Gemeenteraden. UIT DEN GRABBELTON VEN DEN TU D. Plaatselijk Nieuws EEN KANAALVLUCHT IN 1185 Anraid*. Last van Uw zenuwen? 0 VRIJDAG H JAWÜAW TWA Van strijd en feesten In Perkouw Natuurlijk heeft dit onderschriftje geen betrekking op hedendaagsch Berkenwou- de. Uitgezonderd de gewone ruzietjes tus- echen personen die een drupje teveel van het edele vocht genoten hebben en de twisten omtrent het meisje, welke even wel zonder bloedvergieten afloopen, vindt men tegenwoordig niet meer in deze merkwaardig braaf geworden gemeente. Het thema „feesten" eindigt reeds bij de jaarlijkscbe tweedaagscbe kermis, dw.z. twee koekkraampjes, een zweefmolen en nog een ander tentje voor versnaperin gen. Overigens leeft men daar zeer rus tig, zeer gemoedelijk, iedereen van de 900 inwoners kent den ander, men weet wat men aan elkaar heeft, men heeft elkaar noodig in de nog bestaande isoleering. En op deze waarlijk' navolgwekkende manier maakt men zich daar zijn bestaan ten nutte. Men zou meenen in zijn onwe tendheid, dat het zoo en nooit anders ge weest is, sinds eeuwen. Maar achter de half uitgedoofde oogen van oer-oude Perkouwelingen leeft de her innering aan een harsttochtelijk en bloe derig verleden, waaraan de gemeente ver schillende „lauweren" te danken heeft. Hun vergevorderden leeftijd heeft hen niet verhinderd soms neg met intens ge noegen terug te denken aan dien tijd, wel ke de jongeren niet meer kennen, dien woesten en dikwijls half barbaarse hen tijd. Toen het nationaliteitsgevoel van den Perkouwschen mensch zich nog in zijn primitiefste gedaante vertoonde, nar melijk verdediging en ophemeling van 1 onmiddellijk om hem gelegen grondge bied. waaraan zijn meeste belangen ver honden waren, waar hu door erfenis van eenwen her, langzaam ingegroeid was. Zoo streden in de middeleeuwen de Hol landers tegen die ntt Gelderland of Utrecht, zooals voor 70 of 80 jaar, bijv. de Lekkerkerkers en de Perouwkertingen tegen elkaar te velde trokken en met vele eenwen verschil was het om hetzelfde be- gineel, om niets dan alleen het overschat ten van zijn woonplaats, met uitzonde ring den daarvan, dat in de gemeente- oorlogen van Perkouw met andere geen politiek in het geding kwam. Zoo ziet men weer, dat niet altijd de staatkunde schnld aan oorlogen heeft. Vele min of meer wreede tafereelen uft dat tijdperk ziin bewaard gebleven. Ze vormden tenslotte een soort mythologie en bij het korten vonden rondom 7 knet terende vuur, worden nog met trilling van bewondering henevens een lichte huive ring de gruwelen opnieuw verkondigd en aangevuld. Een gewoonte, welke in alle opzichten origineel was en niet licht navolging zal hebben gehad fit andere dorpen kwam tot uiting in de zoogenaamde domineesker- missen. De naam op zichzelf al is een openbaring, want totnogtoe is het uiterst moeilijk gegaan om een dominee in ver band te brengen met een zoo wereldsch genoegen als de kermis. En er werd wel degelijk een onmiskenbare, vermale dijde kermis bedoeld, ai kon die dan niet bogen op overmatig domineesbezoek. On ze zegsman, in Perkouw, een doorgeleef de grijsharige en grauwbaardige, loste het raadsel op. „Wij hadden," zoo sprak de oude wijze, een kermis als er een dominee kwam en als er een vertrok. Daarom werd er wel eens van ons gezegd, dat we blij waren, ais er een nieuwe kwam en blij. als hij weer verdween. Maar dat was heelemaa! niet zoo. We hadden alle respect voor on ze voorgangers. „Dat bewijst wel die buitengewoon ori- fjinVele ontvangst Een blijde inoomstel gewaagden wij. „En dat was nou niet zoo'n kennisje dat je tegenwoordig hier hebt", vervolgde de man geringschattend. Nou benne ze al tevreden met die paar dingen eens in het jaar, nee, toen duurde hij een week lang en hij mocht met recht kermis genoemd worden. Uit de heele omtrek stroomde al les naar hier, we waren dan een hartader van het streekleven. Hij scheen trotsch te zijn op die vin ding „een hartader", hij herhaalde hem nog eens. Daarna telde hij op: Ammerstol, Bergaïnbacbt, Lekkerkerk, Gouderak, Stol wijk, welke onder vele anderen de ge meenten waren die dik op de Perkouw- sche kermissen vertegenwoordigd waren. JEn dan hadden we een këetf" vertelde hij. „Met het meisje aan domzwier, of in de koek tent, nou, fijn was-tie." En Bacchus? informeerden we voor zichtig, want we wilden den verteller niet kwetsen, ons herinnerende hoe oudjes jrraag ito de illussie verkeeren. dat de menschen in hun tijd nog niet zoo zelf ver geten waren om zich stevig te bedrinken. „Neen. die ken ik niet. Was dat fa- mielje van je? Dan mot je maar eens in de buurt vragen, misschien kennen ze je Wel voorthelpen*. We kwamen raaar niet met de uitleg ging voor den dag, en verzochten den grijsaard daarom ophelderingen over de waarheid, dat de Perkouwsrhe oorlogen een voortvloeisel waren van de kermis en of in elk geval bij voorkeur op kermisda gen slagen geleverd ^werden Hij liet zich niet lang bidden JD© Lekkerkerkers, verklaard© hij, moe ten altijd ons hebben. Onze jongens hoef den hen maar te zien. en ze waren niet meer to houwen en dan sloegen ze erop, m bét waa geea kittelen. Ploegen van 20 man elk namen soma aan de gevechten deel „En zeker begeleid door een afschuwe lijk krijgsgehuil", veronderstelden we. „Krijgsmuziek hadden we niet" gnuif de de oude, maar zoo ging het ook wel. Als wapenen werden gemeenlijk knuppels gebruikt, die overal vandaan gesleept wer den. Soms messen. Hoe meer Uittekens iemand had, hoe grooter held. fie.t ge beurde eens, dat na zoo'n moorddadig sa mentreffen, de Lekkerkerksche troepen macht in wilde wanorde, roet verspreide gelederen op de vlucht sloeg, en hoewel ze wellicht nooit een boek over strategie onder den neus zullen hebben gehad, wia- ten. ze toch bij intuïtie wat ze op hun over haaste tocht doen moesten: ze vlochten 'n met hennep beplant bouwland op en ver nielden het heele veldgewas, den vervol gers dusdoende één onherbergzaam gebied achterlatend, waar een