BEHANGSELPAPIER
MERKES
LOONRBROED
PETERSIME
KUIKENSf
PETERSIME
la.
lÜjAMEIDE
C
lUiiaotaaran
SCHMEINK antas
5
GEZ. v. DANTZIG
JAN BROUWER,
DAMEN
DAMEN
A! GEMEENE
FRIESCHE
Onze collecties zijn gereed:
Kinderwagen
GOED en GOEDKOOP
DROSTE
J. V. MEERKERK
TOTALE UITVERKOOP
DE KAMPIOEN
DIT ZEGT ALLES!!
Van Rondom
BIJ DEN DOOD VAN KONINGIN EMMA
HONIG'S VERMICELLISOEP 6 bordtn voor 15 ets.
e - I* i
SCHOONHOVEN
3-g°
LEVENSVERZEKERING
MAATSCHAPPIJ
Mantel-Costumes en Complets
Costumes in alle genres
Blouses - Jumpers - enz enz.
Alles met bijp assende Hoeden
Hoogstr. 9-11 Tel. 2375 Gouda
Schoonhoven
O
KIPSTRAAT 75 ROTTERDAM
b^oed'e'ru l2*"I AMEIDE
Ons meest gevraagde
merk is „Mout*. Mevrouw.
Haven Schoonhoven
tot abnormaal lage prijzen
A. v. LEEUWEN - Hooge Gouwe 7, (vlak bij de Markt) - Gouda - Telefoon 2089
Mengelwerk
STRIJD OM EEN NALATEN*
SOHAP.
EERSTE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLANDEN UTRECHT, Schoonhovamcht Courant
VRIJDAG 29 MAART 1934
Voor
Haven 63- Telefoon 113
KOOPT IN
VERTROUWEN BIJ,
HOOFDSTEEG
PRIJZEN PER METER
LINOSA LINNEN
het moderne Zomerertlkel
80 c.M. breed
90 ot.
GEORGETTE
In mooie «parte dessins
90 c.M. breed
OTTOMAN REVERS
matzijden artikel,
met glanzenden rug,
In alle kleuren
GEORGETTE VIQOUREUX
voor japon of complet,
nieuwe kleuren, 130 c.M. br.
Groots Vsrsohsldsnhsld
MANTEL- en
TAILLEUR-STOFFEN.
Stelen worden
trenco toegezonden
HOOFDSTEEG
ROTTERDAM
LEEUWARDEN (burmaniahui8)
AMSTERDAM - ROTTERDAM - 'S GRAVENHAGE.
Voor ANDERHALVE CENT PER WEEK verzekert gl| in
de afd V. V Uw kind beneden den leeftijd van 8 |aar voor een
uitkecrlng bij overll|den van Vj|FTlG GULDEN. De premiebetaling
eindigt bij overlijden van den verzekerde en uiterlijk In d^n leeftijd
van VIJF EN ZESTIG JAAR MET RECHT OP AANDEEL
IN DE WINST
De oudste verzekeringen worden thans reeds uitbetaald met eti»
WIN8TVERHOOGING VAN VIJF BN VIJFTIG PROCBNT
van het oorspronkcll|k verzekerd bedrag.
Vraagt Inlichtingen bij de agenten of de kantore*-
Speciaal adres voor het midden- en betere genre
Hsvsn 70
Speciaal adrea
voor ean solide
Pracht-Collectle, nieuwste
modellen mat prima dikke
banden op zea riemen.
Flinke a lepe bak, zeer
I elegant met nikkelen duwers
Ziet onze etalage
Klapwagens
K ind erstoelen
Loophekken
•n Breotvaien
reeds: „Merkat ringen
brengen gelulr. In de fonge
generetle denkt er nóg 100
over. Merkes verkoopt rooda
74 Jaren slechts keurig afge
werkt», massief gouden ver
lovingsringen In 14-18 kereeis
•n biedt U een keuze uit alle
bestaande modellen. De prij
zen zijn laag. Graveeren fa
gratis. - Sinds 1860:
IT IINOINHUIt
r
A. DE JONQH, Kuikanbroadar, No. 1BQ68
<1
Let op dit verschil alsU Kuikens
koopt. Links: een Peteralme
Kuiken. Rechts: een ander.
