Bezoekt het Groot Nationaal Concours te Schoonhoven »p 2" pinksterdag
P
De nieuuie Edel s-Baar sigaren?
Alleen 21 Pinksterdag
11
i
3-5
Ito
ï£5
•f
Am. Orgel
1
II
fielden beschikbar
Bezoekt met de Pinksterdagen
„Kleine «Bef weue".
?i
kt
1
i
5 o
ROFITEERT VAN HET GESCHENK BIJ AANKOOP VAN P 2.50
Extra
aanbieding
«1
s
1 ÜJ
ez
L U
2 Q^'
Van Rondom
CONCOURS TE SCHOONHOVEN
OP PINKSTEREN
Natuurlijk
STATIONS-KOFFIEHUIS
•JL is het Adres
Slagroomgebak Slagroomlruïïels
IJs-Chocolade Congoleises enz.
aangeboden
Ta koop:
Pink «tieren
VIERKANTE
BESCHUIT
C. DE GRIIJTER - BOEKHANDEL
1.75
50 ct.
1 LAKEN -*■
EN
2.50
H. Batelaan
Heeft U ze al gerookt?
de in vollen bloei staande
Maakt geen groote dure reizen voor ontspanning
„De Kleine Betuwe" geeft U....wnt U zoekt
Mooie wandelwegen door de bloeiende irulttuinen
Boerenwagens
Kinderwagens
Klapwagens
laoe prijzen
H. A. VAN BAAREN - SCHOONHOVEN
is FoiohaiHiBi H. J. DflEms. zeuoestraai 5B.
Camera's voor Films en Platen f 2.30.
Hooggevoelige Roifilms 6 X 9 f 0.50
AMESJAPONNEN
een REGENJAS
f 9.75.
Voor Heeron-Costuums
GROENEN, Schoonhoven
fc
tii
fa W
Sk
O
v
fe
5
S 5
e f
v tf
f
g a
is ca
0
H CL
PINKSTERDRUKTE EN(ffiVAAR I
FEUILLETON.
Mengelwerk.
DE BRIEF.
EERSTE BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. SchmnhOYMnchl duimt
VW1JDA0 II MEI 1M1
C'oot Vooravond-Concert op Zaterdag 14 Mol, door do Koninklijk# Harmonlo-Kapol «Do Bazuin» uit Gorlnchom
naap hot
Oesolllg illji
Dan gahaalan dag ppattlga muziek
PRIMA CONSUMPTIE
BILLIJKE PRIJZEN
RlJarlalatalllng an Autogaraga
ZoHrdog 14 Mul dan gahaalan avond
MUZIEK I
Brleefdaanbevrltnd.
All gelegenheid een zeldzum
mooi gebruikt
met geheel doorloopende h»rp
voor lagen prlja.
Koastr. BI, Sohoonkovan
voor hypotheek en Credieten, ook
op Vee, gemakkelijke voorwaarden
Inlichtingen geeft J. R E IJ M Jr.
Kanaalatr. 35, Nieuwerkerk a/d IJssel
Eenige goede zwartbonte
bij Qcbr. B. 6 J. D E O R O O T,
L i z e w e g - Haaitrecht
(Nsd. Octrooi oangovraagd)
Tien In een pakl
HB«rll|k broos en fijn
van smaak. Door haar
vierkant model onder-
scheldt Stereo beschuit
zich van alle andere
merken. Eveneens door
haar superieure kwa-
llteit. Proef ze een».
TIEN VOCfe 11 CENT.
Vraagt Uw wlnkaltar
STEREO BESCHUIT- IN KOIKFABR. N.V.
OouvgrnBBlraat 5) Ratlardam
GRASUNNEN LAKENS
gefestonneerd, 31/4 el leng
ORASUNNEN
SLOOPEN
gefestonneerde overslag,
groote maat,
2 SLOOPEN
yoor
Baan marktgoad.
Prima kwalltalt.
Bl|.
HAVEII 74, SCHOOIMOUEH
Edal-8-Baar «SPLENDID»
De lichte geurige 6 Cant Sigaar.
