•iv
Stadsnieuws
A Kerkboeken
Schoonmaak
Telegrammen
Van Rondom
Mengelwerk
HONIG'S GROENTESOEP 6 borden voor 20 ets.
FEUILLETON.
Voor de belastingontduikers.
I
EERSTE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT, Schoonhovinich. Cour.nl
VRIJDAO J MAART 1934.
j
BEMEENTERAAD.
Pt gemeenteraad vergadert Maandag
ft Maart, nam. 2 uur, ter behandeling
van de volgende punten:
1 VaatateUing der raadanotulen van
29 December en 29 Januari. 2 Ingeko
men atukken. 8 Benoeming van een re
gent van het Oer. Weeshuis. 4 Vooratel
U>t verlaging der woninghuren. 5 Adree
van den heer J, Klip, houdende verzoek
aan hem te verkoopen een «tukje grond
voor den bouw eener woning. 0 Vaststel-
ling kohier hondenbelaating dienat 1934.
7 Adrea van den heer J. H. Suur alhier,
houdend® verzoek te verkoopen een atuk
grond, gelegen aan de Prjnaea Jullana-
■traat-Willem de Zwijgeretraat voor den
bouw eener woning. 8 Wijzigingen der
gemeentebegroting dienat 1933 en 1031.
9 Afrekening der vergoeding, bedoeld bij
art. 101 der L.O. wet over de jaren 1028
—1980, 10 Vooratel omtrent vernieuwing
kaageldleening, 11 Vooratel omtrent be
ach ikbaaratelfing van een bijdrage voor
extra ateun aan werkloozen over 1934.
12 Eventueel verder voorkomende zaken.
REGENT WEESHUIS.
In verband met het niet-aannemen zij
ner benoeming dooT den heer J. B v. d
Pauw, bevelen B. #n W. den raad thana
ter benoeming.aan: 1. den heer O. Re-
horst; en 2. den heer F. v. d. Bogerd.
EXTRA HULP AAN WERKLOOZEN.
Het Nationaal Qrieie comité heeft een
circulaire gezonden aan het gemeente-
beatuur, betreffende de extra hulp aan
weryoozen, en deelt daarin mede 50
van e«n bedrag, berekend naar f 4.20 per
werklooze ter plaatae, te zullen beaohik-
baar stelle», indien de gemeente oen
overeenkomstige bijdrage verleent. B. en
W. stellen voor, daartoe over te gaan.
Op de gemeentebegrooting ia voor dit
doel reeds een bedrag van f 500 uitge
trokken.
KERKRESTAURATIE.
Het restauratiewerk aan de Ned. Herv.
Kerk loopt op xijn eind. Het koor ia ge-
hiel hersteld, de vloer ia gelegd, men ia
nu alleen nog bezig den'boel schoon te
maken en op te runnen. Aan het inwen
dige van de kerk zelf behoeft niets meer
gedaan te worden. Met het herstellen
van den toren hoopt man dazen zomer
nog klaar te komen.
Aan hat eind van déze week zal de
overdracht aan de burgerlijke gemeente
plaata hebben, waarna over ongeveer 3
weken de officieel® overdracht door de
gemeente aan de kerk geach'edt.
Ook naast hst kerkgebouw wordtn da
keettn en schuttingen afgebroken, de bo
dem wordt van ateenen, enz. bevïijd an
alles duidt op het lang verbeidt einde
ven de reetauratie,
VERKOOP GROND.
Naar aanleiding van een desbetref
fend verzoek etellen B. en W. den raad
voor aan den heer J. Klip te verkoopen
een «tukje grond, gelegen aan den Car-
melietenitraat. De aanvrage itaat in
verband met de voorgenomen afbraak
van een onbewoonbaar verklaarde en
den bouw van een nieuwe woning.
KOHIER HONDENBELASTING.
B. en W. bieden den raad ter vaststel
ling aan bet kohier der hondenbelasting
1984 tot een totaal bedrag van f 822.—.
WERK OPGEDRAGEN.
De arohiteot O. van der Sijde heeft
den bouw van twee middenatandewunln-
gen onder de gatoeents Willige-Lango-
rak gegund aan de heeren A. Bakker,
Ammerztol (metselwerk), P. de Leeuw
den Bouter, Ammerztol (timmer- en
emdawerk), A. Verzluiz, Lopik (schil
derwerk), Th, Ponaioen, Sohoonhoven
(lood- en zinkwerk) en H. A. de Lange.
Sohoonhoven (eleotrioiteitewerk)
SCHOONHOVENSCH ZIEKENFONDS.
Op vergaderingen, die vereeniglngen
hier ter stede uitschrijven, ia het besoek
in den regel niet bijsonder groot. Een
uitzondering op dezen regel maken ech
ter de vergaderingen van het Sohoonho-
venach Ziekenfonds. Da Woensdagavond
in het Nutsgebouw gehouden jaarverga
dering van dit fonda mocht zich dan ook
weer in een groote opkomet verheugen.
De voorzitter, de heer G. Peerbolte,
heette alle aanwezigen welkom en zei, dat
de taak, die hem heden-avond wachtte,
zeer vergemakkelijkt was. daar alle ge-
ainnen reeds een jaarverslag hadden ont
vangen en zij zich reeds op de hoogte
hadden kunnen stellen van de verrichtin
gen van het fonda. Het verheugde apr.
dat de leden aich hadden kunnen over
tuigen dat de finanoieele toestand van
het fonds van dien aard ja, dat het be
stuur met trots daarop kan wijzen *8pr.
bracht dank aan de medici, bestuur
en boden, en aan allen die hun krachten
gewijd hadden aan den groei van hei j
fondz.
Hierna las de 2e secretaris, do haar A
v. d. VJiat, de uitgebreide notulen der
vorige jaarvergadering, wolke inder ap
plaus en zonder op- of aanmerkingen
werden goedgekeurd.
Bij de behandeling van het verslag van
den penningmeester, den heer W. Boa
man, informeerde een leden, wat be
doeld werd met eventueelon strijd met de
Mij. van Geneeskunde. De voorzitter
lichtte toe, dat het 8choonhovenscn fonds
ook federatief aangesloten is. En hoewel
Sohoonhoven, gezien de onderlinge sa
menwerking, welke bestaat tuisten da
medici en het fonda, waarschijnlijk wol
buiten dien strijd zal blijven, weet men
toch niet, op welke manier het iondi aich
te weer zal moeten stellen. Spi Illus
treerde dit door er op te wijzen, hoe het
liekenfondi In Utrecht tot atrial gedwon
gen werd en alle contraoten moest verbro
kt». Dit fonds werkt «hans echter met
groot fueoee met 8 eigen doktoren en
I apotheek. Het 8. Z. «al geen strijd zot-
I ken, doch voor onbillijke wcnzchen zal
het bestuur niet wijked. De eisch, wolko
nog al eens gesteld wordt door de Maat
schappij voor Geneeskunde to. het vor
men van een parenihetisch bestuur, is
voor het fonds en eenenmalo onaanne
melijk. Het staat vast, dat "en dergelijk
bestuur onmogelijk de belangen der aan
gesloten vereeniging kan ba iartigen, daar
elke uitbreiding financieel nadoel botoe-
kent voor de dan fungoerende bestuur
ders. Tot dergelijke onbillijke wenaohen
behoeft het echter hier ter stede niet te
komen, daar het bestuur olk geschil in
de allereerste plaata m overleg wcnschl
op te lossen. De onderlinge strijd van
ziekenfondsen eener- en de Maataoh. van
Geneesk. anderzijds, henfl intusschen
reeds de aandacht der regeering. Minis
ter Slotemaker de Bruine zal de Kamer
oen wetsontwerp doen toekomen, ten doel
hebbende, dezen «trijd onmogelijk te ma
ken, daar deze net strookt met het alge
meen belang.
