WIJ GAAN DOOR Het Adres Prima Anlissuiher Onze Ulales AnthraciBl? Eens gegroM immer begeerd RADIEEREN Aanbesteding. Aanbesteding. HAVEN 82 J. PünSIOEN Thz. Van Rondom OCHTENDVOEDER Deurwaarder R. u. Blokland te Schoonhoven 90 lepeboomen en 9 Lindeboomen. Krimpen a/d iJssel Uitslag Etalage-Wedstrijd gehouden ib schooi» van 25 lm. 28 nouemher 1931 Di winners vin di uitgeloofde prijzen zijn i Aanb Giessen-Nieuwkerk Saucijzen, gev. Speculaas A. DUBBELDAM - Fijne kwaliteit hoor! Nog niel? 0. HOOBEüBOEZtm li.ü. WALS O L Mengelwerk. FEUILLETON HET MEISJE IN DE WILDERNIS. Het geheim. Plaatselijk Nieuws. EERSTE BUD. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EWOTBECHT.'gfehoonhovensche Courant Wegens verplaatsing van Magazijn seer voordeelig TE KOOP: 8 Omnibusbrikken in den olie; 7 Omnibusbrikken zwart gelakt, w.o. met gummi en geslepen glas; 8 Utr. Wagentjes; 4 Tilbury's; 5 Kaasbrikken 1 Buggy Bakkersbrik, Dogkar, ens. enz. A. GROENEVELD - Schoonhoven a A INI BROUWER VR1JDAB A DECEWBEB 1WI. Reeds lever ik geruimen tijd tot groote tevredenheid der gebruikers ••n prima samongostold OCHTE N D V O E R voor den prijs van f 8.. de 80 K.Q. Men bestelle een proefbaal bij Uw leverancier en waar niet verkrijg, baar bij den fabrikant. Op alle plaatsen weder- ver hoopers gevaagd ELFCTRI8CHE ME NB-INRICHTING W. MEIJER H0ERC4PEUE TELEF No 18 mei alles te leveren op Radio- en Oramofoongebled, ook met het leveren van Antenne-stoppen (90 ct.) zoowe' voor Telefunken, Philips en alle andere soorten ontvang-apparaten is8B8 Meter golf vrij I Wij repareeren en bouwen oude toeetellen om In een modern voor f 7.50. «m. Haven 6 3 SCHOONHOVEN te Schoonhoven, ia voornemens op Vrl|dag II December 1931, des namiddags om 2 uur In het café van den heer JAC. O. VOORSLUIJS aldaar, ten verzoeke van de Bsmesnte Sohoonhovsn, in het openbaar om contant geld te verkoopen Notities zijn gratis verkiijgbaar ten kantore .van voornoemden Deur waarder. Burgemeester en Wei houders van zullen Vrijdag U December 1931, v.m. 10 uur, ten Raadhuize aldaar trachten aan te besteden: De levering van pl.m. 4000 kub. M. Ophoogzand Een exemplaar der voorwaarden k f 0 25, tevens inlichtingen ver krijgbaar bij den Oemeente- Architect D. BURGER, te Ouder kerk a/d IJssel. De Burgemeester, AALBERS. De Secretaris, VAN LEEUWEN. le Prijs COR VAN DER HORST, Lopikerstraat 40 2e Prijs H. DE VAAL ZOON, Lopikerstraat 35 3e Prijs P. J. OROENEN, Haven O.-Z. 35 4e Prijs A.N. VAN ZESSEN, Veerstraat 5e Prijs Mej. Wed. C. MONTEBAN, Koestraat 71 6e Prijs A. J. PONSIOEN - VAN ERTRIJK, Lopikerstr. 3 WIEN EEN DIPLOMA ZAL WORDEN UITGEREIKT. Aan Boni: A. Hoogendijk, Carmelietenstraat 11 Ie Prijs 10. S. J. van den Oever Jr., Kortedijk 2e Prijs 5. W. Gelderblom, Molenstraat 163e Prijs 5. Klazina Kroon, Langerak 206 4e Prijs 5. C. den Besten, Carmelietenstr. 12 ..5ePrijs 2.50 J. de Neef, Oude Singel 180 6e Prijs 2.50 HET BESTUUR VAN „SCHOONHOVEN-VOORUIT". Ondergeteekende zal trachten aan te besteden op 15 December 1931 Het ontgraven en op diepte brengen van een gedeelte uiterwaard in de Graafstroom te Bleskenagraai. Voorwaarden verkrijgbaar bij A.J. SLINOERLANÓ, Landbouwer te Hleskenagraaf. 