Gemeenteraden.
UIT DEN GRABBELTON VEN DEN
TU D.
Plaatselijk Nieuws
EEN KANAALVLUCHT IN 1185
Anraid*.
Last van Uw zenuwen?
0
VRIJDAG H JAWÜAW TWA
Van strijd en feesten In Perkouw
Natuurlijk heeft dit onderschriftje geen
betrekking op hedendaagsch Berkenwou-
de. Uitgezonderd de gewone ruzietjes tus-
echen personen die een drupje teveel van
het edele vocht genoten hebben en de
twisten omtrent het meisje, welke even
wel zonder bloedvergieten afloopen, vindt
men tegenwoordig niet meer in deze
merkwaardig braaf geworden gemeente.
Het thema „feesten" eindigt reeds bij de
jaarlijkscbe tweedaagscbe kermis, dw.z.
twee koekkraampjes, een zweefmolen en
nog een ander tentje voor versnaperin
gen. Overigens leeft men daar zeer rus
tig, zeer gemoedelijk, iedereen van de 900
inwoners kent den ander, men weet wat
men aan elkaar heeft, men heeft elkaar
noodig in de nog bestaande isoleering.
En op deze waarlijk' navolgwekkende
manier maakt men zich daar zijn bestaan
ten nutte. Men zou meenen in zijn onwe
tendheid, dat het zoo en nooit anders ge
weest is, sinds eeuwen.
Maar achter de half uitgedoofde oogen
van oer-oude Perkouwelingen leeft de her
innering aan een harsttochtelijk en bloe
derig verleden, waaraan de gemeente ver
schillende „lauweren" te danken heeft.
Hun vergevorderden leeftijd heeft hen
niet verhinderd soms neg met intens ge
noegen terug te denken aan dien tijd, wel
ke de jongeren niet meer kennen, dien
woesten en dikwijls half barbaarse hen
tijd. Toen het nationaliteitsgevoel van
den Perkouwschen mensch zich nog in
zijn primitiefste gedaante vertoonde, nar
melijk verdediging en ophemeling van 1
onmiddellijk om hem gelegen grondge
bied. waaraan zijn meeste belangen ver
honden waren, waar hu door erfenis van
eenwen her, langzaam ingegroeid was.
Zoo streden in de middeleeuwen de Hol
landers tegen die ntt Gelderland of
Utrecht, zooals voor 70 of 80 jaar, bijv.
de Lekkerkerkers en de Perouwkertingen
tegen elkaar te velde trokken en met vele
eenwen verschil was het om hetzelfde be-
gineel, om niets dan alleen het overschat
ten van zijn woonplaats, met uitzonde
ring den daarvan, dat in de gemeente-
oorlogen van Perkouw met andere geen
politiek in het geding kwam. Zoo ziet
men weer, dat niet altijd de staatkunde
schnld aan oorlogen heeft.
Vele min of meer wreede tafereelen uft
dat tijdperk ziin bewaard gebleven. Ze
vormden tenslotte een soort mythologie
en bij het korten vonden rondom 7 knet
terende vuur, worden nog met trilling van
bewondering henevens een lichte huive
ring de gruwelen opnieuw verkondigd en
aangevuld.
Een gewoonte, welke in alle opzichten
origineel was en niet licht navolging zal
hebben gehad fit andere dorpen kwam tot
uiting in de zoogenaamde domineesker-
missen. De naam op zichzelf al is een
openbaring, want totnogtoe is het uiterst
moeilijk gegaan om een dominee in ver
band te brengen met een zoo wereldsch
genoegen als de kermis. En er werd wel
degelijk een onmiskenbare, vermale
dijde kermis bedoeld, ai kon die dan niet
bogen op overmatig domineesbezoek. On
ze zegsman, in Perkouw, een doorgeleef
de grijsharige en grauwbaardige, loste het
raadsel op.
„Wij hadden," zoo sprak de oude wijze,
een kermis als er een dominee kwam en
als er een vertrok. Daarom werd er wel
eens van ons gezegd, dat we blij waren,
ais er een nieuwe kwam en blij. als hij
weer verdween. Maar dat was heelemaa!
niet zoo. We hadden alle respect voor on
ze voorgangers.
„Dat bewijst wel die buitengewoon ori-
fjinVele ontvangst Een blijde inoomstel
gewaagden wij.
„En dat was nou niet zoo'n kennisje
dat je tegenwoordig hier hebt", vervolgde
de man geringschattend. Nou benne ze al
tevreden met die paar dingen eens in het
jaar, nee, toen duurde hij een week lang
en hij mocht met recht kermis genoemd
worden. Uit de heele omtrek stroomde al
les naar hier, we waren dan een hartader
van het streekleven.
Hij scheen trotsch te zijn op die vin
ding „een hartader", hij herhaalde hem
nog eens. Daarna telde hij op: Ammerstol,
Bergaïnbacbt, Lekkerkerk, Gouderak, Stol
wijk, welke onder vele anderen de ge
meenten waren die dik op de Perkouw-
sche kermissen vertegenwoordigd waren.
JEn dan hadden we een këetf" vertelde
hij. „Met het meisje aan domzwier, of in
de koek tent, nou, fijn was-tie."
En Bacchus? informeerden we voor
zichtig, want we wilden den verteller niet
kwetsen, ons herinnerende hoe oudjes
jrraag ito de illussie verkeeren. dat de
menschen in hun tijd nog niet zoo zelf ver
geten waren om zich stevig te bedrinken.
„Neen. die ken ik niet. Was dat fa-
mielje van je? Dan mot je maar eens in
de buurt vragen, misschien kennen ze je
Wel voorthelpen*.
We kwamen raaar niet met de uitleg
ging voor den dag, en verzochten den
grijsaard daarom ophelderingen over de
waarheid, dat de Perkouwsrhe oorlogen
een voortvloeisel waren van de kermis en
of in elk geval bij voorkeur op kermisda
gen slagen geleverd ^werden Hij liet zich
niet lang bidden
JD© Lekkerkerkers, verklaard© hij, moe
ten altijd ons hebben. Onze jongens hoef
den hen maar te zien. en ze waren niet
meer to houwen en dan sloegen ze erop,
m bét waa geea kittelen. Ploegen van 20
man elk namen soma aan de gevechten
deel
„En zeker begeleid door een afschuwe
lijk krijgsgehuil", veronderstelden we.
„Krijgsmuziek hadden we niet" gnuif
de de oude, maar zoo ging het ook wel.
Als wapenen werden gemeenlijk knuppels
gebruikt, die overal vandaan gesleept wer
den. Soms messen. Hoe meer Uittekens
iemand had, hoe grooter held. fie.t ge
beurde eens, dat na zoo'n moorddadig sa
mentreffen, de Lekkerkerksche troepen
macht in wilde wanorde, roet verspreide
gelederen op de vlucht sloeg, en hoewel
ze wellicht nooit een boek over strategie
onder den neus zullen hebben gehad, wia-
ten. ze toch bij intuïtie wat ze op hun over
haaste tocht doen moesten: ze vlochten 'n
met hennep beplant bouwland op en ver
nielden het heele veldgewas, den vervol
gers dusdoende één onherbergzaam gebied
achterlatend, waar een vloekende en ra
zende Poland, in de gedaante van den
eigenaar den Perkouwenaars met' trillen
de "ruist stond op te wachten Dat ia zui
vere krijkskunde".
