°SLm,hc
iaaHaBi £-
helpende hand van C$A
£11 Hl HteS-555:
89331934
h*a uSaHi?
voor
KAJAAS5S-EM WINTEB
SEIZOEN
Van Rondom
FEUILLETON.
WIE HEEFT DEN RIJKS DAOBRAND OESTICHT?
Gemengd Nieuws.
-
s tm,
EERSTE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HDLLAND SN UTRECHT. SchminhovtnKMiCour.nl
VRI '3A0 a gr.r,----TR 1BJ
De moderne Mantel geeft de Vrouw een
fieheel nieuw aanzien! Hól kenmerk ervan
s wel de breede schouderlijn, verkregen
door heel-aparte schouder-vleugels, hetzij
van bont of stof, of door chique kop-mouweiu.
Er zijn voorts weelderige nieuwe kragen,
welke U allerlei persoonlijke variaties In het
dragen mogelijk maken en waarvoor vooral
lang-harlg bont, maar ook het rijke Per-
zlaner bijzondere voorkeur genieten. Er zijn
prachtige, ruige, nieuwe stoffen. Er zijn ver
rukkelijke, Nieuwe tinten groen, bruin en
grijs, terwijl zwart niet minder modern Is.
De moderne Mantel van dit seizoen Is een
veel mooiere, Is een veel eleganter Mantel
dan die van het vorig Jaar, welke nu eens
klaps ouderwefsch Is geworden. Als U In
onze etalages de prachtige, nieuwe Mantels
In ongeëvenaarde verscheidenheid gezien
heeft, zult U met Uw ouden liever niet meer
loopen. U hoeft 'f ook nletl U kunt zich
gemakkelijk elk seizoen een nieuwen, mo
dernen Mantel veroorloven, ook nu weerl
TWEEDE BLAD
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND tN UTRECHT. Schoonhovsnsche Courant
VRIJDAG 72 «EFTEMiER 111.
door JAN KIJKUIT.
Huisvuil, «traatvuil en andere
vullen. Allerlei verslagen.
Van allerlei. - Teveel
gepraat.
We hebben er genoeg van, schre
ven B. en W. van Strijen, om te gaan
uitzoeken wat huisvuil, straatvuil en an
dere vuilen waren, lichtte Jod one in
met zijn plechtige stem, die hij opzet, als
hij officieele zaken gaat bespreken. Ik
vind, dat ze gelijk hebben ook, voegde
hij er bij.
Je bedoelt zeker dat jaarlijksche
verslag omtrent den toestand der ge
meenten, zei tante. Nou, ik ben bet met
B. en W. van Strijen eens boor. Wat
een onzin om daar elk jaar te moeten
opgeven van dit en van dat en van zus
en van zoo. Landbouwgemeenten, met
veehouderij als hoofdbedrijf, waar geen
industrie is, waar de toestand dus prao-
tisch gesproken jaar in jaar uit, steeds
hetzelfde blijft, hebben meestentijds niets
nieuws voor zoo'n verslag op te geven.
Het is precies als met veel andere
verslagen van dien aard, zei Jodocus. De
kamers van Koophandel geven ook al
tijd zoo'n groot verslag uit. Daarin staat
dan steeds allerlei vermeld omtrent de
gemeenten in het district en als men
soms de verslagen nagaat, blijkt dat de
gegevens veelal dezelfde zijn van een vo
rig jaar. Dat is allemaal verkwisting en
verspilling. Als het n|>odig is om sulke
verslagen te hebben, laat men se dan om
de vijf jaar uitbrengen. Dat sou voldoen
de zijn.
Ik vind sel Ik, datmenschen van de
statistiek ook wat te doen moeten heb
ben. Minister De Wilde heeft eens in
een vergadering gezegd, dat in dezen tijd
iedereen leed aan het Perfectionnisme
Schoolbesturen willen hun scholen por-
fectionneeren, hoofden van rijks- en ge
meentediensten willen hun dienst perfec-
tionneeren en zoo gaat dat maar door.
Een ziekenhuis kostte millioenen, be
drijfsgebouwen verslonden tonnen; in
Delft staat een gebouw van de Techni
sche Hoogeschool, dat schatten en schat
ten gekost heeft en nooit in gebruik ge
weest is. Maar om op die verslagen te
rug te komen, de menschen van de sta
tistiek willen hun tijd volmaken. Dat is
een loffèlijk streven, maar het koet al
weer geld. Want nu moeten in allerlei
kringen en bedrijven en gemeenten men
schen gaan zitten piekeren en echrijven.
