I SCHOONHOVENSCHE COURANT
HERFST-
EXPOSITIE
I
Intocht te Amsterdam.
Buitenland
Bahlmann
De geestdrift ten top.
kanten van het publiek dat hom en zijn
verloofde nu toejuiobt met een warmte en
een uitbundigheid, waarvan de weerga
zich haast niet laat denken. Het was een
treffend, ontroerend oogenblik.
NA DE FEESTEN.
TEMBER 1936
88e JAARGANG
Zie pagina 15.
niet
dik.
K.
me»
nigte herhaald. Dan kan
vrij ding.’
I
staanplaatsen vol
menigte, die zich den
ii voor hee-
leerkerk; 2.
A. Streef, 5
DE VORSTELIJKE VERLOVING.
Na afloop van'de grootsche huldiging
m het Stadion zijn de moeder en. <te bcoe»
n voor da-
Aaldijk, 2.
N. Houwe-
r, 7 G. van
GOUDA
Kerkstraat
>uden. Voor
groote ba
adden zich
laars: 1 A.
R Schoon-
5 mej.’ J.
A. van der
i gereedheid
heide scho
en met een
feestelijk
varen voor
s georgani*
an meisjes
tyn en H.
sn W. Loo-
eeuw en P.
wend m de
le 1 verloving
ns Bernhard
adat was be-
dag als een
en bestemd,
op dien dag
organiseer en.
a opende de
verheugde
?de, die als
aal, niet on-
‘bijgaat. Na
at ons Vor-
veest en voor
p de vreug-
voornameljjk
nadat voor
X) was be
an lof voor
Hierna ver-
geopend en
het verloof-
aenigte van
le het fan
helmus, dat
t zijn
verblijf in Engeland nog langer kan du-
werd toegestaan, welke ik vroeg, dan
ik geen week meer in Engeland zijn
bleven. Dan zou ik naar mijn volk
teruggekeerd om te strijden voor zijn be-
vi-iiHincr
usF.
an de Liede-
de Kriek uit
van 1 Octo-
egens drukke
elingen. zijn
0 Vaal, even-
eur be bonoo»
over deze voorstellen
De weg naar het paleis
was slechts een smalle geul tusschen de
juichende menschen door.
Als de auto’s zijn gestopt en de vorste
lijke personen naar binnen zijn gegaan,
blijft de ontelbare menigte waohten op het
vertrek.
De paleteklok wijst 5 minuten over ze
ven als het verloofde paar op de stoep
verschijnt. Onder een uitbundig en schier
eindeloos gejuich stappen Prinses Julia
na en haar verloofde in de auto. Het ge
juich hernieuwt als de Koningin met haar
gasten plaats nemen in den volgenden
auto, die hen naar Den Haag zal voeren.
Onder het zingen van het Wilhelmus
verlaat de stoet den Dam en vangt de te
rugtocht naar Den Haag aan.
arecorps O.
ig Grescon-
d de avond
ht van de
isterd met
ivereeniging
Verschijnt: Maandag, Woensdag
en Vrijdag Prijs bij vooruitbeta
ling: voor Schoonhoven per 8
'naanden 1-25p. poat 1.50
Met verzekering 15 cents meer.
door Mussolini of een lid dar koninklijke
familei te dooden. Dat was het, wat hem
in 1929 naar Brussel dreef en hem tot zijn
revolverschot op prins mberto bracht. Het
schot trof geen doel.
Derosa word tot zeven jear gevangenis
straf veroordeeld, maar kwam vervroegd
vrij, tengevolge van een amnestie-maatre-
gel. Hij reisde toen naar Spanje, waar hij
ook reeds meevocht tijdens den. October-
Opstand van 1934.
Energiek F ranse h profest
Naar aanleiding van de terechtstelling
AANVAL OP MADRID.
Het schijnt dat de aanval op Madrid is
begonnen. Duizenden manschappen zijn
na^r het front ten Zuidwesten van Ma
drid gedirigeerd. Het hoofdkwartier der
Zuidelijke troepen van de nationalisten,
dat te Talavera gevestigd was, is thans
verplaatst naar Santa Olalla, dat op 65
K.M. vn Madrid is gelegen.
De anarchisten te Malaga hebben die
stad tot vrije stad verklaard, onafhanke
lijk van de regeering te Madrid.
Derosa gesneuveld.