Edal-8-Baar «PIKANT»
De pittige 6 Cant Sigaar.
NEEMT PROEF.
Verkrijgbaar bij de voornaamate Sigarenwinkelier».
Oratie atallen «oor Auto'a an Rijwielen
PRIMA OONSUMPTIE BIL LUKE PR UZ EN
Ba Ondara.mtr, W. KOMPIER
HAASTRECHT - Tel. 19
TE KOOP, 4 gebr. Boaran-
wagena met breede wielen, bij
C, VAN DAM - Stolwijk.
Over de geheele wereld rijden meer
auto's op Goodyear banden dan op
eenig ander merk. Een dergelijk
•uèces kan uitsluitend door superieure
kwaliteit worden I
PRACHTIQE MODELLEN
Oaraadaohappan - Hulahoudalljka Aptlkelan
Luxe Oadaautjaa, groote vericheldenheld.
STEEDS HET NIEUWSTE!
E
Wij «dverteeren niet met lokprljien maar blijven het
maaet vartrouwd adrae voor goeda Maubalan
RUIME SORTEERINO CAMERA'S, FILMS, ALBUMS, LIJSTEN, SCHILDEBIJEN. ENZ.
O IEDERE OPNAMEFOTOaRAFEERnEHW [Tm''e IJ KR
ES 3 Fotokaarten of vergrooting gratis aam huismui Lang.Tiendew.85,oeuds
DEZE mooie smaakvolle
In alle meten In voorraad en In vele
kleuren en stoffen ken leder bekomen
voor de zeer laag gestelde prijzen
vtnaf f 1.95.
nllln'iwi
Oroote verschei
denheid In
vtnef f I.OO.
In ons Hollandsch klimaat heeft ieder
NOODIQ
Dit zeer fraaie stuk, nieuw model,,
kost U maar
I
gaat U als gewoonlijk neer
Wij hebben dit jtar ook voor een zeer
mooie collectie gezorgd.
Deze fraaie costuums kosten bij ons maar
f 10.00 an f 12.75.
KLEEDINQ NAAR MAAT.
Levering In 4 i 5 dagen, slechts f 5.00 hooger.
m
O e
0 8
N
ts
-O
■S 3
li
.49 A*
tweedeblad
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhovensch» Courent
VRIJOAO 13 MKI 13KL
door JAN KIJKUIT.
Ovir velerlei dingen.
Ik heb iets over Gouda gelezen, wat
wel naar mijn zin is.
Zeker dat er geen nieuwe Kleiwegs-
brug komt, zei ik.
Nee, dat niet, maar dat de gemeen
teraad besloot tot korting van de go-
xneentesalarissen
Zoo, vindt u dat zoo goed, nu, er
zijn er veel, die daar heel anders over
denken hoor.
Je laat me niet uitspreken, ik wou
zeggen dat die kortingr wordt toegepast
naar gelang van het inkomen. Niet maar
zoo drie procent of vijf procent, maar
geleidelijk, voor de hoogere salarissen
meer en voor de kleintjes minder. Ik vind
het onbillijk als salarisverlaging noodig
is, dat dan maar over de heele linie oen
gelijk bedrag wordt afgenomen. Iemand
die een zestienhonderd gulden inkomen
heeft of minder, kan toch veel bezwaar
lijker drie procent missen, of vijf pro
cent, dan een man, die zevenduizend
gulden salaris heeft.
Bij de Spoorwegen...., begon Jod,
maar tante viel hem in de rede.
—Ja, gaat die trein van Schoonho
ven naar Gouda nu weg, of gaat hij niet
weg? vroeg ik.
Hij gaat niet weg, zei tante plech
tig, het zou wel een schandaal wezen ook
Ze kunnen Stolwijk en Bergambacht en
alle tusschenstations en Sohoonhoven,
toch maar niet zoo in het isolement «tor
ten.
Er zijn nog autobussen, bromde
Jod en misschien krijgen we hier wel
eens de Micheline, de autobus-op-rails.
Maar ik had het over salarissen. Er zijn
bij de -spoorwegen ambtenaren, die een
ontzaglijk zwaar tractement genieten, ja,
die vindt je natuurlijk niet hier in de
streek, maar die zitten op de kantoren.
