i
fd
Binnenland.
4
HET HUIS OP HET EILAND.
1
lim
DROEVE PLECHTIGHEID Tt
EMEIDE.
TerurdebeitelUng van
de drie elachtottere van
Schalkwijk.
De »teun aan de land
bouw.
Plaatselijk Nieuws.
NfcWW, /T7" ZCTBLBCT1JPEN9 jxmmn WW.«8» JAJWWHW
ZTS BLADZIJDEN
i'i"rw
IUARI no.
Dr T.
ia».
to, Di. J. H.
uur, Da. L.
Da. B. J.
0 our an 'a
X) uur, Da.
SO uur, Da.
Lvondi MO
I uur an ’a
a 'a avonds
en
en ’a av.
1
HOOFDSTUK XXIII.
Hit VroolUk Slot
ir en
ir «a vr.
rheidagroep.
Da. Couvea,
iw Kinder-
tlennephof,
Kinderdijk
uur, Lees-
1.30 uur an
lenga.
angelisatie.
r, van Gou-
eer H. van
lur, Da. M.
'a avonds 8
’1
1
rins Al*x.-
jn. 2 uur,
i, Hulppre-
N.
anst
uur, Da.
recht.
Ds. Woel-
nda 6 uur,
uur, DU. B.
Dienst.
uur, Lea»*
I. Trail, van
ir en ’a av.
Vliet, van
V.m. 0.30
avonds
lee, Collecte
personen,
ar an e/v.
(Nadruk verboden).
namens de familie voor de belangstel
ling.
Onz» fotograaf, de 'heer H. J. Nioetadt,
nam foto’s van verschillende momenten
van de plechtigheid, waarvan wij hierbij
één weergeven,
Onder de groote schare op hel kerk
hof merkten wij, den eersten wethouder,
den heer J. van der Hek en mevrouw
Luyendijki de eohtgenoote van den bur
gemeester, op.
30 uur en
■isnigt.
'on. 10 uur
Wisse, van
1* Vjn. 9.90
Willige-ÏAn-
avonda 6.30
jonhoven.
0.30 uur en
A. de Rede-
r en 's av.
redikant te
nds 7 uur,
lipeland.
d.
.30 uur en
10 uur en
m-
uur en 's
Erdmann.
9.30 uur,
stingh.
c en av.
orbereiding
r&ngelisatt*.
30 uur, De.
■eningen.
0 uur. Da.
liep
in-
r en av.
JGE-LAN-
md* 6 uur,
V.m. 9.30
i, van Rot-
H. Avond-
D. van der
H. Avond-
V.m. gwa
J. D. Kl.il-
V.m. #30
H. vu
HM PUROL
uur en
it.
r en 'l ar.
i*L
N.
.30 uur on
foto NlUTADT.
Aan het gemeenschappelijk graf der beide gebroeders Van Bruggen op 't kerkhof te
Arnolds. Nadat de belde kisten in da groeve zijn neergelaten, strooien de vader
en de broertje* van de slachtoffers bloemen in het graf.
DE MANDEN-TENTOONSTELLINÖ.
Wij vesitgun de aandacht op do adver
tentie in dit blad, waarin de datums wor
den bekehd gemaakt van de tentoonstel
ling van manden en andere teenartikelon
in het Jaarbeursgebouw te Utrecht.
GEVAARLIJK IJS!
Wij vestigen gaarne de aandacht op do
advertentie van den Ijsbond Krimpener-
waard betreffende de betrouwbaarheid
van ijs.
Bergambacht. Terwijl de soon van den
landbouwer A. Sol aan het boomsn rooi
en was, hakte een helper hem met een
bijl in zijn hand, waardoor een diepe
wond ontstond en een pees van de hand
werd verbrijzeld. Dr. Muller verleende
geneeskundige hulp.
Hoewel de landerijen geheet kaal
liggen en de slooten m^t Ijs zijn bedekt,
riet men in dose gemeente nog voe in
de weide loopen.
Het 9-jarig loontje van dan heer
G. C. de Kovel geraakt* bij het schaal"
senrijden, in een wak, dat slechts mot
een dunne ijslaag was bedekt.
Gelukkig werd het ongeval opgemerkt
door een zoon van den veehouder F. van
Dam, die de jongen met groote inspan
ning nog kon redden.
Do vorst
Haastrecht Bij doorgaande vorst «al
het vorkoor in deh IJasel Dinsdag of
uiterlijk Woensdag gestremd zijn.
