Bouuimaosuionlng BoerendienstDode oosierhooiscne Bouwplaten 'éüiÊcig. J^<Xerstfeest VOORAL NU, Opeiare moopii Gebr. VAN BRUINESSEN prettig Kerstfeest TEUREDEIlHEIDSUERKLIlHinB SCHOONHOVEN OUDE HAVEN 18 Bil|artconcours Coöp, Boerenleenbank Aanbesteding. Aanbesteding. gesloten. Wei- en Hooiland Lekkerkerk'8 Danssalon „Reseda" Drogisterij „Hef Groene Kruis" Auto Spuit- en Lakinrichling JAN BROUWER, Haven 63, Tel. «13, Schoonhoven ders. Komt eens luisteren?" A.Sb Zondag 27 Dec. Ds. J. Overduin Waarheen nrlflRfeES'daijer? inHoiel„CENTRAAL" GOUDERAK. Extra Dansgelegenheid met Biedt zich aan BOERENKNECHT, Ammerslol De Architect T. Sikma Willige-Langerak Stolwlfk Hef bestraten van hel Dorpsplein. Baggerman en Dassen Zevenhuizen (Z.-H.) j. MEIJER Lange Tiendeweg 5, Gouda ellen -- foto.ateher -- Prijsbiljarten om Eenden en Konijnen DANSEN DANSEN Accordeon-D ansorgel Brandstoffenhandel wenschen hunne geachte Clientèle en Kennissen een De radio omroep is op haar best.... Fa. J. VERWEIJ Groote Balavond 't CENTRUM BERGAMBACHT Gij kunt in Uw woning H.M. de Koningin de Kerst groet uit hooren spreken!!! J. W- v- d. VLIST Voor don Hoest Siroop- Famel Anton Coops - Drogist - Gouda Mengelwerk. In zorgen. FEUILLETON. HET MEISJE IN DE WILDERNIS. Kou-verdrijvers Pijnsiillers EERSTE BOITI. NTEUW5BCAD VOORTUIKHBIXTOD EruTRECHT.-BMIdBMIomnstM Conrini POWPEBPUB 24 PECEMBEB 19M. Wij geven U, wat geen ander doet, 2 jaar garantie nu er zooveel keuie ia op gebied van mooie Elec. Dynamische Luidsprekers, koopt men geen vast ingebouwde luidspreker bij een Radiotoestel, doch kiest de luidspreker naar eigen smaak. Vergelijkt U de nieuwe Hegra of Waldorp eens bij Uw oude luidsprekei. of vns' ingebouwde 1 U zal dan verbaasd staanII Kedenkt dit in Uw eigen belang! Wi] leveren U ALLE merk- n Radiotoestellen en voordeeliger dan zg. plaatselijke agenten. 12 pracht Boekan van pl.m. 800 bladjeijdesii een Schemerlamp of Eleo- Sioerenaaneteker GRATIS. v.m. 10 uur en n.m. 5.30 uur „HEIL DES VOLKS" Peperstraat, Oouda. Natuurlijk naar het te Schoonhoven. HET EINDE NADERT!! Denk om: VV\jn, Boerenjongens, Advocaat, Buerenmeii-je*, Verlofpunch, alle soorten Likeuren, en*, ens., kan U Boerenmelfiet, Verlofuunch, a vonnleelig bekomen by- P.v. 1 A - - - v - - RGBS, „Obic Winkel", Bleskensgra»! Ook voor: 01 fe k— 'Bloem - Meel Buk meel - Krenten - Bucade Inlevering van a 11 a door de Bank uitgegeven boekjea, ter oontrAle en rentebijschrijving, bij 't Bestuur of den Kassier. Denkt a. u. b. aan verplichte aflossingen. Extra zitdagen 24, 28 en 31 Deo. 'a namiddags van 2—9 en 7—8 uur. HET BESTUUR. Einde der voiige maand werd Ik zwaar getroffen door een brand, welke mijn boerderij, roerend goed, levende have en hooi vernietigde, v«De Assurantie Maataohappij van 1890" N.lf. Afd. Brandverzekering voor Landbouwbedrijven te Gravenhage. heeft mij echter op spoedige en coulante wijze de schade vergoed Ooriuchem, 18 Dec 1931. L. v. HOORNE. AgentI. B. KERSBERGEN, Gorinchetn. Insp.G. J. DE VOS, Goudriaan. Jazz- en Tangeband „THE HAPPY FELLOWS" personen) op 2"" Kerstdag en Nieuwjaarsdag 's middags van half 3 tot (5 uur en 'i avonds van half 8 tot 12 uur In de feestelijk versierde Bovenzaal van HOTEL ft la STATION Ie Schoonhovea Zeilde toegangsprijzen. Dagkaarten reduotig. Beleefd aanbevelend: A. N. OSKAM. goed kunnende melken, 16 jaar J. A. JANSEN Goudriaan „BUROEMEESTER en WET HOUDERS van brengen ter algemeene kennis, dat de Lekdijk, voor zooveel die is gelegen binnen den kom dier gemeente, bij besluit van den Oemeenteraad van den 21 Dec. 1931 ia gerangschikt in da II. Klasse ala bedoeld In artikel 38 van het Motor- an Rijwiel-Re glement", Ammerstol, 22 December 1931. De Burgemeester, A. A. UILKENS. De Secretaris, j. DE JONG te Amerstoor! Is voornemens op Donderdag 7 Januari 1932, namens het Gemeentebestuur vin aan ie besteden: Hef bouwen van een Landhuis aldaar. Bestek en twee leekeningen zijn tegen betaling van f 5.