1
1450
mmwiuwi i> nwfic
Weetü
Buitenland.
uo»
FEUILLETON.
EEN SOHIJN-HUWELIJK.
Plaatselijk Nieuws.
SlMhtoffw* vin onbmrukttn
ovtrwtg.
EERSTE BLAD
mgnwBBLAPvowr njm-mw.tr A WO-EW trmecwr, wmtmrrnnmvmm
ZuWsr wollen Croulstte Japon,,
Bolaro-modal, mat zijden Impr
jpkraagje, ingezette mouwgarn. en
blouze, gegarn. met rOchea. Let
Op de moderne nlkkelknoopeiv
arn. In Gril Perls, crv
rlque, Nleuwbruln, 1 O
Chique, Unl-zijden Flaming
Dametjapon met keurig vest en
mouwinzet van kanten rflehet,
Elegante, Zijden Georgette Japon
met zeer aparte, gedrapeerde
ihawf, chique ruggarneerlng,
fleurige corsage en ruime, klok
kende rok. Natuurlijk ook met
alsmede zijden Georgette gilet^
Lat U vooral op de rolt m. ingo-
Marine. Zwart, slechu
zette klokken. In Bleu
Encre, Nleuwbruln, y y^O
Marine, Zwart (42-52)
zijden onderjurk. In A/ en
chique tinten en dee-
■ine (42-52)
Voor ledèfe beursl Zuh-erwollen
Crêpe CaTd Japon met aparte
•hawl en manchet in de nieuwste
■treepdessine. Rok met aardige
plooig roepen. In Perzisch Rood,
Giftgroen, Nleuwbruln,
Korenblauw, Marine en
Zwart voor slechts.
Aparte, zuiver wollen Algalette
Japon met vest, kraaoje en pol
mouwtje van Lalne Dentelle In
contnstmorand» tint. Geplooide
aardige knoopgarn.
Gris Perle, Bleu Patou
Nleuwbruln, Brique enz.
voor den prijs v, slechts
Keurig, zuiver wollen Bouclé
Wandeltqiletje, bolero-model met
'•sfjdt
jepMd
chet en Uni-zljden vest en kraagje.
Rok m. laag-ingezette plooien. In
Gris Perle, Nieuws-
bruin. Perzisch Rood 1
Leuke Crêpe Maroquette Impr
Japon in mille fleur*de*sins m.
aparte shawlgarneering en mod.,
kort mouwtje gegarneerd met
Upi zijde. Rok m. godets. Fleu
rig a corsage, In de nieuw-
sta tinten en dessins, voor
den lagen prijs v. slechts
Fleurige, Zijden Flamlnga Japon,
bolero-model, met zeer aparte
blouse, manchet en garn. In Pom-
padour-desslns. Let op de m>
derneaarneerina met nikkelknoo-
penl In Bleu retou,
Perzisch Rood, Nleüw II'5
Snoezige, Zijden Flamlnga tmprv
Japon in nieuwste mozaïek-des
sins, meta UnI-ziiden jabot en
volantgarn. in de taille. Losse
bolero in bijpassende Uni-tfnL
In Nleuwbruln, Bleu
Patou, Marine
voor slechts-.
HAAG MAACLEM LEIDEN UTRECHT-ARNHEM GRONINGEN
!_i_J l IWAk'DEN SrslL-L_K\ ^WOLL-CG ENSCHEDE DORDRECHT K1IJMCGEN EG IISJCPKHONX EN)
TWEEDE BLAO.
VIEUWEBLAD VOO* ZPIO-HOLLAW- EfHitWECHT. «mWnTinv,n.eW. Cour.m
W0EW8DAB 13 AFWIL 1»
Het Ontwapeningidebat voort
gezet. Amerika dient een
voorstel In. Ook een voor-
•tei van de Runen.
Het ontwapeningewerk te Genève ia
hervat. Na drie weken onderbreking als
Paaaohvacantie, heeft de Ontwapeninge-
oonferentie haar taak voortgezet.