DE BEGRAFENIS VAN DE SLACHTOFFERS VAN SCHALKWIJK.
zal," zei Calthorp, „is ds kalme bruta
liteit, waarmee hij in Glaogow ging zit
ten, terwijl hij mij on mijn dotectivoo
heel Engeland liet afzoeken. om niet to
opreken van Italië. Dit is oen punt,
waarover ik bescheiden zwijgen zal, ala
ik. do geschiedenis van Wetstones ver
haal aan de kleinkinderen, die eenmaal
om mijn knieën zullen verzameld zijn
en er met open monden naar zullen
luisteren."
„Donk je dat hij werkelijk zou hebben
volgehoudon," vroeg Bobby Conder, „aio
hij gearresteerd wasf”
,;(Öngetwijfield,‘’ antwoordde George,
„zijn toewijding aan wat hij als zijn
plicht beschouwde aan mijn vader, maak
te hem tot oen soort monomaan. Ik ge
loof niet, dat hot hem iets had kunnen
scholen, wat or mot hemzelf gebeurde,
als het er op aan kwam trouw te blij
ven aan zijn belofte."
„Dat bon ik volkomen met je eons,”
riel Calthorp hem bij. ,4Hj sou niets
hebben verteld, vóór do tijd gekomen
was, al hadden zo hom op do pijnbank
gelegd. Een monomaan dat is inder
daad het goede woord voor hem. Ieder
menach is dat overigens op een bepaald
punt,” voegde hij er met een kwaljjk-on-
derdrukten geeuw aan toe, „ik bijvoor
beeld, bezit een onweerstaanbare neiging
om naar bed te gaan, als ik slaap heb.,
zooals nu bijvoorbeeld
Het gezelschap viel uiteen. George en
Guy vielen niet zoo spoedig in slaap als
hun vriend Calthorp. Zo hadden heel
wat om te overdenken on nog meer om
op te hopen. Do blijde verwachtingen
van zonnig geluk en een stralende toe
komst joegen do sombere schaduwen van
hot verleden op do vlucht......
Am»W«. wu ViWm m»
<l*g voor Anield», d. dag, waarop da
drie dachtoH.» van h«t vnwaolbk ontv
luk'bij Sohalkwijk Un P*'. warden tt-
uur, Ds. W.
J. H. Gun-
kunnen aanwenden voor het bedingen van
gunstiger voorwaarden onzer export.
De laatste en belangrijkste vraag, wat
geschieden moet om voor de toekomst de
bedrijfskansen voor den landbouw te ver
beteren, beantwoordt de schrijver aldus:
Inkrimping van het weiland met een
derde gedeelte, 400.000 H.A. zal ons te
veel aan zuivelproducten zeel belangrijk
verminderen. Daar de consumptiemelk-
behoefte dezelfde blijft, zou vermindering
van de melkproductie met een derde ge
deelte geheel ten goede komen aan de
boter-, kaas- en eondensindustrie en deze
op de helft terugbrengen. Aangwien on
ze producten in hel buitenland een goe
den naam hebben, zou deze verminderd*
hoeveelheid wel plaats vinden.
De schrijver meent, dat zeker een der
de gedeelte van ons weiland geschikt is
voor bouwland. Aan den steun aan de
zuivel zou in bepaalde streken den eisch
gesteld kunnen worden, de helft van het
weiland te scheuren, maar alleen als loo-
nende producten aangewezen kunnen wor
den.
De ernstige gevolgen van zulke maatre
gelen ziet de schrijver onder het oog,
maar het is noodzakelijk, zegt hij, een
weg te zoeken, waarin onze platteland-be-
drijven brood en arbeid aan onze platte
landsbevolking kunnen bieden en tegelijk
ontgaan worden de bezwaren aan ds vele
erisiawetten verbonden.
Het anti-revolutionnaire Kamerlid, de
heer Ghr. v. d. Heuvel, hoeft een boekje
geschreven, getiteld: „De land- en tuin-
bouwcrisis en de regeerings-maatrego-
ien", waarvan de inhoud o.i. verder be
kend verdient'te worden ,dan alleen door
verspreiding van het geschrift zal ge
schieden. We zullen daarom een korte
samenvatting geven van het belangrijkste
deel. De schrijver wil geen verhandeling
geven over de crisis, maar hij tracht een
antwoord te fonnuleeren op de volgende
vragen:
Was en is het gerechtvaardigd om door
steun san de land- en tuinbouwbedrijven
de«* te trachten voor verder wegzinken te
behoeden?
