Bouuimaosuionlng
BoerendienstDode
oosierhooiscne Bouwplaten
'éüiÊcig.
J^<Xerstfeest
VOORAL NU,
Opeiare moopii
Gebr. VAN BRUINESSEN
prettig Kerstfeest
TEUREDEIlHEIDSUERKLIlHinB
SCHOONHOVEN
OUDE HAVEN 18
Bil|artconcours
Coöp, Boerenleenbank
Aanbesteding.
Aanbesteding.
gesloten.
Wei- en Hooiland
Lekkerkerk'8 Danssalon „Reseda"
Drogisterij „Hef Groene Kruis"
Auto Spuit- en Lakinrichling
JAN BROUWER, Haven 63, Tel. «13, Schoonhoven ders. Komt eens luisteren?"
A.Sb Zondag 27 Dec.
Ds. J. Overduin
Waarheen nrlflRfeES'daijer?
inHoiel„CENTRAAL"
GOUDERAK.
Extra Dansgelegenheid met
Biedt zich aan
BOERENKNECHT,
Ammerslol
De Architect T. Sikma
Willige-Langerak
Stolwlfk
Hef bestraten van hel
Dorpsplein.
Baggerman en Dassen
Zevenhuizen (Z.-H.)
j. MEIJER
Lange Tiendeweg 5, Gouda
ellen -- foto.ateher --
Prijsbiljarten om
Eenden en Konijnen
DANSEN
DANSEN
Accordeon-D ansorgel
Brandstoffenhandel
wenschen hunne geachte
Clientèle en Kennissen een
De radio omroep
is op haar best....
Fa. J. VERWEIJ
Groote Balavond
't CENTRUM BERGAMBACHT
Gij kunt in Uw woning
H.M. de Koningin de Kerst
groet uit hooren spreken!!!
J. W- v- d. VLIST
Voor don Hoest
Siroop- Famel
Anton Coops - Drogist - Gouda
Mengelwerk.
In zorgen.
FEUILLETON.
HET MEISJE IN DE WILDERNIS.
Kou-verdrijvers
Pijnsiillers
EERSTE BOITI.
NTEUW5BCAD VOORTUIKHBIXTOD EruTRECHT.-BMIdBMIomnstM Conrini
POWPEBPUB 24 PECEMBEB 19M.
Wij geven U, wat geen ander
doet, 2 jaar garantie
nu er zooveel keuie ia op gebied van mooie Elec. Dynamische Luidsprekers, koopt men geen vast ingebouwde luidspreker bij een Radiotoestel, doch kiest
de luidspreker naar eigen smaak. Vergelijkt U de nieuwe Hegra of Waldorp eens bij Uw oude luidsprekei. of vns' ingebouwde 1 U zal dan verbaasd staanII
Kedenkt dit in Uw eigen belang! Wi] leveren U ALLE merk- n Radiotoestellen en voordeeliger dan zg. plaatselijke agenten.
12 pracht Boekan van pl.m. 800 bladjeijdesii een Schemerlamp of Eleo- Sioerenaaneteker GRATIS.
v.m. 10 uur en n.m. 5.30 uur
„HEIL DES VOLKS"
Peperstraat, Oouda.
Natuurlijk naar het
te Schoonhoven.
HET EINDE NADERT!! Denk om: VV\jn, Boerenjongens, Advocaat,
Buerenmeii-je*, Verlofpunch, alle soorten Likeuren, en*, ens., kan U
Boerenmelfiet, Verlofuunch, a
vonnleelig bekomen by- P.v. 1
A - - - v - - RGBS, „Obic Winkel", Bleskensgra»!
Ook voor: 01 fe k— 'Bloem - Meel Buk meel - Krenten - Bucade
Inlevering van a 11 a door de Bank uitgegeven
boekjea, ter oontrAle en rentebijschrijving, bij
't Bestuur of den Kassier. Denkt a. u. b. aan
verplichte aflossingen.
Extra zitdagen 24, 28 en 31 Deo. 'a namiddags
van 2—9 en 7—8 uur.
HET BESTUUR.
Einde der voiige maand werd Ik zwaar getroffen door een
brand, welke mijn boerderij, roerend goed, levende have en
hooi vernietigde,
v«De Assurantie Maataohappij van 1890" N.lf.
Afd. Brandverzekering voor Landbouwbedrijven te Gravenhage.
heeft mij echter op spoedige en coulante wijze de schade vergoed
Ooriuchem, 18 Dec 1931. L. v. HOORNE.
AgentI. B. KERSBERGEN, Gorinchetn.
Insp.G. J. DE VOS, Goudriaan.
