannen, die eens in den weroldbrand Hun leven lieten voor 't vaderland. Daar stonden weer duizende* stil devoot, Bij 't graf van een zoon of echtgenoot, En klaagden opnieuw weer don oorlog aan, De oorlog en al zijn bedrog, zijn waan, De oorlog, die zooveel schoons heeft verwoest, Diie 't monschdom beval, dat het haten moest! Die alle beschavingswerk veraoht. Die zelfs d' overwinnaar geen zegen bracht! De wereld draalt door en de meneoh vergeet; Ook zelfs het verschrikkelijk oorlogsleed, En waar oerus 't kanonvuur zijn offers vroeg, Daar arboidt de landman met don ploog. Toch worde op dien óónen dag in 't jaar De momchheid gewezen op 't krijgsgevaar, Dat overal oprijat nog telkon koor; Nooit woede op aarde een oorlog meer! versleten. Deze teokenen van armoede deden Dunkley verdriet, maar in zeke ren zin was hij er blij om. Want hem zelf ging het voorspoedig, dus kon hij hom helpen. »Na een gesprek over allerlei onver schillige onderwerpen, stond Yeats' op en ging naar het buffet, waaruit hij een vierkante flesch en twee glazen haalde. Hot is oude Schotsche whisky, zei hij, ik heb geen moderne oocktails. Wil je een glas? Graag, zei Dunkley, maar geen storke, want de dokter zegt dat mijn hart niet al te goed is. Die whisky van jou is erg sterk, dat weet ik, en ik moet voorzichtig zijn. Dus flink water orbij. Yeats glimlachte en schonk er de helft in van zij eigen hoeveeihoid. Toen schonk hij er uit oen halfvolle waterkaraf bij. Ze stonden op en klonken, waarna ze ieder hun glas in éón teug ledigden, roo ds hun gewoonte was geweest in vroe ger dagen. Maar nauwelijks had Dunkley zijn glas neergezet, of hij groep mot bolde hunden naar zijn keel. Zijn lichaam vor- trok krampachtig. Toen werd het don ker om hem hoen. Hij ontwaakte uit een benauwde droom en ontdekte dat hij gebonden was hij hier ai dteo tijd aan boord? - Ja, een knap stukje werk van hem, vindt go niet. Hij had eigenlijk nog niet oens zoo^n ornstigo verdenking tegen u, maar hij begint goloof, ik, er nu oon beetje van te begrijpen. En wat gaat or nu gebeuren, vroeg Emile. Daar wil ik hot juist mot u over hebben." Ik houd niet van looze bedrei gingen. Maar go zult er lpolijk aan toe zijn als ik u meeneem nitefr Engeland. En dat zul je natuurlijk doen! Neen, dat wilde ik juist niet doen. Hè, waarom niet, ge moogt dat niet laten. Ik doe het ook niet om jou te spa ren, al vind ik jou niet de meest on sympathieke van mijn vijanden. Ik weet, dat ik heel openhartig met je spreken kan. Als ik Jou meonoem en jij terecht staat dan is natuurlijk ook Choedle van de partij. Nu wil ik ovenwei Herbert Cheedletsparen, begrijp je? N&n, ik begrijp niet waarom jij zoo'n hondsvot van een kerel sparen wilt Enfin, dat doet er niet toe. Ik wil hom sparen, ik ben van plan hem te In- ton ontsnappen .en jou dan meteen. Op éón voorwaarde. Aha, en die voorwaarde is? Dat ge mij uw woord van oer geeft, dat ge niet zult openbaren welke rol Herbert Cheedle ln deze geschiedenis ge speeld heeft. Dat kan ik natuurlijk helovon, de kerel interesseert me heel weinig. Maar denk er aan. hij heeft nog vijfduizend pond ook b/zich, die niet van hom zfjn! Dotfr weet ik alles van. Onthoud nu dit. Ik neemde papieren en de heer Leighbury, dien gij haast geworgd hebt moo op den torpedojager. Ik zeg den ka pitein van het jacht dat hij Cheedle en jou te Boulogne afzetten kan cn dan te- rugkeeren moet. Waar Je verder blijft is voor je