Ne deze uiteenzetting volgde een be
spreking van het verslag van de controle
commissie, dat onder dankzegging werd
aanvaard.
Daar voor den heer W. Bosman, af
tredend bestuurslid, op den reglemen
tair daarvoor vastgeatelden tijd goen an
dere candidaten waren gesteld, word deze
aldus herkozen.
Het volgende punt der agenda, n.l.
verkiezing controle-oommiizio, vereizchte
eenige toelichting. Was reglementair vast
gea.eld, dat elk jaar de geaeele commis
sie op één na aftrad, het was inmiddels
aan het beetuur gebleken, dat deze wis
seling niet in het belang van oen doel
matige controle was. De administratieve
werkzaamheden van den 2en secratariz,
den heer v. d. Vilzt, zijn boven alle lof
verheven, zei epr., de financieele en sta
tistische administratie vereischen oen
groom kunde op dat gebied. Vandaar dat
het bestuur zeer gaarno zag, dat deze
commiss.e zou bestaan uit personen, die
verstand van boekhouding hebben. Het
was daarom gewenacht, dal deze com-
m.ss:e niet elk jaar in haar geheel aftrad
doch telkens één lid, zoodat tooh geregeld
andere personen in de commissie zitting
uemen. Dat voorstel werd bij acclamatie
aangenomen en thans had de verkiezing
plaat^ van één lid de contr. commissie.
Qekozsn werd in de plaats van den heer
J. P. Faaij (aftr.) de heer J. T. de
Groot.
Op vragen omtrent wijziging in de be
palingen van den tandarts, gaf de voor
zitter een uiteenzetting dezer situate. De
(eden zijn in den vervolge vrij naar den
tandarts te gaan, wanneer «ij willen, met
inachtneming van de spreekuren Verder
komt de wijziging hierop neer, dat de ge
heel® tandheelkundige behandel ng, uit
gezonderd gebitten en zenuwbehandeling,
voor rekening van het fonds komt, Terug
betalingen geschieden niet meer als voor
heen per 3 maanden, doch loopen billijk
heidshalve over een geheel jaar. Do le
vering van gebitten ligt buiten de be
voegdheid van het bestuur, Eventueel®
inlichtingen of klachten dienaangaande
worden verstrekt ten kantore.
Hierna kwamen eenige bestuursvoor
stellen aan de ordo.
De vcjoraitler deelde mede, dat als uit
vloeisel van een in ben vorige vergadering
gedaan verzoek, met de doktoren «en be
spreking had plaata gehad. O.m. was be
sproken om het fonds uitbreiding te ge
ven wat betreft verstrekking van medi
camenten. Er was nu een regeling
getroffen, waardoor de recepten voor 95
pCt, voor rekening van het fonde zijn en
verder, zei «pr., en dit ie een unicum in
Nederland, worden de overige 6 pCt. ver
deeld in twee groepen, waarbij groep A
(insuline, levarinjeoties en sera) geheel
voor rekening van het fonds zijn sn groep
B (waaronder o.m. vallen medicijnen
voor hartziekten) voor 40 pCt. voor re
kening van het fonds komsn.
Nog wss «en aohrijven ingekomen van
doktoren, tandarts en apotheker, waarin
dese versoeken, twee van hun te mogen
aanwijzen, die dan een advizeerende stem
in het bestuur hebben. Het bestuur stond
tegenover deze vraag niet afwijzend en
atelde er prije op, dat ale op medieoh ge
bied een of ander behandeld moet worden
er dan e«n dokter ter vergdering aanwe
zig ia, of wanneer het de apotheker be
treft, b.v, de apotheker.
Op een vraag, of deze adviezen bindend
waren, antwoordde de voorx.tter ontken
nend.
Hierna werden beide bestuursvoorstel
len met algemeene stemmen aangenomen.
Bij de rondvraag werd o.a. geïnfor
meerd naar de samenwerking met Het
Groene Kruis, naar het verloop van de
kwestie met Noaokomoa en naar de mo
gelijkheid voor restitutie bij hoogtezon-
bestraling. De voorzitter kon alle vragen
naar genoegen beantwoorden.
Nog informeerde een lid waarom flee-
«chen bij de apotheker* Vrerdsn terugge
bracht, terwijl een hdog bedrag voor om-
bal lage in het financieel verslag voor
kwam. De voorzitter antwoorddb hierop,
dat dit een f&tit van de leden was, dtur
de apotheker op geenerlei wijze recht op
teruggave kan doen gelden. Alle embal
lage bekostigt het fonds.
Hoewel tijdens de besprekingen was
gebleken, dat de leden het werk van het
bestuur waardeeren, bracht aan het eind
der vergadering een der aanwezigen open
lijk hulde aan dit bestuur Yoor zij^
actief an accuraat werk, in het belang
van het fonda.
Da aanwezigen toonden doOr luid ap
plauz hun instemming met de waar
deerende woorden.
De voomitter deelde mede dtt ter bevor
dering vnn het verisderlngbesoek het
beetuur temeend hsd san dsse vet gade
ring een attractie te moeten verbinden.
Daarom hadden alle aanwezigen bij het
binnenkomen een lot ontvangen. Er was
een verloting georganiseerd met een 70-
tal prijsjes, bestaande uit rollades, worst
kaas en sigaren. Na loting keerden een
groot aantal leden met een dener prijs
jes huiswaarts.
vBf maar één adres
Boekhandel J. DE VEN
Wi|dstraat 4 - Gouda
OUDERAVOND.
Als gewoonlijk bestond voor de leden
vergadering en ouderavond van de
„School met den Bijbel" Woensdagavond
een goede belangstell ng. De voorzitter
van het bestuur, de heer W. Hooijkaas,
heette allen hartelijk welkom, liet zingen
Psalm 68 10, las Matth. 18 111 en
ging voor in gebed.
Nadat de secretaris, de heer G. Bouw
meester. de notulen gelezen had, bracht
hij een uitvoerig verslag over het 48ste
schooljaar uit, waarin o.a. gememoreerd
werd een verbetering van den beneden-
wand van een der lokalen, die zoo goed
voldeed, dat ze ook in de andere lokalen
zal worden aangebracht. Dit verslag be
vatte ook een geschiedenis van een der
oud-leerlingen, voor wien het chr. onder
wijs na meer dan 25 jaren ten zegen
werd.
