RESTANTEN
E. Na Ra
A. VAN LEEUWEN
Anton Coops
„In de
Paradijsvogel"
25 TOT 50 GULDEN GEVEN WIJ U
F^N. VERKERK
Costumes, Regenjassen, Jon
genspakjes, Pantalons, Sport-
kleeding, Mode-Artikelen, enz.
De laatste deze Week
voor spotprijzen!!
TEIiMS
OPENING
MEUBELBEURS
Ca
doe hei nu! tl hteft ee sieakt du&fcl genet van!!
Grasgewas
Woon-en Winkelhuis
Te zamen op 31.400.-
Voorde schooltijd..
Reparatie-Inrichting
MF* Ziet onze speciale etalages
Gebrs. Bischoff - Gorinchem
Het adres
voor iedereen!
BURGERS
J. K. SNOEI, Stadhuisstraat 7, Schoonhoven
N.V. DE LANDB0UWBANK TE UTRECHT
e a I
i g e s M
Van JRondom
Deruitersvandennacht
mtkt_j
12
Wenscht U geen groote uitgaven? Doe dan als zoovelen en Iaat Uw
oud apparaat vernieuwen, ombouwen met ijzerkern- of Litze draadspoelen.
JAN BROUWER - HAVEN 63 - SCHOONHOVEN
TERUG WANNEER U UW OUDE RADIO INRUILT
TEGEN EEN NIEUW VAN F 125.- TOT F 200.-
Notaris P. SICHTERMAN
te Meerkerk zal tot den Inzet op
Woensdag 29 Augustus '34,
tot den Toeslag op
Woensdag S September '34,
beide dagen des voormiddags 11 uur
(Zomertijd),
in de zaal van DIEPENHORST te
A m ei d e,
publiek verkoopen;
Voor Me]. G. TIMMERMAN:
HET WOONHUIS
met ERF en TUIN. SCHUUR waar
in woning, aan den Lekdijk
Ie A mide,
in 2 perceelen en maBsa.
Breeder bij biljetten, welke even
als alle inlichtingen, zijn te beko
men ten kantore van voornoemden
Openbare
Verpachting
van
HET BESTUUR van den POLDER
STEIN is voornemens op
DONDERDAG 30 AUG. 1934,
des avonds ten 7Va ure, ten huize
van M. J. VAN ZUILEN te
Stein bij Haastrecht,
in het
openbaar te verpachten: het
Grasgewas
van het
polderland,
fn 11 perceelen, op Conditiën bij
de verpachting voor te lezen.
Zegt het voort.
NOTARIS J. DRAPERS
te Gapelle a.d. IJssel zal op Vrij
dagen 1 cn 14 September 1934, des
voaiW in uur, in het café HON-
K<W)1Ï', Jkan den 'fl-Gravenweg te
NiV^&ufkerk a.d. IJssel,
publiek verkoopen:
HET WOONHUIS
met Fabriek,
jdOOKERIJ, SCHUUR en ERF, te
Nieuwerkerk a.d. IJssel,
's-Gravenweg B 114,
groot 15.38 Aren.
Geheel in eigen gebruik.
Aanvaarding dadelijk na de gun
ning.
Betaling 15 Oct. 1934, met 5
rente sedert de gunning.
Te bezichtigen 4, 5 en 6 Sept.,
van 10—3 uur.
Da woorn. Notaris J. BAARS,
plaatsverv. van Notaris ANEMA te
Streefkerk, zal op
Donderdagen 6 on 13 Sopt. 1934
v.m. 10 uur bij J. W. MEERKERK
ie Streefkerk
in het o p e n b a a r
vellen en verkoopen
onder Streefkerk voor de Erven
van den heer G. BROER.
1. Een
met schuurtje, erf en tuin aan den
Lekdijk, groot 4 A., 10 c.A.
2. Een perceeltje GRIENDLAND
aan en over de Oudewetering, gr.
13 Aren, 92 centiAren.
3. Een perceel HOOILAND op
Kortenbroek, groot 52 A., 65 c.A.
4. Een perceel HOOILAND op
Langenbroek, groot 1.21.98 H.A.
