Uit de geschiedenis van:
Moordrecht.
FEUILLETON.
LIIFDI Dl STIRKSTK.
DUITSCHLAND'S BEWAPENINOSPLANNEN.
Mengelwerk.
T
t
n.
EERSTE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT. gclioonlKmiHCIl» Cour.nl
1
VBIJBAB 1» MEI 1981
Doet ook Uw voordeel
In onze Afdeellng
Heeren Mode-Artikelen
AMSTERDAM .BOTTERDAM DEN HAAG UTRECHT HAARLEM LEIDEN GRONINGEN L E ELI WA MEN
SMEER ARNHEM - ZWOLLE - ENSCHEDE DORnui'f HT NI 11 NI I C.t N LINI.IHDVI N t )EN HOSLH TILliURG
t
TWEEDE BLAD-
NIEUWSBLAD VOOR IUID-HOLLANR EN UTRECHT. SchoonhoTtntch* Courant
VRIJDAB 1» MEI 1881
In de vroege middeleeuwen strekte
rich ten Weeten van de „maielgcke" ri-
rier de Uaael een wijd moeras uit, dat
de herhaalde overs troomingen nog door
geen dijken tegengehouden, eteede groo-
ter maakte. Er was daar een veer, waar
voor het Latgneohe woord U „trajeo-
tum". Dit trajeotum werd vervormd tot
treoht, over den Uaael een „moeru",
heette toen een „moer" en zoo ontstond
Moordrecht.
Vondsten van Romeineche munten en
huisraad (geldstukken uit de eerste eeuw
onter jaartelling worden vermeld, nog
niet lang geleden groef men 'n Ro-
jneinsch slotplaatje op) zouden kunnen
bewijzen dat de nederzetting ongelooflijk
oud is-
In een stuk van 124-5 komt den
eerst voor. Graaf Willem II,
Roomsoh-Komng, 'begiftigde toen de
Moordrechten aar» met verscheidene
voorrecht», omdat sij, in 't bezweren of
beteugelen van herhaaldelijk ontstane
rijkbreuken, een prijzenswaardige waak-
laamheid aan den dag legden.
Bij Moordrecht en Cortland (Kortra-
eord) agn steeds tot nu toe de zwakste
junten in dm zwaren dijk van Schieland
nngetroffon, in de rekeningen der gra-
{llijkheid wordt enkele malen een post
langs troffen „van in Cortland den
qusdsu dijk te dernen".
Nu hadden de graven reden om hun
onderdanen daar tot vriend te houden.
Aan den drukken scheepvaartweg naar
Utrecht hadden ze 'n tol gelegd, die hun
schatten opbracht. Waar precies 't tol
huis stond, kan niet meer worden vast
gesteld. Oude aohrijvere zeggen: een
kwartier boven 't dorp. 't Schijnt, dat
m«n daar eens resten van fundamenten
heeft blootgelegd. Enkele ohorten zijn be
kend (een van 1249 en een van 1273), die
geheels of gedeeltelijke vrijstelling sa ge-
vin aan een stad en aan een abdij.
In die dagen stonden dorp en kerk
onder sohutse van Johannes den Dooper
Diana dag is 29 Aug. Vandaar, wel
bijna zeker, dat de pachten der hiertollen
met dien dag ingingen en eindigden. Men
heeft zelfe gedacht, dat de naam Moor
drecht aan den moord op Johannes den
Dooper was ontleend Zoo mooi vond men
die veronderstelling indertijd, dat ook 't
kerkzegel op den naam zinspeelt, 't Ver
toont oen vrouw, zittend op een Bijbel, die
door drie moordenaars wordt aangeval
len. 't Rondsohrift luidt: tuta inter latro-
nea - veilig temidden der moordenaars.
En dan is er nog de slag bij Moor
drecht". Nadat in de Hoeksche en K&bel-
jauwsohe twisten dit dorp herhaaldelijk
was gebrandschat 'n ongeluk overi
gens, dat regelmatig elk dorp in de
streek overkwam - trof in Juni 1480 het
oen swnardere ramp.
