Van Rondom
'"•ihïïÈÈ
Alléén voor Vrouwen
Z0ET WATER
5 DERDE BEAD.
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-nOLLANP tn UTf^'h S.—oouhovensche Cnnrynt
WOENSDAG 4 AUGUSTUS 1M7
door JAN KIJKUIT.
Afgelusterd gesprek.
Ik lag ongepast lui balt te dommelen
In een ligstoel in den tuin en Teun
stond bij een bloemperk met de allures
van iemand, die wat uitvoert. Hij was
dicht bij mij en ik moest .dus wel hoo-
ren wat hij tegen een vfcorbij komende
kennis zei.
„Ha Marlus".
„Ha Teun".
„Heeft Arie nou een baan?
„Neen Teun nog altijd niet. De Jon
gen solliciteert zijn eigen blauw, maar t
haalt niks uit."
„Hij heeft toch al eens op de voor
dracht gestaan ergens?"
„ja als nummer drie, maar je mot als
één komen.Maar als je één staat mot
je niet rekenen dat je ook benoemd
wordt. Dat heb je nou pas nog gezien
In Haastrecht. Daar moest een school
hoofd benoemd worden en er kwamen
49 sollicitanten. Negen werden opgeroe
pen en die werden, om zoo te zeggen, in
Haastrecht voorloopig gekeurd. Nou mot
je rekenen dat ze er nog niet waren met
die voorloopige keuring in Haastrecht,
want de burgemeester met de wethou
ders en de schoolopziener, die gingen
met zijn allen naar die twee andere
sollicitanten om ze in der lui klasse aan
•t werk te zien en toen gingen B. en W.
heen en maakten een voordracht op.
Nummer 1 was een meneer Burghard
uit Heerde, die had nog acte Fransch
ook en nummer 2 eene ten Oever uit
Heerde. JEr was ook nog een nummer 3,
maar die werd benoemd in Stolwijk en
die viel dus af.
„Van zelf", bevestigde Teun.
„Een mensch die van politiek en zulke
dingen niet veel verstand heeft zou dus
best een onsje tabak kunnen verwedden
op nummer 1. Waar of niet?"
„Wel 2 ons ook", meende de roekeloo-
m Teun.
„Accoord. Maar er kwam wat tusschen
Er is iemand uit Haastrecht gekomen,
die op zekeren dag in zijn Paaschbeste
zwarte pak kroop en alle* raadsleden
ging bezoeken om nummer^P te benoe
men". 1
„Familie zeker".
„Naar 't zeggen ls, niet. Er mot ie
mand uit Heerde geweest zijn, die in 't
Westland dien man met zijn zwarte pak
tegenkwam en toen heb die uit Heerde
om recommandatie gevraagd. Nou mot
ik zeggen dat als Jé die Haastrechte
naar wat vraagt dan heb Je ook wat aan
hem, 'want hij mot mirakels goed ge
praat hebben bij de raadsleden."
Stilte.
Ik gluurde voorzichtig op en zag, dat;de
twee mannen elkaar onderzoekend aan
keken. Marius wachtte blijkbaar op een
vraag van Teun en Teun ovérdacht de
woorden van zijn vriend. Eindelijk vol
deed Teun aan het stille verlangen door
het neutrale woord:
„Wel?"
„Nummer twee werd benoemd met 6
van dé 7 stemmen en een stem op num
mer 1."
„Eén stem, prevelde Teun. Er bennen
toch zeker twee wethouders In Haast
recht?"
„Daar bennen twee wethouders in
Haastrecht en er mot er dus een ge
weest zijn, die tegen zijn eigen voor
dracht gestemd heb. En weet je wat ze
er bij gezegd hebben? Nog niet zooveel
als Je met een stuk krijt op een vlooien
tong kunt schrijven. Niks en niemandal
„Kan die man in zijn zwarte pak pra
ten of niet?"
„As een advocaat denk ik."