Perceel 1 is verhuurd voor I 5.—
per en bij de week. De overige
perceelen te aanvaarden na afloop
van het seizoen van dit jaar.
Lasten voor koopers rekening van
1 Januari 1935 af.
iWaÜiHg der kooppenningen uiter
lijk y&jwOctober 1934.
NaHftfe informatiën ten kantore van
genoemden Notaris.
Notaris C. H. W. MEIJER
te Lekkerkerk zal op
Woensdag 5 Sept. 1934,
's morgens 11 uur,
in 't Café „HET BONTE PAARD"
aldaar in één zitting
publiek verkoopen:
HET WOONHUIS
met SCHUUR, ERF en OPEN
GROND, te
Lekkerkerk,
aan den Kerkweg No. 273, Kad.
Sectie D no. 5803,
grotft 3 Aren, 95 Centiaren.
Grondlasten 1934 17.04.
Vrij van huur te aanvaarden bij
de betaling der kooppenningen op
17 October 1934.
Bezichtiging: Maandag 27 Aug.
en 3 Sept., en Dinsdag 4 Sept. a.s.,
's middags van 2-j?~4$.>uur.
Nadere inlichtingen ten kantore
van genoemden Notaris.
BERICHT VAN INZET.
Notaris J. w!~VAN BOCKEL
te Sliedrecht bericht, dat de
TWEE
BOUWMAHSWOHIHGEN
MET AANHOOREN, en
Lander ij en
onder
Wijngaarden en Sliedrecht,
ter gezamenlijke grootte van
23.10.28 HECTAREN,
op "Woensdag 22 Augustus 1934 te
zijnen overstaan in veiling gebracht
in bod staan als volgt:
Pre. 1 op 1625
1275
2800
1875
ƒ1750
ƒ1325
ƒ1750
ƒ2650
ƒ1800
Pre. 10 op 1600
11 1650
ƒ3050
'875
775
ƒ1450
ƒ1500
ƒ1750
ƒ1900
AFSLAG blijft bepaald op
Woensdag 29 Aug. 1934,
des voorm. 10H uur (Zomertijd),
ten Koffiehulze van C. V^N EIJL
te Wijngaarden.
BERICHT VAN INZET.
Notaris C. H. W. MEIJER
te Lekkerkerk bericht, dat de
ONROERENDE GOEDEREN
van Mejuffv. Wed. JAC. BOUTER
Az., den 22 Augustus 1934 geveild,
zijn ingezet als volgt:
Perceel I 4000.-.
Perceel 2 2600.-.
Perceel 3 1000.=.
AFSLAG en COMBINATIES
Woensdag 29 Aug. 1934,
's morgens 11 uur (Zomertijd),
in het Café „HET BONTE PAARD"
te Lekkerkerk.
Groote sorteering
School-
Acte- en
Muziektasschen
in alle maten en prijzen
Alle lederwaren en kaffers
Klelwegstr.6-8,Tel.2166,Gouda
r,
COSMOS'1 Rijwielen
(Heeren of Dames)
met bandrem, free
wheel, kast, drager.
Geh.compleetf 22.50
Het zelfde Rijwiel met terugtrapnaaf
f 23.50. 2 jaar garantie, Vraagt
prijscourant. Goedkooper behoeft
niet. Beter kan niet. Niet goed
Uw geld terug. Zending rembours
Naaste Station.
W. v. HEERDT, Fabrikant. Lunteren
Drogist - Gouda
Verband stoffen
Verb a ndkisten
volgens voorschrift der arbeids
inspectie!!
Ons parool is 1 e kwaliteit
tegen de laagste prijs
Rijwielen - Radio
Electra - Ijzerwaren
Gereedschappen
Zijden Salonlampen
en Kranen
Wat de Kampioen U bied t
Vindt U bij een ander nieit
Vraagt bl| ons de
bonnen voor de Int.