TT IJ rijn fereed U Kulktni
I* leveren ven I lol M dagen.
Eiken dag In elk gewenacht
kwantum onze groole, «ware
levenskrachtige Kulkena;
groeien en el, Aleltmmlng
„Landzicht's" bekende Wille
Leghorna, groote, zware en
veel eieren.
A. DE JONQH, Kutksnbro*der-
No. 10052.
Deze ééne keer moet U eens wat extra s
meenemen, leti extra-feeitelijka
't la nü de tijd voor Droste» heerlijke
Paatcheitjes I Verschillende nieuwe vul-
lingen (Romocca, Marasquin-truffels en
Nogetw b v Alle per ona bij Uw leverancier
verkrijgbaar.
ALTfJD WELKOMI
Verkrijgbaar bij
Allaanvarkoop „Monta" Schoenen
wegene opheffing en verplaatelng
Orooto partijen g«roedethepp«n an
machinerieën
Koopjeill - - KoopjecU
ELECTRISCHE 1
BROEDERI)
■■■■■■■■■■■■I
Gaat naar
Ooatbaven 23.Tel.34S9, Gouda
Kelfevleeech bijna voor niemendelll Kalfsbil t 0.25 per pond, Kalfslappen zonder been 0.25 per pond, Kalfsgehakt f 0.20 per pond, Varkensrollade r 0.35 per pond, 3 ppnd voor
Varkenicarbonade 3 pond voor f 1Hamlappen en Hamstukjes t 0.45 per pond, Blajjreuzel f 0.28 per pond, Qedraald Rundvet f 0.25 per pond, Qedraalde Reuzel I 0.20 per pond
tweede blad.
NIEUWSBLAD VOOR. ZUID-HOLLANDEN UTHECHT, «chmmtwvamchi Courant
VMJDAB 29 MAART IBM
door
JAN KIJKUIT.
We spreken ovtr Hel- in Boel-
cop, Willige Lanflerak, Nleuw-
'and, Meerkerk, notarissen en
gezondheidscommissies.
Weet je hoe laat het is Jod? vroeg
Kijk maar op de barometer.
Nou geen flauwigheid.
't Is geen flauwigheid. In Hei- cn
Boeicop moe en ze op den barometer kij
ken hoe laat het is, want daar hebben
ze geen klok in den toren, maar een
barometer.
Onzin, natuurlijk.
Als de burgemeester het zelf zegt,
zal het toch wel geen onzin zijn, denk
ik. Mij dunkt, dat ze dan bepaald zich
vergist hebben en in plaats van de klok de
weeraanwijzer aangebracht hebben. Dat
is trouwens makkelijk ook. want je kunt
aan het haantje zien, welke wind het ie
en op de wijzerplaat of het verander
lijk of zeer sohoon is, of bladstil, of re
gentijd.
Dat laatste natuurlijk in ons land
het meeste bromde lk, terwijl ik naar
buiten keek, waar de regsn tn «troomen
neerviel.
Ja, jongen, regen moet er wezen,
voor den landbouw. Een droge Maarten
een natte April dat is de boeren naar
hun wil. Een klein beetje regen in Maart
omdat het dan nog te koud is, en dan
flink regen in April, dan is het eoht
grasweertje. Maar de stedelingen
Die weten niets anders van de
landbouw en de veeteelt af dan om te
reglementeeren en te verordenen. Met
de varkens en de koeien kan tegenwoor
dig van alles beleefd wofden. Met die
controle sijn de varkenshouders lang
niet ingenomen, maar van de weerom
stuit zijn natuurlijk ook de ambtenaren
niet plezierig meer. Als Je zoo gemo
lesteerd wordt als in Jutfaas, als amb
tenaar van de crisis varkenswet, dan
slaat de schrik je toch om 't lijf.