En onder die heele hooge Pieten wordt
nu nooit eens opruiming gehouden. Ik
hoorde pas nog zeggen
Hooren zeggen is veel liegen, jon
getje, waarschuwde tante.
Ik hoorde het van een ambtenaar
bij de Spoorwegen, dat het daar zoo naar
toe ging, dat als er een hooge meneer een
neefje had, die wat worden moest, dan
werd er een baantje gemaakt met een
zwaar salaris. En als er dan op een af
deling een drieduizend gulden bezuinigd
was, dan kostte zoo'n nieuw meneertje
aan de Spoorwegen zeven- of achtdui
zend gulden.
Net als bij de posterijen, zei ik,
daar gaan ze nu bestellingen inkrimpen,
postkantoren verlagen tot hulppostkan
toren, enfin, ze wringen zich in allerlei
bochten om er maar uit te knijpen. Maar
dat bedrijf stond bekend als een opberg
plaats van familie en vriendjes van hoo
ge meneeren, die een baantje moesten
hebben.
Er zijn heel wat bedrijven top
zwaar, zooals je dat noemt, meende tan
te en in zoo'n crisistijd komt dat ailei
aan het licht.
Maar veranderen doen ze «ooiets
niet, zei ik.
De kleintjes moeten het gelach be
talen, vaak, zei ik, of dacht je dat de
landbouwers het prettig vinden als ze
hun pachten niet op tijd betalen kunnen
en de boel wordt verkocht. Laatst waren
er in Polsbroek drie faillissementen tege
lijk. Vroeger was bankroet gaan het
schrikkelijkste wat iemand van bulten
kon overkomen, maar nu is liet iets heel
gewoons. Iedereen doet 't. Ik weet wel
dat het niet allemaal door dei crisis is,
maar veel faillissementen in den boeren
stand zijn er tpch het gevolg van.
In Gouda hebben ze laatst een aar-
{eval gehad, daar werd «en naai
machine voor vijftien cent verkocht,
sprak Jodocus.
Daar had ik bij moeten wezen, zei
«tante, maar het'zal wel niets geweest zijn.
Een zoo goed als nieuwe; maar het
was een gedwongen verkoop, Qmda; een
bakker door den tijd achteruitgegaan was
De jakker is altijd gehangen iü den loop
der eeuwen en ook in Gouda' gebeurde
dat. De schuldeischer had geen mede-
doogen en alles werd verkocht. Maar toen
hebben meelijdende burgers zich het lot
van den bakker aangetrokken en besloten
zeer weinig te bieden. Een naaimachine
ging voor vijftien cent. Een tbaemeubol,
vier stoelen en een ledikant gingen niet
hooger dan één dubbeltje, zoodat de vei-
kooping niet meer dan vijf en dertig gul
den opbracht.
Zoo ia het overal wat, zuchtte tante.
In den landbouwstand is het evengoed
misère.
Daarom begrijp Ik niet goed, dat B.
en W. van Haastrecht ertegen waren om
instemming te betuigen met het adres
van Stellingwerf aan de regeeying, met
verzoek om maatregelen voor den land
bouw.
Ach, adresseeren is makkelijk ge
noeg, zei ik, evenals moties aj&nnemen.
Maar wat zegt dat nog. Je hebt zoo een
motie opgesteld of een adres is in elkaar
gezet, maar dat zegt tooh nog niets, want
het komt erop aan, welke maatregelen
genomen moeten worden. En daarom
hebben B. en W. van Haastréoht ge
zegd dat geen adhaesie moet worden be
tuigd, daar de regeering alles ,doet wat
ze kan om den landbouwstand te hel
pen.
Natuurlijk, dat geloof ik graag,
maar het is toch goed, dat de Raad wel
besloot tot instemming betuigen. Want
de stemmipg onder de boeren is zoo, dat
alle aandacht eraan moet worden ge
schonken. Men rekent, dat in Hjaastrecht
het belastbaar inkomen zal zijn gedaald
van vijfhonderdduizend tot driehonderd
duizend gulden. Dat wil toch wat zeggen
voor zoo'h kleine gemeente. En bij de
grootere en allergrootste is het! niet be
ter.
