LandbouwenVeeteelt
Rechtszaken
FEUILLETON.
Marktberichten
X
Van Rondom
1\SK
Gemengd Nieuws.
Kapitein Klakkebos op de Leeuwenjacht
VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1936
HOLL. MIJ. VAN^JUANDBOUW.
Te Alkmaar vergaderde Woensdag de
Hollandsche Maatschappij van Landbouw
Bij de verkiezing van leden van het hoofd
bestuur werd voof Zuid-Holland gekozeó
in do vacature-F. den Hartog, de heer L.
H Jas* te Ooslvoorne. Zonder tegon-can-
dida&t in de vacature-Dekker ver-
kozefe verklaard de heer P. Schakel Azn.
te Giessen-Oudorkerk en de heer J. Blaau-
boer Kzn. te Schagen, zulks in de vaca-
t»re-E. Dz. Koster.
^Er dienden een twintigtal afdeelingen
moties en voorstellen in, welke voor een
zeer belangrijk deel beoogden een verzet
tegen de regeeringsmaat regelen in zake
den melksteun en aandrongen op wette
lijke beperking van de margarine-fabri-
cage.
Verschillende afgevaardigden gebruik
ten harde uitdrukkingen aan het adres
van de regeering, welke volgens deze
sprekers de margarinefabrikanten bevoor
deelt ten koste van de veehouderij. Men
betoogde da» men thans aan het einde is
van de lijdzaamheid. Er werden scherpe
aanvallen gedaan op het hoofdbestuur,
dat zich. naar een van de sprekers
meende, don rpond ziet gesnoerd door het
aanvaarden, van betrekkingen in crisis
organisaties.
Men besprak breedvoerig nog de 'dena-
turatieprijs der aardappelen en vroeg on-
nrddellijke vaststelling. Tenslotte werd 'n
door het bestuur opgestelde motie behan
deld en die men zal opsturen naar den mi
nister van landb. Over deze motie sprak
de vergadering algemeen haar afkeuring
uit. Zij vond haar veel te slap en geroe
pen werd: „Beter geen, dan deze motie!"
Het bestuur bracht de motie niet in
stemming, maar zegde toe, den minister
een stenografisch verslag van deze verga
dering te zenden.
naar Engeland te verhoogeh. goedkoope
melkpoeder beschikbaar te stéllen en on
middellijk te willen overgaan tot uitkee-
ring ,van de rechten aan de pluimveehou
ders toekomende inkomsten, welke zijn
ingehouden^bij export naar Duitschland
NED. HERV. KERK.
Beroepen te Aalburg (N.-Br.) Ds. L.
Blok te Brandwijk.
GEREF. KERKEN.
Drietal: te Beverwijk, ds J H. Mulder
te Giessen-Oude- en Nieuwkerk, ds. W. J.
v. Otterlo te Oosteren,d (Fr.) en ds. D. K.
Wielenga te Bellingwolde (Gron.).
VRIJE HUISSLACHTING.
De Landbouw Crisis Organisatie voor
Utrecht maakt de varkenshouders, die
recht hebben op vrije huisslachting en voor
dit kalenderjaar (1935) nog geen aanvrage
bij den secretaris der plaatselijke commis
sie hebben ingevuld, erop opmerkzaam,
dat het wenschelijk is, zulks thans reeds
te doen en hiermede niet tot het laatste
oogenblik te wachten, daar anders niet
voor tijdige behandeling kan worden in
gestaan.
DE PLUIMVEEHOUDERIJ.
Voortgaande verslechtering
Het Landelijk Verbond van Pluimvee
houders, gevestigd te Apeldoorn, heeft zich
opnieuw tot den minister gewend inzake
de algemeene verslechtering van 't pluim-
veebedrijf, ontstaan door de ministerieele
besluiten. In dit request wordt gewezen
op de verkeerde werking der regeerings-
maatregelen. Alle vertogen, door diverse
pluimveehoudorsvereenigingen tot den mi
nister ^Iricht, ten spijt, worden de be
staansmogelijkheden door de regeerings-
maatregelen beknot en mét die der pluim
veehouderij nog tal van andere bedrijfs
takken.
Daarom wendt adressante zich opnieuw
tot den minister, thans met het dringend
verzoek de heffingen op granen te verla
gen of belastingvrij graan beschikbaar te
stellen, het contingent voor eierenexport
EEN GEVAARLIJKE LIEFDE.
door BEN BOLT.
9 1
„Dokter Wang-Hi. De dokter hier is een
groot geleerde. Hij zal U helpen arme zie
len gezond te maken.''
Forsyth vond hem sympathiek en be
groette hem hartelijk; na een minuut of
tien, toen ze van de thee genoten, werd
hij het een en ander over Yong-Foo ge
waar. Wang-Hi, die in Londen gestu
deerd had, sprak perfect Engelsch en na
een poosje stelde Forsyth hem een direc
te vraag.
„Is de mandarijn Li Weng-Ho erg las
tig."
„Ik heb geen last van hem gehad," ant
woordde de inlandsche doktor bedaard
„Maar Li Weng-Ho's afschuw van
vreemdelingen is niet te onderschatten. Ik
geloof, dat bevelen van hoogerhand hem
er van weerhouden tot vervolging ofer te
gaan. Maar toch is er op zijn vreemde
lingenhaat één uitzondering neen,
twee."
„O, ja?"
„Ja, er is hier een handelaar, een En-
gelschman, Barrington genaamd, die zicli
met zijn dochter in de bescherming van
den mandarijn verheugt. Ze schijnen
overal in do provincie hoen te kunnen
gaan en alles te mogen doen. Niemand
hindert hen. Toch begrijp ik n et waarom
do man hier wonen mag, want dit is geen
Verdragshaven."
Dick zat een poosje in gedachten ver
diept; toen vroeg hij abrupt: „Wang-Hi,
kul u mij ook zeggen wat voor reden de
mandarijn kan hebben om Miss Barring-
tons bagage te laten doorzoeken?"
De Chineesche dokter keek peinaend.
DE MOORD OP SARA BEUGELTAS.
Opnieuw levenslang geëlscht.
Donderdag heeft de dader van den
moord op Sara Beugeltas, de 21-jarige E.