Over huisvuil, straatvuil en andere
vuilen, zei tante.
Ja, dat is een pracht voorbeeld van
Strijen, zei ik, het typeert hoe de toe
stand geworden is. Als mtn op al dis
dingen eens ging letten, dan viel er nog
zwaar te bezuinigen.
Gemeenten, die in financieelsn nood
zijn en van den itaat afhangen, mogen
geen officieel raadsverslag meer uit
geven, zei Jod. Dat is ook gedaan ter
bezuiniging.
Jammer voor de vroede vadert en
moedere in zoo'n plaati. Nu niet eeni
meer bun officieele welzprakigheid op
offioieel papier officieel opgenomen te
zien om het later officieel voor zich te
krijgen, gedrukt en wel. Een roman is
soms niets bij de raadsveralagcn.
Als je ambtsnaar van den Burger
lijken stand bent, zei Jod, kan je er nog
een boete mee oploopen ook, als het fout
gaat. De burgemeester van Jaarsveld
heeft dat heel terecht opgemerkt. Maar
„I T A A T S I K H K I M I V'
Dit laatste wist se, doordat m bij de
telefooncentrale van het flatgebouw bad
geïnformeerd, of nog iemand haar opge
beld had.
„Sedert Zaterdag laten we lijn woning
bewaken," vertelde Darden. „In een ge
val als dit mogen we niet riskeeren den
dief of de dieven nog meer kansen te
geven. Mr. Buokner kan nog meer ma
teriaal in huis hsbben dat den heeren
interesseert."
Ze zweeg en de deteotive wees op een
sigaret, die hij uit lijn koker had ge
nomen.
„Hebt u geen beiwaar dat ik rook?"
Ze eobudde het hoofd. Darden stak
met bedachtsame bewegingen de sigaret
aan, nam een aschbak van de tafel en
lette die op den vensterbank.
„En u wilt mij verder niets mededee-
len?" kwam het na een lange pauie.
„Ik heb u alles verteld, wat ik wist."
Hij keek haar ernstig aan.
„Het is u natuurlijk bekend, juffrouw
Haskell, wat het zeggen wil bij een mie-
daad de behulpzame hand te bieden. Wie
een moordenaar of een misdadiger op
welke wijze dan ook helpt of ln be
scherming neemt, maakt zichzelf schul
dig aan een strafbaar feit, waarvoor hij
in de gevangenis kan komen."
Daaraan had ze nog niet gedacht.
Met groote, angstige oogen staarde ze
hem aan en geruimen tijd heerschte er
weer een drukkende stilte in de kamer.
knoopenhaak," hernam hij ein-
dslijk, „maakt ds zaak.,., wil., eeniga-
Gedeputeerde Staten willen bezuinigen en
ze zoeken het op kleine dingen.
In Schoonhoven hebben ze toch
maar geen belastingverhooging, zei tante
Ik snap niet hoe ze dat daar klaar ge
speeld hebben. Overal hoor je vau te
korten, maar daar in dat stadje aan de
Lek schijnen ze de zaak toch maar voor
elkaar te kunnen houden. Ik vind het een
mooie prestatie in dezen tijd.
- Dat komt vast door 't nieuwe ben
wind, zei Jod. Want de nieuwe burge
meester stond bekend als een financieele
specialiteit, die in zijn vorige gemeente
ook de zaakjes eens voor elkaar gebracht
heeft. En de regeering heeft tenminste
een mooie daad gedaan tegenover
Schoonhoven, door iemand aan hst hoofd
van het gemeentebestuur ts stellen, die
een voorzichtige financieele politiek
voert in dezen tijd en in alles toont hart
te hebben voor zijn gemeente.
In Stolwijk zijn ze ook heel voor
zichtig, zei Jod, daar laten ze de brand
spuit bijna niet uitgaan als bet regent.
Als het regent, dan moet het al heel hard
or&nden, wil de brandspuit uitgestuurd
worden.
Tante en ik grinnikten, maar Jod
bleef ernstig sn ging voort.
Ik heb hst niet van mezelf, maar
van den burgemeester van Berksnwoude.
