De Nieuwe Amerikaansche
Minister van Financiën
CRISIS
Enorm Succes
BERGEIJK STUFKENS
CZw®!
I
I
Een lauuimansuionlnD
■""•AMijsiroo#
19 3 3
Waterstoker!)
Aanbesteding.
Reclame-Aanbieding
van Colberf-Coslumes in de 3 lage prijzen:
Bezoekt onze Magazijnen! Ziet de Etalages!
GOEOKOOPStE EN BESTE KLEEDINGADRES TE GORCUM
SPOORHOUTEN
Voorjaar
Fa.A. POLAK
Cel
Ie hloa
wl|e»l
Permanent
Wave
Balansen-?Pmak.en
iet de Etalage metde
A. VAN MAMEREN £vr"
Bgtffydt iocK
die Bronchitis!
BEHANG vanaf 6 ct. p.r.1. GLANS- 60, GRONDVERF 50 ct. K.G,
T Huur
Kinderwagen
Te koop
met paard en wagen
Krimpen a. d. IJssel
Hoogheemraadschap
„De Krimpenerwaard".
Dinsdag 28 Maart 1933
aan te besteden:
WOODEN, verklaarde dat de
haar laigste punt bereikt heeft
De koopkracht, v66ral op het platteland li iterk verminderd.
Velen z|jn niet In itaet voor lichztlven of voor hun Jongeni een
nieuw Pak te koopen. De behoefte wordt met den daf grooter.
Daarom hebben wjj beiloten ome
Serie I fe Etage f 9.SO
II 2e Etage - 1B.SO
UI 3e Etage - 20.00
welke reedt Op dchzelf een
was, nog 8 dagen, tot 21 Maart, te verlengen
Geen oude opruimings-costumee, doch de allernieuwste Costumes
voor het a.s. seizoen in blauw, zwart en gekleurd. Deze Costumes
worden niet op zicht gezonden en i contant verkocht. Hieronder
bevinden zich de nieuwste Costumes voor Belijdenis en Huwelijk.
„De Kleine Winst"
EEN ROLLENDE
BEZEM!
ïsmr.3 T8BM
vudtfHinnnM
Voorjaar- en
Zomer-
Japonnen
Mantels en
Pullovers
Advertenties zijn ook nieuws!
op
Kaa8^
voor f 2.50
A. v. Spanje
oames-en HserenKaooer
J. C. JUE, Makelaar
Controleeren
Accountantskantoor W. T. J. ABBEMA
buitengewoon lage prijzen
I I. spetter I £8., Jonmriranwr. 72, ISTTEIMBI
Van Rondom
FEUILLETON
KAPERS OP DE KUST.
DE BANKCRISIS IN AMERIKA
Mengelwerk.
KLEINIGHEDEN.
1
EERSTE BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTREOHT, Schoonhovtnnht Courant
VRIJOAQ IS MAART 19SS.
Ondank, da zeer lata prijzen, bij ladara kamar Bahan* GRATIS BEN MOOIE KUNSTQRAVURB - ook boven f 1.- aan var! of andare artikelen
Schoonhoven
met SCHUREN en ongeveer
18 Hsotaran
Wal- an Hooiland
en DIJkgrond onder de gemeente
Nlouwopkopk a d IJaaal,
Klein Hitland, tegenover het dorp
Ouderkerk !/d IJuel.
Inlichtingen en aanbiedingen ten
kantore van
Notirii A. T. van dar Leaden
te Ouderkerk aan den lleael, vddr
15 Maart a.a.
Ta koop aanfabodao:
Ooed onderhouden
nieuw model.
Te bevragen bureau de Oorcumer,
Langendljk 09.
wegena alektei
Een goed rtndaerinde
te Rottopdom
met ruime woning en lege huur,
wtarun la verbonden uitgebreide
handel. Levert goed beataan op.
Brieven, onder ne, 8820. can het
bureau Scheeuhevtaeche Courant.
BunoeMeeaTcn tn Wethoudeiu van
aullen
Zalordag IB Maart 1933,
ten Readhulze aldaar trachten aan
te beateden i
De levering van dlverae materialen
•lei
Houtwaran, balooijzar,
portlandcamant, beult-
•1»(. betonnen trottoir
bonden, gegoten IJzeren
rloolkolken, enz.
in perceelen.
