St. Nicolaas komt bij iedereen f Bourauoilg t* KOEMANS' SCHOENHANDEL DE GROOTSTE SORTEERING ST. NICOLAAS-CADEAÜX „DE HUISVLIJT" ST. NICOLAAS-CADEAUX JOH. FOnSIOER FIRMA A. C. FIJN VAN DRAAT WAT YAM KOK KOMT ATHMER-MARTENS PRAGTISCHE EN NUTTIGE GESCHENKEN m,i. VERKERK HflLLOl Zendt ons even een boodschap en St.Nicolaas komt ook bij U... Bericht van Inzet De Hofstede N. S. F. Boterletters 'Appelbollen Spritsletter Saucijzen* Dik St. Nicolaas, enz. enz. 1 S GOED koopt U zeker ook bij ATHMER-MARTENS - GORINCHEM VERMEULEN Voor iets goeds voor loge prijs, naor KOEMANS DIAMANT met Landerijen te Reeuwijk, BIJ Inschrijving to huur VOOR DRUKWERK BIJ.... W D 4 A. VERHOEF GEBR. KAASSCHIETER. Koestraat 130 - Schoonhoven 1,1 1 1 1 i Bij J. C. WOLFF - Haven 25 - Schoonhoven itttVOORDEEUa lederen middag houden St. Nicolaas an zijn Knacht raceptla Klpstrsst 84 Rottardsm TELEFOON 52179. REPAREEREN - INRUILEN Buikbanden, Buik» corsets, Elsstleken knie*, enkele en heele Kousen Breukbanden eni. ent. Bezemer' Rrrrrrrt SCHOONHOVENSCHE COURANT s Banketbakkerij Nu is het tijd voor een paar heerlijk warme Pantoffel mlli f 0.75 f 0.98 Heerenpantoffels mei lederen zool f 1-25 Dameslederen pantoffels m.hakjeenbontrandf 1.95 Kinderpantoffels, hoog model, vanaf Damespantoffels, diverse kleuren Van Rondom Mengelwerk. NET NOftTHET VIN 0RM0ND. HET IS ZOETER TE GEVEN DAN TE 0NTVANQEN. HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOcl FEUILltlüN Dl «0UDIN SPIN In toctor* keuUn BAK- IN BRAADV1T IIMTt BLAD. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTREBHT, StOeenlmrtMeh. Oourenl VRIJPAS 1 BEBEMBER M per Radio. (Luiilert hoe Nederland SI. Nlcotaae viert I en bedenkt wal een pracht ge.chenk de Radio lal Niel alleen de St Nlcolaaaavond, doch nog jaren daarna krijgt U volop genot Zoo Julat ontvangen de nleuwate Phlllpa toeatellen. Wij kunnen laveren. Ook da Arlm <-kring en ontapanning). direct lavei U dua ;en de nle bandfilter, de nleuwate Schaaper, enz. enz. enz. ie. Koopt een eigen toeatel of Iaat U eanafulten bil onze Radlo-Centrai (f aan uit laatste on*en blik ff' -"fA NB RO U W BR '««M WO O oereonen) al deden. Vraagt ei al genoten hebben, en dat alechta voor 90 of 09 ct. per week. Bij 09 ct. korten zelfa Luldepreker la daar Doet wat ruim b|| l - 300 gezinnen (dat la meer dan 1000 jaeraonen) al deden. Vraagt eene wat onze abonni'a gr |d meegaat heelt Kadtv el,.neemt het i nt Doet hall dacb tilet op Wie mat el)n I p. week heelt U geen ratia bij. (Radlo-Centrali la alleen voor Schoonhoven). ot Doel boll dorb niet op hot HXVBN gg - SCHOON Hd\en levert U allea voor Radio en Oramoloon. Wij hebben jarenlange practleche ervaringen U dua het berte raden In all* omstandigheden. zijn techn. bekwaam, Wij leveren U het Wij kunnen baata en goedkoop! vindt U bij Schoonhoven un den 'e-Oravenbroekschen weg toebehoorende aan A. VERKLEY, la Ingezet tla volgt'. Woning c.a. met 1.39.23 H.A. Welland I 8100,- Perceel Hooiland, groot 3.79.19 H.A. 1 6990.- Perceel Welland, groot I,72.97 H.A. I 8700.— Perceel Hooiland, grool 1.22.01 H.A I 22-0.- De Alalag en Combinatie blijft be paald op Dondopdag V Doo. a a,| dea morgana ell uur In hotal „De Zaim" la Gouda. J. VAN KRANENBURG Natarle la Oouda. voor 1 jaar; DE B0UWMANSW0NINQ la Zsvsnhulzsn, aan dan Knibbel weg no. SO. mti circa IB 1/2 Hectare Wel- ot Heollnndi thana in gebruik bij dan Baar KL. MARKUS Aa. Ta beeiohtlgan: Dine dn»- an Woenadaga. Inechrljvlnaeblljelten v64r 15 De cember 1838 in ta laveren ten kan tore van Notaria R. G A L L A 8 te Zevenhulaan. alwaar nadert tn- lichtlgan worden varatrakt. VAN N00TENI DaN.S.F.