ICiMchien herinnert u sioh 't verhaal
van enkele maanden geleden over de Jon
ker Fransonoorlog. over de Hoeksche
edelen, die Rotterdam hadden bezet.
Toen de fourageering langs de Lek soo
ongelukkig waa afgeloopen door den
sohoepsstrijd bij Ammera, worden de bur
gers van Rotterdam sóó opstandig door
t gebrek aan levensmiddelen in de stad,
dat Jonker Frans, gedwongen groots
voorraden deed opkoopen door zijn hand
langere, o.a. te Utrecht.
Nu had de stadhouder van Maximtli
aan lucht van de saak gekregen en hij
liet de waoht op de rivieren naar Rotter
dam geduoht versterken. Op de Lek we
melde 't van sijn sohepen, terwijl Dor-
dreoht de Maas bezet hield en krijgsvolk
legde in IJaelmonde.
De binnenwateren alleen gaven nu nog
een open toegangsweg, diee werd beslo
ten, dat men zou trachten over de sloten
en vaarten tussohen de veneu, alles bin-
nan krijgen. De weerbare mannen van
Rotterdam werden opgeroepen, alle plat-
boomvaartulgen gerequireerd.
Uit het Engelaok
tan
i Mrs. PATRICK lie QILL.
L
Liefde In een Hoedenwinkel.
Alle kleine wit-goudm salonnetjes ran
madame Estelle'e beroemde hoedenzaak
in Bond Street waren vol.
Madame Eatelle telde uitsluitend leden
der hoogete aristocratie tot haar klan
ten, vrouwen, die fabelachtige sommen
konden besteden voor de modellen, die
•pedaal voor haar geteekend werden.
D« zachte stemmen der jonge verkoop
data luid «preken mochten ze niet -
slonk in iwak gemoduleerde geluidsgol
vingen vanuit de veraohillende hoeken
dar kamer.
•i0, dit model ia aen koopje voor tien
guineas, mevrouw. En het past zoo uit
muntend bij Uw tint en Uw haarl" waren
da woorden, die men, op vleiendan toon
letproken, juist opvangen kon.
Maar er was één verkoopster, de
'Mtst gekomene en mooiste van alle
meiajea, die enkel en alleen op hun
uiterlijk gekozen werden, die van woede
op haar lippen beet, wanneer zij haar
collega weer een van de vele leugens
hoorde vertellen, die behoorden tot het
dageljjkscbe wsrk in dit beroemde éta
blissement.
Hoe vaak had Hetty Loring, tot het
diepst van haar ziel in opstand geko
men, er niet naar verlangd haar klanten
hm de waarheid te vertellen omtrent de
lohitterinde mode-creaties, dis haaf
Qflet groots vreugde brachten de Rot
terdammers nu «nel alles voor de tocht
in gereedheid.
Tegen den nacht van 17 op 18 Juni
toog de expeditie uit, 100 vaartuigen, be
zet door ruim 1200 krijgshaftige mannen,
't geheel onder leiding van Heer Jan van
Naaltwijk, en van den bekenden Frederik
van Zevender, de verjaagde Sohoonhove-
na*r.
't Plan was uu «Boskoop te varen,
waar 100 last koren en veel wijn aange
voerd over den Ouden Rijn en da Gou
we, zouden gereed liggen.
Voorzichtig lange de meerendeels on
bekende wateren voortvarend, stuitte
men ter hoogte van Moordrecht op twee
landsoheid i ngakaden, die eiken voortgang
beletten.
Nu stonden twee mogelijkheden open:
de scheepjea allen over de kade trekken,
of 'n doorvaart graven. Wa&rsohijnlijk
mede in verband met 't feit, dat men op
den terugweg de beladen schepen op
nieuw zou moeten overaleepen, besloot
men tot 't laatste.