Bestek en Voorwaarden zijn
k f 0,25 verkrijgbaar bij de Oe-
meente-Architect D. BUR O ER te
Ouderkerk aan den IJssel.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd
De Secretaris, De Burgemeester,
J. A. v. LEEUWEN. AALBERS.
Dijkoraaf en Hoogheemraden van
„De Krimpenerwaard"
zijn voornemens op
des voormiddags 10 uur,
ia HÓtel „DE ZALM" te GOUDA
publiek
Bcatek No. t.
Het gewoon onderhoud der
dijken, bestaande In het maken
van steengloolïen, het aan
halen van beloopen, alsmede
het maken van 465 M. lengte
djjksverhooging onder de
Gemeente Gouderak
In 3 perceelen,
Beetek No. 3.
Het leveren van 4300 M*
onderhoud «grint volgent
monster voorhanden b|j den
Fabriek-Land meter te Stol-
wjjkeriluls (Gouda) op de
verschillende daartoe be-
•taande bergplaateen In de
Krimpenerwaard
in 9 perceelen.
De bestekken zijn verkrijgbaar ten
kantore van het Hoogheemraad-
•chap te Ouderkerk aan den lleael;
No. 1 ad I 0.50 en No. 2 ad I 0.25
per exemplaar.
Aanwijzing van Bestek No. I zal
plaats hebben op
Maandag 20 Maart 1933,
om 10 uur voormiddag bij H.M.-
paal 370, even beneden de kom
der Oemeente Oouderak.
Dijkgraaf en Hoogheemraden
voornoemd,
A. J. BOOOAERDT,
Dijkgraaf.
A. T. VAN DER LEEDEN,
Secretarie.
DE ZAKENMAN
die nimmer adverteert, krijgt etechts
iet klant, die bij geval paeeeert
i
KOOPT bij ons
Mancheater
Moleskin
Geruits Dril
Blauw Kepen
Fantesie
Laag In prijs. Prima kwaliteit
Korta Tlandawag 22
GOUDA
U behoef! ntd meer te bukken
M Pof te «likken, Voorcent
por Sag houdt onze rolveger
Uw komen schoon KoatpH)§
•lechti f 2 90 met stok, en voer
dot luttele bedrog voldoening
voor tol ven leren I
GEBRUIKTE
ALS EIKEN EN ORENEN BIELS
lang 2.70 M.
EN EIKEN WISSELHOUTEN
Steeds verkrijgbaar
enGoedkoop b«
JOHS. VERMEER Ie Bekeederp
ftbkhMViii
met zoogenaemdt goed*
koop# bljta. Dat gebeurt
me niet weer. Voorteen
alléén: Prachtbijte
met da bever.
MET oe BEVER
29ki£uren
euesfjs e.B.M.eitaa
Jaarbeurs, Stand 88
Afd. Bauarmataplalaa
Wij brengen een
schitterende
collectie
en noodigen II be
leeld tot een bezoek
uit.
v/h L. W1SBRUN t, LIFFMANN
OR. MARKT - GORINCHEM
Onze abonnees lenen de advertentie pagina avan
aandachtig als hot nlauws want ook da advortantlas
bevatten vaar hon nlauws - - -
Kaasatremsel in Mandflesschen van 5 L 50 ct. p. Liter
C'n Lilerllesschen00
1—0 0 Kaaamoat - Boternont Pekelwegers
Ksiilhermomctere - Maatglas»
Chloorcalclum - Chloorloog - Boter-
kleursel eu Kaaskleursel, em.
Kleine winst en groote omzet, ziedaar het Ome naam waarborgt
geheim onzer lage prijzen! kwaliteit!
DROGISTERIJ „DE GOUDSCHE GAPER" - MARKT 6 - GOUDA
m
Dames, nu Is de prijs
geen beletsel meer.
haeft U ruim ecu
ball laar fotd var-
zorgde har au.
Het van oudi bekende
adrea is:
Geethulestr. 34
Oorlocham
Westhaven 3 Goud»
Volledige Landbouwboek
houding, Belastingzaken,
Aangiften, Bezwaarecbritten,
Adviezen, enz,
Alles tegen zeer billijk tarief.
Lid Ned. Inat. van Acc.
VOORBURG - Van Woudoetraat 16 - Telof. 720866
OOUDA - CRASETHITRAAT dl
(Spreekuuri Donderdag 10-12 uur an volgens afspraak).
■Z
van Emaille Emmers - Teiltje» enz.