P., in hooger beroep voor het Amsterdam-
sche gerechtshof terecht gestaan.
De procureur-generaal eischte bevesti
ging van het in eerste instantie gewezen
vonnis, waarbij P. tot levenslange gevan
genisstraf is veroordeeld.
BELEEDIGING VAN HET OPENBAAR
GEZAG.
Politieke strijd te Berkenwoude
De gemeenteraadsverkiezingen te Ber
kenwoude hebben vandaag voor den poli
tierechter te Rotterdam, een naspel ge
had. De zaak die voorkwam was de vol
gende: De kiesvereeniging „Recht voor
Allen" had op den avond voor de verkie
zingen, strooibiljetten verspreid. De bur
gemeester, de heer M. Gautier, die ver
moedde, hier te doen te hebben met een
verkapte afdeeling van de N.S.B., liet en
kele biljetten in beslag nemen. Daarbij
constateerde hij, dat de pamfletten b*>Iee-
digend waren voor het openbaar gezag, in
dit geval de gemeenteraad. In de strooi
biljetten troffen' hem zinsneden als „Ja
renlang heerschende terreur", Getroffen
zijn of nog getroffen zullen worden" en
„Op het programma staat o.m. een onder
zoek naar de rechtsgeldigheid van het
raadsbesluit inzake de waterleiding". In
het bijzonder achtte de heer Gautier de
volgende passage in ernstige mate belee-
digend:
„Op welk een door en door schandelijke
manier werd hiervoor (aanleg van de wa
terleiding. Red.) in den raad de meerder
heid verkregen. De voorstemmers" echter
hebben bet durven bestaan om zich op
nieuw verkiesbaar te stellen. Toont echter
op duidelijke wijze dat gij uw rechten niet
straffeloos laat vertrappen, dat gij uw be
langen niet voor baantjes etc laat ver
kwanselen en verschacheren Trekt in een
dracht op ter stembus om den alles ver-
stikkenden modderstroom van onrecht te
keeren, opdat voorgoed een einde komt
aan de heerschappij van machtswellust,
bruut geweld en domme willekeur.
De burgemeester stelde zich daarop in
verbinding met de rijkspolitie, waarop de
majoor der rijksveldwacht te Schoonho
ven met den rijksveldwachter te Bergam
bacht, procesverbaal opmaakten togen de
verspreiders van de pamfletten M. C. de J.
en J. B, beiden wonende te Berkenwoude.
In totaal viaren 77 bilj. in beslag geno
men. Een aantal getuigen, die <ön of meer
biljetten in handen hadden gekregen wer
den gehoord.1* Zeven hunner waren lid van
de kiesvereeniging ..Rechtsvoor allen".
Van ,det,biljetten waren' reeds ongeveer
300 stuks verspreid
Voor dun politierechter weiden heden all,
getuigen a charge gehoord, de wethouder
W. E. van Er£, burgemeester M. Gautier
en de hem J. Boelhouwer: als getuigen a
décharge de .thans afgetreden raadsle
den G. D Rghorst en A. Benschop.
Verdediger was mr. Genechten.
De ambtenaar van het openbaar minis
terie achtte verdachte schuldig aan het ten
laste gelegde en eischte 40 gulden boete of
20 dagen hechtenis.
De verdediger zeide. dat verdachte in
geen geval den raad had beleedigd en dat
hem ten hoogste beleediging van den bur
gemeester ten laste gelegd zou kunnen
worden. Maar in dat geval zou een nieu
we klacht wegens smaadschrift ingediend
moeten worden. Pleiter vroeg op dien
grond vrijspraak
Uitspraak 27 September. De politie
rechter zal dan schriftelijk vonnis wijzen.
Een verslag over het verhoor door den
ipolitierechter volgt "in een volgend num
mer.
MISHANDELING.
Voor de Rotlerdamsche Rechtbank ver
scheen de 60-jarige schipper G E., uit
Krimpen aan de Lek, beschuldigd van
mishandeling en poging tot het toebren
gen van zwaar lichamelijk letsel.
Reeds vijf jaar lang, zoo zei verd. kan
hij niet meer voorzien in het levensonder-
boud van hem en zijn gezin. Hij had zich
nu zoo driftig gemaakt over de z.i. onbil
lijke verdeeling van schippersarbeid (waar
door hij in plaats van met twee, met één
schuit mocht varen) dat hij bij een woor
denwisseling met den inspecteur der werk
verschaffing, den gemeente-architect C.
W. Verhoeff. op 24 Juni, dezen in het ge
zicht had geslagen en daarna onder het
uilen van de bedreiging „Je bent nog niet
van me af" met en panschop naar Ver
hoeff had geslagen. Deze wist den slag te
ontwijken.
Het bleek bij het verhoor van den mis
handelde en den ooggetuige H. v. Wijnen
dat verdachte een behoorlijk mensch is,
maar zich waarschijnlijk in geprikkelden
toestand te ver heeft laten gaan
Het O.M vroeg zes maanden gevange
nisstraf, waarvan vier maanden voor
waardelijk met drie jaar proeftijd.
De verdediger mr. H. van Traa bepleit
te oplegging van een geheel voorwaarde
lijke straf met toezicht van het Leger des
Hoilè.
Uitspraak 3 October.
HONDERD MILUOEN DE GRENS OVER.
DEBUUENLANDSCWG
«OTGIA Ot BATEN
DE N6DEPLANDSCME
DE LAJTEN
OOSTENRIJK
V
BANKRiJK
rSCWLANO
„Horecaf" (1) ia ontevreden
Over 't poover resultaat
Dat de actie wist te brengen
Voor het eigen „fabrikaat".
Dit jaar gingen ook zijn zaken
Weer niet heelmaal naar wensch,
Want haast 100 miljoen guldens
Gingen over on
toen schudde hij zijn hoofd. „Neen ,ik zou
het niet weten. Li Weng-Ho en Mr. Bar
rington zijn heel dikke vrienden. Zij wer
ken altijd samen. Ik begrijp niet wat tus-
schen hen gekomen kan zijn."
„Ze werken samen. Wat bedoelt u,
Wang-Hi?"