Neen, lezer het is niet altijd waar, dat
de oud© tijd intiemer, vertrouwender was.
dan de tegenwoordige. Thans heeft men
den oorlog tot in de kleinste proporties
teruggedrongen om hem bij gelegenheid
over een zoo groot mogelijk gebied te doen
losbarsten Dat heeft onze tijd van civili
satie en zekerheid gegeven.
De man vertelde ondertusschen:
Bij een volgende domineeskermte kwa
men de Lekkerkerkers terug om wraak
te nemen. Maar ze waren wat voorzich
tiger geworden, sinds de laatste kloppar
tij en ze stuurden iemand vooruit om het
terrein te verkennen. Deze naderde om
zichtig de gemeente, op zijn hoede voor
eventueele gewelddadigheden. Dan, trad
hij een café binnen dat het hoofdkwartier
was van de Perkouwsche vechtjassen.
Maar hij was er even gauw uit ook,, hij
kreeg een watjekouw die hem dirept het
hazenpad deed kiezen. „Ze betalen in
Berken won de te ving nit", moest ha er
kennen en zijn kornuiten waren ,zoq ont
moedigd door dit onverwacht optreden,
dat zij in alle stilte den aftocht Wi^fpn,en
hot dien dag niet meer tot knokkgn, pram
„Zoo'n kastelein zal andera opje Wat te
stellen gehad hebben met dié foppels
rauwhartigen", meende we rf.
„Maar daar waren ze tegen gehard me
neer! juichte de Perkouwsche wijsgeer,
met triomph in zijn stem. Ze stopden hun
tnpntoetje best. Het is eens gehmad. dat
één van hen zoo een Map kreeg. dat h5
als voor dood op den grond bleef liggen
Maar een kwartier later stond hüvf*»
voor de tapkast of er niks gebeprd- was,
het kwaad was met een borreltje wegge
spoeld.' Dat was het non eenmaal de risi
co van het vak en dat was groot genoeg.
„De vraag naar café*s zal hier -toon wel
sterkpT geweest zijn. dan nu".
V.Dat spreekt vanzelf. Om moed. tn i
zamelen was het noodig dat voor., den
gang naar het slagveld een zenuwverfris-
schortje werd ingenomen .Te had da,n ook
op de 600 inwoners fl café> tenrül er non
op-de 900 inwoners maar drie zijn
„Vielen er ook nog slachtoffers hü die
botsingen", onderzochten, we geinfeiree
seerd.
JDooden meneer! Op een van die domi-
neeskermissen werd iemand uit Ammerstol
door een Ouderkerkeling ernstig gestoken
en den laats ten veldslag, nu, ongevper 40
jaar geleden tusschen Perkouwera en
Zuidbroekers werd bekroond met één
doode. Bekend is hier ook nog het geval,
dat zich eveneens tijdens een kermis af
speelde, namelijk een ruzie die ontstaan
waa „om bet meisje". De persoon in kwes
tie had veiligheidshalve de vlucht geno
men, een sloot over, een weiland in. Zijn
achtervolgers stonden aan den anderen
kant te soebatten" kom maar hier, dan
zullen we je niks doen." Het jongmensch,
geloof hechtend aan deze lokredenen deed
alzoo, en werd toen met 26 meesteken ge
woon afgemaakt. Ja, met het mes konden
ze hier vlug overweg. Er was niet veel
noodig om het -uit de schede te krijgen.
„Dan zal Berkenwoude nou ook niet
speciaal een goede klank gekregen heb
ben in de ooren van buiten-gemeenfelin-
gen.
„We waren herucht meneer, bekende de
oude vol schaamte. Als men op reis was.
op de boot of ergens anders en het ge
sprek kwam toevallig op PerkouW, dan
zeiden ze: Oh. Berkenwoudeeto dan
wist je al genoeg. En als er dan toevallig
iemand nit onze gemeente in het gezel
schap was, dan deed je wijs een,4 eindje
van hem af te schuiven, want jf wist
nooit waar zijn mes ergens zat Perkouw
werd zoo'n beetje als boemah gebruikt om
kindertjes bang te maken. Maaé het wa
ren niet altijd lui uit ons dorp die derge
lijke wandaden bedreven, en het was niet
bepaald slechtigheid die hen daartoe aan
zette. Ik herinner me nog goed de veront
waardiging die hier algemeen heerschte,
toen twee zwervers die van eèn oude
vrouw uit ons dorp onderdak en slaapge
legenheid genoten hadden, hun wéldoen-
ster om een paars tuivers vermoord had
den. %ooiets zou je nooit van Perkóuwers
gezien hebben, die vochten met ópen vi
zier. En dingen, zooals je die een jaér of
wat terug in Ouderkerk aan den IJsael
aantrof, waar op sommige plaatsen de
menschen op klaarlichten dag gewoon op
straat werden aangevallen en afgeranseld
vond je hier evenmin. Trouwens, lang
zaamaan is de woeligheid gaan zakken en
toen in 1896 een nieuw kerkorgel werd
ingewijd, voor welke gelegenheid inwo
ners uit negen gemeenten naar fciof ge
trokken waren, die er den heelen dag ble
ven, deed zich geen enkele handtastelij-
heid voor. Dat zegt veel voor Perkouw.
Tieto jaar terug zou er zeker bloed ge
vloeid hebben.
„Waarom bleven die menschen een
heelen dag, was dat zoo iets bijzonders die
orgelinwijding?"
Dat kwam natuurlijk alleen door de
gebrekkige verkeersmiddelen. In dien tijd
moest je bijv. de afstand Berkenwoude—
Gouda te voet afleggen, en daar deed je
heen en terug zoowat een halve dag over.
Als we met vacantie op reis gingen, dan
namen we elk een grooten koffer en trok
ken naar familie in Lekkerkerk of Krim
pen te voet. Dat was onze heele wereld.
Verder kwam het wel voor dat bij het ver
voer van varkens per wagen door de slech
te wegen soms een heele brik met inhoud
in het water terecht kwam.
„Kende men nog iets anders in Per
kouw dan die bloederigheden?" probeer
den we, want bet was ons rood voor de
oogen gaan schemeren, bij al wat we ge
hoord hadden. We wilden wat afwisse
ling. Daar kon de oude ons ook van die
nen.
Behalve die domineeskennissen was
er op Sinterklaasavond ook nog e^n soort
kermis. Di© was vol tradities in de heele
streek. In de café's werd geloot om spe-
culaasvrijers en het ging er vroolijk naar
toe. Een bijzonder kaartspel was hier toen
in zwang, het onschuldige „lente-luyen",
en vooral op Oudejaarsavond werd daar
druk gebruik van gemaakt. Tot diep in
den nacht bleef men bijeen en bij de boe
ren werd achter op den deel onder de
oogen der koeien gedanst Ook trokken de
dienstmeisjes met hun vrijers in het na
jaar naar de „malloot" in Gouda, een spe
ciale marktdag, maar dat vindt je nu wei
nig meer, omdat het aantal Hollandsche
dienstmeisjes sterk achteruit is gegaan.