Jazz- en Tangeband
„THE HAPPY FELLOWS" personen)
op 2"" Kerstdag en Nieuwjaarsdag
's middags van half 3 tot (5 uur en 'i avonds
van half 8 tot 12 uur In de feestelijk
versierde Bovenzaal van
HOTEL ft la STATION Ie Schoonhovea
Zeilde toegangsprijzen.
Dagkaarten reduotig.
Beleefd aanbevelend: A. N. OSKAM.
goed kunnende melken, 16 jaar
J. A. JANSEN Goudriaan
„BUROEMEESTER en WET
HOUDERS van
brengen ter algemeene kennis,
dat de Lekdijk, voor zooveel die
is gelegen binnen den kom dier
gemeente, bij besluit van den
Oemeenteraad van den 21 Dec.
1931 ia gerangschikt in
da II. Klasse ala bedoeld
In artikel 38 van het
Motor- an Rijwiel-Re
glement",
Ammerstol, 22 December 1931.
De Burgemeester,
A. A. UILKENS.
De Secretaris,
j. DE JONG
te Amerstoor! Is voornemens op
Donderdag 7 Januari 1932,
namens het Gemeentebestuur vin
aan ie besteden:
Hef bouwen van een
Landhuis aldaar.
Bestek en twee leekeningen zijn
tegen betaling van f 5.— (reSt tu-
tie f 2 50) vanaf 24 Dec. verkrijg
baar ten Gemeentehuizen te Lopik
en ten kantore van den architect
te Amersfoort, Pieter Bothlaan 41.
De Architect T. SIKMA.
Telef. 978. Postrek. 32014
0p Maandag II Januari a.s
zullen Burgemeester en Wethouders
van
aanbesteden:
Voorwaarden en teek. k 1 2.50
(restitutie I 1.50) bij
P. D. STUURMAN,
Architect, Waddinxvecn.
f~ Het Kantoor van
Notaris H. O. BOKS
te Molenaarsgraaf is
op Donderdag 31 Dec.
1931 na 13 uur, en op
Zaterdag 3 Jan. 1933
den gefaeelen dag
De Notarissen
te Rotterdam, zullen op
Donderdagen 14 en
21 Januari 1932
bij voorioopige en definitieve toe
wijzing, telkens des voormiddags
lij uur in hel Koffiehuis „HbT
SCHAAKBORD** te GOUDA, in het
openbaar verkoopeui
met Erf. Schuren
Tuin, Boomgaard, Hooiberg met
Hefboom en Spil, Kippenhokken
n al hetgeen Hoor bestemming tot
de bouwplaats behoort, gelegen
aan den
Wollafoppenweg No. 8
ie
kad. bek. Oemeente Zevenhuizen,
Sectie D nos. 825, 826, 828, 829
1013 en 1014, ie zamen groot
13 H.A., 33 A., 50 c.A.
Grondlasten over 1931 f 25.54.
Schielandslasten over 1932, ongev.
f 4.50 per Hectare.
Polderlasten over 1931 f 17.- p. H.A
De bouwplaats, in eigen gebruik
geweest, is thans onbewoond en
vrij van huur.
Aanvaarding en betaling der koop
penningtn op 1 April 1932 of zoo
veel eerder als de koopers mochten
verlangen.
Te verkoopen in 5 perceelen, in
de eerste zitting bij opbod en in
de tweede zitting bij afslag, ook in
combinatiën.
De perceelen 1,2 en 3 zijn geschikt
voor tuingrond.
Te bezichtigen 11, 12, 13 en
14 Januari a.s. op vertoon van een
toegangsbewijs door genoemde
Notarissen af te geven, te wier
kantore aan den Middensteiger 23
te Rotterdam, alle nadere inlich
tingen, inzage van de kadestrale
kaart, alsmede uitgebreide notitlën
te bekomen zijn.
legen 1 Januari gevraagd»
Een
P. O., goed kunnende melken.
T. POTUIJT Bergambacht.
GEHEEL. GRATISI - GEHEEL GRATIS!
Uitsluitend met de C>) Kerstdegem
Iedere klant naar wensch geheel gratis
I Salonfoto of 3 Brlofkaarton extra.
Deze advertentie hiervoor afgeven
(roots aorteerlng In Lijsten
Albums en Plaatwerk In Lijst
r
OUDEJAARSAVOND
in Café van de Heer
P. DE GILDE, POLSBROEK
MET KERSTMIS SPEELT IN
EEN PRACHTIG ELECTRISCltf
V Het nieuwste voor Holland
Dranken pertonen worden niet toegelatenI
O. VAN DER WOUDEN,
Danssalonhouder, Orgel verhuurder
LEKKERKERK.
