(d-é)
^30“
SCH00NH0VEN5CHE COURANT I
.1
ROL
ten.
FRISOBAAI
Plaatselijk Nieuws.
Binnenland.
FEUILLETON
3oa
HET MEISJE IN DE WILDERNIS.
18
.11
CEEL.... 30 et
GROEN 33
ROOD..40
RUWE
HUID
4ML PER POND
Bericht en verzoek.
Oorloffspraat.
|®ven8i,,n*e innn hv Qnn ouwen m vern»» ono °ui,|#n b<i v®r|1* inn öul,len verlieB
03a JAARGANG
IMV.
10 uur,
INGEZONDEN MEDEDEELING.
W;
BW
heer J.
9b
S. W. N. VAN NOOTEN.
Ewold,
j«>d
overmoaht"
•-
3.3
n^bs
INGEZONDEN MEDEDEELING.
Da. Th.
Ifloorf
,9BM
U
avontte 8
*s avond®
i avonds 8
l
avonds 8
(Wordt vervolgd.)
(jtn.dc en Goediufvpc tJabak f
.m. 9.90
uur, Da.
Ons blad is aangesloten bij het Bureau voor
Pubhciteilswaarde en bij den Bond van
Adverteerders (I.B.A.) waardoor dus onze
adverteerders zich egarandcerde gegevens
kunnen verschaffen.
's avonds 6
reiding van
fan Rijs,
sesdienst.
9.30 uur
r, Kerst-
der Zon-
10 uur,
Utrecht;
m Mont-
9.30 uur,
van Amr
J.30 uur
roeg-in-
.•stfeest-
der lai-
DIT NUMMER BESTAAT UIT
TWEE BLADEN.
an ons allen ba
nkt is de overtui-
9.30 uur,
t Van der
ht.
■ijds,: V.
it. Da. H.
9.30 uur
Sinkei.
kerstfeest
hooi.
B. van
r J. de
6 uur,
.30 uur
/an der
e Aalst
ntM
imbar
iobt
oada,: V.m.
r. D». Owr-
i avonds
Kinde-
ling van
wdien®t;
zondags-
esdienat;
Hann®-
r Wild-
Rotter-
'ott, van
Kerst-
jt Zon-
.boK
dezen.
®n; 'a av.
Lopik.
kg: Van.
Rotter-
•ur, van
PERHM1
r Lijkle-
addinx-
jne, van
lunmeL
an), Us.
.amei-
Schra/e Lippem
Gesprongen Handen
n. 10 uur,
De Graaf,
e Zeist.
heer D«
en
ling:
innnni
Mei
i?bl
H
•m. 9.30
eklezen;
x Font,
K.
n. 9.30 uur,
Reesink.
3®. J. Reo-
Hettin-
ting;
nel, van
schaduwen
sterker blijken te zijn da
Wij zingen „Stille
nacht... Die heide maal
Waar zij overwint, verd|
die velen in onzen tijd
vrede ontrooft. Zij voe|
thuis van de ziel, waar a
stemming is met het be
diepste in ons wezen.4
Zij leert bidden, %zóó
verhooren kan; eigen i
geerten te toetsen aan
van God en dien wil tot
ken en zou liet- bedoelen"
hart kennen. Zij bekwaamt ons om zeil
mede te arbeiden aan het plan, dat Gods
liefde voor ieder onzer persoonlijk heeft
bepaald en dat ondanks alle stormen en
beproevingen, welke in deze wereld ons
deel mochten zijn, rustig zijne voltooiing
tegemoet gaat, voor welks verwezenlij
king Immanuel onze gestalte aannam.
Hij deelt ons Zijn leven mede. Gelijk
in de lente de plantenwereld bij haar ont
waken, in eindelooze verscheidenheid, het
wonder te aanschouwen geeft van het
ontluiken van tón en hetzelfde leven, zoo
vertolkt een ieder het van Christus ont
vangen leven, volgens eigen aard en ka
rakter in de 'heerlijke ruimte en vrijheid,
welke dit leveü ons schenkt.