Ijk,,De mandarijn is êen rijk man, die
graag nog rijker wordt en de Engelsch-
man is geen zendeling; neen, hij kwam
hierheen om fortuin te maken. Geen van
tweeën bekommeren er zich ora wat er
met China gebeurt, als zij maar rijk wor
den en er staat een kort pad open, dat
naar rijkdom voert...."
„Opium?"
„Ja, opium."
„Maar de wetten?"
„Wat kan hel den mandarijn schelen;
hij moet de wetten uitvoeren, hij is de wet
zelf. Yong-Foo is Peking niet, ook geen
verdragshaven. Li Weng-Ho's wil is even
groot en machtig als die van Tze Hsi, in
de oude dagen voor de revolutie."
„En denkt u dat ze de wet met voeten
treden en kalmweg opium in Yong-Foo
smokkelen?"
„Ik ben er Van overtuigd, Dr. Forsyth.
Als u door de benedenstad wandelt, zult
u verscheidene op umkitten zien, de prijs
van dat goed is ook geweldig gestegen. U
zult ook het gemopper van de kooplieden
kunnen hooren. omdat ze n et in een
wistgevender artikel mogen handelen. Ver
leden week heeft de mandarijn een bekend
handelsman een boete van vijfhonderd
tael opgelegd en hem een dracht bamboe
slagen laten toedienen, omdat hij opium
aan een koelie verkocht had; hij dreigde,
dat de volgende overtreder onthoofd zou
worden. Zoo heeft hij de reputatie van
deugdzaam te zijn, maar tegelijkertijd deelt
hij in de winst van den Engelschman."
Een verontruste uitdrukking kwam in
Dick Forsyth'e oogen.
„Denkt u, dat Miss Barrington iets van
deze onderneming afweet?"
AARDAPPELEN, GROENTEN EN FRUIT
GOUDA, 19 Sept. Coöperatieve Zuid
Hollandsche Eierveiling. Aanvoer 74500
kipeieren. Prijzen: 56-58 K G. f 3—3.10.
58-60 K G. 3.10—3 20; 60-62 K G. f 3 20
f 3.30: 62—66 K G f 3.30-3.50, bruine
58-68 f 3 10—3.60, kleine eieren f 2.80
f 3.Aanvoer 1000 eendeieren. Prijzen
f 2—2.40, kalkoen f 3.50, heneeieren f 1.60
„lk weet het met. Ik heb haar nooit
gesproken, maar aaugez en ze haar va
ders secretaresse is, zou ik denken, dat
ze er wel mee op de hoogte is."
Een moment zag Forsyth de liefelijke
schoonheid van het meisje voor zich, hij
zag hoe zij z ch over het kinderbedje in
Burritt's hospitaal boog en maakte on
middellijk voor zichzelf uit dat Dr. Wang-
Hi ongelijk had. Kathleen Barringtofl
mocht haar vader's secretaresse zijn, ze
mocht onwetend zijn werktuig zijn, maar
het was buitengesloten, dat ze samen
spande met den mandarijn en Barrington
en bewust meehielp opium te smokkelen;
neen, dat kon hij niet geloovcn. Hij h eid
zijn gedachten voor zich en vroeg: „Waar
is Mr. Barringtons kantoor?''
„Op de kade van de hoofdrivier. Daar
heeft hij zijn kantoor, maar zijn huis.
staat op den heuvel, geen steenworp van'
de hekken van het paleis van den manda
rijn verwijderd."
„Ik denk dal ik hem vanavond ga op
zoeken. Ik moet hem vertellen waar zijn
dochter is."
„Zijn dochter.,.."
„Ja. Ze-is in het zendingsstation in
Ka Ping en verpleegt een klein meisje,
dat daar met verm nkte voetjes ligt."
Verrassing stond in Dr Wang-Hi's ge
zicht te lezen. „Ik sta verbaasd."
„Ja." Forsyth lachte even. „En ik
dqnk, dat Mr. Barrington niet minder
verbaasd zal zijn als hij de feiten hoort."
„Hij zal kwaad zijn," zei Wang-Hi met
overtuiging.
En d e overtuiging van Dr. Wang-Hi
wreekte zich toen Dr. Forsyth, even voor
zonsondeigang, zijn voorgenomen bezoek
bracht Hij gaf zijn kaartje aen^den Chi-
neeschen bediende die hem opendeed, en
even daarop zei een grove stem, die van
binnen uit het huis kwam, hem, dat Le
iand Barrington thuis was De bediende
kwam zeggen, dat zijn meesier den bezoe
ker zou ontvanger en ging deze voor tot
Tegenover dezen „uitvoer"
Staat geen „invoer" van belang,
Want de andere landen oefenen
Op hun menschen sterken dwang.
Op die wijze zitten wij hier
Met een reizigerstekort
Waarvan Horecaf natuurlijk
Allereerst de dupe wordt
Moet men nu de menschen dwingen
Tot verblijf in eigen land?
't Nederlandsche volkskarakter
Is daartegen fel gekant
Horecaf geeft nu inmiddels
Reeds een reddingsmiddel aan:
De regeering moet hem helpen
In den strijd om het bestaan.
In de millioenennofa
Roert men reeds die kwestie aan:
Heffing op vacantiemenschen
Die naar 't buitenland toegaan.
Eenerzijds is met die heffing
De regeeringskas gebaat.
Terwijl men door hoogere lasten.
D'uittocht licht iets tegengaat.
fl) De vareeniging van Hotel-, Restaurant- en Caféhouders.
f 2 60. Alles per 100 stuks.
SCHOONHOVEN, 18 Sept Veilings
ver. „Schoonhoven". Peren: Maagdeperen
7 ct., Soldat Laboureur 35 ct^ Beur-
ré de Merode 58 ct., Beurré de Fleur
46 ct., Beurré Hardy 811 ct., Herfst-
juttenpeer 5—8 ct., Vijgenpeer 3—5 ct.,
B. L. de Auranches 7—13 ct., Pondsperen
3V«—4'ct., G eser Wildeman 5—8 ct.,
Groenpeien 2—4 ct., Williams 3—7 ct.
Appels: Oranjezoet 46 ct., Schijvers
78 ct., Pippelingen 58 ct., Princ.
Noble 811 ct., goudpermain 710 ct.