*WD4,Hat prachtige, nieuwe ontvangtoestel van da N.S.F., waarmada dasa febrlek hot Bonnaklaar bewlj* lovort van Nadarland'i «uparlorltalt op radlogablad. Eon meester* ttuk van prootiio. oen won dar van wtorgavt. Wacht nlot mat hot aanvragtn van oon demon* ttratla; wij staan voor U garaad. Vier krlna s epparatt. Automa tische sluieringscompensatie. Elector schakeling. Electro-dy- namlsche luidspreker. Aanslui- ting voor gramofoon en extra luidspreker. Pri/s slachtt f 2/5.—. Bodlohandali== Wllllg*-Ung*rak, A 27 TE HUURi MET LANDERIJEN. Br., onder no. 980, bur. Sehoonh. Crt. ROEPT dB Sint om asn paap SCHOENEN of PANTOFFELS «an Dan zl|n ar twaa ma* gobaatll... U hooft dan aan nuttig gaaohank an DE SINT ia goadkooV voor U klaar I SCHOONHOVEN i woraoakt balaafd vroegtijdige baatalllng ROTTfcRDAM Oouds: Korts Tlsndswtg 6-8-Utraoht: 8t«inwig33 Knutislssril II Beatelt heden nog one St. Nlcolaaa- Plguurztag pakket baaktand* uit; 1 Elguurzaag-beu. 2 Sozljn Bllkaem- «aagjet I prima Drilboor 12 Boortlia In nik kelen Itoker I Zaagtalal mkltm I Hamertje I Nijptangetje I lube prima Lijm I Baginlcakanlng Allea compleet Ir. thula f 2— Ala reclame bij le der pekket een tee- kening van neven- etaande Schemer lamp gratie. Beatelllngen worden In volgorde onder rem- hourt uitgevoerd. Franco door geheel Nederland. §e*altl« Sagaaatigin Wij noodigen U allen uit tot een bezoek In one magazijn. Hadan, EO Novambar, la onata afdaaling Speelgoederan •—■geheel oomplaat Ook bltdtn wij U dit |aar aan een groote collectie L*d«rwar«aie Dameataaachen, Porlefeulllea, Portemonnilee. Prima leder. Zeer mooie modellen In alle prijzen. Luxa Eau do Oolognaa ana. VOOR VER RASSINGi Die het No. readt prachtcadeaux! Zijn Ie bezichtigen In ona magazijn. Komt allan. uw NUTTIO GESCHENK II EEN maar vaoouda vaa Nieuwe Hendnatlmeehln* 50—39 Luz* Trepnuimachlna 90—71 Slngar, Varllaa, Ned. Kroon, Pfalf, enz. elke aovehtentil OI'EiVT KA NAEN Of NIEUWE Kt,ANTEN Leverantie aan nlla Zlakanfondaan Speciale paalnmar. Tel. 2166 Klelwegalr. 6*8 Gouda. Haven 16 JA, MET SIMT NICOLAAS K00PEN BIJ UT IK HEB UW HAAM HOOIT OELEZEH IH DE EH IK KEH DUS UW ZAAK MIET...I Telefoon 93 - Ichoonhovon Wie prlji stelt ep eerst* kwaliteit, dia baitalle voor do a.i. Sint-Micolaai bij ons: Boterletter», Sprltalattara, Ap pelbollen, Amandel- an laucl|xanbreed| a. Pracht zorteerinj in Oroot an Klein Gebak. Beleefd aanbevelend, JOH. BIZIMIR. MARKT 7 OOUDA H Ook in Beenkappen «st Motorlaarzsn aiin wr ruim goborteerd TWEEDE BLAB. NIEUWS BLAB VOOS ZUID-HOLLAND ZN UTRECHT, I VBIJBAB 1 DECEMBER 1SSS door JAN KIJKUIT. Geleerd bezoek. Vodbal lei» op Zondag. Vtrvanging van auto riteiten. Samenvoeging van ge meenten. Koeterwaalsch. Jod heeft ons een echten jurist op be zoek gebracht. N.et xoo'n kwart rechts- kundige als mijn neef de eeuwige stu dent, maar een volledige, gepromoveer de en gediplomeerde en gevestigds ju rist en advocaat en procureur en doctor in de rechten. Jod had een brie! gekregen en net als of hij 't heelemaal n ets bijzonders vond vertelde hij one koeltjes laags zijn neus ,?Ik krijg bezoek van