Verder alle
loortis Gaai - Asphalt Draad en Draadnagels
Gieters Harken Spaden Rieken
sllsstsgen concurreerend e p r Ij z en I
Wal 7-9 Schoonhoven
I W ANDOEDIEHTE 9-OOI
Totale verdelging door BUMAN8" v.ttlggrd«poae.rdh«nd.hm.rk I
vlaggen".Zuivering v.n gebouwen. Alleen verkrf|b«»rChem.F«brlek I
'M0
TWEEDE BLAB
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOU.ANB EN UTRECHT, leheenhoveneehe Courant
VRIJBAV 10 MAART HUL
door JAN KIJKUIT.
Vier lljdsrs aan croquittsn-
grlsp. Pensioen aan aan
bü-bstrakking.
Teun sat mst zijn getrouwe pijp in de
mond een illustratie te bekijken en ik
hoorde hem zacht je* grinniken. i
„Ia 't een leuke mop, die je daar
leeet, TeunP" vroeg ik.
,,'t Ia heelema&l geen mop, maar ik
lach om een plaatje."
Ik ging naar hem toe en sooht naar
een vroolyk plaatje. Ik zag echter niet*
dat eenigszins lachwekkend wa*. Op de
eene pagina van de illustratie zag ik een
landschap met de gebruikelijke koeien en
op de andere een reproductie van eon
oud-eohilderij, vooratellende een aohttal
heeren uit de 17e eeuw, eohuttera ol iet*
van dien aard.
„Ik sou ook graag lachen, Teun," iel
ik, „maar ik heb geen kans."
„Neen, Jan, dat geloof lk beet, want
le weet niet waarom of ik laoh."
„Vertel ons dat een*, Teun!" vroog
tante, „een menaoh heeft ln deaen tijd
wel behoefte aan lachen.
„Ik laoh," zei Teun, „om dit prentje"
en hij weea op de ichuttere. Al* wij
on* portret laten maken trekken wo on*
Zondagache pak aan, gaan naar een fo
tograaf en trekken een deftig gozicht
voor een leege tafel. En al* we een kiek
laten nemen van een gezelschap, proboe-
ren we te lachen, maar in dien lijd
en Teun weee op het plaatje hadden
de menachen maar één manier van zich
te laten uit portretteeren: nooit andera
dan voor een tafel met een massa eten
en de meeaten liefst nog wel met een
glae of sen atuk vieoh in de hand"
„Ik enap hem," riep Jod.
Tante en ik keken elkaar verstomd
aan. „Er ia nika te anappen," zei ik.
„Meer dan je denkt, nietwaar Teun,"
zei Jod triomfantelijk. „Teun iacht niet
over deze achutteremaaltijd, maar over
die van Schoonhoven."
„Vertel dat eene, Jod?" vroeg tante
vol belang*teling.
„Neen," antwoordde neef, „dat moet
Teun doen, die ia er over begonnen."
„Alla dan," sprak Teun gewillig, „daar
gaat ie dan. Er moet in Schoonhoven
een verkiesing gehouden worden voor de
Kamer van Koophandel sn daarvoor
moeiten vier heeren van 10 tot 1 uur op
het stadhui* in een kamer zitten om de
etroom van kiezers te laten stemmen.
Dat itembureau moeet natuurlijk ook wat
te eten hebben en in die 8 uur aten ze
met hun vieren 10 belegde broodjes en
25 croquetjee op."
„Dat i* de man 2H broodje en 6 cro
quetjee," rekende ik vlug uit. „Ik denk
dat zij daarna zijn gaan noenmalen
„Teun," vroeg tante een beetje etreng,
„boe kom Je aan dat praatje?"
„Een praatje, een praatje," antwoord
de Teun verontwaardigd, ,.ik vertel geen
praatje*. Ik heb toch zeker zelf de nota
gezien van den man die de lekkernijen
beeft geleverd."
„Zoo." hernam tante even afgemeten,
„wat kostte dat dan?"
„Dat sal ik je eens preciee vertillen,
want ik heb 't goed onthouden. De cro
quetjee koetten 80 cent bet stuk en de
broodje* 40 cent."
„Vijf en twintig maal 80 ia f 7,60,
rekende ik, „sn 10 maal 40 is vier gul
den. samen f 11,50. Dat la niet veel.
„Wa* er geen drink» bij?" vroeg
tante.
„Ja, nstuurlijlc kan |e zeen 8 crouuet-
len en broodje wegwerken «onder
een ilokkle, maar dat iaat orer een an-
der."