vloekende en ra zende Poland, in de gedaante van den eigenaar den Perkouwenaars met' trillen de "ruist stond op te wachten Dat ia zui vere krijkskunde". Neen, lezer het is niet altijd waar, dat de oud© tijd intiemer, vertrouwender was. dan de tegenwoordige. Thans heeft men den oorlog tot in de kleinste proporties teruggedrongen om hem bij gelegenheid over een zoo groot mogelijk gebied te doen losbarsten Dat heeft onze tijd van civili satie en zekerheid gegeven. De man vertelde ondertusschen: Bij een volgende domineeskermte kwa men de Lekkerkerkers terug om wraak te nemen. Maar ze waren wat voorzich tiger geworden, sinds de laatste kloppar tij en ze stuurden iemand vooruit om het terrein te verkennen. Deze naderde om zichtig de gemeente, op zijn hoede voor eventueele gewelddadigheden. Dan, trad hij een café binnen dat het hoofdkwartier was van de Perkouwsche vechtjassen. Maar hij was er even gauw uit ook,, hij kreeg een watjekouw die hem dirept het hazenpad deed kiezen. „Ze betalen in Berken won de te ving nit", moest ha er kennen en zijn kornuiten waren ,zoq ont moedigd door dit onverwacht optreden, dat zij in alle stilte den aftocht Wi^fpn,en hot dien dag niet meer tot knokkgn, pram „Zoo'n kastelein zal andera opje Wat te stellen gehad hebben met dié foppels rauwhartigen", meende we rf. „Maar daar waren ze tegen gehard me neer! juichte de Perkouwsche wijsgeer, met triomph in zijn stem. Ze stopden hun tnpntoetje best. Het is eens gehmad. dat één van hen zoo een Map kreeg. dat h5 als voor dood op den grond bleef liggen Maar een kwartier later stond hüvf*» voor de tapkast of er niks gebeprd- was, het kwaad was met een borreltje wegge spoeld.' Dat was het non eenmaal de risi co van het vak en dat was groot genoeg. „De vraag naar café*s zal hier -toon wel sterkpT geweest zijn. dan nu". V.Dat spreekt vanzelf. Om moed. tn i zamelen was het noodig dat voor., den gang naar het slagveld een zenuwverfris- schortje werd ingenomen .Te had da,n ook op de 600 inwoners fl café> tenrül er non op-de 900 inwoners maar drie zijn „Vielen er ook nog slachtoffers hü die botsingen", onderzochten, we geinfeiree seerd. JDooden meneer! Op een van die domi- neeskermissen werd iemand uit Ammerstol door een Ouderkerkeling ernstig gestoken en den laats ten veldslag, nu, ongevper 40 jaar geleden tusschen Perkouwera en Zuidbroekers werd bekroond met één doode. Bekend is hier ook nog het geval, dat zich eveneens tijdens een kermis af speelde, namelijk een ruzie die ontstaan waa „om bet meisje". De persoon in kwes tie had veiligheidshalve de vlucht geno men, een sloot over, een weiland in. Zijn achtervolgers stonden aan den anderen kant te soebatten" kom maar hier, dan zullen we je niks doen." Het jongmensch, geloof hechtend aan deze lokredenen deed alzoo, en werd toen met 26 meesteken ge woon afgemaakt. Ja, met het mes konden ze hier vlug overweg. Er was niet veel noodig om het -uit de schede te krijgen. „Dan zal Berkenwoude nou ook niet speciaal een goede klank gekregen heb ben in de ooren van buiten-gemeenfelin- gen. „We waren herucht meneer, bekende de oude vol schaamte. Als men op reis was. op de boot of ergens anders en het ge sprek kwam toevallig op PerkouW, dan zeiden ze: Oh. Berkenwoudeeto dan wist je al genoeg. En als er dan toevallig iemand nit onze gemeente in het gezel schap was, dan deed je wijs een,4 eindje van hem af te schuiven, want jf wist nooit waar zijn mes ergens zat Perkouw werd zoo'n beetje als boemah gebruikt om kindertjes bang te maken. Maaé het wa ren niet altijd lui uit ons dorp die derge lijke wandaden bedreven, en het was niet bepaald slechtigheid die hen daartoe aan zette. Ik herinner me nog goed de veront waardiging die hier algemeen heerschte, toen twee zwervers die van eèn oude vrouw uit ons dorp onderdak en slaapge legenheid genoten hadden, hun wéldoen- ster om een paars tuivers vermoord had den. %ooiets zou je nooit van Perkóuwers gezien hebben, die vochten met ópen vi zier. En dingen, zooals je die een jaér of wat terug in Ouderkerk aan den IJsael aantrof, waar op sommige plaatsen de menschen op klaarlichten dag gewoon op straat werden aangevallen en afgeranseld vond je hier evenmin. Trouwens, lang zaamaan is de woeligheid gaan zakken en toen in 1896 een nieuw kerkorgel werd ingewijd, voor welke gelegenheid inwo ners uit negen gemeenten naar fciof ge trokken waren, die er den heelen dag ble ven, deed zich geen enkele handtastelij- heid voor. Dat zegt veel voor Perkouw. Tieto jaar terug zou er zeker bloed ge vloeid hebben. „Waarom bleven die menschen een heelen dag, was dat zoo iets bijzonders die orgelinwijding?" Dat kwam natuurlijk alleen door de gebrekkige verkeersmiddelen. In dien tijd moest je bijv. de afstand Berkenwoude— Gouda te voet afleggen, en daar deed je heen en terug zoowat een halve dag over. Als we met vacantie op reis gingen, dan namen we elk een grooten koffer en trok ken naar familie in Lekkerkerk of Krim pen te voet. Dat was onze heele wereld. Verder kwam het wel voor dat bij het ver voer van varkens per wagen door de slech te wegen soms een heele brik met inhoud in het water terecht kwam. „Kende men nog iets anders in Per kouw dan die bloederigheden?" probeer den we, want bet was ons rood voor de oogen gaan schemeren, bij al wat we ge hoord hadden. We wilden wat afwisse ling. Daar kon de oude ons ook van die nen. Behalve die domineeskennissen was er op Sinterklaasavond ook nog e^n soort kermis. Di© was vol tradities in de heele streek. In de café's werd geloot om spe- culaasvrijers en het ging er vroolijk naar toe. Een bijzonder kaartspel was hier toen in zwang, het onschuldige „lente-luyen", en vooral op Oudejaarsavond werd daar druk gebruik van gemaakt. Tot diep in den nacht bleef men bijeen en bij de boe ren werd achter op den deel onder de oogen der koeien gedanst Ook trokken de dienstmeisjes met hun vrijers in het na jaar naar de „malloot" in Gouda, een spe ciale