0p yrlldaq 18 December 1931 dea voormiddag, te half elf ure tal door BUROEMEESTER en WETHOUDERS der gemeente In Café,.VERHEUL" aldaar worden aanbesteed: De bouw van een nieuw Gemeentehuis. Debestedinggeschitdtin4perceelen Perceel l. Metsel- en Betonwerk. Perceel 2. Timmer-, Ijzer-, Zink-en Loodwerk. Perceel 3. Schiiderswerk. Perceel 4. In massa. Bestek met teekening zijn te verkrijgen tegen betaling van f 3 50 per stel bij den gemeente architect vanaf Vrijdag den lien Dec. e.k. Inschrijvingsbiljetten moeten worden Ingeleverd den 17den Dec. e.k. tot 's avonds 8 uur ter gemeente secretarie. Daarna ten woonhuize van den Burgemeester. Elke inschrijver moet in bezit zijn van bestek en teekening, terwijl inlichtingen zijn te bekomen bij den gemeente architect. P. DONK Hzn., Telef. 13 Boterletters, Letterbanket Appelbollen, Appelgebak groot en klein Speculaas met en zonder pit, Pepernoten, enz. is bij TELEr. 121 - SCHOONHOVEN In Drog. „HET 6B0ENE KRUIS" Kleiweg 91 - Boude Sint Nicolaa* stelt een lezer In de gelegen heid te gaan koopen bij onze adverteerders. Schoonhoven Het oudste edroi hiep ter pleetee. Lood- |en Zinkwerkerij en Mastiekdekbedekkingen aanleg van Gae- en Water leiding en Watervoorzie ningen voor Hand- en Motorkraoht Minzaam aanbevelend, ja, Ja dat ben ik volkomen met Je eens dat de keuze nergens zoo groot is, niet alleen in Sigaren, Sigaretten of Pijpen, maar wat een meer dan sohitterende oolleotie luxe Rookartikelen, wfl gaan dan ook ongetwijfeld weer naar het Magazijn- CUBALopikerstraat 3 voor het koopen van ons Sint Nloolaas Cadeau. Sluit' Knijpertje, hebben Ieti aparts. I.tt bijzonder aantrekkelijk, door geur en tmaak. Sluit' Kni|pertjei (de eenlge echtel) zullen zelft de meeit verwende tongen ttreelen. Nlett li bij hun bereiding verzuimd om ze allervoortreffe- lijkit te doen zijn. Ze zijn ongeloofelijk lekker. Sluit' Knijpertje! (de eenlge echtel) kotten 37'/. cent! per half pond. Maar ze zijn dan ook in ieder opzicht tubliem, die Knljpertjei van Slultl U reeds gebruiker ven Neemt den spoedigst een proel-besleliing, en wil zijn overtuigd, hel ook bi| U znl worden: Beleefd aanbevelend, Atd. Drandslollen Koeslr. 83, Schoonhoven Sint Nlcolaao-Cadoaus koopt mon hot prettigst bl| H. A. VAN BAAREN - - SCHOONHOVEN Rulmo aortoorlng. Logo prl|son Bovondlon bil aankoop voor f 1.— kan mon moorodon nwj' gRT* UT do bokondo prachtig# Cadoaux. j dankt uw oude schoenen niet af, maar laat ze (opnieuw kleuren) Wij geven Uw achoenen elke gewenachte modekleur met GARANTIE BEWIJS dat de verf niet afbladdert, afapringt of breekt. Prijs fl. 1.25 per paai* Binnen den kortst mogelijken tijd ontvangt U de Schoenen «la NIEUW terug. Geradiëerde en andere Schoenen onderhoudt U met Vloeibaar Radiöer-Exlract of Radiëer-Crême. Het poetst Uw Schoenen A LA MINUTE! Hoofdagentschap van de VER. NEDERL. LEDERVERVERIJEN te VOORBURO, voor SCHOONHOVEN ra. 1, VAN MEERKERK HAVEN 85 SCHOONHOVEN MARIA WINTER de groote Duitsche propagan diste voor de belangen der vrouw, beeft voor gehuwde Dames een zeer belangrijke broonure geschreven, waarvan de Hoilandsohe vertaling op aanvrage gratis wordt toege zonden door: - Fa A HUFKEN8 - Geldersohekade 7 - Rotterdam Vraagt ultvo»rl|S Een product van natuurlijke- tn constants samanstallinOt walks de voedingszouten bevat voor het beanderanstalsal an daardoor een uitnemend middel li ter bestrijding van Beenziekten, -wonden, Engalsoha ziekte bij Kindenen en Kliergezwellen. ALLEEN ECHT, wennaar atlkat cmpeulein kurk I» voorzien ven ha< wettig gedepo neerde woordmark „WAL80L" Centraal-depflt: A. VAN WALSUM Fz. Gediplomeerd Drogist A.N.b.B. Ouderkerk a.d. IJaaal Verkrijgbaar bij de onderstaande verkoopers: Krimp.