Uit het verslag van den penningmees
ter, dsn heer C. de Rijk, bleek, dat de
school er financieel zeer gunstig voor-
stsat.
Op vooretel van den heer A. M, Niau-
wenhuieen werd besloten, het nazien der
boeken voortaan te doen geschieden vóór
de jaarvergadering, inplaata van daarna
Bij de bestuursverkiezing, die hierna
volgde, werden de heeren W. Hooijkaas
en G. H Kuilenburg, herbenoemd, die
beiden hun benoeming aannamen.
Na afloop der huishoudelijke werk
zaamheden. verschenen de leerlingen der
hoogste klassen ter vergader'ng. Enkelen
hunner lazen een opstel, door een der
andere leerlingen gemaakt, voor en zon
gen daarna vier-stennmig verschillende
liederen.
In de pauze werden ververachingen
rondgediend; er was gelegenheid de
handwerken der leerlingen te bezichtigen,
en het schriftelijk werk werd aan de
oudera uitgereikt.
Na heropening was het woord aan den
heer G, van den Heuvel te Voorburg, die
een en ander vertelde over het onderwijs
aan hst Chr. Instituut Effatha, voor
doofstomme kinderen aldaar.
Met «en herinnering aan de geschie
denis van den barmhartigen Samaritaan,
w ens naam onbekend is gebleven, doch
wiens taak een blijvende Is, schetste «pr.
de ellende vam\ doofstomme kinderen
Doofstom beteekent alleen zijn te midden
van de medemenschen; alleon zijn, als
moeder vertelt; alleen zijn, als anderen
spelen; gescheiden leven van de wereld:
niet genieten van muziek en zang; de
eeuwigs stilte; los ook van de geestelijke
dingen en los van het evangelie. D.t al
les is een ontroerende werkelijkheid.
De groote compon'st Bach zeide eens,
dat het mooiste geluid, dat hij kende,
was het stamelend noemen voor het eerst
van den vader- of moedernaam. Wat is
het dan ook voor ouders ontzettend, als
de vreeselijke werkelijkheid, dat een kind
'doofstom is, tot hen doordringt.
Spr. herinnerde aan het verhaal uit de
evangeliën, dat Ghriatue een doofstom
me ganss; hij zeide, dat sr honderden
jaren na Christus waren verloopen, eer
er voor deze bezochten iets gedaan werd
De wetenschap kan het doove oor niet
openen, wel het doove kind het gebruik
van de tong leeren, waardoor het In aan
raking met de geestelijke wereld kan ko
men, omdat het de beteekenia der woor
den leert kennen en de woorden van de
lippen leert lezen.
Na deze inleiding vertelde «pr. bij «en
groot aantal lantaarnplaatjes over onder
wijs en hu'evezting op „Effatha" te Voor
burg. Twee groote gebouwen huisvesten
thans ongev. 125 leerlingen, de meesten
intern. D« kinderen "komen reeds vanaf
8- a A-jarigen leeftijd, hoe vroeger des
te beter, en worden dan opgenomen in
een voorbereidingeklas, na het volgen
waarvan, 7 jaar besteed wordt aan het
aanleersn der taal. De plaatjes toonden
gebouwen, eet- en slayzalen, schoolloka
len en speelterrein.
Met groote aandacht werd een en an-
heid was om t bet auppletiefonds der
der gevolgd, waarna tenslotte gelegen-
slicht'ng t# steunen.
Nadat de leerlingen nog enkel# liede
ren hadden gezongen, sloot De. J. Hoek
stra den uitstekend geslaagden avond.
OUDERAVOND VAN DE OPENBARE
SCHOOL.
„De aanhouder wint". Dit is wel het
sterkst bewezen in de gisteravond gehou
den ouderavond der openbare school in
het Nutsgebouw. Dank zij de volharding
en de zorgen van het nieuwe hoofd, den
heer Monshouwer is deze avond in te
genstelling met da vorige, in alle deelen
geslaagd. De opkomst was groot: puim
180 ouders waren aanwezig.
- De voorzitster van de OudercommUsie
mevrouw Intveld, opende met enkele
woorden van dank aan „het adres van
den heer Monshouwer, voor zijn ^ijver,
waardoor deze avond zooveel betW 'vas
dan de vorige ouderavond, en aan den
burgemeester voor zijn aanwezigheid.
Vervolgens droeg mevYouw Allatf een
lkomstgiMUc.it voor, dat zeer in den
i\ak viel.
Dtfvleerlingen der beide hoogste klas
een zengen eenige bekende liederen, zoo-
als o.V „Sarie Marijs" sn „Limburg,
mijn v&derland", die rondom esn .geïm
proviseerd kampvuur gezongen Wérden.
Bet zenggedselte werd gesloten met NH«t
Avondklokje". Twee leerlingen, H. Let
ting en J. Hoornaar droegen nog een
paar geestige voordrachten voor.
De notulen van d^n.vorigen ouderavond
gehouden 11 December 1931, werden on
veranderd goedgekeurd. Er waren toon
aanwezig 80 ouders, Na deze formaliteit
was het woord aan het hoofd, den heer
Monshouwer.
Spreker wees op het nut en den strijd
van het openbaar onderwijs en de voor-
oordeelen, die overwonnen moesten wor
den. Er is zoo weinig belangstelling voor
onze school, zeide spreker, en toch heb
ben wij die noodig. Wij trachten de J»inT
deren te maken tot levende, zelf denken
de menachen. Dit ia moeilijk door de
groote verscheidenheid van karakters.
Dikwijls is eerst een botsing tusschon
onderwijzers en leerlingen oorzaak tot
een contact met de ouders. En dit is
juist verkeerd. De groote opkomst van
dezen avond is 't bewijs, dat de openbare
school nog niet verloren is, ondanks hen
die dit onderwijs bestrijden. Men heefc
beweerd dat de openbare school een
godsdienstlooze school is. Niets is min
der waar. Als wij vanuit de welken uit
een vliegtuig neerzien naar beneden dan
zien we daar menachen wriemelen, die
beweren „allemaal gelijk te hebben" zoo
als Felix Timmermans terecht opmerkt.
Wat is dan godsdienst? De godsdienst is
geen kerkelijk streven van een bepaalde
partij, godsdienst is algemeen, evenals
God alom tegenwoordig ia. Bij aard
rijkskunde en natuurkunde-lea wijs ik de
leerlingen op de grootheid en wijsheid
van den Schepper. Ook hooren ze bijbel-
ache verhalen. Dit noem ik godsdienst.