Luister morgen n.m. tusjtchsn 1-2 uur in
Uw hulskamer naar do woordan van
H. M. DE KONINGIN
P. 278."
aan hot sinds dsi jaortl
Ksurig-vsrzorgds program-
mo't, ichiHsrsnds uitzsn-
dingsn I maar zondsr
ssn gosd apparaat gaat
al dit ichoont aan U voorbij.
Wij bisdan U aan om gs-
dursnds ds Ksritwsak ssn
pfeuws Philip» combinatie
op prosf ts ontvangsn,
zondsr ssnigt vsrplichting.
PHILIPS 720a
F. 105."
P.OOAO
C 144 - Telefoon 31
Alblaiierdam
Op 2en Kopstdog in hotel
Sohitterende daneen.
Eerste klas jaaebandgezelaohap
verzorgt do balmuziek.
Aanvang'e evonde 8 uur
Sluiting 11.49 uur.
Fieteenetalling aanwezig
Trekt met Keritmli doof
Europo i noor Rome, Porlji
of Madrid, Berlijn of
Londen.
Wij offrssrsn U voor ds
Ksritwssk sen fonkel
nieuw Philips radiotoe
stel op proef, zonder
eenige verplichting
PHILIPS
730a
f.278-
PHIIIPS 720A
Beleeld aanbevelend.
Vertegenw. voor Langerak en Nieuwpoorti
N. Pek, N. Roest te Langerak.
Vertegenwoordigers voor Ameldei
H. A. Bouter, T. A. Bouter, H. Bouter, Ameide
Hiermede berichten wij, dal wij officieel zijn aangesteld door
de GeoombineUPde Ziek enf ondsen, voor de levering
van Bandage, Breukbanden, Buikbanden en Elastieken Kousen.
Voor deze afdeeling hebben wij een aparte paskamer met vak
kundige damea bediening. Buik- of Breukbanden geven veel
verlichting mils zij vakkundig worden aangamatan.
Htervoor is het beste en vertrouwdste adres:
KLEIWEG 81
GOUDA
Stolwijk - Telefoon 33.
nlata beter dan
Verkrijgbaar bij,
(Hollandsch Fabrikaat)
Prima Isolario-Matorlaal voor afscholdlneon, plafonds ant.
Vraagl Inlichtingen:
P. KALKMAN, Gouderak B 79.
J. C. VAN VLIET, Waalhaven 34, Gouda
TWïtne blatv
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND :N UTRECHT, Schoonhovend» Cooranl
DONDEBDAO DECEMBER 1SS1.
rf -"hMl -f «ovmr -f- ATnttilt -f v-WW -f -
«Nveer -f a*HWu»-f ddfiNw -f AMfSWU AANtw -f -f- «Wfw «f. MMUiW 4»
Een Kerstverhaal van dezen tijd.
Eenige jaren hadden Gerard «n Htin
na Berende met hun kinderen een zorge
loos leven gehad. Gerard was procura
tiehouder op een groot tab&kekantoor en
verdiende een ruim eaians. Ze leufdeu
gemakkelijk, Banna had een meid, ven
naaister en een werkster. Maar op een
dag was Gerard geheel ontda-in thuis
gekomen en had verslagen medegedeeld,
dat de zaken van den patroon slecht
gingen en alle employé 1 met drie maan
den salaris ontslagen werden.
Iiet eerete oogenhlik was ook Hanna
geheel moedeloos geweest, maar ze had
zich weten te herstellen en ze had haar
man getroost met de woorden:
„Kom Gerard, trek 't je mot zo j aan,
't is dus nog vier maanden, dat je zeker
kunt zijn van je salaris en denk urns
aan, we hebben toch heal wat overge
spaard. AU we zuinig *uti, kunnen we
aekor wel een jaar op denzelfden'voet
blijven leven en dan, dan heb jo allang
een andere betrekkingl Je moet er tuaar
dadelijk werk van maken
Doch dat was niet zoo 'nel gelukt.
Den eersten November kwam 'bij t'iuli
met zijn drie maanden salaris, waarvan
dadelijk liet grootste deel op de spaar
bank werd gezet. *De patroon had hum
beloofd^ by iedere informatie schitteren
de getuigschriften td verstrekken.
Maar langzamerhand begon te in te
zien, dat het misschien niet zoo eenvou
dig was een nieuwe betrekking te vin
den. 't Leek wel of er voor iedere open
gevallen plaats eindeloos veel liefhebbers
en.