Maandagmiddag kwam voor het eeret
weer de algemneene commissie bijeen, de
kern van de conferentie, bestaande uit de
leiders va$. alle delegaties. De commiasie
kan dadelijk flink aan het werk, want de
Amerikaaneche afgevaardigde, Gibson,,
bood baar de ontwapeningsvoorstellen
van president Hoover aan. Die verras
sing bradht dadelijk een groote levendig
heid en vormde alaoo een krachtige in
zet voor de nieuwe besprekingen.
'Waren in de eerste weken der confe
rentie de algemeen® beschouwingen on
geveer als een nachtkaar* uitgegaan,
thans schijnt te Genève de tijd van han
delend optreden te rijn aangebroken.
Blijkbaar wil Amerika daartoe het zijne
bijdragen, door de indiening van prak
tische voorstellen. Deze zijn van vrij
verstrekkeenden aard. Tot nu toe stuit
de conferentie herhaaldelijk op de moei
lijkheid der internationale veiligheid.
Er hoersdht in Europa een gevoel van
onzekerheid, dat sterk remt op alle ont-
wapeningswenk. Hoover wil die onzeker
heid in eens sterk verminderen, door de
afschaffing van de speciale aanvalsmid
delen bij de landmacht, een plan dus,
dat de legers tot VOT,dediging»maohten
terugbrengt en dat het gevaar voor On
verwachte aanvallen vrijwel opheft.
Tanks, zwaar geschut, gifgassen en
dergelijke wreede moordmiiddelen, wil
Atmerika afschaffen en het rekent er
daarbij op, dat straks van andere zijde
wel soortgelijke voorstellen zullen vol
gen betreffende de bewapening in de
luoht
Amerika'# voorstel strookt met wat
verschillende delegaties bij de algemee-
ne beschouwingen hebben bepleit. Het
is dus eigenlijk niets nieuwe, doch het
is een omlijnd voorstel en het feit, dat
Amerika het indient, is natuurlijk niet
zonder beteékenis.
Het voorstel van' Gibson vond dade
lijk een gunstig onthaal bij Engeland,
Zwitserland en Italië. Laatstgenoemd
land wil weliswaar meer ingrijpende
beperkingen, ook voor den zee- en lucht
oorlog, doch om een begin te maken met
daadwerkelijk© beperking, aanvaardde
het gaarne dit voorstel. Ook Dultschland 1
was het natuurlijk welkom, al blijft dat
daarnaast vermindering van de getaJft-
sterkte der legers eischen
Maar natuurlijk Vond Gibeon Frank
rijk tegenover moh. Tardieu wees grim
mig het Amerikaaasche voorstel van de
hand. Het was z.i. ongeeohikt, omdat het
alleen op de landmacht betrekking had,
geen maatregelen van oontrole of sanc
tie bevatte, enz.
In ieder geval weneohte Tardieu ge
lijktijdige behandeling van het vloot-
vraagstuk.
Zooals bekend, heeft Frankrijk een
voorstel ingediend tot het instellen van
een weermacht ten behoeve van den Vol
kenbond, als veiligheidsmaatregel, om
daarna de bewapeningabeperking aan do
orde te stellen. Amerika ziet hierin
slechts een middel om,de ontwapening
uit te stellen. Het wil een practised be
gin maken en gelukkig wordt dat plan te
Genève over 't algemeen met instemming
begroet.
Ook de Russische minister van buiten-
landsche zaken, Litwinof, beeft een
nieuw ontwapeningsvoorstel ingediend.
Het valt daarbij opnieuw op, dat de Rus
sen op deze conferentie hun gewone po
litiek van „allee of niets" laten varen ter
wille van practische «resultaten.
Volgens het door Litwinof ingediende
voorstel, zullen legere tot een eterktevan
80.000 man vrijgesteld worden van elke
beperking. Legers .van 30.000 tot 200.000
man worden verhoudingsgewijs vermin
derd met 5 tot 40 pCt. van hun eterklp
en legers van 200.000 man of daar bo
ven met 50 pCt. De reeds door de Inter
nationale verdragen ontwapende staten
zullen eveneens van elke vermindering
vrijgesteld worden. In principe dient eoh-
ter de gelijkbereohtigdheid van alle star
ten bevestigd te worden. Alle militaire
bondgenootschappen en militaire over
eenkomsten dienen te worden ontbonden,
terwijl alle zware aanvalswapenen moo-
ten worden afgesohaft.