Wij voeden de kinderen op tot zelfstan
dige wezens, die zelf leven Sn niet ge
leefd worden. Niet hij leeft het langst
die 80 jaar wordt, maar die het krach
tigst leeft. Wij leeren onse issrlingen dt
gevaren van het leven kannen, en zii-h
ervoor in acht nemen. Dat is Chrlsttm-
doml
Na de pauze, waarin ververschingon
werden rondgediend, werd gelegenheid
gegeven tot het bezichtigen van het werk
der leerlingen, dat, wegens de belang
stelling, in twee ploegen moest gebeu
ren. Mevr. Allan maakte zich verder
verdienstelijk door grappige en geeotige
voordrachten, o.a. „Kereltje, Kleutertje
en de Piepert" en „De zoen", die alle ge
weldig insloegen. Ook de heer Monshou
wer vergast'e het publiek op enkele ge
dichten. „Oorlogswee" had hij in 1915
vervaardigd. Door talrijke grappen wist
hij den vroolijkën geest er den heelen
avond in te houden.
Bij de rondvraag bracht de heer Peer
bolte hulde aan den heer Monshouwer en
de oudercommissie.
Namens de ouders sprak daarop de
heer Slager, die de ouders en de achool
feliciteerde met een hoofd als de heer
Monshouwer. Tot slot kwam de burge
meester aan het woord, die sprak over
den band die op deze wijze gelegd wordt
tusschsn ouders en de school en ovor de
verdienstsn van het openbaar onderwijs.
Spr. had den heer Monshouwer leeren
kennen als een uitstekend hoofd, d'e in
de verwachtingen niet teleurgesteld
heeft.
De heer Monshouwer dankte den bur
gemeester en den heer Slager voor hun
waardeerende woorden. Na een woord
van dank aan het publiek, dat hij niet
in zóó grooten getale verwacht had, sloot
spreker de vergadering. Het was toen 12
uur. De in de pauze gehouden collecte
ter bestrijding van de kosten van dezen
avond bracht ruim f 43 op.
SCHOONMAAK EN HERLEVING.
Ds natuur herleeft, de economische
toestand knapt èp en de schoonmuak
nadert. De natuur kleedt zich in nieuwe
tooi, de zakenmenschen krijgen kistenen
pakken en de huisvrouwen zien begeerig
naar bezems, borstels sn nieuw behaag.
Ds heer Jan Brouwer kan haar hel
pen. Hij kreeg deze week een zoo groote
partij behangselpapier aan dat er ieder
huis in Schoonhoven mee behangen kan
worden. Om de voorraad te ontpakken,
had de heer Brouwer een deel van de
Haven noodigv Onder de advertentiön^
vindt men verdere mededeelingen hier
over.
WEERBERICHT.
Naar w&arnenvng in den morgen van
2 Maart
geeft menige hulsvrouw en meisje ruwe
en roode werkhanden. Deze worden weder
om spoedig gaaf, zacht en blank door
Purol.
MAJESTEITSSCHENNIS.
AMSTERDAM, 2 Maart. Voofr het Ge
rechtshof stond terecht een 45-jarige
metselaar uit Haarlem, verdacht van
majesteitsschennis.
Óp 20 Juli hield de Ned. Fascistenbond
een vergadering. De verdachte, lid van de
O.S.P., stelde een vraag, waarin hij de
kon. familie vergeleek met paraéieten. Hij
kleedde de vergelijking in in den vorm
van een vraag, (joah zijn bedoeling bleek
er duidelijk uit.
De Haarl. Rechtbank had verd. vrij
gesproken, doch het O.M. ging in hooger
beroep.
Het Gerechtshof veroordeelde verd. tot
3 maanden gevangenisstraf.
HET BOTERMERK.
DEN HAAG, 2 SWt. De Crisis Zui-
velcsntrale maakt bekend dat voor de
week van 4 t/m 10 Maart de prijs van
het Grisisbotermerk en van de vervoer-
vergunning voor buitenlandsche boter op
f 1 per K.G. is vastgesteld.
WINTER IN FRANKRIJK.
PARIJS, 2 Maart. Terwijl op vele
plaatsen de temperatuur sterk is ge
daald, wordt uit de omgeving van St.
Et enne een sterke sneeuwval gemeld.
Op verschillende plaatsen ligt de sneeuw
20 o.M. hoog en het verkeer met eommige
dorpen ie verbroken.
De wijzer zonder pijlpunt geeft den
stand van den vorigen "dag aan.
Verwachting tot Zaterdagavond:
Zwakke tot matige, aanvankelijk veran-
derlijke, later waarschijnlijk Zuidelijke
tot Zuid-Westelijke of Westelijke wind;
toenemende bewolking; aanvankelijk nog'"5
weinig of geen regen; waarschijnlijk iets
zachter.
Waterstand:
Schoonhoven hg. water 8 45 uur, 0.70 M,
Vreeswijk hoog water 7.35 uur, 0.94 M.
Keulen «tand 1.02 M., was 0.03M„
Maastricht 1 Maart 41.05 M., val 0.06 M.
Luchttemperatuur.
De temperatuur bedroeg hedenmiddag
12 uur in de schaduw: vg
42 graden Fahrenheit,
neeVrijdag 2 Maart: Op 19.14, onder
0.48. Laatste Kwartier Donderdag
8 Maart.
INGEZONDEN MEDEDEELINb
Willige-Langerak, 2 Maart.
Naar aanleiding van het ingezonden
stuk van Littel op 20 Februari, waarin
wij anders haast niets lezen als leugené 1
wegens gebrek aan bewijzen. Wat de
post f 180 betreft, die had door de roe-
kelooze koopers betaald moeten worden,
maar niet door de veiling. Dat de post
f 579 zoo ver gedaald is, hebben wij aan
Molenaar en De Gier te danken, maar
n.et aan Litteltje. Wat de woorden „leu
genaars en' lasteraars" betreft, plaats dat
beide op je naamkaartje, dan heeft het
volgens onze meening de rechte plaats.
Wat niet in Uw huis komen betreft, daar
over zijn wij zper voldaan; wij blijven
liever in de frissche>ucht.
Ten laatste verzoeken wij nogmaals om
de gegevens van Uw penningmeester
schap, of zit daar ook muziek m, dat je
die al bijna een jaar hebt gehouden? Of
durf je niet voor den dag te komen? Het
blijkt van neen. Wat de rentepost be
treft zijn wij aan Litteltje geen antwoord
verschuldigd.
HET BESTUUR.
(Adv.).
VERMISTE PAPIEREN IN DE
STAVISKY-ZAAK.
Terechtgekomen.
PARIJS. 2 Maart. De vermiste chéque-
kwitanties, die een rol spelen bij het on
derzoek in de Stavisky-zaak en die tot
nog toe nergens waren te vinden, zijn
thans plotseling in handen van de justitie
gekomen.
D® minister van buitenlandsche zaken,
Sarraut, verklaarde tegenover journalis
ten, dat de naam van den jongsten be
zitter dezer stukken op het oogenblik niet
kan worden genoemd.
Nader blijkt, dat de kwitanties in biti
waring zijn geweest bij mevrouw Sta-
visky, die ze daarna in andere handen
had aoen overgaan om ze te onttrekken;
aan de naspqringen van de autoriteiten.