Wie zou in den vroeg verouderden
man, wiens haren aan de slapen reede
wit werden, die zoo moedeloos voor zich
uitblikte, een man vermoeden van nog
maar even veertig jaar! Toen eenmaal
de godachte poet gevat had, dat hij mis
schien niet meer aan den gang zou ko
men, wist Hanna, dat ze met krachtige
hand moest ingrijpen.
En ze gingen kleiner wonen, zonder
dienstbode, naaister ep werkster.
Doch maand na maand verliep en Go-
rard kon geen werk vinden. De nood
steeg steeds hooger en dit jaar, dezen
avond vóór Kerstmis, vroeg Hanna zich
af of dit nu het droevigste Kerstfeest
worden zou van heel haar huwelijksle
ven? Zestien jaar hadden ze samen als
trouwe kameraden alles gedeeld. Zou zo
moed hebben als de armoede, de echte
armoede, waarvan ze tot nu toe alleen
maar gelezen had, nog dichterbij kwam?
Ze keek naar de leege plaats aan den
muur, waar haar laatste stuk van weel
de had gehangen. Een schilderij. Zóó
zeldzaam mooi en irinig was het in haar
oogen en zóó dikwijle had ce er voorge
staan, dat ze het doek ook in gedachten
voor zich zag. Een armelijk gemeubelde
kamer, een ziek kind in een bedje, een
17
Hij was niet in een toestand om te
handelen, zij wae de verantwoordelijke
persoon en zij moest de zaak in handen
nemen. Zij wist dat een tocht door het
woud, vooral bij nacht, uiterst moeilijk
en gevaarlijk was. Er was veel kans dat
ze verdwalen zou tusschen de boomen en
de lange lianen, wilde beesten zouden
haar oIb een gemakkelijke prooi kunnen
beschouwen, ze zou moeten afgaan op
dat tinkelende geluidje in het donkere
boaoh en dat zou een moeilijke taak zijn.
En ala de onzichtbare speler eens op
hield
Die gedachte dreef haer tot haast. Ze
tastte in Mannerlng'a tent naar zijn ge
weer, onderzocht of het geladen was en
bleef buiten een paar oogenblikken staan
luietecen. De klank van de banjo kwam
van rechts, terwijl Legrand in de tegen
overgestelde richting verdwenen was.
Met een laatste blik op de onbewegelijke
gestalten van de dragers glipte ze on
hoorbaar achter de tenten om het woud
in. In een paar minuten had ze het
kamp uit het oog verloren. Onder de
boomen wae het donkerder dan zij ge
dacht had, maar van tijd tot tijd waren
er open plekken, die helder door de
maan verlicht werden. De banjoapeler
had gelukkig zijn «pel nog niet gestaakt
en ze kon zich op het geluid oriënteeren.
Het terrein begon langzamerhand te
«tijgen,
De boomen «tonden verder van elkaar en
met behulp van het maanlicht kon ze
sneller vooruit komen. Betrekkelijk spoe
dig stond ze op den top van een lange
heuvelrij, die dwars door het woud
scheen te loopen. Er woei «en lichte
wUd, die de blader» «v» deed riteel»
dronken man met 't hoofd op de armen
*'9 d® tafel. Vóór de geopende deur de
gestalte van een oude vrouw met eei
grauwe doek over 't hoofd, die trachtte
binnen te komen. Ze trachtte, maar een
jonge vrouw met wyd uitgespreide ar
men belette het haar. De jonge vrouw
ivas de mooiste figuur op de schilderij.
De jonge, krachtige geetalte, de uitge
spreide armen, die heldere oogen vol
wanhoplgen moed. 't Was of ze wilde
zeggen: „Niet hier naar binnen, zoolang
:k er nog ben!" Op de lijst stond in klei
ne, zwarte lettere; „In zorgen".
Daarnaar, naar die jonge vrouw keek
danna, al» 't leven «oma wel heel zwaer
leek. Zóó wilde zij ook «taan vóór haar
'eiligdom, héAr huisgezin, zóó zou zij
ook tot de „Zorg" willen zeggen: „Niet
hier naar kinnen, zoolang ik er mot
benl"
Nu wae de nlspts leeg. Ze hadden sa
men de schilderij weggebracht
Ze had nu een doel om voor te leven,
hen allen, die ze lief had, tevreden en
gelukkig te zien, maar hoe mooit dat <n
te toekomst, die zoo donker leek, moge
lijk zijn?
„Als de armoede de duur Inkomt,
vliegt de liefde het vuniter uit."
Moest dat bij hen ook zoo zijn?
„Niet zoo lang ik er beul" Ja, ze
lacht n wel aanl
Zb nam Tom, haar oudste, in en ver
trouwelijk kwartiertjo, eens go-il onder
handen Ze smeekte lien., niet tegoa ie
spreien ais vader onvriendelijk, erme
'elf» onredelijk, aanmerkingen maakte
en niets van de kindereo verdragen kon.