— (reSt tu- tie f 2 50) vanaf 24 Dec. verkrijg baar ten Gemeentehuizen te Lopik en ten kantore van den architect te Amersfoort, Pieter Bothlaan 41. De Architect T. SIKMA. Telef. 978. Postrek. 32014 0p Maandag II Januari a.s zullen Burgemeester en Wethouders van aanbesteden: Voorwaarden en teek. k 1 2.50 (restitutie I 1.50) bij P. D. STUURMAN, Architect, Waddinxvecn. f~ Het Kantoor van Notaris H. O. BOKS te Molenaarsgraaf is op Donderdag 31 Dec. 1931 na 13 uur, en op Zaterdag 3 Jan. 1933 den gefaeelen dag De Notarissen te Rotterdam, zullen op Donderdagen 14 en 21 Januari 1932 bij voorioopige en definitieve toe wijzing, telkens des voormiddags lij uur in hel Koffiehuis „HbT SCHAAKBORD** te GOUDA, in het openbaar verkoopeui met Erf. Schuren Tuin, Boomgaard, Hooiberg met Hefboom en Spil, Kippenhokken n al hetgeen Hoor bestemming tot de bouwplaats behoort, gelegen aan den Wollafoppenweg No. 8 ie kad. bek. Oemeente Zevenhuizen, Sectie D nos. 825, 826, 828, 829 1013 en 1014, ie zamen groot 13 H.A., 33 A., 50 c.A. Grondlasten over 1931 f 25.54. Schielandslasten over 1932, ongev. f 4.50 per Hectare. Polderlasten over 1931 f 17.- p. H.A De bouwplaats, in eigen gebruik geweest, is thans onbewoond en vrij van huur. Aanvaarding en betaling der koop penningtn op 1 April 1932 of zoo veel eerder als de koopers mochten verlangen. Te verkoopen in 5 perceelen, in de eerste zitting bij opbod en in de tweede zitting bij afslag, ook in combinatiën. De perceelen 1,2 en 3 zijn geschikt voor tuingrond. Te bezichtigen 11, 12, 13 en 14 Januari a.s. op vertoon van een toegangsbewijs door genoemde Notarissen af te geven, te wier kantore aan den Middensteiger 23 te Rotterdam, alle nadere inlich tingen, inzage van de kadestrale kaart, alsmede uitgebreide notitlën te bekomen zijn. legen 1 Januari gevraagd» Een P. O., goed kunnende melken. T. POTUIJT Bergambacht. GEHEEL. GRATISI - GEHEEL GRATIS! Uitsluitend met de C>) Kerstdegem Iedere klant naar wensch geheel gratis I Salonfoto of 3 Brlofkaarton extra. Deze advertentie hiervoor afgeven (roots aorteerlng In Lijsten Albums en Plaatwerk In Lijst r OUDEJAARSAVOND in Café van de Heer P. DE GILDE, POLSBROEK MET KERSTMIS SPEELT IN EEN PRACHTIG ELECTRISCltf V Het nieuwste voor Holland Dranken pertonen worden niet toegelatenI O. VAN DER WOUDEN, Danssalonhouder, Orgel verhuurder LEKKERKERK. Luister morgen n.m. tusjtchsn 1-2 uur in Uw hulskamer naar do woordan van H. M. DE KONINGIN P. 278." aan hot sinds dsi jaortl Ksurig-vsrzorgds program- mo't, ichiHsrsnds uitzsn- dingsn I maar zondsr ssn gosd apparaat gaat al dit ichoont aan U voorbij. Wij bisdan U aan om gs- dursnds ds Ksritwsak ssn pfeuws Philip» combinatie op prosf ts ontvangsn, zondsr ssnigt vsrplichting. PHILIPS 720a F. 105." P.OOAO C 144 - Telefoon 31 Alblaiierdam Op 2en Kopstdog in hotel Sohitterende daneen. Eerste klas jaaebandgezelaohap verzorgt do balmuziek. Aanvang'e evonde 8 uur Sluiting 11.49 uur. Fieteenetalling aanwezig Trekt met Keritmli doof Europo i noor Rome, Porlji of Madrid, Berlijn of Londen. Wij offrssrsn U voor ds Ksritwssk sen fonkel