En omdat ze zoo beetgenomen wor
den, keuren te nu zoo hardhandig of
liever hardpootig, dat in Willige-Lange-
r&k een varken, dat onderzocht was, een
poot gebroken had.
Een ongeluk, een ongelukje, suste
tante, dat kan de beste breister overko
men. Het valt niet mee om tegen de
wind in te behangen, en om met een
tandenborstel boven Je hoofd te witten,
segt het spreekwoord, en ik seg maar
soo, dat het heuaoh geen baantje is om
te moeten uitvoeren op een anders erf,
wat die andere niet wil.
Maar al die maatregelen ook.
Ja, daar suoht iedereen onder,
maar we moeten naar een andere maat-
•chappljvorm toe en niemand weet ei
genlijk welke kant het opgaat. Het kan
toch ook niet, dat er maar eteeda teveel
geproduceerd wordt, en geen sterveling
gelooft, dat we in de eerste jaren van
de regeer!ngsbemoeiingen sullen afkun
nen, ook niet als d orisis voorbij zal zija-
Alles in een keurs van bepalingen
te dringen, dat gaat tooh niet, het be
drijfsleven moet zooveel mogelijk vrijge
laten worden. In Nieuwl&nd hebben ze
de steunregeling besproken en verschil
lende raadsleden gaven er voorbeelden
van, dat steuntrekkenden naar een an
dere plaats konden gaan, waar se weck
In den landbouw konden vinden en dat
steeds dezelfde g-roep werkloozen ten
laste van de gemeente kwam. Daarom
juich ik dat Boskoopaohe ateleel toe, van
FEUILLETON.
DE GOUDEN SPIN.
48
„Wind Je niet op," antwoordde Brown.
,,Ik ben niet van plan weg te gaan.
Dacht je mizzchien dat vier flinke ke
rels zich weg lieten jagen door twee van
d e blagen, omdat ze een proppeschieter
hebben.
„Alz Je even nadacht," zei Howard
glimlachend, „zou Je inzien, dat de raad
van Mr. Lezsington de beste is. Je be
grijpt misschien wel, dat ik me hier niet
In het hol van den leeuw gewaagd heb,
zonder op hulp van buiten te kunnen re
kenen. En al was dan daareven die hulp
nog niet aanwezig, lang zal het zeker
niet meer duren, voor ze er is."
Intuïtief voelde Howard, dat hij tijd
moest winnen en vooral, dat hij niets
van zijn eigen onrust moest laten blij
ken. Het scheen hem toe, dat zijn woor
den weer eenigen indruk hadden ge
maakt, vooral op Payne en Williard, die
al over zeer weinig moed bleken te be
schikken. Ook Donaldson wijzigde nu zijn
houding.
„Ik geloof, dat we er het beste aan
doen, Lessington's raad op te volgen."
zei hij, opstaand. „Dit deel van het spel
schijnt uitgespeeld te zijn. Laten we van
de rest het beste zien te maken.
Brown lachte.
„Dat zullen we." zei hij en voor een
der anderen precies begreep wat er ge
beurde, vloog de leege koffer met groote
kracht tegen Howard aan en op hetzelf
de oogenblik had Brown zich met
tijgersprong over de tafel heen op hem
geworpen.
het verrichten van werk voor de onder
steuning. Dat maakt de overgang naar
het vrije bedrijf makkelijker. Dat er
raadsleden zijn, zooale naar ik meen, in
Nieuwerkerk a.d. IJeeel, die er bezwaar
tegen hadden, dat zonder medeweten
van den raad tot dit eysteem wae over-
geaan, kan ik me 'foorstellen. De raad
is hoofd der gemeente en al zegt de
voorzitter van zoo'n gemeenteraad nu
honderdmaal, dat B. en W. het gemeen
tebestuur vormen, iedereen weet toch
terdege, dat het college van B. en W.
het dagelijksch bestuur vormen. maar
dat de gemeenteraad hoofd van de ge
meente is. Ook de burgemeester is niet
hoofd der gemeente, zooals hij soms fou
tief wordt aangeduid, maar hij is hoofd
van het gemeentebestuur. En daarom is
het logisch, dat de gemeenteraad er in
gekend moet worden als tot wijziging in
de steunregeling wordt overgegaan.
