RESTANTEN E. Na Ra A. VAN LEEUWEN Anton Coops „In de Paradijsvogel" 25 TOT 50 GULDEN GEVEN WIJ U F^N. VERKERK Costumes, Regenjassen, Jon genspakjes, Pantalons, Sport- kleeding, Mode-Artikelen, enz. De laatste deze Week voor spotprijzen!! TEIiMS OPENING MEUBELBEURS Ca doe hei nu! tl hteft ee sieakt du&fcl genet van!! Grasgewas Woon-en Winkelhuis Te zamen op 31.400.- Voorde schooltijd.. Reparatie-Inrichting MF* Ziet onze speciale etalages Gebrs. Bischoff - Gorinchem Het adres voor iedereen! BURGERS J. K. SNOEI, Stadhuisstraat 7, Schoonhoven N.V. DE LANDB0UWBANK TE UTRECHT e a I i g e s M Van JRondom Deruitersvandennacht mtkt_j 12 Wenscht U geen groote uitgaven? Doe dan als zoovelen en Iaat Uw oud apparaat vernieuwen, ombouwen met ijzerkern- of Litze draadspoelen. JAN BROUWER - HAVEN 63 - SCHOONHOVEN TERUG WANNEER U UW OUDE RADIO INRUILT TEGEN EEN NIEUW VAN F 125.- TOT F 200.- Notaris P. SICHTERMAN te Meerkerk zal tot den Inzet op Woensdag 29 Augustus '34, tot den Toeslag op Woensdag S September '34, beide dagen des voormiddags 11 uur (Zomertijd), in de zaal van DIEPENHORST te A m ei d e, publiek verkoopen; Voor Me]. G. TIMMERMAN: HET WOONHUIS met ERF en TUIN. SCHUUR waar in woning, aan den Lekdijk Ie A mide, in 2 perceelen en maBsa. Breeder bij biljetten, welke even als alle inlichtingen, zijn te beko men ten kantore van voornoemden Openbare Verpachting van HET BESTUUR van den POLDER STEIN is voornemens op DONDERDAG 30 AUG. 1934, des avonds ten 7Va ure, ten huize van M. J. VAN ZUILEN te Stein bij Haastrecht, in het openbaar te verpachten: het Grasgewas van het polderland, fn 11 perceelen, op Conditiën bij de verpachting voor te lezen. Zegt het voort. NOTARIS J. DRAPERS te Gapelle a.d. IJssel zal op Vrij dagen 1 cn 14 September 1934, des voaiW in uur, in het café HON- K<W)1Ï', Jkan den 'fl-Gravenweg te NiV^&ufkerk a.d. IJssel, publiek verkoopen: HET WOONHUIS met Fabriek, jdOOKERIJ, SCHUUR en ERF, te Nieuwerkerk a.d. IJssel, 's-Gravenweg B 114, groot 15.38 Aren. Geheel in eigen gebruik. Aanvaarding dadelijk na de gun ning. Betaling 15 Oct. 1934, met 5 rente sedert de gunning. Te bezichtigen 4, 5 en 6 Sept., van 10—3 uur. Da woorn. Notaris J. BAARS, plaatsverv. van Notaris ANEMA te Streefkerk, zal op Donderdagen 6 on 13 Sopt. 1934 v.m. 10 uur bij J. W. MEERKERK ie Streefkerk in het o p e n b a a r vellen en verkoopen onder Streefkerk voor de Erven van den heer G. BROER. 1. Een met schuurtje, erf en tuin aan den Lekdijk, groot 4 A., 10 c.A. 2. Een perceeltje GRIENDLAND aan en over de Oudewetering, gr. 13 Aren, 92 centiAren. 3. Een perceel HOOILAND op Kortenbroek, groot 52 A., 65 c.A. 4. Een perceel HOOILAND op Langenbroek, groot 1.21.98 H.A. Perceel 1 is verhuurd voor I 5.— per en bij de week. De overige perceelen te aanvaarden na afloop van het seizoen van dit jaar. Lasten voor koopers rekening van 1 Januari 1935 af. iWaÜiHg der kooppenningen uiter lijk y&jwOctober 1934. NaHftfe informatiën ten kantore van genoemden Notaris. Notaris C. H. W. MEIJER te Lekkerkerk zal op Woensdag 5 Sept. 1934, 's morgens 11 uur, in 't Café „HET BONTE PAARD" aldaar in één zitting publiek verkoopen: HET WOONHUIS met SCHUUR, ERF en OPEN GROND, te Lekkerkerk, aan den Kerkweg No. 273, Kad. Sectie D no. 5803, grotft 3 Aren, 95 Centiaren. Grondlasten 1934 17.04. Vrij van huur te aanvaarden bij de betaling der kooppenningen op 17 October 1934. Bezichtiging: Maandag 27 Aug. en 3 Sept., en Dinsdag 4 Sept. a.s., 's middags van 2-j?