WIJ GAAN DOOR
Het Adres
Prima Anlissuiher
Onze
Ulales AnthraciBl?
Eens gegroM
immer begeerd
RADIEEREN
Aanbesteding.
Aanbesteding.
HAVEN 82
J. PünSIOEN Thz.
Van Rondom
OCHTENDVOEDER
Deurwaarder R. u. Blokland
te Schoonhoven
90 lepeboomen en
9 Lindeboomen.
Krimpen a/d iJssel
Uitslag Etalage-Wedstrijd
gehouden ib schooi» van 25 lm. 28 nouemher 1931
Di winners vin di uitgeloofde prijzen zijn i
Aanb
Giessen-Nieuwkerk
Saucijzen, gev. Speculaas
A. DUBBELDAM -
Fijne kwaliteit hoor!
Nog niel?
0. HOOBEüBOEZtm li.ü.
WALS O L
Mengelwerk.
FEUILLETON
HET MEISJE IN DE WILDERNIS.
Het geheim.
Plaatselijk Nieuws.
EERSTE BUD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EWOTBECHT.'gfehoonhovensche Courant
Wegens verplaatsing van Magazijn
seer voordeelig TE KOOP:
8 Omnibusbrikken in den olie;
7 Omnibusbrikken zwart gelakt,
w.o. met gummi en geslepen glas;
8 Utr. Wagentjes; 4 Tilbury's;
5 Kaasbrikken 1 Buggy
Bakkersbrik, Dogkar, ens. enz.
A. GROENEVELD - Schoonhoven
a A INI BROUWER
VR1JDAB A DECEWBEB 1WI.
Reeds lever ik geruimen tijd tot
groote tevredenheid der gebruikers
••n prima samongostold
OCHTE N D V O E R
voor den prijs van
f 8.. de 80 K.Q.
Men bestelle een proefbaal bij Uw
leverancier en waar niet verkrijg,
baar bij den fabrikant.
Op alle plaatsen weder-
ver hoopers gevaagd
ELFCTRI8CHE ME NB-INRICHTING
W. MEIJER H0ERC4PEUE
TELEF No 18
mei alles te leveren op Radio- en Oramofoongebled, ook met het leveren van Antenne-stoppen (90 ct.) zoowe'
voor Telefunken, Philips en alle andere soorten ontvang-apparaten is8B8 Meter golf vrij I
Wij repareeren en bouwen oude toeetellen om In een modern voor f 7.50. «m.
Haven 6 3 SCHOONHOVEN
te Schoonhoven, ia voornemens op
Vrl|dag II December 1931,
des namiddags om 2 uur
In het café van den heer JAC. O.
VOORSLUIJS aldaar, ten verzoeke
van de Bsmesnte Sohoonhovsn, in
het openbaar
om contant geld te verkoopen
Notities zijn gratis verkiijgbaar ten
kantore .van voornoemden Deur
waarder.
Burgemeester en Wei houders van
zullen
Vrijdag U December 1931,
v.m. 10 uur, ten Raadhuize aldaar
trachten aan te besteden:
De levering van pl.m.
4000 kub. M. Ophoogzand
Een exemplaar der voorwaarden
k f 0 25, tevens inlichtingen ver
krijgbaar bij den Oemeente-
Architect D. BURGER, te Ouder
kerk a/d IJssel.
De Burgemeester,
AALBERS.
De Secretaris,
VAN LEEUWEN.
le Prijs COR VAN DER HORST, Lopikerstraat 40
2e Prijs H. DE VAAL ZOON, Lopikerstraat 35
3e Prijs P. J. OROENEN, Haven O.-Z. 35
4e Prijs A.N. VAN ZESSEN, Veerstraat
5e Prijs Mej. Wed. C. MONTEBAN, Koestraat 71
6e Prijs A. J. PONSIOEN - VAN ERTRIJK, Lopikerstr. 3
WIEN EEN DIPLOMA ZAL WORDEN UITGEREIKT.
Aan Boni:
A. Hoogendijk, Carmelietenstraat 11 Ie Prijs 10.
S. J. van den Oever Jr., Kortedijk 2e Prijs 5.
W. Gelderblom, Molenstraat 163e Prijs 5.
Klazina Kroon, Langerak 206 4e Prijs 5.
C. den Besten, Carmelietenstr. 12 ..5ePrijs 2.50
J. de Neef, Oude Singel 180 6e Prijs 2.50
HET BESTUUR VAN
„SCHOONHOVEN-VOORUIT".