0, haar man, boe veranderde hij in
den laatsten tijd.
Een enkele maal trok hij haar tegen
zich han en zei stil voor zich heen: „Ale
we jou toch niet haddun, moedertio!'
Dat was kolen op 't vuur van haar ener
gie, meer aanmoediging had ze niet noo-
dig, dan was ze bijna gelukkig. Ale maar
niet Dit jaar uit on dan
Dan was ze zoover, dat ze bij familie
en kennissen om hulp moent aankloppen.
Haar familie, die had 't zelf niet te
breed en haar kennissen van vroeger,
die haar nu bijna niet meer kenden, gin-
een haar met korten en vertegen groet
voorbij. Hoe zou ze ooit len moed vin
den, cm dédr om hvip aan te kloppen?
Als Gerard maarvni;t zoo terneerge
slagen was. Als hij 's «vondi mordi Icos
voor zich uitstaarde, na een dag vol te
leurstelling en afwijzende antwoorden,
dan was het of een druk op 't kleine
troepje in de huiskamer lag De kinde
ren durfden niet luid te laenea of te a-
ten en bleven schuw bij hem vandaan
Kon zij nog maar wat verdienen! Ze
hadden de voorkamer verhuurd en dat
hielp alt yd wat, maar nu met Januari
wilde ze ook de achterkamer verh >r«n
en dan moestan ze zich in 't zijkamertje
behelpen.
Een maand geleden las se een prijs
vraag in het Zondagsblad. Zij zou *>en
prijs kunnen verdienen met het schrij
ven van een Kerstverhaal. Nog nooit had
ze geprobeerd iets te schrijven, maar zou
uit de honderden boeken, die ze gelezen
had in den tijd, toen ze nog las, niets in
haar geest zijn blijven hangen? Zou t
zóó moeilijk zijn, een verhaal samen te
6tellen?
„Ala ik mijn eigen leven, mijn eigen
gezin eens gaf," dacht ze en ze begon.
en den stillen nacht vervulde met een
licht geruiech, toen werd ze er zich
plotseling van bewust dat het getinkel
van de banjo had opgehouden en een ge
voel van oneindige verlatenheid beving
haar. In de verte begonnen de trommels
weer zacht te roffelen, alsof ze spotten
met haar wanhoop. Legrand was onge
twijfeld den kant opgegaan van het ne
gerdorp, waar het geluid vandaan kwam
en nu was het alsof zij gedwongen zou
worden ook die richting uit te gaan,
want ze zou den weg naar het kamp ze
ker niet alleen terugvinden. Het geluid
zwol aan, tot het tenslotte was of alle
trommels van de wereld daar samen-
klonken in een alles overstemmend ge
roffel.
Daarna werd het weer zachter, tol het
vaag verwijderd gerommel leek van een
afdrijvende onweersbui an tenslotte
stierf het geheel weg.
Op hetzelfde oogenblik klonk door het
gebladerte weer het luchtige gepinkel
van de banjoI Ze merkte dat het geluid
met de wind meekwam. Ze draaide zich
om met het gezicht in den wind $r. zag
toon plotseling een kleine lichtplek be
neden zich in de duiiternie. Dat was een
kampvuur! Ze holde verheugd de heu
vel af, geleid door den gloed van het
vuur en het geluid van de banjo.
Het licht werd helderder. De banjo
tinkelde vroolijk door en het duurde niet
lang of ze kon den speler zien zitten in
den lichtkring van het vuur. Nog steeds
rende ze. De gestalte van den speler
werd steeds duidelijksr, toen hield de
muziek plotseling op. De man liet zijn
banjo vallen en strekte haastig zijn band
uit, in minder dan geen tijd stond t,
rechtop bij bet vuur met iets in zijn
handen iets dat glinsterde in het
licht van het vuur 'en geweer Ze
•laakte even e» kreet vag angst bij de
gedachte dat d« au haar reoi m
Ze leefde mee onder 't schrijven, 't ver
haal was af, eerder, dan ze zelf had ver
wacht. Ze had 't ingestuurd: maar dag
na dag verliep, ze hoorde er niets meer
van, dus ook die verwachting moest ze
maar weer begraven.
Wat werd"t koud en donker in de ka
mer. Hanna stond op en keek op de
klok. Zóó laat al, waar bleef Gerard
toch zoo lang?