Veilig werd Boekoop bereikt, waar
kort er op ook kor» en de wjjn (men
had zich bij Gouweluis nog door 200
stadhouderlijken moeten heenslaan) arri
veerden. De vele handen laadden licht de
zaak over en zoo spoedig mogelijk werd
de terugtocht aanvaard.
De felle tegenstander der edelen echter,
hertog Albrecht van Saksen, immer
waakzaam, door s'n spionnen van de reis
op de hoogte gebracht, had zioh intus-
sohen met ruim 2400 man m een hinder
laag gelegd bij de doorgestoken kaden.
Verborgei in de nabijetaande huizen en
sohuren, wachtten de „Kabeljauwen" de
niets kwaadvermoedende Jonkers si, die
in 't licht der aangebroken morgensche
mering geen vijand bespeurden.
Nauwelijks echter was de eerste sohuit
door 't gat, of de „Kabeljauw»" spron
gen onder 't krijgsgeschreeuw vaa „Oos
tenrijk I Ooetenrijkl slut dood!" te voor-
sohijn en vielen de ongelukkgie foura-
geerdere op 't lijf.
Deze eohter herstelden sioh ras van
hun aohrik en in weerwil van hun ge
ringe aantal, dreven ee hun vijanden te
rug.
Maar er kwam versterking en de vluoh
telingen werden opnieuw aangevallen.
Vijf volle uren duurde 't gevecht, pas
toen twee aanvoerders waren gesneuveld
en ruim vierhonderd man met hen, pas
toen gaf Hear van Raaltwijck 't sein tot
vlucht en zijn partijgenoot» zochten
zich te redden in de veenlanden. Ver
scheiden zakten in de moerassige plek
ken weg en tenslotte werden de hoofd
aanvoerders nog gevangen- In totaal tel
den de Hoeken 550 dooden De buitge
maakte eohuiten «n 850 gevangenen wer
den met glorie Gouda binnengevoerd
Voortaan heette de ka de Jonkerekade,
en van de buit kreeg de putoor van
Moordrecht voortaan e» lijfrente vaa 27
gulden.
Treurig waren ook hier de kerkelijke
toeetanden in 't midden der 16de eeuw.
De putoor Cornelius Eudius, verbleef
buiten zijn parochie, de aieiszorg had hij
opgedragen aan iemand, die totaal onge
schikt was daarvoor. Heel de IJssel
lange waren de toeetanden trieat en toen
enkele Jaren later de hervorming hier
doorbrak, ging bijna allee voor de Katho
lieke kerk verloren.
Niet, dat na de reformatie direct allee
pala en vt«« vu. 't Optreden van den
eereten dominee, Johannes "Warman
was aanleiding tot droevige twisten, dis
Jaren lange de Jonge gemeente teisterde.
Dominee Werajan dan, had aioh achul-
dig gemaakt aan „Uohtveerdioheyi en
lossieheyt" in 't sprak». Zonder vol
doende bewije verdacht hij den eohout
„een concept te hebben gemaect om hem
van den predioketoei te eteenlgen lij
den# Mijn ziekte had bij geleden aan
„eotticheyt" en eindelijk uit 'n door hem
getimmerd huis brak hij de zolder weg
om daarmee 'n ander huis te kunnen be
timmeren.
De synode ontsloeg Werinan en gaf in
zijn plaats Florentiua Marcus. Nog hiel
den de „onordentlyoheden" aan, omdat
men den opgedrongen leeraar niet be
geerde, pu toen Marcus vrijwillig af
stand deed en Lambertus Jemmingiua
van Schoonhoven werd beroepen, bedaar
den de twisten. Jemmingius kreeg de
vermaning mee van de kerkvergadering
„zioh aleoe te dragen, als een vroom pre
dicant behoort te doen. opdat daer vrede
en eenicheyt mogen blijven".