Dit vernieuwe in ons de kracht, om
met blijdschap onzen weg te gaan.
Welk een vastheid, welk een zekerheid
komt er niet in ons bestaan, als wij mo
gen wandelen in het licht, dat Zijn leven
uitstraalt.
Onze tijd vraagt veel moed, veel geest
kracht, veel geloof.
Het Kerstfeest roept het elkeen als het
ngelisatie
r J. van
2 uur,
)1.
avonds 8
Schiedam,
lag: V.m.
E. Brun-
idag: V.
de heer
ijzer te
No. 6982. MAANDAG 28 DECEMBER 1881.
NIEUWSBLAD VOOR2UIIHI0UAND EN UTRECHT
kunnen vinden zei Rimington:
Neem me niet kwalijkl Ik heb geen
recht om dat te vragen. Maar de ge
dachte kwam opeens bij me op. Ik zal de
dragers roepen.
Hij liep naar de opening van do tent
en op hetzelfde oogenblik stak oen van
de dré-gers zijn hoofd naar binnen.
Bwane, er komt iemand aan uit 't
bosch.
Aha. Dat zal Jules Legrand zijn Ik
ben benieuwd of we voor uw verloofde
zullen moeten vechten, miss Donthorne
Hij liep naar bui'en on op hetzelfde
oogenblik klonk Jul s Legrand’s stem
dreigend:
Mijnheer, wat doet u hier in mijn
kamer?
Honor liep haastig de lent uit en zag
Rimington naar het vuur toegaan en er
met zijn voet een nieuw stuk hout op
schoppen. De vlammen laaiden bijna da
delijk hoog op en ze zag hoe de twee
mannen elkaar zwijgend aankoken over
’t vuur; ze zag ook hoe er een blik van
ontsteltenis over Legrand’s gezicht was
gekomen. Toen lachte Rimington kort:
Herken je me, Legrand? Ja? Dan
zal ik je vertellen wat ik hier doe. Ik ben
hier gekomen op verzoek van miss Don
thorne om sir George mee te nemen.
De ander vloekte woedend, maar Ri
mington vervolgde:
Je schijnt verbaasd te zijn, Legrand
Dat begrijp ik. Maar de wonderen zijn de
wereld nog niet uit. En deze ontmoeting
is een van die wonderen. Of vergis ik
me? Is die man daar in de tent
Monsieur!
Er lag iets waarschuwends in die stem
en‘Legrand's oogen flitsten snel in Ho
nor’s richtihg met een veelbeteekenenden
blik. Het meisje merkte dien blik op en
vroeg zich af wat die beteekende, terwijl
Rimington blijkbaar iets anders zei dan
hij oorspronkelijk van plan was gewent.
ware toe: waagt het met Immanuel, dit 1?
„God met ons”. Vertrouwt op Zijne lief
de, in gebed en in persoonlijke gemeen
schap.
Zóó wordt alle donker een lichtende
Kerstnacht en ieder kruis, hetzij bewust,
hetzij onbewust, met hem gedragen, gaat
over in heerlijkheid.’’
Ontvangst Iri Indii mislukt.
De ontvangst van den Kerstgroet te Ba
tavia is volkomen mislukt.
Slechts enkele amateurs vingen het
grootste deel van de rede op. Een uitzon
dering maakt bovendien de ontvangst ten
huize van den gouverneur van Djocjakar-
ta, waar de rede van de Koningin woor
delijk verstaanbaar was.
Wegens Nieuwjaarsdag zal ons blad
op a.s. Vrijdag niet kunnen verschijnen.
Het volgend nummer zal uitkomen op ajs
Donderdag, vroegtijdig.
Met het oog op dat vroege verschijnen,
verzoeken wij dringend aan Adverteer
ders en Correspondenten, om hun adver
tenties en copie zoo vroeg mogelijk te
willen inzenden, doch in geen geval later
dan zoodanig, dat alle oopie uiterlijk Don
derdagochtend omstreeks 9 uur in ons
bezit is.
Voor later ingezonden advertenties en
berichten kunnen wij opname in het
nummer van 31 December niet garan-
deeren.