Maar in vele gevallen zal zulk een
maatregel goed kunnen werken, daar
van ben ikyovertuigd.
De goeien moeten met de kwaaien
lijdan.
In dit geval niet, set lk, want de
goeien zullen het juist fijn vinden als ze
voor het geld werken mogen. Er ie niets
fnuikender, dan dat de meniohea elke
week geld ontvangen, waarvoor ze uiete
doen, en meneohen, die verantwoorde
lijkheid hebben willen dat niet.
Verantwoordelijkheid ie tegen
woordig anders een woord, dat menig
een niet meer aanvaarden wil. Een no
taris bijvoorbeeld, ia iemand waarop
men moet kunnen bouwen en de broe-
deraohap ran notarliaan is het ooilege,
waarin het meeste vertrouwen van de
bevolking vereenlgd is.
Een notaris is een rots in de branding
van het winstbejag. Hij moet sterk staan
en onbewogen, onkreukbaar en trouw.
Hij moet met raad en daad terzijde
staan degenen, die bij hem komen, naar
zijn beste weten. In hem ia verpersoon
lijkt de goede trouw der natie. Hij is de
schuts van de kleine spaarders, de ver
trouwensman van de weduwen. Hij ia
een hoeder der weezen, die met hun
vragen bij hem komen. Ik zie altijd zoo
hoog tegen een notaris op en als er nu,
onder dien stand, ook lieden insluipen,
die van dit alles misbruik maken, dan
is dat te betreuren.
Je rsdeneert onzuiver zei ik, want je
vergeet iete, namelijk dat het bij nota
rissen zoo zeldzaam ie, dat za vertrou
wen misbruiken. Juist omdat het zoo
goed als nooit voorkomt, wekt het ts
meer opzien als 't eens gebeurt.
Zijn de notariaten te klein, waardoor
de inkomsten te gering zijn, overwoog
Jod. Het sou daarom goed sijn, sle do
regeering bij elke vaoature van notaris
sen overwoog of bet kantoor beset moet
blijven of niet.
Maar dat sou ongelukkig sijn voor
de mensohen, die gestudeerd hebban
voor het notariaat en die allang waoh:
op een plaat».
Datselfde geldt voor tal van andere
beroepftn. Daarom la het goed, dat de
regeering den stelregel gemaakt heeft,
dat burgemeeetere die 06 jaar geworden
zijn, niet meer worden herbenoemd.
Ruimte moet er komen voor de Jongeren
niet alleen in de gewone rakken, maar
ook In de hoogere beroepen. En dat iu
den Raad van State de hooge leeftijd ge
handhaafd bleef, al werd dese iets ver
laagd, li m.i. fout.
We hebben mizeohien teveel Intel*
lectuselen Heel one volk ie zoo kaap,
dat er geen wetensohap of wijsheid meer
bij kan. Neem Meerkerk eena, daar heeft
de oommissie tot wering van sohoolver-
suim in een heel verslagjaar niets ts
Howard schoot in het wilde weg, ter
wijl de ander hem op den grond sleurde-
Met een forschen ruk werd hem het wa
pen uit de hand gewrongen, sterke vin
gers omklemden sijn keel. Terwijl hij sioh
met inspanning van sl sijn krsohten los-
worstelde, zag hij, hoe Payne en Wil
liard het meisje vastgegrepen hadden en
haar op een stoel neerzetten. Dat verdub
belde zijn woede en zijn krachten en hij
schudde zijn tegenstander geheel van zich
af. Maar deze liet hem geen kant, op te
kunnen springen. Hij klemde zich aan
zijn beenen vast en hoe hard Howard
hem ook op het hoofd sloeg, hij liet niet
los. Payne, die het gevaar, waarin zijn
kameraad verkeerde, zag, liet het meisje
alleen aan Williard over, greep het eer
ste het beste voorwerp, dat hem voor de
hand kwam. de gouden Antiglioni-beker,
en snelde hem te hulp. Op het oogenblik,
dat hij de zware beker ophief,, om die op
het hoofd van Howard te laten neerko
men, klonk er een schot en Payne stort
te naast de beide vechtenden op den
grond. Die onverwachte hulp zette Ho
ward tot nog grooter inspanning san,
maar Brown gaf zioh niet gewonnen. Hij
worstelde zich naar boven en opnieuw
sloten zijn handen zich bijna om Ho
ward's keel, toen er op het Juiste oogen
blik hulp verscheen. Geen der beide vech
tenden had iets van den binnenkomst van
inspecteur Grove en zijn mannen bemerkt,
voor twee van hen Brown van Howard
aftrokken. Howard sprong op en liep on
middellijk naar het meisje toe, dat door
de rechercheurs ook reeds bevrijd was.