mijn vriend mr. van Rechten. „Ie - t - ie schoolmeester, vroeg tante onbevangen. Jod grinnikte minachtend an ant woordde uit d« hoogte*. „Neen, natuurlijk niet Hij ia meester in de rechten. „Jod, vroeg tante toen, Jij hebt het al tijd over de rechten en andere menschen praten altijd van „het recht". Wat ie nu bet verschil tueachen die twee? Ik heb meer vertrouwen in het recht dan inde rechten, moet ik je zeggen. Het recht, tante, hernam onze geleer de neef, is het begrip, het gevoel van reohtvaardighetd, van recht does en recht spreken. Maar de reohten dat zijn da watten an voorsohriftea, waarap bet recht ia gebouwd an waarop het rust. Mjoar ik moet ma nu gaan klaar maken voor da ontvangat van mijn vriend mr. van Rechten. „Wanneer komt ja vriend van Rechten Jod, vroeg lk heel nuchter. „Aanstannd# Woensdag. „Zoo, zoo. Het ia nu Maandagochtend dan mag je wel voortmaken. Jod begreep dat ik hem bespotte en we hoorden nieta meer over het bezoek tot Woensdag Jod en meneer van Rech ten binnenkwamen. Zijn vriend was geen indrukwekkende figuur, 't Was een heel klein, «mal, bleek droog mannetje, die doordat allee lioht aan hem was, leek te glanzen. Zijn ha ren waren doorschijnend blond, zijn ge laatskleur tueeohen wit en lichtrose, zijn kleeding van onder tot boven in teere tinten, zijn oogen lichtblauw, zijn «tem hoog, zijn gang zwevend. Maar hij waa een prettig prater en iemand, voorzoo verre wij dat konden beoordeel**»» wiene kennis niet zoo licht en luchtig waa ale zijn verschijning. Natuurlijk was al heel gauw eau on derwerp aan de orde dat zijn volle be langstelling had: de voetbalzaak voor 't kantongerecht te Ridderkerk, waarbij de ambtenaar van het openbaar ministerie vrijspraak vroeg voor alle 59 geverbalI- ■eerden die te Alblasserdam op Zondag hadden gevoetbald. „Ik gun graag leder lijn pretjes, had tante gezegd, maar de menschen moeten «r toch rekening mee houden dat de Zondag voor aan groot deel van de be woner* een gewijde dai Ie, waarop zij niet kunnen verdragen int erop een veld wordt gerend en geroepen en gegild en op allerlei manieren kabaal gemaakt. „Juist mavrouw, antwoordde deadvo- oaat met een toegevende klank in zijn •tem, ieder zal dat met u eene zijn, maar dan volgt er toch ook uit, wanneer u spreekt van een heel groot deel, dat er een ander deel is dat er geen het minste bezwaar tegen heeft om op ZonJrAg over een wei heen an weer te hollen. Kan nu de wetgever alleen de verlangens van de eene groep inwilligen of moet hij ook rekening houden met hetgeen een andere groep eiecht? Er ie voor hen maar één dag per week, waarop sü kun nen voetballen, dat ie de vrije dag, de Zondag. Moet hun dat geheel worden belet? „Laten ze 't dan zoo doen dat de i«- loovigen er geen aanstoot aan kunnen nemen, zei tante. „Daarin voorzien wet en verordening, leerde van Rechten. In Alblasserdam zijn die voorschriften nopal Strang maar aan al die bepalngen ie voldaan. Het terrein was niet toegankelijk voor het publiek, het epelan waa niet te Men van den openbaren weg af an 't veroorzaak te geen last of hinder voor omwonenden. Onder deze omstandigheden moest er wel vrijspraak gevraagd worden en zoo zal ook de uitapraak luiden. „Maar all de burgemeester wil. dan kan hij toch zeker wel het voetballen heelemaal verbieden, vroeg ik. „Ongetwijfeld heeft de burgemeester ale hoofd van de politie