We moeten allemaal terug en tot
versobering. We moeten de tering naar
de nering zetten. Maar dan biet alles
over één kam scheren en den Augiusstal
eens opgeruimd die er is van baantjes-
jagerij, zei Jod.
Dat is waar, dat we allemaal wat
minder moeten is niet erg, als we er
maar doorkomen. Maar hoe telr wereld
is het nu mogelijk, dat alle majatregelen
om de invoer van boter te beperken niets
schijnen te hebben geholpen. Het eerste
kwartaal van' dit jaar is er veel en veel
meer boter ingevoerd dan motjïht. En
Rusland voerde meer boter in dat kwar
taal in dan zijn deel bedraagt over het
heele jaar.
Als het zóo gaat, dan kun j« de «aak
wel aan den kant «etten, want dan hel
pen alle mooie wetten nleti. De regee
ring moet dan ook maatregelen treffen,
dat de wetten, die met «ooveel spoed
worden uitgevaardigd, ook worden uitge
voerd.
In het land weten se den boel wel
te vindfen, maar aan de grenzen, ho maar
Daar werken duistere machten. Dat heb
je Immeri ook gezien in den mobillea-
tietijd. In het land werd iedereen ge
snapt, die maar een ene je spek vervoer
de. Maar aan de grend werden heele wa
genvrachten uitgevoèrd van spek en
vleesch en allerlei andere eetwaar.
t— Die man in Gouda dacht het aar
dig voor elkaar gemaakt te hebben met
zijn automaat. Hij had een houten bord
gemaakt met deurtjes en gleuven erin.
En als men er geld in wierp, dan ging
het deurtje open en kwam het verlangde
artikel in het vak. De politie kwam er
achter en toen bleek, dat de man zelf
achter het houten bord zat en de boel in
het vak legde, ale er geld in de gleuf
geworpen werd,
Due de man ie geenapt wegene over
treding der Winkeleluitingewet?
Ja, maar hij is niet bekeurd, hij
heeft alleen een aanmaning gekregen om
het niet meer te doen. Maar je begrijpt,
dat de man dien eersten Zondag uitste
kende zaken gedaan heeft. Iedereen wou
eens weten hoe de wonderlijke automaat
werkte. Wat werd er gelachen toen een
politieman ook geld erin gegooid had en
een flesch cider er niet uitgehaald kon
worden, omdat hij klem zat. Toen ver
scheen er een hand, die de flesch goed
legde. En zoo werd de man natuurlijk
betrapt.
Eigenlijk jammer ,voor hem, want
geniaal gevonden is het toch.
De wet is de wet en moet gehand
haafd worden. En daar heb je nu een
maal ambtenaren en wethouders enz.
voor noodig.
In Langerak «aten «e bijna «onder,
zei tante.
Ja, daar hebben ze een heel bijzon
dere raadsvergadering gehad. In die
vergadering moesten twee raadsleden
worden toegelaten, er moest één wethou
der worden benoemd, een gemeente-secre
taris moest benoemd worden, ook een
ambtenaar van den Burgerlijken Stand
en ailei werd netje» in orde gebracht.
Zal wel een heele tijd geduurd heb
ben.
Wel nee, in Langerak gaat het ge
moedelijk. Ze zien daar met hun gemeen
tehuis uit op de breede Lek en als ze
op die groote maohtige rivier zien, dan
voelen se, dat er wel wat andere ln de
wereld ie dan haarkloverij of vitterij!
En daarom gaat allee er «oo gemoedelijk
toe.
Ale dat waar waa, «ei Teun, dan
moesten se alle raadhuizen aan een ri
vier «etten.
EEN -SCHIJN-HUWELIJK.
29
„Op weg naar mijn kantoor moeit ik
even binnenkomen, om u goeden morgen
te zeggen, lieve lady Fane. Hoe maak je
het, Edgar, fortuinlijkere en gelukkigste
der stervelingen?"