Val: Maagdeperen 31/*—5'/*, Suit Ger
main I1/*—31/* ct., Groenperen 2—3 ct.,
Gieser Wildeman 34 ct., Winterjannen
34 ct., Soldat Laboureur 23 ct., Beur
ré Cla rgeau 3—4 ct., Ponds Peer 2—3 ct.
gortr^i^ ^..,Crcn: Kroo„ 4V.- IiUjlh
2-4* ct., Bellefleur 2—3 ct.; Pr Nnhlf The_9llpen 9-12, Transp. de Gronsel 9-
Vruchtenveiling „Utrecht en Omstreken".
Fruitveiling. Appels: Bloemé 210, Cox
Oranje' Pippin 516, Goudreinetten 2
12, Graham Jubilée 3—14, Gravensteiners
4—15, Gron. Kroon 7—18, Kesw ck 2—8,
Lemoen 310, Manks Codlin 413, Nota
ris 312, Sterappels 720, Transp. de
Gronsel 522. Peren: Beurré Durandeau
2—9, Beurré Hardy 718, Beurré Le
brun 3—10, Beurré de Merode 1—10,
Bonne Louise 723, Clapp's Favorite
514, Conference 613, Fransche Wijn
peren 3—10, Gieser Wildeman 2—7,
Maagdeperen 1—9, Marg. Marrilat 4—12,
Seign. d'ERperen 4-13, Sijsjesperen 18,
Triumph dc Vienne 720, Williams 2
12. Elite-fruit. Cox Pomona 19—21, Ga-
merensche Zuren 1014, Graham Juhilé
9—11, Manks Codlin 11—18, Oranje
Pr. Noble
ct. Alles
21/»5V» cL; Schijvers SVi
per K G.
Pruimen: Rei<ne Victoria 4—71/» ct.
Aardbeien: 50—60 cent. Bramen: 35—45
cent, alles per pond. Groenten: Stoksnij-
boonen 17—21 cent, Slokprincesseboonen
813 ct., Stamprincesseboonen 710 ct.,
tomaten 5—7 cent. Alles per KG. Aard
appelen :Eigenheimers 2r/i3V» ct per
KG.
UTRECHT, 19 Sept. Groenten- en
aan een deur, waarvoor een zijden gor
dijn gehangen was. Hij xlopte en kondig
de op Europeesche wijze aan:
„Dokter Forsyth."
Een moment later begroette hem Bar
ringtons harde, booze slem met de woor
den: „En, dokter Forfjth, prat hebt u
met mijn dochter gpdaan?"
Hij wendde z;ch om en merkte den
spreker op die gezeten was op een ge
beeldhouwde, ebbenhouten bank en hem
met onvr endelijke oogen aankeek.
„Ik heb niets met haar gedaan,
de zendingsarts ten antwoord. „Ze
nog een paar dagen in Kai-Ping blijven
Ik heb een briefje voor U meege
bracht."
Hij overhandigde B&rring'on een geze
gelde enveloppe, die hij zonder zich te ex-
cuseeren, opende. Toen hij met lezen klaar
was, ontspanden zich zijn booze trekken
eenigermate.
„Zoo," begon hij, „is mijn dochter een
zendelinge "eworden?"
I „Dat n et bepaald," antwoordde For
syth. „Ze is daar uit medelijden gebleven
^wrWerpleegt een kindje van een manda
rijn, dat erg ziek is."
„Ja, dat heb ik begrepen en de Taot'ai
in Kai-Ting is een machtig man. Mis-
sch en was het wel goed als ze bleef. Zelfs
een heiden-Ch nees kan dankbaar zijn en
je kunt nooit weten, hoe je dat nog eens
te pas kan komen Ik veronderstel, dat ik
u mijn dank moet brengen, dat u mijn ba
gage op de zendingssampan heeft ver
voerd."
„Miss Barrington scheen van meening
te zijn, dat ze u ten spoed;gste bezorgd
moest worden en ik was blij haar van
dienst te kunnen zijn."
„Zeker, zeker." De handelaar zweeg en
liet toen een korten lach hooren. „Het is
een reuzenmop om de zendingssampan
voor dit doel* te gebruiken."
„Een mop fcan geen mop genoemd Wor
den, als de persoon in kwestie er buiten
Beurré llardy 1417, Beurré Lebrun
613, Beurré Superfine 622, Bonne
Louise 1527, Calebas de Tierlemont 6
8, Jut van Cors 1315, Seign d'Es-
peren 816, Williams 811. Alles per
100 K G.
GRANEN EN PEULVRUCHTEN.
GOUDA, 19 Sept Graan. Tarwe f 6
f 6.50; rogge f 77.50; gerst f 55.25;
haver f 6.506.75; erwten f 8.25f 9 25;
bruine boonen f 1213.50 per 100 K G.
?ton/
hj
"f
te z
„Dat zou
Kathleen,
Zij heeft
ijn,' want
blijft. Misschien wilt u zich nader ver
klaren, Mr. Barrington."
„Ik niet!" lachte Barringti
alles bederven. Vraagt u hi
m ssch en zal zij het u vertel:
alle recht om er trotsch op
zij heeft de mop verzonnen."
„Als ik de gelegenheid krijg, zal ik het
M se Barrington zeker vragen. Het is on
getwijfeld een goede mop, dat u er zoo
veel plezier om hebt."
Barrington gaf hierop geen antwoord,
maar vroeg:
„Denkt u, dat u veel met die zendings
beweging in Yong-Foo te doen hebt, dok
ter?"
„Waarschijnlijk wel."
„Het is gevaarlijk om je met de dingen
in China te bemoeien," hernam Barring
ton. „Het is het beste, te leven en te la
ten leven. Wees niet kwaad, dat k dit
zeg." De koopman lachte. „Het is om uw
eigen bestwil, dokter. Als u zich bij üw
pillen en drankjes houdt, is het n'et zoo
erg. Maar strek uw neus niet in ander
mans zaken. Maak geen slapende honden
wakker!"
De waarschuwing werd zoo nadrukke
lijk gegeven, dat Dick Forsyth voelde dat
de man er iets anders dan zijn eigen wel
varen mee op het oog had, maar het
maakte geen indruk op hem.