In Spanje is gesneuveld Fernando De
rosa, die in 1929 te Brussel een aanslag
pleegde op den Italiaanschen kroonprins.
Derosa was in 1908 te Milaan geboren.
Hij werd te vondeling gelegd en door een
vroedvrouw opgevoed. Later werd hij in
de gelegenheid gesteld te Turijn in de
rechten te gaan ^tudeeren. Zijn oneven
wichtigheid maakte een einde aan die
studie.
Derosa, sterk anti-fascistisch gezind,
werd tenslotte bezeten door de idée-fixe,
dat hen Matteotti (den vermoorden soci-
aal-democraliache leider) moest wreken
fantasten, om van allen te leeren, om van
allen te verzamelen en te kiezen wat hij
wil behouden. Eerst als hij kennis heeft
gekregen van ongeveer alle schakeeringen»
Prinses.
t de Sliedrecht
wijze de ver-
a gevierd. De
iet korte tijda-
rogramma sa-
estuur alle lof
verschillende
n en verlich-
mlelbare vlag-
orgens hadden
kinderspelen
e een optocht
r veel belang-
alf zeven had
R.T.C. „Mer-
s, wélke tot
a sport stond
belangstelling.
„Crescendo*
ur werd voor
*erd feest ge
was bet aan
was zeer veel
vermeld, dat
schijnwerpers
►are vetpotjes
ra ren ueerge-
ezen dag in
van den Franschen burger Aguillard uit
Rabat, die te Babattezza gearresteerd was
heeft de Fransche consul te Tetoean, ge
neraal Orgaz, den commandant der
Spaansche zóne, een nota overhandigd,
waarin verontschuldigingen en een scha
deloosstelling van 300.000 franc geëischt
worden. Een termijn is bepaald die op 17
September afloopt In geval van weigering
zou sluiting der grenzen tusschen do
Fransche en Spaansehe zones in de be
doeling liggen.
ze komen!
Een daverend hoera-geroep klinkt langs
den Haarlemmerweg. Men juicht er en
men jubelt en wuift er met vlaggen en
zakdoeken, zooals men het nooit eerder
gehoord en gezien heeft.
Het volgende oogenblik stopt de eerste
auto van den vorstelijken stoet voor den
Hoofdweg. Hierin zitten Prinses Juliana
en Prins Bernhard, de eerste gelukkig
lachend en wuivend de begroetingen van
het publiek beantwoordend, de Prins even
met een strak gezicht, niet met den gul
len lach, waarvan men reeds van de tal
rijke foto’s kent. Blijkbaar is hij sterk
onder den indruk van en ontroerd door
dit voor hem zoo gewichtige oogenblik,
zijn eerste kennismaking met de burgerij
van de groote hoofdstad van het laud,
waarin hij zulk een hooge positie zal
gaan innemen als de gemaal der toekom
stige heerschercs.
Maar terwijl burgemeester de Vlagt
tot de Prinses en tot hem het eerste woord
van hartelijk welkom te Amstrdam spreekt
ontspannen zich zijn gelaatstrekken tot
zijn innemenden blijden lach Dankend
drukt hij na de Prinses den burgemeester
de hand, en dan staat hij rechtop in den
auto, wuift met beide handen naar beide
Langzaam gaan de, auto’s verder onder
oorverdoovend en niet afnemend gejubel.
Bloemen worden hier en daar aangeboden
en pas kwart voor een bereikte de stoet
bet paleis op den Dam.
De muziek heft het Wilhelmus aan, Prin
ses Juliana ziet er stralend uit en prins
Bernhard, in gekleed© jas en hoogen hoed
in de band, lacht gelukkig.
Beiden «teken de hand op, om het pu
bliek dat losbreekt in een storm van geest
drift, te groeien. Daarna nijgt de prinses
eerbiedig voor de eerewacht. Wanneer zij
zijn uitgestapt, wachten zij voor den in
gang, ’t gezicht naar ’t publiek gekeerd,
onvermoeid wuivend en glimlachend. In
middels is ook de auto met de twee vorste
lijke moeders, en prins Aschwin voor de
treden van het paleis stilgehouden. Ook
hen, in het bijzonder k9ningin Wilhelmi
na gelden de toejuichingen, geldt het
gewuif der duizenden handen en zakdoe
ken en vlaggetjes, die boven de zee~vtm-
menschen uiteteken.