WEDUWE 8TAVI8KY GEARRES
TEERD.
PARIJS, 2 Maart. De rechter van in
structie in de zaak Stavisky heeft na oen
langdurig verhoor van de weduwe Sta
visky bevolen haar in arrest te stellen.
AARDBEVING IN CHILI.
SANTIAGO, 2 Maart. De Zuid-Ghi.
leenscho Valdivia is door een aardbeving
geteisterd, die vier minuten duurde.
Te Temuco zijn agwftchokken van
minuut waargenomen. jv
De verbinding tusschen Santiago en
Validivia is verbroken, zoodat omtrent'
het aantal slachtoffers nog niets bekend
SNEL EN GEMAKKELIJK.
In Chicago is een nieuw snelheidsmoiK
ster gebouwd. Esn trein dis 105 K.ILj
pet uur rüdt en waarin men rustig en
gemakkelijk aft.
tweede blad.
NIIUWBBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT «choonhoveneehe Courant
VRIJDAO 2 MAART 1*84
door JAN KIJKUIT,
„Tindantliui in liug.nichtlg"
Ik heb van de redactie een briefje ge
kregen dat ik deze week maar een klem
siuK#o ruimte kan krijgen, omdat er een
ar LU ei van den Sehooniiovenschea ar
chivaris geplaatst zal worden.
„Wij verzoeken u, geachte heer Kijk
uit," aldus schreef de redactie, ons voor
deze weok een kort resumé te willen zen
den van hetgeen in uw familie is bespro
ken en alleen van hetgeen gezegd is over
kwesties van dringenden aard."
Daaraan heb ik me te houden en ik be
handel dus alleen één onderwerp van de
vele, die we in de familiekring hebben
besproken. Ik kies dat eene, omdat het
de Schoonhovensche Courant in het bij
zonder betreft.
U moet wet«n dat we een buurman
hebben, die een eigenaardige manier
heeft om zich uit te drukken. Hij noemt
of zegt ineens iets dat niet in het minst
verband houdt met hetgeen op dat oogen-
blik onderwerp van gesprek is en hij zegt
dat dan gewoonlijk op zpod&nige wijze,
d&t niemand er iets van kan begrijpen.
Hij kwam deze woek binnenstappen,
ging zitten en zei aanvankelijk niets. Ik
wist dat zoo'n houding botookende dat hij
iets op het hart had en dat hij het
op het onverwachts zou uiten. Ik begon
dus een praatje over allerlei; het weer,
de belasting, Hitïe? en andere openbare
vermakelijkheden, maar blijkbaar was
mijn buurman te zeer verdiept in hst
vraagstuk dat hij me sou voorleggen,
want ik kreeg met veel antwoord. Mid
den in 'n beschouwing van mij over aui-
gelingenyerpleging onderbrak hij me en
zei:
,,'t Was nogal raak hè."
Hoewel ik zijn manier van spreken ge
woon was, zat ik nu tooh wel verbaasd
en ik keek hem stom verbaasd en vra
gend aan.
,,'t Was raak", versterkte hij zijn mee-
ning.
Ik volgde de gewone wijze om te voor
komen dat hij in de war geraakte en
deed of alles mij volkomen duidelijk was.
Op die wijze zou ik te weten komen wat
geraakt was en waarmede.
„Ja, ja," antwoordde ik dus, „het was
flink raak."
,,'t Was van de krant ook niet netjes."
Nu moest ik gaan oppassen dat ik me
zelf niet vustpruatte en ik antwoordde
dus:
„Je moet zoo'n zaak altijd van twee
kanten bekijken."
„Natuurlijk," vervolgde hij, „van de
kant van de krant en van de kiesvoreeni-
gfng."
„Juist, juist," riep ik, hoewel 't mij
steeds duisterder werd.
„Nou zegt de kiusvereenlging dat het
bericht leugenachtig en tendentieus is
guwuest maar du krant zegt niks."
Nu begroop ik hut. Hij had het over
het geval Van der Hok in Ameide en nu
kon ik hom volledig inlichten.
„Kijk eens, buurman, ik laat in het
midden wie sr schuld aan heeft, maar
die publicatie van de klosvoreenlging,
waarin werd gesproken van leugenachti
gs en Vondontiouso persberichten, was er
geheel naast. Wanneer do vergadering
van <lo anti revolutlonnairs kiesvereni
ging juist was Ingelicht, zou ze zoo oon
verklaring nlut hebben afgegeven, Toon
het bericht over de handelingen van den
wethouder Van der Hek naar de Schoon-
ovensche Courant gemeld was, heeft de
redactie direct een verslaggever naar
\meide gezonden om te onderzoeken of
het bericht juist was. Die verslaggever
had opdracht in de eerste plaats te gaan
naar den heer v. d. Hek zelf en hem te
vragen of hij toelichting te geven luid
op het bericht. Dit is gebeurd en de heer
v. d. Hek heeft den redacteur goantwoord
■lat hij er niks had aan toe te voegen.
Hij erkende dus de juistheid van het be
richt. Als de vergadering van de kiesvor-
eeniging zulks had geweten, zou ze zeker
niet gezegd hebben dat de berichten ten
dentieus en leugenachtig waren. Nou jij."
„Als je 't mij vraagt zou ik denken,
dat de voorlichting aan de kiesvereeni-
ging gegeven, tendentieus is geweest."
HET KIND EN DE BOM,
John Wilmot stiet de deur van zijn la
boratorium open het gebouvtó» «tond,
voor de rust en voor d© veiligheïSf geheel
afzonderlijk en «tapte den tuin in.
Hij liep naar den ouden ®ik. waaronder
zijn vrouw zat.
Zij keek op. wat verrast; hij vu ia
geon drie dagen buiten zijn laboratorium
geweest hij had er gegeten en gesla
pen, en zich verdiept in zijn werk
werk, dat zij niet begreep en niet waar
deerde.
Een kleine jongen, een jaar of zes oud
hun eenige kind speelde op het
gras. Een beetje zenuwachtig jrep ze
hem bij zich. Eéns had ze gedacht, dat
haar man hartstochtelijk van zijn kind
hield, maar nu leek het, of ook het kind
was opgeofferd aan de rustelooze jacht
der wetenschap.
„Ik heb V zei hij heesch.
„Je.uitvinding?" Lilian Wilmot
haalde diep adem, bijna oen schrik.
..Ja ik heb 't gevonden waar ik
al die maanden naar gezocht heb. Be
grijp je, wat dat beteekent? Ik heb me
afgetobd en ontelbaar dikwijls mijn leven
gewaagd 't Is een strijd met den dood
geweest."
„Een doodend geheim," zei ze zaoht.
„Je hebt vóór den dood gewerkt niet
met hem geworsteld. Je bent zijn bondge
noot."
Ze knoop zenuwachtig ds handen sa
men.