Dat Litwinof van zijn kapitalistisch
gezelschap te Genève inmiddels nog |Wa
zeer hoog© verwachtingen heeft. blijkt
wel uit zijn vraag, of de vertegenwoor
digde mogendheden bereid waren tot oen
werkelijke vermindering van hun bewa
pening te besluiten. Indien zulks niet het
geval was, verzocht hij hen openlijk te
willen verklaren, dat de ontwapenings
conferentie een volslagen mislukking
was geworden.
Die verklaring zal wal van niemand te
verwachten zijn, maar toch staat het
vast. dat niet alle delegatie* met ware
vredesplannen naar Genève zijn gereisd.
DE MISLUKTE CONFERENTIE.
tWDOMlO
Dat de alecht voorbereide Donau-oonferentle ln Londen moeet mlaluUun waa
voor ieder belangetellende vrij duidelijk. One plaatje brangt de ruaie der deel
nemen ln beeld. Orandl (Italli) en Tardieu (Frankrijk) vechtend over de (ren*-
regeling op de landkaart en vergeten dat bet niet gaat om dat papier, naar om
de levende hulpbehoevende menechen, welke man onder de kaart uit alet koman
en kennen.
ia
„Naar da pastorie. Het spijt ms ont
zettend
„Ja, ja, dank Je," viel de markies
hem met duidelijke kraohteinipanning
"in de rede. „Edgar, beloof me, dat je
hier bij me blijft zitten. Ik wil je dicht
bij me hebben. Vreemd verzoek, hè?"
zei hij met een bitteren, ironischen
glimlach. y.
„Ik kan het op zichzelf niet zoo
vreerad vindeh," was Edgar'» antwoord.
„Ik ben erg ziek. Ik heb me nog nooit
zoo ellendig gevoeld, EdgarI Ga zitten!
daar staat oen gemakkelijke etoel. Maak
het je geriefelijk. Praat, ala Je er zin in
hebt, rook...."
„Lieve deugd," riep lord Fane uit,
pijnlijk gegriefd- „Denkt u, dat ik abso
luut geen gevoel heb?"
„Dat weet ik niet," antwoordde de
markies op zijn sarcastische manier. „Ik
hoop het voor jel"
De markies zweeg en de nacht ging
voorbij, terwijl Edgar onbewegelijk in
zijn stoel bleef zitten en Lela haar kof
fers pakte en zich gereed maakte om
voorgoed weg te gaan. Zoo nu en dan
vroeg de markies om een slokje brande
wijn en tegen den morgen viel hij in
slaap. Edgar, die zelf half ingedut was,
schrok op, toens de markies plotseling
in het bed overeind vloog en met een
scherpe stem riep:
„Palmer, jij booswicht, waar zit Je?"
„Kan ik iets voor u doen, vader?"
vroeg Edgar, terwijl hij opstond.
De markies staarde hem aan, knikte
toen en zonk weer in zijn kussens.
„Ik dacht, dat je weggegaan wat. Je
je bent tooh niet ziek' geweest, Ed
gar?"
„Zeker niet, vader. Ik zou er niet aan
denken u te verlaten."
„Dank je. Ik.... ik kan het mijzelf
nauwelijks vergeven, dat ik misbruik
maak van Je goedheid, Edgar, hoewel ik
mezelf tracht te troosten met de -ge-
daoht», dat het de eerste keer geweeet
is, dat ik zoo veelei schend was. Ik be
loof je, dat het de laatste maal zal
zijn."
Edgar antwoordde niets op deze eigen
aardige ontboezeming, moor stond op
en trok de dekens recht. Iets in het
knappe gezicht scheen den zieken intri
gant te treffen, want hij keek zijn zoon
met een zonderlingen blik aan.
„Je bent zorgzaam. Ben je zelf
ziek geweest?"
Het was een vreemde vraag van T
vader aan zijn zoon en kenmerkte dui
delijk de kloof, die tuseohpn hen gaapte.
„Neen, vader," antwoord» lord Fane
onverschillig, „behalve toen ik mijn arm
brak."