nieuw Philips radiotoe stel op proef, zonder eenige verplichting PHILIPS 730a f.278- PHIIIPS 720A Beleeld aanbevelend. Vertegenw. voor Langerak en Nieuwpoorti N. Pek, N. Roest te Langerak. Vertegenwoordigers voor Ameldei H. A. Bouter, T. A. Bouter, H. Bouter, Ameide Hiermede berichten wij, dal wij officieel zijn aangesteld door de GeoombineUPde Ziek enf ondsen, voor de levering van Bandage, Breukbanden, Buikbanden en Elastieken Kousen. Voor deze afdeeling hebben wij een aparte paskamer met vak kundige damea bediening. Buik- of Breukbanden geven veel verlichting mils zij vakkundig worden aangamatan. Htervoor is het beste en vertrouwdste adres: KLEIWEG 81 GOUDA Stolwijk - Telefoon 33. nlata beter dan Verkrijgbaar bij, (Hollandsch Fabrikaat) Prima Isolario-Matorlaal voor afscholdlneon, plafonds ant. Vraagl Inlichtingen: P. KALKMAN, Gouderak B 79. J. C. VAN VLIET, Waalhaven 34, Gouda TWïtne blatv NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND :N UTRECHT, Schoonhovend» Cooranl DONDEBDAO DECEMBER 1SS1. rf -"hMl -f «ovmr -f- ATnttilt -f v-WW -f - «Nveer -f a*HWu»-f ddfiNw -f AMfSWU AANtw -f -f- «Wfw «f. MMUiW 4» Een Kerstverhaal van dezen tijd. Eenige jaren hadden Gerard «n Htin na Berende met hun kinderen een zorge loos leven gehad. Gerard was procura tiehouder op een groot tab&kekantoor en verdiende een ruim eaians. Ze leufdeu gemakkelijk, Banna had een meid, ven naaister en een werkster. Maar op een dag was Gerard geheel ontda-in thuis gekomen en had verslagen medegedeeld, dat de zaken van den patroon slecht gingen en alle employé 1 met drie maan den salaris ontslagen werden. Iiet eerete oogenhlik was ook Hanna geheel moedeloos geweest, maar ze had zich weten te herstellen en ze had haar man getroost met de woorden: „Kom Gerard, trek 't je mot zo j aan, 't is dus nog vier maanden, dat je zeker kunt zijn van je salaris en denk urns aan, we hebben toch heal wat overge spaard. AU we zuinig *uti, kunnen we aekor wel een jaar op denzelfden'voet blijven leven en dan, dan heb jo allang een andere betrekkingl Je moet er tuaar dadelijk werk van maken Doch dat was niet zoo 'nel gelukt. Den eersten November kwam 'bij t'iuli met zijn drie maanden salaris, waarvan dadelijk liet grootste deel op de spaar bank werd gezet. *De patroon had hum beloofd^ by iedere informatie schitteren de getuigschriften td verstrekken. Maar langzamerhand begon te in te zien, dat het misschien niet zoo eenvou dig was een nieuwe betrekking te vin den. 't Leek wel of er voor iedere open gevallen plaats eindeloos veel liefhebbers en. Wie zou in den vroeg verouderden man, wiens haren aan de slapen reede wit werden, die zoo moedeloos voor zich uitblikte, een man vermoeden van nog maar even veertig jaar! Toen eenmaal de godachte poet gevat had, dat hij mis schien niet meer aan den gang zou ko men, wist Hanna, dat ze met krachtige hand moest ingrijpen. En ze gingen kleiner wonen, zonder dienstbode, naaister ep werkster. Doch maand na maand verliep en Go- rard kon geen werk vinden. De nood steeg steeds hooger en dit jaar, dezen avond vóór Kerstmis, vroeg Hanna zich af of dit nu het droevigste Kerstfeest worden zou van heel haar huwelijksle ven? Zestien jaar hadden ze samen als trouwe kameraden alles gedeeld. Zou zo moed hebben als de armoede, de echte armoede, waarvan ze tot nu toe alleen maar gelezen had, nog dichterbij kwam? Ze keek naar de leege plaats aan den muur, waar haar laatste stuk van weel de had gehangen. Een schilderij. Zóó zeldzaam mooi en irinig was het in haar