~4$.>uur. Nadere inlichtingen ten kantore van genoemden Notaris. BERICHT VAN INZET. Notaris J. w!~VAN BOCKEL te Sliedrecht bericht, dat de TWEE BOUWMAHSWOHIHGEN MET AANHOOREN, en Lander ij en onder Wijngaarden en Sliedrecht, ter gezamenlijke grootte van 23.10.28 HECTAREN, op "Woensdag 22 Augustus 1934 te zijnen overstaan in veiling gebracht in bod staan als volgt: Pre. 1 op 1625 1275 2800 1875 ƒ1750 ƒ1325 ƒ1750 ƒ2650 ƒ1800 Pre. 10 op 1600 11 1650 ƒ3050 '875 775 ƒ1450 ƒ1500 ƒ1750 ƒ1900 AFSLAG blijft bepaald op Woensdag 29 Aug. 1934, des voorm. 10H uur (Zomertijd), ten Koffiehulze van C. V^N EIJL te Wijngaarden. BERICHT VAN INZET. Notaris C. H. W. MEIJER te Lekkerkerk bericht, dat de ONROERENDE GOEDEREN van Mejuffv. Wed. JAC. BOUTER Az., den 22 Augustus 1934 geveild, zijn ingezet als volgt: Perceel I 4000.-. Perceel 2 2600.-. Perceel 3 1000.=. AFSLAG en COMBINATIES Woensdag 29 Aug. 1934, 's morgens 11 uur (Zomertijd), in het Café „HET BONTE PAARD" te Lekkerkerk. Groote sorteering School- Acte- en Muziektasschen in alle maten en prijzen Alle lederwaren en kaffers Klelwegstr.6-8,Tel.2166,Gouda r, COSMOS'1 Rijwielen (Heeren of Dames) met bandrem, free wheel, kast, drager. Geh.compleetf 22.50 Het zelfde Rijwiel met terugtrapnaaf f 23.50. 2 jaar garantie, Vraagt prijscourant. Goedkooper behoeft niet. Beter kan niet. Niet goed Uw geld terug. Zending rembours Naaste Station. W. v. HEERDT, Fabrikant. Lunteren Drogist - Gouda Verband stoffen Verb a ndkisten volgens voorschrift der arbeids inspectie!! Ons parool is 1 e kwaliteit tegen de laagste prijs Rijwielen - Radio Electra - Ijzerwaren Gereedschappen Zijden Salonlampen en Kranen Wat de Kampioen U bied t Vindt U bij een ander nieit Vraagt bl| ons de bonnen voor de Int. Wielerwedstrl|d I ZATERDAG 1 SEPTEMBER 'S MIDDAGS 3 UUR VAN DE GROOTE MARKT 4-5 GORINCHEM VRIJE toegang: STERK en VAN OUDEN ADEL Vaanetf f 39.- U KOMT TOCH OOK KIJKEHTT verleent Credïeten op korten termijn, onder zakelijke of- en persoonlijke zekerheid aan Landbouwers en Neringdoenden STELT VERKRIJGBAAR i Zeer geschikt voor rustige geldbelegging, hare 4"» Obligation in bedragen van f IOOO en f 500 (met half- 'aarlijksche coupons) tegen d. koers v. IOO Agent voor Schoonhoven en Omstreken De Heer Mr. G. A. VOS, Koestraaf 125 te Schoonhoven De Directie: J. B. DE BEAUFORT. N. C DE RUYTER Zie d Mooie Ribstukken Doorregen Riblappen Rollade Rollade Rostbief of Spier 40 cl. per pond 35 ct. per pond 40 ct. per pond 3 pond voor f 1.05 40 ct. per pond RUND- EN V ARK I Gehakt Bladreuzel 25 ct. per pond, 40 ct. p. Kilo 30 ct. p. pond W PRACHTIC HOOGE GOUWE 7-(vlak bij de Markt) - GOUDA - Tel. 2089 Vraagt bonnen voor de Wielerwedstrijd htSVLEESCHU W H 5 pond vette Varkenslappen90 ct. Magere Hamlappen35 ct. per pond Hamstukjes40 ct. per pond Rib- en