Welke Is de werking van de tot dus
verre genomen maatregelen tot steun aan
onze bodem-bedrijven?
Wat most er nog meer aan orisls-maat-
flgelen geschieden?
Wat moet geschieden, om voor de toe
komst de agrarische bedrijfskansen te
verbeteren?
Ter inleiding geeft de heer v. d. Heuvel
een overzicht van de treurige cijfer* der
land- en tuinbouwartikalen, waaruit
blijkt, dat de landbouwer een lager op
brengst heeft vsn 30 pCt. en hoogere kos
ten van 40 pCt. Hoewel een toenemend
aantal niet-agrarisch* leden van zijne
partij niet meer instemt met de steun,
die de regeering geeft aan de boerenbe
drijven, blijft de heer v. d. Heuvel daar
van een overtuigd voorstander, omdat,
naar hjj aantoont, er geen voldoende
weerstand meer bij de boeren kan zijn, om
zonder hulp door de crisis heen te komen.
Uit zijn brochure blijkt, dat hij de steun
niet slechts rechtvaardig, maar zelfs ge
biedend noodig acht.
Ter beantwoording yaa de tweede vraag
gaat de schrijver na, welke de uitwer
king is geweest van de verschillende-
steunmaatregelen. Zoo zegt hij over den
steun san de varkenshouderij, dat die vrij
goed werkt voor de streken, waar het
Schte varken wordt gemest, minder goed
voor de streken met het zwaardere var-
Jtan.
De moellijksl* en in zijn werking onze-
kttste steunwet is «oker de crisis-auivel-
wet, zegt de heer v. d. Heuvel op bldz. 28.
Daartegen heeft hij geen gegronde beswar
ras, zooals dat de consumptie-melk buiten
de regeling bleef, dat de crisis-centrale
niet de bevoegdheid heeft om bij lijdelij
ke overproductie zelf de zuivelproduct!*
uit de markt te nemen, en dat niet alleen
de hotw duurder is gemaakt, maar ook
de margarine. Maar als er geen maatre
gelen genomen worden, zou op 't oogen-
bllk de melkprijs beneden de 3 cent per
liter liggen en dit sou ds weide-streken
totaal ontredderen.
Op de derde vraag graft ds schrijver
ten antwoord, dat bepalingen getroffen
moeten worden, waardoor de executie
van niet al te «waar belaste bedrijven
voorkomen wordt." De regeering, ragt de
heer v. d. Heuvel, «al dit echter moeten
doen op een wijze, beter dan bij ds crisis
pachtwet, dl* armen helpt, maar dikwijls
nog armsren verder in ds pul brengt."
Als tweede maatregel acht de sohrUver
noodig centrallseering van onzen Invoer,
om aldus het gansohs evenwicht en de
ganscho betekenis van dezen invoer te
““Ti U 1 L L E T O N.
hun rechtsgeleerden raadsman, die nu
echter niet als zoodanig hoefde dienst ts
doen, logeerden daar en Bobby Conder,
di* als bruidsjonker en getuig* voor
beide moest optreden, had behoefte ge
voeld om mee aan t* zitten aan hun
laatste jonggezellendiner. Na den maal
tijd praatten de vier, die samen zulke
spannende avonturen hadden beleefd,
over alles wat er in het laatste jaar ge
beurd was en Guy was verreweg de op-
gewektst* van allen.
„Ik zou mijn vooruitzichten niet wil
len ruilen tegen die van verleden jaar,"
zei hij. „George, waarde vriend en
hoofd van mijn geslacht, er is niemand,
die je je rijkdom minder benijdt dan je
neef Guy Bertram. En het landhuis, dat
in Surrey voor mij en Peggy verrezen
is, geefik niet voor al de pracht van
Wetstones. Wat de titel betreft, over 'n
jaar of twintig zullen er twee baronets
van den naam Bertram zijn; de eene
naar recht van geboorte, de ander om
zijn verdiensten voor de Engslsche schil
derkunst.”
„Moge het zoo zijn,” riep Bobby uit,
zijn gWs opheffend. „Ik za| dan je eerste
schilderij koopen, als de prijs tenminste
niet te gepeperd ia en het de eenvoudige
kiezers^ van mijn district niet de schrik,
op hef lijf jaagt."
„Ik heb het eerete schilderij besteld,”
verklaarde George, „voor de verzameling
op Wetstones.”