„Daar heb je er net een," fluisterde
Marius en wees naar Jod, die met veel
beweging naar bulten kwam. Hij zag dat
er over hem gesproken werd en vroeg
met een beminnelijke stem:
„Staan jullie kwaad van me te sre-
ken."
„Ik zou 't niet durven van een advo
caat" antwoordde Marius.
„Dat ben ik nog niet, ik studeer er
nog voor."
„Ja, zei Teun, kom over een jaar of
geven maar eens terug om te vragen hoe
ver. hij dan gevorderd is. We hadden 't
over den raad van Haastrecht en Mari
us vertelde van die benoeming daar."
„Ja, zei Jod knikkend, dat geval ken
Ik
menschen uit ale gemeente zouden daar
voor nog al heel wat meey$a«ting
móeten gaan betaien. Daar waren ze
heelemual niet 'verrust over en- ze mop-
psrfien, dat de raadsleden 't benauwd
kragen. Toen hebben de raadsleden ge-
zegu: lawn dan de menschen zelf maar
beslissen of die groote werken uitge
voerd zullen worden of niet, dus een
referendum, een volksstemming, zooals
Marius wou."
„Das een goeie manier", oordeelde
Marius.
,Niet zoo heel goed, ging Jod voort,
want 't is daar erg tegengevallen. Er zijn
daar zoowat 800 kiesgerechtigden en
die werden allemaal opgeroepen om te
stemmen. Nog niet de helft kwam op,
niet meer dan 368 en daarvan was een
groot deel zoo onverschillig, dat ze hun
stembriefjes blanco inleverden. Er kwa
men 148 blanco briefjes uit, 63 waren
voor het werk en 159 er tegen. Dus dat
haalt niks uit."
Ik verzeker je anders, sprak Marius
dat als ze hier in de streek hadden laten
stemmen over de waterleiding, er heel
wat meer dan de helft zou zijn opgeko
men en ze zouden niet blanco gestemd
hebben. Jé hebt nog pas kunnen lezen
van meneer van Rietschoten dat die lel
ding veels te duur is."
„Maar heb je dan niet gelezen wat de
aannemer, meneer Stuurman, daarop
geanwoord heeft?"
„Neen, bekende Marius, dan ga ik
nou eerst doen".
„Dan mot je ook eens lezen wat ze ln
den raad van Bergambacht over dat
stuk van meneer van Rietschoten heb
ben gezegd," raadde Jod. ..Wethou
der Blanken zei, dat meneer Van
Rietschoten er niet bij verteld had
dat de gemeenten het water wel voor
7V, cent konden koopen van Qouda of
Schoonhoven, maar voor dat geld kre
gen ze het niet verder dan tot de grens
van de gemeente en zonder de bulsLl-
dlngen. Hij vond dat stuk van dr. van
Rietschoten beneden aile crltlek.
„Ieder vecht am>i.zljll MBIii nering,
besloot Teup^zijn pijp uitkloppend, en
reken nou/maat dat meneer van Riet
schoten er^nog wel een woordje over zal
zeggen".
halve bewusteloosheid viel.
In de koelte van de morgenscheme
ring kwam hij plotse! ng weer tot zich
zelf. Er was Iets vochtigs Water
druppels op zijn lippen, zoet water. LeX
ker was het niet, maar het was- drink
baar. De Ier richtte zich op. Jaap Klein
stond over hem heengebogen -met een
leeg conservenblik in zijn hand.
Water, kreunde O'Relll, heb jij het
gevonden? Geef me toch te drinken.
Jaap bukte zich nog dieper. Voor
zichtig, zei ftlj, er is nog maar een klein
beetje. Ik had het andere noodig om
jou weer bij te brengen.
De Ier vloog overeind. Laat zien, waar
Je het gevonden hebt!
P
meer.
het oogenbLk is er geen water
Is* er geen water meer? Stommeling,
heb je de halve bus over my uitgegoten
Had je daar geen zeewater voor kun
nen nemen, sukkel?
Ja, daar heb ik niet aan gedacht.