„De veldwachter zal zich hier 50 jaar
geleden ook niet hebben dood behoeven to
vervelen," was ooi© veronderstelling.
De man lachte na luidop, bij de herin
nering aan een voorzeker smakelijke ge
beurtenis. Hij gaf geen rechtstreeks ant
woord op onze vraag, maar vertelde dat
hij eens als jong broekje genoodigd was
op een Oudejaarsfuif om te komen mu-
rieken. Het was een lollige avond gewor
den, daar niet van, en 's nachts half twee
brak het gezelschap eindelijk op. De mu
ziekmeester ging met een boerenknecht
naar huis en, hoe gaat dat, toen ze in de
verte bij de pendekooi, waar nog al eens
gestroopt werd, een paar lantaarns zagen
gingen ze erop af. Misschien was het
vechtlustig bloed hunner voorvaderen een
woordje mee gaan sprekeh; ze hadden bo
vendien een klein slokje op, hoe dan ook,
ze begaven zich in voormelde richting,
achter elkaar als ganzen. De bewuste
stroopera bleken een paar eerzam© vis-
schers te zijn, die niets kwaads in hun
schild voerden. Maar in het dorp was
iemand, die vanuit het venster in de verto
twee eenzame figuren gezien bad, name
lijk de muziekman en zijn maat en plot
seling schoot het door zijn héofd, en hij
beefde als een espenblad bij die gedachte,
dat daar zich misschien wel Frans Ros-
sier kon ophouden, die kort tevoren nit de
gevangenis was ontvlucht, ter bekendma
king van zijn uitbraak in Gouda een
vrouw had vermoord, en sindsdien de
heele streek in vreeze en bevinge bracht,
zoo gauw zijn naam werd uitgesproken.
Het jongmensch, dat voor het zolder
raam stónd, bedacht zich dan ook niet
langer, maar spoedde zich dadelijk naar
den veldwachter, de eenige die uitredding
in grooten nood kon brengen. Deze liet
zich niet lang bidden, laadde zijn revol
ver en begaf zich in alle waardigheid op
straat, gereed om het recht te handha
ven. Misschien droomde hij wel van een
eervolle onderscheiding wegens arresta
tie van den staatsgevaarlijken Rossier. De
jongelui intusschen (de muzikant en zijn
maat), den onverbiddelu'ken vuurloop zien
de, trokken ijlings af. en de veldwachter,
na nog een poosje als overwinnaar rond
gekeken te hebben, ging ook naar huis.
Maar den volgenden dag moest hij zich
noodzakelijk laten scheren, meende hij en
hij haastte zich naar den barbierswinkel,
die toen ook al het middelpunt was van
politieke beschouwingen en tevens als
nieuwsbureau dienst deed. In geuren en
kleuren vertelde hij, dat hij don vorigen
avond Rossier ontmoet had. die voor het
aangezicht van den dienaar der wet de
Alle klanten keken
je bent gek, dat waren wij" en vernietigde
daarmee het schoone aureool om des veld
wachters hoofd, die echter bleef volhou
den dat hij Rossier gezien had, om zijn
figuur te redden. Of ze zijn verhaal lang
geloofd hebben is me niet bekend.
Deze vermakelijke historie was een op
wekkend en verkwikkend slot van het
wreede onhumane relaas over Terkouw's
wapenfeiten.
VEEHOUDERIJ EN CRISIS-MAAT-
REGELEN.
Bergambacht Woensdagavond trad in
holei 't Cëhtróm foor den Bond van
Kaasprodü&fe'fen en de Jongerengroep
dep ^fdoeUAjg Bergambacht, als spreker
op de heerA. van Wijnen, uit Gouda, met
het onderwerp: „De toestand van de vee
houderij in verband met de crisismaatre
gelen".
Nadat de voorzitter, de heer Jae. Os
kam At, de vergadering met een woord
van welkom had geopend, gaf hij het
woord aan "den spreker. Deze begon to
zeggen dat hij zeer voorzichtig zou zijn,
daar onder de aanwarigen wel personen
konden zijn, die de crisismaatregelen b©-
ter kenden dan hij. Het ging echter niet
om de kleinigheden, doch om de groots
beginselen op het ooge'nblik en de plan
nen vooral voor deze streken. Ernstige
gevaren dre gen, aldus spr. De bond voelt
dit, waarom Is besloten Dinsdag te Gouda
eeto vergadering te houden, ter bespre
king van de nooden dezer streken. Im
mers, zij die z>cb niet verweren en zich
t« kalm houden, worden geacht tevreden
te zijn en voor de overige doet men wat
Spreker doet dan ook een beroep op
allen om de vergadering te helpen doen
slagen. De thans uitgevoerde crisis-maat^
regelen zijn slechts lapwerk en geèn ge
zonde toestand. Cr.'tiek op de crisismaat
regelen kan niet uitblijven, daar niet al
tijd naar iedemvzin „kan worden gewerkt,
doch er komen dingen voor, die nooit
hadden moeten geschieden; er wordt een
probeersel toegepast, dat leidt tot groote
heffingen en dat kapitalen kost, maatre
gelen die n'et uitvoerbaar zijn. Het is
spr.'s vaste overtuiging, dat er van der
gelijke proefnemingen om van boven af
in te grijpen, niets terecht komt. Toen in
1923-het rapport van de arbeiderspartij
verscheen, om den grond aan den staat
te doen komen, ging er een storm onder
alle partijen op, daar van boven af rege
len niet ging, wat echter blijkbaar nu wel
kan, terwijl er bovendien geen enkele ga
rantie ia en de gevolgen geheel voor den
veehouder komen.
De maatregelen van de crsis-varkens-
wet hebben we:nig verdedigers, doch veel
bestrijders. Ook de Bond is er tegpn ge
weest, doch het ging zoo spoedig in zijn
werk, dat de waarschuwing van den Bond
om deze maatregel zóó n'et aan te ne
men, niet in acht werd genomen. De
zwaarmestera zijn door deze varkenswet
het allermeest gedupeerd, de heffing op
het binnenlandscb geslacht is roor het
grootste gedeelte door den boer betaald.
Vóór de baconmesters daarentegen
bracht deze wet geen nadeelen.
De voorzichtige teeltregeling heeft wel
goed werk verricht. De heffing op het
spek voor het binnenland heeft er echter
tos medegewerkt dst és consumptie sterk
verminderde en wel 1/3 terug ging. Ze
heeft den mesters veel gekost door de
heftng op het graan voor de steun, het
graan monopol ie. waardóór de veehouderij
en de varkenshouders, beiden veel en
groote verliezen hebben geleden. Dit is
zeer zeker e°n zwarte bladzijde in d© cri
sismaatregelen, waarom in 's-Hertogen-
bosch een groote vergadering zal worden
belegd, ten doel hebbende zoo mogelijk de
varkenscen'rale op te heffen.