„Met twee edele beschermers, die mijn
werk zóó dringend voor zich opeischen,
ie mijn toekomst verzekerd,” lachte Guy.
Het gesprek kwam als vanzelf weer
op de gebeurtenissen van het afgeloopen
jaar. Het viertal praatte voor de
hoeveelste maal? over 8ir Roderick
en zijn vreemd leven en over Richards,
«.Wtl ik dit heeueUp iwit nrgvrea
was bedekt met notities in een hand
schrift, dat hij ais dat van sijn vader her
kende; potloodaanteekeningen van een
groote bestelling voor een bloemkweeker.
Werktuigelijk draaide hij het papier om
en aan de achterzijde vond hij een lijst
namen en initialen, met geldsbedragen
ernaast. Bovenaan stond het woord
„Legaten”, daaronder, aan het hoofd van
de lijst: „G. C. Bertram 80.000."
George’s hart sprong op van vreugde.
Dat was een gelukkige bestieringl De
lijst vormde een overzicht van de legaten,
die zijn vader van plan was geweest van
het groote fortuin, dat hij aan zijn zoon
zou nalaten, aan anderen te schenken!
George talmde geen oogenblik langer;
hij greep de beide documenten en
haastig de bibliotheek uit, om hun
houd aan Guy mede te deelen.
VRIJE ZATERDAQMIDDAG.
Bij „Weg en Werken” der
spoorwegen.
De Directie der Nederlandsche Spoor
wegen heeft aan den Pereoneelraad mede
gedeeld, dat (ij bereid Is den vrijen Zater
dagmiddag in te voeren voor het geheel*
personeel van den Dienst van Weg en
Werken, mits het totaal aantal werkuren
van dit pereoneei niet minder wordt.
Om daartoe te kunnen geraken, kunnen
de vakbonden een keuze doen uit twee
maatregelen, n.l. verkorting van dmj mid-
dagschafttijd met een half uur, of de aan
vang van den werktijd in de maanden
Maart tot en met September te vervro^
gen.
Indien de vakbonden een dezer maatre
gelen aanvaarden, sullen ongeveer 7000
personen daarvan profitwren.
Spr. protesteert tegen bittere woor
den, die hij hier en daar hwft hooren
spreken, doch hij hoopt, dat deze drie
slachtoffers de laatsten sullen zijn, die de
overwegen vragen.
De som ie betaald, laat haar thans
hoog genoeg zijn.
Persoonlijk nam da heer De Groot af
scheid van beide jongelingen, als kame
raden, met wie hij als buurjongen was
opgegroeid.
De heer Klerks, hoofd der openbare
school, richtte zich met enkele versregels
tot sijn beide end-leerlingen.
Het .tweed* graf.
Na ongeveer een uur droegen de leden
van de afdeeling Ameide der Vereeni-
ging „Volksonderwijs'* het stoffelijk over
schot van hun overleden voorzitter, den
heer T. de Groot, ten grave. (De heer De
Groot was tevens penningmeester van
den Lekkring dier vereeniging). Ook deze
baar was met kransen bedekt. Da, de
Jongh voerde ook aan deze groeve het
woord. Hij bepaalde zich ditmaal tot
Marcus XIII, waarin ons wordt geleerd te
waken en te bidden, omdat wij niet we
ten wanneer de tijd is. Dat toonde ons
hel lot van de twee jonge menschen,
die in de lente des levens zijn opgeroepen
en ook aan dit graf klinkt lot ons de
roepstem, dat wij bereid moeten sl)u.
Tegelijkertijd houdt die wetenschap de
troost in, dat het niet onze tijd, doch
die van God is, waarop over ons wordt
beschikt. Niets kan geschieden buiten do
Goddelijk* wil.
Den heer Klerks, die aan dit graf de
deelneming van burgemeester Luyendijk
overbraoht, was het een zeer zware taak
op deze plaats te spreken en ondanks
den rijkdom van onze taal had hij niet
de woorden kunnen vinden die zijn ge
voelens juist zouden vertolken. Spr. nam
hier afscheid van een goeden voorzitter
van Volksonderwijs en van een goeden
vriend, wiens heengaan ook voor vele
anderen een zwaar verlies was.
De bedienaar der begrafenis dankte
dragen. Onder de aombsre tonen van de
doodsklok schreed tweemaal op één mid
dag een plechtige stoet naaf de dooden-
akker.