marktdag, maar dat vindt je nu wei nig meer, omdat het aantal Hollandsche dienstmeisjes sterk achteruit is gegaan. „De veldwachter zal zich hier 50 jaar geleden ook niet hebben dood behoeven to vervelen," was ooi© veronderstelling. De man lachte na luidop, bij de herin nering aan een voorzeker smakelijke ge beurtenis. Hij gaf geen rechtstreeks ant woord op onze vraag, maar vertelde dat hij eens als jong broekje genoodigd was op een Oudejaarsfuif om te komen mu- rieken. Het was een lollige avond gewor den, daar niet van, en 's nachts half twee brak het gezelschap eindelijk op. De mu ziekmeester ging met een boerenknecht naar huis en, hoe gaat dat, toen ze in de verte bij de pendekooi, waar nog al eens gestroopt werd, een paar lantaarns zagen gingen ze erop af. Misschien was het vechtlustig bloed hunner voorvaderen een woordje mee gaan sprekeh; ze hadden bo vendien een klein slokje op, hoe dan ook, ze begaven zich in voormelde richting, achter elkaar als ganzen. De bewuste stroopera bleken een paar eerzam© vis- schers te zijn, die niets kwaads in hun schild voerden. Maar in het dorp was iemand, die vanuit het venster in de verto twee eenzame figuren gezien bad, name lijk de muziekman en zijn maat en plot seling schoot het door zijn héofd, en hij beefde als een espenblad bij die gedachte, dat daar zich misschien wel Frans Ros- sier kon ophouden, die kort tevoren nit de gevangenis was ontvlucht, ter bekendma king van zijn uitbraak in Gouda een vrouw had vermoord, en sindsdien de heele streek in vreeze en bevinge bracht, zoo gauw zijn naam werd uitgesproken. Het jongmensch, dat voor het zolder raam stónd, bedacht zich dan ook niet langer, maar spoedde zich dadelijk naar den veldwachter, de eenige die uitredding in grooten nood kon brengen. Deze liet zich niet lang bidden, laadde zijn revol ver en begaf zich in alle waardigheid op straat, gereed om het recht te handha ven. Misschien droomde hij wel van een eervolle onderscheiding wegens arresta tie van den staatsgevaarlijken Rossier. De jongelui intusschen (de muzikant en zijn maat), den onverbiddelu'ken vuurloop zien de, trokken ijlings af. en de veldwachter, na nog een poosje als overwinnaar rond gekeken te hebben, ging ook naar huis. Maar den volgenden dag moest hij zich noodzakelijk laten scheren, meende hij en hij haastte zich naar den barbierswinkel, die toen ook al het middelpunt was van politieke beschouwingen en tevens als nieuwsbureau dienst deed. In geuren en kleuren vertelde hij, dat hij don vorigen avond Rossier ontmoet had. die voor het aangezicht van den dienaar der wet de Alle klanten keken je bent gek, dat waren wij" en vernietigde daarmee het schoone aureool om des veld wachters hoofd, die echter bleef volhou den dat hij Rossier gezien had, om zijn figuur te redden. Of ze zijn verhaal lang geloofd hebben is me niet bekend. Deze vermakelijke historie was een op wekkend en verkwikkend slot van het wreede onhumane relaas over Terkouw's wapenfeiten. VEEHOUDERIJ EN CRISIS-MAAT- REGELEN. Bergambacht Woensdagavond trad in holei 't Cëhtróm foor den Bond van Kaasprodü&fe'fen en de Jongerengroep dep ^fdoeUAjg Bergambacht, als spreker op de heerA. van Wijnen, uit Gouda, met het onderwerp: „De toestand van de vee houderij in verband met de crisismaatre gelen". Nadat de voorzitter, de heer Jae. Os kam At, de vergadering met een woord van welkom had geopend, gaf hij het woord aan "den spreker. Deze begon to zeggen dat hij zeer voorzichtig zou zijn, daar onder de aanwarigen wel personen konden zijn, die de crisismaatregelen b©- ter kenden dan hij. Het ging echter niet om de kleinigheden, doch om de groots beginselen op het ooge'nblik en de plan nen vooral voor deze streken. Ernstige gevaren dre gen, aldus spr. De bond voelt dit, waarom Is besloten Dinsdag te Gouda eeto vergadering te houden, ter bespre king van de nooden dezer streken. Im mers, zij die z>cb niet verweren en zich t« kalm houden, worden geacht tevreden te zijn en voor de overige doet men wat Spreker doet dan ook een beroep op allen om de vergadering te helpen doen slagen. De thans uitgevoerde crisis-maat^ regelen zijn slechts lapwerk en geèn ge zonde toestand. Cr.'tiek op de crisismaat regelen kan niet uitblijven, daar niet al tijd naar iedemvzin „kan worden gewerkt, doch er komen dingen voor, die nooit hadden moeten geschieden; er wordt een probeersel toegepast, dat leidt tot groote heffingen en dat kapitalen kost, maatre gelen die n'et uitvoerbaar zijn. Het is spr.'s vaste overtuiging, dat er van der gelijke proefnemingen om van boven af in te grijpen, niets terecht komt. Toen in 1923-het rapport van de arbeiderspartij verscheen, om den grond aan den staat te doen komen, ging er een storm onder alle partijen op, daar van boven af rege len niet ging, wat echter blijkbaar nu wel kan, terwijl er bovendien geen enkele ga rantie ia en de gevolgen geheel voor den veehouder komen. De maatregelen van de crsis-varkens- wet hebben we:nig verdedigers, doch veel bestrijders. Ook de Bond is er tegpn ge weest, doch het ging zoo spoedig in zijn werk, dat de waarschuwing van den Bond om deze maatregel zóó n'et aan te ne men, niet in acht werd genomen. De zwaarmestera zijn door deze varkenswet het allermeest gedupeerd, de heffing op het binnenlandscb geslacht is roor het grootste gedeelte door den boer betaald. Vóór de baconmesters daarentegen bracht deze wet geen nadeelen. De voorzichtige teeltregeling heeft wel goed werk verricht. De heffing op het spek voor het binnenland heeft er echter tos medegewerkt dst és consumptie sterk verminderde en wel 1/3 terug ging. Ze heeft den mesters veel gekost door de heftng op het graan voor de steun, het graan monopol ie. waardóór de veehouderij en de varkenshouders, beiden veel en groote verliezen hebben geleden. Dit is zeer zeker e°n zwarte bladzijde in d© cri sismaatregelen, waarom in 's-Hertogen- bosch een groote vergadering zal worden belegd, ten doel