oogen en zóó dikwijle had ce er voorge staan, dat ze het doek ook in gedachten voor zich zag. Een armelijk gemeubelde kamer, een ziek kind in een bedje, een 17 Hij was niet in een toestand om te handelen, zij wae de verantwoordelijke persoon en zij moest de zaak in handen nemen. Zij wist dat een tocht door het woud, vooral bij nacht, uiterst moeilijk en gevaarlijk was. Er was veel kans dat ze verdwalen zou tusschen de boomen en de lange lianen, wilde beesten zouden haar oIb een gemakkelijke prooi kunnen beschouwen, ze zou moeten afgaan op dat tinkelende geluidje in het donkere boaoh en dat zou een moeilijke taak zijn. En ala de onzichtbare speler eens op hield Die gedachte dreef haer tot haast. Ze tastte in Mannerlng'a tent naar zijn ge weer, onderzocht of het geladen was en bleef buiten een paar oogenblikken staan luietecen. De klank van de banjo kwam van rechts, terwijl Legrand in de tegen overgestelde richting verdwenen was. Met een laatste blik op de onbewegelijke gestalten van de dragers glipte ze on hoorbaar achter de tenten om het woud in. In een paar minuten had ze het kamp uit het oog verloren. Onder de boomen wae het donkerder dan zij ge dacht had, maar van tijd tot tijd waren er open plekken, die helder door de maan verlicht werden. De banjoapeler had gelukkig zijn «pel nog niet gestaakt en ze kon zich op het geluid oriënteeren. Het terrein begon langzamerhand te «tijgen, De boomen «tonden verder van elkaar en met behulp van het maanlicht kon ze sneller vooruit komen. Betrekkelijk spoe dig stond ze op den top van een lange heuvelrij, die dwars door het woud scheen te loopen. Er woei «en lichte wUd, die de blader» «v» deed riteel» dronken man met 't hoofd op de armen *'9 d® tafel. Vóór de geopende deur de gestalte van een oude vrouw met eei grauwe doek over 't hoofd, die trachtte binnen te komen. Ze trachtte, maar een jonge vrouw met wyd uitgespreide ar men belette het haar. De jonge vrouw ivas de mooiste figuur op de schilderij. De jonge, krachtige geetalte, de uitge spreide armen, die heldere oogen vol wanhoplgen moed. 't Was of ze wilde zeggen: „Niet hier naar binnen, zoolang :k er nog ben!" Op de lijst stond in klei ne, zwarte lettere; „In zorgen". Daarnaar, naar die jonge vrouw keek danna, al» 't leven «oma wel heel zwaer leek. Zóó wilde zij ook «taan vóór haar 'eiligdom, héAr huisgezin, zóó zou zij ook tot de „Zorg" willen zeggen: „Niet hier naar kinnen, zoolang ik er mot benl" Nu wae de nlspts leeg. Ze hadden sa men de schilderij weggebracht Ze had nu een doel om voor te leven, hen allen, die ze lief had, tevreden en gelukkig te zien, maar hoe mooit dat <n te toekomst, die zoo donker leek, moge lijk zijn? „Als de armoede de duur Inkomt, vliegt de liefde het vuniter uit." Moest dat bij hen ook zoo zijn? „Niet zoo lang ik er beul" Ja, ze lacht n wel aanl Zb nam Tom, haar oudste, in en ver trouwelijk kwartiertjo, eens go-il onder handen Ze smeekte lien., niet tegoa ie spreien ais vader onvriendelijk, erme 'elf» onredelijk, aanmerkingen maakte en niets van de kindereo verdragen kon. 0, haar man, boe veranderde hij in den laatsten tijd. Een enkele maal trok hij haar tegen zich han en zei stil voor zich heen: „Ale we jou toch niet haddun, moedertio!' Dat was kolen op 't vuur van haar ener gie, meer aanmoediging had ze niet noo- dig, dan was ze bijna gelukkig. Ale maar niet Dit jaar uit on dan Dan was ze zoover, dat ze bij familie en kennissen om hulp moent aankloppen. Haar familie, die had 't zelf niet te breed en haar kennissen