Die was met vacantie geweest. Toen hij
in den raad van Berkenwoude terug
kwam, begroette hij ds heeren «n bracht
hij dank aan B. en W. van Stolwijk, dat
ze de brandspuit van bun gemeente had
den gezonden ter assistentie van een
brand in Berkenwoude ea dat bij het seor
slechte weer.
Ja, zoo bekeken heb je gelijk, zei
tante. Je zou eruit moeten opmaken, dat
ze in Stolwijk bang zijn dat de mooie lak
van de brandspuit gaat. En miaichien
zullen ie denken dat zware regen ook den
brand wel biusschen zal.
Dan moeten ze in het reglement van
de brandweer maar een bepaling opne
men, dat alleen gebluscht mag worden
bij droog weer.
Maar 4k denk dat de burgerij van
Stolwijk en B. en W. van die plaat» bet
wel anders zullen opvatten, dan Berken
woude'» burgemeester het beeft gezegd,
zaj. ik. Alles wat gezegd wordt, is nog
niet zoo bedoeld. Daarom zijn onderhan
delingen ook zoo moeilijk. Dat zie je weer
met de waterleidingplannen in allerlei
plaatsen. Hier een gemeente, waar bet
met algemeene stemmen wordt aange
nomen, daar weer een, waar een paar
het groote belang niet Inzien, sen derde
gemeente ziet alleen den eigen kleinen
kring en wil daarom het groote plan, dat
voor de gemeenschap in haar geheel op
dsn duur veel goedkooper uitkomt, on
mogelijk maken. Een vierde plaats ziet
niet in het groote belang, dat voor hst
zuivelbedrijf gelegen is in bet hebben van
goed leidingwater. Maar in de provincie
Utrecht gaat het ylan nu toch door, ook
al zijn er een paar gemeenten weiger
achtig gebleven. Voor die gemeentebestu
ren treedt hst provinciaal bestuur dan
op. Dit kan ook niet ander», want een
paar plaatsen zouden dan iets goed»
kunnen beletten.
Net als met ds electricitaitevoorzle-
ning. Er is esn bock verschenen, dat on
der meer inhield, dat veertig millioen
gulden konden zijn bespaard, wanneer
we niet allemaal kleiner» of grootsre
eloctrliohe centrale» gekregen hadden ln
ona land, maar koppelkabele tusechen
enkele groote centrale# waren gemaakt.
Uit het onderzoek dat ingeetold li blijkt
sine andere. Wat kan Senator Buckner
in dat huis te maken hebben gehad f
Maar luistert u een», juffrouw Hes-
keil. U kunt ultetekend een geheim be
waren, mag ik u iets tocvsrtrouwsnt"
Zs dacht dat sijn vraag spottend be
doeld wai en gaf geen antwoord.
„Mieeohien vergist a iloh, wanneer n
meent, dat u Malloy de hand boven bet
hoofd houdt. Het i« «elf» mogelijk, dat
uw weigering om openhartig tegen mij
te lijn, den Senator nadeel berokkent.
Ik weet het niet wellicht kunt u dat
zelf beoordeelen. De agenten van de re
geering hebben de theorie opgesteld dat
Senator Buokner zelf de vertrouwelijke
mededeeling heeft doorgegeven! Met op-
iet, begrijpt u, voor geld...."
Ale verwezen staarde ie naar hem;
de beteekenie van het vreeielijk vermoe
den dat hij uitsprak, drong amper tot
haar door. De stormachtig# voorvallen
van de laatste dagen hadden haar geest
murw gebeukt het kostte haar moeite
ook dit verbijsterend nieuwe nog in aJoh
op te nemen.
„Ik geloof het zelf niet, west uver
volgde hij. „maar ik kan hst ss niet
kwalijk nemen, dat zs zelf met ds ge
ringste mogelijkheid rekening houden.
Hst gaat Senator Buckner niet slecht,
maar hij is toch zeker niet wat msn
noemt een rijk man."
Nog steeds volhardde lij in haar iwij-
gsn.
„Ik heb u dit gezegd," eindigde hij
zakelijk, „omdat het u misschien tot het
inzicht brengt, dat het beter ie niets
voor mij achter te houden. Doet u dat?"
Mary maakte langzaam een ontken
nende hoofdbeweging. Haar hersens had
den Darden'i verklaring thans verwerkt.