hebbende zoo mogelijk de varkenscen'rale op te heffen. Crisiswerk is moeilijk, doch de varkens- centrale heeft m de 21/* jaar totaal niets bereikt. Ook met de zuive'steun is niet bereikt wat ermee is bedoeld en wat men had kunnen bereiken; de toeslag op de volle meik, welke was gebaseerd op een grondprijs van 4 1/4 cent per liter, is ook voor de veehouders op niets uitgeloopen, daar de grondprijs is weggezakt, waaraan echter de wettelijke maatregel niet de schold had. Het apparaat zuivel wet werkt echter wel goed en er is ook veel minder storm opgegaan tegen deze. dan tegen de andere maatregelen. Ook hebben er fouten aan de zuivelwet gekleefd, daar de een som« 1V*2 cents per liter meer maakte dan de ander, wat groote ontstemming heeft teweeg gebracht; getracht zal nu worden voor 1935 een andere regel voor consumptiemeik te krijgen. Wat de kaas betreft, is ook weder een groote moeilijkheid ontstaan met Duitsch- land, aangaande de betaling. Dat zal weder e©n spaak in het wiel steken, daar Duitschland een groot kwan tum kaas heeft afgenomen. voorheen zelfs 24 millioen K.G. en nu reeds 8 mil lioen minder. Pogingen zijn reeds gedaan om te onderhandelen met Rusland en daar is reeds een proef heengegaan; zoo ook naar andere landen. Door de lage kaasprijzen is de consump tie in het binnenland wel toegéhomen. Op het crisis-zuivel-bureau berust ook nog het 10 mill oen potje, dat door de heffing is verkrpgen en dat onder de vee boeren zou worden verdeeld, ook aan de boterproducenten. Daar tot op heden niets daarvan is terecht gekomen, is daartoe reeds een verzoek gedaan, doch de mi nister heeft medegedeeld, dat dit bedrag als toeslag zou dienen voor de zuivelbe- re ders, doch dat het ook voor andere doeleinden kon worden gebruikt. Ook daartegen heeft de Bond geprotesteerd, doch het heeft n'ets gebaat. Inzake de veecentrale en de beperking van het rundvee had spr. ook zelf een rol gespeeld bij de oprichting. Er waren 40 bestuursleden benoemd om deze zaak te regelen, doch, aldus spr., we worden thans gewoon thuis gelaten en hooren daar niets meer van. De eerste opzet in de teeltregeling, ons wrak ree op te mimen en dit uit de markten te houden, was goed, doch thans worden weder maatrege len genomen, waardoor de kleine bedrij ven wel wat worden ontz'en, doch de grootere meer schade lijden. De veestapel wordt daardoor verslechterd, doch de be lofte is thans gedaan, dat roor 1935 an- I dere maatregelen zullen worden toegepast Op de graanheffing is een groote onbil-* Iijklieid in het leven geroepen. De heffing op de granen zou een voordeel moeten zijn voor de veehouderij, wat reeds da delijk door den bond is bestreden, daar het veel te lang zal duren, voor dat door minder vee en minder zuivel, de prijzen hooger zouden worden. De veehouders hebben totaal niets ga» profiteerd van de steun aan den akker-» bouw. De tarwe en bietensteun is zeer groot geweest, doch komt geheel ten goe de aan de zakken der kleiboeren, waar om men moet blijven protesteeren tegen de wijze van steunen. Volgens de theorie van sommigen moet die steun nog hooger worden en wel van f 1,50 op f 5, zoodak er thans weder gevaar dreigt, dat he* graanmonopolie verdubbeld zal worden Als zij toch de akkerbouw hooger steun willen verleenen, moet dit niet gaan over den rag ,vén de veehouderij. Wij zijn niel opstandig tegen de besluiten van de re* geering, doch waarschuwen dat het niel van boven af kan en stellen de regeering verantwoordelijk voor de uitkomst daais van. Veel beter zon het ons voorkomen dal de regeering besloot niet alleen den akker* houw fe steunen, doch dezen steun uit te strekken tot grondsteun, waardoor dan ook de veehouderij op dezelfde maaistal werd gesteund als de akkerbouwers. zoo-< dat dit bedrag aan steun werd verleend per H.A. land, wat een b'llijke oplossing zou zijn, die het geheele Nederlandsch© volk ten goede zon komen. Aan het einde van deze belangwekkende rede stelden eenige aanwezigen nog vra gen, die de spreker, voor zoover hem dit mogelijk was, naar genoegen beantwoord de. Met een opwekkend woord tan den roorz tter, om de vergadering te Gouda te bezoeken, werd de vergadering ondeg dankzegging aan den spreker en de vel* belangstellenden gesloten. I Berkenwoude. Dinsdagmiddag la heer V. uit Gouda in deze gemeente mei zijn motorfiets te water gereden. Met be> hulp van eenige toegesnelde person©^ werd hij geheel bemodderd nit zijn nete* lige en koude positie gered. De motoa moest in handen van een reparateur ge^ steld worden. De schipper A. T. te Ouderkerk a.d| IJssel heeft met den mast van zijn «chip hier bij de sluis een electr, draad de* buurtverlichting stukgevaren; de schadd is in der minne geschikt. Nutsavond. Capelle a.d- IJssel. In de zaal van detf heer Knoop aan de Dorpsstraat sprak voor het departement Gapeile a.d, IJsael c.a. de heer A. Alt over het onderwerpj „De Hpgenooten". Mot stille aandacht werd naar dit door den terzake kundigs» spreker op belangwekkende wijze behajw delde onderwerp geluisterd. A.R. Kiesvereenfging. Capelle a.d. IJssel. De A.R. Kieevern eeniging „Nederland en Oranje" zal 20 Jan in de Ghr. School a d. IJasebnondj sche laan een praatavond houden. Gouda. De heer R. A. v. d. Eng, schoen* winkelier, is failliet verklaard. Curatoe is mr. K. H. Gaarlandt. Lekkerkerk. De totale opbrengst van da verkoop van kinderzegels heeft in onza gemeente netto bedragen f 105.87. Do opbrengst van kalenders en Kerst- en Nieuwjaarskaarten bedroeg f 46,20. Deze schitterende opbrengst f 50 hooger daa vorige jaar kan wel in hoofdzaak too- geschreven worden aan de toewijding» waarmede de jongedames verkoopsterai zich van haar taak hebben gekweten. Zo hebben zich door het slechte weer in din dagen niet laten weerhouden. De weten schap, dat het ten goede komt aan het misdeelde kind, is wal de schoonste vol doening. Raspoetin en de Keizerin. Lekkerkerk. De Bio-Onderneming Lu xembourg vertoont blijkens de advertentie