Ondergeteekende zal trachten aan
te besteden op
15 December 1931
Het ontgraven en
op diepte brengen
van een gedeelte
uiterwaard in de
Graafstroom te
Bleskenagraai.
Voorwaarden verkrijgbaar bij
A.J. SLINOERLANÓ, Landbouwer
te Hleskenagraaf.
0p yrlldaq 18 December 1931
dea voormiddag, te half elf ure
tal door BUROEMEESTER en
WETHOUDERS der gemeente
In Café,.VERHEUL" aldaar worden
aanbesteed:
De bouw van een
nieuw Gemeentehuis.
Debestedinggeschitdtin4perceelen
Perceel l. Metsel- en Betonwerk.
Perceel 2. Timmer-, Ijzer-, Zink-en
Loodwerk.
Perceel 3. Schiiderswerk.
Perceel 4. In massa.
Bestek met teekening zijn te
verkrijgen tegen betaling van f 3 50
per stel bij den gemeente architect
vanaf Vrijdag den lien Dec. e.k.
Inschrijvingsbiljetten moeten
worden Ingeleverd den 17den Dec.
e.k. tot 's avonds 8 uur ter gemeente
secretarie.
Daarna ten woonhuize van den
Burgemeester.
Elke inschrijver moet in bezit
zijn van bestek en teekening, terwijl
inlichtingen zijn te bekomen bij
den gemeente architect.
P. DONK Hzn., Telef. 13
Boterletters, Letterbanket
Appelbollen, Appelgebak
groot en klein Speculaas
met en zonder pit,
Pepernoten, enz. is bij
TELEr. 121 - SCHOONHOVEN
In
Drog. „HET 6B0ENE KRUIS"
Kleiweg 91 - Boude
Sint Nicolaa* stelt een lezer In de gelegen
heid te gaan koopen bij onze adverteerders.
Schoonhoven
Het oudste edroi hiep ter pleetee.
Lood- |en Zinkwerkerij
en Mastiekdekbedekkingen
aanleg van Gae- en Water
leiding en Watervoorzie
ningen voor Hand- en
Motorkraoht Minzaam aanbevelend,
ja, Ja dat ben ik volkomen
met Je eens dat de keuze nergens zoo groot
is, niet alleen in Sigaren, Sigaretten of
Pijpen, maar wat een meer dan sohitterende
oolleotie luxe Rookartikelen, wfl gaan dan
ook ongetwijfeld weer naar het Magazijn-
CUBALopikerstraat 3 voor het koopen
van ons Sint Nloolaas Cadeau.
Sluit' Knijpertje, hebben Ieti aparts. I.tt bijzonder
aantrekkelijk, door geur en tmaak.
Sluit' Kni|pertjei (de eenlge echtel) zullen zelft
de meeit verwende tongen ttreelen. Nlett li bij
hun bereiding verzuimd om ze allervoortreffe-
lijkit te doen zijn. Ze zijn ongeloofelijk lekker.
Sluit' Knijpertje! (de eenlge echtel) kotten 37'/.
cent! per half pond. Maar ze zijn dan ook in
ieder opzicht tubliem, die Knljpertjei van Slultl
U reeds gebruiker ven
Neemt den spoedigst een
proel-besleliing, en wil
zijn overtuigd, hel ook
bi| U znl worden:
Beleefd aanbevelend,
Atd. Drandslollen
Koeslr. 83, Schoonhoven
Sint Nlcolaao-Cadoaus
koopt mon hot prettigst bl|
H. A. VAN BAAREN - - SCHOONHOVEN
Rulmo aortoorlng. Logo prl|son
Bovondlon bil aankoop voor f 1.— kan mon moorodon nwj'
gRT* UT do bokondo prachtig# Cadoaux. j
dankt uw oude schoenen niet af, maar laat ze
(opnieuw kleuren)
Wij geven Uw achoenen elke gewenachte modekleur met GARANTIE
BEWIJS dat de verf niet afbladdert, afapringt of breekt.
Prijs fl. 1.25 per paai*
Binnen den kortst mogelijken tijd ontvangt U de Schoenen «la
NIEUW terug. Geradiëerde en andere Schoenen onderhoudt U met
Vloeibaar Radiöer-Exlract of Radiëer-Crême. Het poetst Uw Schoenen
A LA MINUTE!