van vroeger, die haar nu bijna niet meer kenden, gin- een haar met korten en vertegen groet voorbij. Hoe zou ze ooit len moed vin den, cm dédr om hvip aan te kloppen? Als Gerard maarvni;t zoo terneerge slagen was. Als hij 's «vondi mordi Icos voor zich uitstaarde, na een dag vol te leurstelling en afwijzende antwoorden, dan was het of een druk op 't kleine troepje in de huiskamer lag De kinde ren durfden niet luid te laenea of te a- ten en bleven schuw bij hem vandaan Kon zij nog maar wat verdienen! Ze hadden de voorkamer verhuurd en dat hielp alt yd wat, maar nu met Januari wilde ze ook de achterkamer verh >r«n en dan moestan ze zich in 't zijkamertje behelpen. Een maand geleden las se een prijs vraag in het Zondagsblad. Zij zou *>en prijs kunnen verdienen met het schrij ven van een Kerstverhaal. Nog nooit had ze geprobeerd iets te schrijven, maar zou uit de honderden boeken, die ze gelezen had in den tijd, toen ze nog las, niets in haar geest zijn blijven hangen? Zou t zóó moeilijk zijn, een verhaal samen te 6tellen? „Ala ik mijn eigen leven, mijn eigen gezin eens gaf," dacht ze en ze begon. en den stillen nacht vervulde met een licht geruiech, toen werd ze er zich plotseling van bewust dat het getinkel van de banjo had opgehouden en een ge voel van oneindige verlatenheid beving haar. In de verte begonnen de trommels weer zacht te roffelen, alsof ze spotten met haar wanhoop. Legrand was onge twijfeld den kant opgegaan van het ne gerdorp, waar het geluid vandaan kwam en nu was het alsof zij gedwongen zou worden ook die richting uit te gaan, want ze zou den weg naar het kamp ze ker niet alleen terugvinden. Het geluid zwol aan, tot het tenslotte was of alle trommels van de wereld daar samen- klonken in een alles overstemmend ge roffel. Daarna werd het weer zachter, tol het vaag verwijderd gerommel leek van een afdrijvende onweersbui an tenslotte stierf het geheel weg. Op hetzelfde oogenblik klonk door het gebladerte weer het luchtige gepinkel van de banjoI Ze merkte dat het geluid met de wind meekwam. Ze draaide zich om met het gezicht in den wind $r. zag toon plotseling een kleine lichtplek be neden zich in de duiiternie. Dat was een kampvuur! Ze holde verheugd de heu vel af, geleid door den gloed van het vuur en het geluid van de banjo. Het licht werd helderder. De banjo tinkelde vroolijk door en het duurde niet lang of ze kon den speler zien zitten in den lichtkring van het vuur. Nog steeds rende ze. De gestalte van den speler werd steeds duidelijksr, toen hield de muziek plotseling op. De man liet zijn banjo vallen en strekte haastig zijn band uit, in minder dan geen tijd stond t, rechtop bij bet vuur met iets in zijn handen iets dat glinsterde in het licht van het vuur 'en geweer Ze •laakte even e» kreet vag angst bij de gedachte dat d« au haar reoi m Ze leefde mee onder 't schrijven, 't ver haal was af, eerder, dan ze zelf had ver wacht. Ze had 't ingestuurd: maar dag na dag verliep, ze hoorde er niets meer van, dus ook die verwachting moest ze maar weer begraven. Wat werd"t koud en donker in de ka mer. Hanna stond op en keek op de klok. Zóó laat al, waar bleef Gerard toch zoo lang? Ze stond weer voor 't raam, keek de straat af. Kwam hij daar niet? Neen, 't was de post maar Nu draaide hij zich om, ze t&g zijn lichtje. Daar kwam hij naar dezen kant, zeker bij de buran. Nu weer naar de overzijde; wat zou hij hier ook brengen! Nu kwam hij toch weer hier heen. Ja nee ja nee jal Hij steekt wat in de bus. Hij belt. Ook natuurlijk maar een drukwerkje. Hoe honderden malen ie ze al de trap afge rend om te zien of het eindelijk nu eene wat goedii was. Toch maar even zien! Vlug loopt ze naar beneden. Even maar zichzelf verbeelden dat nu werkelijk, juist op Kerstavond, iets goeds voor hen gekomen wasl Ze tastte in de bus. Eén, twee, drie! Drie brieven! 