„Ik doe alleen mijn plicht," antwoordde
„H'm!" gromde Barrington 'spottend;
toen zei hij met een lach: „Toch kan ik
niet nalaten u nogmaals te zeggen, dat u,
als u zich in deze stad niet uitsluitend
met uw eigen zaken bemoeit, een bittere
Pd zult sl kken. Geloof mij, dokier, ik
weet, wat ik zeg. Wij hebben niet veel
dingen gemeen, maar we zijn beiden En-
gelschen en het zou mij spij'en als u het
slachtoffer zou worden van Chineesch
recht. De mandarijn is een barbaaf en
(Wordt vervolgd.)
DERDE BLAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT Schoonhovensche Courant
VRIJDAG 20 SEPTEMBER 1935
door JAN KIJKUIT.
Ik hengel en hoor nieuws over
de Noord Zevender en daarna
sombere berichten uit Krimpen j
a.d. IJssel.
Ik ben weer eens troost en opbeuring I
gaan zoeken in het hengelen. Het geeft
je in dezen tijd rust en bevrediging, hoe
wel ik geloof dat de uit het w'ater getrok
ken visschen er anders over denken.
Ik ging op een zonnigen dag in mijn
speciaal hengelpak naar de Noord Zeven
der, waar ik een fijn plekje wist. Ik heb
een hekel aan het visschen in een vaart
waar een veel beganen weg langs loopt,
ledereen blijft achter je rug staan, wat
mij een onzeker gevoel geeft en de mees
ten beginnen nog een praatje over het
hengelen Zij zijn gewoonlijk prima hen
gelaars, die je ook nog van goeden raad
dienen of de vertellen van de monster-
visschen welke zij hebben veroverd.
Ik ging naar mijn rustig plekje en zat
er 2 uur voor zich een menschelijk wezen
vertoonde. Het was een vr endelijk glim
lachende Watergeus, hij bewoog zich al
thans voort in een giimmig uitziende
schouw. Hij had veel tijd, legde zijn vaar
tuig stil en stapte naast mij aan wal.
„Goeiendag," begon bij. „Lekker weer
om te hengelen Een, twee, drie, vier,
telde hij de visschen die ik gevangen had.
Dat is nog zoo slecht niet. Hoeveel, mot
je er hebben?"
„Ik werk niet op stukwerk," antwoord
de ik. „Als ik H beu ben ga ik weg."
De gl'mlachende Watergeus knikte en
Sprak de raadselachtige woorden: „Dat
zei de voorzitter van den polder ookl"
Ik zweeg eenigen tijd om die moeilijke
Woorden te overdenken en ik begreep er
uit, dat de onbekende voorzitter ook een
hengelaar was en ik vroeg dus:
„Had hij niks gevangen?"
De glimlach verdween, hij wierp zijn
boofd achterover en lachte zoo lu d, dat
een koe in de nabijheid in galop sloeg.
„Ja," zei hij toen hij bedaard was, „hij
had wat gevangen. Hij had zijn eigen ge
vangen Hij was voorzitter van den pol
der en hij werd 't beu en hij trad af en
hij kwam weer terug ais heemraad
„Waarom trad hij dan af?"
„Spul!"
Ik keek hem vragend aan
„Ja, spul. Er was spul in den polder.
De secretaris was afgetreden, omdat hij
van de nieuwe partij was.weet je niet
de lui die net als Hitier regulier met der
hand omhoog staan. Dat wilden ze in den
Noord Zevender niet. Je moest je hand
omlaag houden, vonden ze en daarom
ging de secretaris weg. Toen kwainar een
andere secretaris,, die zijn hand ■Krom-
laag kon houden, maar die het weü) niet
aan kon. Hij gaf 't op. Toen gingen ze
heen en vroegen aan den burgemeester,
d'e knap mot zijn in a11e*8oort van admi
nistratie, of hij dat varkentje wilde was-
schen, maar die «ei dat ie zijn handen
vol had aan zijn drie gemeenten. Er
kwam nog bij dat de administratie over
hoop lag en dat daarom d'e nieuwe se
cretaris er n et uit wijs had kunnen wor
den. *t Zou een kluif zijn om 't uit te
zoeken, hebben ze me verteld. Ondertus-
echen was de voorzitter afgetreden en
was weer als heemraad gekozen, maar
het bestuur liep nog rond met het baan-
tjé van secretaris. Omdat ze niemand
konden vinden, is de secretaris, die er
eerst niet wijs uit had kunnen worden,
het opn'euw gaan probeeren en nu zit hij
net als u hier te hengelen, maar zijn snoer
zit in de war." f,
„Dat is voor het eerst in vele jaren,"
zei ik, „dat ik hoor van een betrekking
waar ze mee moeten leuren. Gewoonlijk
staat er al een bataljon sollicitanten voor
de deu-rj voor er iemand is afgetreden.
Du zenden zoeken werk en kunnen het
niet vinden."
„Zeer juist," sprak een sombere stem
achter mij. Het was een nieuwe spreker
en omziende zag ik een wandelaar met
een actetasch onder de arm. die met een
droef gezicht naar mijn dobber stond te
kijken. Hij trad nader en kwam aan den
anderen kant naast mij zitten.
„U zei daareven," vervolgde hij, „dat
duizenden werk zoeken en het niet v nden
en ik liet er op volgen: Zeer ju'st. Maar
11} die weinige woorden ligt veel meer ver
borgen dan u kunt vermoeden Dat komt
omdat ik de lectuur pas beëindigd heb
van een rapport nit deze streek, dat ik
eigenlijk hartverscheurend zou moeten
noemen."
Hij opende zijn tasch en nam er d>*
rapport uit. Ik las op het Utelblad „Ge
meente Krimpen aan den IJssel. Onder
zoek naar de levensomstandigheden- van
ondersteunde gezinnen van werklooze ar
beiders te Krimpen aan den IJssel vol
gens. hun ontvangsten en uitgaven gedu
rende het tijdvak December 1934 tot en
met Februari 1935".
„Wat er in dit droge rapport staat,"
g ng de tweede onbekende voort, „is n et
één drama, maar het is een reeks van
drama's. Op iedere bladzijde vindt u in
enkele regels de bittere nood beschreven,
waarin al die geznnen leven en hoe zij
zich alleen maar kunnen bezig houden
met de vraag: hoe blijven we leven. Kijk
eens hier."