„John", riep ze uit, „heb ik je niet gs-
emoekt en gobodon. om van d!e ontzotton-
do onderneming af te «Ion? 0, wat hor-
innor ik me nog goed, dat je me voor 't
eerst «prak over dat nieuwe ontploffings-
middol zóó verzchrikelijk was 't, dat
Jo or de working bijna niet van beachrij-
von kon, ,,'t Zal heele legers vernietigen,"
zei je, „de «terksts gebouwen zal 't uit
elkaar slaan, alaof 't eon leegs «isrdop
was." John, ik heb 't van begin af ellen
dig gevonden. Ik wist, hoeveel gevaar js
sslf, om het uit ts vindon,,,,"
„Je dacht niet aan mij," viel hij haar
knorrig in de rede, „Js daoht aan ds
menauhheld."
„Ja," risp s«, „ik vroeg js om «r mss
op ts houden, terwills van ds mensch-
beid. Is 't niet afgrijselijk, een nieuw wa
pen in handsn te geven aan degenen, dis
hun medemenschen willen dooden? Het
leven is ons nist gegeven om 't bij ande
ren te verwoesten."
„Interesseert het je dan niet?" vroeg
hij langzaam, „wat 't voor ons beteekent?
Roem voor mij, Lilian, en fortuin voor
ons samen."
„Dat wil ik niet," zei ze opgewonden,
„als 't voor zoo'n prijs gekocht moet
worden."
„Enfin," zei hU, „voortaan hebben we
in ieder geval genoeg. Zoodra mijn uit
vinding bekend is. kunnen we ons ver-
oorlooven, wat we willen. Dat zegt voor
jou toch ook wel iets? Er ligt nu op mijn
tafel in het laboratorium een kle no mo
talen bal, maar die bevat de sterkste
springstof, die ds mensch ooit gekend
heeft Mijn uitvinding mijn uitvinding!
Als ik 't zijn gang Het gaan, zou 't hij
keek op zijn horloge over een paar mi
nut«n ontploffen."
„John!" De vrouw stond op van haar
stoel. „Je wilt tooh niet zeggenZe
brak den zin af, boog zich over het kind.
en gaf bet snel bevel, weg te gaan, een
ontzettende angst voor zijn veiligheid
overweldigde haar.
„Ga jij op 't gras bij de keuken spe
len. Teddy," fluisterde ze.
„O. John," smeekte ze, „ga gauw terug
sn haal dat vreeselijke ding uit elkaar!
Hos kon je 't daar laten liggen, als 't
ieder oogenblik kan ontploffen? 't Is een
gevaar voor ons allemaal, en het kind
Ze zag naar omlaag, het kind treu
zelde nog aan haar zij. Hij keek naar
zijn vader met wijd-open oogen.
„Vooruit, Teddy, vlugl" Ze duwde hem
van zioh af. en het kind draafde gehoor
zaam weg. In een paar seconden was het
buiten aioht.
John Wilmot laohte. „Denk je, dat ik
het laboratorium en onz zelf In de lucht
wou laten blazen? Ik zei, dat mijn bom
metje ontploffen zou, als ik 't zijn gang
liet gaan, dat wil zeggen, als ik er 't
toestel afnam, waar de ontploffing door
belet wordt. Zooals 't nu ligt, is t vol
komen veilig. Ik wou alleen maar kijken,
of ds chsmiache verbinding op 't juiste
oogenblik gebeurde. Morgen nesm ik sen
proof in 't bosch dan krijgen w« «en
echts ontploffing."
Lilian Wilmot huiverde. „Ik wsj zoo
bang voor 't kind," zei zs. Opeens zag zs
haar man aan, greep zijn handen en
drukte ze krampachtig. Haar gezicht was
doodsbleek.
„O, John," riep zs uit, „als je me nog
liefhebt, breng dan die uitvinding van
je niet onder de mensohenl Misschien is
's dwaas, maarheusch, als je 't doet.
heb ik geen gelukkig oogenblik meer. Ik
zal altijd het gevoel hebben, dat zelfs 't
brood, dat ik eet. gekocht is toet bloed.
Je gaat esn groothandel in den dood drij
ven, om ons weelde te geven. Daar kan
nooit iets goeds van komen. Het geld zal
ons een vloek zijn
HU maakts zioh ruw los. „Js praat
grooten onzin, Lilian," zei hU. „Er is niet
met ja te redeneeren. Js moet me mijn
«igen weg laten g&an."
Mos ging hU op e'en der tuinstoelen zit
ten. HU had graag zijn vrouw overtuigd
van haar dwaling. Waarom zou een
springstof alleon «sn instrument van don
dood mosten zijn?
HU had den trots van den uitvinder,
maar zUn doel was nlst ds rotm geweest.
HU had gewerkt, om naam en fortuin te
maken voor sUn kind.
„Lilian," zei hU' hartelUk, „je most me
mijn gang laten gaan. Later zul Js zelf
toegeven, dat lk het beste heb voorgehad.
Voor 't belang van ona kind...."
HU zweeg opeens, HU greep de handen
van »U» vrouw en kwam half overeind
van zUn stoel. „0, Lilian," riep hU
„KUki"
Ze volgde «Un blik.
DE QOUDEH SPIN.
40
Ongovoor oen kwartier na het aanbre
ken van den dag vond profozsor Sher
man hem.
„Ik vrees dat onzo berokonlngen ver
keerd uitgekomen «Un, inspecteur," zei
hij, torwUl hU hem van «Un banden be
vrijdde. „Het graf is opengebroken en
Hafid loopt als een woedende leouw rond.
Wat or precies gebeurd is, ben ik nog
niet to weten kunnen kqmon, want ik ben
oorst U gaan zoeken."
mm Wood waz al spoedig weer in staat om
loopen en samen verlieten ze de tent.
Mr. Hafid en zijn mannen waren juist
bezig, hun paarden te bestUgen.
„Een oogenblikjo, Mr. Hafid," «prak
Wood hom aan. ,Jk wilde graag weten,
wat er vannacht Hier voorgevallen is."
„Ik heb geon tUd," antwoordde de
Egyptenaar kort. „Ik moet in Luxor hulp
halen. Het graf Is geplunderd."
„Hebt U dat geconstateerd?"
„De muur is opengebroken."
„Maar bent U er in geweest?"
Hafid aarzelde even.
„Neen." zei hU dan. „Ik moet daar
voor eerst instructies halen. Dit is een
bUzonder geval."
„Vergeef me, dat ik me met Uw zaken
bemoei, maar het lijkt me beter, al* U
hier blijft, om te voorkomen, dat er mis
schien nog meer uit het graf verdwUnen
zal en een van Uw mannen om instruc
ties naar Luxor stuurt."
„Ik wenach geen aanmerkingen van U
te hooren. U hebt zelf Uw plicht ver
zaakt, Mr. Wood. U had op Uw poet
moeten zUn öm ons bU te staan." i
„Mr. Hafid," antwoordde11 de man Van
Scotland Yard kalm, „aii m bbter
i i ii li——
begrip van Uw plicht had gotoond, sou
ik niet den goheolen nacht gebonden in
mUn bent hebben gelegen en nu eerst
door professor Sherman bevrijd zUn. Ik
geloof, dat mUn rapport Uw ohefs
eenlgssins bevreemden zal."