-n a.d. IJssel, Wed F. Sloof; Krimpen a.d Lek J. C. Hagen, Drogist; Stolwijk, B Natzijl; Bergambacht, F. Duhen Co. Drogisten; Berkenwoude, E. Verwaal; Streefkerk, C. Aaldijk; J. J. Holdermana te Lekkerkerk. Koopt uitfluitend „W a I a o I", waardoor U ver zekerd Ie nii waardevol product ta ontvangan Op alle plaateen. waar nog niet verkrijgbaar ■otiava wederverkoopera gevraagd. Vraagt uitvoerige olroulalre an conditiën tweede BLAD a'FifWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhovansche Courant VRIJDAG 4 DECEMBER 1981. poor JAN KIJKUIT. yve richten een „Inzamelhuis" op. „Tante!" riep ik, de kamer binnentre dend, ma-ar ta-nte door ijverig aohud- den met haar hoofd te kennen, dat ze met naar ime kon luisteren, ik keek en sag, dat ze weer eens bezig was met. de •teken van haar breikous te teilen. Toen se klaar was met haar wiskundigen ar beid en ze peinzend nog wat getallen na- prevelde. vroeg ik, of er geen steken war ren gevallen en of ze al aan het minde ren was. „Daar weet je todh niks van, ant woordde ze, „bemoei jij je maar met je eigen werk.]' „Juiat tante, dat ben ik ernstig van plan en daarom koom ik bij u en bij on sen knappen neef om raadt advies, in lichting en toelichting." „Zoo, zoo," zei Jod voornaam „zie je eindelijk in, dat je zonder onze hulp toch niet veel kunt boreiken. Welnu, kom dan maar eens te voorschijn met je moeilijk heden, dan zal ik je er wel weer eens door helpen." „Asjeblief geleerde Heer," hernam Ik onderdanig, „als u zoo goed wil zijn maar als u mij bij het doorhelpen er maar niet in helpt, geleerde heer, want daarin bent u nogal sterk, meen ik." Jan," vermaande tante, „houd Je ver stand bij elkaar en begin. „Geachte dames en heeren," cel Ik op pleahtlgen toon, „we zijn allen helaas te goed bekend met de moeilijke tijden, dan dat ik daarover nog veel zou be hoeven te zeggen. We weten, dat ook zij, die steun genieten* nog wel andere hulp noodig hebben om den harden wintertijd door te komen „Jawed, meneer," onderbrak Jod, „dat hebben we allemaal gezien in de Sohoon- hovensohe Courant, dat heeft de burge meester van Schoonhoven ook al ge zegd." „Mevrouw de presidente," vroeg ik aan tante, „kunt u er niet voor zorgen, dat ik rustig kan verder spreken, zonder onderbroken te worden door het geblaat van dien ontoerekenbaren jongeman. Ik ga verder. Er zijn heel wat menuchen, die hulp noodig hebban en vooral ook zij, die men gewoonlijk aanduidt als ..«title armen", dat zijn Zij, die geen hulp durven vragen, die daar voor zich te fat soenlijk gevoelen en die opgezocht moeten worden door personen mat eenig tact en inzicht Nu hebben we gelezen, dat er reeds geschonken zijn giften in geld en in levensmiddelen, maar het landelijke comité zal onmogelijk alle gemeenten, al le straten, alle huizen kunnen bereiken, waar todh hulp noodig is. Dat kan al leen in de gemeente zelf gebeuren, door personen, die de stad- of dorpgenooten kennen." „Heel juist!" risp tante aanmoedigend. „Waarheden als koeien," mompelde Jod. „IA Duitsohland bestaat een instel ling," vervolgde ik, „welke men daar roemt „Das Brookenh&us" en dat wij in het Hollandsdhe zouden moeten vertalen met „Het Afleggers-huis", maar dat ik liever zou noemen „Het Inzamelhuis" „Het Brockenhau«" is een pand, waarin gebracht worden kleeren, schoenen, meu- toeleni, dekens, linnengoed., speelgoed, huishoudelijke