Dat lifeg je, ik geloof er niets van! Laat
zien waar het water is of Ik
breek je nek, hè? Nou, als je me
arrammelt, zeg ik het heelemaal niet en
als je me doodt, kom je het nooit te
weten. Je zult er mij dus vriendelijk om
moeten vragen, Jim, als je drinken wilt
hebben. De Ier keek zijn maat aan of 't
ernst was.
Toe nou, Jaap, zei hij iets vriendelij
ker, zeg nou waar dat water is en dan
zullen we alles vergeten.
Zoo? dacht je? Maar ik niet. Je kunt
drinken als ik het wil!
Het zou niet zoo moeilijk zijn om den
Hollander te volgen, dacht O'Reill, maar
het lukte hem niet. Na een paar uur
voelde hij zich zoo uitgeput, dat zijn
oogen al weer dicht vielen.
Beroerde kerel,-je wilt me langzaam
laten sterven, schreeuwde hij.
Heelemaal niet! Ik denk er alleen
maar aan, hoe Jij me op de „Jessie An-
rews" hebt behandeld, antwoordde Jaap
rustig. Ik had jou nooit iets gedaan,
maar Jij begon me van den eersten dag
af al dwars te zitten. Alleen ojndat jij
nu eenmaal driemaal zoo sterk bent als
Ik en omdat Ik in plaats van die kracht
een beetje meer hersens heb. Omdat lk
graag las en soms lessen nam bij den
stuurman, om wat meer Idee van de zee
vaart te krijgen. Nu is het mijn beurt.
Dus je wilt me alieen in het leven hou
den om me te treiteren.
Oh, nee. Ik wil je in het leven hpuden
om je wat manieren by te brengen. Een
eindje hier vandaan heb ik het blik met
water verstopt. Je kunt het toch niet
vinden. Maar Je mag de heele bus leeg
drinken als je herhaalt wat lk nu zeg.
Luister:, Het spijt mij, meneer Klein,
dat ik U aan' boord zoo slecht behan
deld heb. Ik bled U wel mijn excuses
aan. Dan, mag Je drinken.
Zit niet te zaniken, maar geef mij wa
ter, zeg ik je. - "*V v
Herhaal dan eerst wat ik zei.
Eindelijk herhaalde de Ier met van
woede verstikte stem en droge lippen
de woorden. Toen zette Jaap de bus
'met water in zyn nabijheid.
Zoo ging het lederen dag. Toen er een
weck .voorbij was, koos O'Relll al zijn
eigen woorden om zich te verontschul
digen. Langzamerhand leerde hij inzien
dat Jaap Klein nog zoo'n kwade kerel
niet was. Hij was altijd vroolijk en kalm
geen moeite was hem te veel om zoo
smakelijk mogelijke eieren te vinden.
Hij deelde alles, ook als hij soms mot
een puntige steen een vogel had weten
te dooden, hij hielp met alles, waar hij
mee helpen kon. Toen na een maand de
„Mary Lewelyn" de beide Robinsons op
pikte, hadden ze werkelijk geleerd el
kaar te verdragen. Maar Jaap bleef
toch maar een beetje uit de buurt van
de lersche vuisten. En toen hij aan het
eind van de reis zoo gauw mogelijk
maakte, dat hy van boord kwam. voelde
hij dat O'Reill hem met een woedenden
blik nakeek.
Waht zoojuist had de Ier een gesprek
gehad met een van dé stuurlui en die
had gezegd: ioo, had die Hollander wel
verstand van de zeevaart. Dan heeft hij
zeker uitgerekend, waar het eiland moest
liggen, waarop jullie terecht gekomen
waren.
Nou, en
Nou, dat ella,nd ls de Aghulto-rots en
die ligt meer dan 80 mijl van het vas
teland af en vlak voor de monding van
de "Amazone. Het ligt niet in zout water
maar midden ln goed drinkbaar, zoet
water!
(Nadruk verboden).
gaat over in een spits toeloopende re
vers.
Patronen in de maten 38, 40, 42, 44.
MIDDAGJAPON.