Ze stond weer voor 't raam, keek de
straat af. Kwam hij daar niet? Neen, 't
was de post maar Nu draaide hij zich
om, ze t&g zijn lichtje. Daar kwam hij
naar dezen kant, zeker bij de buran. Nu
weer naar de overzijde; wat zou hij hier
ook brengen! Nu kwam hij toch weer
hier heen. Ja nee ja nee jal
Hij steekt wat in de bus. Hij belt. Ook
natuurlijk maar een drukwerkje. Hoe
honderden malen ie ze al de trap afge
rend om te zien of het eindelijk nu eene
wat goedii was. Toch maar even zien!
Vlug loopt ze naar beneden. Even maar
zichzelf verbeelden dat nu werkelijk,
juist op Kerstavond, iets goeds voor hen
gekomen wasl
Ze tastte in de bus. Eén, twee, drie!
Drie brieven! 't Zou wel weer allemaal
niets zijn. Ze kende dat!
De bovenste: Firma Van Duinen 0,
dat was het kantoor, waar Gó verloden
week was geweest. Zijn naam was met
vele ander«n op een iyst gezet, eenige
byzonderheden waren opgeteekend. Maar
wegleggen, m haar naaimandje. Ze kan-
de die briefjes van buiten A1 s er ten
minste antwoord kwam op een sollicita
tie, was 't altijd: „Hierbij doelen we U
mede, dat in de vacature is voorzien."
Niet de Kerststemming bederven!
Wat was dat? Van dien kunsthandel.
Gauw kijken!kans gezien, uw schil
derij voor vijftig gulden te verkoopan
indien u daarmee accoord gaat. Vijf
tig gulden Haar mooie schilderij, dat
ze in betere d&gen voor geen ruizend gul
den had willen missen! Waar ze juist
in deze moeilijke jaren zooveel kracht
uit had geput!
't Moest maar. Ze had de schilderij
immers in haar hoofd, in haar hart! Ze
was een deel van haar zelf geworden!
Nu de laatste brief! Van 't Zondags
blad. 0, gauw, haar bevoude vingers
konden nauwelijks den brief openscheu
ren. Zag ze dat goed? Haar bijdrage
aangenomen?
Nu zal ze trachten wat bij te verdie
nen, nu zal alles beter worden!
Vlug maakte ze van die twee brieven
twee kerstpakjes. Die van den kunsthan
del ingepakt, een touwtje er om. „Voor
Vader" en de andere „Voor de drie kin
deren Berends. Voor Tom een jekkfr.
Voor Marietje nieuwe schoenen. Voor
Jan een nieuwe trui."-
Nu zou de Kerstavond nog goed wor
den. Als Gé maar kwam
0, gelukkig, daar waren de kinderen.
„Moes, eten we al haast, ik heb hon
ger!"
„Ja, ja, moes zal gauw dekken. Ala
vader komt, beginnen we."
Daar hoort ze zijn sleutel in 't slot!
Een beetje verwonderd kijkt hij haar
san, als ze hem heel gelukkig omhelst.
't Eten is gauw afgeloopen. Stamppot
met kool en wat vet er door.
Toch weet ze beat de kinderen wijs te
maken dat 't een heerlijk maaltje is en
dat de Kerstavond de heerlijkste avond
is van het jaar. Door haar opgeruimd-
nachtelyk» aanvaller zou houden en
schieten.
Maar bij het hooren van die angstige
meisjesstem liet de man bij het vuur zyn
geweer zakken en hy staarde haar ver
baasd aan, toen ze binnen den uitersten
lichtkring van het Yuur kwam. Ze holde
regelrecht op hem toe, ze ving even dun
verwonderden blik op van een groolen,
gebaarden man en zakte toen snikkend
en uitgeput m elkaar.
Het volgende ding dat ze zich herin
derde was een prettig klinkende stem,
die met zachte aandrang zei:
Hier, drink dit op, maar langzaam
aan.
Iemand hield een tinnen beker aan
haar lippen en machinaal dronk ze de
kroea leeg. De drank deed haar wonder
lijk goed en ze ontdekte dat ze op den
grond lag, met haar schouders tegen zijn
knie en éénen arm, terwijl zijn ernstig
gezicht zich onderzoekend' over haar
heenboog. Ze maakte een kleine bewe
ging en de ernstige oogen boven haar
werden minder ernstig en begonnen te
glimlachen.
Beter? zei hij. Prachtig! Blijf nog
maar even liggen. Tijd genoeg. Hier is
nog wat whiekty.
Ze gehoorzaamde zwijgend, als een
kind, maar al ditn tijd wu ze zich be
wust van dis vragend», onderzoekondu
uitdrukking in zijn oogen.
Een paar mimjten gingen voorbij.