„Misschien later dan." merkte hij be
daard op. „Inmiddels zal ik, alz u hem
n(§ti vertelt van de tegen hem beztaan-
de verdenking, hem ook niet mededeel#*,
dat we op dit gebied zeer te* achter zijn
en dat ten eleetrlciteftzraad, waarvan het
nu eindelijk komen sal, veel en veel eer
der noodig geweest Was. We bobben nu
een spoorwsgraad, een postraad enz.,
maar moeten volgens velen krijgen een
Vervoersr&ad, waarin het heele pro
bleem van het vervoer te water en te
land begrepen kan worden.
Alweer een probleem, zuchtte tante.
Ik word naar van al die problemen. Pas
heb je het probleem overwonnen hoe je
je belastingaanslag t\ilt voldoen, of 'een
nieuw aanslagbiljet Wordt n! weer in, je
bua gestoken. Zoo gakt het nu met alle
problemen. Als de menschen het eeue
opgelost hebben, duikt een ander weer op.
We praten .eveel en we doen te
weinig, zei ouwe Teunu, die binnen
kwam. Geven jullie het goeie voorbeeld
en ga aan je werk.
WINDHOOS BOVEN DIRKSHORN.
Verwoesting op plulmvtebedrijf.
Boven de gemeente Harenkarspel in
Noord-Holland hebbèn Woensdagmid
dag een hevig onweer en een wolkbreuk
gewoed. Over Dirkshorto dreef een wind
hoos, waardoor groote schade werd
aangericht.
Plotseling werd J»et dorp in duisternis
gehuld. Een geweldige storm stak qp,
gevolgd door eenige zware bliksemsla
gen, waardoor het pluimveebedrijf van
den heer G. Vader zwaar werd geteis
terd. Drie plumveehokksn, elk 12 X 5
meter en twee hokken van 5X4 meter
werden met betonnen voetingen en al
opgenomen en door de lucht geslingerd.
Hout en glas dwarreldsn door de lucht,
betonnen platen werden tientallen me
ters ver meegevoerd en 500 meter verder
vond men zelfs ds stukken hout over het
land verspreid.
Er werden honderden jonge dieren
door den neerslaanden regen gedood.
Tot in ver afgelegen alooten vond men
de dood# vogels.
De schade, welke naar schatting dr e
duizend gulden bedraagt, wordt niet
door verzekering gedekt. Na twee minu
ten trok de bui weer af.
Tijdena het hevige onweer brandde
voorta de boerderij van den heer G.
Gootjes te Tj&llewal tot den grond toe
af. Alles was verzekerd.
WIE STICHTTE DEN BRAND IN
DEN RIJKSDAG?
Conclusie van het „proces" te
Londen.
De internationale juristencommissie
die te Londen en onderzoek heeft gehou
den inzake den brand in het Duiteche
Rijksdaggebouw, ia tot de conclusie ge
komen, dat vier verdachten van deze
brandstichting, nl Torgler, Dimitrov,
Popov ea Tanev, niet schuldig zijn.
Voort# ie de oommiaaie van oordsel,
dat Marinus van dsr Lubbe geen lid,
maar een tegenstander van de oommu-
n.«ti«che partij ia. Er kan geen enkel
verband, welk dan ook, gelegd worden
tussohen ds communistischs partij sn
dsn brand in hst Rijksdaggebouw. De
verdachten Torgler, Dimitrov, Popov en
Tanev moeten niet alleen als onschuldig
beschouwd worden, maar zij hebben op
geen enkele wijze, direct noob indirect,
met de brandstichting te maken. Er be
staan ernstige redenen om te vermoeden
dat de brand ln het Rijksdaggebouw is
aangestoksn door of op aanstichting van
le.dsnds persoonlijkheden van de natio-
noal-iociallitische partij. Documenten,
mondelinge getuigenissen en andere be
scheiden, die ii oh in het bezit bevinden
van de commissie, strekken tot bewijs,
dat Van dar Lubbs ds misdaad nist al
leen hesft kunnen begaan, dat deie
brandstichting in dis psriods voor ds
nationaal-soclalistiioha partij van groot
voordssl was en dat het seer waarschijn
lijk ie dat gezien het onderzoek naar
alle mogelijke toegangswegen tot 't rijks-
daggebouw en de uitwegen de brandt
(lat u gieteravond in dat huis bent gel-
weeeL"
HU wachtte even en tuurde nadenkend
uit het venster. Toen: „Ik doe dat trou
wens ook liever niet het strookt niet
met mijn plannen en evenmin met mijn
theorie. Due voorloopig zal ik soowel
over de vondst van de knoopenhaak ala
over uw aandeel ln de gebeurtenissen
van den aigeloopen aaoht het stilzwijgen
bewaren".