daartoe het reoht. „En als hoofd van de gemeente toch ook wel, opperde tante. „Neen ^mevrouw als zoodanig niet, want de burgemeester ia geen hoofd van de gemeen te» dat ie de raad. „Als da burgemeester weg ia, dan is toch zeker de raad geen baas? Dat sis js nou weer in Ameide waar de bur ge- mees ter weer met een half jaar verlof gaat. Daar is direct de burgemeester van Vianea, meneer Hoogenboom, weer bur gemeester geworden. Dat vind ik toch aoo raar in die hoogt ambten, dat de heeran er altijd nog een portie bij kun nen nemen. Ala er een minister ziek ia of zoo dan staat er direct een van zijn kornuiten gereed om al dat werk van die zieke bij zijn eigen werk te nemen. Ik en een ander zouden 't niet kunnen. Neem nou maar eene esn bakker of een boer of een timmerman. Denk je dat als er een collega van hun ziek wordt, dat zij zouden kunnen zeggen: Öeeft niks hoor, ik zal dat zaakje van jou welzoo- lang er bij nemen, 't Moo ste van allea ie, dat 't gewoonlijk net zoo goed en dikwijle nog veel beter gaat, ale een minister of burgemeester een paar maan den weg is. Ging 't niet beet_in Ameide en in Vlan de vorige vervangen? „Zoon functionaris kan natuurlijk wel tijdelijk met behulp van ambtenaren het werk leiden van zijn zieken collega, maar er blijft aan ontbreken de dagelijkache stuw en de volle overgave. „In Ameide is 't andersom. Daar ia niet de plaatevervanger tijdelijk, maar de e'genlijke burgemeester komt tijdelijk terug en gaat dan weer met verlof. In deze keer krijgt meneer Hoogenboom er Tienhoven ook nog bij. Ik zou zeggen ze moeten 't zoo maar laten sa één bur gemeester benoemen voor een stuk of zee dorpen lange de dijk. Dan kontoe'n groote gemeente heel wat meer bereiken dan nu all die zee ieder apart het moe ten probeer en. Je slat 't toch zeker aan /lanen toen meneer Hoogenboom keer meneer Luywdyk bad de waterleiding, waa* ze ommen me kaar allemaal voor noodig hebben. Als die 5 gemeenten Ammerstol, Bergam bacht, Vliet, Berksnwoude m Stolwijk één geweest waren, zou 't veel gemak kelijker zijn om dat werk er door tekrij- gen. Van Rechten knikte sla antwoordde: peinzend: „Deze feiten en omstandigheden zijn posterieur aan het introductie! request. „We keken elkaar aan. „Wa belief u, vroeg Teun met zijn hand aan zijn oor. Jod knikte aleof hij ieder woord bad begrepen, tante zuchtte en etond op en Teun ging heen terwijl hij luid mom pelde: Dat koeterwaalsch van de affekaten kan een christenznsnech toch niet ver staan. beëindiging Er werd gesproken over het boven natuurlijke an het meerendeel onder ona wist de een of ander merkwaardige ge schiedenis te vertellen. Onder ds aanwe zigen bevond zich ook een klein reeds bejaard heertje met een bleek geacht. Hij sloeg eiken verteller scherp gade, maar zei niets. Eindelijk vroeg onze gastheer of hij ook niet een of ander verhaal wist, dat onverklaarbaar ge noemd kon worden. De aangesprokene dacht geru'men tijd na. „Ja", zei hij toen. Ik zou iets kun nen vertellen, wat mij persoonlijk over komen is en, merkwaardig genoeg, juist hedenmiddag sent zijn vond". HU begsn: Twen J« den woonde ik in esn eud huia ln de Ormondetraat. De muren der slaapka mers waren, door esn vrosgsran huur der, eentonig grijs gssauad geworden, het hu e was vochtig sn hier en daar vertoonden zich groote, verkleurde plek ken. Een van deze zag er, zooala dik wijls