„Hebben ze je niets gedaan, liefste?"
vroeg hij, terwijl nij haar beide handen
vastgreep.
Ze keek hem glimlachend tan, schud
de dan zacht haar hoofd.
„Alles is au 1» ords," «si ss, „maar is
VOORVECHTSTER VAM DE T.BC.-BESTRIJDIMO.
De natie treurt om Haar die is gestoruen,
Het Koningshuis verkeert om Haar in rouui,
En alom waar zij uriendschap had uerworuen
Herdenkt men thans eerbiedig deze Vrouw
Die tot ons kwam uan ouer d' Oostergrenzen,
Een jonge bloem, in Heerland's grond geplant,
Die zich een plaats uerwierf in't hart der menschen
En Holland lief kreeg als haar uaderland.
Zij wist Haar groote liefde steeds te wijden
Ran allen die door 't noodlot zijn misdeeld.
Zij bracht vertroosting in het mensch'lijk lijden.
Onteib're wonden heeft zij steeds geheeld
Haar arbeid uoor de T B C. bestrijding
Leett uoort, ofschoon uoortaan Haar steun ontbreekt,
En ook al neemt een and're hand de leiding,
Het blijft Haar geest die uit dat alles spreekt.
doen gehad, eenvoudig omdat de school
niet verzuimd werd. Er was geen enkel
geval van absoluut schoolverzuim en
maar acht gevallen van betrekkelijk
schoolverzuim. Ik vind dat een mooi
cijfer voor ean plaats als Meerkerk waar
tooh ook een boerenstand is, waarin de
kinderen in drukke tijden nog eens wor
den thuisgehouden, De goede invloed
van de Leerplichtwet teekent sioh daar
tooh in af.
En de gezondheidscommissies zijn
van de baan. Nu krijgen we zoo lang
zamerhand nog een paar verslagen, of
een laatste sitting van zoo'n commissie,
en dan is het gedaan. Drie en veertig
jaar geleden werden ss Ingesteld, nu
gaan ze verdwijnen.
Maar in 1900 waren de toestanden
ook heel wat anders dan nu. Op hel ge
bied van den woningbouw, van de hy-
Siëne, van de maatregelen ter bestnj-
ing van siekten, van de genees- en ver
loskundige hulp, van de vervoermiddo-
len ens. enz. was alles andera.
Ik geloof daarom ook wel, dat Ie
Gezondheidscommissies wel gemist kun
nen worden. Maar er wa» tooh één goeie
saak, namelijk, dat soo'n commissie de
vinger soms kon lsggen op sen wonde
plek in het leven esner gemeente; hier
een sloot, die stonk, daar krotwoningen
die onbewoonbaar verklaard moesten
worden ens. enz En de Qezondhelds-
oommiasle was lnterlocaal, yij kon dus
vaak bster sulke situaties aanwijzen dan
de gemeentebesturen zelf. Neen, wat ik
een poos geleden zei, handhaaf ik nog,
dat met een beetje goeden wil de com
missies waren te handhaven geweest,
als de bezuinigingen flink waren toege
past. Voor de groote steden hadden ze
dan kunnen worden opgeheven.