in d t nummer Zaterdag de Metro Gold- wyn Mayer film „Raspoetin en de Kei zerin". De monnik Raspoetin, de door .hartstochten bezielde Russ:sche boer, is oppermachtig aan het hof, omdat hij langs hypnotischen weg den kroonprins tijdelijk van zijn ziekte verloet heeft. Wat degenen die het wel meenen met hun Russisch vaderland, ook probeeren om Raspoetin te verdringen, 't helpt niet. Tot ten slotte een der keizerlijke prinsen den man doodt Lionel Barrymore speelt als Raspoetin Deze f'lm geeft een' prachtige uitbeelding van het leven van Raspoetin. Aangrijpend is de naderende ineenstort'ng van heC machtige rijk in beeld gebracht. Dit Metro-product mag gerekend wor den tot een der belangrijkste filmwerken van den laatsten tijd. Kippendiefstal. Moordrecht Eenigen tijd geleden weir- den bij den veehouder De H eenige kip- pen gestolen. De gemeente- en rijkspolitie stelden een uitgebre'd onderzoek in, dat tot gevolg had, dat deze week de vermoe delijke dader, A. v. d. B., wonende to 'Waddinxveen, is aangehouden. Hij is naar deze gemeente overgebracht en ge vankelijk naar Rotterdam vervoerd. Om het terrein te kunnen verlaten, moest Blanchard zich toen ouder bescherming der politie stellen, daar het op sensatie beluste publiek, dat zich te kort gedaan voelde, nu het ritn vertooning moest mis sen, hem anders zou hebben gelyncht. Doch overigens was het leven van dezen pionier der luchtvaart ©én onafgebroken triomftocht. (Nadruk verboden.) 0>k de heer Van Gent acht het niet aan te raden, de salarissen te verlagen. Het is beter, als men eerst de salarissen der hoogere ambtenaren gaat verminde ren. De heer Den Boer sluit zich hierbij aan Men is ®r niet meer klaar te zeggen, dat de gemeentebode zijn werk best voor f 45 kan doen. Het is gewoon belachelijk, door JAN VAN OYEN. Den 7den Januari was het 150 jaar ge leden, dat de beroemde Fransche lucht vaarder Blanchard voor de eerste maal in een luchtbalion het Kanaal overstak en zich door deze sensationeele vlucht met één slag een wereld\ermaardheid ver wierf. Tot dien gedenkwaardigen dag toe was Blanchard een eenvoudig, onbekende werk tuigkundige, die reeds langen tijd met het grootsche plan rondliep, om per luchtbal lon het Kanaal over te steken. Op 7 Januari 1785 was eindelijk de lang verbeide, groote dag 'gekomen: Blanchard, de kleine JEngelschman hij woog slechts 110 pond zou begeleid door den En- gelschman Dr. Jefféies, de koene poging wagen. Alle voorbereidingen waren ge troffen. Als plaats van opstijgipg had men den rand der steile rotsen bij Dover ge kozen. Een ooggetuige beschrijft het ver trek der beide onverschrokken luchtvaar- dèrs als volgt: „Om 1 uur was alles voor de opstijging in gereedheid. Blanchard en zijn metgezel Dr. Jeffries hadden hun plaatsen ingeno men. Met groote koelbloedigheid gaf Blan chard toen op luiden toon bevel, om de laatste touwen los te maken. Onder de toe- sdhouwera heerschte een doodsche stilte, maar nauwelijks verhief de ballon zich in de lucht, of van alle kanten brak het ge jubel los en gaf men op de dolzinnigste wijze uiting aan zijn en'housiasme. Het was een overweldigende aanblik, de trot sch© ballon majestueus over het onmetelij ke zeevlak te zien wegzweven. Blanchard keek nog eenmaal naar de juichende me nigte om en bracht haar met een vlag een afscheidsgroet. De ballon was reeds bijna uit het gezicht, toen wij hem plotseling za gen dalen. Wij huiverden bij de gedachte aan een naderende ramp, maar spoedig verhief de ballon zich weer hooger en hooger en dreef met groote snelheid uit het gezicht." Het begin ven den tocht verliep buiten gewoon voorspoedig. Drie uur lang woei d© wind in de richting van Engeland naar Frankrijk, maar desondanks was het een hoogat gevaarlijke vlucht, die bijna een tragische afloop had gehad. De ballon dreigde namelijk telkens met de golven in aanraking te komen. Blanchard was ge noodzaakt, alle© wat niet spijkenast zat, overboord te werpen. Instrumenten, pro viand, ja zelfs overbodige kleedingstukken alles verdween in de zee. Nu en dan ging d© ballon mei een ruk omhoog, om spoe dig daarop weer snel en aanhoudend te daisn. Reeds konden de heide moedige hiehtvaarders met hun verrekijkers de Fransche kust onderscheiden. l)e gondel kwam al even met het watervlak in aan raking. Blanchard besloot tot een laatste poging om den ballen te doen stijgen: stuurinrichting, roer, anker en zeilen ver dwenen in de diepte. fToen ook dit laat ste niet hielp, bood de Engelsehman Jef fries aan, om zelf in zee te springen, ten einde op deze wijze den ballon te ontlas ten. Blanchard wilde van dit heldhaftige aanbod echter geen gebruik diaken en be sloot, den gondel af te snijden. Zoo hingen ze, uitgeput en hulpeloos, in de touwen van het ballonnet, terwijl de wind hen steeds dichter naar de Fransche kust dreef, ze moeeten alle krachten inspannen, om niet in zee te stortenTegen drie, uur zweefden ze behouden Doven Galais en de ballon landde in de boomkruinen van een bosch. De geestdrift over de koene presta tie was ongekend, van dien dag af was de naam Blanchard op ieders lippen. Na dezen eersten tocht heeft Blanchard in zijn verdere leven nog verscheidene sen sationeel e vluchten, waarbij hij dikwijls in levensgevaar verkeerde, met succes uitge voerd. In alle landen van Europa bracht hij de menschen met zijn ballon opstijgin gen in extase en zoo was deze beminnelij ke kleine man met zijn onweerstaanbare gjimlach jarenlang een der meest gevierde hiehtvaarders van zijn tijd. Interessant was o.a. 2ijn opstijging op .het groote exercitieveld voor den Bran denburger Tor op 27 September 1788 De ballon was op dit veld in een reusach tige hal opgeborgen, waaromheen voor 4000 toeschouwers plaats was. Er was 'n speciale hofloge aangebracht, van waaruit de koninklijke familie met de geheele hof houding de opstijging bijwoonde. Op het vastgestelde uur maakte Blanchard met behulp van een machine aan één zijde van