Wielerwedstrl|d I
ZATERDAG
1 SEPTEMBER
'S MIDDAGS 3 UUR
VAN DE
GROOTE MARKT 4-5
GORINCHEM
VRIJE
toegang:
STERK en VAN
OUDEN ADEL
Vaanetf f 39.-
U KOMT TOCH
OOK KIJKEHTT
verleent Credïeten op korten
termijn, onder zakelijke of- en
persoonlijke zekerheid aan
Landbouwers en Neringdoenden
STELT VERKRIJGBAAR i Zeer geschikt voor
rustige geldbelegging, hare 4"» Obligation
in bedragen van f IOOO en f 500 (met half-
'aarlijksche coupons) tegen d. koers v. IOO
Agent voor Schoonhoven en Omstreken
De Heer Mr. G. A. VOS, Koestraaf 125
te Schoonhoven
De Directie:
J. B. DE BEAUFORT.
N. C DE RUYTER
Zie d
Mooie Ribstukken
Doorregen Riblappen
Rollade
Rollade
Rostbief of Spier
40 cl. per pond
35 ct. per pond
40 ct. per pond
3 pond voor f 1.05
40 ct. per pond
RUND- EN V ARK I
Gehakt
Bladreuzel
25 ct. per pond, 40 ct. p. Kilo
30 ct. p. pond
W PRACHTIC
HOOGE GOUWE 7-(vlak bij de Markt) - GOUDA - Tel. 2089
Vraagt bonnen voor de Wielerwedstrijd
htSVLEESCHU W H
5 pond vette Varkenslappen90 ct.
Magere Hamlappen35 ct. per pond
Hamstukjes40 ct. per pond
Rib- en Lendecarbonaden35 ct. per pond
Saucijzen25 ct. per pond
Doorregen Varkenslappen 25 ct. per pond
Kalfslappen 35 ct. p. pond. Kalfstukjes 35 ct. p. pond
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT Schoonhoven«che Courant
handelsman
3 jaren 1
net D^iachland/jaaK
De Nederlandse^
Heeft in de lalts
In 't zaken doen
Veel pngerief erM
Dap Wijkt dat vl
Geén-lfcenten zijn*
Pf men nu Mwhel smeekte e
fa, of men hqMging dreigen,)
Hij keerde slecife zijn zpkkep 1
Eh verder blee|' hij zwijgen.
Zelfs kwam de >Nederknd$chd'
Er door in moeilijkheden 1
En daarom gaat nu!' Vader) Sth
Een and'ren wep betreden. t
door JAN KIJKUIT.
Spelletje kaart In Montfoort,
wantrouwen in Giessen-Nieuw-
kerk en Fortuna in de Kleine Be
tuwe. Rustige bevolking ter
overname. —Wan alles w«t
ü=a Fortuna schijnt toch alleen maar in
Montfoort te wonen, vertelde Jodocus af
gunstig; daar werd laatst een spelletje
whist gespeeld, en een vah de vijf spelers
kreeg driemaal achter elkaar bij het rond-
geven van de kaarten twaalf ruiten en een
hartenaas. Hij sleepte de pot van mim een
heelemaal naar binnen. Is dat ef-
Ja, daar moet je een gelukkig ge-
iternte voor hebben, zei ik. Laatst was ik
in de Kle'ine Betuwe in Haastrecht, waar
nu soort rad van avontuur staat. Ik gooi
de mijn duppie erin, en rond draaide het
rad en ik kreeg den raad: „Speel heden in
d« loterij, daar is voor u een prijsje bij."
H- En? vroeg tante belangstellend.
Ach. antwoordde ik, ik had natuur
lijk toen dadelijk moeten spelen, de eerste
de besto kans die ik kreeg, maar ik heb
het niet gedaan en foetsie was mijn Wijs.
Zooiets moet je direct opvolgen, of'heele
maal niet.
Maar gesteld eens, meende tante,
voorzichtig, dat ze in Montfoort nou eens
wantrouwig geweest waren en gedacht
hadden, dat het niet eerlijk toeging met
het wasschen van de kaarten of zoo iets.
Dat zou toch kunnen, want wantrouwen,
nietwaar
i (Wantrouwen brengt veel verwarring
>eg, beaamde ik. Dat zie je in Giessen-
Nieuwkerk. Een plaats zoo rustig en kalm,
de Giessen kabbelt er zoo vredig, en de
bruggetjes Liggen er bekoorlijk en de huis
jes....
w Wordt asjeblieft niet lyrisch, riep
ETod, daar kan ik alleen maar tegen in de
lente.