Dertig jaar later braken de twisten
opnieuw uit. Na de Dordtsche eynode
werd de opvolgeT van Jemmingius, Dirck
Bax, voor de clusis te Gouda gedaagd,
die hem, to» hij na 8 dagen bedenktijd
nog verklaarde, s'n Remonstrantsche ge
voelens vut te houden, ontzette-
Hij etichtte 'n Remonstrantsche ge
meente, die tot op het einde der vorige
eeuw een eigen kerk en predikant had
Postkantoor staat nu op de plaats, waar
eens de kerk stond. De laatste predikant,
De. Van Manen, verliet s'n kleine kuddeke
en werd leeraar in de aardrijkskunde te
Groningen.
De hervormde kerk behoort tot de
mooiste der middel eeuwsche dorpskerk-
jee. In 1674 zou hij geheel zijn afge
brand u pu in 1857 weer opgebouwd.
Dit lijkt me zeer apocrief. De kerk ie zui
ver Middeleeuwech van bouw. Misschien
is 'n gedeelte vernield en heeft men het
later weer naAr analogie van 't gebleven
stuk opgebouwd, 't Orgel is afkomstig
van de vroegere Fransche kerk in Gouda,
in 1818 werd 't gekooht
In 't begin der 17e eeuw stond hier Ds.
Johannes Janzonius, 'n oud-Ouderker
ker, 'n geleerde, die om sijn geschriften
onder s'n tijdgenooten een zekere ver
maardheid had verworven. Gedurende
bijna vijftig jur heeft hij er ,,'t outaer"
beklommen, om (nur eigen getuigenis)
,,'t regt heyl vu Koning Jezus uyt te
brouw».
Hij, die „au d» gezagenden Uasel-
itroom in rust vrede heeft gezeten on
der zijnen wijnstok en vijgoboom", heeft
o.a. 'q „Korte Beechrijvinge van de Oude
Ambagts-Heerlijkheyd Moordrecht" ge
schreven. 'n boekje, dat bijna over alles
handelt, behalve over 't aangegeven on
derwerp.
JAN VAN D' ISALA.
kostbaar geonduleerda en geparfumeerde
hoofdje# eerden.
„De bloemen sijn gemaakt in e» be
nauwd hok een hutje in het EuUEnd
door e» teringlijders#, die gered sou
kunnen worden, indien sij het geld had,
dat jij betaalt voor één hoedje, dat door
de eerste onverwachte regenbui bedorv»
wordt. En het flatteert Je heelemaal nletl
De blaadjea vu de eneeuwklokjea do»
je schaamteloos geverfd gepoeierd ge-
sioht dea te meer uitkom»!"
Hetty Loring brudde vu verlang»
die waarhed» te uit», maar haar lip
pen war» verzegeld haar ziel wae
bekneld in de handen disr beroepsieugens
bij de gedachte, wat haar aalaria van
drie Pond per week beteek»de voor de
bewonera vu e» zeker klein huisje in
Hampstead, dat alles bevatte, wat op het
noganhük waarde au haar lev» gaf.
Heity waa de oudate thuis. Chick
Dumpling, eigenlijk Ailu Dorothy,
haar kleine broertje zusje, war» pu
zeven Jaar oud. Hetty wu juist negen-
tl» geweest. Haar moeder wu weduwe
van een advocut zij hing au haar
flinke knappe oudete mat de hardnekkig'
held vu e» klimplant.
Het jonge meiaje stond juist au haar
tehuis te denk» zij wu op het oogu-
blik vrij en wachtte op e» klant, die al
twintig minut» té Jaat was sij bood
in het late middagzonlioht e» allerlief-
sten aanblik met haar perzik-huid, die
niet door kunstmiddelen verontreinigd
wu, haar groote donkerblauwe oogen,
met de droomerige uitdrukking haar
fier, klein goudblond hoofdje, dat ruitte
tegen het blauw goud» lak»wark
vu haar salonnetje.