Hoofdagentschap van de VER. NEDERL. LEDERVERVERIJEN te
VOORBURO, voor SCHOONHOVEN
ra. 1, VAN MEERKERK HAVEN 85 SCHOONHOVEN
MARIA WINTER
de groote Duitsche propagan
diste voor de belangen der
vrouw, beeft voor gehuwde
Dames een zeer belangrijke
broonure geschreven, waarvan
de Hoilandsohe vertaling op
aanvrage gratis wordt toege
zonden door:
- Fa A HUFKEN8 -
Geldersohekade 7 - Rotterdam
Vraagt ultvo»rl|S
Een product van natuurlijke- tn constants samanstallinOt walks
de voedingszouten bevat voor het beanderanstalsal an daardoor
een uitnemend middel li ter bestrijding van
Beenziekten, -wonden, Engalsoha ziekte bij
Kindenen en Kliergezwellen.
ALLEEN ECHT, wennaar atlkat cmpeulein
kurk I» voorzien ven ha< wettig gedepo
neerde woordmark „WAL80L"
Centraal-depflt: A. VAN WALSUM Fz.
Gediplomeerd Drogist A.N.b.B. Ouderkerk a.d. IJaaal
Verkrijgbaar bij de onderstaande verkoopers:
Krimp.-n a.d. IJssel, Wed F. Sloof; Krimpen a.d Lek J. C. Hagen,
Drogist; Stolwijk, B Natzijl; Bergambacht, F. Duhen Co.
Drogisten; Berkenwoude, E. Verwaal; Streefkerk, C. Aaldijk;
J. J. Holdermana te Lekkerkerk.
Koopt uitfluitend „W a I a o I", waardoor U ver
zekerd Ie nii waardevol product ta ontvangan
Op alle plaateen. waar nog niet verkrijgbaar
■otiava wederverkoopera gevraagd.
Vraagt uitvoerige olroulalre an conditiën
tweede BLAD
a'FifWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhovansche Courant
VRIJDAG 4 DECEMBER 1981.
poor JAN KIJKUIT.
yve richten een „Inzamelhuis"
op.
„Tante!" riep ik, de kamer binnentre
dend, ma-ar ta-nte door ijverig aohud-
den met haar hoofd te kennen, dat ze
met naar ime kon luisteren, ik keek en
sag, dat ze weer eens bezig was met. de
•teken van haar breikous te teilen. Toen
se klaar was met haar wiskundigen ar
beid en ze peinzend nog wat getallen na-
prevelde. vroeg ik, of er geen steken war
ren gevallen en of ze al aan het minde
ren was.
„Daar weet je todh niks van, ant
woordde ze, „bemoei jij je maar met je
eigen werk.]'
„Juiat tante, dat ben ik ernstig van
plan en daarom koom ik bij u en bij on
sen knappen neef om raadt advies, in
lichting en toelichting."
„Zoo, zoo," zei Jod voornaam „zie je
eindelijk in, dat je zonder onze hulp toch
niet veel kunt boreiken. Welnu, kom dan
maar eens te voorschijn met je moeilijk
heden, dan zal ik je er wel weer eens
door helpen."
„Asjeblief geleerde Heer," hernam Ik
onderdanig, „als u zoo goed wil zijn
maar als u mij bij het doorhelpen er
maar niet in helpt, geleerde heer, want
daarin bent u nogal sterk, meen ik."
Jan," vermaande tante, „houd Je ver
stand bij elkaar en begin.
„Geachte dames en heeren," cel Ik op
pleahtlgen toon, „we zijn allen helaas
te goed bekend met de moeilijke tijden,
dan dat ik daarover nog veel zou be
hoeven te zeggen. We weten, dat ook zij,
die steun genieten* nog wel andere hulp
noodig hebben om den harden wintertijd
door te komen
„Jawed, meneer," onderbrak Jod, „dat
hebben we allemaal gezien in de Sohoon-
hovensohe Courant, dat heeft de burge
meester van Schoonhoven ook al ge
zegd."