„Het spijt me dat ik toen niet bij je
was. Maar neen, ik zou van geen nut
geweest zijn. Het zien van pijn bij an
deren prikkelt me."
„Wat is dat voor fluit?" vroeg hij,
zichzelf ln de rede vallend.
Lord Fane ging naar het raam.
„Dat ie de trein van negen uur, die
vertrekt," antwoordde hij kalm, niet
vermoedend, dat deze Lela van hem weg
voerde.
De markies zuchtte diep. „Het is dus
al ochtend," zei hij. „WÜ je even bel
len?"
„Breng het ontbijt voor mylord la de
aangrenzende kamer," beval de mar
kies, „of ontbijt je liever beneden?"
„Ik heb het even lief hier," ant
woordde Edgar.
Veel luit om te ontbijten had hij eoh-
HET DONAU-VRAAGSTUK.
Behandeling uitgesteld tot Mei.
N& de mislukking van 'de Londeneche
Donauoonfeientie schoot den Volkenr
bondsraad weinig anders orer dan de
behandeling van de voorstellen vah de
financieels Volkenbondscommissie tot
leniging van den financieelen nood van
Bulgarij, Griekenland, Hongarije en Oos
tenrijk tot de zitting van Mei te verda
gen.
Dat is dan oók in de zitting van gis
termiddag gebeurd.
Tardieu, die de raadsvergadering pre
sideerde, Sir John Simon. Graridi en von
Bülow, hebben zooveel mogelijk den in
druk van de mislukking der Londeneche
besprekingen verzacht. Met nadruk ver
zekerden allen, dat men het te Londen
volkomen eens was geweest over de
noodzakelijkheid van spoedigehulp en
zij spraken allen het vertrouwen uit, dat
alsnog overeenstemming zal worden be
reikt
Thans zullen, op verzoek van de ge
delegeerden v&n Duitsohland, Engeland,
Frankrijk en Italië, de financieels des
kundigen van deze vier groote mogend
heden met den voorzitter van de finan
cieels Volkenbondsoooamissie, den Itali
aan Suvieh, en met de technische Vol-
kenlbondaorganen, de kwestie van de fi
nancieel® hulp san de vier bovengenoem
de ataten nader bespréken en voor de
behandeling in Mei voorbereiden.
HET VREESELIJK 0NQELUK BIJ GOUDA.
Wat er van den vrachtauto overbleef.
Auto door sneltrein gegrepen.
Vader en dochtertje gedood.
Waddlnxvten. Maandagmiddag had
een vreeselijk ongeluk plaats op den on-
bewaakten overweg van de lijn Den
Haag—Gouda en wel in het Derde Blok
van den Zuidplospolder.
Een vrachtauto, beladen met rozen
struiken, welke in de riohtlng van Wad-
dinxveen reed, wilde dezen onbewaakten
overweg paeseeren, dooh werd door den
sneltrein uit Den Haag, die daar om on
geveer 3.16 voorbijkomt, gegrepen. De
bestuurder was de heer M. van Vuuren,
wonende aan den 's-Gravenweg te Ca-
pelle a.d. IJaael en zijn vierjarig doch
tertje Annie zat bij hem in de cabine.
De autq werd door de locomotief op
genomen en dwars voor de machine mee
gevoerd. Door de aanrijding werd de
cabine van den vrachtwagen versplin
terd, een deur en eenig houtwerk kwamen
aan de andere zijde van de spoorbaan
terecht en met deze brokstukken werden
ook de twee inzittenden weggeslingerd.
Zij vlogen eveneens over het andere spoor
heen en vielen aan de andere zijde van
de baan neer. Men vond hun lijken met
gebroken armen en boenen, terwijl bet
dochtertje ook haar halewervel gebroken
had. De plaatselijke autoriteiten uit
Moordrecht, alsmede ue geneesheer wa
ren spoedig ter plaatse gearriveerd en
stelden met de politie een onderzoek in.
De stoffelijke overschotten werden naar
de begraafplaats van Moordreoht ver
voerd.