Madame Estelle verzorgde de japon-
n» vu haar personeel kleedde ieder
volg»# den stgl, die het beate met haar
type in orere»atemming wu.
De Honourable Jack Peri vale, soon vu
Lord Periyali, m der oudete en meeat
NMHTEUJK BEZOEK.
Tou de eoho der voetstappu vu du
egut, die sijn ronds maakte, wu wegge
storven de weg als het ware weer te
rugviel in sijn onverstoorbare etllte, trad
een man, gekleed in een eenvoudigen ui-
eter d» rand van zijn slappen hoed
over de oog» getrokken, geruisohloos op
het eenzame huis toe.
Vanuit sijn zak haalde hij e» kleine
aleolrische lantaarn, welke hij aanflitste,
waarna hij ds liohtstralen op het ream
list Bobijnen; een voldane grijns trok over
sijn gezicht, toen hij bemerkte, dat bet
raam op een kier etond. Nauwkeurig be-
rekude hij du afstand, nam een klein»
aanloop greep het koaijn vut, waar
na hij lenig ais een kat zijn been er over
heen eloeg met een alutisohu sprong
ger uischloos in de kamer belandde.
De lichtbundel vu aijn lantaarn dans
te voor hem ai, totdat deze eensklaps
weerspiegelde in e» glas» kap, vu e»
stevig ui talende elk» kut.
Hij liep er op toe, keek nlsmwegis-
Hitler wil soldaatje spelen,
't Moge koet» wat het wil,
Ba zoo luid» de bericht» -
Hij zit daarbij heuse h niet stil
Hitier speculeert heel handig
Hierbij op het Duitach gemoed:
Immers, het soldaatje spelen,
Zit du Duitsaher in het, bloed.
't Drietal groote mogendheden
Ziet met ongerustheid aan,
Hoe het andermaal in Duitsohlsjui
Dezen koers dreigt uit te gaan.
Marianne, altijd waakzaam
Voor bescherming van haar grond,
Tracht inet d' and'ren nu te komen,
Tot e» krachtig eenheidsfront.
In de wereld heersoht weer spanning.
De verwarring stijgt bij 't uur.
Wee den politieken leider,
Die lichtwaardig speelt met vuur.
Thans doet Roosevelt een voorstel.
Dat de oorlogskans bestrijdt,
Gij, regeerders aller luden:
Grijpt het au, nóg 1M het tijd!
rig naar den inhoud. Op een verheven- j
heid vu groen fluweel ontwaarde zijn
oog een schitterende oolleotie vu aaphie-
ren, welke een kapitaal vak-tegenwoor
dig de. Aan de ateenen zelf besteedde hij
echter weinig audacht, toen zijn oog viel
op een photographic, dat au den muur
hing
Gefascineerd staarde hij in vooroverge
bogen houding met de grootste verbazing
nur de photo van een meisje.
Hij was zoodanig verdiept in het aan
schouwen van dit vrouwenportret, dat hij
niet de zachte voetstappen hoorde, die
nader kwamen, evenals het omdraaien
vu den deurknop; eerst door het aan
gaan vu het licht kwam hij met een
schok tot do werkelijkheid terug draai
de zich met een ruk om naar de geopen
de deur. Een kreet ontsnapte hem. Het
origineel vu de photo stond in ds deur
opening!
Voor een oogenblik waren de twee
mensohen ale standbeeld» aan den
grond genageld. Zij etaard» eikuder
aan, en riepen bijna gelijktijdig;
*Jlml"
„Annyl"
„Wat wat doe jij hier?" stootte hij
heeeoh uit.
„Ik woon hier."
„Jü""
„Ja, met mevrouw Chalmers, het ie
haar huis, ik ben haar gezelschapsdame"
Zo had langzamerhud haar tegenwoor
digheid van geest teruggekregen liet
geon oog van hem af.
,,'t Ie 't is lang geleden eind# wij
van elkaar gingen," begon hij hakkelend.