Nou goed, vredig is het er, en in de
laatste raadsvergadering hadden de edel
achtbare woorden met mekaar en met den
burgemeester. Wantrouwen was er geko
men over het nazien van de gemeentelijke
boekhouding, en daar had je het gaande.
Nou, zei tante, elke gemeente moet
ioch Boowat een tekort aJschrijven op zijn
dienst, dus laten ze daar nou toch niet
over gaan kibbelen, daar winnen ze niks
f— Dat vind ik ook, stemde Jod in, maar
jm hebben ze de zaak gered, wantde
heele raad zit in de commissie van onder
zoek van de gemeenterekenarij. Als dat nu
niet aardig is, dan weet ik het niet.
Het is met die dingen zoo, hernam
tante, dat het best open kaart gespeeld
kan worden. Dan is er nog wel eens een
gelukje in, zooals in Montfoort, Als nu
RIDGWELL CULLUM.
63
„Arizona,'' merkte Tresier een «ogen
blik later op, „ik beb een onaangename
taak voor mij. Ik heb juist Marbolt langs
het raam van de kamer zien loopen. Ik
heb een paar woordjes met hem te spre
ken. Ik geloof, dat ik nu maar gaan zal."
Over de dame?" vroeg de cowboy.
„Je hebt het geraden."
»»Nu, ga dan maar. Ik geloof, dat ik zou
«eggen: Jij liever dan ik. Maar in ieder
geval zal ik dan hier gaan zitten, mis
schien zal ik dan bij de hand zijn, als het
noodig mocht wezen."
Tresier lachte. -„O, het is best. Ik heb
biet met Jake te doen."
„Neen, neen," antwoordde de ander,
lei-wijl hij ging zitten en voegde er na een
oogjjnblik van diep nadenken bij, „hetgeen
Tresier ging weg in de richting van het
uuis. Hij was zwak en deed lang over dat
eind. Hij voelde zich niet op zijn gemak.
Maar hij wist, dat hij zijn plicht ging
doen, en zooals hij ziehzolven eenigszins
spijtig te binnen riep, het was zelden aan
genaam om je plicht te doen. Kijn doel
was slechts «en kwestie van vorm. maar
als hij dit verzuimde, zou hij Marbolt re
den geven om akelige dingen te zeggen.
Daarenboven was hij tegenover Diana en
hemzelven verplicht de toestemming van
haar vader te vragen voor hunne verlo
ving. Wist dat heerschap hef niet reeds?
En had hij zijn inzichten daaromtrent al
niet ten volle meegedeeld?
Arizona keek Tresler na, die met een
onregelmatigen wankelachtigen gang op
het huis toelien en zond hem een aantal
minder vleiende benamingen achterna
voor zijn dwaasheid. Toen voegde zich Joe
altijd precies in Giessen-Nieuwkerk ver
teld was door den burgemeester en de
wethouders, hoe alles er bij stond, dan
was er niemand geweest, die pieer had
willen weten, want dan was alles verteld.
Maar geheimzinnigheid, dat belemmert de
goede vertstandhouding. Daar heb je nu
in den Raad van Jaarveld. Een raadslid
vroeg het eerlijk aan den burgemeester:
verdient u nou tweeduizend gulden aan die
waterleiding of niet. Nee, «el de burge
meester. en ik ben je dankbaar, dat je het
ook niet geloofde. Als dat raadslid dat nu
niet gevraagd had, dan had de burgemees
ter niet kunnen zeggen, dat hij het voor
niets dééd, en dan hadden de menschen
misschien nog geloofd, dat hy eri wel aan
verdiende. En ik vind het mooi, als iemand
een dergelijke baan weer op zich neemt,
gratis en in het algemeen belang.