„Hoor eena bier," aei tante, „ik vind
dat bet niet te paa komt om bet gezag
zoo te bespotten. Al* die vier heeren
daar een heels ochtend moeten zitten en
daarna nog de atemmen tellen, waar
mede ze ook nog een paar uur bezig zijn
geweest, dan vind ik een gulden of 12
verleer nik* te veel."
„Tante," merkte Jod met grappige
schuchterheid op, „al* dat stemmen tellen
eenige uren heeft geduurd, dan moet dat
toch wel heel secuur zijn gedaan, want
er waren in 't geheel 6 atemmen uitge
bracht."
Teun en ik lachten hardop en ook
tante kon ziob nu moeilijk goed houden.
„Twee gulden per stem," zei ik. „Al* 't
een goede kwaliteit is, dan is 't niet te
duur."
„Maar nu is er nog een vervolg op
dat Teun niet verteld beeft," riep Jod.
„Daar weet ik nika van," hernam
Teun, „vertel je dat dan maar."
.,Alla dan," sei Jod, preoles zooals
Teun bet gezegd bad, „daar gaat ie dan.
Het schijnt dat de heeren die het stem
bureau'gevormd hebben, niet zulke ste
vige magen hadden ai* onze voorouders.
Dis soudsn bun hand nlst hebben om
gedraaid voor 2H broodje en 6 croquet
jee, maar dis vier heeren waren den vol
genden dag alle vier ziek en ze zijn bet
eenige dagen gebleven."
„Dat bewijst dan, Jod," zei tante, „dat
het niet kwam van teveel eten, want dan
zouden ze in 44n dag er mee klaar zijn
geweest. Zij moeten een griepje hebben
gehad."
„Dan toch een croquettengriep," zei
Teun grinnikend, „of misschien hadden
ze die nieuwe ziekte, waarover regulier
de kranten schrijvenik bedoel de cu
mulatie."
„Dat is geen nieuwe, maar een oude
ziekte," sei ik, „doch se krijgen baar nu
pas goed in de gaten. Dat wU zeggen, het
volk. De hooge heeren kenden baar al
lang, maar zij zochten er geen genees
middel tegen, omdat het een gezellige
ziekte is."
Teun anapte er niets van.
„Kijk eens, Teun," lichtte ik in, „cu
mulatie beteekent samenvoeging en bier
duidt 't op de samenvoeging van pen
sioenen en nog meer pensioenen of van
salaris en salaris, of van salaris en pen
sioen. Zoo zijn er heeren die drie hooga
pensioenen hebben bijv. en dan nog een
hoog ealarie van den staat genieten. En
als nu de wethouder van Scboonbovon,
die ook Statenlid wordt, eens lid van
Gedeputeerden Staten mocht worden, dan
zou hij zijn pensioen krijgen als wethou
der van Schoonhoven en zijn wedde als
Gedeputeerde. Dat is dan samenvoeging
of cumulatie."
„Maar waarvoor is dat wethouders-
pensioen eigenlijk noodig," vroeg Teun.
„Ja, dat moet je eens aan de Schoon-
hoveners gaan vragen,zei ik. „Ik
denk, dat niemand, behalve de elf van
de vroedschap het kan zeggen. En ik
denk, dat er onder de elf ook wel zijn,
die het niet kunnen zeggen, maar daar
zijn er natuurlijk onder, die uit beleefd
heid niet tegen wilden stemmen; er zijn
er misschien ook onder, die nog eens
hopen wethouder te worden en zoo komt
het, dat zooieta er met algemeens stem
men doorkomt."
„Het is niet in Schoonhoven alleen
hoor, dat sooiets gebeurt," vervolgde
Jod, ,.«n dat vergoedt veel. In alle
plaatsen van ons land is dat kwaad
doorgedrongen, alleen begrijp ik niet dat
de elf heeren toch dat besluit van die
pensioneering hebben genomen, terwijl
Gedeputeerde Staten
16
(Nadruk verboden).
„Had u het vast afgssproken?"
Toen vertelde Hoyson van generaal
Swiney, op wien het gesprek den vori-
gen avond niet gekomen was.
„Deze zaak wordt leder oogenblik in
teressanter," grinnikte Furneaux. „Wat
een prachtige namen heeft iedereen.
Shiela bijvoorbeeld. Als je Shiela heet,
dan moet je wel lief en aardig sijn. En
dan Juan Garcia y Gonzales geknipt
voor een schurk uit de filml Tooh weet
ik niet of ik Swiney'e naam niet nog 't
allermooiste vind- Ik moet eens ksnnis
met hem maken."