Hij sloeg het boek op en wees op een
kolom:
„H'er staan korte aanteekeningen over
de gez nnen, waarover het onderzoek 1 ep
en nu moet u daarvan eens een paar le
zen „Zeer geringe uitgaven voor kaas;
geen vleeschwaren. Leest geen krant."
„Beddegoed noodig maar kan niet wor
den gekocht. Kind moet levertraan ge
bruiken maar kan niet worden gekocht.
Leest geen krant." Dit gezin bestaat uit
man, vrouw en kind van 4 jaar. Hoe zui-
n g of ze ook leven, toch komen ze tekort
en in 13 weken hadden ze een tekort van
f 2,57."
hebben laten zien hoe 't er uit ziet in ge
zinnen, die met hun 9 menschen moeten
leven van 15 gulden steun."
„Ik zal ook wat doen," zei ik, opstaan
de, k zal 't in de krant zetten."
!Avan\M-KENBURG>- I
••iLEVERTRAAtl
f «v\r
„Zoo," zei de Watergeus, „f 2,57. Dat
is niet veel zou je zeggen, maar alf je
weinig hebt en je komt daaraan nog te
kort, dan is 't wel veel."
„Heel goed," prees de Sombere en ging
voort. „Hier heb ik een gezin van man,
vrouw en 3 kinderen, die per week f 13,17
steun krijgen en die een groot tekort heb
ben, omdat ze groote uitgaven hebben
voor melk voor een ziekelijk kind. Be
grijpt u dat?'' vroeg hij, mij doordrin
gend ^aanziend. „Ze krijgen precies genoeg
om niet dood te gaan en van die karige
poitie staan ze het grootste deel af toor
een ziekelijk k nd. H er is een familie van
man, vrouw en 3 kinderen, die f 12.50
steun krijgt en daarbij staat aangeteekend:
Geen uitgaven aan koffie, thee, spek, kaas
en vleeschwaren. Rookt niet. Leest geen
krant. Eerste week f 4,50 geleend in ver
band met ziekte. Die menschen hebben
dus brood en margarine met water en
melk. De man heeft lijn pijp en krant
moeten afstaan aan het crisismonster.
Maar het geleende geld hebben ze afge
lost! Ik ken menschen, die in een uur
evenveel krijgen als deze man per week,
maar hun schulden niet aflossen."
Hij keek mij aan of ik tot die categorie
behoorde en daarom knikte ik instemmend
om de verdenking van mij af te schuiven.
„Weet u, hoe d e menschen leven?"
vroeg hij, ons om beurten aankijkend. „Ik
zal 't u zeggen aan de hand van dit rap
port. Man, vrouw en 5 kinderen, steun
f 13,50. Zij zijn begonnen met zelf brood
te bakken, groenten en aardappelen krij
gen ze alleen uit hun tuin; spek en
vleeach van een geslacht varken, een de
ken en kleeding hebben ze gekregen. Ze
zijn dus aan hun laatste rantsoen, want
als dit varken op is, hebben ze geen
vleesch meer en als de aardappelen en
groenten uit bun tuin verbruikt zijn kun
nen k geen andere koopen. Wie d't rap
port un lezen zonder bewogen te wor
den it^geen menscb maa r een onmensch.
Hier, luister nog eens even: Man, vrouw
en 7 kinderen steun f 15,50. Uitgaven
aan aardappelen en groenten zeer klein,
aten meestal driemaal per week aard
appelen Gebru'kten alleen bruinbrood."
Hij wachtte even.
.Driemaal per week aardappelen. Als
een feestmaal. En de overge vier dagen?
Bruinbrood zonder iets, want er staat bij:
Nagenoeg geen uitgaven aan kaas en
vleeschwaren. Hier lees ik
„Houd maar op," riep ik. „Ik weet 'L
He^ eene is nog erger dan het andere.
En 'wit u wel gelooven dat er buiten d'e
menschen zelf n;et veel zijn, die weten
hoe erg 't is."
„Nou," zei de Watergeus betwijfelend,
„■'edereen heeft last van de crisis."
„Na'uurlijk." hernam ik, „maar men-
fchen die nog buiten de steun kunnen le
ven hebben er geen besef van dat er in
ons land du:zenden en duizenden zijn d e
niet eens eiken dag aardappelen kunqen
eten. Toen de oorlog begon zei de konin
gin: „Er zal in Nederland geen honger
geleden worden Maar nu lijkt 't er toch
veel op."
De Watergeus tikte den Sombere op zijn
schouder en zei:
„Weet je wat jij moet doen. vader?
Nou ga je heen en vertelt wat je aan
ons verteld heb aan iedereen. Je mot een
vergadering of zoo beleggen en in alle ge
meen en aan de menschen. die nog wat
meer dan driemaal per week aardappelen
JACKIE'S AVONTUUR.
Dc beruchte en g-vreesde dief Jackie
had '1 at lang op baron v. Voordon voor
zien. Baron van Voorden bezat prachtige
kostbaarheden, bovendien bewaarde hij in
de brandkast, welke in zijn bibliotheek
stond, de parure van zijn overleden vrouw.
Doze parure was even beroemd als de
blauwe diamant. Zij bestond uit achten
twintig, alle even groote smaragden van
bijzonder mooie kleur en gehalte. Op eon
avond, nadat Jaokie alles nauwkeurig
overwogen had, stapte hij naar een hem
bekenden heler en vertelde, wat hij op zijn
hart had.
De heler, een oud vertrouwd vriend van
Jackie, hield dagenlang de villa van baron
van Voorden in het vizier en eindelijk kon
hij Jaokie vertellen, dat de baron voor een
week op reis was gegaan. Er bleef nie
mand in het huis achter. De chauffeur en
de kamerdienaar waren mee op reis ge
gaan, de butler had vacantie gekregen en
de keukenmeid was aoolang naar huis ge
stuurd.
Jackie ging er op af Het was een nacht
voor inbrekers. Men kon geen hand voor
oogen zien vanwege den dikken mist.
Kom, vooruit Jackie, fluisterde de
helper. Klim over het hek, het linkerraam
op de eerste verdieping zit los. Loop in
den tuin over den grasrand, want er ligt
grind.
Jackie sprong over het hek, liep over
den grasrand en klom langs de goot om
hoog, drukte het raam open en sprong de
bibliotheek binnen.