I Eindelijk gaat men naar binnen, doch
in den ingang keert prins Bernhard zich
om, om nogmaals voor het welkom, dat
zeker ook in hooge mate hem gold, te
bedanken.
Dan wacht het publiek, want de tradi
tie wil, dat de koninklijke familie spoedig
weer verschijnt op het balcon.
Daar gaan eindelijk de bateondeurnn
open en naar buiten treedt Prinses Julia
na met haar verloofde, gevolgd door de
Koningin, prinses Armgrand en prins
Aschwin. En nu breekt een orkaan van
enthousiasme los, geestdrift, waar in het
door de voorste menschen meegezongen
Wilhelmus verloren gaat in de kreet
„Lang zullen ze leven”.
Om even over <rnen raat do koninklij
ke familie naar binnen en langzaam ver
spreiden de menschen zich.
Voor de vorstelijke personen in het pa
leis waren gekomen, was daar een ware
bloemenstrooin binnengekomen. Hieron
der waren stukken van geweldige afme
tingen en grootsche kleurenpracht.
Omstreeks half drie vertrekt de vorste
lijke stoet weer van het paleis om zich
naar het stadion
te begeven. Onderweg in de Apollolaan is
het wel bijzonder druk. Nog nimmer heeft
men de jeugd van Amsterdam in zoo groo-
ten getale bijeen gezien. Er waren on
geveer 20.000 kinderen, die aan deze hul
de deelnamen en zij togen allen op naar
de Apollolaan, zingend en zwaaierid met
hun nationale en oranjevlaggen, met Oran
je getooid, met Oranjesjerpen, met oranje
linten in het haar. Na deze hulde gaat
de stoet verder naar het stadion.
Reeds geruimen tijd voor half één had
den de menschen zich voor het stadion
verdrongen toen dan ook de hekken van
het Stadion open gingen stroomden wel
dra
met o---
tijd kortte met het zingen van vaderland-
sche liederen, daarbij aangemoedigd door
muziekkorpsen, ,die om beurten speelden.
Na eenigen tijd klinkt gejuich van buiten
de spanning stijgt, want de stoot moet
thans op het Stadionplein zijn aangeko
men. Alles oogen richten zich op don
Marathonpoort en waarlijk, daar zwenken
de eerste politie-motoren onder den poort
door en thans volgen de andere auto’s van
den stoet.
Een daverend gejuich stijgt op als de
open auto met Prinses Juliana en Prins
Bernhard verschijnt, gevolgd door die van
de Koningin en haar gasten. Allen verhef
fen zich van, hun zitplaatsen en bet ge-
tribuhes en
een groote
zal hij zich een duidelijk denkbeeld kun-
nen vormen -
en zal hij tot oordeelen bevoegd zijn.
v_ rssda ctomnian opgegaan om
spoedig na zijn naturalisatie of
huwelijk een
Il II ZESTIEN BLADZIJDEN. VRIJDAG TB SEPTEMBER 1936
NIEUWSBLAD VOOR ZUID HOLLAND EN UTRECHT
plaatst in, „De Gorcumet’- I
J Telef. 20. Tel.-Adree: Vannooten. S. W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN, HAVEN 25. Postrekening 137631
BONNE'S d» .oh un oo«e «dminiMrUis opgeroo toot do „rmhwio* «ij. do TMOpwUldo »w> oogmllfn wraHracd toot bodmg.., swwtx^d door de NIEUWE HAVBANK U Bobleder», m
nnnn Gulden bö lereneleng. AHA bj Gulden bp rerliee Gulden bp vorlie. inn Gulden Hi eerBoe Gulden bp eerüe. De .enekerde rnostmW
Cvllu ongeschiktheid. VVV orerlpden. JvV een bend oi Toe», 4UV ’*u een oog. 1VV een duim. UV een endoren vinger. ben» e:|n ren oen poh»
i een lichtstoet
„Volharding”
het hoofd een
lorp. Achter de
een wagen, het
en daarachter
teelijke vereeni-1
gstellenden zich
lampions of
rondgang heeft
Jent nog enkele
gebracht. Er
rond een ohge-
arbij oud eu
erdeden.
am Zwart-Wit
icht. Het voor
de heeren Joh.