„Denk er om, dat hij dietrictsmagis-
traat is."
„O, ik heb hem wel in de gaten. Ik
ben niet van plan om terwille van hem
mijn baantje kwijt te raken. Tuaechen
haakjes, Bender is bereid om als kroon
getuige op te treden".
„Zal dat iets helpen?"
„Alleen wanneer hij kans ziet den man
te herkennen, die hem Zondagavond om
zeven uur vijf pond gaf om tuaechen half
44n en twee uur nachts dat ijzerdraad
over den weg te spannen. De voorwaar*
den waren nogal eigenaardig. Hij moeet
den weg vanaf het dorp in het oog hou
den en het ijzerdraad weghalen, wanneer
er iemand uit die richting kwam. Het
ding wat bedoeld als een hindernis voor
eventueele booschappers van „The Ho
mestead*. Bender was de aangewezen
man om zoo'n sohunnig zaakje op te
knappen. De eigenaar van het landgoed,
HB atkors Sir Thomas ik-wset-nist-wis,
heeft ke* Al twee maal een vwoordee-
ling van ses maanden wegens stroopen
bezorgd, zoodat er bij hem ook wraak
zucht in het spel was.
„Ik moet u nog iet* zeggen, dat juf
frouw Smither* mij gisteravond vertelde.
Zij schijnt gehoord te hebben dat de
knecht, Arthur Jenks, tueaohenpersoon
waa en brieven ontving voor dan jongen
Garcia.
„Dat is maar al ts waar. Ik heb twes
van dis brievtn. Ze werden gisteren be
zorgd en zijn vader hield ze onder zich.
Anders souden ze door een van de tuin
lui naar „The Homestead" gebracht zijn.
is toch niet gepikeerd, wel?"
„Niet in het minst. Het is al tot mij
doorgedrongen, dat u een massa inlich
tingen in uw mars heeft."
,,'n Beete kerel ben je. Spoedig hoop
ik alles te vertellen, wat mijn nietige
hersens met betrekking tot deze verbijs
terende zaak bevattisn. Nu, tol straks.
Houd de oogen openl"
Bij bet huls van Hethcott gekomen,
wa* Royson op het punt Jock aan het
hek vast te binden, toen een vrouwe-
stem hem vrooliik begroette.
,Jk ben blij dat u eindelijk besloten
heeft ons op te komen zoeken, kapitein
Royson," zsi zij. „Ik sterf gewoon van
verlangen om een* met u t* praten. En
doe alstublieft geen moeite voor uw Sae-
lyham. Ik ben dol op honden."
Juffrouw Gladys Hsthcott, de zuster
van dsn advocaat en minsten* tien jaar
jonger dan hij. kwam uit het portiek
naar buiten gesneld. Misschien was Jock
uit zijn humeur, omdat hij op het punt
was geweest, vastgelegd te worden. In
ieder geval scheen hij niet op de aan
bidding van de jongedame gesteld te
zijn en reageerde ternauwernood op haar
etreelen. dat trouwens ook niet bijster van
harte gfng. Zijn baas schtsr werd harto-
lijk genoeg ontvangen. Miss Gladys kiek
hm stralend van bUjdeohap aaa.
„Dis ook ielf pensioen hebben," viel
tante in.
„....terwijl Gedeputeerde Staten ge
adviseerd hadden om niet tot pensloe-
neering te besluiten. Dat de beide oude
wethouders pensioen kregen wan recht,
omdat het hun was beloofd. Zij konden
er dus op rekenen. Maar nu waren or
nieuwe wethouder# gekomen en het eerste
wat de raad deed, wae strijden voor de
wethouderis&larissen, die op peil moee
ten blijven. Het tweede werk was om ts
zorgen voor het pensioen van de beide
nieuwe wethouders. Er waa alls aanlei
ding gsweest om dan dwazen maatregel
van de wethouderspensioenearing nu in
te trekken, maar Sijmen betaalt wel"
„En Gedeputeerde Staten schreven, dat
nu de wedde verlaagd was, hst pensioen
geen sin meer sou hebben," wierp Jod
op.
Dat bewijst juist," zei ik, „dat het
geen pensioen ie, maar een toelage. Een
bedrag al* de heeren nu bij hun aftreden
krijgen hun leven lang nota bene
ie met# anders dan een toelage, een
douceurtje."