Dat is tenmisnte een betere redenee
ring dan van dien burgemeester, die in
„De Gemeentestem" adverteerde, dat hij
van gemeente wilde ruilen, begon ik. Het
is toch jammer, dat het niet ,bekenA is,
welke gemeente het was, want dan wisten
de burgers, wat ze aan dien meneer had
den. Dat is toch een aardige gewaarwor
ding. als je daar hoort, dat je als eerzame
bevolking, verkwanseld wordt per adver
tentie. Te koop aangeboden, een rustige
bevolking, vier duizend gulden per jaar
opleverend. In de nabijheid van groote ste
den. Overname van een bevolking in het
Züiden des lands aanbevolen. Zoo moet
zoo'n advertentie opgevat worden. Het
klopt precies met wat ik vroeger al eens
zei, dat een burgemeester lang niet meer
zooveel burgervader is (de goeden niet
te na gesproken, als vroeger. Het is meer
een betrekking geworden en vroeger was
het een ambt.
i— Als iemand met God en met eere zijn
taak verricht, dan mag hij blij zijn, dat
hij dat in het algemeen welzijn mag doen,
vond tante. De postbode in IJsselstein, die
vijf-en-twintig jaar in alle bescheidenheid
op zijn post geweest is, heeft meer gedaan
in het belang van de gemeenschap dan
een burgemeester, die zijn. gemeente wil
verkoopen, al noemt hij het dan ruilen.
Vijf en twintig jaar beeft die postbode
de geheimen van de menschen bij zich ge
dragen, de brieven, de kaarten, de rouw-
tijdingen en blijde boodschappen
Van trouw gesproken, zei Jod, er is
maar één soort trouw, die iemand dich
terlijk maakt. Dat is de trouw in het hu
welijk, waarbij het echtpaar gloeiend aan
eengesmeed en vastgeschakeld is verbonden
inliefde en leed, zooals de dichter zegt, het
leven doorgaat. Een diamanten feest is
gevierd in Hoornaar, zestig jaar lief en
leed gedeeld. En meneer Zanen. de krasse
bruigom, is nog zoo gezond, dat hij zijn
werk nog kort geleden deed. Dat mag toch
een zeldzaam voorrecht heeten, een kiekje
in de krant «waard, vind ik. Typisch, dat
ze die huwelijken aanduide» met koper,
zilver en diamant. Daarin zi| toch iets in
van het materialistische van de menschen
rand-
|Ze konden veel beter in bloementaal spre
ken en dan het zestigjarig feest het rozen
feest noemen, want de roos is de
van de bloemen.
r Laten we het dan invoeren, spotte ik.
Jouw mislukte verlovingen mogen we dan
brandnetels noemen.
Zeg geen kwaad van de brandnetels,
riep Jod. Ik heb gelezen, dat de brand
netels goed zijn tegen vlekziekte voor
varkens en sindsdien bestaat er geen
beier plan voor mij.
Dat is tenminste beter dan die
renkwéDecij, die hier in de streek noglal
eens voorkomt, zei tante. Laatst hadden
we het over Benschop of Polsbroek of die
contreien uit, waar dierenkwelling was
voorgekomen, maar nu is het weer in Lan-
geruigeweide gebeurd. Een meneer ver
voerde op zijn fiets een fyilf in zoo'n klein
mandje, dat kop en pooten van het dier
eruit hingen.
't Is zonde. Ik zou wel een goeie
straf voor zoo iemand weten.
Met de karwats, dacht Jod, dat is
het beste.
fietsmand leggen, zoodat kop en pooten er-
fietsman leggen, zoodat kop en pooten er
uit hingen en hem dan precies den af
stand rondzeulen, die hij met het kalf had
afgelegd. Dat zou hem voorgoed ge
nezen, denk ik.
Een krachtig middel is het in elk ge
val, zei tante. Maar het zou me nogal een
vrachtje wezen.
Dat zei de landbouwer in Heeswijk
ook, die aardappelen van zijn land haalde
en toen boete moest betalen, omdat hij er
teveel tegelijk gehaald had! Wel voor eigen
gebruik, maar het consent was niet aan
wezig en de controleur zette hem op de
bon. Je moet tegenwoordig zoo opletten
met al die bepalingen, dat je haast geen
hap naar je mond durft te brengen als
eerzaam landbouwer. Aardappelwet, cri
sis zuivelwet, crisis runder- en varkens-
wet, arbeidswet, melkbesluit, noem maar
op waar je allemaal van op de hoogte
moet zijn. En je hebt een proces-verbaal
te pakken eer je er erg in hebt. En vet
word je er niet van, van het ambt van
veehouder of landbouwer.