Crisiswerk is moeilijk, doch de varkens-
centrale heeft m de 21/* jaar totaal niets
bereikt. Ook met de zuive'steun is niet
bereikt wat ermee is bedoeld en wat men
had kunnen bereiken; de toeslag op de
volle meik, welke was gebaseerd op een
grondprijs van 4 1/4 cent per liter, is ook
voor de veehouders op niets uitgeloopen,
daar de grondprijs is weggezakt, waaraan
echter de wettelijke maatregel niet de
schold had. Het apparaat zuivel wet werkt
echter wel goed en er is ook veel minder
storm opgegaan tegen deze. dan tegen de
andere maatregelen. Ook hebben er fouten
aan de zuivelwet gekleefd, daar de een
som« 1V*2 cents per liter meer maakte
dan de ander, wat groote ontstemming
heeft teweeg gebracht; getracht zal nu
worden voor 1935 een andere regel voor
consumptiemeik te krijgen.
Wat de kaas betreft, is ook weder een
groote moeilijkheid ontstaan met Duitsch-
land, aangaande de betaling.
Dat zal weder e©n spaak in het wiel
steken, daar Duitschland een groot kwan
tum kaas heeft afgenomen. voorheen
zelfs 24 millioen K.G. en nu reeds 8 mil
lioen minder. Pogingen zijn reeds gedaan
om te onderhandelen met Rusland en daar
is reeds een proef heengegaan; zoo ook
naar andere landen.
Door de lage kaasprijzen is de consump
tie in het binnenland wel toegéhomen.
Op het crisis-zuivel-bureau berust ook
nog het 10 mill oen potje, dat door de
heffing is verkrpgen en dat onder de vee
boeren zou worden verdeeld, ook aan de
boterproducenten. Daar tot op heden niets
daarvan is terecht gekomen, is daartoe
reeds een verzoek gedaan, doch de mi
nister heeft medegedeeld, dat dit bedrag
als toeslag zou dienen voor de zuivelbe-
re ders, doch dat het ook voor andere
doeleinden kon worden gebruikt. Ook
daartegen heeft de Bond geprotesteerd,
doch het heeft n'ets gebaat.
Inzake de veecentrale en de beperking
van het rundvee had spr. ook zelf een rol
gespeeld bij de oprichting. Er waren 40
bestuursleden benoemd om deze zaak te
regelen, doch, aldus spr., we worden thans
gewoon thuis gelaten en hooren daar
niets meer van. De eerste opzet in de
teeltregeling, ons wrak ree op te mimen
en dit uit de markten te houden, was
goed, doch thans worden weder maatrege
len genomen, waardoor de kleine bedrij
ven wel wat worden ontz'en, doch de
grootere meer schade lijden. De veestapel
wordt daardoor verslechterd, doch de be
lofte is thans gedaan, dat roor 1935 an- I
dere maatregelen zullen worden toegepast
Op de graanheffing is een groote onbil-*
Iijklieid in het leven geroepen. De heffing
op de granen zou een voordeel moeten
zijn voor de veehouderij, wat reeds da
delijk door den bond is bestreden, daar
het veel te lang zal duren, voor dat door
minder vee en minder zuivel, de prijzen
hooger zouden worden.
De veehouders hebben totaal niets ga»
profiteerd van de steun aan den akker-»
bouw. De tarwe en bietensteun is zeer
groot geweest, doch komt geheel ten goe
de aan de zakken der kleiboeren, waar
om men moet blijven protesteeren tegen
de wijze van steunen. Volgens de theorie
van sommigen moet die steun nog hooger
worden en wel van f 1,50 op f 5, zoodak
er thans weder gevaar dreigt, dat he*
graanmonopolie verdubbeld zal worden
Als zij toch de akkerbouw hooger steun
willen verleenen, moet dit niet gaan over
den rag ,vén de veehouderij. Wij zijn niel
opstandig tegen de besluiten van de re*
geering, doch waarschuwen dat het niel
van boven af kan en stellen de regeering
verantwoordelijk voor de uitkomst daais
van.
Veel beter zon het ons voorkomen dal
de regeering besloot niet alleen den akker*
houw fe steunen, doch dezen steun uit te
strekken tot grondsteun, waardoor dan
ook de veehouderij op dezelfde maaistal
werd gesteund als de akkerbouwers. zoo-<
dat dit bedrag aan steun werd verleend
per H.A. land, wat een b'llijke oplossing
zou zijn, die het geheele Nederlandsch©
volk ten goede zon komen.
Aan het einde van deze belangwekkende
rede stelden eenige aanwezigen nog vra
gen, die de spreker, voor zoover hem dit
mogelijk was, naar genoegen beantwoord
de.
Met een opwekkend woord tan den
roorz tter, om de vergadering te Gouda te
bezoeken, werd de vergadering ondeg
dankzegging aan den spreker en de vel*
belangstellenden gesloten. I
Berkenwoude. Dinsdagmiddag la
heer V. uit Gouda in deze gemeente mei
zijn motorfiets te water gereden. Met be>
hulp van eenige toegesnelde person©^
werd hij geheel bemodderd nit zijn nete*
lige en koude positie gered. De motoa
moest in handen van een reparateur ge^
steld worden.
De schipper A. T. te Ouderkerk a.d|
IJssel heeft met den mast van zijn «chip
hier bij de sluis een electr, draad de*
buurtverlichting stukgevaren; de schadd
is in der minne geschikt.
Nutsavond.
Capelle a.d- IJssel. In de zaal van detf
heer Knoop aan de Dorpsstraat sprak
voor het departement Gapeile a.d, IJsael
c.a. de heer A. Alt over het onderwerpj
„De Hpgenooten". Mot stille aandacht
werd naar dit door den terzake kundigs»
spreker op belangwekkende wijze behajw
delde onderwerp geluisterd.
A.R. Kiesvereenfging.
Capelle a.d. IJssel. De A.R. Kieevern
eeniging „Nederland en Oranje" zal 20
Jan in de Ghr. School a d. IJasebnondj
sche laan een praatavond houden.
Gouda. De heer R. A. v. d. Eng, schoen*
winkelier, is failliet verklaard. Curatoe
is mr. K. H. Gaarlandt.
Lekkerkerk. De totale opbrengst van da
verkoop van kinderzegels heeft in onza
gemeente netto bedragen f 105.87. Do
opbrengst van kalenders en Kerst- en
Nieuwjaarskaarten bedroeg f 46,20. Deze
schitterende opbrengst f 50 hooger daa
vorige jaar kan wel in hoofdzaak too-
geschreven worden aan de toewijding»
waarmede de jongedames verkoopsterai
zich van haar taak hebben gekweten. Zo
hebben zich door het slechte weer in din
dagen niet laten weerhouden. De weten
schap, dat het ten goede komt aan het
misdeelde kind, is wal de schoonste vol
doening.
Raspoetin en de Keizerin.