Ondank» het krachtig remmen door
den machinist, kwam de trein eerst 800
meter verder tot stilstand. Dl brokstuk
ken van de auto hingen toen nog steeds
aan de locomotief en reikten over het
andere apoor. Van Gouda was inmid
dels om 8.10 uur een trein naar Den
Haag vertrokken.
Met een roods vlag wiet het personeel
trein 246 op het nippertje tot stilstand
te brengen.
Overal lagen de rozenstruiken ver
spreid. Van de looomotief van trein 167
waren de koplampen verbrijzeld.
Naar van ooggetuigen vernomen wordt
ie de bestuurder van de vrachtauto, toen
hij naar den overweg reed, nog gewaar
schuwd doordat men handen opstak tan
teeken dat hij moest stoppen, daar er
een trein aankwam, doch vermoedelijk
heeft hij dit niet gezien.
Van Vuuren had trouwens den trein
zelf kunnen zien naderen, doch het uit
zicht op de lijn ie niet best, zoodat
groote oplettendheid hier geboden is.
Die heeft bij het slachtoffer ontbroken,
vermoedelijk doordat hij niet gewoon
was dezen overweg te passeeren en dus
op het gevaar niet bedacht was.
Hij Iaat een vrouw met nog twee kin
deren achter.
Eerste Hulp.
Alblaseerdam. De plaatselijke vereent-
ging voor Eerste Hulp bij Ongelukken
herdenkt begin Ootober haar tweede
lustrum.
Dat deze vereeniging een goeden naam
heeft ie geen wonder. Nog pas twee jaar
bestaande, verriohtte zij goed werk bij
het autobusongev&l in den Hoogendijk.
In den loop dezer jaren is niet minder
dan negen maal een menschenleven be
houden gebleven door de hulp van leden
dezer vereeniging. Daarbij komen de tal-
looze gevallen van kleine hulpverleening.
En het mooie ia dat al deze hulp, die
zeker f 100 per jaar kost aan materialen,
totaal gratis geschiedt. Bovendien ia ge
zorgd voor een goed uitrusting, verhand-
kisten, die gevestigd zijn te Alblaaser-
dam, Nieuw-Lekkerland en Oud-Alhlas.
Toch is het materiaal ntfet voldoende.
Een paar moderne brancards, een ske
let en eenige modellen van lichaamsdee-
len zouden voor het ondewijs van groot
belang zijn, dooh gezien de tijden, durft
men niet hopen, dat deze wenschen ver
wezenlijkt tullen worden.
Plannen waren er om het 10-jwig be
staan te herdenken met de opvoering van
een geschiedkundige revue op het gebied
der eerste hulp, maar wegens de kosten
ie hiervan afgezien. Daar haar repetitie
lokaal ln andere handen Ie overgegaan
zal de vereeniging „Utile Duloi" moeten
ontruimen.
Alblaeserdam. In verband met da atv
king in de Rijnvaart, voer een sleep
bootje mat rood© vlag in top qp de Noord
zoowel op-' als afvarend© zohepen
langszij om het personeel tot staking over
te halen. O m. werd aangehouden de
sleepboot „GennanJa" van de Fa. d©
Gruiter. D© aanhouding duurde slechts
kort, daar d© rivierpolitie terdege een
oogje in het zeil houdt, geassisteerd door
een sleepboot bezet met mareohausse©
van Papendreoht, welke laatste aan de
aanhouding spoedig een eind© maakte.
De wteê ibier bestaand© Rjjvereeni-
gingen zijn samengesmolten. Na ©en
langdurige bespreking tuseohen de ver
eeniging „Beijeaxt" en de vereeniging
„Kinderdijk en omstreken", welk© be
sprekingen gehouden werden in de So
ciëteit „Ons Genoegen" te Kinderdijk, ie
men tot het beeluit gekomen, dat 'n fu
sie voor beide vereenigingen zeer ge-
wensoht was. Deze beeprekinen werden
gehouden onder leiding van den heer J-
ter niet; hij had geen rust bij de ge
dachte, dat hij misschien wel den heelen
dag bij zijn vader moest blijven. Hij
moeat op de een of andere manier met
Lela ln verbinding komen. Hij ging naar
de schrijftafel van den markies en
•ohreef haar, waarom hij niet komen
kon en terwijl hij de enveloppe iloot,
riep hij saohtjee:
„Palmer, geef dit tonJuffrouw
Temple en wacht op antwoord."