Succespatroon 1620. Pryi f 0.35.
Het eenvoudige afkleedende model
bestaat uit een lijfje en tweebaansrok,
waarvan het maken zelfs voor beglnne-
door B. v. HAGE.
„Weet je watte ze naar mijn idee mos
ten doen als er dingen in een raad ko
men waar de menschen allemaal belang
bij hebben? Dan mosten ze de kiezers
zelf laten stemmen", betoogde Marius.
„Dat hebben" ze geprobeerd ln België,
vertelde Jod, nog maar pas geleden ln
het stadje Florennes. Daar moesten ze
groote werken worden uitgevoerd, wel
voor een paar millioen francs en de
Het was een stikdonkere, storm
achtlge nacht, toen de „Jessle An-
rews" op een klip liep. Het schip
was oud, het was reddeloos verloren,
zelfs de beide sloepen konden het in
de kokende zee niet houden. Het eer
ste morgenlicht vond twee halfdoode
mannen op-het smalle witte strookje
strand van een klein rotsenelland. Ze
waren gewond, hun kleeren waren ge
scheurd, maar toen ze bijkwamen ke
ken ze elkaar met woedende blikken aan
O'Relll, de lange Ier, kwam met een
nijdig gebrom overeind en schreeuwde
naar den man, die een eindje van hem
af lag: Natuurlijk! Zes brave kerels
moesten verdrinken en jij moest gered
worden! De onmogelijkste matroos, die
lk ooit heb zien rondloopen!
Jaap Klein, de jonge Hollander, scheen
zich niets van de hatelijke woorden
van den ander aan te trekken, hij keek
peinzend van de nu weer rustige zee
naar de rotsen achter hem en zei toen:
Ja, je hebt gelijk, ik geloof ook dat wij
de twee eenige overlevenden zijn. We
moeten maar zien dat we elkaar
goed mogelijk verdragen.
Vedragenl
De stem van den Ier was schor
woede. Jij eigenwijs stuk mensch,
je eeuwige zeevaart-boeken! En lessen
nemen hé, bij den stuurman. En altijd
maar lezen, hé? En op ons neerzien! En
nu elkaar verdragen. Op een eiland
waar je niets anders te eten kan krij
gen dan stinkende vogeleieren en
O'Reill hield ineens op. Er kwam een
hevige angst in zijn oogen! Vooruit we
moeten naar water zoeken! Na een
paar uur hadden ze wel hun honger ge
stild mét rauwe vogeleieren, maar op 't
heele eiland was geen droppel drink
water te ontdekken.
Den volgenden dag begon de kwelling
in al haar hevigheid. O'Relll lag in de
schaduw van een paar rotsblokken en
keek of er niet een schip voorbij kwam
HET BESTELLEN VAN PATRONEN
BU het gestellen van patronen steeds
opgeven het nummer dat gedrukt staat1
onder de afbeelding en de verlangde
maat.
De prijs van de patronen staat bij de
afbeeldingen aangegeven. Men kan het
bedrag overmaken per postwissel, ln
postzegels of glreeren op postrekening
13763 aan de redactie van dit blad.
Bestellingen van Knippatronen, welke
Donderdag niet ln ons bezit zijn, kun
nen eerst in de volgende week in behan
deling komen.
Daar bij dezen patroondienst niet met
administratie- en Incassokosten wordt
gerekend kunnen alleen patronen gele
verd worden na oiitvangst van het daar
voor opgegeven bedrag.-
LINNEN MANTEL.
Succespatroon P. M. 220. Prijs f 0.35
Bij verschillende soorten sport en te
vens op het strand zijn linnen mantels
onmisbaar. De vele. nieuwe linnen weef
sels zijn nagenoeg kreuüelvry, terwyi de
mooie naturel shantung ln de zwaarde
re uitvoering eveneens een pracht ma
teriaal voor deze zomermantels U. Deze
mantel heeft opgestikte schouderstuk
ken, welke aan de mouwen geknipt zyn
Verder kan men een verdeeling van ly-
nen waarnemen, die aparte panden iml-
teeren, aangezien zy gevormd worden
door smalle nervures. Men verkrygt het
zelfde effect, terwyi het werken aan-
merkeiyk vereenvoudigd wordt. De
kraag staat even tegen den hals op en
WAT
ONS
zoo
van
met
ZAL DE MODE
BRENGEN?