artikelen enz., die door vrijwillige hulp In de gemeente worden opgehaald Menig gezin heeft een aan- Monsieur, u begaat heiligschennis aan uw broeders graf. Hoehoeweet u dat dat Ik weet het al drie jaar lang, zei de ander rustig. Mannering keek naar de plek, waar de steenen verborgen lagen tusschen de struiken en de ranken van de slinger plant en vroeg heesch: Zij, die Ma- Vv' wa" ze werkelijk zijn vrouw? Zeker, monsieur I En ik ben degoen, die het het bgste weten kan, ik heb ze zelf getrouwd. Uu! Mannering barstte plotse ling in een heesch gelach uit. Due het was allemaal comedie.... U vergist u, monsieur. Het was een werkelijk huwelijk, echt en onont bindbaar. Maar hoe kon u Monsieur, dat is heel eenvoudig. Ik was gr bij toen uw broer trouwde. Hoe.hoe lang geleden was het? Vijf jaar geleden, antwoordde Leg rand. Toen voegde hij er bij: Monsieur, u en ik hebben samen veel te bespreken. Er zijn dingen die u weten moet dingen die u niet zou wil len dat mademoiselle Honor hoorde. - Wat voor dingen? vroeg Manne- ring. Dat zult u dadelijk hooren. Kom maar, dat wil zeggen, als u klaar bent met uw grafschennis. Zijn woorden klonken hoonend, maar Mannering hoorde het niet. Hij volgde hem als een man die weet dat hij op genade of ongenade overgele- tal kleedingetukken enz., die te goed zijn om weg te gooien, maar die tooh niet meer gebruikt worden. Zulke goederen worden verzameld en in „Het Brooken- haus" bijeengebracht en dan naar be hoefte verdeeld. Nu stel ik voor, om ten spoedigste hier zoo'n „Inzamelhuis" op te richten. Jod kan de goederen gaan ophalen, Teun zal ze sorteeren en ik zal ze uitreikeiu dan doen we allemaal wat. Tante, die ik niet vergeet, kan de inge komen kleedings tukken, enzoovoort, waar noodigg repareeren." „Als je mij morgen buurt, dan ben ik vandaag je knecht," zei Jod nijdig. „Goed zoo, mijn jongen," antwoordde ik, „dan ben je dus vandaag mijn knecht." Jod uitte zijn booaheid door een on beleefd woord van vier letters, maar Teun, die onder zwaren. stoom binnen ste vende, vroeg of ik hem niet kon ge bruiken als knecht. Ik vertelde Teun, wat de bedoeling was en hij was er da delijk vol geestdrift voor. Nu kan je bij Teun niet gauw zien, of hij in geestdrift geraakt, mara thans was t' duidelijk: hij blies geweldige rookwolken om zich heen, liet zijn onderkaak op en neer bib beren en knipte eenige malen met zijn oogen. Dat waren alle onmiskenbare tee kenen van geestdrift. „Ik doe er aan mee," «prak hij dood bedaard. „Zeg me maar, wat ik doen moet, dan ga ik er voort op uit." „Neeri, Teun, we moeten dat anders aanpakken," merkte ik op. „Breeder, sterker en machtiger. Jod zal de goede ren ophalen „Je lijkt wel gekl" riep Jod, „dat doe ik niet, doe het zelf." „Goed," giing ik voort, „Jod doet dus niet mee „Ik doe wel mee, maar ik moet werk hebben dat me past." „Best, Jod zal gratis juridische advie zen geven „Ook halfsleotsoh?" vroeg Teun ondeu gend, waarop Jod de kamer verliet. We zijn toen met zijn drieën gaan overleggen, hoe we tot het beoogde doel konden komen en we spraken af, dat tante, Teun en ik, ieder eenige van onze •kennissen zouden gaan bezoeken, om hen te vragen, mede te doen aan de vor ming van een „Inzamelhuis". Overal vonden we bereidwillige men- schen en we zijn nu al zoover, dat we er over gaan denken aan de gemeente een leegstaand pand te vragen, om de goederen- in op te bergen We