Palmer nam het briefje aan en wilde
julet heengaan, toen de markies hem
riep. De butler sloop op zijn teenen bin
nen.
„De brandewijn," zei de markies en
toan Palmer met het glos het bed nader
de, voegde hij er op zochten, strengen
toon aan (oe: „en dat briefje!"
Palmer schrok, maar legde het epiztel
op de sprei. De markies keek er met
een «pottend lachje naar en legde het
kalm onder zijn kussen.
„Ga heen," zei hij mét een blik, dia
zooveel beteekende als: „maar niet naar
juf|rouw Temple."
En Palmer «loop de kamer aii
HOOFDSTUK XV.
De dag ging voorbij en lord Fane
wachtte nog steeds op Lela'z antwoord.
Palmer kwam ook niet terug. De ka
merdienaar kwam nu en dan binnen,
maar ofschoon het leek alsof de markies
dutte durfde Edgar hem niet een bood
schap aan Palmer te laten brengen. Te
gen den middag echter wae zijn geduld
ten einde en het bed naderend, zei hij
tegen den markies:
„Voelt u zich goed genoeg om mij
toe te staan een half uurtje naar bui
ten te gaan, vader?"
De markies iloot de oogon ton teeken
vap instemming en lord Fans ging de
kamov uit. Terwijl hij dat deed, keerde
G. Colder. Besloten werd beide vereeni
gingen op te heffen en een nieuwe op te
richten, die nu in totaal 26 leden telt
Voortaan ia de naam „Landelijke Rijver-
een i ging Beijeart Alblasserdaimr-HKin-
derdijk en Omstreken".
Het bestuur ia samengesteld nit de
heeren: J. 0. Colder, voorzitter; G. J.
van Helden, secretaris; J. D. Mandors,
penningmeester; O. Baan, A. Eijkelen-
boom en Dr. A. de Haan.
De vereeniging blijft twee sportvelden
behouden. Dit jaar zultóh 'kij te Numane-
dorp uitkomen.
Berksnwoude. Dinsdagavond heTdacht
de afdeeling van Volksonderwijs in een
gezelligen propagando-êvond haar tien
jarig bestaan. Er was veel belangstel
ling.
Gouden jubileum.
Gouda. De heer A. de Mooy herdacht
Maandag zijn gouden jubileum in dienat
der N.V. Jonker Zn., groothandel en
aardewerkfabriek. Hij werd dee morgens
door de directie gecomplimenteerd, die
hem een geschenk onder couvert aanbood
Van het personeel van fabriek, kantoor en
magazijnen ontving hij fraaie geschen
ken. Ook aan bloemen ontbrak het niet
Groot-Ammars. De keuringaraod heeft
van de ingeschrevenen voor dien dienst
plicht, lichting 1933, drie geschikt en
twee voor goed ongeschikt verklaard.
Krimpen a.d. Lek. De gemeenteraad
verwierp met 2 tegen 7 stemmen het
verzoek der caféhouders, om de biljart-
belasting, welke door de hoogere opcen
ten op f 60 per biljart wordt gebraoht,
af te schaffen.
Tot onderwijzer aan de openbare
lagere school no. 1 ie benoemd de heer
A. J. M. Zandbergen te Zwolle.
Langersk. Een der beide ingeeohreve-
nen voor dén dienstplioht, liohting 1938,
is voor goed ongesohikt verklaard, de
andere is goedgekeurd.
De politie heeft tegen een landbou
wer uit Nieuwpoort procea-verbaal op
gemaakt wegens overtreding van de
VleesohkeuringaweL
Zilveren Jubileum.
Laxmond. Vrijdag vierde de sohool
m. d. Bijbel haar zilveren Jubileum. Dei
morgens werden de schoolkinderen ont
haald op diverse versnaperingen en werd
met de leerlingen het feit van dan dag
besproken.