d© halbeen opening van 36 voet en de bal lon zweefde naar buiten onder het oör- verdoovend gejubel van de ontzaglijke menschenmenigte Onmiddellijk daarop be gon het luchtschip te stijgen en aanvaard de welgemoed zijn reis naar onbekendp be stemming Bij dezen tocht bereikte Blan chard een hoogte van 5764 voet en landde hij in de omgeving van het dorp Buch- holz Een met zos paarden bespannen ko ninklijke karos verscheen spoedig ter plaat- ée en bracht den koenen luchtschipper in triomf naar het Nationaal Theater, waar op bevpl van den koning 'n loge was ge reserveerd. naast de hofloge. Toen Blan- ohard zich daar voor bet publiek vertoon de, werd hem een ware ovatie gebracht. Op vele van zijn tochten stelde Blan chard zijn leven in de waagschaal. Doch steeds wist hij door middel van zijn val scherm, dat hij op al zijn vluchten mee nam. voor ernstige ongevallen gespaard te blijven. Eens echter had hij een onaange name ervaring, terwijl hij nog niet in de lucht was. Hij zou weer ergens een de monstratie geven, doch om de een of an dere reden, wilde de ballon niet opstijgen Gemeenteraad van Woensdag 19 Dec. Afwezig de lieer Van Kekum Voorzitter weth de Kruik, bij afwezigheid van den burgemeester, wegens ziekte. Na opening met gebed worden de no tulen aangehouden.' Ingekomen is een proces-verbaal van opname van kas en boeken van den gemeente-ontvanger. B. en W. stellen voor voor den lijd van zes jaar te huren van den heer Stolk te Rotterdam het Raadhuis voor den som van f 275. evenals dat de zes voorgaande jaren geschied is. In het huurcontract zijn pnkele wijzigingen van ondergeschikt be lang aangebracht. Aldus besloten. B. en W. van Arkel hebben een adres gericht aan het electrisch bedrijf te Dordrecht, waarin zij aandringen op tariefsverlaging mede omdat door de hooge tarieven en het verlaagde levensniveau velen zich met tertijd gedrongen zullen zien tot de oude petroleumverlichting terug te koeren, en voorts omdat het bedrijf f©n aanzienlijk voordeelig saldo in het laatste jaar heeft kunnen boeken. B. en W. van Arkel vra gen nu of Ameide adhesie aan dal adres wil betuigen. De voorzitter zegt, dat dit schrij ven nog niet in B en W. behandeld is en stelt voor dit eerst te doen. waarna dan het college met definitieve voorstellen kan komen. Men kan twee dineren doen: of adhesie aan het adres betuigen, of buiten Arkel om, zelf een schrijvten aan het be drijf te richten. Voor den heer den Boer is dp zaak heel eenvoudig. Volgens spr. is het adres een gewoon hamerstuk. éllen zullen het er mee eens zijn. dat adhesie aan het adres betuigd moet worden Daarmee is de zaak afgehandeld, maar men moet het direct doen. Dp hepr v. H Hek vraagt of het niet gewenscht is. met érkel in corresponden tie te treden. Dan kan men later een ge zamenlijk adres van alle hij het bedrijf anneesloten gemeenten aan het bedrijf richten, terwiil thans wellicht elke ge meente afzonderlijk zal onderhandelen De heer Diepenhorst meent, dat dit toch wel kan gebeuren De heer den Boer wijst erop. dat de rrfOnennte Arkel een rondsel»rijven gericht heeft aan aH« aangesloten gemeenten Als de raad adhesie betuigt, is dat het zelfde als een adres aan het bedrijf. Heeft men de adhesiebetuigingen van de betrok ken gemeenten binnen, dan riebf Arke' rich met rim adres namenc allen tot het bedrijf. Arkef heef' de leiding genomen en men moet die volgen. De voorzitter reri. dal in ieder ge- i val adbecin bei'<ïr"l ral worden Maar B en W Vormen daarbij nog mrt andere vonrofolten komen Aan de orde is de jaarwerideregelinQ van de wet houders. Ged. Staten deelen mee, dal het wet- houderssalarié in Ameide. welke gemeen te in de vierde klasse is geplaatst, ge handhaafd blijft op f 120. zonder de 5 korting, welke totnogtoe geheven wordt. Ook over het presentiegeld schrijven Ged. Staten. Dat bedraagt thans f 1.80. Ged. Staten vragen voor 31 Dec. de meening van den raad hierover. De voorzitter zegt, dat sommige gemeenten door de nieuwe salarisregoling achteruit gegaan zijn. Maar in Ameide is dat niet zoo men blijft in dezelfde klas. Alleen vervalt die 5 pCt. korting dan. Het standpunt van den heer den Boer is, dat die f 120 ruimschoots door de wethouders verdiend worden De heer van der Hek vereenigt zich met deze uitspraak. De heer Diepenhorst zou wpn- «chen dat de kortingen gehandhaafd ble ven. aangezien het thans geen tijd is om te verhoogen. De v oor zi t e r en wethouder den Oudsten hebben geen bezwaar om de 5 pCt. korting te handhaven Dp heer v d. Hek zegt dat nu de wet houders niets tegen de korting hebben, hij daar ook mee accoord zal gaan Met algemeene stemmen wordt het sa laris vastgesteld op f 120 min 5 pCt. kor ting. Betreffende de presentiegelden, zegt de lieer den Boer, dat hij maar niet zal vragen wat de raadsleden werkelijk ver dienen. Hij stelt voor, het bedrag op f 1.80 te houden. Z. h. st. wordt daartoe besloten. Verzocht wordt de verordening rege lend© de benoembaarheid en bezoldiging van ©en nieuw te benoemen veldwachter opnieuw vast te stellen en daarbij reke ning te houden mét enkele wijzigingen. O.a. moet het salaris vastgesteld wor den van f 1300 tot f 1700 en de toelage voor politiediploma moet f 25 en die voor politiediploma met aanteekening f 50 wor dpn. Voorheen was dat f 9 en f 18. B. en W. stellen voor. aldus te besluiten. In het salaris komt door deze regeling heel wei nig verschil. De heer den Boer constateert dat de nieuwe verordening •en nieuwe aderlating voor den betrokkene met zich zal bren gen en door aderlatingen wordt de crisis niet opgeheven. Spr. zou een poging wil len doen om <le verordening vast te stel len volgens den wensch van Ged. Staten met het verzoek, geen verdere aderlating meer toe te passen. De voorzitter antwoordt, dat het hier niet over een aderlating gaat. De veldwachter zonder politiediploma ont vangt f 10 minder, met diploma is hij er voordeeliger aan toe. Nadat de heer den Boer voorgesteld heeft, de f 10 te handhaven, welk voor stel niet wordt gesteund, wordt z.h.st. 