Van Rondom '"•ihïïÈÈ Alléén voor Vrouwen Z0ET WATER 5 DERDE BEAD. NIEUWSBLAD VOOR ZUID-nOLLANP tn UTf^'h S.—oouhovensche Cnnrynt WOENSDAG 4 AUGUSTUS 1M7 door JAN KIJKUIT. Afgelusterd gesprek. Ik lag ongepast lui balt te dommelen In een ligstoel in den tuin en Teun stond bij een bloemperk met de allures van iemand, die wat uitvoert. Hij was dicht bij mij en ik moest .dus wel hoo- ren wat hij tegen een vfcorbij komende kennis zei. „Ha Marlus". „Ha Teun". „Heeft Arie nou een baan? „Neen Teun nog altijd niet. De Jon gen solliciteert zijn eigen blauw, maar t haalt niks uit." „Hij heeft toch al eens op de voor dracht gestaan ergens?" „ja als nummer drie, maar je mot als één komen.Maar als je één staat mot je niet rekenen dat je ook benoemd wordt. Dat heb je nou pas nog gezien In Haastrecht. Daar moest een school hoofd benoemd worden en er kwamen 49 sollicitanten. Negen werden opgeroe pen en die werden, om zoo te zeggen, in Haastrecht voorloopig gekeurd. Nou mot je rekenen dat ze er nog niet waren met die voorloopige keuring in Haastrecht, want de burgemeester met de wethou ders en de schoolopziener, die gingen met zijn allen naar die twee andere sollicitanten om ze in der lui klasse aan •t werk te zien en toen gingen B. en W. heen en maakten een voordracht op. Nummer 1 was een meneer Burghard uit Heerde, die had nog acte Fransch ook en nummer 2 eene ten Oever uit Heerde. JEr was ook nog een nummer 3, maar die werd benoemd in Stolwijk en die viel dus af. „Van zelf", bevestigde Teun. „Een mensch die van politiek en zulke dingen niet veel verstand heeft zou dus best een onsje tabak kunnen verwedden op nummer 1. Waar of niet?" „Wel 2 ons ook", meende de roekeloo- m Teun. „Accoord. Maar er kwam wat tusschen Er is iemand uit Haastrecht gekomen, die op zekeren dag in zijn Paaschbeste zwarte pak kroop en alle* raadsleden ging bezoeken om nummer^P te benoe men". 1 „Familie zeker". „Naar 't zeggen ls, niet. Er mot ie mand uit Heerde geweest zijn, die in 't Westland dien man met zijn zwarte pak tegenkwam en toen heb die uit Heerde om recommandatie gevraagd. Nou mot ik zeggen dat als Jé die Haastrechte naar wat vraagt dan heb Je ook wat aan hem, 'want hij mot mirakels goed ge praat hebben bij de raadsleden." Stilte. Ik gluurde voorzichtig op en zag, dat;de twee mannen elkaar onderzoekend aan keken. Marius wachtte blijkbaar op een vraag van Teun en Teun ovérdacht de woorden van zijn vriend. Eindelijk vol deed Teun aan het stille verlangen door het neutrale woord: „Wel?" „Nummer twee werd benoemd met 6 van dé 7 stemmen en een stem op num mer 1." „Eén stem, prevelde Teun. Er bennen toch zeker twee wethouders In Haast recht?" „Daar bennen twee wethouders in Haastrecht en er mot er dus een ge weest zijn, die tegen zijn eigen voor dracht gestemd heb. En weet je wat ze er bij gezegd hebben? Nog niet zooveel als Je met een stuk krijt op een vlooien tong kunt schrijven. Niks en niemandal „Kan die man in zijn zwarte pak pra ten of niet?" „As een advocaat denk ik." „Daar heb je er net een," fluisterde Marius en wees naar Jod, die met veel beweging naar bulten kwam. Hij zag dat er over hem gesproken werd en vroeg met een beminnelijke stem: „Staan jullie kwaad van me te sre- ken." „Ik zou 't niet durven van een advo caat" antwoordde Marius. „Dat ben ik nog niet, ik studeer er nog voor." „Ja, zei Teun, kom over een jaar of geven maar eens terug om te vragen hoe ver. hij dan gevorderd is. We hadden 't over den raad van Haastrecht en Mari us vertelde van die benoeming daar." „Ja, zei Jod knikkend, dat geval ken Ik menschen uit ale gemeente zouden daar voor nog al heel wat meey$a«ting móeten gaan betaien. Daar waren ze heelemual niet 'verrust over en- ze mop- psrfien, dat de raadsleden 't benauwd kragen. Toen hebben de raadsleden ge- zegu: lawn dan de menschen zelf maar beslissen of die groote werken uitge voerd zullen worden of niet, dus een referendum, een volksstemming, zooals Marius wou." „Das een goeie manier", oordeelde Marius. ,Niet zoo heel goed, ging Jod voort, want 't is daar erg tegengevallen. Er zijn daar zoowat 800 kiesgerechtigden en die werden allemaal opgeroepen om te stemmen. Nog niet de helft kwam op, niet meer dan 368 en daarvan was een groot deel zoo onverschillig, dat ze hun stembriefjes blanco inleverden. Er kwa men 148 blanco briefjes uit, 63 waren voor het werk en 159 er tegen. Dus dat haalt niks uit." Ik verzeker je anders, sprak Marius dat als ze hier in de streek hadden laten