„Uitstekend!" riep lord Fane, terwijl
hij zijn neef een hand gaf. „We hadden
het juist over je. Lela vertelde dat zij
meneer Browne ontmoet had.
„Meneer Browne?" herhaalde Clifford
Revel, alsof hij niet wist waarover ge
sproken werd.
„Ja, Lela zag hem gisteren In Pall
Mali. Vreemde kerel! Hij liep haastig
door en wilde niet stilhouden om even
te praten."
Clifford Revel slaakte een zucht van
▼erliohting. „Och ja, hij is exentriek. Erg
knappe vent en «oo, maar erg verlegen;
ik, durf wedden, dat hij heelemaal ln de
war raakte, toen lady Fane notitie van
hem nam."
„Loop rond!" lachte lord Fane. „Daar
zal hij wel overheen moeten komen,
want ik ben van plan eens nader met
hem kennis te maken. Geef mij zijn
adres, wil je? Ik zal hem te dineeren
vragen en dan moet jij gelijk met hem
komen.
Clifford staarde omlaag naar het
vloerkleed en een koele uitdrukking kwam
op zijn gezicht.
„Zijn adres? Op mijn woord, lk weet
het niet. Ik ontmoette hem pas twee da
gen voor je huwelijk. Ik weet het wer
kelijk niet."
„He, wat vervelend!" riep lord Fane.
„Ik had hem graag eens opgezocht."
Lela stond op om weg te gaan ra Clif
ford Revel haastte sioh de deur voor
haar open te doen, waarna hij hem sorg-
vuldig sloot.
„Tusschen twee haakje»," «el lord
Fane, „juffrouw Drayton li niet bij
Lela geweest."
„Wat?" vroeg Clifford Revel soherp
Alleen al het noemen van haar haam
werkte op zijn zenuwen. Lord Fane glim
lachte om dit barsohe antwoord- „Schrik
je er «oo van? Weet «e wel dat we in
Londen zijn?"
„Ja, ik heb het haar verteld, maar «e
is ongesteld geweest," vertelde Clifford
Revel. „Ze zal het verzuim wel gauw in
halen."
„We zullen haar graag ontvangen. Je
kunt zeker niet blijven? Een whisky-and-
soda? Neen? Nu» dan gegroet, ouwe
jongen."
„Goeden morgen," zei Clifford Revel,
„Nog altijd volkomen gelukkig?"
„Nog altijd volkomen gelukkig," ant
woordde lordtFane.
HWDSTUK XXVII.
D#ti
jfest
Edith DiJ^ton was ziek, otertpannen
door den geestelijken druk en het schrij
nende verdriet, dat aan haar knaagde,
Clifford Revel werd? bang, kwam twee
keer per dag aan en zond groote bou-
quetten versche bloemen naar de zieken
kamer en schreef haar over zijn harts
tochtelijke liefde; als haar moeder uit
de kamer was, verfrompiel^^^e zijn
epistels vol walging en woe^HK dagen
gingen voorbij, het was nog^Blft« drie
weken voor de Badmore-renflWen nog
steeds lag zij daar, dra dokter mislei
dend en mevrouw Drayton kwellend.
Toen gebeurde er let» dat genezing
bracht.
„Kindje," zei mevrouw Drayton, „er
ie bezoek voor Je."
„Ik wraich geen bezoek, moeder," ant
woordde «e koel.
Pinkstervreugde ln de harten,
Pinieterdruürte overall
Wand'laors. fietsers op de wegen,
Trame en auto'a, zonder tal
Allee haaet zdoh weer naar buiten.
Naar de lokkende natuur,
Maarreeds menigeen betaalde
Deze vreugde veel te duurt
Grooter drukte, groo-ter snelheid
En ookgrooter het gevaarl
Wien 't niet duidelijk is, die leze
'a Anderendaags, de kranten maar.
Roekeloos of onervaren,
Zwalken velen langs dis baan.
Tot «e plots, tot hun ontzetting,
Voor een oataatrophe staan.
Autorijder# wee-.