'Mof. 20 'M-adrca Vannovlon S. W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN. HAVEN 2S. Pornokoning 13708
ven had doorgebracht. En toen ze zijn
gezicht nog eens nauwkeurig gadesloeg
bij het licht van het vuur, voelde zij in
tuïtief dat hij een man was, die vertrou
wen in zichzelf had en ook aan anderen
vertrouwen inboezemde. Terwijl ze nog
bezig was hem te bestudeeren, kwam hij
op haar toeloopen.
Miss Donthorne, wilt u rijden of
loopen?
Loopen, antwoordde ze.
Bent u daar wel toe in staat?
hebt veel van uw krachten gevergd.
Ik kan heusch wel loopen, viel ze
hem in de rede, gedrongen door het zon
derlinge verlangen om geen verdere
zwakheid te laten merken tegenover de
zen man.
Uitstekend, zeide hij, zonder verdere
tegenwerpingen. We zijn klaar om te
vertrekken. Maar een van de jagers kan
uw geweer voor u dragen.
Hij wachtte niet op haar toestemming,
maar raapte het wapen op en gaf het
aan een van de zwarten. Toen lachte hij
even. Ziezoo, nu kunnen we op weg
gaan.
De weg, dien zij volgden was gemak
kelijker dan het pad, dat zij gekomen was
en terwijl ze naast hem liep, trachtend
haar stap naar de zijne te regelen, wierp-
ze af en toe een vluchtigen blik op haar
zwijgenden metgezel. Er was een pein-
zenden blik op zijn gezicht, alsof hij een
moeilijk vraagstuk trachtte op te lossen,
maar hij zei niets, tot ze een dichte rij
boomen bereikten, waarachter ze ondui
delijk de lichtplekken van een paar uit
stervende vuren kon onderscheiden.
Ziezoo, zei hij, we zijn er.
Het leek haar bijna ongeloofelijk, zoo
kort was de tocht geweest. Rimington
stond even na te denken en fluisterde
toen:
Legrand is nog niet terug, hij heeft
vrees,
want diep in haar hart was het vaste
vertrouwen dat de Engelschman met zijn
ernstige oogen ook deze hinderpaal zou
overwinnen. Onderwijl stond Legrand
kwaadaardig en triomfantelijk te lachen.
Monsieur Rimington, wilt u zoo
goed zijn, onmiddellijk te vertrekken. En
u, mademoiselle, moest maar naar uw
tent gaan. Ze had nog maar een paar
stappen gedaan, toen ze den Franschman
hoorde lachen en dreigend bevelen:
Vooruit, hond!
DE GRIENDHOUTCULTUUR EN
-HANDEL.
Tsn doods opgeschrevarrf
Jaarsveld. Woensdagavond kwam iri de
zaal van den heer Wiolters, aan den Uit
weg, bijeen de commissie voor economi
sche propaganda voor Jaarsveld, met tal
van belanghebbenden in den hout- en
teenhandel.
Deze vergadering was uitgasohraven
naar aanleiding van de vraag gesteld
door het Kamerlid Braat aan de regie
ring over den slechten toestand in de
griend hou tculturen en -handel en de
groote werkloosheid, die daardoor ont
staat.
Te ongeveer 7 uur opende de vooraitter,
de heer H. v. d. Weerd, de vergadering.
Hij verwelkomde inzonderheid de hoeren
Van der Goes en Oldenhof, burgemees
ters van Benschop c.a. en Lopik o.a. Al
lereerst zette de voorzatter uiteen, 'hoe de
commissie voor economische propaganda
in 1928 is ontstaan, hoe hieruit is ge
groeid de Tuinbouwvereeniging „Lopiker-
waard" met haar proeftuin, wélke zich
mag verheugen in de belangstelling van
ingezetenen en hoogere autoriteiten. Nu
heeft de commissie naar aanleiding der
vraag van den heer Braat gemoendf xuM
bij de pakken te moeten neerzitten, maar
voor de hout- en teenhandelaren een weg
te zoeken, die tot verbetering kan leiden.