voorkomt* Precies uit als eeamen- ■chelijk gezicht, mear veel echter en op merkelijk levens-echter dan gewoonlijk. Ale ik 's morgen* nog te bed lag en het opstaan nog wat uitstelde, had ik de ge woonte het, gezicht eteede opnieuw op te zoeken, het aan te kijken sn langzamer hand gng lk het voor echt houden voor een soort van huisgenoot. Het zon derlinge daarbij was, dat terwijl de an dere vlekken grooter werden deze steeds precies dezelfde bleef. Het werd steeds echter en merkwaar diger. De neue had een ongewonen vorm en het voorhoofd had een zeer apart be loop. Het was met één woord: sterk-in- dividueel; een gezicht van een heel bij- sonderen man, één uit duizend. Ik kwam er toe om in de straten naar •en dergelijk gezicht te zoeken. Ik was overtuigd, dat ergens ds werkelijks man rondliep en ik hem moest leeren kennen Ik wiet alleen, dat hij en ik op de een of andere manier door het lot waren verbonden. En toen eindelijk sag ik hem. Hij sat in esn taxi, die Weetelijk-Piccadilly doorreed. Ik haastte me in die riohting, zag een leegs auto mij tegemoet komen. „Rijdt die auto aohternal" hijgde ik an O; in den wagen. Het gelukte den •ur de andtre auto in het gezleht te houden en aldus belandden wij aan het V ctoria etation. Ik rende het perron op en ontdekte mijn man. in gezelschap van twss dames sn sen klein meisje. Zij wildea met dsn trein van 1.10 naar da „En nu NOU ik tatrns nog vijf minu- ten met Mr. Howard «preken, lief kind. Langer niet. John kan ma daar na naar bed helpen." „Heueoh?" vroeg se, terwijl as tracht te de onrust ln haar etem en haar bou- dins voor hem te verbergen. „Ik beloof het je." „Mr. Howard." ging Merton voort, toen ze weer allmn waren, „ik wil van deze gelegenheid gebruik maken om U een tweede versoek te doen. Wilt U zich belasten met den verkoop van mijn verzameling, als ik gestorven ben?" „Kom, Mr. Merton." ,,'t Zal niet zoo heel lang meer du ren, Howard, dat voel ik duidelijk. Wil je het doen?" Howard stak den ouden man de hand toe. „Ja, Mr. Merton," zei hij eenvoudig. „Dank js, Howard. Ik zal morgan mijn vriand Payne die notaris ia. laten ko-' men om de verslechte documenten daar voor te laten opstellen. Wilt U nu even voor John schellen?" Leelie Hpward bracht een onruatlgen nacht door. Steeds keerden zijn gedach- ten terug naar het meisje, dat hier haar Jeugd versleet bij aan zelfzuehtigen ouden man, die in alles ontzien moest worden. Eigenlijk had hij alleen om haar het voorstel Tan Merton aangeno men en juist dit feit stelde hem nu voor «en uitent moeilijk dilemma, want, wat bij het meisje nog slechte een ver moeden gsweeit was, was voor hem mil Mktzheld. Eta poet doel na do voorwerpen in de kamer, waarin hij met Merton gezeten had, waren verval- schlngen. Hij vu, nadat Merton door den huisknecht weggebraoht was, in ds kautr gebleven, ia de hoep dst hij het meisje nog even zien zou en terwijl hij wachtte, had hij ds overigs kunstvoor werpen onderzocht. Er was voor hem geen twijfel aan, dat ongeveer de helft ervan rervalechingen waren, uitstekende vervaleohingen overiien», die dikwijls •sa ksnnsr in twijfel konden brengsn, De echte stukken waren over het algemeen van vrij groote zeldzaamheid sn bevon den zich in goeden etsat. Merton moest zich bij zijn aaukoopen geheel door >Un gevoel hebben laten leiden, meende hij en daar hadden zwendelaars