Haar hart begon onrustiger te kloppen;
ze werd zich bewust van de warmte van
zijn hand op haar arm en haar schou
ders en blozend maakte ze een beweging
om op te staan. Hij richtte zich op, licht
te haar op alsof ze een veertje was en
zette haar op haar voeten; toen, terwijl
hij haar ondersteunde, zei hij rustig:
Vertel me alles.
Zijn stem, zijn maaier na doen, stel
len haar geruit ra ie begon haar nr-
EVANGELIE
(BLIJDE BOODSCHAP)
Nu, nu i» Hij gekomen,
Door Israël verbeid;
De Voorspraak van de vromen,
Die hen ten leven leidt:
Die hen verloet van zonden,
Voor wien de Satan beeft.
De heeler van de wonden,
Van een verbroken geest.
Nu, nu is Hij gekomen,
Dien allergrootsten Held.
Men zal Hem overstroomen,
Met onrecht en geweld;
Reeds nu neemt Hij den beker,
Met bitter leed gevuld,
En zet ze aan de lippen,
Met liefde len geduld.
Nu, nu is Hij gekomen,
Ontvangt Hem, Jaoobs zaad!
Vervulling van uw droomen,
Verlossing van het kwaad.
Veracht Hem toch niet langer,
Den Leeuw uit uw geslacht.
De toekomst wordt al banger,
En d' eeuwgeest toont haar macht.
Nu, nu ia Hij gekomen,
Die 't heil voor ons bereidt,
Zoo wij sleohts tot Hem komen,
Door 's Vaders Geest geleid;
't Zij kleinen, hetzij grooten,
Hij, 't heilig Offerlam,
Heeft niemand ooit veratootem.
Die waarlijk tot Hem kwam.
Nu, nu is Hij gekomen,
Ligt in de kribbe neer.
Kom, zondaarl zoudt gij «chromen?
Aanbidt nu uwen Heer' I
0, neemt Hem. in uw armen,
Volgt Simoon's voorbeeld na,
En vraagt Hem om erbarmen,
De Eng'len slaan u ga.
Nu, nu is Hij gekomen,
Nu, nu is het nog tijd,
Het leven met zijn droomen,
Vloeit ras in d' eeuwigheid.
En naoogt gij Hem verachten,
Die 't aardsch geluk betracht:
„De morgen is gekomen,
Maar bij u is 't nog nacht."
Nu, nu ia Hij gekomen,
En zie, eens komt Hij weer,
MAar dan op 's Hemels wolken,
In heerlijkheid en eer.
Dan: Elke vijand velt Hij!
De hel verliest den strijd,
Maar al Zijn klnd'ren stelt HIJ,
In eeuw'ge heerlijkheid.
G. DE JONG Mz.
heid worden ze allemaal aangestoken. Z<
doen een spelletje met bruine boonon, in-
plaats van kaakjes.
„Juist goed!" zegt Tom, „dan kunnen
die kleintjes ze niet allemaal opknabbe
len onder 't spelen."
Die lieverd. Ze zingen tweestemmig
pen paar schoolversjes en eindelijk ko-
.men de twee pakjes.
„0, moeder!" Tom kijkt bewonderend
naar zijn „knappe moeder", die een ver
haal heeft geschreven. Zelfs Gerard
kijkt wat vroolijker en plaagt haar een
beetje. Aleen betrekt zijn gezicht een
beetje, «Js hij zijn eig«n pakje open
maakt.
„Arm vrouwtje, moet je nu ook je
schilderij missen?"
En 't is een heel moeilijk oogenblikje
voor haar, om de tranen weg te dringen
en rustig te zeggen: „We zullen daar
gauw iets anders ophangen."
De kinderen rijn naar bed Ze moet
nog even de kopjes naar de keuken bren
gen. In de deur ziet ze, dat hij wat in
haar naaimandje zoekt.
Wat zoek je, Gé?"
„Och, even een draadje, een knoop
hangt los."
Daar heeft hij di«n vervelenden brief
nu tochl
„Ik dacht dat 't morgen Troeg genoeg
was met dien briof," zegt ze.
„Ach, toch maar «van zien," ant
woordt hij onverschillig.
Ze kijkt hem aan. Geen schijn van
hoop ia in haar hart. Ze heeft al een op
beurend woordje voor hem klaar.
haal haastig, een beetje omamennan-
gend en voor ze nog geëindigd had, viel
hij haar in de rede-
Wie is die man? De man waarvoor
u bang, is, bedoel ik.
Hij noemt zich Jules Legrand.
Aha!
Kent u hem? vroeg ze haastig.
Ik heb hem nooit ontmoat maar
zijn reputatie iswelmo.jr dan
slecht! U zou beter doen u niet verder
met hem in te laten en uw echtgenoot
ook niet
- Sir George Mannering is mijn echt
genoot nog niet, viel ze hem snol in de
lede.