Velen dezer staat het water tot aan de lijd
en het is dringend noodzakelijk; dat hier
in verandering komt.
Hierop gaf de voorzitter het woord aan
belanghebbende deskundigen om 'te ver
nemen, wat er alzoo in hun vak omgaat
De heer H. d e Gilde, van Lopik,
wees er op, dat onze teerihandol een zwa
re concurrentie heeft aan België en Polen*
welke landen hun product in eerste kwa
liteit hier invoeren en dat onze grienden^
Alblasserdam. Voor het te Rotterdam
gehouden Mjercurius-examen Duitse he
Handelsoorrespondentie, slaagde de heer
W. van Zeist.
Gorcumsch® kermis af geschaft.
Gorinchem. De gemeenteraad heeft bij
de begrooting voor 1932 met 9 tegen 5
stemmen, op voorstel der a.-r. raadsfrac
tie, besloten, de kermis af te schaffen.
Dit beteekent voor de gemeentekas een
vermindering van inkomsten van ruim
f 6000 per jaar aan staangelden enz.
Gouda. Het faillissement van dan heer
D. Negrijn, vroeger te Reeuwijk, ia ge
ëindigd.
Qoudarak. De gemeenteraad vergadert
W oen dag 30 December, voorin. 10 uur,
ter behandeling van de volgende onder
werpen: 1. Mededeelingan. 2. Ingekomen
stukken. 3. Wijziging van voorwaarden
en tarief der water levering. 4. Verorde
ning winkelsluitingswet. 6. Vaststelling
huurcontract Landstorm. 6. Benoeming
leden Burgerlijk Armbestuur. Vacature
L. Kool (aftr.) en J. van der Vlist. Sr.
7. Benoeming leden commissie Plaatse
lijk Toezicht L.O., vacature F. E. van der
Vlies en H. Blonk (aftr.). 8. Wijziging
begrooting 1931. 9. Reclames.
Haastrecht De oudste inwoner dezer
gemeente, de heer G. G. den Hollander,
is Donderdagavond in de Wijkverpleging
te Gouda overleden in dsn ouderdom. van
88 jaren.
Dinsdag zal de begrafenis plaats heb
ben.
- Den Eersten Kerstdag is de heer J.
Jappes, sinds eenigon tijd gepensioneerd
als meesterknecht van de N.V. Stoom
Tabak en Sigarenfabriek „De Ooievaar",
vb. Blanken en Den Hartog, overleden in
den ouderdom van 76 jaren. Hij was dra
ger van het Oranje Nassau Kruis in zil
ver. Dinsdag a.s. zal de teraardebestel
ling plaats hebben.
In het R.-K. Ziekenhuis te Oudewa-
ter ia op 62-jarigen leeftijd overleden de
heer A. S. Spruit, landbouwer te Rozen
deel, onder deze gemeente. De heer Spruit
bekleedde verschillende openbare functies
als voorzitter van het armbestuur van
Rozendaal, bestuurder van den polder
Rozendaal en brandmeester.
Jaarsvald. De bakker H. de Deken, die
Donderdag zijn klanten van Kerstbrood
zou gaan voorzien, geraakte met zijn
auto langs het zandpad te water. Het
ongeval liep met nat kerstbrood en een
beschadigde auto af.
DE KONINGIN SPREEKT.
Kerstgroet door de radio.
Op den middag van den Eersten Kerst
dag heeft Koningin Wilhelmina door
middel van de radio den volgenden Kerst
groet tot haar volk gericht:
„Voor mij is het een reden tot dank
baarheid, mij op dit oogenblik door de
radio met U allen verbonden te weten en
daardoor zoovele landgenooten te kun
nen toespreken. Het is als scheidde ons
geen afstand, als toefden wij in eikaars
tegenwoordigheid.
Ik zie ons contact door de aether het
beeld van een hoogeren band, door God
Ja, viel Rimington haar in de rede.
Ik ken de plek. Er is een kortere weg
dan die welke u genomen hebt, want die
heuvelrij wordt hier vlak bij onderbro
ken en dat bespaart ons het klimmen.