Sluij. secretaris
eester. De ver-
Q. De inleg is
fributie op lien
ui is voorloo-
30 tot 11 uur,
Prins Benno is met een ongekend en
thousiasme door het geheele volk begroet
en in één dag had hij zich het hart der
Nederlanders veroverd door zijn eenvou
dig haflelijk optreden. Die geestdrift werd
vermeerderd en versterkt door hetgeen
men achtereenvolgens over den jongen
prins vernam. Naast zijn beminnelijke
eenvoud en jovialiteit bleek hij ook een
ernstig werker te zijn. De bedrijfsleider,
onder wien hij in Parijs heeft gearbeid,
verklaarde van hem ^dat nooit wellicht
een patroon zoo’n harden en ijverigen
werker heeft gehad als prins Benno. Nooit
had die leider ook maar *t minst op zijn
werk kunnen aanmerken. Stipt in alles,
nooit een seconde te laat, altijd bereid
zich geheel aan den hem opgedragen
taak te geven.”
Dan hebben verder de prinses en de
prins zelf in hun radioreden gezegd, dat
Juliana’s aanstaande gemaal e^p. man van
de economie is.
Een betere keuze hg.d de prinses
kunnen doen. Een jonge, sterke, eenvoudi
ge man, die niet om staatsredenen, maar
uit' liefde haar hand vraagt en een man
tevens, die ons land op de hoogste plaat
sen noodig heeft. Een jonge «tan, een be
kwaam inan, een man met energie en
geestdrift voor arbeid, die zich op een
leidende plaats kan voegen tusschen de
veie bejaarden, die de regeering vormen.
Een prachtig taak wacht den prins.
Eerst komt zijn studietijd, waarin hij ken
nis moet nemen van onze geschiedenis,
staatsinrichting, volkseigenschappen, toe
stand van landbouw, nijverheid^, verhou
dingen tot de koloniën en nog veel meer.
Mannen doorkneed in de verschillende
vakken zullen hem voorlichten en niemand
beter dan zijn gemalin en de koningin zul
len hem kunnen vertellen hoe aard en nei
ging zijn van het Nederlandsche volk.
Maar de pripj lijkt ons niet de figuur, die
genoegen zal nemen met hetgeen anderen
hem vertellen of wat de boeken hem leo-
ven. Hij zal met eigen oogen willen aan
schouwen en met eigen ooren willen hoo
ien. Hij zal zich wenden tot de menschen
zelf, tot hoog- en laaggeplaatsten, tot den
kers en arbeiders, tot leiders en geleiden,
tot menschen van de werkelijkheid en tot
jubel schijnt geen einde te willen nemen.
Langzaam rijden de auto’s voor de eere-
loge, waar de vorstinnen en haar gevolg
uitstappen.
Eenige kleine meisjes bieden de Prinses
bloemen aan. Hierna neemt het gezelschap
plaats. De auto’s verdwijnen dan wederom
d<x>8 Ide Marathonpoort uit het gezicht,
maar inmiddels heeft de muziek het Wil
helmus ingezet, dat door alle aanwezigen
meegezongen wordt en plechtig tusschen
de muren van het Stadion schalt Een
„Leve de Koningin" wordt geroepen, als
deze zang verklonken is, en „Leve de
Prinses, leve Prins Bernhard" volgt er op
Als de rust is weergekeerd, spreekt bur
gemeester de Vlugt zijn welkomstrede uit.
„Uit naam van de burgerij van de hoofd
stad”, zoo zei hij o.a. „is het mij een groot
voorrecht, Uwe Majesteit, Haar Koninklij
ke Dochter en Prins Bernhard hartelijk
welkom te heeten”.
Verder zei de de burgemeester: „En wan
neer het Prins Bernhard gegeven mo
ge zijn, het geluk van onze Prinses te be
vorderen dan zal de wa&rdeering Z.H. een
plaats verzekeren in Öét midden van ons
volk, als van ouds aan het Huis van Oran
je met warmte ingeruimd.
Nadat spr. gezegd had dat ondanks de
slechte tijden het geheele Nederlandsche
rijk feest viert over de verloviüg van zijn
prinses, eindigt spr. met de woorden.
„Gelukkig het land, waar dit mogelijk
bleek •7- groot het voorrecht, tot dat valk
te behooren.
God zegene Nederland en Oranje,
Leve de koningin. Leve Prinses Julia»
na, Leve Prins Bernhard."
Het geroep werd door de geheele
nigte herhaald. Dan kan
het défilé
beginnen.
Hieraan namen meer dan honderddui
zend personen uit de hoofdstad en haar
omstreken deel.
De defileerenden waren leden van onge
veer 600 organisaties van allerlei richtin
gen.