„Zoo'n presentje," meende Jod, „sou
alleen zin hebben, wanneer de heoron
niet tijdens hun wethoudersschap voor
hun diensten aan de gemeente als wet
houder waren beloond. Maar dat ge
beurt wel, ze hebben dus een bijverdien
ste aan hun wethoudeaschap en er is
geen enkele reden om hun na hun heen
gaan een pensioen toe te kennen."
„Och, och, wat een rare wereld,"
zuchtte tante. „Overal werkloosheid, over
al armoede, overal tekort op tekort, elke
gemeente heeft werk om het geld bij el
kaar te krijgsn, het rijk moet belastingen
herzien en nieuwe heffingen doen, tot
een omzetbelasting toe, en in een kleine
plaats
„Met stedelijk karakter," spotte Jod.
„In een kleine plaats gaat ds raad
eerst over zichzell beraadslagen en zijn
eigen plaatsje warm maken. En wie moet
betalen?"
„Sijmen," zei Teun. „Sijmen heeft zóó
veel ts torsen, dat één steentje meer of
minder hem niet hinderen sal, zullen de
heeren van den raad denken."
mm
'""III
illlHHlii mini
liiiiiiii
itfUH"'
li./IIIIIMI
mm
Ileum:
-J llllllin
"MUII
llllllll Hllllllll
///«III
door
W. J. EELSEMA.
„Dien gladden vogel krijgen we niet".
De stem klonk gelégerd. Driftig begon
de spreker het vertrek op sn neer te
loopen.
Achter het groote bqjiau s&i een
oude heer, rustig afwachtend tot de
driftuitbarslrag van zijn jongeren oolle-
garinspeoteur was gestild.
Rustig wes het antwoord; „Wij krij
gen hem wel. Wij krijgen hem en
door een kleinigheid. Elke misdadiger
loopt eene tegen de lamp, omdat hij zich
door een kleinigheid verraadt.
Het gebeurde toen ik aan het begin
van mijn loopbaan stond, dat er een
massa valeoh geld in omloop werd ge
bracht, zonder dat we ook maar eenig
vermoeden tegen iemand konden koeste
ken. We tastten in het duister, en wat
brger wae het valeohe geld verscheen
steeds meer en meer in dan omloop. Nu
eens hier, den eene daar hadden we het
in beslag te nemen. Ja, het kwam zelfs
zoo ver, dat men ons het valsche bank
papier op het bureau kwam brengen.
Onaangename scenes werden daarbij
gemaakt. Dl herinner me een bankier,
die ons een paar biljetten bracht en vree-
eelijk opspeelde, omdat wij de daders
nooit te pakken hadden gekregen. Eer
lijk bekend, wij waren destijds al even
wanhopig sis jij nu bent en tooh kregen
„Ik had er geen idee van, dat er zoo
naar mij verlangd werd," zei Royson.
„Generaal Swiney bracht gietermiddag
een boodschap van uw broer over, maar
ik kon onmogelijk weg. Ik ban eenigszins
in die „Homestead' -saak betrokken ge
raakt, ziet u."
„Dat hebben we gehoord. Was dat de
reden, dat u ean dame op de thee had?"
„Ja"
„O, kom toch binnen en vertel me er
allee van. Wat een sensatie i Generaal
Swiney is er vol van. Ja, neem Jock als
tublieft ook mee. Even zien, of de kat
in de zitkamer is. Ze verafschuwt alle
honden."
Royson glimlachte. De kat zat onder
de canapé en Gladys Hethcott liet een
keurige, in zijde gestoken, enkel zien,
toen zij neerknielde en het woeste beest
beetpakte.
„Is uw broer thuis?" vroeg Royson,
toen zij de kamer uitging met de blazen
de, Perzieche kat.
„Ja, Lij is in zijn studeerkamer. Maar
als u toch over golfen durft te beginnen,
voordat we samen gepraat hebben I
Wie is dat meisje? Waarom woont zij
bij die Spanjaarden? I» ze mooi?"
De kat werd in een andere kamer ge
gooid en de deur achter haar gesloten.
Royson kreeg zoodoende een oogenblik
tijd om te bedenken, wat hij zeggen zou.
Hij wist precies, wat hij niet zeggen
zou, dus de rest was gemakkelijk.
„De jongedame heet Macdonald. Ba
ron Garcia is haar stiefvader. Als het
oordeel van een man tenminste eenige
waarde heeft, dan is zij inderdaad heel
knap." t
„En hoe oud is zij?"