Rijdt tooh liever niet te snel;
Als ge eens wat minder gas geeft,
Komt ge er todh óók nog wel.
Fietsers: houdt de rijwielpaden.
Daar zal 't veilig voor u zijn.
Wand'laare: mijdt de groote
't Wandelpad is uw domein.
Allen, die de Pinksterdagen
Wilt benutten voor een toer;
Denkt om uw en andere leven.
Magere Hein ligt op de loer.
De gevolgen zijn ontzettend,
Ook-al U de oorzaak klein,
Moog' de ongelukken-ooget dus
Deze keer erg eohraaltjee «ijnl
Da winter was bu'tengwvroon streng.
Het vroor nachts en ook overdag 12,
zelfs tot 20 graden en de soherpe Oosten
wind zorgde wel, dat ieder zooveel mo
gelijk thuisbleef.
Het was een Januari-margen.
Jansen, postbeambte, had juist voor
zijn loket plaats genomen, waar de poste
re# tan. te brieven bewaard werden.
•»De oude Jansen schoof het luikjé open
en zag iemand staan, die er arm en me
lig uitzagi
Het was een lange, magere man, wiens
beenen nog dunner schenen, doordat de
broekspijpen nog al nauw waren. Onder
gijn arm droeg hij een koperen trompet,
die betere dagen scheen te hebben gekend.
Tenminste hij zat vol deuken en was
hier en daar era beetje geroest.
Dit voorwerp sprak reeds voor den man
zelf,, die één van die men^ohen was, die
bun bestaan, «ooals zoovelen in dat be
roep, treurig voortsleepen.
Het was een lachwekkends verschijning
maar tegelijk een treuriger Zijn komst
maakte op den ietwat ruwen Jansen een
meewarigen Indruk.
Wlat ie er? vroeg Jansen op ruwen
toon, daar hij qiet wilde laten merken,
dat hij een beetje aangedaan was en zoo-
als zoovele mensohen zijn gevoelig inner
lijk onder een ruw uiterlijk trachtte te
verbergen.
Neem mij niet kwalijk, mijnheer,
maar ik wou u vragenik wou graag
weten, of er soms een brief voor mij was.
Mijn naam is Timmermans.
En waar moet die brief vandaan ko
men.
De man noemde den naam van 'n heel
klein dorpje, een heel eind van de et&d
vandaan. Jansen nam den man eens op,
en onderzocht de voor hem liggende brie
ven.
Eindelijk vond hij een dik pakje, waar
op ais adres stond: Poete Restante. Aan
den «heer Timmermans, muzikant te B.,
nii te Z. De brief was niet gefrankeerd,
zoodat de geadresseerde hem alleen kon
krijgen, als hij er 00 oenit voor betaalde.
De beambte gaf den brief onrer en Tim
mermans bekeek het adres met alle aan
dacht, waarna hij den brief weer terug
gaf.
fa-4 Is hij niet voor u?
Neen.mijnheer.
Er ie, géén andere van dien naam.
Dan zal ik zoo vrij zijn nog eens te
rug te komen,
Veertien dagen waren vwrloopen» toen
de mudkant terugkwam* En weer was er
een brief, waarvan het adres weer met
verschillende banden geschreven scheen
te zijn.
Hij bekeek den brief aandachtig, waar
na hij hem met een: Dank je wel, mijn
heer, hij is niet voor mij, teruggaf.
Weer verliepen er een paar weken.
Jansen had over het eigenaardigs geval
nagedacht.
Gaat dat wel eerlijk toe? dacht Jan
sen, want hoewel hij goedhartig van aard
was, wilde hij jdch tpch niet voor den gek
laten houden.
Op een Zaterdag kwam de muzikant
weer.
Hij klopte aan het loketje en Jaxuten
opende het.
Wat is er? vroeg hij ruw.
Den droevige glimlach plooide sioh om
fimibermans mond
„Ik vertelde haar dat je haar niet kon
ontvangen, maar «e vroeg me je haar
groeten over te brengen."
„Ik wilde niet" weggaan,"'klonk opeens
een saohte, lieve stem. „Wees niet booe,
Edith."