„Acht jur,' 'antwoordde zij lakoniek.
„Je bent niet vul veranderd."
„Ik wou, dat ik hetaelfde van Jou kon
trotsohe aristocrat» vu Groot-Britta-
nie, dacht dat hg droomde to» het
mooiste meisje, dst hg ooit gesi» bad,
naar vor» tred om de dame, die hij
vergezelde, te begroet»; die dame wu
Lady Olga Puraeii, e» wees, e» nichtje
vu de Hertogin vu Hedoheaier toe
vallig bet meisje, dst sgn vader ale agn
toekomstige eoutgeuoot# had bestemd,
hoewel Juk Perivale dit nog niet wiet.
„Goed» middag, juffrouw, .e. Lo
ring. ik geloof, dst ie uw naam, niet
waar?" vroeg ae trotsohe donkere eohoon-
heid met nauw verhol» onbeschaamd
heid, terwijl zij e» ondeelbaar oogenblik
e» met kostbaar bont bekieede schou
der naar Hetty w»dde.
Het ie e» vu de vele tegeMtrij-
dighed» dea leveM, dat sij, die vu nar
ture donker aijn, in de meute gevallen
liever blond soudu wezen, terwijl de
blauwoogige schoons gewoonlijk ver
langt naar donkere oog» pikzwarts
lokken.
Lady Olga Purnell bewonderde het ver
koopstertje, wier werk hot wu voor
haar plezier hoed» te pusen en haar
verder te bedienen, mur tegelijkertijd
kreeg eg e» gevoel vu wrevel, omdat
Hetty er juist uitzag, zooale zij zioh-
zelve zou hebben gemaakt, indi» zij had
kunn» kiezen.
„Ja, mevrouw, mijn naam ia Loring.
Er zijn verschillende modell» voor u
klaar," deelde Hetty met e» zachte, me
lodieuze etem mede, die volkomen in
overeenstemming wu met haar mooi ge
zichtje onberispelijke manieren.
„Juk, als je wilt mag je meekomen
om de hoeden to zien, ik zal het toch
zóó vervelend vind» te wet», dat je aan
den anderen kut van dit belachelijke
scherm zit to wachten," wendde Lady
Olga zich met e» vriendelijk lachje tot
den slank», gespierd» jongen offioier,
die bijna aandoenlijk misplaatst leek in
bet kléine wit en goud» salonnetje.
fan," antwoordde tg soherp.
"i wu dwau, om Je to verl
ny," zei hg berouwvol, „mur ik wilde
verlaten, An-
geen storin-don-wog agn toen ik terug
kwam, wu Jg vertrokken."
„Je hadt me toen kunn» eohrgven,"
ii ag koud.
Met een ruk rlohtto hg agn hoofd op.
Hetty ging hem voor naar hei paa-
kamertje terwgl de mooie ariatoorato
sioh langzaam in e» fauteuil neervlgde,
bood Hety den erfgenaam vu e» der
oudste titels in het koninkrgk e» ge
ïllustreerd blad au.
Terwgl ag het hem overhandigde, be
dekte een gloeiude blos, die hur woe
dend maakte, haar geaioht hals
deed haar ronde wangen gelgk» op de
harten van twee bloeiende roods ros».
„Ah, dank u dank u vrtondelgk,"
sei Juk Perivale, agn oprechte verwon
dering niet verbergend.
Gedurude e» oogenblik raakt» hunno
vinger» elkaar un en tot hur uiterste
verbaxing bescham»de verwarring
bemerkte Hetty Loring, dat e» gevoel
vu ontroering haar doortrilde voor
het eerst in haar jong leven bg de
aanraking vu e» man, die haar vol
komen vreemd wu en nog buitendien de
vriend van een voretolgk gekleed# vrouw
naast haar.
„Vind je dit mooi, Juk?" vroeg Lady
Olga en druide aioh behaagsiek rond
voor den spiegel, die de schitterende
etruisveeren-creatle op haar glansend
donker hoofd weerkaatste.