Hafid, dia bij de oersts woorden van
Wood opnieuw woedend schoen ts willen
uitvallen, bond oogenblikkelUk ln en
«teeg af.
„ik ben oen w&jnlg opgewonden, Mr.
Wood," zei hij. „Vergoof me daarom, In
dien ik mlet voldoende de beleefdheid,
die men tegenover zijn vrienden ver
schuldigd is, in acht genomen heb."
Wood onderdrukte osn glimlach.
„Ik begrijp dat volkomen, Mr, Hafid,"
antwoordde hU. „Ep wellloht ziet U nu
ook in, dat het beter ie, eis we eerst
alles even samen bespreken."
„Ik ben geheel tot Uw dienst,"
Uit de eenigszins verwarde antwoorden
die Hafid op de vragen van Wood gaf,
blook, dat do bende een goed geslaagd
gebruik gemaakt had van de bUgeloovig-
hoid, die onder de gravers was opge
wekt en waarvan ook de drie helpers van
Hafid het slachtoffer geworden waren.
Deze hadden, toen ze even voor zonson
dergang de wacht bU den ingang van het
graf betrokken hadden, er eenige vreem
de geluiden gehoord, die na het onder
gaan der zon sterker geworden waren en
spoedig waren er spookachtige gestalten
verschenen, die den wachters zulk een
schrik aangejaagd hadden, dat ze hals
over kop naar 't kamp gerend waren en
hun chef er mee op de hoogte hadden
gebracht. Hafid beschikte 'toen waar
schijnlijk nog over voldoende moed en
overredingskracht, om hsn te bewegen,
met hem terug te keeren, maar toen
dichtbij het graf een witte geetalt^ voor
hen opdook, die een zwak licht uitstraal
de, waren de wachters opnieuw aan dsn
haal gegaan en «Hafid had niets
te doen, dan hen volpen. Hij tfftohttft,
om zijn prestige te handhaven, de gra
vers te overreden, zioh gezamenlijk naar
het graf te begeven, maar de verhalen
van Hafid'e mannen, die hun avonturen
reeds in gloedvolle woorden aan de an
deren verteld hadden, waren voldoende,
om de reeds bestaands vrees zoo aan te
wakkeren, dat niemand er voor te vin
den was, het kamp te verlaten.
„En wat kon lk alleen uitvoeren?"
pleitte Hafid zioh vrij,
„Maar U had Mr. Hall en de onderha
len en mij tooh kunnen wekken."
„Ik heb geprobeerd Mr. Hall en twee
der onderbazen wakker te maken, maar
het waz me niet mogelijk."
Wood knikte.
„Ik dank U voor Uw welwillendheid,
Mr. Hafid," zei hij kort. „Ik zal nu een
onderzoek in gaan stellen."
„Hebt U er niets op tegen, dat ik nu
eerst naar Luxor ga? Na mijn terug
komst zal ik U gaarne vlrdar helpen."
„Herheb er niet het minst op tegen,"
antwoordde Wood, waarna ds ander op
steeg sn spoorslags met zijn mannen ver
dween.
Schouderophalend wendde Wood zich
tot Sherman.
„Al e«n even groote lafbek als zijn
mannen." zei hij. „Enfin, het ie de vraag
of hij iete had kunnen verhinderen, als
hst anders geweest was."
Zs liepen naar de tent van Leasing-
ton en gingen sr binnen. Er was nis-
mand.
„Wel?" zei Wood.
„U had gelijk,antwoordde Sherman.
,Het ie -bijna ongelooflijk, maar het kan
niet anders. Wat" zou sr van dis arms
Leesington gswordsn zijn?"
„Ik vermoed niet, dat zs 1sts anderh
met htm gedaan zullen hebben dan hem
van zijn vrijheid beroofd."
Ze «telden daarna een vlug onderzoek
In de andere tenten in, Hall en de bids
onderbutn, die reedi lang met Lening'
L/io»**
De minister van de schatkist
la mq man van fijnen tact,
Zie nu eens hoe psychologisch
Hij dit weer heeft aangepakt.
Met een kalm verstandig woordje
Heeft hij hier iets grootach bereikt,
't Geen thans weer eens overtuigend
Uit de resultaten blijkt.
't Is ontroerend, die ambitie
Waarmee thans geofferd wordt,
Blijkbaar heeft men dat verheven
Tot een nationale sport,
Alle dwang en alle pressie
Werken op ons volk verkeerd,
Want wij, brave Nederlanders,
Zijn in vrijheid gedresseerd.
Heusch, we willen wel betalen,
Maar geheel uit VTijen wil.
Doch de fiscus was totnogtoe
Steeds zoo'n echte albedil.
Overal wou hij in neuzen
En dat wekte tegenstand,
Maar nu schenkt hij ons vertrouwen
En wij reiken hem de hand.
Welk een schoon, verheven eohouwepel,
Zooveel offervaardigheid.
Men helpt soo de landsregeering
Prachtig door den crisistijd.
De minister lacht tevreden:
's Jonge, 's jonge, dat gaat goed!
Straks wordt Neerland nog betiteld
Als een land van overvloed!
„Wat is er?" riep se. „'t is Teddy
maar
De jongen was versohenen op het gras
veldje rondom den «ik. Hij «tond op eenl-
gea afstand van aijn oudera, met een
schelmachtigen blik in 't gezicht. Hij had
iets in de hand het had den vorm van
«en kleinen metalen bal.
.,Zie je 't dan niet?" De «tem van den
man waa dof van schrik. „Hij heeft 't in
zijn handdat!"
„Wat?" Lilian sprong op en bleef een
oogenblik staan, maar half begrijpend.
„Datde bom?"
Zij wou naar het kind toe springen,
maar de man hield haar tegen met on
gewilde ruwheid. Hij legde zijn hand op
haar mond.
„Sohreeuw niet maak hem niet aan
't schrikken dat is de eenige kans!
Hij sprak in vlugg®, afgekapte sinnstjea,
schor van «Igen vrees, „Probeer net te
do«n of er niets is. Als hij den bom laat
vallen, is 't gedaan. De tijd is om," hij
keek gejaagd op zijn horloge, „de min
ste schok geeft een ontploffing. Als je
hom kunt overhalen, 't ding kalm aan jnij
to geven, kunnen we.gered worden.
Andere.
De vrouw kromp ineen op haar «toel.
Al haar leden beefden. De kleine jongen
kwam «en paar «tappen diohterbij. Hij
had den bal op zijn open handpalm. Hij
kon ieder oogonbllk «truikelenof een
plotseling boweging van sijn hand
Zwoetdroppola stonden den man op 't
voorhoofd. John Wilmot begreep op dat
oogenblik, wat het leven van zijn kind
yoor hem was.