„Zoowat een-en-twintig, zou ik den
ken."
„01"
Royson zette zich in een stoel en hield
een bud au
Alles Vankelt, allee waggelt,
Onrust heerscht aan allen kantl
Zoo gaat het ook met de banken
In 't Am/etrik&aneohe land.
't Ie Oom Sara die met bezorgdheid
Dat gewaggel gadeslaat
Ook al adt hij op een derde
Van dea werelds goudvoorraad.
Voor dit zelfgenoegzaam heerschap
Ia dit wel een bitt're pil.
De gevolgen zijn reeds merkbaar,
Want hij werd merkwaardig a till
Het publiek onthield de banken
Z'n vertrouwen en z'n geld
En de „oude kous" van vroeger
Heeft het weer in eer' hersteld.
't Resultaat van deoe houding
Ziet mm hier op deze prent
Alle groote bankgebouwen
Missen thans hun fundament
Hoe het aaakje nu te stutten?
Is voor Uncle Seen de vraag,
De deblade van zijn banken
Zit hem leeiijk in ds maag.
Vroeger lag in 't Verre Weeten
Naar men sad, het goud op straat
En thans is er crisisarmoe...
Enean groote goudvoorraad I
't Ia een troost voor nieirbeaittem
Dat trots alle nood en druk
Dit er tooh uit valt ts lssren:
Goud alleen brengt geen gelukl
we den dader. WHe dacht je dat het waa?
De bankier, die het valsche geld kwam
brengen.
„De beate breister laat wel eens een
•teek vallen. De bankier bracht one
weer twee bankbiljetten van duizend
pond. Dit allee klonk 'heel aannemelijk.
Wij lieten one intiznideeren door den
bankier en door zijn naam."
Tom moeet het toeval one helpen. Ik
kreeg een vewlag van de bank, waarvan
deze bankier directeur was, in handen.
De keek de post „onkosten," eens na. Dat
moest wel een groot bedrag aijn, immers
de biljetten, die valeoh waren, moeeten
daar worden afgeschreven. Wie schetste
•ohter mijn verbazing, tom ik een klein
normaal bedrag ontdekte.
Ik zooht verder in de bal au* en zag
het bedrag nergens verantwoord. Zoodat
mijn vermoeden uaar iets, dat niet in
den haak was, ateeda sterker werd en ik
besloot de zaak nader te onderzoeken. Ik
najn den kassior onder handen Deze
wist niet van vaia>n bankpapieri Had dit
nooit ontvaugwn. Toon wist ik genoeg mi
wa* de vo>il weldra gesnapt. De bankier
bad een co nplele inrichting in don kei
der van zijl villa.
De direciejr van het groote, luxueus-
ingeriohte hotel stond tegenover de beide
heeren van politie. Deoe hadden hem ver
teld, dat ze de kamer wilden onderzoe
ken en de papieren wilden zien van een
zijner gasten, die de duurste appartemen
ten van zijn hotel had gehuurd Omdat
ze vermoeden hadden, dat deze gast een
geraffineerde oplichter was, die reeds
veel slachtoffer» bad gemaakt. De direc
teur echter had aangevoerd, dat deze
heer onmogelijk een oplichter kon
zijn. Mijnheer logeerde al veertien dagen
bij hem en betaalde zijn rekening weke
lijks.
„We zullen allee doen, om een schan
daal te vermijden, directeur, sei de in
specteur". „En wanneer we ons vergis
sen, zullen we ons wel weten ts veront-
Als eBt jew epsleew sea toast!* f!
koert weersekawea del ka koede jeer*
getij Is Ingetreden, weeran den «een
Xbdfyrtroop genoeaent Mensekenaet sedert
leren telkens tsragkewends bronchi*
vondendnerbq bent AbdgSroopZwcOa»
sebnppeigk eneMogeeteld, verwSdwt de
taaie nat stcktekiemen bcsoedelde sH*
en helpt Uw arleaihcltiigeoroenen 8ed
■enMbca-hengeak gepresea bgp*U|k
veelvuldig hoestea, Broach!*, vests*
koe, KtakhoecA InAeeese» As*
„Voor Boni"
Atoawrtrteftee,. ■niweWUH.UlH.il»
«IDIJinOOMOMOIU ««MUl M0*H*
Hethcott waa bezig geweest een paar
bloemen in een vaas op een klein tafel
tje voor het raam te schikken. Thans
zette zij de manoeuvre voort, zooals de
sergeant-instructeur het uitdrukt. En
profile gezien, wzs zij bepaald knap en
waarschijnlijk was zij zich daar wel be
wust van."