Edith Draytpn riohtte zich op ra'werd
vuurrood, toen «e Lela voor «ioh zag
staan.
„Ben Jij het?" vroeg ze dof. ,Jk wist
niet.
Lela gaf haar era hand. „Je brat tooh
niet booe?" vroeg ze, terwijl ze naast
haar op een lagen stoel ging zitten. „Ik
heb mevrouw Drayton mijn naam niet
gezegd. Edgar wil niet, dat het bekend
wordt, dat we getrouwd aijn," fluieter-
de ze zacht.
„Dat Is veretandig van hem," zei
Edith nauw hoorbaar. „Hoe lang houden
jullie je huweflk gah«im?" vrofg ze.
„Nog eeA klein pooeje," antwoordde
Lela. „Era paar weken, zegt Edgar. Hij
wacht op - iete, ik weet niet wat het ie,
maar het moet allee andere voor one
„Hij bedoelt de wedren," daoht Edlth,
„en hij heeft er haar nlete van verteld.
Een lichte eiddering van duireliche vol
doening ging door haar heen bij de ge
dachte dat hij iets verborgen'hield voor
zijn mooie, jonge vrouw. i
„Kan het je niet schelen, «oo ln af
zondering te leven?" vroeg ze.
„Sommige meisjes, de meeste meiajes,
zouden dolgraag als Lady FMM^rkond
worden, de vrouw van dra vHBnaam
van Farintoshl"
Lela lachte ra schudde haar hoofd.
„Ik niet. Ik ben volkomen tevreden. Ik
wou alleen maar, dat we altijd ln die
gezellige kamers ln de Albany konden
wonen." p
„Je bent een vreemd kind," zei Edith.
„Dat waa ja op aohool ook altijd. Oeef
Ik ben bet, mijnbeer. Dt kom nog
eens hooren, of er soms een brief voor
mij is.
—4 Nee man, er ia niets.
—4 Mijnbeer Timmermans sobrok aiohtr
baar. Wleet u dat wel zeker?
Nee man, er ie nlete voor je.
Zoudt u dan misschien nog eens
goed willen kijken, mijnheer? U herinnert
sioh missohien niet; wie ik ben. Ik ben.
Ja, man, ik weet wel wie. Je bent
M**t je hebt immers de vorige brieven
ook geweigerd. En nu was er wél een
hrief. en ik vind het niet noodig, je dien
te gtwen.
De muzikant werd doodsbleek. Toe,
mijnheer, laat u mij dien brief even ei en.
later nog maar eens terug, ik
héb nu geen tijd meer.
Jansen wilde het loket sluiten, toen hij
gesnik hoorde. Dat was achter te veel voor
den postbeambte. Hij opende de deur van
zijn kantoor en kwam naar voren.
Wat scheelt je, man?
Neem mój niet kwalijk, mijnheer, ik
kan 't Ulet langer verzwijgen. Ik moat u
iets vertellen. .Ik kom uit B„ maar ik
moest mijn dorp verlaten; daar wij ander»
van honger zouden 'omkomen. U moet we
ten, ik ben getrouwd. Müjn vrouw heet
Greta. Wij leefden heel gelukkig. Ik ben
muzikant en speelde op bals en op de
kermis. Ons huisgezin vermeerderde
steeds en om voor hen allen den kost te
verdienen in bet dorp, dat ging ten laat
ste niet meer Ik hoop, dat ik u niet ver-
voel, mijnheer, maar mijn verhaal is da
delijk uit. Toen ben ik naar Z. gegaan,
daar was méér te verdienen en als ik nu
iets over heb, stuur lk het telkens op da
een gi andere manier naar mijn vrouw
en lieve kinderen. Maar het ergste is,
dat ik nooit iets van hen te hooren krijg,
want geld cm mij te schrijven, heeft Gre
ta niet. Daarom bebben wij er iets op
gevonden. Het ls misschien niet beele-
Anaal eerlijk, maar wij Verden er toe £*-
dwongen door geldgebrek.