Toen voegde hij erbij: U moest maar even
uitrusten, terwijl ik een paar dragers
wek en een draagbaar klaar maak om
uw vriend te dragen. Hij wees naar den
linnen draagstoel, waaruit hij bij haar
komst opgesprongen was en terwijl ze
erin neerviel vroeg hij:
Denkt u, dat het op een gevecht met
Legrand’s troep zal uitloopen?
Toen ik wegging was hij er niet. Ik
hoorde ergens trommels slaan en ik
denk dat hij daar naar toe is.
Rimington knikte. Dat is heel
waarschijnlijk, er is een vrij groot dorp
op ongeveer drie mijl afstand van hier.
Ik veronderstel dat hij daar wat te doen
heeft.en veel moois zal dat wel niet
zijn. Hij verdween in de schaduw van de
dichtstbijzijnde boomen en kort daarna
hoorde ze hem iets zeggen in het in-
landsche dialect. Ze trachtte zich te her
inneren wat haar broer verteld had over
dezen man. Het was niet veel, maar ze
wist, dat hij groote achting voor Riming
ton had gevoeld en toen hij weer in den
lichtkring van het vuur stapte, gevolgd
door vier inboorlingen, keek ze hem met
meer dan gewone belangstelling aan.
Hij moest, dacht ze, ongeveer dertig
jaar zijn, hij was lang, breedgeschouderd
en zijn nek en armen waren gespierd en
krachtig. Maar hij bewoog zich licht en
veerkrachtig, met iets van de lenige gra
tie van de wilde dieren van het oerwoud,
waarin hij het grootste deel van zijn le
ze! f gelegd, die de geheele menschheid om
vat.
Terwijl ik u mijn Kerstgroet zal voor
lezen, doe ik dit in het levendig besef van
die. saamhoorigheid en gedenk met een
uit het hart komende heilbede de gehee
le menschheid.
Er lijkt ongetwijfeld voor velen een
groote tegenstelling tusschen de schaduw,
welke de ongunst der tijden op de men-
schen en omstandigheden werpt, en de
groote blijdschap van het Kertsfeest.
De stoffelijke en geeetelijke nood is
hoog gestegen. Er is veel wat neerdrukt,
wat de levensvreugde
dreigt en sterker dan
ging, dat wij dit uit oni-zelf niet kunnen
te boven komen. -Jg
Gelukkig brengt 'het f«Mt blijdere bood
schap.
want het Kerstfeest is onafscheidelijk
verixinuen met onzen strijd en met ons lij
den, uet is ue vervuiling van al netgeen
wij daarin ontoeren. net verlegt in ons
net zwaartepunt van zorgen en moeite
naar Hom, die ons spreekt van verlossing
en troost, net mengt den klemtoon van
die zorgen en die moeite over op Zijne
Heide.
Het komt met iets nieuwe, met hooge
re krturnt, t uoet die Kracht in ons ont
waken, het leert ons dragon* wat zonder
die kraont met te dragen u.
Over ne wereld, geoomjield in kommer,
daalt de Kerstnacht, komt de lieide van
God ons licditend tegemoet, sobenkt God
Zijne heerlijke gave. Immanuel daalt ai
in onzen diepen nood.
,,Het licht schijnt in de duisternis en
de duisternis heelt het niet overmoaht"
De helde van Ghristus ètraalt door de
van dezen tijd heen, zij zal
la» dat donker.
nacht, Heilige
akt innerlijk stil,
rtwijnt de onrust,
jdden inner lijken
ie*t ons naar dat
alles in overeen-
beete en met het
bidden, dat God
wmechen en be-
1 Aen hoogen wil
)t de onzen te ma-
ï£*Wtt dat Vadex-
Men kan toch niet verlangen, dat
het land, eennuaal |ji oorlog geraakt
I in de slechtst denkbare conside komt.