„Mevrouw de presidente," vroeg ik aan
tante, „kunt u er niet voor zorgen, dat
ik rustig kan verder spreken, zonder
onderbroken te worden door het geblaat
van dien ontoerekenbaren jongeman. Ik
ga verder. Er zijn heel wat menuchen,
die hulp noodig hebban en vooral ook
zij, die men gewoonlijk aanduidt als
..«title armen", dat zijn Zij, die geen hulp
durven vragen, die daar voor zich te fat
soenlijk gevoelen en die opgezocht moeten
worden door personen mat eenig tact en
inzicht Nu hebben we gelezen, dat er
reeds geschonken zijn giften in geld en
in levensmiddelen, maar het landelijke
comité zal onmogelijk alle gemeenten, al
le straten, alle huizen kunnen bereiken,
waar todh hulp noodig is. Dat kan al
leen in de gemeente zelf gebeuren, door
personen, die de stad- of dorpgenooten
kennen."
„Heel juist!" risp tante aanmoedigend.
„Waarheden als koeien," mompelde
Jod.
„IA Duitsohland bestaat een instel
ling," vervolgde ik, „welke men daar
roemt „Das Brookenh&us" en dat wij in
het Hollandsdhe zouden moeten vertalen
met „Het Afleggers-huis", maar dat ik
liever zou noemen „Het Inzamelhuis"
„Het Brockenhau«" is een pand, waarin
gebracht worden kleeren, schoenen, meu-
toeleni, dekens, linnengoed., speelgoed,
huishoudelijke artikelen enz., die door
vrijwillige hulp In de gemeente worden
opgehaald Menig gezin heeft een aan-
Monsieur, u begaat heiligschennis
aan uw broeders graf.
Hoehoeweet u dat
dat
Ik weet het al drie jaar lang, zei
de ander rustig.
Mannering keek naar de plek, waar
de steenen verborgen lagen tusschen de
struiken en de ranken van de slinger
plant en vroeg heesch: Zij, die Ma-
Vv' wa" ze werkelijk zijn vrouw?
Zeker, monsieur I En ik ben
degoen, die het het bgste weten kan, ik
heb ze zelf getrouwd.
Uu! Mannering barstte plotse
ling in een heesch gelach uit.
Due het was allemaal comedie....
U vergist u, monsieur. Het was
een werkelijk huwelijk, echt en onont
bindbaar.
Maar hoe kon u
Monsieur, dat is heel eenvoudig. Ik
was gr bij toen uw broer trouwde.
Hoe.hoe lang geleden was het?
Vijf jaar geleden, antwoordde Leg
rand. Toen voegde hij er bij:
Monsieur, u en ik hebben samen
veel te bespreken. Er zijn dingen die u
weten moet dingen die u niet zou wil
len dat mademoiselle Honor hoorde.
- Wat voor dingen? vroeg Manne-
ring.
Dat zult u dadelijk hooren. Kom
maar, dat wil zeggen, als u klaar bent
met uw grafschennis.
Zijn woorden klonken hoonend, maar
Mannering hoorde het niet.
Hij volgde hem als een man die weet
dat hij op genade of ongenade overgele-
tal kleedingetukken enz., die te goed zijn
om weg te gooien, maar die tooh niet
meer gebruikt worden. Zulke goederen
worden verzameld en in „Het Brooken-
haus" bijeengebracht en dan naar be
hoefte verdeeld. Nu stel ik voor, om ten
spoedigste hier zoo'n „Inzamelhuis" op
te richten. Jod kan de goederen gaan
ophalen, Teun zal ze sorteeren en ik zal
ze uitreikeiu dan doen we allemaal wat.
Tante, die ik niet vergeet, kan de inge
komen kleedings tukken, enzoovoort, waar
noodigg repareeren."
„Als je mij morgen buurt, dan ben ik
vandaag je knecht," zei Jod nijdig.
„Goed zoo, mijn jongen," antwoordde
ik, „dan ben je dus vandaag mijn
knecht."
Jod uitte zijn booaheid door een on
beleefd woord van vier letters, maar
Teun, die onder zwaren. stoom binnen
ste vende, vroeg of ik hem niet kon ge
bruiken als knecht. Ik vertelde Teun,
wat de bedoeling was en hij was er da
delijk vol geestdrift voor. Nu kan je bij
Teun niet gauw zien, of hij in geestdrift
geraakt, mara thans was t' duidelijk: hij
blies geweldige rookwolken om zich
heen, liet zijn onderkaak op en neer bib
beren en knipte eenige malen met zijn
oogen. Dat waren alle onmiskenbare tee
kenen van geestdrift.
„Ik doe er aan mee," «prak hij dood
bedaard. „Zeg me maar, wat ik doen
moet, dan ga ik er voort op uit."