Lendecarbonaden35 ct. per pond Saucijzen25 ct. per pond Doorregen Varkenslappen 25 ct. per pond Kalfslappen 35 ct. p. pond. Kalfstukjes 35 ct. p. pond NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT Schoonhoven«che Courant handelsman 3 jaren 1 net D^iachland/jaaK De Nederlandse^ Heeft in de lalts In 't zaken doen Veel pngerief erM Dap Wijkt dat vl Geén-lfcenten zijn* Pf men nu Mwhel smeekte e fa, of men hqMging dreigen,) Hij keerde slecife zijn zpkkep 1 Eh verder blee|' hij zwijgen. Zelfs kwam de >Nederknd$chd' Er door in moeilijkheden 1 En daarom gaat nu!' Vader) Sth Een and'ren wep betreden. t door JAN KIJKUIT. Spelletje kaart In Montfoort, wantrouwen in Giessen-Nieuw- kerk en Fortuna in de Kleine Be tuwe. Rustige bevolking ter overname. —Wan alles w«t ü=a Fortuna schijnt toch alleen maar in Montfoort te wonen, vertelde Jodocus af gunstig; daar werd laatst een spelletje whist gespeeld, en een vah de vijf spelers kreeg driemaal achter elkaar bij het rond- geven van de kaarten twaalf ruiten en een hartenaas. Hij sleepte de pot van mim een heelemaal naar binnen. Is dat ef- Ja, daar moet je een gelukkig ge- iternte voor hebben, zei ik. Laatst was ik in de Kle'ine Betuwe in Haastrecht, waar nu soort rad van avontuur staat. Ik gooi de mijn duppie erin, en rond draaide het rad en ik kreeg den raad: „Speel heden in d« loterij, daar is voor u een prijsje bij." H- En? vroeg tante belangstellend. Ach. antwoordde ik, ik had natuur lijk toen dadelijk moeten spelen, de eerste de besto kans die ik kreeg, maar ik heb het niet gedaan en foetsie was mijn Wijs. Zooiets moet je direct opvolgen, of'heele maal niet. Maar gesteld eens, meende tante, voorzichtig, dat ze in Montfoort nou eens wantrouwig geweest waren en gedacht hadden, dat het niet eerlijk toeging met het wasschen van de kaarten of zoo iets. Dat zou toch kunnen, want wantrouwen, nietwaar i (Wantrouwen brengt veel verwarring >eg, beaamde ik. Dat zie je in Giessen- Nieuwkerk. Een plaats zoo rustig en kalm, de Giessen kabbelt er zoo vredig, en de bruggetjes Liggen er bekoorlijk en de huis jes.... w Wordt asjeblieft niet lyrisch, riep ETod, daar kan ik alleen maar tegen in de lente. Nou goed, vredig is het er, en in de laatste raadsvergadering hadden de edel achtbare woorden met mekaar en met den burgemeester. Wantrouwen was er geko men over het nazien van de gemeentelijke boekhouding, en daar had je het gaande. Nou, zei tante, elke gemeente moet ioch Boowat een tekort aJschrijven op zijn dienst, dus laten ze daar nou toch niet over gaan kibbelen, daar winnen ze niks f— Dat vind ik ook, stemde Jod in, maar jm hebben ze de zaak gered, wantde heele raad zit in de commissie van onder zoek van de gemeenterekenarij. Als dat nu niet aardig is, dan weet ik het niet. Het is met die dingen zoo, hernam tante, dat het best open kaart gespeeld kan worden. Dan is er nog wel eens een gelukje in, zooals in Montfoort, Als nu RIDGWELL CULLUM. 