't Zou wel weer allemaal niets zijn. Ze kende dat! De bovenste: Firma Van Duinen 0, dat was het kantoor, waar Gó verloden week was geweest. Zijn naam was met vele ander«n op een iyst gezet, eenige byzonderheden waren opgeteekend. Maar wegleggen, m haar naaimandje. Ze kan- de die briefjes van buiten A1 s er ten minste antwoord kwam op een sollicita tie, was 't altijd: „Hierbij doelen we U mede, dat in de vacature is voorzien." Niet de Kerststemming bederven! Wat was dat? Van dien kunsthandel. Gauw kijken!kans gezien, uw schil derij voor vijftig gulden te verkoopan indien u daarmee accoord gaat. Vijf tig gulden Haar mooie schilderij, dat ze in betere d&gen voor geen ruizend gul den had willen missen! Waar ze juist in deze moeilijke jaren zooveel kracht uit had geput! 't Moest maar. Ze had de schilderij immers in haar hoofd, in haar hart! Ze was een deel van haar zelf geworden! Nu de laatste brief! Van 't Zondags blad. 0, gauw, haar bevoude vingers konden nauwelijks den brief openscheu ren. Zag ze dat goed? Haar bijdrage aangenomen? Nu zal ze trachten wat bij te verdie nen, nu zal alles beter worden! Vlug maakte ze van die twee brieven twee kerstpakjes. Die van den kunsthan del ingepakt, een touwtje er om. „Voor Vader" en de andere „Voor de drie kin deren Berends. Voor Tom een jekkfr. Voor Marietje nieuwe schoenen. Voor Jan een nieuwe trui."- Nu zou de Kerstavond nog goed wor den. Als Gé maar kwam 0, gelukkig, daar waren de kinderen. „Moes, eten we al haast, ik heb hon ger!" „Ja, ja, moes zal gauw dekken. Ala vader komt, beginnen we." Daar hoort ze zijn sleutel in 't slot! Een beetje verwonderd kijkt hij haar san, als ze hem heel gelukkig omhelst. 't Eten is gauw afgeloopen. Stamppot met kool en wat vet er door. Toch weet ze beat de kinderen wijs te maken dat 't een heerlijk maaltje is en dat de Kerstavond de heerlijkste avond is van het jaar. Door haar opgeruimd- nachtelyk» aanvaller zou houden en schieten. Maar bij het hooren van die angstige meisjesstem liet de man bij het vuur zyn geweer zakken en hy staarde haar ver baasd aan, toen ze binnen den uitersten lichtkring van het Yuur kwam. Ze holde regelrecht op hem toe, ze ving even dun verwonderden blik op van een groolen, gebaarden man en zakte toen snikkend en uitgeput m elkaar. Het volgende ding dat ze zich herin derde was een prettig klinkende stem, die met zachte aandrang zei: Hier, drink dit op, maar langzaam aan. Iemand hield een tinnen beker aan haar lippen en machinaal dronk ze de kroea leeg. De drank deed haar wonder lijk goed en ze ontdekte dat ze op den grond lag, met haar schouders tegen zijn knie en éénen arm, terwijl zijn ernstig gezicht zich onderzoekend' over haar heenboog. Ze maakte een kleine bewe ging en de ernstige oogen boven haar werden minder ernstig en begonnen te glimlachen. Beter? zei hij. Prachtig! Blijf nog maar even liggen. Tijd genoeg. Hier is nog wat whiekty. Ze gehoorzaamde zwijgend, als een kind, maar al ditn tijd wu ze zich be wust van dis vragend», onderzoekondu uitdrukking in zijn oogen. Een paar mimjten gingen voorbij. Haar hart begon onrustiger te kloppen; ze werd zich bewust van de warmte van zijn hand op haar arm en haar schou ders