Opeens werd de zenuwspanning Mary
te machtig en ze barstte in een woeste,
krampachtige huihui uit. Haar liohaam
trillend en schokkend, wendde ze zich
van den diteotive af en snikte met den
arm tegen den rug van den stoel ge
leund. Toen ze eindelijk weer een weinig
tot kalmte kwam en weer opkeek, had
Darden de kamer verlaten. Ze hoorde de
buitendeur van de flat achter hem diohl-
vailen.
In haar geest was maar plaats voor
één folterende vraag, die slke andere ge
dachte sn overweging op dit moment
naar de uithoeken van haar bewustzijn
drong. Was Grimes Buokner niets an
ders dan een gemeene, laaghartige ver
rader, dis ds geheimen van zijn vader
land, waarvan hij op de hoogte was door
hst vertrouwen dat msn in hem stelde,
uit ellendig winstbejag aan vreemden
uitleverde? Andere hooggeplaatste per
sonen hadden zich aan zooiets schuldig
gemaakt dat was bekend genoeg
maar Grimas? Neen— uitgesloten! Gri
mes Buckner was zelfs boven de ver-
i denking verre verhevsnEn mst ists
als afgrijzen wierp Mary Haskell ds gs-
dacht# van zich af.
Toen Darden hst Arlswood-flatgebouw
verliet, peinsde hij: Het iou niet de eer
ste maal zijn dat een lid van den Se
naat der Verenigde Staten iemand
doodgeeohoten heeft daaraan heetaat
'</A//3r7i
Wie heeft den Rijksdagbrand gesticht?
Wie heeft dat onheil aangericht?
Dat is de vraag die overal
Gesteld wordt omtrent dit gevaL
De zaak is scherp becritiseei&
Men heeft reeds allerlei beweerd.
De Naziman zegt zeer beslist:
De dader is een communist 1
De communist beweert verwoed:
De Nazi's hebben 't uitgebroed!
Zoo woedt de strijd reede maanden
[voort.
Beschuldiging sn wederwoord.
De openbare meening eischt
Dat eens de zware sluier rijst.
De sluier die den brand omhult,
En dus ziet men vol ongeduld
Reeds paar het komende gericht,
Zoodat, wie onjuist is beticht,
Eerlang in eere wordt hersteld
Door 't vonnis dat er wordt geveld.
Doch in gemoede vragen wij:
Is de justitie daar wel vrij.
Want allen weten d&t ha&r huik
Getooid ie met een hakenkruis.
stichten de onderaardsche gang ge
bruikt hebben die van het gebouw leidt
naar het huis van den voorzitter van
den Rijksdag.
DE AFPERSING IN DE VER.
STATEN.
Volgens een officieele statistiek van
een senaatscommissie, wordt in deVer-
eenigde Staten een vierde van elke dol
lar betaald aan afperser*. Jaarlijks
wordt ongeveer 10 milliard dollar, of
1 vierde van het nationaal Inkomen, aan
de onderwereld betaald.
Dit euvel heeft thans een graad be
reikt, welke in alle Amer kaansche huis
houdens merkbaar is door de verhoogde
prijzen van de verschillende levensbe
nodigdheden.
Als voorbeeld noemt Copeland het feit
dat een zijner vrienden, die een kan
toorgebouw op de F fth-Avenue bezit,
kort geleden den gevel liet verbouwen.
Eenige dagen later vervoegde zich een
man bij hem, die vroeg ai hij zioh niet
wilde aansluiten bij een „beschermings-
vereeniging". Dit werd geweigerd. Den
volgenden dag waren alle ruiten gebro
ken. De eigenaar was verzekerd en de
r er zeker, ngs-maa tschappij herstelde de
schade. Den volgende* dag waren de
ruiten evenwel opnieuw gebroken en de
verzekering weigerde voor deN tweede
maal te betalen. Nu moet hij een weke-
lijksche bijdrage aan de onderwereld
etorten.