63 „Arizona,'' merkte Tresier een «ogen blik later op, „ik beb een onaangename taak voor mij. Ik heb juist Marbolt langs het raam van de kamer zien loopen. Ik heb een paar woordjes met hem te spre ken. Ik geloof, dat ik nu maar gaan zal." Over de dame?" vroeg de cowboy. „Je hebt het geraden." »»Nu, ga dan maar. Ik geloof, dat ik zou «eggen: Jij liever dan ik. Maar in ieder geval zal ik dan hier gaan zitten, mis schien zal ik dan bij de hand zijn, als het noodig mocht wezen." Tresier lachte. -„O, het is best. Ik heb biet met Jake te doen." „Neen, neen," antwoordde de ander, lei-wijl hij ging zitten en voegde er na een oogjjnblik van diep nadenken bij, „hetgeen Tresier ging weg in de richting van het uuis. Hij was zwak en deed lang over dat eind. Hij voelde zich niet op zijn gemak. Maar hij wist, dat hij zijn plicht ging doen, en zooals hij ziehzolven eenigszins spijtig te binnen riep, het was zelden aan genaam om je plicht te doen. Kijn doel was slechts «en kwestie van vorm. maar als hij dit verzuimde, zou hij Marbolt re den geven om akelige dingen te zeggen. Daarenboven was hij tegenover Diana en hemzelven verplicht de toestemming van haar vader te vragen voor hunne verlo ving. Wist dat heerschap hef niet reeds? En had hij zijn inzichten daaromtrent al niet ten volle meegedeeld? Arizona keek Tresler na, die met een onregelmatigen wankelachtigen gang op het huis toelien en zond hem een aantal minder vleiende benamingen achterna voor zijn dwaasheid. Toen voegde zich Joe altijd precies in Giessen-Nieuwkerk ver teld was door den burgemeester en de wethouders, hoe alles er bij stond, dan was er niemand geweest, die pieer had willen weten, want dan was alles verteld. Maar geheimzinnigheid, dat belemmert de goede vertstandhouding. Daar heb je nu in den Raad van Jaarveld. Een raadslid vroeg het eerlijk aan den burgemeester: verdient u nou tweeduizend gulden aan die waterleiding of niet. Nee, «el de burge meester. en ik ben je dankbaar, dat je het ook niet geloofde. Als dat raadslid dat nu niet gevraagd had, dan had de burgemees ter niet kunnen zeggen, dat hij het voor niets dééd, en dan hadden de menschen misschien nog geloofd, dat hy eri wel aan verdiende. En ik vind het mooi, als iemand een dergelijke baan weer op zich neemt, gratis en in het algemeen belang. Dat is tenmisnte een betere redenee ring dan van dien burgemeester, die in „De Gemeentestem" adverteerde, dat hij van gemeente wilde ruilen, begon ik. Het is toch jammer, dat het niet ,bekenA is, welke gemeente het was, want dan wisten de burgers, wat ze aan dien meneer had den. Dat is toch een aardige gewaarwor ding. als je daar hoort, dat je als eerzame bevolking, verkwanseld wordt per adver tentie. Te koop aangeboden, een rustige bevolking, vier duizend gulden per jaar opleverend. In de nabijheid van groote ste den. Overname van een bevolking in het Züiden des lands aanbevolen. Zoo moet zoo'n advertentie opgevat worden. Het klopt precies met wat ik vroeger al eens zei, dat een burgemeester lang niet meer zooveel burgervader is (de goeden niet te na gesproken, als vroeger. Het is meer een betrekking geworden en vroeger was het een ambt. i— Als iemand met God en met eere zijn taak verricht, dan mag hij blij zijn, dat hij dat in het algemeen welzijn mag doen, vond tante. De postbode in IJsselstein, die vijf-en-twintig jaar in