„Neeri, Teun, we moeten dat anders
aanpakken," merkte ik op. „Breeder,
sterker en machtiger. Jod zal de goede
ren ophalen
„Je lijkt wel gekl" riep Jod, „dat doe
ik niet, doe het zelf."
„Goed," giing ik voort, „Jod doet dus
niet mee
„Ik doe wel mee, maar ik moet werk
hebben dat me past."
„Best, Jod zal gratis juridische advie
zen geven
„Ook halfsleotsoh?" vroeg Teun ondeu
gend, waarop Jod de kamer verliet.
We zijn toen met zijn drieën gaan
overleggen, hoe we tot het beoogde doel
konden komen en we spraken af, dat
tante, Teun en ik, ieder eenige van onze
•kennissen zouden gaan bezoeken, om
hen te vragen, mede te doen aan de vor
ming van een „Inzamelhuis".
Overal vonden we bereidwillige men-
schen en we zijn nu al zoover, dat we
er over gaan denken aan de gemeente
een leegstaand pand te vragen, om de
goederen- in op te bergen We nemen al
les aan. wat men kwijt wiLxijn, wat niert
bruikbaar is levert altijd nog wel wat
op bij verkoop in massa en we krijgen
van winkeliers allorlei dingen, die niet
verkoopbaar, maar toch wel bruikbaar
zim en we kunnen op die manier hoopjes
miensehen helpen.
Er kwam een vrouw bij mij. die me
vertelde, dat haar dochtertje binnenkort
jarig zou zijn, en dat het kind zoo dol
graag een poppenwagen had. maar dat
zij de moeder geen geld had om
er een te koopen
Ik kon haar direct helpen, want het
..Inzamelhuis" had er twee staan, waar
aan ze er een kon uitkiezen. Zoo helpt
ons ..Inzamelhuis" niet alleen in den
nood der volwassenen, maar voorkomt
ook kinderieed.
Fn dit vertel ik nu alleen maar. om
andere plaatsen tot navolging aan te
sporen.
verd is aan een ander en eenige minuten
later zat hij in het eenige bewoonbare
vertrek van de verlaten post op Legrand
te wachten. Hij speelde nerveus met zijn
vingers en het schijnsel van de storm
lantaarn, die voor lamp diende, verlicht
te zijn doodsbleek vertrokken gezicht,
waarop het zweet parelde in groote
droppels, terwijl zijn oogen schichtig
rondkeken.
Een paar minuten verliepen, toen
kwam Legrand binnen. Hij floot en zette
een flesch brandy en twee tinnen bekers
op de tafel.
Er gaat niets boven gezelligheid,
mijn vriend, zei hij, terwijl hij de kurk
van de flesch trok en Mannering een van
de bekers toeschoof. Als u zoo goed
wilt zijn u zelf te bedienen.
Mannering gaf gretig gehoor aan de
uitnoodiging, want hij voelde dat hij
iets noodig had om zijn zenuwen tot be
daren te brengen. Hij schonk de kroes
boorden vol en dronk hem leeg alsof het
water was en hij liet zwijgend toe dat
Legrand zijn beker voor de tweede maal
vulde. Toen wachtte hij en dwong zich
al de vragen die hem op de tong lagen
terug te houden. De ander wachtte blijk
baar tot hij het woord zou nemen, want
hij maakte geen aanstalten om te begin
nen. Toen opeens lachte hij.
Monsieur, hebt u mij niets meer te
vragen?
Wat valt er verder te vragen? zei
Mannering heesch.
Ik zou zeggép dat er heel wat was,
antwoordde de ander met een lach. Bij
voorbeeld, hoe kwam het dat Sir Roger
niet sneuvelde daarginds bij Karana?
Hoe kwam hij er toe met mademoiselle
Schaunard te trouwen? Waarom kwam
hij na den oorlog niet naar Engeland te
rug om zijn huwelijk publiek te maken?
Hoe komt het dat hij «n zijn vrouw hier
Een Sinterklaasvertelling.
Toen mijnheer Vermeulen, directeur
van .de exportfirma Vermeulen Co.,
dien Decembermorgen om één minuut
voor negen zijn privékantoor binnenstap
te, stond zijn gezicht heel ernstig.