nemen al les aan. wat men kwijt wiLxijn, wat niert bruikbaar is levert altijd nog wel wat op bij verkoop in massa en we krijgen van winkeliers allorlei dingen, die niet verkoopbaar, maar toch wel bruikbaar zim en we kunnen op die manier hoopjes miensehen helpen. Er kwam een vrouw bij mij. die me vertelde, dat haar dochtertje binnenkort jarig zou zijn, en dat het kind zoo dol graag een poppenwagen had. maar dat zij de moeder geen geld had om er een te koopen Ik kon haar direct helpen, want het ..Inzamelhuis" had er twee staan, waar aan ze er een kon uitkiezen. Zoo helpt ons ..Inzamelhuis" niet alleen in den nood der volwassenen, maar voorkomt ook kinderieed. Fn dit vertel ik nu alleen maar. om andere plaatsen tot navolging aan te sporen. verd is aan een ander en eenige minuten later zat hij in het eenige bewoonbare vertrek van de verlaten post op Legrand te wachten. Hij speelde nerveus met zijn vingers en het schijnsel van de storm lantaarn, die voor lamp diende, verlicht te zijn doodsbleek vertrokken gezicht, waarop het zweet parelde in groote droppels, terwijl zijn oogen schichtig rondkeken. Een paar minuten verliepen, toen kwam Legrand binnen. Hij floot en zette een flesch brandy en twee tinnen bekers op de tafel. Er gaat niets boven gezelligheid, mijn vriend, zei hij, terwijl hij de kurk van de flesch trok en Mannering een van de bekers toeschoof. Als u zoo goed wilt zijn u zelf te bedienen. Mannering gaf gretig gehoor aan de uitnoodiging, want hij voelde dat hij iets noodig had om zijn zenuwen tot be daren te brengen. Hij schonk de kroes boorden vol en dronk hem leeg alsof het water was en hij liet zwijgend toe dat Legrand zijn beker voor de tweede maal vulde. Toen wachtte hij en dwong zich al de vragen die hem op de tong lagen terug te houden. De ander wachtte blijk baar tot hij het woord zou nemen, want hij maakte geen aanstalten om te begin nen. Toen opeens lachte hij. Monsieur, hebt u mij niets meer te vragen? Wat valt er verder te vragen? zei Mannering heesch. Ik zou zeggép dat er heel wat was, antwoordde de ander met een lach. Bij voorbeeld, hoe kwam het dat Sir Roger niet sneuvelde daarginds bij Karana? Hoe kwam hij er toe met mademoiselle Schaunard te trouwen? Waarom kwam hij na den oorlog niet naar Engeland te rug om zijn huwelijk publiek te maken? Hoe komt het dat hij «n zijn vrouw hier Een Sinterklaasvertelling. Toen mijnheer Vermeulen, directeur van .de exportfirma Vermeulen Co., dien Decembermorgen om één minuut voor negen zijn privékantoor binnenstap te, stond zijn gezicht heel ernstig. Terwijl de secretaresse snel haar vin gers over de toetsen van haar schrijf machine liet glijden, zette mijniheer Ver meulen zich voor zijn bureau en begon zijn ochtendpost door te lezen, doch hij deed een vergeefsohe poging, om zijn aandacht te bepalen bij een schrijven, dat hij don vorigen avond nog met groote be langstelling tegemoet had gezien.Den vorigen dag; dat was nauwelijks lö uur geleden, en todh leek het alsof er een veel langer tijd tussahen lag. De rijen cijfers gleden weg en maakten plaats voor een ander beeld; hij zag zichzelf veer voor de deur van zijn huiskamer staan, op den avond van den vorigen dag. Hij zag zichzelf wederom de hand uitsteken naar de deurknop, zonder ech ter de handeling te voltooien, want zijn aandacht werd plotseling afgeleid door het geluid van een stem, die sprak: Toe. mijn lieve, wanneer ik