natuurlijk een dankbaar gebruik van gemaakt. Voor hem zelf waz de toeatand hier door zeer onaangenaam geworden. Als hij zijn woord tegenover het meisje hield zou hij noodzakelijkerwijs een valache expertize moeten maken. Hoe hii hier ook over dacht, hij kon tot gesn besluit komen. De esnige weg, die hij sas, was, er den volgenden dag met den advocaat over te spreken. Deze zou wellicht esn uitweg uit deze moeilijkheden voor hem kunnen vinden. Ook hij was met zich zelf in tweestrijd, of hij hst meisje nu reede de waarheid omtrent de verval eohingen moest meedeelen. Grace loste •venwel zelf dit probleem den volgenden ochtend voor hem op. Howard was vroeg opgestaan en had vanuit zijn venster de zon boven de bos- schen zien opkomen. Daarna was hij naar beneden gegaan en had de groote deur, die op het terras uitkwam, open gevonden. Op het terras stond het meis je. Zij hoorde zijn voetstappen en draal de zich om. „tJ al, Mr. Howard?" zei ta. Londe- naars houden over 't algemeen niet van vroeg opstaan dacht ik.'7 „Dan ben lk een uitzondering, hs'm DaviN. Ea lk ben heel Mij. dat ik TJ nu julat bles tref. Kunnen we ergens on gestoord praten?" „We kunnen esn stuk den weg afloo- pen, indien U daar niete tegen hebt." Toen ze op esulgea afstand van het huls waren, vroeg het meisje. „Hebt U al leis ontdekt, Mr. Howard? Zijn mijn vermoeden* waar?" Howard hoorde den angst in haar etem ea viet niet wat te antwoorden. „Weest U ln hemelsnaam eerlijk tegen me, Mr. Howard. Onsekerheid ia nog erger dan de ergste waarheid." „U hebt gelijk," antwoordde hij na •enige oogenbiikken nadenken. „Het ie het beste voor ons beiden, dsn toestand duidelijk onder de oogen te sten. Onge veer de helft van hetgeen ik gister bs- keken heb, ie valech." Het meieje etond «til en staarde voor zich uit. Eindelijk draaide ze zich naar hem toe, „Weet U het heel zeker?" „Absoluut. Er ie voor mij geen twij fel aan, En nu heb ik U nog ieta te zeggen. Voor ik iete meer wiet omtrent de vervaleohingen, dan hetgeen U als •en vermoeden had uitgesproken, vroeg Uw som mij, een expertise te willen ma ken. Ik heb hem dat beloofd. U kunt mij nu natuurlijk zeggen, dat U mij ge waarschuwd hebt, maar eerlijk gezegd, geloofde ik niet, nadat Uw oom mij dat eerste beeldje had laten zien, dat er meer dan enkele twijfelachtige stukken zou den zijn, die wel in iedere verzameling voorkomen. U zult me moeten toegeven, dat ik nu tegenover een voor mij zeer onaangename kwestie sta." „Ik had ook niet vermoed dat het zoo erg zou zijn. Mr. Howard. Ik kan U nu natuurlijk niet aan tJw belofte houden. Arme ooml" Howard zag, hoe haar de tranen ln de oogen sprongen. Hij streed in zijn binnenste een korten, moeilijken atrijd tuseohen sijs eergevoel ea fijt mede* lijden ree? het meieje. Sinterklaas gaat straks weer strooien In djen wond'rea w nteraacht, Als zoo menig kimderwsnschje Weder op vervulling wacbt. Met zijn welbekende schimmel En zijn knechtje, zwaar beltin, Zal hij, alom vreugde brengend, Langs zoovele huizen gaan. Sinterklaas I bij al het goede Dat ge 5 December doet. Mogen wij u dit verzoeken: Maak het met de armaten goed! Als ge op Uw groote zwerftocht Zeeg'nend gaat van huis tot huis. Vul dan ook het kinderklompje In de nederigste kluis. Milde gevers kier te lande, Sint doet esn geroep op UI Als ge velen wilt verblijden. Wacht dan niet, maar