De brei- en haaktechniek
hebben wel een zeer hooge
vlucht genomen en men
heeft menigmaal bewonde
ring voor de ervaren werk
sters, die de mooie werk
stukken aftooveren. Een
ryke keuze van materiaal
niet alleen wat de Samen
stelling, doch tevens wat de
kleur betreft, staat ter be
schikking. Van de eenvou
digste tot de meest uitge
breide breisteken en pa
tronen ziet men tot een ge
heel gevormd, dat Index-
daad „af" is. Onlangs za
gen wy een paar avondja
ponnen, welke van uiterst
fyn materiaal gebreid wa
ren en de proef met geweven
stoffen konden weerstaan.
Mantels en' mantelcostu-
mes, meestal in blauw of
een neutrale kleur ultge-
geven menig goed
lingen, die over eenige handigheid be
schikken, geen bezwaren kan opleveren
Aan de taille zyn enkele figuurnaadjes
die op den binnenkant gestikt worden
en tot niets ujtloopen. Imitatiezakjes in
den vorm van kleine overslagjes en gar
neering aan hals en mouwen van g*
plisseerde zyde, effen of bedrukt.
Patronen ln de maten 38, 40, 42, 44.
voerd, &>- -
geslaagd product van moei
zamen arbeid. Inderdaad ls volharding
noodig om de duizenden en duizenden
steekjes te breien, welke hiervoor noo-
keck of er niet een schip voorby kwam Ldig 'zyn. Ook ^et,'"j ^"agt6 de" noo-
varen. De zon brandde loodrecht op 't afgewerkte «"derd gDeciale wol
eiland, de hemel was strak en molken-dlge^bekwaamhel^. help6nde
hand en spant of strUkt men de on
derdeden, terwyi het geheel tegen een
matige vergoeding in elkander wordt
O'Reill wierp hem een blik vol haat I gezet. Rulte" en strepen ^djn^ dessinx
toe. voordat hij in een toestand van welke zeer m den
loos. Een gedachte kreeg langzamer
hand de overhand op alle andere: Wa
ter! Drinken! Jaap Klein stond naast
hem en keek ook over de zee.
modellen van deze handgewerkte Ja
ponnen voldoen aan alle eischen, die de
mode stelt, zooals de weergegeven mo
dellen trouwens aangeven. Men breidt
ook vaak een japon in den tricotsteek
(rechte en averechte toeren) en werkt
hierop bloemen of andere motieven ln
afstekende kleuren, terwyi men door
het lnrygen van draden, eveneens rui
ten en strepen kan vormen. Aardige
knoopen en een smalle ceintuur dienen
ais garneering.
RIJST MET SELDERIJ EN TOMATEN.
300 gram ryst; 2 x zooveel water»
zout; 1 bosje seldery; 50 gram boter; 2
uitjes.
Ryst herhaaldeUjk wasachen, tot
dat het water helder ls en opzetten met
kokend water en zout, even doorkoken,
pan op asbestplaatje en gas op spaar
brander, zoodat de ryst heel zachtjes
gaar kookt.
Boter smelten en gesnipperd uitje
gaar smoren, doch niet laten braden,
daarna de gewasschen fyngehakte pe
terselie byvoegen en vyf min. meesto-
ven, tenslotte even voor het opdienen
door de inmiddels gaar gekookte ryst
mengen, die opgediend wordt met klei
ne gestoofde tomaten. Op 1 Kg. rekent
men pl.m. 50 gram boter, die verwarmd
wordt en waarin de tomaatjes pl.m. 18
minuten gestoofd worden.
Vocht binden en apart opdienen.
(Nadruk verDoden>