Hotel-eigenaars worden gedwongen
bepaalde wasscherijen te gebruiken, in
dien zij n et willen dat hun linnengoed
vernield wordt. De wasscherijen moeten
echter weer hun materiaal bij bepaalde
personen koopen, atfdere wordt bij hen
het linnengoed vernield.
Senator Copeland stelt thans voor om
het geven van een bijdrage aan ds on
derwereld ts verbieden.
H ENGELWEDSTRIJD.
Van uit Loch Leven in Schotland zijn 08 booten met hengelaars uit
gevaren voor een wedstrijd. Wie de meeste vieoh vangt, werd vieoh-
meeiter.
geen twijfel. En hij kan tenalotte gie
teravond zijn huiz door een achteruit
gang verlaten hebben hij wist dat het
aan den voorkant bewaakt werd. Als
Miss Golvin maar neen, die is daar te
voorzichtig voor, die past veel te veel
op haar woorden, die ooquette oude mal
loot.
Wat Dr. Pelten zag.
Grimes Buckner verliet dien dag om
kwart over éénen de koffiekamer van
den Senaat op het dringend telefoniooh
verioek van Mary Haskell om direct ln
het Arlewood-flatgebouw te komen. Hij
was gewoon sioh scherp rityiniohap te
geven van alles wat bij deed en met in
nerlijke voldoening oonitateerde hij het
feit dat lijn liefde voor Mary zoo groot
wai, dat die hem van zijn politieken ar
beid kon weglokken. Voor de eerate maal
in zijn leven was zijn gevoel, lijn harts
tocht, sterker dan zijn nuobter verstand;
hij vond Mary zoo betooverend, onder
ging zoo sterk haar bekorins, dat bij
haar niets kon weigeren. En haar
sohoonheid rechtvaardigde dezen ge
moedstoestand ten volle, vond hij.
Ook zijn strenge, ietwat heerechzuoh-
tige moeder met haar strenge vooroor-
deelen en ouderwetiche opvattingen,
overwoog hij. zou ongetwijfeld spoedig
door het friseohe, hst aantrekktlijke van
Mary's persoonlijkheid ontwapsnd wor
den en haar bezwaren tegen „het onbe
duidende meisje zonder familie en for
tuin," zooals ze bet minachtend uitdruk
te, opgeven.
Een krantenjongen echoot met een
vroege middageditie op hem toe, toen
hij op het plein voor het kapitool in zijn
auto wilde stappen. Een blik op den vet
ten kop. over de geheele breedte van de
frontpagina, „Het Revle-myiterie wordt
zteeda duisterder", maakte et* abrupt
einde aan Grimea BUokner's aangename
overpeinzingen. Terwijl de auto lich door
de atraten van Washington voortspoed
de, las hij met gretige oogen het ver
slag.
Dat legde erg den nadruk tfïf het ont
breken van een overtuigend bewija tegen
Malloy en kwam met de sensationeels
theorie voor den dag, dat de moord door
een vrouw gepleegd sou sijn.
Roger West, die bij Revis in ds dub
bele functie v&n butler en kamerdienaar
in dienst was geweest, hield dat voor de
eenig aannemelijke verklaring van de
tragedie en deze meening won aan
waarschijnlijkheid dóór hetgeen Dr. El
mer Felton, een jong medioua, die in
het huis naaat Revis woonds, had ver
teld. Ook Miss Luoy Patton, een vrou
welijke postbeambte, die Revis gedurende
zijn tweemaandsoh verblijf in Washing
ton „tamelijk goed" gekend had, var-
wierp deze theorie niet.
Het onderzoek werd evenwel ernstig
belemmerd, door de onmogelijkheid om
ook maar iets gewaar te worden omtrent
het verleden van v don vermoorde. Geen
familielid of vriend had zioh aangemeld
om voor de begrafenis te zorgen en de
lieden, met wie hij in Washington be
kend was geweest, toonden bij ondervra
ging een opvallenden tegenzin om met
Edward Revis in verband te worden ge
bracht. Senor José Attilleio, de Wae-
hingtonzche „gevolmachtigde" van de re
volutionaire partij in een der Mlddnl-
Amerikaansche republieken, een opgebla
zen heerschap, erkende aarzelend, dat
Revis hem verscheidene malen had be
zocht. Maar dis bezoeken hadden, zoo
als hij sel, niets te beteekenen.
(Wordt vervolgd)