eigen rekening, En je laat mijn waardo neef schieten, hij doet het beste te probeeren elders een nieuw leven te beginnen. Ga je hiermee aceoord. Ja zeker, doe ik dat; kijk, dat prul van een neef van u bezorgt me ven slotte toch nog meer voordeel dan ik had kun nen vermoeden. Zonder hem zou ik dat kansje niet gekregen hebben. Neen. dat zoudf ee ook nietl ïïiormoe ras dit gesprek ufgclnnrim van het hoofd tot de voeten in stijf ge knoopte koorden. Hij zat voorover in een, stoel. Over zijn mond was een doek zoo stijf gebonden, dat hij zijn lippen niet kon bewegen. Vergeefs worstelde hij wanhopig om Iob te komen. Hij probeerde te schreeu wen, maar kon slechts een gesmoord ge rochel ultstooten. De deur ging open en Yeats kwam binnen, een kwaadaardige grijnslach op zijn gezicht. - Nou, Dun, zei hij met een booze, heesche lach, je ziet dat ik vergeven, nooh j vorgeten heb. Dat goed, dat ik uit de ka- I raf schonk in jo glas, was eon eccence, uit oen Indische bloem gedistilleerd. Ik had or vergif in kunnen doen inplaats van oen bedwelmend middel. Maar dan zou jo oen te gemakkelijken dood gestor ven zijn. En weor dio sohorre laoh, die krank zinnigheid verried. Tussohen je voeten, vervolgde hij, is iets, wat op oen zwart touw gelijkt van drie ol lengte. Nu, dat is oon hooi gewone lont. Je kunt dit uiteinde zien, dat ik nu met mijn hand aanraak. Hst andere olndo kan jo niet zien, want hot ligt onder je stoel. Er Is nog een tinnen vaatje met dynamiet ook onder. Hij stak oen lucifer aan en hield het vlammetje aan het uiteinde van het De kraohtigo woorden, die Harold zijn bum inden neef Herbert toevoegde, zullen we maar niet weergeven. Hij gaf hem zijn duidelijke verachting te kennen. Een uur later stoomde de torpedojager naar de Theems terug. Mijnheer Leigh bury, die gewoon was veel up te merken, maar die zijn mond kon houden, kreeg van Harold de noodlge uitleg. Hij wae dozen dankbaar voor zijn tijdige hulp. Te drommel, zei hij, ik dacht dat ik mijn laatste werk gedaan had, wat een koelbloedige en, krachtige kerel ls dat! De dank is gohoel aan mij, zei Ha rold, do miniator zal weten, dat wij door uw werk de papioren terug gekregen hebbem Neen, neen, ik heb er aan geholpen, protesteerde Leighbury en ik zou niet op do gedachte gokomen zijn me ook ln te schepen, indien ik niet bemdilct had, dat de minister iets omtrent u vernomen Had dat hij» niet wilde weten. Ik was vreon®- lijk ongerust over u en ik ben meege gaan, niet met do idee, zóó do ontvreem de stukken te vinden, maar om u te red- don. Daarom heb ik te meer roden om dankbaar te zijn. Harold kon den minister do gestolen stukken terug geven, hij verzocht hem dringend om te zorgen, dat de man van Scotland-Yard een flinke belooning zon - Waar jij dan, jongen? O, daar zorgt mijn oom voor, zei Harold. Hij kon zijn oom mededeelen dat de gestolen geheime stukken weer op hun plaats waren, dat de naam van Her bort niet genoemd zou worden als mede plichtige aan den diefstal en dat men Herbert wel niet weer zou zien, daar deze zijn geluk wel elders zou gaan b«- De hertog was ln do wolken met het geen Harold toch bereikt had. Ik zou wel een onraonsch zijn, zei de hij, als ik me nog verzette tegen jouw hartowensch, welaan, trouw mademoisel le De Vignard, ik gelopf, al is zij maar oen artiste en van niet adellijke afkomzt, dat zij je waard is. EINDE.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1931 | | pagina 3