Het is voor de secretarissen van
de gezondheideoommisiiea, die hun toe
lage missen, natuurlijk ook een etrop.
Dan ie er alweer een stukje oumu-
latie minder in de wereld, wat ik zeer
toejuich zsi ik. Dat samenvoegen fan
baantjes sa salarissen is uit den booie
en moet zeer bestreden worden.
O zoo, sei de ouwe Tsunie, in één
schoen hoeft niet meer dan één veter,
als je het maar snapt.
De oude Lhomme was dood en werd
begraven.
Bill las het begrafenis-formulier voor.
De oude Lhome had recht op de plech
tigheid, om zijn zeer langen dienst op
zee. Het groepje matrozen, die als aan
sprekers dienst deden, stond in een hal
ven cirkel, met de petten in de handen
Toen Bill ophield met zijn gemompel
keken ze elkaar aan. Ze grepen de ge
daante in 't zeil en wat eens de oude
Lhomme geweest was, sohoof door een
opening van de vereohaniing en viel in
het groenige water van den Golfstroom.
De Sally-Mary was niet langer het
tooneel van een rouwdienst, maar een
gewone alledaagsche dranksohoener.
Bill Simmes deed een paar gewone
werkjes en ging toen een pijp zitten
rooken. Toen hoorde hij een der Jongere
matrozen aan een kameraad vertellen
van de zwarte kist.
Hij spitste de ooren toen hij den Jon-
Jen kerel hoorde zeggen: „En ik wil met
b wedden, dat 't waar is. Hij alt prop
vol met geld, en missohien zijn ér dia
manten en parels bij."
Die jonge kwant had het verhaal ge
hoord van een ander, die den ouden
Lhomme in sijn vreemde ziekte ver
pleegd had. De oude man had geijld, en
ieder hout en touw van de Sally-Mary
liggen vervloeken, zoo goed als ieder
levende ziel aan boord.
De kist stond in het vooronder, maar
de bemanning had er nooit op gelet,
want niemand kwam op het idee, dat er
iets anders in kon zitten dan oude klee-
ren. Maar hij had er veel over gepraat
in sijn koorts. Hij had gesegd, dat hij
hadden geen vijf minuten later moeten
komen."
„En dat li te danken aan de voorzorge-
maatregel van miss Davies," klonk de
stem van Grove achter h«m.
„Neem me niet kwalijk^ Grove," begon
hij, maar de ander viel hém glimlaohend
In de rede.
„Geen verontschuldiging alsjeblieft. Ik
begrijp allee. Maar ik zou nu graag een
paar inliohtingen van jullie willen heb
ben. Waren er hier nog anderen, voor
wij hier kwamen?"
Howard keek het vertrek rond. Brown
en Williard stonden geboeid iUseohen
eenige rechercheurs bij de deur. Leasing-
ton lag met gesloten oogen en nog steeds
dezelfde verwrongen glimlach op zijn
gezicht. En voor hem op den grond zag
hij het levenlooze lichaam van Payne,
die door een schot in het hoofd gedood
was. Naast hem lag de schitterende An
tiglioni-beker. Donaldson was verdwenen.
Blijkbaar was hij de eenige geweest, die
Lessington'a raad juist op het lastste
oogenblik had opgevolgd.
„Er was hier nog iemand, inspecteur,"
antwoordde het meisje kalm. „Het was
de man, die Mr. Howard op Merton-
House als dokter Donaldson heeft leeren
kennen. Ik vermoed, dat hij even voor U
kwam, weggegaan is. Met zekerheid kan
ik daar niets van zeggen, want mijn aan
dacht werd geheel door het gevecht tus-
schen Mr. Howard en Brown in beslag
genomen."
Dat begrijp ik, miss D&vies. En nu
dit geval hier," vervolgde hij, terwijl hij
op Payne wees. „Is dat tijdens de wor
steling gebeurd?"
„Dat is mijn werk,- inspecteur," klonk
helder de stem van den zieke. „M'jn
laatste werk op sarde, denk lk. En de
aardsohé rechter «al me er niét meer
voor ter verantwoording kunnen roepen.