't voorstel van B. ©n W. aangenomen. B. eü W. stellen voor twaalf gemeente- woningen aan den Broekscheweg te ver huren voor resp. f 3.25 en f 3. waarmee de raad accoord gaat. Voorts stelt het college voor t© verhu ren aan P. den Hartog het zoogenaamde „stadhuisje" met hijbehoorende landerij voor het jaar f 1935'36, voor den som van f 280, op dezelfde voorwaarden als vorig jaar. Aldus besloten. De heer A. Diepenhorst verzoekt opheffing van de onbewoonbaarverkla ring van de woning 195A. aan den Ach terweg. De voorzitter stelt namens B. en W. voor, de opheffing te verleenen, aan gezien de woning thaps aan de eischen voldoet. Voorts stelt het college voor het besluit tot ontruiming van zes nog niet goedgekeurde woningen te verlengen tot en met 19 April 1935. Conform besloten. Htfóibauw verlof. De commissie tol wering van school verzuim verzoekt den raad toe te staan, dat des zomers de leerlingen dei; lagere school 4 weken verlof krijgen om mee te helpen bij den hooibouw. De twee weken voor teenbouw vervallen hiermee en ze worden saamgevoegd met de twee weken die totnogtoe des zomers werden gegeven voor den hooibouw. B. an W. stellen voor advies aan te vragen van den inspecteur van onderwijs. De heer den Boer vraagt waarvoor het noodig is, vier weken zomerverlof te geven. Dat men in de teenschilderstijd geen krachten méér noodig heeft, komt doordat er geen leen meer geschild wordt. De voorzitter ?wijst erop, dat jon gens beneden de 14 jaar geen teen mogen schillen. Betreffende den hooibouw is dat wel toegestaan. De heer den Boer bedoelt dat door de voortschrijdende techniek het niet meer noodig is dal zoo velen bij de hooi bouw helpen en vindt het derhalve on- wenschelijk den kinderen 7 weken vacan tie te geven, aangezien dit hooiverlof on geveer valt voor de groote vacantie. De heer Diepenhorst meent, dat het toch niet de bedoeling is, nu reeds 'n beslissing te nemen. De voorzitter zegt dat het een an dere vraa? Is of het verlof misschien hee- lemaal opgehevep kan worden. De heer van Gent informeert of de leerlingen hun verlof niet kunnen nemen wannepr ze het zelf wenschen. De heer v. d. Hek antwoordt, dat de inspecteur daar tegen i« en den vasten datum bepaalt. Z.h.st. wordt besloten de vier weken hooibouwverlof toe toe te staan, Volgt de salarisregeling van gemeente- personeel. Ged. Staten deelen mee, dat het salaris van den gemeentearts op f 375 min 10 pCt. gehandhaafd moet blijven, evenals dat van den veearts op f 850 min 10 ptC. Echter moeten de salarieering van den ambtenaar van den werkloozen- steun, die van den gemeentebode en de schoonmaakster aanzienlijk verlaagd wor den. Het salaris van den ambtenaar voor de steunregeling moet gehrcht worden van f 312 op f 140. dat van den bode van f 100 on f 45 en dat van den huurophaler van f 75 op f 50. De ambtenaar voor de e'etmregeline heeft verzocht, zijn oude salaris te haftd- havén De voorzitter deelt mee. dat de meerderheid van B en W het niet ver antwoord acht. deze salariasen te verla gen De minderheid wfl op het voorviel van Ged Staten ingaan. het loon tot op d© helft terug te brengen Als de tegenwoordige bode zegt; Ik doe het daar niet voor, waar vindt men dan een anderen voof die f 45? Zelfs Ged. 'Sta- Spoedig weer opgewekt en gekalmeerd met Mijn har dt'« Zenuwtabletten Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten. ten zullen daar geen kana to© zien. Ook de salarisverlaging van den ambte naar voor de steunregeling is treurig. Waar vindt men iemand, die voor f 3 per week. dat dikwijls'onaangename werk tul opknappen? Spr. stelt voor, alsnog te pro beeren deze salarisverlaging ongedaan te maken. De voorzitter gaat met dit voorstel aecoörd en stelt voor een schrijven te rich ten aan Ged. Staten, waa rin medegedeeld wordt, dat de raad in zijn geheel het be zwaarlijk acht, voornoemde salarissen te verlagen. Het zou beter geweest zijn, als men 't werk voor de steunregeling op de secretarie had kunnen onderbrengen, maar •daar' wide de burgemeester niet aan. mag nu dezen ambtenaar niet voor het halve lóón laten werken. Z. h. st. .besluit de raad aldus aan Ged. Stateij' te berichten. Inzak© e«n adres van W. Bart, betref fende bet slachtgeld voor nuchtere kalve ren. 'Stellen B. en W. voor ©en regeling te treffen toet den veearts. De*héér Boer zegt, dat al het mogelij ke ten gunste van het bedrijf en de ge meente gedaan moet worden en wil B. en W de vrije hand geven. Z. ff" st wordt besloten conform het voorhiel van B. en W. Dé heer C. Boogaart, secretaris van de plaatdélijke afdeeling van den mandenmi- iersbond, vertoekt om hen die van de werkloozenkas trekken, en ©en wachtweek maken, niet van steun verstoken te doen blijven en voorts om dengenen die uit een werklooaenka© trekken en minder ontvan gen dan uit de steun, een bedrag meer uit te keeren, waardoor hetgeen de kastrak- k«"s aan ondersteuning genieten, gelijk wordt aan het normale steunbedrag. De voorzitter licht toe, dat deze materie is opgejdragen aan B. en W. De heer den Boer beschouwt de zaak als een financieéle aderlating waarover ook de raad het zijné te zeggen heeft. Om weer van de kas te kunnen trekken moet men eerst een wachtweek gemaakt hebben en dat noemt spreker de onbillijkheid ge kroond. De heer v. d. Hek zegt dat de raad hierin geen besluit kan nemen, De beslis sing berust bij den minister. B. en W. kun nen alleen de bezwaren voorleggen. De voorzitter stelt vqpr. de belan gen der werkloozen te behartigen, zooals noodzakelijk is. welk voorstel z. b. st. wordt aangenomen De heer den Boer dringt er nog op aan dit zoo spoedig mogelijk te doen. Besloten wordt enkele gemeentewonin gen a f 2.40 en a f 2.65, waarvan de eerste al verhuurd is, te verhuren. Het, bestuur van den modernen tnan- denmakersbond verzoekt bij de regeering te willen aandringen op verbetering van den steun, door verhooging van de