je nu vertel, dat ik het niet kan doen. dan is het mij ook onmogelijk. Nu moet je niet langer aandringen, want mijn man kan ieder oogenblik komen. Wanneer ik mij niet vergis, hoor ik hem al De stem was van zijn vrouw en uit de monoloog kon hij afleiden, dat zij een telefoongesprek hield met een persoon, die aanspraak kon maken Op een predi- caat, dat hem plotseling tot nadenken stemde. Alhoewel hij van meening was, dat geheimzinnigheid tusschen echtge- nooten ten allen tijde uit den booze is, kon hij zich heel goed indenken, dat zijn vrouw over een goheim kon beschikken, dat niet direct voor zijn ooren bestemd was. Dooh na dit telefoongesprek kwam hij er plotseling toe, om het een en an der met elkaar in verband te brengen, en voor de eerste keer sinds hun hu- welijk, dat reeds drie jaar lang rustig was voortgegleden, werd hij argwanend. Op den keper besohouwd, was het eigen lijk bespottelijk en dit inziende, nam hij het besluit onmiddellijk na zijn binnen treden naar het geheim te informeeren, dat voor hem verborgen moest blijven. Doch toen hij voor zijn vrouw stond, die hem met hetzelfde blije glimlachje van anders tegemoet was getreden en zijn kus op dezelfde manier had beantwoord als altijd, ontglipte hem de moed om de harmoDie van het oogenblik te verstoren en hij besloot haar in den loop van-den avond, wanneer het zoo in 't gesprek te pas kwam. naar het mysterie te vragen, maar dat deed hij niet. Den afgeloopen nacht had hem een be nauwende droom gekweld en de duidelij ke herinnering hieraan had hem dien morgen somber gestemd. Het telefoon gesprek had zich in zijn droom herhaald, doch ditmaal in een vonm, die geen twij fel overliet. Onwillekeurig was dit thema het onderwerp van zijn gedachten ge bleven en in veel heviger mate dan dien vorigen avond had hem hei wantrouwen gekweld. Dooh wederom had hij bet niet gewaagd de opheldering te vragen, waar naar hij in werkelijkheid snakte Bij zijn thuiskomst om één uur deed hij gewoon als anders en ook tijdens de lunch repte hij geen woord over de ge dachten. die zijn brein onophoudelijk be zig hielden. Doch even voor het weggaan kwam plotseling voor hem het psycho logische moment. Toen hij zijn vrouw den afscheidskus wilde geven, werd hij op- SINTERKLAAS EN DE ROOVERS. „Nee, jo, laat die maar! 't Is Sinterklaas en daar 1b dit jaar todh mets van te halen!" op deze verlaten plek begraven liggen? Dat zijn een paar van de vragen die u me, naar het me toeschijnt, had kun nen doen. De brandy had zijn uitwerking niet gemist op den ander. Zijn gelaat was niet langer bleek maar een donkerroods gloed brandde op zijn wangen en hij zei uitdagend: Je hebt zelf die vragen gedaan, Legrandwaarom beantwoordt je ze niet? Het ia makkelijk om die vragen te doen, monsieur, zei de Franachman, maar de antwoorden zijn moeilijker, in gewikkelder. Maar ik zal probeeren u al les duidelijk te maken. Hij zweeg even, alsof hij naar woorden zocht en hervatte toen: Uw broer overleefde die geschiede nis daar ginds bij Karana, maar zijn gezondheid was totaal geschokt. Hij was op drie plaatsen erg gewond en zijn her sens hadden geleden door een slag met de kolf van een geweer op zijn hoofd. Al zijn mannen waren afgemaakt en hij bleef voor dood liggen, maar toen de Dultschers weggetrokken waren, werd hij gevonden door de inboorlingen uit een naburig dorp, die hem meenamen en verpleegden op hun primitieve manier. Nadat