Payne stond op het punt, Howard da
hersens in te slaan mat dsn Anttglionl-
beker. Ik heb altijd een revolvor onder
mijn bereik en ik wilde hom sijn voor
nemen beletten, door hem in den arm te
schieten. Maar ik heb niet veel macht
meer over mijn spieren eu lk trof hem in
zijn hoofd. Ik heb er geen spijt van.
Fayne was de grootste schurk onder ona
en er is niets aan hem verloren. En mis
schien is het voor Howard een reden,
om mij iets van hetgeen ik hem aange
daan heb, te kunnen vergeven."
Zijn blikken zochten die van Howard.
Deze aarzelde even. dan ging hij naar
den zieke toe en nam diens koude, ver
magerde hand in de zijne.
„Hetgeen mij persoonlijk betreft, ver
geef ik U gaarne, maar ik zal U nooit
kunnen vergeven, dat U Grace niet buiten
Uw.werk gehouden hebt," zoi bij.
Lezsington knikte.
„Dat begrijp ik. Het is ten fout van
me geweest, een groote fout, die ik be
treurd heb van het oogenblik, dat lk de
gevoelens van Grace voor Jou begreep,
Howard. Vanaf dat oogenblik heb ik ge
tracht, zoo fair mogelijk tegen je op te
treden, al zal je dat waarschijnlijk nu
nog niet kunnen inzien. Want je moet
niet denken, dat ik een berouwhebbend
zondaar ben. Alléén dat ééne spijt me,
meer dan ik met woorden uitdrukken
kan. Het overige is mijn leven geweest
en ik zou, als lk het over mocht doen,
geen oogenblik aarzelen, datzelfde
werk. zooals jij het noemde, té her
vatten."
Hij sloot zijn oogen weer, zijn adem
stokte. Het meisje was bij hem gekomen
•n knielde naaat het rustbed neer.
„Ik vergeef U ook allee, oom," iel
ze «aoht.
„Dank Je," antwoordde hij hijgend,
terwijl bij zijn hand op haar hoofd legde.
„Ik hoop, dat jullie eamen gelukkig «uit
zijn."
„Graoe, je moet naar me luisteren. Ik
hou van je. Ik heb van je gehouden, van
af hst eerste oogenblik, dat ik je op Mer-
ton House gesien heb. Vanaf dat moment
ben je niet meer uit mijn gedachten ge
weest. Ik heb je noodig, Grace, lieveling.
Al het andere telt immers niet meer
mee."
Ze schudde het hoofd.
„Ik kan je niet zeggen, hoe trotsch lk
ben, dat je me liefhebt, maar tooh moet
je inzien, dat lk je voorstel niet aan kan
nemen. Dat andere zou steeds als een
•ohim tussohen ons blijven n
Ze zaten in de wachtkamer in het ge
bouw van Scotland Yard. Grove had hen
verzocht er heen te gaan, nadat Wfllliam
Lessington het tijdelijke met het eeuwige
verwisseld had, omdat hij hun nog eenige
vragen wilde stellen. Gedurende de rit
naar de stad, ln een der politie-auto's,
die de inspecteur hun ter beschikking
had gesteld, waren beiden te veel in hun
eigen gedachten verdiept geweest, njaar
nadat ze eenigen tijd in de sombere
wachtkamer gezeten hadden, had Leelie
Howard het meisje gevraagd, sijn vrouw
te willen worden.
„Ik wil eerlijk bekennen," vervolgd#
Graoe rustig, „dat ook ik vanaf dien eer
sten dag van je gehouden heb. Tot voor
ruim een jaar geleden, had fk nooit over
het werk van mijn oom en mijn aandeel
er in nagedacht. Het was avontuurlijk,
dat was de hoofdzaak voor me. Toen,
terwijl ik een van onze medewerken,
Abraham Karineky, die eraetis ziek waa,
oppast», begon deze me op den «edellj-
ken kant fan dit bwtaan t« wijzen.
(Hoi folftO.