Terwijl de secretaresse snel haar vin
gers over de toetsen van haar schrijf
machine liet glijden, zette mijniheer Ver
meulen zich voor zijn bureau en begon
zijn ochtendpost door te lezen, doch hij
deed een vergeefsohe poging, om zijn
aandacht te bepalen bij een schrijven, dat
hij don vorigen avond nog met groote be
langstelling tegemoet had gezien.Den
vorigen dag; dat was nauwelijks lö uur
geleden, en todh leek het alsof er een
veel langer tijd tussahen lag. De rijen
cijfers gleden weg en maakten plaats
voor een ander beeld; hij zag zichzelf
veer voor de deur van zijn huiskamer
staan, op den avond van den vorigen
dag. Hij zag zichzelf wederom de hand
uitsteken naar de deurknop, zonder ech
ter de handeling te voltooien, want zijn
aandacht werd plotseling afgeleid door
het geluid van een stem, die sprak:
Toe. mijn lieve, wanneer ik je
nu vertel, dat ik het niet kan doen. dan
is het mij ook onmogelijk. Nu moet je
niet langer aandringen, want mijn man
kan ieder oogenblik komen. Wanneer ik
mij niet vergis, hoor ik hem al
De stem was van zijn vrouw en uit de
monoloog kon hij afleiden, dat zij een
telefoongesprek hield met een persoon,
die aanspraak kon maken Op een predi-
caat, dat hem plotseling tot nadenken
stemde. Alhoewel hij van meening was,
dat geheimzinnigheid tusschen echtge-
nooten ten allen tijde uit den booze is,
kon hij zich heel goed indenken, dat zijn
vrouw over een goheim kon beschikken,
dat niet direct voor zijn ooren bestemd
was. Dooh na dit telefoongesprek kwam
hij er plotseling toe, om het een en an
der met elkaar in verband te brengen,
en voor de eerste keer sinds hun hu-
welijk, dat reeds drie jaar lang rustig
was voortgegleden, werd hij argwanend.
Op den keper besohouwd, was het eigen
lijk bespottelijk en dit inziende, nam hij
het besluit onmiddellijk na zijn binnen
treden naar het geheim te informeeren,
dat voor hem verborgen moest blijven.
Doch toen hij voor zijn vrouw stond, die
hem met hetzelfde blije glimlachje van
anders tegemoet was getreden en zijn
kus op dezelfde manier had beantwoord
als altijd, ontglipte hem de moed om de
harmoDie van het oogenblik te verstoren
en hij besloot haar in den loop van-den
avond, wanneer het zoo in 't gesprek te
pas kwam. naar het mysterie te vragen,
maar dat deed hij niet.
Den afgeloopen nacht had hem een be
nauwende droom gekweld en de duidelij
ke herinnering hieraan had hem dien
morgen somber gestemd. Het telefoon
gesprek had zich in zijn droom herhaald,
doch ditmaal in een vonm, die geen twij
fel overliet. Onwillekeurig was dit thema
het onderwerp van zijn gedachten ge
bleven en in veel heviger mate dan dien
vorigen avond had hem hei wantrouwen
gekweld. Dooh wederom had hij bet niet
gewaagd de opheldering te vragen, waar
naar hij in werkelijkheid snakte
Bij zijn thuiskomst om één uur deed
hij gewoon als anders en ook tijdens de
lunch repte hij geen woord over de ge
dachten. die zijn brein onophoudelijk be
zig hielden. Doch even voor het weggaan
kwam plotseling voor hem het psycho
logische moment. Toen hij zijn vrouw den
afscheidskus wilde geven, werd hij op-
SINTERKLAAS EN DE ROOVERS.
„Nee, jo, laat die maar! 't Is Sinterklaas en daar 1b dit jaar todh mets van
te halen!"
op deze verlaten plek begraven liggen?
Dat zijn een paar van de vragen die u
me, naar het me toeschijnt, had kun
nen doen.
De brandy had zijn uitwerking niet
gemist op den ander. Zijn gelaat was
niet langer bleek maar een donkerroods
gloed brandde op zijn wangen en hij zei
uitdagend:
Je hebt zelf die vragen gedaan,
Legrandwaarom beantwoordt je ze
niet?
Het ia makkelijk om die vragen te
doen, monsieur, zei de Franachman,
maar de antwoorden zijn moeilijker, in
gewikkelder. Maar ik zal probeeren u al
les duidelijk te maken.