Lekkerkerk. De Bio-Onderneming Lu
xembourg vertoont blijkens de advertentie
in d t nummer Zaterdag de Metro Gold-
wyn Mayer film „Raspoetin en de Kei
zerin". De monnik Raspoetin, de door
.hartstochten bezielde Russ:sche boer, is
oppermachtig aan het hof, omdat hij
langs hypnotischen weg den kroonprins
tijdelijk van zijn ziekte verloet heeft. Wat
degenen die het wel meenen met hun
Russisch vaderland, ook probeeren om
Raspoetin te verdringen, 't helpt niet. Tot
ten slotte een der keizerlijke prinsen den
man doodt
Lionel Barrymore speelt als Raspoetin
Deze f'lm geeft een' prachtige uitbeelding
van het leven van Raspoetin. Aangrijpend
is de naderende ineenstort'ng van heC
machtige rijk in beeld gebracht.
Dit Metro-product mag gerekend wor
den tot een der belangrijkste filmwerken
van den laatsten tijd.
Kippendiefstal.
Moordrecht Eenigen tijd geleden weir-
den bij den veehouder De H eenige kip-
pen gestolen. De gemeente- en rijkspolitie
stelden een uitgebre'd onderzoek in, dat
tot gevolg had, dat deze week de vermoe
delijke dader, A. v. d. B., wonende to
'Waddinxveen, is aangehouden. Hij is
naar deze gemeente overgebracht en ge
vankelijk naar Rotterdam vervoerd.
Om het terrein te kunnen verlaten, moest
Blanchard zich toen ouder bescherming
der politie stellen, daar het op sensatie
beluste publiek, dat zich te kort gedaan
voelde, nu het ritn vertooning moest mis
sen, hem anders zou hebben gelyncht.
Doch overigens was het leven van dezen
pionier der luchtvaart ©én onafgebroken
triomftocht.
(Nadruk verboden.)
0>k de heer Van Gent acht het niet
aan te raden, de salarissen te verlagen.
Het is beter, als men eerst de salarissen
der hoogere ambtenaren gaat verminde
ren.
De heer Den Boer sluit zich hierbij
aan Men is ®r niet meer klaar te zeggen,
dat de gemeentebode zijn werk best voor
f 45 kan doen.
Het is gewoon belachelijk,
door
JAN VAN OYEN.
Den 7den Januari was het 150 jaar ge
leden, dat de beroemde Fransche lucht
vaarder Blanchard voor de eerste maal in
een luchtbalion het Kanaal overstak en
zich door deze sensationeele vlucht met
één slag een wereld\ermaardheid ver
wierf.
Tot dien gedenkwaardigen dag toe was
Blanchard een eenvoudig, onbekende werk
tuigkundige, die reeds langen tijd met het
grootsche plan rondliep, om per luchtbal
lon het Kanaal over te steken.
Op 7 Januari 1785 was eindelijk de lang
verbeide, groote dag 'gekomen: Blanchard,
de kleine JEngelschman hij woog slechts
110 pond zou begeleid door den En-
gelschman Dr. Jefféies, de koene poging
wagen. Alle voorbereidingen waren ge
troffen. Als plaats van opstijgipg had men
den rand der steile rotsen bij Dover ge
kozen. Een ooggetuige beschrijft het ver
trek der beide onverschrokken luchtvaar-
dèrs als volgt:
„Om 1 uur was alles voor de opstijging
in gereedheid. Blanchard en zijn metgezel
Dr. Jeffries hadden hun plaatsen ingeno
men. Met groote koelbloedigheid gaf Blan
chard toen op luiden toon bevel, om de
laatste touwen los te maken. Onder de toe-
sdhouwera heerschte een doodsche stilte,
maar nauwelijks verhief de ballon zich in
de lucht, of van alle kanten brak het ge
jubel los en gaf men op de dolzinnigste
wijze uiting aan zijn en'housiasme. Het
was een overweldigende aanblik, de trot
sch© ballon majestueus over het onmetelij
ke zeevlak te zien wegzweven. Blanchard
keek nog eenmaal naar de juichende me
nigte om en bracht haar met een vlag een
afscheidsgroet. De ballon was reeds bijna
uit het gezicht, toen wij hem plotseling za
gen dalen. Wij huiverden bij de gedachte
aan een naderende ramp, maar spoedig
verhief de ballon zich weer hooger en
hooger en dreef met groote snelheid uit
het gezicht."
Het begin ven den tocht verliep buiten
gewoon voorspoedig. Drie uur lang woei
d© wind in de richting van Engeland naar
Frankrijk, maar desondanks was het een
hoogat gevaarlijke vlucht, die bijna een
tragische afloop had gehad. De ballon
dreigde namelijk telkens met de golven in
aanraking te komen. Blanchard was ge
noodzaakt, alle© wat niet spijkenast zat,
overboord te werpen. Instrumenten, pro
viand, ja zelfs overbodige kleedingstukken
alles verdween in de zee. Nu en dan ging
d© ballon mei een ruk omhoog, om spoe
dig daarop weer snel en aanhoudend te
daisn. Reeds konden de heide moedige
hiehtvaarders met hun verrekijkers de
Fransche kust onderscheiden. l)e gondel
kwam al even met het watervlak in aan
raking. Blanchard besloot tot een laatste
poging om den ballen te doen stijgen:
stuurinrichting, roer, anker en zeilen ver
dwenen in de diepte. fToen ook dit laat
ste niet hielp, bood de Engelsehman Jef
fries aan, om zelf in zee te springen, ten
einde op deze wijze den ballon te ontlas
ten. Blanchard wilde van dit heldhaftige
aanbod echter geen gebruik diaken en be
sloot, den gondel af te snijden. Zoo hingen
ze, uitgeput en hulpeloos, in de touwen
van het ballonnet, terwijl de wind hen
steeds dichter naar de Fransche kust dreef,
ze moeeten alle krachten inspannen, om
niet in zee te stortenTegen drie, uur
zweefden ze behouden Doven Galais en de
ballon landde in de boomkruinen van een
bosch. De geestdrift over de koene presta
tie was ongekend, van dien dag af was de
naam Blanchard op ieders lippen.
Na dezen eersten tocht heeft Blanchard
in zijn verdere leven nog verscheidene sen
sationeel e vluchten, waarbij hij dikwijls in
levensgevaar verkeerde, met succes uitge
voerd. In alle landen van Europa bracht
hij de menschen met zijn ballon opstijgin
gen in extase en zoo was deze beminnelij
ke kleine man met zijn onweerstaanbare
gjimlach jarenlang een der meest gevierde
hiehtvaarders van zijn tijd.