en blozend maakte ze een beweging om op te staan. Hij richtte zich op, licht te haar op alsof ze een veertje was en zette haar op haar voeten; toen, terwijl hij haar ondersteunde, zei hij rustig: Vertel me alles. Zijn stem, zijn maaier na doen, stel len haar geruit ra ie begon haar nr- EVANGELIE (BLIJDE BOODSCHAP) Nu, nu i» Hij gekomen, Door Israël verbeid; De Voorspraak van de vromen, Die hen ten leven leidt: Die hen verloet van zonden, Voor wien de Satan beeft. De heeler van de wonden, Van een verbroken geest. Nu, nu is Hij gekomen, Dien allergrootsten Held. Men zal Hem overstroomen, Met onrecht en geweld; Reeds nu neemt Hij den beker, Met bitter leed gevuld, En zet ze aan de lippen, Met liefde len geduld. Nu, nu is Hij gekomen, Ontvangt Hem, Jaoobs zaad! Vervulling van uw droomen, Verlossing van het kwaad. Veracht Hem toch niet langer, Den Leeuw uit uw geslacht. De toekomst wordt al banger, En d' eeuwgeest toont haar macht. Nu, nu ia Hij gekomen, Die 't heil voor ons bereidt, Zoo wij sleohts tot Hem komen, Door 's Vaders Geest geleid; 't Zij kleinen, hetzij grooten, Hij, 't heilig Offerlam, Heeft niemand ooit veratootem. Die waarlijk tot Hem kwam. Nu, nu is Hij gekomen, Ligt in de kribbe neer. Kom, zondaarl zoudt gij «chromen? Aanbidt nu uwen Heer' I 0, neemt Hem. in uw armen, Volgt Simoon's voorbeeld na, En vraagt Hem om erbarmen, De Eng'len slaan u ga. Nu, nu is Hij gekomen, Nu, nu is het nog tijd, Het leven met zijn droomen, Vloeit ras in d' eeuwigheid. En naoogt gij Hem verachten, Die 't aardsch geluk betracht: „De morgen is gekomen, Maar bij u is 't nog nacht." Nu, nu ia Hij gekomen, En zie, eens komt Hij weer, MAar dan op 's Hemels wolken, In heerlijkheid en eer. Dan: Elke vijand velt Hij! De hel verliest den strijd, Maar al Zijn klnd'ren stelt HIJ, In eeuw'ge heerlijkheid. G. DE JONG Mz. heid worden ze allemaal aangestoken. Z< doen een spelletje met bruine boonon, in- plaats van kaakjes. „Juist goed!" zegt Tom, „dan kunnen die kleintjes ze niet allemaal opknabbe len onder 't spelen." Die lieverd. Ze zingen tweestemmig pen paar schoolversjes en eindelijk ko- .men de twee pakjes. „0, moeder!" Tom kijkt bewonderend naar zijn „knappe moeder", die een ver haal heeft geschreven. Zelfs Gerard kijkt wat vroolijker en plaagt haar een beetje. Aleen betrekt zijn gezicht een beetje, «Js hij zijn eig«n pakje open maakt. „Arm vrouwtje, moet je nu ook je schilderij missen?" En 't is een heel moeilijk oogenblikje voor haar, om de tranen weg te dringen en rustig te zeggen: „We zullen daar gauw iets anders ophangen." De kinderen rijn naar bed Ze moet nog even de kopjes naar de keuken bren gen. In de deur ziet ze, dat hij wat in haar naaimandje zoekt. Wat zoek je, Gé?" „Och, even een draadje, een knoop hangt los." Daar heeft hij di«n vervelenden brief nu tochl „Ik dacht dat 't morgen Troeg genoeg was met dien briof," zegt ze. „Ach, toch maar «van zien," ant woordt hij onverschillig. Ze kijkt hem aan. Geen schijn van hoop ia in haar hart. Ze heeft al een op beurend woordje voor hem klaar. haal haastig, een beetje omamennan- gend en voor ze nog geëindigd had, viel hij haar in de rede- Wie is die man? De man waarvoor u bang, is, bedoel ik. Hij noemt zich Jules Legrand. Aha! Kent u hem? vroeg ze haastig. Ik heb hem nooit ontmoat maar zijn reputatie iswelmo.jr dan slecht! U zou beter doen u niet verder met hem in te laten en uw echtgenoot ook niet - Sir George Mannering is mijn echt genoot nog niet, viel ze hem snol in de lede. Sir Georgewat? De woorden