„Teddy," zei hij heesch, en hij proheer-
de kalm en vriendelijk te «preken, „Ted
dy, wil je mij dat balletje geven? Ik zal
ik zal je een kunstje laton zien. Maar
je moet 't heel voorzichtig brengen....
els 't valt, gaat 't kunstje niet meer.
Houd 't vooralohtlg vut" hij wist, dat
hU proboerde te lachen, «en spookaohU-
gen lach, om 't kind gerustheid te geven,
„zachtjes Je vingortjes er omheen.Ja,
Ja, loo.Kom nu ltngaaam.
ton samongewerkt hadden, lagen ln een
diepen elaap, die door een slaapmiddel
moost zijn veroorzaakt. Wood dued geen
poging hen te wekken, omdat ze hem bij
zijn onderzoek van geen nut zouden zijn
en na geconstateerd te hebben, dat ook
de drie andere onderbasen verdwenen
waren, begaven ie zich naar het graf, Er
was in den muur, die de laatste rust
plaats van Amenhoreb soovele tientallen
euuwen van de buitenwereld had. afge
scheiden een gat gehakt, waardoor juist
iemand naar binnen kon kruipen. Zon
der eenigs aarzeling wrongen ze zich
'door de opening en kwamen door een
smalle gang in de eigenlijke grafkamer,
waar hun lantaarns een chaos van aller
lei voorworpen belichtten.
Sherman etolde een kort ondersoek ln.
„Het -lijkt me waarschijnlijk, dat alls
kleine waardevolle voorwerpen verdwe
nen zijn," gaf hij te kennen. „Met zeker
heid is natuurlijk eerst na een uitge
breide studie iets te seggen, maar ik ge
loof wel, dat we mogen aannemen, dat
de heeren hun werk grondig verricht
hebben. Er is nog genoeg over, d&t ook
van onsohatbare waarde is en dat na
tuurlijk door de grootte niet mee te ne
men was, maar juist al dezs voorwerpen,
waardoor «enigermate een vergelijking
met bijvoorbeeld de grafkamers van Thoet
-Ankh-Amen mogelijk is, geven grond
as» de veronderstelling, dat er ook veel
kleinere voorwerpen «n sieraden geweest
moeten zijn."
Daarna onderzocht hij de uit graniet
gehouwen aarcophaag.
„Ze schijnen pogingen gedtan te heb
ben, die te openen, maar of het hun met
hun vijven gelukt zal zijn, lijkt me niet
waarschijnlijk."
„Kunnen we dit niet dbor Uw mannen
laten onderzoeken."
„Het lijkt me b«t«A dit voorloopig te
laten ruiten," meende Sherman. „Het zal
me al ipoelte genoeg koeten, mijn men-
Er kwam een koppige trek in het kin
dergezicht. Zijn vingers sloten aich vas
ter om den bal.
„Ik wil nietl" zei hij. „Dt h®b 'm ga-
h&ald voor mammie. Mammie is er booa
op ik heb 't gehoord lï wil, dat
mammie 'm weggooit." De jongen keek
wantrouwig naar zijn vader, en wou niet
dichterbij komen.
„Lilian," hijgde hij, „je hebt 't ge
hoord. hij wil mij niet gehoorzamen,
maar hij zal 't doen, als jij 't hem zegt.
Probeer gewoon te praten.Lilian.
als je ons kindniet voor onz«
oogenwilt zienveftcheuren
Eindelijk «prak ze tegen haar
man. niet tegen Teddy. Zij lette niet op
het kind. Dat stond nu te huilen en pluk
te met de vrije hand bladeren van een
heester echt een knorrig, ondeugend
kind. Het hield den -metalen bal stijf en
koppig ln de andere hand. Ieder oogen
blik kon er een tak tegen «laan.
„John," tel Lilian Wilmot, „luister
goed .'t Is geen tijd Boor veel woorden
probeer me vlug te begrijpon. 't Ia mijn
kind. Hij is mijn heele leven. Maar
één leven, zelfa dat van ons kind.... ia
niets bij de levens van duizenden.die
Jij bedreigt.
„Lilian! Ben js krankflnnig?"
„Nee.... 't is bster, dat wij allemaal
stervensn hst geheim ook
dan
„Lili&nl Dat nist."
,Ik meen wat ik seg, John.... beslis
nu direct.... zegzweer medat
j# die uitvinding zult opgevendat je
't nooit bekend zult maken aan nie
mand.
„Lilian Je bent buiten jsaslfl" John
Wilmot tastte blind mst ds handen voor
zich uit, „Spreek tegen hemspreek
direct! Roep hem. Nog één minuut, sn 't
ls te laat. Kijk hem sens aan.
„Wil Je doen, wat lk vraag?"
„Mammie, mammlel" riep het kind, nu
niet meer knorrig, maar klaarblijkelijk
beng, „U bent bcjoa op me.dl# «teut#
ball Ik ben niet stout geweest lk heb'm
schen ervan te overtuigen, dat er alleen
maar sprake ls geweest ven een gewone
diefstal."
Wood zag dit in. Ze verlieten het graf
weer en keerden naar bet kamp terug,
onderweg besprekend, wat bun nu te
doen «tond.
Halverwege kwamen eenige van Sher
man's mannen hem tegemoet.
„De jonge miss hoort dit voor U ge
bracht, air," iel esn van hen, Wood een
brief overreikend.
„Miss Leaaington?" vroeg hij, «ven
verwonderd.
„Jawel, sir. ZIJ li even in hot kamp
gewoezt en direct weez weggereden."
Wood achourde de brief open. De in
houd was even laconiek als duidelijk.
„U suit Mr. Howard vinden in oen der
keidervertrekken van het huis, dat links
van het „Grand Hotel" gelegen ia/'
Hij reikte het papier aan Sherman
over.
Deze dacht «enigen tijd na, nadat hij de
mededeellng gelezen had.
„Zou het geen valstrik kunnen zijn?"
vroeg hij dan.
.«Dat risico mosten we onder de oogen
zien, maar ik geloof het niet. Uit tüe
handelingen van het meisje ln Engeland
ls voldoende gebleken, dat se Howard
beschermt, waar hst haar mogelijk is. Ds
veronderstelling van mijn chef ls, dat zij
waarschijnlijk nietl van de plannen die te
gen haar oom beraamd waren, af wiet en
die eerst door dat geval met de emarag-
den ringei) ontdekt heeft. Ik geloof wel,
dat mijn «hef het hiermee bij het rechte
eind heeft! en dan ia het meiaje alleen
hierheen éekomen, om te trachten, iets
voor haar Toom te.kunnen doen. Ik ben br
dan ook vrij zeker van, dat se niet ge
weten heeft, wat er met Howard gebeurd
wee en wgar men hem naar toe gebracht
heeft. Dat,moet ze pai ontdekt hebbe^ en
daarna heeft ie het one op deze manier
meegedeeld (Wordt vervolgd),
l|