Al deze groepen en organisatie droe
gen hun vaandels en nationale vlaggen
mee, terwijl talloozen met kleine vlagge
tjes liepen. Meer dan twintig muziek
corpsen waren over den stoet verdeeld
en kwamen, als zij eenmaal in het défilé
uit het Stadion kwamen, weer terug om
nieuwe groepen, die’)niet over eigen mu
ziek beschikten en nog moesten defileeren
te begeleiden met hun pittige marschmu-
ziek. Padvinders verzorgden den orde
dienst
Om half zes wordt besloten het defilee-
ren te beëindigen. Onder het gezang van
„Lang zullen ze leven!” vertrekken de vor
stelijke bezoekers naar het paleis. De au
to’s rijden langzaam langs de veroenigin-
gen, die opgekomen waren om hun ver
knochtheid aan het Oranjehuis te toonen,
maar niet in de gelegenheid waren geko
men in het stadion langs de eere-loge met
de vorstelijke familie en haar gasten te
marcheeren.
BIJ ---
nen vormen van hetgeen in ons land loeit
''j tot oordeelen bevoegd zjjn.
Er zijn reeds stemmen opgegaan
den prins -
na zijn huwelijk een vooraanstaande
plaats te geven *n den staat, hem tot
staatsraad te benoemen en zoo op te no
men onder de leiders van het land. Wij
zouden het betreuren als dat zoo spoedig
gebeurde. Het kan altijd nog. maar liever
pas na jaren. Ons land heeft veel behoef
te aan een sterke, eerlijke, jonge figuur,
die geheel vrij blijft van invloeden, die een
eigen oordeel kan uitsproken, daar waar
hij verkiest, zulks te doen en die
niet het gevoel moet hebben eere-lid te zijn
van den raad van state. Men kan prins
Benno ook generaal bij de landmacht en
admiraal bij de zeemacht maken, maar
daarmede bereikt hij geen invloed op le
ger en vloot. Als hij opgenomen wordt in
een bepaald organisme, dan houdt zijn
vrijheid van handelen op, dan is hij een
rad in de staatsmachine, een belangrijk
rad wellicht, maar niet een rad dat- zich
ook in tegenovergestelde richting kan be
wegen.
De prins moet, voorloopig zekor, vrij
blijven. Hij moet met de prinses kunnen
gaan naar waar hij zich geroepen gevoelt,
desverkiezend ook naar Oost en West, zoo
als de prins van. Wales deed. Brengt men
hem in de staatsmachine, dan verliest ons
land juist datgene wat het zoozeer behoeft:
het jeugdsymbool met de jeugd-idealen,
het centrale punt voor Jong-Nederland.
Er is zeer veel te doen voor den jon
gen prins. Wij hebben hem noodig, nu
meer dan ooit. Wij zijn nog op den weg
terug en hebben nog niet' deff weg inge
slagen welke naar hernieuwde welvaart
voert. De ouderen aarzelen en durven nog
niet, zij zien met hun oude oogen niet
meer de horizont, waar het licht wordt.
Dat zien de jongeren, die ook durven en
willen geeft hun en den prins vooraan
daartoe de vrijheid.
ABESSINIE HEEFT AFGEDAAN.
De Abessinische gezant te Londen, dr.
Martin, Lawrence Taezaz en Gaston Jèze
zullen Zaterdag naar Genève vertrekken,
waar zij Abessinië willen vertegenwoordi
gen op de Volkenbondsbijeenkomsten. De
leiders der regeering te Gore zouden in
voortdurende verbinding met den Negus
staan. Het ia weinig waarschijnlijk, dat de
Negus naar Genève zal gaan gedurende
de Volkenbondsvergaderingen. Intusschen
is de vraag, of de Abessinische delegatie
in den Volkenbond zal worden toegelaten.
Zooals bekend verzet Italië zich daarte
gen. De beslissing van den Negus een
Abessinische delegatie naar de Volken
bondsvergadering te zenden, zal aan het
begin van de zitting een debat uitlokken
ovef het Italiaansch-Abessinische conflict.
De verificatie-commissie, welker taak tot
nu toe vrijwel protocolair was, zal moe
ien uitmaken, of de volmachten van de
.Abessinische delegatie geldig zijn en dus
moeten beslissen, of deze delegatie tot de
vergadering zal worden toegelaten. Alge
meen neemt men te Londen aan, dat de
commissie verklaren zal, dat er twijfel
bestaat ten aanzien van de volmachten,
zoodat de delegatie niet tot de vergade
ring zal worden toegelaten.