Des avonds te zeven uur was de eigen
lijke herdenkingssamenkomat voor ouders
en oud leerlingen belegd. In de twee
schoollokalen ,die daarvoor in gereedheid
waren gebracht, bleef geen plaats onbe
zet. Vele oud-leerlingen, die reeds eldere
woonden, hadden zich weer naar Lex-
mond begeven om dit feest mede te ma
ken. Ook leerkrachten, die reed» naar
elders waren vèrhuisd, kwamen hun g«-
lukwenschen aanbieden.
de markies zioh naar zijn kamerdie-
aar.
„Stuur Palmer onmiddellijk hier," zei
hij.
Palmer kwam snel binnen en do mar
kies overhandigde hem het briofje.
„Je kon juffrouw Temple niet vin
den," beet hij hem toe. Dat was alles,
maar Palmer begreep het volkomen en
ging op zoek naar lord Fane.
Intueechen snelde Edgar naar bone
den, nam zijn hoed en rende bijna over
het terras. De overgang van de warme,
donkere vertrekken naar de heldere,
frissche buitenlucht maakte hem zoo uit
bundig als een schooljongen, de gedach
te dat hij zijn liefste binuen con paar
minuten zou zien, vervulde hem met
vreugde, tot hij plotseling besefte, dat
het geringste geluid in de ziekenkamer
gehoord kon worden. Over het muurtje
springend, liep hij vrijpostig naar me
neer Temple's woning, maar hij bleef
plotseling stilstaan, toen hij zag, dat de
luiken voor het venster vau de zitkamer
neergelaten waren. Het verbaasde en
verwarde hem en het voorgevoel, waar
tegen hij den heelen morgen gestreden
had, kwam in heviger mate terug. Maar
hij zette het van zich af en duwde tegen
de deur; deze gaf «niet mee, zooals ge
woonlijk.
Hij belde en na een poosje opende «m
dienstmeisje de deur. Zij keek verbaasd
toen zij lord Fane zag.
,Je de professor thuis?" vroeg hij,
terwijl hij naar binnen wilde etappen.
,De professor is weg, mylord," luidde
het antwoord.
„Weg? Aan bet wandalen, bedoel je?"
vroeg hij, binnentredend.
„Ie ie juffrouw Temple in den
kloostertuin?"
twid&BL* °°k W#*' mrl0T^ TW"
„VertrokkenI Wat bedóel Je?" vroeg
lord Fane.
„Ze zijn allebei met den eereten trein
vanochtend vertrokken, mylord,'* ant
woordde het meisje.
„Met den eersten treinl Maar....
Juffrouw Lela heeft gisteravond niet ge
zegd, dat op rei« moest. Is er Iemand
ziek geworden?"
„Neen, mylord,, niet dat ik weet. Ik
geloof niet, dat ze gisteravond zelf wie
ten dat ze weg zouden gaan; maar se
zijn vertrokken, mylord."
„Maar waar naar toe?voor hoe
lang?" vroeg hij ongeduldig.
„Naar Londen, geloof ik, mylord, op
de koffers stond Paddington. Dat ie allee
wat ik weet. Juffrouw Temple vertelde
me niet waar ze heenging; zij kwam al
leen maar afscheid van me nemen en zei
dat ze niet meer terugkwamen."
„Mijn beste kind, één van ons moet
zijn verstand kwijt zijn. Vertrokken....
en niet meer terugkomenl Kom, je moet
juffrouw Temple verkeerd begrepen heb
ben!"
Het meisje schudde haar hoofll
„Oh, neen, meneer, ik begreep haar
niet verkeerd; bovendien hebben ze alles
ingepakt, zelfs de boeken van den pro
fessor."
Waarom waren ze zoo plotseling ver
trokken? Kon het mogelijk zijn dat er
iets gebeurd waaéén of ander fa
milielid ziek gewordendat de oor
zaak was van hun onvervracht vertrek?
Toen werd lord Fane zich opeens be
wust dat het meisje gezegd had dat ze
niet zouden terugkomen. Hij liep in een
half wezenloozen toestand weg en had
bijna de Abbey bereikt, toen Palmer
hem inhaalde.
„Mylord," begon hij.
„Lord Fane draaide zich om en greep
hem bij den schouder.
(Wordt TtrroJcd.)