Interessant was o.a. 2ijn opstijging op
.het groote exercitieveld voor den Bran
denburger Tor op 27 September 1788
De ballon was op dit veld in een reusach
tige hal opgeborgen, waaromheen voor
4000 toeschouwers plaats was. Er was 'n
speciale hofloge aangebracht, van waaruit
de koninklijke familie met de geheele hof
houding de opstijging bijwoonde. Op het
vastgestelde uur maakte Blanchard met
behulp van een machine aan één zijde van
d© halbeen opening van 36 voet en de bal
lon zweefde naar buiten onder het oör-
verdoovend gejubel van de ontzaglijke
menschenmenigte Onmiddellijk daarop be
gon het luchtschip te stijgen en aanvaard
de welgemoed zijn reis naar onbekendp be
stemming Bij dezen tocht bereikte Blan
chard een hoogte van 5764 voet en landde
hij in de omgeving van het dorp Buch-
holz Een met zos paarden bespannen ko
ninklijke karos verscheen spoedig ter plaat-
ée en bracht den koenen luchtschipper in
triomf naar het Nationaal Theater, waar
op bevpl van den koning 'n loge was ge
reserveerd. naast de hofloge. Toen Blan-
ohard zich daar voor bet publiek vertoon
de, werd hem een ware ovatie gebracht.
Op vele van zijn tochten stelde Blan
chard zijn leven in de waagschaal. Doch
steeds wist hij door middel van zijn val
scherm, dat hij op al zijn vluchten mee
nam. voor ernstige ongevallen gespaard te
blijven. Eens echter had hij een onaange
name ervaring, terwijl hij nog niet in de
lucht was. Hij zou weer ergens een de
monstratie geven, doch om de een of an
dere reden, wilde de ballon niet opstijgen
Gemeenteraad van Woensdag 19 Dec.
Afwezig de lieer Van Kekum Voorzitter
weth de Kruik, bij afwezigheid van den
burgemeester, wegens ziekte.
Na opening met gebed worden de no
tulen aangehouden.' Ingekomen is een
proces-verbaal van opname van kas en
boeken van den gemeente-ontvanger.
B. en W. stellen voor voor den lijd van
zes jaar te huren van den heer Stolk te
Rotterdam het Raadhuis voor den som
van f 275. evenals dat de zes voorgaande
jaren geschied is. In het huurcontract zijn
pnkele wijzigingen van ondergeschikt be
lang aangebracht.
Aldus besloten.
B. en W. van Arkel hebben een adres
gericht aan het electrisch bedrijf te
Dordrecht, waarin zij aandringen op
tariefsverlaging
mede omdat door de hooge tarieven en
het verlaagde levensniveau velen zich met
tertijd gedrongen zullen zien tot de oude
petroleumverlichting terug te koeren, en
voorts omdat het bedrijf f©n aanzienlijk
voordeelig saldo in het laatste jaar heeft
kunnen boeken. B. en W. van Arkel vra
gen nu of Ameide adhesie aan dal adres
wil betuigen.
De voorzitter zegt, dat dit schrij
ven nog niet in B en W. behandeld is en
stelt voor dit eerst te doen. waarna dan
het college met definitieve voorstellen kan
komen. Men kan twee dineren doen: of
adhesie aan het adres betuigen, of buiten
Arkel om, zelf een schrijvten aan het be
drijf te richten.
Voor den heer den Boer is dp zaak
heel eenvoudig. Volgens spr. is het adres
een gewoon hamerstuk. éllen zullen het
er mee eens zijn. dat adhesie aan het
adres betuigd moet worden Daarmee is
de zaak afgehandeld, maar men moet het
direct doen.
Dp hepr v. H Hek vraagt of het niet
gewenscht is. met érkel in corresponden
tie te treden. Dan kan men later een ge
zamenlijk adres van alle hij het bedrijf
anneesloten gemeenten aan het bedrijf
richten, terwiil thans wellicht elke ge
meente afzonderlijk zal onderhandelen
De heer Diepenhorst meent, dat
dit toch wel kan gebeuren
De heer den Boer wijst erop. dat de
rrfOnennte Arkel een rondsel»rijven gericht
heeft aan aH« aangesloten gemeenten
Als de raad adhesie betuigt, is dat het
zelfde als een adres aan het bedrijf. Heeft
men de adhesiebetuigingen van de betrok
ken gemeenten binnen, dan riebf Arke'
rich met rim adres namenc allen tot het
bedrijf. Arkef heef' de leiding genomen
en men moet die volgen.
De voorzitter reri. dal in ieder ge-
i val adbecin bei'<ïr"l ral worden
Maar B en W Vormen daarbij nog
mrt andere vonrofolten komen
Aan de orde is de
jaarwerideregelinQ van de wet
houders.
Ged. Staten deelen mee, dal het wet-
houderssalarié in Ameide. welke gemeen
te in de vierde klasse is geplaatst, ge
handhaafd blijft op f 120. zonder de 5
korting, welke totnogtoe geheven wordt.
Ook over het presentiegeld schrijven Ged.
Staten. Dat bedraagt thans f 1.80. Ged.
Staten vragen voor 31 Dec. de meening
van den raad hierover.
De voorzitter zegt, dat sommige
gemeenten door de nieuwe salarisregoling
achteruit gegaan zijn. Maar in Ameide is
dat niet zoo men blijft in dezelfde klas.
Alleen vervalt die 5 pCt. korting dan.
Het standpunt van den heer den Boer
is, dat die f 120 ruimschoots door de
wethouders verdiend worden
De heer van der Hek vereenigt zich
met deze uitspraak.
De heer Diepenhorst zou wpn-
«chen dat de kortingen gehandhaafd ble
ven. aangezien het thans geen tijd is om
te verhoogen.
De v oor zi t e r en wethouder den
Oudsten hebben geen bezwaar om de
5 pCt. korting te handhaven
Dp heer v d. Hek zegt dat nu de wet
houders niets tegen de korting hebben, hij
daar ook mee accoord zal gaan
Met algemeene stemmen wordt het sa
laris vastgesteld op f 120 min 5 pCt. kor
ting.
Betreffende de presentiegelden, zegt de
lieer den Boer, dat hij maar niet zal
vragen wat de raadsleden werkelijk ver
dienen. Hij stelt voor, het bedrag op f 1.80
te houden.
Z. h. st. wordt daartoe besloten.
Verzocht wordt de verordening rege
lend© de benoembaarheid en bezoldiging
van ©en nieuw te benoemen veldwachter
opnieuw vast te stellen en daarbij reke
ning te houden mét enkele wijzigingen.
O.a. moet het salaris vastgesteld wor
den van f 1300 tot f 1700 en de toelage
voor politiediploma moet f 25 en die voor
politiediploma met aanteekening f 50 wor
dpn. Voorheen was dat f 9 en f 18. B. en
W. stellen voor. aldus te besluiten. In het
salaris komt door deze regeling heel wei
nig verschil.
De heer den Boer constateert dat de
nieuwe verordening
•en nieuwe aderlating
voor den betrokkene met zich zal bren
gen en door aderlatingen wordt de crisis
niet opgeheven. Spr. zou een poging wil
len doen om <le verordening vast te stel
len volgens den wensch van Ged. Staten
met het verzoek, geen verdere aderlating
meer toe te passen.
De voorzitter antwoordt, dat het
hier niet over een aderlating gaat. De
veldwachter zonder politiediploma ont
vangt f 10 minder, met diploma is hij er
voordeeliger aan toe.