Verder wordt hieromtrent nog gemeld
dat een correspondent van het nieuwsbu
reau Havas een onderhoud heeft gehad
met keizer Hailé Selassie, die van hier uit
de voorbereiding leidt van de instructies
i voor de Abessnische volkenbondsdelegatie.
De Negus verklaarde nog niet te weten of
hij naar Genève zou gaan. Hij wil een
rapport van de Abessinische delegatie af
wachten en wanneer zulks noodig mocht
zijn, zelf die delegatie leiden.
Op een vraag over de strekking van de
woorden van den Abessinischen gezant te
Londen, die voor reizigers en goederen
voor West-Abessinië vrijen doortocht vroeg
door de Briteche bezittingen in Oost-Afrl-
ka, antwoordde de keizer, dat de Britsche
Gfeteren heeft langs den weg van Den
Haag naar Amsterdam een enorme menig
te geetaan. Allen waren getooid met oran
je en vadoriandsche vlaggen, want om
streeks tien uur «ouden de Koningin, Prin
see Juliana en peins Bernhard en zijn
moeder en broer vanuit de residen tie naar
’8 land hoofdstad vertrekken. Voor het
paleis stond het zwart van de menschen.
De stoet bestond uit verschillende hof-
auto’s, in de voorste iat het verloofde
paar, in de tweede de Koninin met de
familie van Prins Bernhard. Daarna volg
den enkele auto’s met gevolg, de stoet
werd iesloton door Haagsche politie en
rijksveldwacht. I^ngs den geheolen weg
die de vorstelijke personen namen, juich
ten de blijde kreten als de stoet langs
kwam. Even builen Den Haag had een
klein incident plaats, er werd namelijk een
pakje 'w de auto
van Prinses Juliana en Prins Bernhard
geworpen. De politie te Haarlem kreeg te
lefonisch bericht van het gebeurde en ont
ving opdracht te vragen wat er gebeurd
was. Bij den intocht te Haailem werd de
auto dus aangehouden, maar op de vraag
van den inspecteur antwoordde Benno la
chend: „’t Is niets, ’t Was maar ’n brief”.
Hierij klopte hij op zijn jas waar het
pakje zat. Na dit oponthoud van onge
veer een minuut werd de tocht voortgezet
TE HAARLEM
stonden de menschen 4 en '5 rijen
Het was half twaalf geworden, toen van
den Heemsteedschen kant een gejuich aan
zwol; de politiemotors naderden en toen
met een geestdriftig juichen van de dui
zenden en het zwaaien met vlaggen werd
de intocht in Haarlem abngekondigd.
Tot blijdschap van al die enthousiaste
menschen trok de stoet langzaam, met een
gang van nauwelijks 20 K.M. voorbij, zoo-
dat men ten volle gelegenheid had het ge
lukkige verloofde paar en de Koningin en
de andere leden van de vorstelijke fami
lie te zien.
Het was een juichen zonder eind, zoo
als ’t Haarlemsche publiek zelf niet dacht
het te kunnen. Vriendelijk wuivend groet
ten de jonge verloofden en de Koningin,
nog eens bijzonder blijk gevend, van
waardeering voor de groepen, schoolkin
deren, verpleegsters en anderen wier Idee
derdracht bijzondere aandacht trok.
In de hoofdstad stond aan de grens der
i (ipp ue menigte
vroolijk urenlang te wachten.
Toen kwam het oogenblik dat men plot
seling wist:
regeering nog niet
is geraadpleegd.
„Wij kunnen evenwel niets doen om ons
te verdedigen”, aldus de Negus, „wan
neer wij niet het recht van doortocht heb
ben. De regeering te Goré heeft niet vol
doende wapens en munitie om zich te
verdedigen. Zij kan zich die alleen ver
schaffen, wanneer haar een internatio
nale door den Volkenbond gegarandeerde
leening wordt verstrekt en indien het
transport van het oorlogstuig wordt toe
gestaan. Het gaat er hier ook .om te we
ten, of Frankrijk vrijen doorvoer door
zijn bezittingen zal toestaan.”
Op een vraag over zijn persoonlijke
plannen, antwoordde de Negus, dat
„Als mij een internationale leening
zou
ge-
zijn