doet het nul Want de S nt kan ook niet itrooien Zonder speelgoed, zonder geld, Zorgt dus dat hij door Uw mildheid Daartoe wordt in staat gesteld. Talloos vele kinderhandjes Wlorden straks weer uitgestrekt, Al die speelgoedwinkels hebben De begeerte opgewektI Weeet den goeden Sint behulpzaam Dat zijn sak eerst wordt gevuld; Weet dat gij, door vreugd te schenken Zelf ook vreugd verwerven zult. boot voor Boulogne. Ik bleef in hunne nabijheid dralen, hoopte hem aan te spreken, maar kwam er met too. Een paar vrienden hadden sioh bij ban ge voegd on toen begaven allan s eb in een besloten groep naar den trein. Ik nam haastig een kaartje naar Fol kestone in de hoop hem op het schip te ontmoeten, voordat dit wegvoer. Maarte Folkestone ging hij met zijn vr.enden vóór mij aan boord n verdween ln een groote luxe hut. Blijkbaar waa het e«n zeer rijk heer. Opnieuw waa hij mij dua ontglipt. Ik waa echter besloten eveneens de vaart te ondernemen, daar ik zeker waa, dat hij zoodra de boot varende was, de damee zou verlaten en voor een loopje op het dek komen. Ik had juist geld genoeg bij me voor een enkele reis naar Boulogne, maar niete had me in mijn besluit kun nen verhinderen. Tegenover dekajuit deur ging ik etaan en wachtte. Na een half uur opende zich de deur en trad hij near bu.ten echter met het kleine meie je. Zoo heftig begon mijn hart te klop pen, dat het scheen, aleof de boot ar sterker van deinde dan de «chroeven be werkten. Het gezioht wee niet te loooht- nen; het geheel geleek ale een baar op het andere. Hij keek me aan en ging de trappen op naar het bovendek. Nu of nooit, klonk het in ma „Pardon meneer"» stamelde ik, „maar soudt u zoo goed willen zijn mij uw via tekaartje te .geven? lk sou om zeer gewiohtige redenen, met u in oontaot1 willen komen. Hij scheen zeer verbaasd, wat heel begrijpelijk waa, maar hij voldeed aan mijn versoek. Met bu tengewone aan dacht haalde hij zijn aak-portefeuille voor den dag, overhandigde mij zijn kaartje en haastte zioh toen met het kleine melske verder. Het waa buiten twijfel, dat hij mij voor een getroubleerd .menech aanzag, an overdacht, dat het verstandiger waa mij hst genoegen te doen dan mij te prikkelen. Met het kaartje In de hand ijlde ik „Ik aal mijn belofte houden, mies Daviaa," aal ui), aan baatja aohor. „Trou- wana, ar ia bij dit allee één lichtpuntje. Uw oom wil mij, indien hij komt te overlijden, met den verzoop van sun col lectie belasten. Als we «r voor konden zorgen, dat de expertise niet in vreemde handen komt, zou ik haar dan waar on middellijk kunnen vem.etigen." „Daar kunt U op rekenen, Mr. Ho ward. Spreekt U hier ln leder geval met notaria Payne over. U kunt hem in alle opzichten vertrouwen en hij zal U den besten raad geven, lk denk, dat hij van- daas of morgan wel zijn gewone bezoek zal brengen." „Uw oom zou hem vandaag hier la- tan komen, om die verkoop-machtiging nu reeds op te laten stellen." .Heerlijk," riep se uit. Nu zal allea wel in orde komen, lk kan U niet zeg gen, hoe dankbaar ik U ben, Mr. Ho ward." Het lachje om haar fijn gevormden mond en de blik, die hij opving uit haar oogen. waren hem op dat moment oen meer dan voldoende bolooning voor het beetje gewetenswroeging, dat hij nog voelde bij de gedachte aan hetgeen hij ging verrichten. „Laat ona nu naar huls terugkeeren, Mr. Howard. Oom slaapt eleoht en ie altijd