Maar het werd een bittere teleurstelling,
want in de kamer er naast klonken stem
men. Een mannen en een vrouwenstem
praatten levendig het elkaar. Jackie hoor
de. dat de man de vrouw uitnoodigde mee
naar de bibliotheek te gaan om de juwee-
len te zien.
Jackie bromde een verw^nsching aan
het adres van zijn helper elf besloot dezen
een „upper-cut" toe te dienen, welke hem
zou heugen. Hij verliet haastig de biblio
theek door het venster, gleed langs de dak
goot .sloop over den grasrand en kwam
zonder ongelukken op straat
Hoe kon je zeggen, dat er niemand
in huis was, uilskuiken! brulde hij nijdig.
De ander stond dom kijken.
Er ia heusch niemand, de chauffeur
heeft het mij verteld.
Maar Jackie was niet voor rede vat
baar. Hij mikte zijn kaakatoot.
Een politieagent kwam op het lawaai af;
hij wilde hen grijpen, maar zij zetten
het op een loopen. Enkele dagen later ver
scheen baron van Voorden op het politie
bureau en vertelde, dat er bij hem waa in
gebroken, maar dat hij niets vermiste.
Een politieagent herinnerde zich, Jackie
op dien bewusten avond in de omgeving
van het huis gezien te hebebn. En Jackie
werd gearresteerd.
Je bent het buis van baron van
Voorden binnengedrongen, zei de commis
saris van politie.
Jackie gaf dit feit dadelijk toe
Maar zonder ieta te s'-elen, voegde hij
er bij.
Dat weten we, zei de commissaria.
Jackie steelt nooit, nietwaar? Je vindt
het alleen maar aardig de menschen een
beetje te laten schrikken.
Precies! loog Jackie.
Toen de dief was weggeleid, wendde de
commissaris zich tot den baron.
Vertelt u mij eens. mijnheer van
Voorden, hoe ia het n gelukt den meest
beruchten dief te verjagen? vroeg hij ge
in teresseerd.
Dat is mijn geheim, lachte de baron.
Ik vertel dat zelfs niet aan de politie.
Jackie kreeg voor zijn niet gelukte in
braak een maand gevangenisstraf.
Toen hij weer vrij was, had hij een ab
soluut persoonlijken haat aan den baron
en diens juweelen De villa werd dag en
nacht door Jackie bewaakt. Eindelijk werd
zijn geduld beloond, want de baron ging
op een goeden dag weer op reis. Nu kon
Jackie niet langer wachten. Nog in den-
zelfden nacht klom hij over het hek van
de villa.
Toen hij in de biblotheek stond, Was al
les weer precies als een maand geleden.
In de kamer er naast spraken de heer en
de dame op luiden toon met elkander.
Jackie sloop naar de deur en luisterde.
Bang voor inbrekers? hoorde hij de
mannenstem vragen Hoe kom je er aan?
Dan heb je maatregelen genombn,
ahtwoordde de vrouwenstem. Denk eens
in. het huis hier is zoo afgelegen en dan,
mijnheer van Voorden is op reis.
Natuurlijk hebben wij maatregelen
genomen, antwoordde de ander De
brandkast is verbonden met een sterk-
8troomleiding en verder is er nog een
truc, waar alle inbrekers invliegen
Jackie beefde. Vóór aJles wilde hij de
zen zelf verzekerden mijnheer naar diens
keel vliegen. Hij kon zich niet langer be-
heerschen en deed met een ruk de deur
open en keek in de kamer. Op een sofa,
recht tegenover hem, zaten een heer en
een dame en op de tafel, welke voor de
sofa stond, lagen twee revolvers, doch het
was niet het zien van deze wapenen, wat
Jackie deed schrikken; wat hem bewegen-
loo.s op den drempel hield gevangen, was
het feit, dat de twee menschen geen oogen
blik op hem letten.
Zij hebben mij nog niet opgemerkt,
dacht Jackie en sloop voorzichtig terug, de
deur openlatende.
Hij liep naar de brandkast. In dit oogen-
biik klonk de slem opnieuw.
Let nu eens goed op, hoorde Jackie
haar zeggen, want dadelijk flitst een
licht op, waarbij de dief van alle zijden ge
fotografeerd wordt; hij is namelijk op
weg naar de brandkast en daardoor ont
steekt hij het licht zelf.
Inderdaad flikkerde opeens een schel
licht, terwijl geklik van verschillende oa-
mera's weerklonk.
Het liep Jaokie koud over de rug. Even
stond hij doodstil.
De rustige stem in de andere kamer
sprai verder:
Wees niet bang, want tegelijk met
het licht is er een schel op het politie
bureau gegaan, binnen enkele minuten
komt de politie.
Nu deed Jackie het domste, wat hij ooit
in zijn leven gedaan bad. Zonder er over
na te denken, rende hij de naaste kamer
binnen en legde zijn revolver aan. Een
schot weerklonk. Doch Jackie's hand
scheen gebeefd te hebben, want de heer op
de sofa zat onaangedaan en keek nog
steeds glimlachend de dame aan.
Als een razende schoot Jackie er nu op
los. Hij- lette niet meer op hetgeen hij deed.
In blinde woede haalde hij de haan van
zijn revolver over en schoot, totdat het wa<-
pen leeg waa. Toen liet hij zijn armen
vallen. Verwezen staarde hij naar het paar
op de sofa, dat glimlachend zat en scheen
te wachten.
Het was nu doodstil in de kamer, de
geheimzinnige stem zweeg en terwijl de
dief ademloos stond toe te kijken, daagde
langzaam een glimp van begrijpen over
zijn gezicht. Hij uitte een gesmoorden
kreet toen hij eindelijk volkomen begreep,
wat er gebeurd was. Hij, de beruchte,
slimme dief, was het goedgeloovig slacht
offer van een truc geworden. Een pop met
een mechanische stem had hem van zijn
vrijheid beroofd, want, zich omkeerend,
stond hij tegenover 'n aantal politiemannen
Jackie haalde gelaten zijn schouders <>p.
Het was alles zijn eigen schuld. Er was
tijd genoeg geweest om te vluchten, maar
hij had als een idioot op een p»ar was
sen beelden staan schieten.