Hij zweeg even, alsof hij naar woorden
zocht en hervatte toen:
Uw broer overleefde die geschiede
nis daar ginds bij Karana, maar zijn
gezondheid was totaal geschokt. Hij was
op drie plaatsen erg gewond en zijn her
sens hadden geleden door een slag met
de kolf van een geweer op zijn hoofd.
Al zijn mannen waren afgemaakt en hij
bleef voor dood liggen, maar toen de
Dultschers weggetrokken waren, werd hij
gevonden door de inboorlingen uit een
naburig dorp, die hem meenamen en
verpleegden op hun primitieve manier.
Nadat zijn wonden genezen waren, bleof
hij daar, maar zijn geest herstelde nooit
heelemaal en hij stelde absoluut geen be
lang meer in den oorlog of in zijn eigen
landEn een tijdlang stelde hij zelfs
geen belang meer in zichzelf. Hij wist
zelfs niet eens wie hij was, hij leefde het
primitieve leven mee van de inboorlin
gen, die de vrees, die zij gewoonlijk voor
blanken voelden, volkomen hadden afge
legd.
Verscheidene maanden later kwam liet
ontwaken. De oorlog was geëindigd, u
weet dat allemaal en ia 'iet dorp waar
hij was kwam een oude olif an fen jager,
een Belg, Emile Schaunard.
Mannering maakte een korte bewe
ging toen hij dien naam hoorde en de
ander knikte.
U hebt het geraden, monsieur, Emi
le was de vader van Madeline en het
meisje een knappe, blonde Belgische,
was bij hem. Emile was ziek. De moeras
koorts had hem te pakken en hij lag een
langen tijd daar in dat dorp, zwevend
tusschen leven en dood, terwijl Madeline
hem verpleegde en Roger Mapnering
haar hielp. Misschien was het de aflei
ding die hem wakker maakte mis
schien wekte het meisje vergeten gevoe
lens bij hem op ik weet het niet
maar de wolk, ydie zoo lang over zijn
geest had gehpfjgen, verdween en hij
herinnerde zich alles. Het moet een
vreemd ontwaken zijn geweest, maar dat
heeft niets met mijn verhaal te maken.
Hij herinnerde zich wie hij was en zijn
gevoelens voor Madeline werden door
haar beantwoord en toen de oude Schau
nard voldoende Japrstold was om te kun
nen reizen, ging uw broer met hem en
zijn dochter mee. Ze kwamen hier naar
toe, monsieur, want de oude Schaunard
had hier altijd zijn hoofdkwartier gehad
en omdat de oude jager zwakker en
zwakker werd of misschien om de blonde
Madeline, bleef Roger bij hem.
Hij was niet heel sterk; zijn beepen
waren half verlamd, de slag, die 'zijn
hersens zoo lang buiten werking had
gesteld, had zijn ezicht misvormd,
hij was niet meer de knappe man dien
hij eens geweest moet zijn. Misschien
was dat het, wat hem hier in Afrika
hield, hoewel hij in zijn eigen land een
schatrijk man was, of misschien was het
de eenige afwijking die hij behouden
bad, hoewel zijn geest overigens weer
heelemaal normaal was. Hij had name-
eens milder gestemd door een zonderling
lachje, dat in haar oogen twinkelde.
Haar op een ariaslengte van zich af
houdend, vroeg hij ernstig, maar toch
niet zonder een weinig spot:
Emmy, waarom doe je den laatsten
tijd zoo geheimzinnig?
Mevrouw Vermeulen keek hem een
oogenblik verbaasd en strak aan en gaf
niet onmiddellijk antwoord. Toen glimr-
laohte ze en vroeg: „Geheimzinnig, hoe
kom je daarbij?"
Ontkennen helpt niet langer meer,
Emmy Ikweet alles.
Ik begrijp ar niets van, wat Je be
doelt
Ik weet, waarom je den laatsten
tijd zoo geheimzinnig deed tegenover je
vriendin en.
Vind je het héél erg, mannie? viel
mevrouw hem plotseling in de rede. Ik
had het eigenlijk niet mogen doen en een
goedkoopere was ook goed geweest.
Nu was het de beurt aan meneer om
een oogenhlik,, te zwijgen. Het geapTek had
zulk een onverwachte wending genomen,
dat hij even aarzelde. Toen sprak hij:
„En verder? ïk wil graag alles uit je
"Tn toe™va]«d«, hortend en stootend,
de bekentenis.