Tenminste niet zooals de stier die
in Wijk bij Duurstede werd afgeleverd en
die 1978 pond woog. Was me dat even
een knaap, zei Jod. Jammer dat het niet
in den Paaschtijd was, dan hadden ze
hem als Paaschos kunnen verkoopen.
Er is een handelsman in jou verlo
ren gegaan, lachte ik, misschien kunnen ze
je bij de spoorwegen gebruiken om dat
mooie lijntje Gouda—Alphen, dat in Oc
tober ingewijd wordt, rendabel te maken.
Als je solliciteert heb je het baantje, dat
is vast, want zoo'n uitvinder hebben ze
daar hard noodig.
Zet geen rechtsgeleerde aan cijfers,
zei de ouwe Teunis, want dan wordt 't
duur.
HET CLEARINGBESLUIT.
(„Moe- zal 't wel' betalen.")
TWEEDE BLAD.
I
EEH DIEVEGGE IH DEH MACHT
door JAMES WHITE.
Fergus Lume was niet romantisch van
aanleg Hij had jarenlang van hard wer
ken achter zich in den Oost en was nu
met verlof in Engeland. Gemakshalve
huurde hij er, door bemiddeling van een
bureau, een gemeubileerde flat en nam
zich voor, de bloemetjes eens buiten te zet
ten. Romantische avonturen was echter
het laatste, wat hij verwachtte en toch ge
beurde er den eersten nacht, dien hij in
de flat doorbracht, al iets vreemds. Hij
was vrij laat thuis gekomen en naar bed
gegaan, doch nog niet ingeslapen, toen
een gerucht hem opschrikte. Iemand was
binnengekomen, daaraan twijielde hij niet.
Voetstappen klonken in de kleine hal en
de deur van de zitkamer kraakte even.
HONIG-5 BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct
bij hem, die ook al Tresiers heengaan had
opgemerkt.
Het mannetje wees met een hand in de
richting van de vertrekkende gestalte.
„Waar gaat die heen?" vroeg hij.
„Ik geloof, dat het over de dame is,"
antwoordde Arizona kortaf.
„En om haar was bij er uit gesmeten,"
zeide de ander veelbeteekenend. „Om zoo
maar eens iets te zoggen het doet je
denken aan een terriër".
„Of aan een koe met een kalf."
„Alleen, hij maakt er geen drukte over.
Ik geloof dat het een terriër is."
En Joe legde aan zijn verklaring klem
bij door een knik.
Intusschen was het voorwerp van hun
ne besprekingen aan het huis aangekomen
en stond hij tegenover den arbiter van zijn
lot in diens werkkamer. De blinde zat
met het gelaat naar buiten gekeerd, ter
wijl zijn roode oogen in den gloeienden
zonsondergang staarden. En zoo bleef hij
zitten, niettegenstaande Tresier zijn tegen
woordigheid aankondigde.
„Mijnheer Marbolt, ik moet u noodig
spreken," zeide hij.
En hij stond óp het antwoord te wach
ten. Na eenige oogenblikken kwam het op
een weinig bemoedigenden toon, maar
toch beleefder/- dan men had kunnen ver
wachten.
„Als je dat zegt, dan vermoed ik, dat
het zoo is."
Heel onverschillig en in het geheel niet
afgeschrikt, vervolgde Tresier:
„U heeft al gehoord, hoe de zaken tus-
schen uw dochter en mij staan?'1
„Ja."
„Ik ben nu hier om officieel uw toe
stemming voor onze verloving te vragen."
De roode oogen staakten het staren op
den zonsondergang en vestigden zich op
het onbewogen gezicht van den candidaat-
schoonzoon.
„Tresier," zeide de man op een manier,
die weinig aan de verbeelding overliet.