'U hebt mdssohlen wel gezien, dat bat
adres door verschillende handen erop ge
schreven ls. Welnu, mijnheer, ieder
thuis eet er wat op. Ik heb dus maar
je er werkelijk niet om, wat de mensohen
draken of zeggen?"
„Ik begrijp Ja niet," antwoordde Lela.
Edith Drayton kleurde, omdat zij zich
•en oogenblik schaamde. Lela'e onschuld
was een sohild tegen pijlen van dat
soort. „Ik bedoel, datMaar dat doet
er niet toe. Dus Je bent erg gelukkig?"
„Volmaakt!" antwoordde Lela. Zij
lachte. „Je doet me aan Edgar draken.
Dat vraagt hij me ook zoo dikwijlsl"
„Zool" met een zweem van jalousie.
„Ja, vandaag vroeg hij ,of ik geluk
kiger zou zijn als ik, zooals jij, als een
groote dame in het gezelschapsleven
verkeerde. Hij praat dikwijls over Je,"
babbelde ze verder. „Hij zegt, dat jij een
groote steun voor hem bent geweekt in
dien tijd, dat hij naar mij zocht, ik ge
loof dat hij Jou als era soort «ueter
beschouwt."
Edith Drayton ging rechtop zitten ra
duwde met een gebaar van wanhoop de
baren van- haar voorhoofd weg. „Era
zuster," herhaalde ze dof.
„Ja," «ei Lela, niets vermoedend van
den storm, dis in het binnenste van haar
toehoorster woedde. „En hij «egt dat hij
hoopt dat jij bij ons komt logeeren, als
we naar Hemiworth, zijn- landgoed
gaan."
„Bij jullie komen logeeren? 0 ja,
dolgraagl"
„Edgar zal het zoo prettig vinden,"
zei Lela' eenvoudig. „Natuurlijk moet
Clifford Revel ook komen!"
„Waarom Clifford Revel?" vroug-Edltl\
onstuimig.
„Omdatomdatoch Edith, het
spijt me zoo, dat fk je boas gemaakt heb
Ik dacht aan Edgar ookdat.dat"
dat, wat je gedacht hebt, dan
langer," zei Edith bite.
,ela stond met een bleek gezich* op
„Édith, het spijt me erg. Het wae niet
mijn bedoeling Je te kwetsen. Het li net,
alsof we nog samen op sohool zijn. Ik-
«ei altijd iets, dat jon boos maakte!"
„We zijn niet langer op school," barst
te Edith Drayton uit. „We staan tegen
over elkaar ala vrouw tegen vrouw. Jij
hebt gewonnen, of denkt, dat je gewon
nen hebt." Ze hield op, tot zwijgen ge
bracht door de uitdrukking van verba
zing en verdriet op Leia's gezioht. „Ik,
ik vraag Je vergiffenis," vervolgde ze met
een overspannen lach. „Ik praat paar
wat. Je moet bedanken, dat lk koorts
gehad heb en soms nog redeloos ,en ijl
hoofdig ben. Vergeef me."
„Ik vergeef ie, als er iete te vergeven
is," antwoordde Lela met haar lieve,
ernstige stem. „Maar ik begrijp je njet;
ik begreep je op school ook nooit. Nu ga
ik. Mag ik nog eena terug komen?"
„Ja," antwoordde Edith kort; toen
sloeg ze de oogen neer. „Maar k denk
dat lk era pooeje wegga. Goedendag.
Wees geluldg zoolang je dat rijn
kunt," voegde se er aan toe, toen I-ila
de deur, achter «ioh dicht deel.
Een paar minuten daarna sloop me
vrouw Drayton de kamer ln ra eohrok,
want Edith was zich aan het klcedra
„Mijn lieve kind," zei ze, „wat ben
je aan het doen? Dokter Wllkes zal, dat
je niet op mocht etaan."
„Doktef Wilkee en ik zijn het niet
eena, moeder."
„Maarstotterde de arme moeder.
„Ik ben heusch beter, moeder.. Het
was een uitstekend idee van u om mijn
oud schoolkameraadje bij me te sturan.
Ze heeft me op andere gedachten ga-
bracht."
„Lieve Edith."
(Wordt vervolgd.)