En toen hij in de politie-auto zat, dacht
hij woedend, dat de moderne techniek een
ernstig en toegewijd inbreker dwong een
roofmoordenaar ofeen fatsoenlijk
man te worden.
VALSCHE MUNTERS GEARRESTEERD.
Knappe vaklui
De centrale recherche te Rotterdam,
heeft twee Rotterdammers aangehouden
die ongeveer 150 a 200 valsche guldens en
rijksdaalders in circulatie hebben ge
bracht. Bij huiszoeking werd een volledige
installatie voor het vervaardigen van mun
ten aangetroffen. De geldstukken waren
zeer goed nagemaakt. Bij een bankinstel
ling ontdekte men de vervalsching, waar
na aangifte bij de politie volgde. Het was
zeer moeilijk, de daders te pakken te krij
gen. Zaterdagavond echter liet iemand in
een winkel in de binnenstad den
winkelier drie rijksdaalders zien en
informeerde of die rijksdaalders niet
prachtig waren. Dit wekte den argwaan op
van een jongmensch, die de politie waar
schuwde. Uit het signalement van den
man, die het geld had getoond, bleek, dat
men te doen bad met een valschemunter.
die een goede bekende van politie en jus
titie is. De politie ging Maandagmorgen
over tot een inval in de woning van den
verdachte, J. P. M.
De valschmunters zijn hoogstwaars,chijn-
lyk op een inval voorbereid geweest en
iiadden de deur, welke van de gang toe
gang gaf tot de voorkamer, dicht gespij
kerd en gebarricadeerd met oen kinder
wagen en een andere deur. Via de ach
terkamer en een alcoof kwam de politie
toch in de voorkamer, waar zij M. aan
trof in gezelschap van den schilder J.
S B.
Op de tafel lag een portefeuille met
echte guldens en een zakje met kwartjes.
Bij een verdere huiszoeking vond de poli
tie eenige matrijzen en wat gereedschap
pen. Beide mannen werden meegenomen
naar het hoofdbureau. Terwijl M. van zijn
woning naar de politie-auto werd gebracht
wierp hij een pakje op straat, inhoudende
£0 valsche rijksdaalders. Ook tijdens den
rit naax het hoofdbureau zag hij kans drie
valsche rijksdaalders weg te moffelen.
Na de huiszoeking bij M. werd overge
gaan tot een huiszoeking bij S., waar de
politie, behalve eqn groote hoeveelheid
valsch geld, ook een partij kleine gereed
schappen en materiaal vond en in beslag
nam. Bij het onderzoek is komen vast te
staan, dat beide mannen een jarenlang»
studie hadden gemaakt om het zoo ver te
kunnen brengen in de valschmunterij.
S. hield zich bezig met het vervaardi
gen en M. met het uitgeven. De valsche
rijksdaalders droegen het jaartal 1933, de
valsche gulden dat van 1931.
AUTO DOOR LOCOMOTIEF VER
NIELD.
Woensdagmiddag is te Amsterdam op
de Javakade een open vrachtauto op een
verbindingsspoor van het middenrangeer
terrein naar het spoor dat langs d»
scheepvaartloodsen loopt en den rijweg
kruist, aangereden door een rangeerloco
motief, die met geringe snelheid naderde.
Deze pakte de auto op de rails. De wagen
werd totaal vernield. Naast den bestuur
der zaten twee personen. De chauffeur
liep een wond aan het hoofd op, doch be
hoefde niet in een ziekenhuis te worden
opgenomen. De locomotief kreeg geen
schade. De machinist had voor hij den
rijweg overstak signalen gegeven met de
stoomfluit. De chauffeur heeft deze ijjet
gehoord.
MUIZENPLAAG.
De stad Tsj ens jong, in de Chineesche
provincie Foekien, is geteisterd door een
leger muizen, ten getale van tusschen de
30 en 50.000, die op trek gingen en daar
toe hun weg midden door de stad namen-
Katten en honden zochten een goed
heenkomen voor de enorme overmacht en
de bewoners sloten ramen en deuren. Het
duurde 12 uur alvorens de laatste muis
de stad had verlaten. Enorme hoeveelhe
den voedsel hadden zij in dien tijd aan
gevreten.
STEDEN TREKKEN TEGEN ELKAAR
OP.
In de stad Acuexcoman (Mexico) zijn
10 personen gedood en 20 gewond bij
een hevig gevecht met de bewoners van de
naburige stad Tecualipan. Er is tusschen
de beide steden een grensgeschil gerezen,
waarin de bevolking een actief aandeel
neemt. Dinsdag drong een menigte van
ongeveer honderd man uit Tecualipan in
de nabuurstad binnen, waar een vreese-
lijk bloedbad werd aangericht.
DE RAMP BIJ KUSSNACHT.
Auto wordt vernietigd
Enkele dagen geleden ging het gerucht
dat koning Leopold den wagen, waarme
de hij den noodlottigen rit naar Küss-
nacht ondernam, aldaar op een plaats'
waar het meer zeer diep is, in het water
zou hebben laten zinken.
De auto, die zwaar beschadigd
is, bevindt zich< echter nog steeds
te I.uzern bij den Belgischen consul. Bin
nenkort zal de auto naar Brussel worden
overgebracht en er zeer waarschijnlijk
worden vernietigd.
55. Langzaam maar zeker steeg het wa
ter, tot het eindelijk aan z'n hals stond
Toch was de regen z'n geluk, want de
leeuwen waren er voor op de loop ge
gaan en nu kwam ook de hulp opdagen!
Onder toezicht van z'n neven trokken twee
negers hem aan z'n mouwen omhoog.
Maar de man was zoo mager geworden,
dat hij uit zijn jasje schoot en met z'n
hoofd op zijn buikriem bleef hangen.
56. Na veel moeite en krachtsinspan
ning gelukte het eindelijk, den druipnafc-
ten Klakkebos op het droge te krijgen. In-
tusschen was ook de regenbui weggetrok
ken en 't was haast-je, rep-je om weg te
komen vóór de leeuwen terugkwamen. Er
werd dus een flinke boomtak tusschen de
bretels van den kapitein gestoken en zoo
zwaaiend en zwiepend, werd de half be-
wnsteiooze leeuwenjager naar huis gedra-