In de eersta werden de stoffelijke res
ten van de beide jonge mannen, den 2G-
jarigen P. van Bruggen en dien* 16-jari-
gen broeder, R. van Brugman, naar hun
laatste rustplaats gebracht, en daarna
werd in een tweede rouwstoet het lijk uit
gedragen van het oudste slachtoffer, den
60-jarigen heer T. de Groot.
Een groote schare belangstellenden
had zich langs den weg en aan de be
graafplaats opgesteld, om van^d* plech
tigheid getuige te zijn en hun mede-in-
gezetenen uitgeleide te doen.
Op het kerkhof.
Onder een Indrukwekkende *tilte be
trad omstreeks 2 uur de eerste stoet den
doodenakker. Naar oud gebruik droegen
jonge mannen uit de buurt van de ouder
lijke woning de kist van den oudste der
gebroeders Van Bruggen «n daarachter
torsten leden van de muoiekvereeniging
„Unie" hun droeven last: een der jong
st en uit hun rijen. Een 6-tal kransen be
dekte elk der beide baren:
Nadat de eerste kist in d* groeve was
neergelaten en met eenige scheppen grond
bedekt, strooiden de naaste familieleden
bloemen daarop nrar; *en aangrijpend
schouwspel, dat zich herhaalde, toen ook
de tweede kist in den kuil was afge
doold.
Da. C. d* Jongh, van Gorinohem,
sprak in de eerste plaats namen* den bur
gemeester, den heer G. W. Luljendijk, die
door ziekte verhinderd was, een woord
van deelneming tot de «waar getroffen
familie te richten.
In zijn verdere toespraak wee* de pre
dikant op de groote deelneming, die de
gemeente betoonde bij dit droef gebeuren
en de ontzetting, verwekt door den
ramp, welke het zwarte zooneter op zijn
weg langs de ijzeren staven in een oog
wenk had veroorzaakt
Maar in de plaats van daarbij te blij
ven staan, riep spr. zijn toehoorders tot
een hooger en heiliger standpunt, hen
wijzend* op de woorden in Romeinen
XIV, vers 8: „Het zij dat wij leven, hel
zij, dat wij «toner, wij zij- W Hoeren”.
Als klein*, zwakke menzcheii, aldus epr,..
kunnen wij niet alle dingen in hun juist*
verband zien en verstaan, doch in het ge
loot aan Gods Vaderliefde, geven wij bet
«tof over aan den schoot der aarde en
de «iel aan Hem, die «en beter Vader is,
dan ooit een vader op aarde zijn kan.
Namens de muziekvereniging „Unie”
voerde de heer J o h. d G r o o t het
woord, om een laatsten groet te brengen
aan het jonge lid, dat der vereeniging
was ontrukt. Spr was onder de zeer ve
len, dl* getracht hebben troost te bren
gen in het gezin, dat plotseling in dezen
zworen rouw werd gedompeld en hij heeft
ervaren, dat het feitelijk ni*t mogelijk
was, hier t* troosten.
Aan deze groeve, aldus spr., voelen wij,
dat wij d* levenratormen hebben te trot
seren. sooal* ds «chippers, wiens vaar-
taag in den donkeren stormnacht hoog
wordt opgiwwiept op d* woeste golven.
En als hij door een verkeerde manoeuvre
het leven van de bemanning in gevaar
brengt, vertrouwen wij op een hooger*
macht, die over hen waakt. Ook hier ia
•en verkeerd* manoeuvre gemaakt en die
hoogere macht eiaoht rechtvaardigheid.
van. "Bovendien was ds huur afgsloo-
pen. Toch had hij nog geen ander bui-
tui nwr tijii „vondin «n hij leldda
e.n •tnlgwina zwervend l.vui, want
Mt nl«t hal huwaltjk van «Un doohtet
kon hem bewegen Unger dan een week
In zijn kaeteel Weina door te brengen.
Hü wee dan ook heel gelukkig geweeet,
toen Ladr Condor voorbelde, Cecily
Holllngbourno Heil te loten trouwen.
Poggr bed nadert haar vagere dood
het gezin van Lord Ceradoo op zijn
zwerftochten vergezeld. Ze wee tot runt
gekomen on had in Guy heer zonnig
geluk teruggevonden. De ontkeer in de
vooruitzichten en den flnanoleelon toe
etend vu dezen Jongomen wel heel berd
gevallen, meer al epoodig bed zijn op
gewekte aard hem doen ontdekken, dat
er in zijn lot nog vuzohoidene lichtpun
ten waren on in werkelijkheid wae hij
gelukkiger dan hij ooit In zijn leven ge-
weoet wae, De gelukkige vondelvan het
blad met notities van Sir
maakte het hem mogelijk van George
een kapitaal te accopteeren, dat hem een
aardig inkomen waarborgde es daar
Peggy ook allermlnzt onbemiddeia wae,
zouden zo niet op rozengeur en mane-
echijn alleen hoe ruimschoot» oog
aanwezig hun huwelijksgeluk bebos-
ven te bouwen.