Zie je, mannie, ik had je met Sin
terklaas eens willen verrassen met een
gouden cigarettemkoker. Hij was wel erg
duur, maar dan ook erg mooi
Ahaen om deze verrassing ge
heim te houden, waren aJ die geheim
zinnigheden noodigvroeg meneer
Vermeulen opgelucht.
Mevrouw knikte.
Nu nog één vraag, vervolgde me
neer: „Met wie heb je gisteravond vóór
7 uur getelefoneerd?
Qh! zei mevrouw glimlachend, dat
was Annie, m'n vriendin, weet je. Ik had
de cigarettemkoker namelijk bij haar
broer besteld. Ze vertelde me, dat de ko
ker was aangekomen en ze vroeg, of ik
'm niet even wilde komen zien
Meneer Vermeulen glimlachte nog eens
gelukzalig. Hij voelde zijn hart weer
verruimd en manifesteerde zijn opge
wektheid in een langen kus.
Je hebt laatst om dien duren bont
mantel gevraagd, nietwaar? zei hij toen
baldadig. „Ik ga dadelijk naar dien win
kel boeNeen, neen, spreek me niet
tegen. Het kan er nu beet af. Al ben ik
dan niet zoo rijk. Over een paar dagen
als het^ Sinterklaas is, heb jij je bont-
Een meneer Vermeulen stapte fluitend
de deur uit.
Zijn vrouw bleef nog een oogenblik in
gedachten zitten. Toen glimlachte ze
even, nam de telefoon van den haak en
sloeg een nummer aan.
Annie, wat heb ik gezegd! Dat mijn
plannetje zou lukken! Met Simt-Nicolaaa
krijg ik den bontmantel, dien hij me eerst
niet wou geven. O, die jaJ
Ameide. Er is hier een correspondent
schap gesticht van den Nod. Bond tot be
vordering van de bijenteelt, gevestigd te
wageningen, waarvoor de heer J. A.
Tourstra, secretaris van bovengenoemden
bond, waarschijnlijk in de maand Janua
ri. een lezing hoopt te houden met licht
beelden over het leven der bijen en wat
daarmede in verband staat.
Alphen a.d. Rijn. Bij de vanwege do
genie te Utrecht gehouden aanbesteding
van het bouwen van een magazijn op het
ejland bij het kasteel te Woerden, was
laagste inschrijver de heer C. M. Deeren-
berg alhier, met f 28.811.
Voor de werkioozen.
Boskoop. Burgemeester Colijn heeft
onder groote belangstelling een conversa
tiezaal voor werkioozen geopend.
Spreker hoopte, dat van deze gelegen
heid, waaraan kosten noch moeiten zijn
gespaard, ook een werkelijk en een goed
gebruik zal worden gemaakt.
Het ia een flink gebouw, waar men
allerlei goede lectuur en spelen vindt.
Het zal steeds heerlijk verwarmd zijn
lijk het zonderlinge idee, dat aan het ver
zoek om hulp, dat hij naar een Engel-
sche officier op de dichtstbijzijnde popt
had gestuurd, niet voldoende aandacht
was geschonken en dat tijdige hulp hem
had kunnen redden.
George Mannering schrok zichtbaar,
maar de ander vervolgde rustig:
Hij was er vast van overtuigd, dat
de man die hem de hulp weigerde, of
in alle gevalle niet stuurde, zijn broer
was, monsieur.
Jeje gelooft zooiets toch zeker
niet, Legrand, Er is absoluut geen be
wijs voor. Het is niets anders dan 'n af
wijking van een
De inboorling, die de boodschap
overbracht, was hartstochtelijk gehecht
aan Roger Mannering. Hij kwam terug,
terwijl ze nog tegen de Duitschers aan
het vechten waren en wat hij vertelde
maakte dat Sir Roger zijn broeder vloek
te als een tweeden Judas.
Het is niet waar dat lkdat
ik....
Monsieur, ilc ben de hemelsohe
rechter niet. God weet de waar
heid en lk vertel u alleen de ge
schiedenis van den man wiens grafsteen
u zoo juist hebt getracht te verdonkere
manen!
Er klonk iets in zijn toon dat Manne
ring deed zwijgenhij begreep dat
verder ontkennen nutteloos zou zijn en
hij greep weer naar de brandy om moed
te verzamelen voor wat nog komen zon.
Die afwijking, zooals we het maar
zullen noemen, wekle een vurigen, woes-
ten haat tegen zijn broeder bij hem op.
(Wordt vervolgd.)