Daarop zou natuurlijk kans zijn,
wanneer het hier bedoelde wetsont
werp wordt aangenomen en ons land
zou in oonog Komen met een land
dat niet zoodanige parlementaire goed
keuring noouig heelt, om zijn troepen
over onze grenzen te zenden. Het zou
dan mogelyk zijn., dat op het Haag-
sche Binnenhol nog gedelibereerd
werd, over het al oi met goedkeuren
van de mobilisatie en dat de leger
scharen van den vijand reeds op de
resiaende aantrokken.
Doch gesteld eens. dat de Grondwet
gewijzigd, wordt in den zin. zooals is
aangegeven, zou tr dan veel bereikt
zijnr
We betwijfelen het. Men' moet niet
uit het oog verhezen, dat het parle
ment met heelt deelgenomen aan de
onder handelingen met den vijandigen
staat welke zijn voorafgegaan aan de
mobilisatie. Op zeker oogenblik deelt
dan de uitvoerende macht aan de
Kamer mede, dat mobilisatie noodig
is De Kamer zal dan eerst natuurlijk
uitvoerig ingelicht moeten worden,
over hetgeen voor.af gegaan is aan dat
voorstel.
De Kamer verkeert reeds in zeer ge
spannen toestand dour de oorlogsge-
ruchten, de leden zijn opgewonden
en er zal geen sprake kunnen zijn
van een wel overwogen behandeling
en bespreking van de stukken en het
voostel. In een zoo onzuivere atmos
feer, moet dan eerst door 100 en dan
nog eens door 50 leden beslist wor
den of het leger zal worden gemobili
seerd. Men begrijpt, dat er in ’t ge
heel geen ^beraad zal zijn., maar de
goedkeuring zal onmiadellijk ver
leend worden.
Men spreekt en denkt over zulke
mogelijkheden altijd eenigszins in het
vage, maar bij de beoordeeling van
dit voorstel, doet men goed zich een£
voor den geest te halen wat er .ge
schieden zou. De Kamer spreekt over
al of niet mobiliseeren en onderwijl
komen berichten bir nen, dat Rozen
daal in brand staat of dat in Winters
wijk 20 gijzelaars zijn gefusileer^ of
dat Den Haag van uit zee Wordt ge
bombardeerd. Zou men bij zulke be
richten willen blijven afwachten, wat
de bede Kamers beslissen? En zullen
de Kamers dan blijven praten?
Het dagblad Het Volk, heeft een
nadere verklaring gegeven van het
geen de heer Albania bedoeld heeft
met zijn wetsontwerp lot herziening
van artikel 187 der Grondwet.
„Het wetsontwerp, zegt genoemd
blad, slrekt om het Grondwetsartikel
aldus te wijzigen, dat niet, nadat de
regeering eigenmachtig de dienstplich
tigen onder de wapenen geroepen,
dus de mobilisatie gelast heeft, de
staten generaal uitgenoodigd worden
dit besluit te bekrachtigen, maar dat
omgekeerd, wanneer de regeering
mobilisatie wenscht, te gelasten, dat
zij te voren een voorstel aan den
staten generaal doet, om tot dit onder
de wdpenen roepen machtiging te
verleenen”.
We zullen wel niet nog eens na
drukkelijk kehoexen te verzekeren dat
wij liefst elke mobilisatie, geheel of ge
deeltelijk, vermeden willen zien, en
we zijn er zeker van, dat niet slechts
vrijwel de geheele bevolking van ons
■land zoo denkt, maar dat ook de
regeering, die dan toch uit en door
het volk is samengesteld, niet anders
oordeel I,
Mobilisatie van leger en vloot zal
niet anders voorkomen, dan wanneer
dat volstrekt onvermijdelijk is., maar
als het ooit weer zou moeten gebeu
ren. dan kan het van enkele uren
afhangen of die mobilisatie nut kan
hebben. Voor het mobiel maken van
het leger, zijn de voorbereidingen zoo
danig getroffen door het legerbestuur
dat dit op de snelste wijze kan ge
schieden. In enkele uren moeten
troepen gereed zijn, en in enkele
dagen moet de geheele mobilisatie
zijn voltooid. Geschiedt dat niet, dan
zal vermoedelijk het leger te Jaat
komen om zijn taak, de verdediging
der grenzen uit te voeren.