„Valt u dat dan tegan?" lachte Royion.
„Neen. Waarom sou het? Dat soort
vrouwen is altijd mooi."
Royeon waa op zijn hoede. Hij deed
geen protest hooren.
„'t Spijt me," zei hij, „maar misschien
ben ik geen bevoegd beoordeela&r."
„Waarvan?"
„Van schoonheid. Wat rond generaal
Swiney ervan?"
„Nu praat u onzin." Gladys stak het
laatste stukje groen op zijn plaats en
zeeg graoieus op ds canapé neer. „Ge
neraal Swiney zag haar nauwelijks en
wist niet, wie zij waz. Wij vennoodden
alleen, dat het de jongedame moeet zijn,
die voor uw huis van ds fiets gevallen
„Heeft u daar al van gehoord?"
„Natuurlijk, hoe zou het anders kpn-
nen? Wisten de dokter en de politie er
niet allee van? Arthur is bepaald een
beetje booe op u. HU begrUpt niet, waar
om u er hem glzteraa niets van vertel-
de."
„Daar heb ik een verklaring voor. Die
zelfde politieman stuurde mij weg, toen
ik juffrouw Macdonald na haar ongeluk
naar „The Homestead" begeleidde en lk
nam mij voor om nietz meer met de heele
zaak te maken te hebben, als ik er iets
aan kon doen. Nu zchijnt het, dat ik bij
het onderzoek en misschien later ook nog
zal moeten getuigen. Inepeoteur Hobbi
staat er op.
Om de een of sadere reden rordween
een ploteellnie (eherpte in Juffrouw
HtthoeM'i ataiw vtn de»
•chuldijen, dot uw gaM u niets kwalijk
neemt".
De directeur stemde toe en ging ds
beide heeren voor.
De man, om wien hst hier ging, stond
in zijn hemdsmouwen zich ts kleeden
voor het diner. Nadat ds Inepeoteur» zich
hadden bekend gemaakt en zijn papleren
vroegen, eoheen zijn verwondering gewe
ken te zijn, was hij één en al bereidwil
ligheid en gaf hU zijn pas ter inzage.
Dim was in orde en hst scheen dat
„0, op dat punt ben ik het geheel mei
u eens,* riep se. ,,'t Is eaa verschrikke
lijke geschiedenis. Niemand wil graag in
sooiets betrokken zijn. Maar, zeg mij
tooh, hoe zag deze jongedame kans om
te vallen? En hoorde u den slag?"
„Haar fiets raakte de een of andere
hindernis op den weg. ZU reed zeer sneL
ziet u, om hulp van het dorp te halen.''
Daarop wüdde hU uit over de onvoor
ziene aanwezigheid op den weg van een
zwarte kat en trachtte het gesprek op
de gebeurtenis op „The Homestead" te
brengen. Maar juffrouw Hethcott ver
langde bijzonderheden en had zich voor
genomen, die te weten te komen ook.
„Weet u, kapitein Royion," pruilde »U
zchalkech, „ik ben er bijna zekér van dat
u mij niet allee verteld heeft, wat ar ge
beurd is."
„Waar? Wanneer? En hoe?"
„Op den weg. In uw huis. En tsrwUl
u dat meisje naar huls bracht."
„Dat is inderdaad waar. Zekere fei
ten dienen verzwegen te worden, totdat
de politie beslist, welk gebruik er van
gemaakt moet worden. Ik heb niets acü-
tergehouden, wat betrekking heeft op
juffrouw Shiela Maodonald's avontuur of
ongeluk."
„01 Is dat haar naam? Shiela?"
„Ja. Tot zoover heeft zij mU in ver
trouwen genomen. Ziet tL ra zou graag
een gesprek met een advocaat hebben en
wenschte, dat uw broer haar schrijven
zou om af te «preken, wanneer >U bier
kon komen. Dat ia de eerste reden van
mijn bezoek vanmorgen de tweede is
om hem mee te krijgen naar de golf
links voor een partUtje vóór de lunch."
Gladyz Hethcott wae een beetje in ds
war en overbluft. ZU was niet voorbe
reid op deze openhartige en heel-alle-
dotfeche verklaring,
ffwél wwiW.)