Tk heb maar één antwoord voor je. Je
bent mij op deze hoeve onaangenaam ge
worden en ik*zal blij zijn als je je zoo
spoedig mogelijk uit de voeten maakt. Het
geld, dat je my betaald hebt, zal ik je te
ruggeven en de overeenkomst kan ver
scheurd worden."
„Wil u dus mijn voorstel niet in over
weging nemen?"
„Ik heb je al geantwoord."
Tresier keek scherp in het gezicht te
genover 'hem. Zoo maskerachtig als het
was, sprak er toch iets uit van liet woes
te temperament, (lal er achter lag. Hij
was blij, dat hij dit zag, want uu voelde
hij. zich meer verantwoord over de woe
de, die hij zelf jegens den ander koester
de. De woorden van den man waren een
bestudeerde heleediging en hij was niet
iemand om zich beleedigingen van wie
ook, te laten aanleunen.
„Ik'weiger beslist om mijn hinderlijken
persoon te verwijderen," vervolgde hij met
een groot vertoon van kalmte. „Eerder wil
ik het teruggeven van mijn premie niet
aanvaarden. Ik hen hier voor drie leer
jaren, die vooruit betaald zijn. Dat onder
wijs eisch ik. U zal inzien, dat u niet bij
machte is mijn hinderlijke persoonlijkheid
langs wettigen of gewelddadigen weg te
verwijdpren. Dat laatste vooral niet, om
dat het u verreweg meer geld zou kosten,
dan uJief zou zijn."
ïüjrverwachtte een van die uitbarstin
gen van woede te zullen bijwonen als die,
/'waarop de blinde Jake in den laat-
sten tijd in zijn bijzijn had vergast. Maar
niets van dien aard gebeurde. Zijn manier
van doen bleef dezelfde.
„Het spijt mij," zeide hij met iets, wat
bijna op een glimlach leek. „U drijft mij
tot een anderen maatregel, die. ofschoon
minder gemakkelijk, alles welbeschouwd,
misschien toch beter is. Mijn dochter zal
weg moeten. Ik was hierop voorbereid en
heb al maatregelen genomen om haar van
daag over veertien dagen voor onbepaal-
<ten tijd op bezoek te zenden naar vrien
den van ons. Je begrijpt goed, Tresler, dat
je haar niet meer terug zult zien. Zij zal
wegblijven, tot jij van hier gaat. Natuur
lijk heb je verstand genoeg om in te zien
dat in geval jij Tiet in je hoofd mocht krij
gen haar te volgen, onze overeenkomst
verbroken zou zijn. Dan zou zij dadelijk,
terugkomen en dan zou ik het in mijn
handen hebben om jullie van elkaar te
houden. Verder moet ik je zeggen dat zij,
wanneer ze weg is, zal wonen in een af
gezonderde nederzetting vele mijlen van
hier, waar alle aan haar gerichte brieven
geopend zullen worden, voordat zij ze in
handen krijgt."
De blinde keerde zich om ten einde te
kennen te geven, dat het onderhoud was
afgeloopen, maar Tresler bleef standhou
den, ofschoon hij ten volle besefte, hoe
deze blinde hem te slim af was geweest.
„Zij zal tenminste gelukkiger zijn, als
kij hier vandaan is," zeide liij veelbeteeke-
„Dat weet ik zoo niet," merkte de an
der met een duivelschen glimlach op.
Aldus getergd, kon Tresler zich niet
langer bedwingen. „Uw gedrag is onmen-
schelijk om een hulpeloos meisje, uw doch
ter, zoo te vervolgen."
„0, mijn dochter, hè?"
Maar de ander sloeg geen acht op die
hatelijkheid.
„U heeft het recht niet om tusschen ons
te staan," ging hij vertoornd voort. „U
heeft er geen redelijken grond voor. Ik zeg
u ronduit, dat ik niet van plan ben mij te
onderwerpen. Als dw dochter meerder
jarig is, zal ik haar uit dit huis wegne
men, dit huis, dat geen tehuis voor haar
is, en van u, die nooit een vader voor
haar was.
„Volkomen waar," beaamde de ander
met sarrende kalmte.