ABONMc’H vim dit bind, in het bezit van on» Bericht vnn Inschrijving, zijn volgen» de dnnrm viuslgtwlelde bepalingen tegen «ingevallen verzekerd voor bedrogen, gewnnrborgd door
Cr V VV ongeschiktheid. IvVV overlijden, JVV vnn hand of voet ZwVV van een oog. IVv van een duim.
Mannering gaat met mij mee.
Neen! riep de Franschman heftig.
Ja. Miss Donthorne heeft het mij
verzocht; het is aan haar om te zeggen
waar Sir George heen moet. Legrand
wendde zich met een blik naar Honor.
Mademoiselle, u weet niet wat u
doetl Deze man.... is de ergste vijand
van uw verloofde! Als die er zelf toe in
staat was, zou hij u verheden te gaan.
U moet hier bij ons blijven. Dat zou
Mannering’s wensch zijn. Ik smeek u.
verander uw plan en blijf.
Het meisje keek van den één naar den
ander en zag dat Rimington's oogen haar
ernstig aanzagen. Hij negeerde de woor
den van den ander en vroeg eenvoudig:
Gaat u mee?
Honor aarzelde geen oogenblik. Er
was veel dat ze niet begreep, maar wat
Jules Legrand beweerde maakte niet den
minsten indruk op haar.
Ja, zei ze.
Nee! riep Legrand, terwijl hij een
snelle beweging maakte. Er flitste lete
in het licht van het vuur en Honor zag
dat het een zwaar automatisch pistool
was. Ze wachtte, zonder eenige
niets yan uw weggaan gemerkt, kom
meel
Hij ging hen voor om het kleine meer
heen en liep toen regelrecht op het kamp
af. Toen ze de tenten bereiken, drong
plotseling Mannering’s stem tot haar
door, in koortsachtige opwinding.
Neen! Neenl Legrand! Een kindl
Mijn hemel.... man.... Verder kwam
hij niet en Aleo Rimington keek snel
naar het meisje.
Misschien is Legrand tot terugge-
komen.
Neen, zei ze. Het is de koorts. Laten
we hem meenemen voor Legrand terug is.
Ze haastte zich naar haar eigen tent,
stak de stormlantaarn aan en ging hem
toen voor naar Mannering’s tent. Sir
George’s oogen waren gesloten, maar zijn
gezicht was opgezet en zijn ademhaling
was snel en onregelmatig. Rimington
/eek zwijgend op hem neer, met iets van
minachting in de uitdrukking van zijn
oogen. Plotseling draalde hij zich weer
om en vroeg kort en bruusk aan Honor:
Bent u met hem verloofd?
Het meisje keek verwonderd op bij die
Vraag en er gingen een paar seconden
voorbij voor ze antwoordde.
Ja,' hij is mijn verloofde.
Hij keek «veer neer op den man in bed,
alsof hij zich afvroeg, wat ze gezien kon
hebben in die man met zijn zwak, ka
rakterloos gezicht en toen hij zich weer
tot haar «vendde, was er iets van ver
wondering op zijn gezicht.
Heit u hem werkelijk lief?
De twsede vraag bracht haar nog meer 1
van haar stuk dan de eerste. Ze had er
nooit o’er nagedacht, maar deze vreem
deling maakte het haar met zijn recht
streekse vraag plotseling ontstellend
duideljk, dat ze George Mannering niet
liefhal, dat er een kloof tusschen hem
en hear was, die steeds dieper werd. Ze
antwoordde niet en voor ze woorden had
ue MM’UK HAVBAbk te«< I.IM.IIUII, vnn
Gulden by verlie» van
VV een anderen vinger
Verocbijnt Mnandng, Woensdag
Vrytlng. Prn» bij vooruiibeta-
vuor Schoonhoven per 8
iden 1.25; p post 1.60.
it verzekering ló centH meer.
AdvertentiSnan 1 tot 6 re-
«els f 1.80: elke regel meer 0 20.
Bij 8 mmil plaatsing 3e imml
t 0.10 per regel Tn»'-< hen len
tekst drievoudige prijs.