Nadat de heer den Boer voorgesteld
heeft, de f 10 te handhaven, welk voor
stel niet wordt gesteund, wordt z.h.st. 't
voorstel van B. ©n W. aangenomen.
B. eü W. stellen voor twaalf gemeente-
woningen aan den Broekscheweg te ver
huren voor resp. f 3.25 en f 3. waarmee
de raad accoord gaat.
Voorts stelt het college voor t© verhu
ren aan P. den Hartog het zoogenaamde
„stadhuisje" met hijbehoorende landerij
voor het jaar f 1935'36, voor den som
van f 280, op dezelfde voorwaarden als
vorig jaar. Aldus besloten.
De heer A. Diepenhorst verzoekt
opheffing van de onbewoonbaarverkla
ring van de woning 195A. aan den Ach
terweg.
De voorzitter stelt namens B. en
W. voor, de opheffing te verleenen, aan
gezien de woning thaps aan de eischen
voldoet. Voorts stelt het college voor het
besluit tot ontruiming van zes nog niet
goedgekeurde woningen te verlengen tot
en met 19 April 1935. Conform besloten.
Htfóibauw verlof.
De commissie tol wering van school
verzuim verzoekt den raad toe te staan,
dat des zomers de leerlingen dei; lagere
school 4 weken verlof krijgen om mee te
helpen bij den hooibouw. De twee weken
voor teenbouw vervallen hiermee en ze
worden saamgevoegd met de twee weken
die totnogtoe des zomers werden gegeven
voor den hooibouw. B. an W. stellen voor
advies aan te vragen van den inspecteur
van onderwijs.
De heer den Boer vraagt waarvoor
het noodig is, vier weken zomerverlof te
geven. Dat men in de teenschilderstijd
geen krachten méér noodig heeft, komt
doordat er geen leen meer geschild wordt.
De voorzitter ?wijst erop, dat jon
gens beneden de 14 jaar geen teen mogen
schillen. Betreffende den hooibouw is dat
wel toegestaan.
De heer den Boer bedoelt dat door
de voortschrijdende techniek het niet
meer noodig is dal zoo velen bij de hooi
bouw helpen en vindt het derhalve on-
wenschelijk den kinderen 7 weken vacan
tie te geven, aangezien dit hooiverlof on
geveer valt voor de groote vacantie.
De heer Diepenhorst meent, dat
het toch niet de bedoeling is, nu reeds 'n
beslissing te nemen.
De voorzitter zegt dat het een an
dere vraa? Is of het verlof misschien hee-
lemaal opgehevep kan worden.
De heer van Gent informeert of de
leerlingen hun verlof niet kunnen nemen
wannepr ze het zelf wenschen.
De heer v. d. Hek antwoordt, dat de
inspecteur daar tegen i« en den vasten
datum bepaalt.
Z.h.st. wordt besloten de vier weken
hooibouwverlof toe toe te staan,
Volgt de salarisregeling van gemeente-
personeel. Ged. Staten deelen mee, dat het
salaris van den gemeentearts op f 375
min 10 pCt. gehandhaafd moet blijven,
evenals dat van den veearts op f 850 min
10 ptC. Echter moeten de salarieering
van den ambtenaar van den werkloozen-
steun, die van den gemeentebode en de
schoonmaakster aanzienlijk verlaagd wor
den. Het salaris van den ambtenaar voor
de steunregeling moet gehrcht worden van
f 312 op f 140. dat van den bode van f 100
on f 45 en dat van den huurophaler van
f 75 op f 50.
De ambtenaar voor de e'etmregeline
heeft verzocht, zijn oude salaris te haftd-
havén
De voorzitter deelt mee. dat de
meerderheid van B en W het niet ver
antwoord acht. deze salariasen te verla
gen De minderheid wfl op het voorviel
van Ged Staten ingaan.
het loon tot op d© helft terug te brengen
Als de tegenwoordige bode zegt; Ik doe
het daar niet voor, waar vindt men dan
een anderen voof die f 45? Zelfs Ged. 'Sta-
Spoedig weer opgewekt en gekalmeerd met
Mijn har dt'« Zenuwtabletten
Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
ten zullen daar geen kana to© zien.
Ook de salarisverlaging van den ambte
naar voor de steunregeling is treurig.
Waar vindt men iemand, die voor f 3 per
week. dat dikwijls'onaangename werk tul
opknappen? Spr. stelt voor, alsnog te pro
beeren deze salarisverlaging ongedaan te
maken.
De voorzitter gaat met dit voorstel
aecoörd en stelt voor een schrijven te rich
ten aan Ged. Staten, waa rin medegedeeld
wordt, dat de raad in zijn geheel het be
zwaarlijk acht, voornoemde salarissen te
verlagen. Het zou beter geweest zijn, als
men 't werk voor de steunregeling op de
secretarie had kunnen onderbrengen, maar
•daar' wide de burgemeester niet aan.
mag nu dezen ambtenaar niet voor het
halve lóón laten werken.
Z. h. st. .besluit de raad aldus aan Ged.
Stateij' te berichten.
Inzak© e«n adres van W. Bart, betref
fende bet slachtgeld voor nuchtere kalve
ren. 'Stellen B. en W. voor ©en regeling te
treffen toet den veearts.
De*héér Boer zegt, dat al het mogelij
ke ten gunste van het bedrijf en de ge
meente gedaan moet worden en wil B. en
W de vrije hand geven.
Z. ff" st wordt besloten conform het
voorhiel van B. en W.
Dé heer C. Boogaart, secretaris van de
plaatdélijke afdeeling van den mandenmi-
iersbond, vertoekt om hen die van de
werkloozenkas trekken, en ©en wachtweek
maken, niet van steun verstoken te doen
blijven en voorts om dengenen die uit een
werklooaenka© trekken en minder ontvan
gen dan uit de steun, een bedrag meer uit
te keeren, waardoor hetgeen de kastrak-
k«"s aan ondersteuning genieten, gelijk
wordt aan het normale steunbedrag.
De voorzitter licht toe, dat deze
materie is opgejdragen aan B. en W.
De heer den Boer beschouwt de zaak
als een financieéle aderlating waarover
ook de raad het zijné te zeggen heeft. Om
weer van de kas te kunnen trekken moet
men eerst een wachtweek gemaakt hebben
en dat noemt spreker de onbillijkheid ge
kroond.
De heer v. d. Hek zegt dat de raad
hierin geen besluit kan nemen, De beslis
sing berust bij den minister. B. en W. kun
nen alleen de bezwaren voorleggen.
De voorzitter stelt vqpr. de belan
gen der werkloozen te behartigen, zooals
noodzakelijk is. welk voorstel z. b. st.
wordt aangenomen
De heer den Boer dringt er nog op
aan dit zoo spoedig mogelijk te doen.
Besloten wordt enkele gemeentewonin
gen a f 2.40 en a f 2.65, waarvan de eerste
al verhuurd is, te verhuren.