Sir Georgewat?
De woorden kwamen plotseling,
bruusk en verrieden groote verbazing.
Sir George Mannering, antwoordde
ze. Kent u hem?
Nee, zei hij na een korte stilte, en
in het schijnsel van het vuur kon m zien
dat er een aarzelende uitdrukking op
zijn gezicht lag. Ik ken hem niet. Is
hij de.... ik.,., eh.... ik bedoel ia
hij erg ziek?
Honor voelde dat hij itta anders bad
willen vragen en terwijl zt hem ant
woordde, vroeg ze zich af, wat nij had
willen weten
Het iy de koorts. Hij is niet in
staat ists te doen; en ik geloof zeker dat
Jules Legrand van plan is daarvan op
de een of andere manier misbruik m
maken.
De man knikte.
Dat lijkt mij wel bijna zeker. Toen
vroeg hij opeens: Wat wilt u dat ik
voor u doe?
Mij helpen Sir George weg te krij
gen van Legrand en ons naar M'Buba
t© brengen.
Maar u kent mij niet! viel hij haar
in de rede. Ik sou wel era» van het-
icUdt soort irauoa tij* sis Lsfrud!
Maar hoe verandert' plotseling dat ge
zicht. Zóó lijkt hij weer sprekend op dien
jongen, waar ze eens zoo onzinnig ver
liefd op was.
„Vrouwtje, lees eens hier gauw
of neen ik zal 't je voorlezen drie
honderd gulden in de maand daar ik
uw vorigen patroon persoonlijk kende
mondelinge informaties van dien aard,
dat ik niet aarzel u de opengevallen
plaats aan to bieden. Twee Januari.,..
„Maar vrouwtje, vrouwtje dan tochl
Wat is dat nu, ben je dan niet blij?"
Al haar flinkheid is plotseling van
haar afgegleden, al de moed, dien ze
maandenlang heeft noodig gehad, is ver
dwenen. Ze snikt als een kind al haar
Iped, al haar angst uit tegen zijn schou
der en als ze eindelijk kalm is en hij
baar naar bed heeft gebracht, slaapt ze,
voor 't eorst sinds langen tijd, zonder
zorgen in.
Twee dagen later hing „In zorgen"
weer op haar oude plaats.
INGEZONDEN MEDEDEELING.
MIJN HARDT'S
Sanapirin-tabletterl
Kok«rs40en75ct 4
Bij Apoth.t
Proefpakje 10 ct
Drogisten..
U? Neen!
Er klonk zooveel vertrouwen in den
heslisten toon van het meisje dat de man
plotseling begon te lachen.
Ik zie dat u op uw intuïtie afgaat
en in dit geval hebt u tenminste gelijk.
Ik ben niet van het soort van Legrand.
Misschien moest ik me maar liever
voorstellen. Mijn naam is Rimington.
Alec Rimington? riep ze verrast
uit. De olifantenjager?
Ja, zei hij opgewekt. Ivoorverzame
laar, onderzoeker, natuurkundige,
Mijn broer heeft u eens ontmoet in
den oorlog, ergens in Nairobi, geloof ik.
Hij hoopte u weer te ontmoeten toen we
hierheen kwamen, maarmaar
Haar stem trilde even en ze zweeg, maar
Rimington zette het gesprek dadelijk
voort:
U hebt me uw broer'» naam niet
genoemd, zei hij zacht. Misschien zou ik
me hem kunnen herinneren.
Donthorne, Walter Donthorne, ik
ben zijn zuster Honor.
0 jal Ik weet het all We ontmoet
ten elkaar ergens bij een officierediner,
hij wou alles weten van de leeuwenjacht
en ik probeerde hem te overtuigen dat
de buffel het gevaarlijkste dier .1» dat in
Afrika voorkomt. Hij bleef zwijgen «n
vroeg toen met een lichte aarzeling:
Was liwwas Sir George Man
nering ook in de koloniën tijdens dsn
oorlog?
Hij is hier al vier jaar geweest,
Ze zag hem een lichte beweging van.
schrik maken, maar hij wist zich onmid
dellijk te beheerschen «n zei rustig:
Ik heb hem nooit ontmoet, maar
het zal me een groot genoegen zijn ksn-
nis met hem te maken. Ik zal met u
meegaan. Waar zei u, dat Legrand's
kamp is. Ze beschreef de plaats zoo goed
mogelijk als ze kon; bij een meertje aan
den anderen kant van die lange heuvel-
rij iB het boioh,,,, (Wwdt vranlgd.)