alle bescheidenheid op zijn post geweest is, heeft meer gedaan in het belang van de gemeenschap dan een burgemeester, die zijn. gemeente wil verkoopen, al noemt hij het dan ruilen. Vijf en twintig jaar beeft die postbode de geheimen van de menschen bij zich ge dragen, de brieven, de kaarten, de rouw- tijdingen en blijde boodschappen Van trouw gesproken, zei Jod, er is maar één soort trouw, die iemand dich terlijk maakt. Dat is de trouw in het hu welijk, waarbij het echtpaar gloeiend aan eengesmeed en vastgeschakeld is verbonden inliefde en leed, zooals de dichter zegt, het leven doorgaat. Een diamanten feest is gevierd in Hoornaar, zestig jaar lief en leed gedeeld. En meneer Zanen. de krasse bruigom, is nog zoo gezond, dat hij zijn werk nog kort geleden deed. Dat mag toch een zeldzaam voorrecht heeten, een kiekje in de krant «waard, vind ik. Typisch, dat ze die huwelijken aanduide» met koper, zilver en diamant. Daarin zi| toch iets in van het materialistische van de menschen rand- |Ze konden veel beter in bloementaal spre ken en dan het zestigjarig feest het rozen feest noemen, want de roos is de van de bloemen. r Laten we het dan invoeren, spotte ik. Jouw mislukte verlovingen mogen we dan brandnetels noemen. Zeg geen kwaad van de brandnetels, riep Jod. Ik heb gelezen, dat de brand netels goed zijn tegen vlekziekte voor varkens en sindsdien bestaat er geen beier plan voor mij. Dat is tenminste beter dan die renkwéDecij, die hier in de streek noglal eens voorkomt, zei tante. Laatst hadden we het over Benschop of Polsbroek of die contreien uit, waar dierenkwelling was voorgekomen, maar nu is het weer in Lan- geruigeweide gebeurd. Een meneer ver voerde op zijn fiets een fyilf in zoo'n klein mandje, dat kop en pooten van het dier eruit hingen. 't Is zonde. Ik zou wel een goeie straf voor zoo iemand weten. Met de karwats, dacht Jod, dat is het beste. fietsmand leggen, zoodat kop en pooten er- fietsman leggen, zoodat kop en pooten er uit hingen en hem dan precies den af stand rondzeulen, die hij met het kalf had afgelegd. Dat zou hem voorgoed ge nezen, denk ik. Een krachtig middel is het in elk ge val, zei tante. Maar het zou me nogal een vrachtje wezen. Dat zei de landbouwer in Heeswijk ook, die aardappelen van zijn land haalde en toen boete moest betalen, omdat hij er teveel tegelijk gehaald had! Wel voor eigen gebruik, maar het consent was niet aan wezig en de controleur zette hem op de bon. Je moet tegenwoordig zoo opletten met al die bepalingen, dat je haast geen hap naar je mond durft te brengen als eerzaam landbouwer. Aardappelwet, cri sis zuivelwet, crisis runder- en varkens- wet, arbeidswet, melkbesluit, noem maar op waar je allemaal van op de hoogte moet zijn. En je hebt een proces-verbaal te pakken eer je er erg in hebt. En vet word je er niet van, van het ambt van veehouder of landbouwer. Tenminste niet zooals de stier die in Wijk bij Duurstede werd afgeleverd en die 1978 pond woog. Was me dat even een knaap, zei Jod. Jammer dat het niet in den Paaschtijd was, dan hadden ze hem als Paaschos kunnen verkoopen. Er is een handelsman in jou verlo ren gegaan, lachte ik, misschien