steun- normen. B. en W stellen voor dit adres voor kennisgeving aan te nemen. Als men de belangen van de werkloozen op de beste wijze wil behartigen, moet men dat niet doen door middel van een petitionement Aldus besloten Taged end word» de gemeenterekenine 1933. De hoeren de Boer, Diepenhorst en van Gent worden met het nazien dezer rekening belast. Aan de orde is dan de radio-distributie B en W stellen voor de vergunning tot het stichten van een dergelijke onder neming af te geven aan den heer J Mau- rik t© Groot-Ammers In een vorige raads vergadering heeft men een instructie op gesteld. Het hoofdbestuur van de poste rijen heeft daaromtrent veel opmerkingen gemaakt. B. en W stellen voor de ver gunning af t© geven en rekening te houden met de wenschen der P TT. De heer B o u t e r, aan wie de vergun ning al was toegezegd, heeft verzocht deze te willen overschrijven ten name van dnr heer J. Maurik De centrale wordt even wel voor aJtijd beheerd door den heer H. Bonter. De heer van der Hek vraagt d|at als het bedrijf floreert, wie er dan heb beste aan toe is. I>e voorzitter antwoordt, dat als den centrale winst mocht afwerpefl. deze ten goede zou komen aan de belastingen te Groot-Ammers. De heer den Boer meent, dat bet niet m het gemeentebelang ie een vergunning voor altijd el te geven, VRIJDAG t1 JANUARI 1935 Conform het voorstel'van B. en W. wordt z. h. st. beslaten. Aan de orde kotot de verkoop van bouw grond aan de boeren P. van Vliet en G. de Kruijk. De beer van Vliet wii een strook koopen aan den Broekscherweg, en de ge meen teopzichter heeft de prijs daarvan1 bepaald op f 18.26. De grond grenst aan reeds door hem gekochV bouwterrein. De heer de Kruijk wenscht een strook grond' langs de grena van de Broekscheweg voorj den door den gcmeenteopzichter vastge- stelde som van f 514.80. B. en \V. stellen voor conform te .besluiten. Dit voorstel wordt z. h. st. aangenomen. De heer den Boer heeft vernomen,, dat de woningen die op. het bouwterrein, van den heer van,VIiet gebouwd worden, afwijken van he{ bestaande type. De in houd is gezamenlijk 60 M3 minder dan die van het type (ter gemeentewoningen. Het is zeer de vraag of een dergelijke toe stand strookt met de gemeentebelangen. De voorzitter antwoordt, dat men in een vorige raadsvergadering besloten had, een welstandstype in te voeren, waar aan de woningen moesten voldoen. De welstandsbepaling zegt echter niets van de groote der woningen. Men wil zoo veel mogelijk trachten goedkoope woningen te kïijgen; ze moeten echter aan het wel standstype blijven voldoen. De heer den Boer möent, dat B. en W. geen vergunning hadden mogen afgeven voor het bouwen van woningen dte zoo* zeer van het besfaartde type afwijken. Het is geen bezwaar goedkoope woningen te bouwen, maar dtt moet niet gepaard gaan met een zoo groote ruimte-besnoe- heer Diepenhorst is van dezelf de gedachte. De voorzitter is liet daar niet mee eens. B. en W. zijn van de gedachte uit gegaan, dat het welstandstype gehand haafd moet blijven. Het type is dan ook hetzelfde gebleven als dat van de gemeen tewoningen. Tenslotte wordt het desbetreffende raadsbesluit waarin het welstandstype vervat is voorgelezen Het volgend punt betreft bet verstrek ken van de KerstgavN aan de werkloozen. De minister van so ciale zaken schrijft, dat in de week van 1622 December aan hen, die in dis week werkloos zijn, een Kerstgave kan verstrekt worden van 35 pCt. boven het steunbedrag over die week. Daarvan zal 25 pCt. volgens de gewone steunregeling1 met het rijk geregeld worden, de overjge 10 pGt. komen geheel ten laste van het departement van sociale zaken. Toege staan wordt, dat ook aan kastrekkers een Kerstgave verstrekt wordt. Hun bedrag kan aangevuld worden tot het gewon© steunbedrag De bewuste 25 pGt. komen echter geheel voor rekening van de ge meente, alleen de 10 pGt. extra betaalt de. regeering. B. en W. advieeeren conform te beslui ten. De heer Van Gent vraagt, of er geen» mogelijkheid bestaat om hen, die heele-' maal geen ondersteuning genieten, «ok ésai Kerstga.ve te verstrekken. De vborzifter antwoordt, dat dat niet. van gemeentewege zal gaan. Daarom trent zal het ooilege zich tot het burgerlijk armbestuur wenden, of dat lichaam ook) iets wil doen voor het verstrekken van een exl ratje. De heer Den B o e r wil het geld liever nit de gemeentekas nerrten. De voorzitter merkt op, dat men dan zeker kan zijn, dat het raadsbesluit niet wordt goedgekeurd. De heer I)en Boer wil een poging wagen, om ook de vrijgezellen, die moei lijk iet© van het B. A, zullen kunnen los krijgen, te helpen „Neen" heeft men ten slotte al. De heer v. d. Hek meent, dat men ze ker nul op het request zal krijgen. De voorzitter stelt voor, een po* ging te wagen om uit het twee-millioen fonds iets los te krijgen. Aldus wordt z. h. st. besloten. Inzake de wijziging van het raadsbesluit^ betreffende het gebruik van de noodslacht-» plaats voor bedri'jfssJachfingen. stelt de voorzitter voor. dit punt aan te hou den, totdat de burgemeester weer hersteld! is, waartoe z. h. st. wordt besloten. In de Rondvraag wijst de heer Den Boer op de slechte eonditie, waarin de noodslachtplaats ver-' keert Daar zijn alle ruiten ingegooid, en men heeft er planken voor gespijkerd. Een dergelijke vernielingszucht is niet toe laatbaar. Spr. vraagt, of B en W. hieraan hun aandacht willen schenken. De heer v. d Hek oordeelt, dat mea dan wel aan den gang kan blijven. Ieder© week kunnen de. ruiten hersteld worden en iedere week zullen ze weer ingegooid wor den. De voorzitter, zegt, dat het terdege aanbeveling verdient, aan dezen toestand een eind te maken. De lieer v. d. Hek stelt voor, de ruit ten te vervangen door iets. dat niet ka pot kan. zooals b.v onbreekbaar glas. Namens den raad zal men den burge meester verzoeken, d© veneter© vaa és noodslachtplaata te laten herstelten. Daarna ate i ting.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1935 | | pagina 4