Juk Perivale gaf een vaag antwoord,
mur in werkelgkheid lette hg niet het
minst op de hoedjes.
Plotseling, schgnbaar sonder eenige
reden, voelde hg sioh gebonden en ver
stikt door de grenzen van wat hg sgn
„vgand" noemde.
Durachter, wiet hg, lag de groots,
wgde wereld met haar meMchelgke dra
ma's, haar vele belangen, haar luhen
«n haar tru».
De zaak wu, dat de oorlogstijd ia
Frukrgk alles wat sterk, goed en nobel
wu in het karakter vaa dea jong» man
te voorschijn had geroep», terwgl de
Maatschappg probeerde e« marionet
van hem to mak».
Vóór de l*r», die hg doorbxaoht met
„Wel, dat deed ik tooh ook!"
„Je briev» heb ik andere nimmer ont
vang»."
„Maar Aany," protesteerde hg, „tol
ken# weer heb ik je geschreven, doch alle
briev» kwamen ongeoprad terug. Daar
uit leidde ik af, dat je niets meer met
me te mak» wildot habbenl"
„Ik heb er nooit een ontvangen!" ver
klaarde ze nadrukkelijk. „Ohi Jim, heb
je heuach geschreven?"
„Ja. op mgn woord."
Even was er een pauze.
„Dan moet tante Janet het gedaan
hebben," «prak zg woedend. „Toen jg
plotseling van me wegging, heb ik mgn
intrek bg haar genomen. Zg heeft nar
tuurlgk je brieven onderschept. Je weet,
ze heeft jou nooit erg goed kunn» zetr
ton"
Nadat het een oogenblik stil wu,
vroeg hg: „Vertel men eens eerlgk Anny,
ia er nooit ieto gewent tueechen jou en
Powers?"
„Nooit!" verklaarde ag uitdrukkelgk.
„Ik ben 'n groote dwau geweest
begon hg berouwvol.
Plotseling greep ze hem bg den arm,
legde d» vinger op den mond en keek
aandaohtig luisterend nur de gang.
Bij Uw schoenmaker
I j opletten:
Hij moet U Bulldoghak ken
du Dood als voortdurend metgezel, had-
du agn lev», agn regimut ver-
•chillrada kleine, onaohuldige flirtations,
hem zoo onmisbaar toegesohuen, zoo
uiterat belugrgk voor du algemeen»
loop der dingen. Maar nu, met agn blik
vastgeboord in het mooie, maar bovenal
reine gelaat van Hetty Loring, aoheu
het hem alsof het einde vu agn lev»
een gdel niets aou agn, agn droomen van
schoonheid en geluk armzalige nietighe
den van stof en uoh.
Liefde gaat waarhe» ag gezond»
wordt, zonder te ietten op persoonlijk
heid, stand, armoede of rgkdom.
Er sgn menechen, die, omdat ag da
liefde-emotiee nooit geroeid hebben,
tracht» to ontkennen, dat er aooieto be
staat ais liefde op het eerste geaioht. Zg.
die van levens zoetst» wijn geproefd
hebben, zullen weten hoe volkom» ver
keerd deze opvatting ia.
En om dit to bewgzu verliet de Ho
nourable Jaok Perivale de modeeelon
van madame Estelle, voor de eerste keer
in agn leven hopeloos hartatochtelgk
verliefd an Hetty borg de modellen, die
sg getoond had, weg met een bloe op
haar wangen en een innerlgk gevoel van
schaamte, omdat sg den knappen jong»
officier niet uit hur gedaohton kon ban-
Ds dievegge.
„Ik eiaoh het onmiddellgk ontslag van
juffrouw Loring, andere sal ik de zaak
in hand» der politie geven. Ook zal ik
roortun era andere firma begunstig»
mgn vrienden zooveel mogelijk overri
den hetzelfde te do»."
(Wordt vervolgd).