Het, bestuur van den modernen tnan-
denmakersbond verzoekt bij de regeering
te willen aandringen op verbetering van
den steun, door verhooging van de steun-
normen.
B. en W stellen voor dit adres voor
kennisgeving aan te nemen. Als men de
belangen van de werkloozen op de beste
wijze wil behartigen, moet men dat niet
doen door middel van een petitionement
Aldus besloten
Taged end word» de gemeenterekenine
1933. De hoeren de Boer, Diepenhorst en
van Gent worden met het nazien dezer
rekening belast.
Aan de orde is dan de
radio-distributie
B en W stellen voor de vergunning
tot het stichten van een dergelijke onder
neming af te geven aan den heer J Mau-
rik t© Groot-Ammers In een vorige raads
vergadering heeft men een instructie op
gesteld. Het hoofdbestuur van de poste
rijen heeft daaromtrent veel opmerkingen
gemaakt. B. en W stellen voor de ver
gunning af t© geven en rekening te houden
met de wenschen der P TT.
De heer B o u t e r, aan wie de vergun
ning al was toegezegd, heeft verzocht deze
te willen overschrijven ten name van dnr
heer J. Maurik De centrale wordt even
wel voor aJtijd beheerd door den heer H.
Bonter.
De heer van der Hek vraagt d|at als
het bedrijf floreert, wie er dan heb beste
aan toe is.
I>e voorzitter antwoordt, dat als
den centrale winst mocht afwerpefl. deze
ten goede zou komen aan de belastingen
te Groot-Ammers.
De heer den Boer meent, dat bet niet
m het gemeentebelang ie een vergunning
voor altijd el te geven,
VRIJDAG t1 JANUARI 1935
Conform het voorstel'van B. en W.
wordt z. h. st. beslaten.
Aan de orde kotot de verkoop van bouw
grond aan de boeren P. van Vliet en G.
de Kruijk. De beer van Vliet wii een strook
koopen aan den Broekscherweg, en de ge
meen teopzichter heeft de prijs daarvan1
bepaald op f 18.26. De grond grenst aan
reeds door hem gekochV bouwterrein. De
heer de Kruijk wenscht een strook grond'
langs de grena van de Broekscheweg voorj
den door den gcmeenteopzichter vastge-
stelde som van f 514.80. B. en \V. stellen
voor conform te .besluiten. Dit voorstel
wordt z. h. st. aangenomen.
De heer den Boer heeft vernomen,,
dat de woningen die op. het bouwterrein,
van den heer van,VIiet gebouwd worden,
afwijken van he{ bestaande type. De in
houd is gezamenlijk 60 M3 minder dan
die van het type (ter gemeentewoningen.
Het is zeer de vraag of een dergelijke toe
stand strookt met de gemeentebelangen.
De voorzitter antwoordt, dat men
in een vorige raadsvergadering besloten
had, een welstandstype in te voeren, waar
aan de woningen moesten voldoen. De
welstandsbepaling zegt echter niets van
de groote der woningen. Men wil zoo veel
mogelijk trachten goedkoope woningen te
kïijgen; ze moeten echter aan het wel
standstype blijven voldoen.
De heer den Boer möent, dat B. en W.
geen vergunning hadden mogen afgeven
voor het bouwen van woningen dte zoo*
zeer van het besfaartde type afwijken. Het
is geen bezwaar goedkoope woningen te
bouwen, maar dtt moet niet gepaard
gaan met een zoo groote ruimte-besnoe-
heer Diepenhorst is van dezelf
de gedachte.
De voorzitter is liet daar niet mee
eens. B. en W. zijn van de gedachte uit
gegaan, dat het welstandstype gehand
haafd moet blijven. Het type is dan ook
hetzelfde gebleven als dat van de gemeen
tewoningen.
Tenslotte wordt het desbetreffende
raadsbesluit waarin het welstandstype
vervat is voorgelezen
Het volgend punt betreft bet verstrek
ken van
de KerstgavN
aan de werkloozen. De minister van so
ciale zaken schrijft, dat in de week van
1622 December aan hen, die in dis
week werkloos zijn, een Kerstgave kan
verstrekt worden van 35 pCt. boven het
steunbedrag over die week. Daarvan zal
25 pCt. volgens de gewone steunregeling1
met het rijk geregeld worden, de overjge
10 pGt. komen geheel ten laste van het
departement van sociale zaken. Toege
staan wordt, dat ook aan kastrekkers een
Kerstgave verstrekt wordt. Hun bedrag
kan aangevuld worden tot het gewon©
steunbedrag De bewuste 25 pGt. komen
echter geheel voor rekening van de ge
meente, alleen de 10 pGt. extra betaalt de.
regeering.
B. en W. advieeeren conform te beslui
ten.
De heer Van Gent vraagt, of er geen»
mogelijkheid bestaat om hen, die heele-'
maal geen ondersteuning genieten, «ok ésai
Kerstga.ve te verstrekken.
De vborzifter antwoordt, dat dat
niet. van gemeentewege zal gaan. Daarom
trent zal het ooilege zich tot het burgerlijk
armbestuur wenden, of dat lichaam ook)
iets wil doen voor het verstrekken van een
exl ratje.
De heer Den B o e r wil het geld liever
nit de gemeentekas nerrten.
De voorzitter merkt op, dat men
dan zeker kan zijn, dat het raadsbesluit
niet wordt goedgekeurd.
De heer I)en Boer wil een poging
wagen, om ook de vrijgezellen, die moei
lijk iet© van het B. A, zullen kunnen los
krijgen, te helpen „Neen" heeft men ten
slotte al.
De heer v. d. Hek meent, dat men ze
ker nul op het request zal krijgen.
De voorzitter stelt voor, een po*
ging te wagen om uit het twee-millioen
fonds iets los te krijgen.
Aldus wordt z. h. st. besloten.
Inzake de wijziging van het raadsbesluit^
betreffende het gebruik van de noodslacht-»
plaats voor bedri'jfssJachfingen. stelt de
voorzitter voor. dit punt aan te hou
den, totdat de burgemeester weer hersteld!
is, waartoe z. h. st. wordt besloten.
In de
Rondvraag
wijst de heer Den Boer op de slechte
eonditie, waarin de noodslachtplaats ver-'
keert Daar zijn alle ruiten ingegooid, en
men heeft er planken voor gespijkerd.
Een dergelijke vernielingszucht is niet toe
laatbaar. Spr. vraagt, of B en W. hieraan
hun aandacht willen schenken.
De heer v. d Hek oordeelt, dat mea
dan wel aan den gang kan blijven. Ieder©
week kunnen de. ruiten hersteld worden en
iedere week zullen ze weer ingegooid wor
den.
De voorzitter, zegt, dat het terdege
aanbeveling verdient, aan dezen toestand
een eind te maken.
De lieer v. d. Hek stelt voor, de ruit
ten te vervangen door iets. dat niet ka
pot kan. zooals b.v onbreekbaar glas.
Namens den raad zal men den burge
meester verzoeken, d© veneter© vaa és
noodslachtplaata te laten herstelten.
Daarna ate i ting.