„Dan heeft u de macht niet om tus
schen beiden te komen. De wet
„Genoeg van dien onzin," viel de blin
de hem voor het eerst met een teeken van
ongeduld in de rede. „Zoolang ik leef, zal
je nooit met Diana trouwen. Neem dat
van mij. En nu de kamer uit."
En op de een of andere manier was
Tresler in weerwil van hemzelven uit hel
huis en liep hij in den snelsten pas, die
zijn zwakheid toeliet, den weg op naar het
logies. Maar, voordat hij zijn bestemming
IZachtjes stond hij, op, deed een'kamer
japon aan, nam zijn revolver uit ae kast
en sloop naar de zitkamer. Hij verwacht
te een inbreker, doch hij vond ee^ inbreek-
ster! Ze was bezig, het slot van. }een mooi
schrijfbureau te forceeren en toen ze zich
verschrikt omwendde bij zijn badaard
„Goeden avond", constateerde hij, dat ze
bovendien mooi was.
„Spaar u de moeite," zeide hij, „er zitl
niets in dat bureau."
Ze staarde hem aan, doodsbléek, met
wijdopen oogen. Nog nooit had r hij een
meisje gezien, dat zoo weinig leek op een,
misdadigster! I
„Watwat doet u hier?" bracht ze
uit, „wie bent u?"
Hij lachte. „Het komt me voor, dat het
vragen aan mij is!" Ik ben de huurder
van deze flat."
„Maar u bent toch niet Audrey Mars-i
hall," zei zé.
„Neen. mijn naam is Fergus LHime," zeij
hij. „Wilt u niet gaan zitten?"
Hij vond de situatie nogal vermakelijk,
maar het ontroerde hem*, toep ze met be
vende stem vroeg: „Belt u niet de politie
op?" j
„De hemel beware." zei hij, „ik bpn voon
genoegen naar Londen gekomen en niet!
om in onaangename politiezak^ verwik-!
keld te raken! Het is wat laat, ,raaar als'
had bereikt, onderving Jake hein en hij,
voelde niet den minsten twijfel, of deze|
had hem naar het huis zien gaan en opi
zijn terugkomst gewacht.
„Wel," zeide deze op langgeröüten toon,
alsof het antwoord, dat hij zou' krijgen,
hem meer dan gewone voldoening beloof
de. „Ik geloof, dat de blinde tamelijk lastig;
is om mee om te gaan, hè? Ga je van ons,
weg?"
Tresler was niet in de stemming om de.
hatelijkheden van dezen man te verdra-l
gen. „Neen," zeide hij. „Integendeel, ik
blijf mijn tijd uit."
Jake kon zijn spijt en verbazing niet
verbergen. „Ga je niet weg?"
„Neen!" Tresler genoot van 's mans ver
slagenheid.
„En jij gaat
„Neen." En plotseling kwam de gedach-j
te in hem op, dat hij den ma» nu een en
ander betaald kon zetten. ^Juffrouw Mar-j
bolt wordt weggezonden, totdat ik van hier.
wegga. Bijna drie jaren, Jake," voegde hij]
er hoosaardig bij.
Jake stond nadenkend den ander aan te!
kijken. Hij liet niets blijken, maar Tresler'
wist, dat hij hard getroffen was.
„En wanneer gaat ze?" vroeg hij ein-1
del ijk.
„Vandaag over veertien dagen."
„O, vandaag over veertien dagen." I
Toen keek Jake nog eens naar den an-,
der, alsof hij hem tegen andere dingen
woog en zeide daarna bijna kalm:
„Ik geloof, dat hij beter had gedaan
met haar dadelijk weg te zenden." En met
dit raadselachtige antwoord ging hij terug,
in zijn hut.
Een week later zat Tresler weer in doni
zadel. Zijn herstelvermogen was wonder
baarlijk. En zijn kracht kwam zoo snel te-
rijg. dat zijn vrienden er vèrsteld van
-stonden. Frisse he lucht en gezond weri
waren hetere geneesmiddelen dan'de dok-
tér zou hebben kunnen geven
(Wordt vervolgd).