kwamen plotseling, bruusk en verrieden groote verbazing. Sir George Mannering, antwoordde ze. Kent u hem? Nee, zei hij na een korte stilte, en in het schijnsel van het vuur kon m zien dat er een aarzelende uitdrukking op zijn gezicht lag. Ik ken hem niet. Is hij de.... ik.,., eh.... ik bedoel ia hij erg ziek? Honor voelde dat hij itta anders bad willen vragen en terwijl zt hem ant woordde, vroeg ze zich af, wat nij had willen weten Het iy de koorts. Hij is niet in staat ists te doen; en ik geloof zeker dat Jules Legrand van plan is daarvan op de een of andere manier misbruik m maken. De man knikte. Dat lijkt mij wel bijna zeker. Toen vroeg hij opeens: Wat wilt u dat ik voor u doe? Mij helpen Sir George weg te krij gen van Legrand en ons naar M'Buba t© brengen. Maar u kent mij niet! viel hij haar in de rede. Ik sou wel era» van het- icUdt soort irauoa tij* sis Lsfrud! Maar hoe verandert' plotseling dat ge zicht. Zóó lijkt hij weer sprekend op dien jongen, waar ze eens zoo onzinnig ver liefd op was. „Vrouwtje, lees eens hier gauw of neen ik zal 't je voorlezen drie honderd gulden in de maand daar ik uw vorigen patroon persoonlijk kende mondelinge informaties van dien aard, dat ik niet aarzel u de opengevallen plaats aan to bieden. Twee Januari.,.. „Maar vrouwtje, vrouwtje dan tochl Wat is dat nu, ben je dan niet blij?" Al haar flinkheid is plotseling van haar afgegleden, al de moed, dien ze maandenlang heeft noodig gehad, is ver dwenen. Ze snikt als een kind al haar Iped, al haar angst uit tegen zijn schou der en als ze eindelijk kalm is en hij baar naar bed heeft gebracht, slaapt ze, voor 't eorst sinds langen tijd, zonder zorgen in. Twee dagen later hing „In zorgen" weer op haar oude plaats. INGEZONDEN MEDEDEELING. MIJN HARDT'S Sanapirin-tabletterl Kok«rs40en75ct 4 Bij Apoth.t Proefpakje 10 ct Drogisten.. U? Neen! Er klonk zooveel vertrouwen in den heslisten toon van het meisje dat de man plotseling begon te lachen. Ik zie dat u op uw intuïtie afgaat en in dit geval hebt u tenminste gelijk. Ik ben niet van het soort van Legrand. Misschien moest ik me maar liever voorstellen. Mijn naam is Rimington. Alec Rimington? riep ze verrast uit. De olifantenjager? Ja, zei hij opgewekt. Ivoorverzame laar, onderzoeker, natuurkundige, Mijn broer heeft u eens ontmoet in den oorlog, ergens in Nairobi, geloof ik. Hij hoopte u weer te ontmoeten toen we hierheen kwamen, maarmaar Haar stem trilde even en ze zweeg, maar Rimington zette het gesprek dadelijk voort: U hebt me uw broer'» naam niet genoemd, zei hij zacht. Misschien zou ik me hem kunnen herinneren. Donthorne, Walter Donthorne, ik ben zijn zuster Honor. 0 jal Ik weet het all We ontmoet ten elkaar ergens bij een officierediner, hij wou alles weten van de leeuwenjacht en ik probeerde hem te overtuigen dat de buffel het gevaarlijkste dier .1» dat in Afrika voorkomt. Hij bleef zwijgen «n vroeg toen met een lichte aarzeling: Was liwwas Sir George Man nering ook in de koloniën tijdens dsn oorlog? Hij is hier al vier jaar geweest, Ze zag hem een lichte beweging van. schrik maken, maar hij wist zich onmid dellijk te beheerschen «n zei rustig: Ik heb hem nooit ontmoet, maar het zal me een groot genoegen zijn ksn- nis met hem te maken. Ik zal met u meegaan. Waar zei u, dat Legrand's kamp is. Ze beschreef de plaats zoo goed mogelijk als ze kon; bij een meertje aan den anderen kant van die lange heuvel- rij iB het boioh,,,, (Wwdt vranlgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1931 | | pagina 3