Bij wijze van luieterrijker apotheose
werd veelgesteld, dat George on Ceel y
op denzelfden dag zouden trouwen als
Guy en Peggy gwlvruheJ van
Holllngbourno Hall werd «ven gul ver
trekt voor dit huwelijk al» voor dat van
de nicht van Lord Condor.
De avond voor den grooten dag di
neerden George, Guy, Bobby Condor en
Calthorp met elkaar in het eude, echi -
dorachtige lojemmit van hrt dorpje Hol-
Hifbeurat' Iwh bruide<«aw
52
Nadat hij dsn langen brief nogmaals
gelezen had, hielden George's gedachten
zich bezig met Guy, wiens kaartenhuis
thans zoo droevig ineengevallen wns.
Wat moest die nu beginnen, nu hij be
roofd was van zijn inkomen en geen
beroep had, waarmee hjj kon hopen zich
een belangrijk bestaan te verschaffen,
althans niet den eersten tijd? Hij zou
zijn nieuw-ontdekten neef natuurlijk ge
makkelijk een ruime toelage kunnen ge
ven, zooals zijn vader het gedaan had,
maar hij kende Guy te goed om niet te
weten dat deze het geld van hóm niet
zou willen aannemen. Hij moest een
middel zien te vinden, om tn probeeren
dit probleem op te lossen. Hij stond op,
liep naar het raam en staarde peiózcnd
naar buiten. Maar langzamerhand word
de gedachte aan Guy weer verdrongen
door die aan zijn vader en alles wal hij
juist gelezen had.
Hij ging naar de schrijftafel en opende
de lade, waarin hij en Lord Garadoc
zijn bekroonde historische studie had
den gevonden. De lade was bijna geheel
gevuld met catalogi van uitgevers en
handelaars in antieke boekwerken en
andere papieren vah dat soort. Gaorge
keerde ze om. Hij had gehoopt er het ge
ïllustreerde blad in te vinden met zijn
portret, waarover Martin geschreven had,
maar dat scheen er niet bij te zijn. Hij
wa« op het punt de lade weer dicht te
schuiven, toen zijn oog viel op een bidt
van een blad papier, dat uit een cata
logus nn bloemen en plantra stak. Het
NIEUWSBLADVOORZUIDHOLLANDENUTRECHT
®ssg] SCH00NH0VEN5CHE COURANT I
MM W>»k»rln; 0 «nu mwr. Vunorton. t. A W. N. VAN NOOTIN, ICHOONHOVIN. HAVIN 28 PailnMnt 10708.
A1W1W8 vuu lilt bhul, In lui bezit vnn on, Bericht van lnrehr(|vln«, «Un volgen, de dunne vutgMUld» bepalingen tegen ongevnllen verzekerd voor bedrogen, gewnnrborgd door de NIEUWE HAVBAltKteBcblednm, van
2000^.1kt,.T,,Mg* 1000 300 van hand of vost. 200 vn>n een oog. 100 van een duim. 60 een anderen vinger.
A d verten tiön: 1-6 regels 1,80;
elke regel'‘meer 0,20; derdö I
plftntting hnlven prijs, Adver- j
tenliün worden gratis ge-
plaatst !n „De Goreumer", j
In de herfst werden op denzelfden dag
twee huwelijken voltrokken op Holling-
bourne Hall, het huis van Lord Conder
in Hertfordshire. Zóó ruim was de gast
vrijheid van de familie Conder, dat ze
het al» de meest natuurlijke zaak van de
wereld beschouwden, dat Cicely, die het
aanzoek, dat Sir George Bertram
voorheen George Greenfield haar
eenige maanden geleden gedaan had,
had aangenomen, uit het huis van haar
oom zou trouwen. Lord Caradoc was
niet weer teruggegaan naar Wetstones;
na de lugubere gebeurtenissen van de
afgeloopen lente, was het kasteel opnieuw
het middelpunt van de publieke belang-
itslBig gewerden n dut Weid Uj Wet