kunnen ze je bij de spoorwegen gebruiken om dat mooie lijntje Gouda—Alphen, dat in Oc tober ingewijd wordt, rendabel te maken. Als je solliciteert heb je het baantje, dat is vast, want zoo'n uitvinder hebben ze daar hard noodig. Zet geen rechtsgeleerde aan cijfers, zei de ouwe Teunis, want dan wordt 't duur. HET CLEARINGBESLUIT. („Moe- zal 't wel' betalen.") TWEEDE BLAD. I EEH DIEVEGGE IH DEH MACHT door JAMES WHITE. Fergus Lume was niet romantisch van aanleg Hij had jarenlang van hard wer ken achter zich in den Oost en was nu met verlof in Engeland. Gemakshalve huurde hij er, door bemiddeling van een bureau, een gemeubileerde flat en nam zich voor, de bloemetjes eens buiten te zet ten. Romantische avonturen was echter het laatste, wat hij verwachtte en toch ge beurde er den eersten nacht, dien hij in de flat doorbracht, al iets vreemds. Hij was vrij laat thuis gekomen en naar bed gegaan, doch nog niet ingeslapen, toen een gerucht hem opschrikte. Iemand was binnengekomen, daaraan twijielde hij niet. Voetstappen klonken in de kleine hal en de deur van de zitkamer kraakte even. HONIG-5 BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct bij hem, die ook al Tresiers heengaan had opgemerkt. Het mannetje wees met een hand in de richting van de vertrekkende gestalte. „Waar gaat die heen?" vroeg hij. „Ik geloof, dat het over de dame is," antwoordde Arizona kortaf. „En om haar was bij er uit gesmeten," zeide de ander veelbeteekenend. „Om zoo maar eens iets te zoggen het doet je denken aan een terriër". „Of aan een koe met een kalf." „Alleen, hij maakt er geen drukte over. Ik geloof dat het een terriër is." En Joe legde aan zijn verklaring klem bij door een knik. Intusschen was het voorwerp van hun ne besprekingen aan het huis aangekomen en stond hij tegenover den arbiter van zijn lot in diens werkkamer. De blinde zat met het gelaat naar buiten gekeerd, ter wijl zijn roode oogen in den gloeienden zonsondergang staarden. En zoo bleef hij zitten, niettegenstaande Tresier zijn tegen woordigheid aankondigde. „Mijnheer Marbolt, ik moet u noodig spreken," zeide hij. En hij stond óp het antwoord te wach ten. Na eenige oogenblikken kwam het op een weinig bemoedigenden toon, maar toch beleefder/- dan men had kunnen ver wachten. „Als je dat zegt, dan vermoed ik, dat het zoo is." Heel onverschillig en in het geheel niet afgeschrikt, vervolgde Tresier: „U heeft al gehoord, hoe de zaken tus- schen uw dochter en mij staan?'1 „Ja." „Ik ben nu hier om officieel uw toe stemming voor onze verloving te vragen." De roode oogen staakten het staren op den zonsondergang en vestigden zich op het onbewogen gezicht van den candidaat- schoonzoon. „Tresier," zeide de man op een manier, die weinig aan de verbeelding overliet. Tk heb maar één antwoord voor je. Je bent mij op deze hoeve onaangenaam ge worden en ik*zal blij zijn als je je zoo spoedig mogelijk uit de voeten maakt. Het geld, dat je my betaald hebt, zal ik je te ruggeven en de overeenkomst kan ver scheurd worden." „Wil u dus mijn voorstel niet in over weging nemen?" „Ik heb je al geantwoord." Tresier keek scherp in het gezicht te genover 