zijn wonden genezen waren, bleof hij daar, maar zijn geest herstelde nooit heelemaal en hij stelde absoluut geen be lang meer in den oorlog of in zijn eigen landEn een tijdlang stelde hij zelfs geen belang meer in zichzelf. Hij wist zelfs niet eens wie hij was, hij leefde het primitieve leven mee van de inboorlin gen, die de vrees, die zij gewoonlijk voor blanken voelden, volkomen hadden afge legd. Verscheidene maanden later kwam liet ontwaken. De oorlog was geëindigd, u weet dat allemaal en ia 'iet dorp waar hij was kwam een oude olif an fen jager, een Belg, Emile Schaunard. Mannering maakte een korte bewe ging toen hij dien naam hoorde en de ander knikte. U hebt het geraden, monsieur, Emi le was de vader van Madeline en het meisje een knappe, blonde Belgische, was bij hem. Emile was ziek. De moeras koorts had hem te pakken en hij lag een langen tijd daar in dat dorp, zwevend tusschen leven en dood, terwijl Madeline hem verpleegde en Roger Mapnering haar hielp. Misschien was het de aflei ding die hem wakker maakte mis schien wekte het meisje vergeten gevoe lens bij hem op ik weet het niet maar de wolk, ydie zoo lang over zijn geest had gehpfjgen, verdween en hij herinnerde zich alles. Het moet een vreemd ontwaken zijn geweest, maar dat heeft niets met mijn verhaal te maken. Hij herinnerde zich wie hij was en zijn gevoelens voor Madeline werden door haar beantwoord en toen de oude Schau nard voldoende Japrstold was om te kun nen reizen, ging uw broer met hem en zijn dochter mee. Ze kwamen hier naar toe, monsieur, want de oude Schaunard had hier altijd zijn hoofdkwartier gehad en omdat de oude jager zwakker en zwakker werd of misschien om de blonde Madeline, bleef Roger bij hem. Hij was niet heel sterk; zijn beepen waren half verlamd, de slag, die 'zijn hersens zoo lang buiten werking had gesteld, had zijn ezicht misvormd, hij was niet meer de knappe man dien hij eens geweest moet zijn. Misschien was dat het, wat hem hier in Afrika hield, hoewel hij in zijn eigen land een schatrijk man was, of misschien was het de eenige afwijking die hij behouden bad, hoewel zijn geest overigens weer heelemaal normaal was. Hij had name- eens milder gestemd door een zonderling lachje, dat in haar oogen twinkelde. Haar op een ariaslengte van zich af houdend, vroeg hij ernstig, maar toch niet zonder een weinig spot: Emmy, waarom doe je den laatsten tijd zoo geheimzinnig? Mevrouw Vermeulen keek hem een oogenblik verbaasd en strak aan en gaf niet onmiddellijk antwoord. Toen glimr- laohte ze en vroeg: „Geheimzinnig, hoe kom je daarbij?" Ontkennen helpt niet langer meer, Emmy Ikweet alles. Ik begrijp ar niets van, wat Je be doelt Ik weet, waarom je den laatsten tijd zoo geheimzinnig deed tegenover je vriendin en. Vind je het héél erg, mannie? viel mevrouw hem plotseling in de rede. Ik had het eigenlijk niet mogen doen en een goedkoopere was ook goed geweest. Nu was het de beurt aan meneer om een oogenhlik,, te zwijgen. Het geapTek had zulk een onverwachte wending genomen, dat hij even aarzelde. Toen sprak hij: „En verder? ïk wil graag alles uit je "Tn toe™va]«d«, hortend en stootend, de bekentenis. Zie je, mannie, ik had je met Sin terklaas eens willen verrassen met een gouden cigarettemkoker. Hij was wel erg duur, maar dan ook erg mooi Ahaen om deze verrassing ge heim te houden, waren aJ die geheim zinnigheden noodigvroeg meneer Vermeulen opgelucht. Mevrouw