vroeg op. Hij zal wel blij zijn, U al klaar ta vinden." Werkelijk lag er een trek van blijde verrassing op het gezicht van Mr. Mer ton, toen Grace en Howard de kamer binnen traden. „Laten we direct gaan ontbijten, Gra ce, ale Mr. Howard er niets op tegen heeft. We kunnen dan etrake onge stoord doorwerken." Howard had geen enkel bezwaar. De ochtendlucht had hem hongerig ge maakt. Mr. Merton maakte naar zijn zin te veel haaet met bet ontbijt, want hij begreep wel, dat hij weinig meer van het «eiije icu ilea, ate hij eenmaal met naér een verlaten hoekje van het sehip en la* den naam. Het draaide me voor de oogami mijn hoofd tolde.... waatof hei kaartje etond: mr. Ormoad Waad, met »am adres in Pittsburg U.S.A. „Ormond". Ik woonde in de Ormond- etraat en in de Ormondatraat etond lijn portret op de muren. Ik herinnerde me plotseling niete meer, totdat ik in een ziekenhuis in Bou logne me terugvond. Daar lag lk volko men uitgeput, «enige weken lang en ben eerst sedert een maand, hier terug". Ik betrok weer mijn oude woning ln de Ormondatraat en stelde van allee in het werk om wat meer over dezen Amerikaan te weten te komen, met wiene levea ik op zoo myster.euse wijze oontaot had gekregen. Ik schreef naar Pittsburg. Ik schreef naar Amerikaan- sche dagbladbureaux. Ik zocht het ge selschap van Amerikanen te Londen. Maar allea, wat lk te weten kon ko men, wat dat hij millionnair was uit Engelsohe ouders geboren, die in Lon den geleefd hadden. Maar waar? Op de ze vraag kreeg ik geen antwoord. En zoo verging de tijd tot gietermor gen. Ik was vermoeider dan gewoonlijk naar bed gegaan en sliep lang. Toen ik ontwaakte, icheen de zon in de kamer. de colleotie bezig waa. Voor se begonnen herinnerde Howard er zijn gaztbeer aan, dat hij nog venige telegrammen te verzenden uad. „Randall gaat direot naar Shrews bury, notaris Payne halen. Hij zal ze van daar uit versturen. Hebt U mis schien nog een brief te verzeudeu?" „Neen, dank U, de telegrawraoa zijn voldoende." Toen begon het werk. In hst bogin viel het hem moeilijk, met den enthou siasten ouden verzamelaar in te moeten stemmen, als deze opgewonden geraakte over een object, waarvan Howard zeker wiet, dat het Hen vervalschina was, maar Merton scheen dit niet te bemer ken en langzamerhand begon hij zich in zijn rol in te leven. IZoo brak "onge merkt de lunchtijd aan en toen Graoe hen kwam halen, had hij zijn aanteke ningen over het grootste deel der verza mel' ng in dat vertrek reeds klaar. „Mr. Payne ie er reeds een half uur," zei het meisje. „En het heeft ine moeite gekost, hem over te halen, U niet te •toren." In de eetzaal werd Howard aan den notaria, een kleinen, gezetten man met Ik 8«*«1 ter te zijn en wiet zelfa Mr. Merton een blozend vriendelijk gezicht, voorge steld. Mr. Payne bleek een gezellig pra- voor eenigen tijd d'ane stokpaardje te doen vergeten. Ze waren nauwelijks ge reed, of zijn gastheer zei: „Ik zou liefst nu direct de zaak met U in orde willen maken. Mr. Howard," maar Graoe kwam energiek tueechenbeide. „Eerst Uw middagslaapje, oom." Hij bromde wat, maar se bleef op haar stuk staan en steeds doormoppe rend. reed hij de eetzaal uit. Howard maakte van de gelegenheid een dank baar gebruik, den notaris lijn moeilijk heden uiteen te letten. (Wordl temlgd.)

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1933 | | pagina 3