'hem. Zoo maskerachtig als het was, sprak er toch iets uit van liet woes te temperament, (lal er achter lag. Hij was blij, dat hij dit zag, want uu voelde hij. zich meer verantwoord over de woe de, die hij zelf jegens den ander koester de. De woorden van den man waren een bestudeerde heleediging en hij was niet iemand om zich beleedigingen van wie ook, te laten aanleunen. „Ik'weiger beslist om mijn hinderlijken persoon te verwijderen," vervolgde hij met een groot vertoon van kalmte. „Eerder wil ik het teruggeven van mijn premie niet aanvaarden. Ik hen hier voor drie leer jaren, die vooruit betaald zijn. Dat onder wijs eisch ik. U zal inzien, dat u niet bij machte is mijn hinderlijke persoonlijkheid langs wettigen of gewelddadigen weg te verwijdpren. Dat laatste vooral niet, om dat het u verreweg meer geld zou kosten, dan uJief zou zijn." ïüjrverwachtte een van die uitbarstin gen van woede te zullen bijwonen als die, /'waarop de blinde Jake in den laat- sten tijd in zijn bijzijn had vergast. Maar niets van dien aard gebeurde. Zijn manier van doen bleef dezelfde. „Het spijt mij," zeide hij met iets, wat bijna op een glimlach leek. „U drijft mij tot een anderen maatregel, die. ofschoon minder gemakkelijk, alles welbeschouwd, misschien toch beter is. Mijn dochter zal weg moeten. Ik was hierop voorbereid en heb al maatregelen genomen om haar van daag over veertien dagen voor onbepaal- <ten tijd op bezoek te zenden naar vrien den van ons. Je begrijpt goed, Tresler, dat je haar niet meer terug zult zien. Zij zal wegblijven, tot jij van hier gaat. Natuur lijk heb je verstand genoeg om in te zien dat in geval jij Tiet in je hoofd mocht krij gen haar te volgen, onze overeenkomst verbroken zou zijn. Dan zou zij dadelijk, terugkomen en dan zou ik het in mijn handen hebben om jullie van elkaar te houden. Verder moet ik je zeggen dat zij, wanneer ze weg is, zal wonen in een af gezonderde nederzetting vele mijlen van hier, waar alle aan haar gerichte brieven geopend zullen worden, voordat zij ze in handen krijgt." De blinde keerde zich om ten einde te kennen te geven, dat het onderhoud was afgeloopen, maar Tresler bleef standhou den, ofschoon hij ten volle besefte, hoe deze blinde hem te slim af was geweest. „Zij zal tenminste gelukkiger zijn, als kij hier vandaan is," zeide liij veelbeteeke- „Dat weet ik zoo niet," merkte de an der met een duivelschen glimlach op. Aldus getergd, kon Tresler zich niet langer bedwingen. „Uw gedrag is onmen- schelijk om een hulpeloos meisje, uw doch ter, zoo te vervolgen." „0, mijn dochter, hè?" Maar de ander sloeg geen acht op die hatelijkheid. „U heeft het recht niet om tusschen ons te staan," ging hij vertoornd voort. „U heeft er geen redelijken grond voor. Ik zeg u ronduit, dat ik niet van plan ben mij te onderwerpen. Als dw dochter meerder jarig is, zal ik haar uit dit huis wegne men, dit huis, dat geen tehuis voor haar is, en van u, die nooit een vader voor haar was. „Volkomen waar," beaamde de ander met sarrende kalmte. „Dan heeft u de macht niet om tus schen beiden te komen. De wet „Genoeg van dien onzin," viel de blin de hem voor het eerst met een