knikte. Nu nog één vraag, vervolgde me neer: „Met wie heb je gisteravond vóór 7 uur getelefoneerd? Qh! zei mevrouw glimlachend, dat was Annie, m'n vriendin, weet je. Ik had de cigarettemkoker namelijk bij haar broer besteld. Ze vertelde me, dat de ko ker was aangekomen en ze vroeg, of ik 'm niet even wilde komen zien Meneer Vermeulen glimlachte nog eens gelukzalig. Hij voelde zijn hart weer verruimd en manifesteerde zijn opge wektheid in een langen kus. Je hebt laatst om dien duren bont mantel gevraagd, nietwaar? zei hij toen baldadig. „Ik ga dadelijk naar dien win kel boeNeen, neen, spreek me niet tegen. Het kan er nu beet af. Al ben ik dan niet zoo rijk. Over een paar dagen als het^ Sinterklaas is, heb jij je bont- Een meneer Vermeulen stapte fluitend de deur uit. Zijn vrouw bleef nog een oogenblik in gedachten zitten. Toen glimlachte ze even, nam de telefoon van den haak en sloeg een nummer aan. Annie, wat heb ik gezegd! Dat mijn plannetje zou lukken! Met Simt-Nicolaaa krijg ik den bontmantel, dien hij me eerst niet wou geven. O, die jaJ Ameide. Er is hier een correspondent schap gesticht van den Nod. Bond tot be vordering van de bijenteelt, gevestigd te wageningen, waarvoor de heer J. A. Tourstra, secretaris van bovengenoemden bond, waarschijnlijk in de maand Janua ri. een lezing hoopt te houden met licht beelden over het leven der bijen en wat daarmede in verband staat. Alphen a.d. Rijn. Bij de vanwege do genie te Utrecht gehouden aanbesteding van het bouwen van een magazijn op het ejland bij het kasteel te Woerden, was laagste inschrijver de heer C. M. Deeren- berg alhier, met f 28.811. Voor de werkioozen. Boskoop. Burgemeester Colijn heeft onder groote belangstelling een conversa tiezaal voor werkioozen geopend. Spreker hoopte, dat van deze gelegen heid, waaraan kosten noch moeiten zijn gespaard, ook een werkelijk en een goed gebruik zal worden gemaakt. Het ia een flink gebouw, waar men allerlei goede lectuur en spelen vindt. Het zal steeds heerlijk verwarmd zijn lijk het zonderlinge idee, dat aan het ver zoek om hulp, dat hij naar een Engel- sche officier op de dichtstbijzijnde popt had gestuurd, niet voldoende aandacht was geschonken en dat tijdige hulp hem had kunnen redden. George Mannering schrok zichtbaar, maar de ander vervolgde rustig: Hij was er vast van overtuigd, dat de man die hem de hulp weigerde, of in alle gevalle niet stuurde, zijn broer was, monsieur. Jeje gelooft zooiets toch zeker niet, Legrand, Er is absoluut geen be wijs voor. Het is niets anders dan 'n af wijking van een De inboorling, die de boodschap overbracht, was hartstochtelijk gehecht aan Roger Mannering. Hij kwam terug, terwijl ze nog tegen de Duitschers aan het vechten waren en wat hij vertelde maakte dat Sir Roger zijn broeder vloek te als een tweeden Judas. Het is niet waar dat lkdat ik.... Monsieur, ilc ben de hemelsohe rechter niet. God weet de waar heid en lk vertel u alleen de ge schiedenis van den man wiens grafsteen u zoo juist hebt getracht te verdonkere manen! Er klonk iets in zijn toon dat Manne ring deed zwijgenhij begreep dat verder ontkennen nutteloos zou zijn en hij greep weer naar de brandy om moed te verzamelen voor wat nog komen zon. Die afwijking, zooals we het maar zullen noemen, wekle een vurigen, woes- ten haat tegen zijn broeder bij hem op. (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1931 | | pagina 3