teeken van ongeduld in de rede. „Zoolang ik leef, zal je nooit met Diana trouwen. Neem dat van mij. En nu de kamer uit." En op de een of andere manier was Tresler in weerwil van hemzelven uit hel huis en liep hij in den snelsten pas, die zijn zwakheid toeliet, den weg op naar het logies. Maar, voordat hij zijn bestemming IZachtjes stond hij, op, deed een'kamer japon aan, nam zijn revolver uit ae kast en sloop naar de zitkamer. Hij verwacht te een inbreker, doch hij vond ee^ inbreek- ster! Ze was bezig, het slot van. }een mooi schrijfbureau te forceeren en toen ze zich verschrikt omwendde bij zijn badaard „Goeden avond", constateerde hij, dat ze bovendien mooi was. „Spaar u de moeite," zeide hij, „er zitl niets in dat bureau." Ze staarde hem aan, doodsbléek, met wijdopen oogen. Nog nooit had r hij een meisje gezien, dat zoo weinig leek op een, misdadigster! I „Watwat doet u hier?" bracht ze uit, „wie bent u?" Hij lachte. „Het komt me voor, dat het vragen aan mij is!" Ik ben de huurder van deze flat." „Maar u bent toch niet Audrey Mars-i hall," zei zé. „Neen. mijn naam is Fergus LHime," zeij hij. „Wilt u niet gaan zitten?" Hij vond de situatie nogal vermakelijk, maar het ontroerde hem*, toep ze met be vende stem vroeg: „Belt u niet de politie op?" j „De hemel beware." zei hij, „ik bpn voon genoegen naar Londen gekomen en niet! om in onaangename politiezak^ verwik-! keld te raken! Het is wat laat, ,raaar als' had bereikt, onderving Jake hein en hij, voelde niet den minsten twijfel, of deze| had hem naar het huis zien gaan en opi zijn terugkomst gewacht. „Wel," zeide deze op langgeröüten toon, alsof het antwoord, dat hij zou' krijgen, hem meer dan gewone voldoening beloof de. „Ik geloof, dat de blinde tamelijk lastig; is om mee om te gaan, hè? Ga je van ons, weg?" Tresler was niet in de stemming om de. hatelijkheden van dezen man te verdra-l gen. „Neen," zeide hij. „Integendeel, ik blijf mijn tijd uit." Jake kon zijn spijt en verbazing niet verbergen. „Ga je niet weg?" „Neen!" Tresler genoot van 's mans ver slagenheid. „En jij gaat „Neen." En plotseling kwam de gedach-j te in hem op, dat hij den ma» nu een en ander betaald kon zetten. ^Juffrouw Mar-j bolt wordt weggezonden, totdat ik van hier. wegga. Bijna drie jaren, Jake," voegde hij] er hoosaardig bij. Jake stond nadenkend den ander aan te! kijken. Hij liet niets blijken, maar Tresler' wist, dat hij hard getroffen was. „En wanneer gaat ze?" vroeg hij ein-1 del ijk. „Vandaag over veertien dagen." „O, vandaag over veertien dagen." I Toen keek Jake nog eens naar den an-, der, alsof hij hem tegen andere dingen woog en zeide daarna bijna kalm: „Ik geloof, dat hij beter had gedaan met haar dadelijk weg te zenden." En met dit raadselachtige antwoord ging hij terug, in zijn hut. Een week later zat Tresler weer in doni zadel. Zijn herstelvermogen was wonder baarlijk. En zijn kracht kwam zoo snel te- rijg. dat zijn vrienden er vèrsteld van -stonden. Frisse he lucht en gezond weri waren hetere geneesmiddelen dan'de dok- tér zou hebben kunnen geven (Wordt vervolgd).

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1934 | | pagina 3