stemmen over de waterleiding, er heel wat meer dan de helft zou zijn opgeko men en ze zouden niet blanco gestemd hebben. Jé hebt nog pas kunnen lezen van meneer van Rietschoten dat die lel ding veels te duur is." „Maar heb je dan niet gelezen wat de aannemer, meneer Stuurman, daarop geanwoord heeft?" „Neen, bekende Marius, dan ga ik nou eerst doen". „Dan mot je ook eens lezen wat ze ln den raad van Bergambacht over dat stuk van meneer van Rietschoten heb ben gezegd," raadde Jod. ..Wethou der Blanken zei, dat meneer Van Rietschoten er niet bij verteld had dat de gemeenten het water wel voor 7V, cent konden koopen van Qouda of Schoonhoven, maar voor dat geld kre gen ze het niet verder dan tot de grens van de gemeente en zonder de bulsLl- dlngen. Hij vond dat stuk van dr. van Rietschoten beneden aile crltlek. „Ieder vecht am>i.zljll MBIii nering, besloot Teup^zijn pijp uitkloppend, en reken nou/maat dat meneer van Riet schoten er^nog wel een woordje over zal zeggen". halve bewusteloosheid viel. In de koelte van de morgenscheme ring kwam hij plotse! ng weer tot zich zelf. Er was Iets vochtigs Water druppels op zijn lippen, zoet water. LeX ker was het niet, maar het was- drink baar. De Ier richtte zich op. Jaap Klein stond over hem heengebogen -met een leeg conservenblik in zijn hand. Water, kreunde O'Relll, heb jij het gevonden? Geef me toch te drinken. Jaap bukte zich nog dieper. Voor zichtig, zei ftlj, er is nog maar een klein beetje. Ik had het andere noodig om jou weer bij te brengen. De Ier vloog overeind. Laat zien, waar Je het gevonden hebt! P meer. het oogenbLk is er geen water Is* er geen water meer? Stommeling, heb je de halve bus over my uitgegoten Had je daar geen zeewater voor kun nen nemen, sukkel? Ja, daar heb ik niet aan gedacht. Dat lifeg je, ik geloof er niets van! Laat zien waar het water is of Ik breek je nek, hè? Nou, als je me arrammelt, zeg ik het heelemaal niet en als je me doodt, kom je het nooit te weten. Je zult er mij dus vriendelijk om moeten vragen, Jim, als je drinken wilt hebben. De Ier keek zijn maat aan of 't ernst was. Toe nou, Jaap, zei hij iets vriendelij ker, zeg nou waar dat water is en dan zullen we alles vergeten. Zoo? dacht je? Maar ik niet. Je kunt drinken als ik het wil! Het zou niet zoo moeilijk zijn om den Hollander te volgen, dacht O'Reill, maar het lukte hem niet. Na een paar uur voelde hij zich zoo uitgeput, dat zijn oogen al weer dicht vielen. Beroerde kerel,-je wilt me langzaam laten sterven, schreeuwde hij. Heelemaal niet! Ik denk er alleen maar aan, hoe Jij me op de „Jessie An- rews" hebt behandeld, antwoordde Jaap rustig. Ik had jou nooit iets gedaan, maar Jij begon me van den eersten dag af al dwars te zitten. Alleen ojndat jij nu eenmaal driemaal zoo sterk bent als Ik en omdat Ik in plaats van die kracht een beetje meer hersens heb. Omdat lk graag las en soms lessen nam bij den stuurman, om wat meer Idee van de zee vaart te krijgen. Nu is het mijn beurt. Dus je wilt me alieen in het leven hou den om me te treiteren. Oh, nee. Ik wil je in het leven hpuden om je wat manieren by te brengen. Een eindje hier vandaan heb ik het blik met water verstopt. Je kunt het toch niet vinden. Maar Je mag de heele bus leeg drinken als je herhaalt wat lk nu zeg. Luister:, Het spijt mij, meneer Klein, dat ik U aan' boord zoo slecht behan deld heb. Ik bled U wel mijn excuses aan. Dan, mag Je drinken. Zit niet te zaniken, maar geef mij wa ter, zeg ik je. - "*V v Herhaal dan eerst wat ik zei. Eindelijk herhaalde de Ier met van woede verstikte stem en droge lippen de woorden. Toen zette Jaap de bus 'met water in zyn nabijheid. Zoo ging het lederen dag. Toen er een weck .voorbij was, koos O'Relll al zijn eigen woorden om zich te verontschul digen. Langzamerhand leerde hij inzien dat Jaap Klein nog zoo'n kwade kerel niet was. Hij was altijd vroolijk en kalm geen moeite was hem te veel om zoo smakelijk mogelijke eieren te vinden. Hij deelde alles, ook als hij soms mot een puntige steen een vogel had weten te dooden, hij hielp met alles, waar hij mee helpen kon. Toen na een maand de „Mary Lewelyn" de beide Robinsons op pikte, hadden ze werkelijk geleerd el kaar te verdragen. Maar Jaap bleef toch maar een beetje uit de buurt van de lersche vuisten. En toen hij aan het eind van de reis zoo gauw mogelijk maakte, dat hy van boord kwam. voelde hij dat O'Reill hem met een woedenden blik nakeek. Waht zoojuist had de Ier een gesprek gehad met een van dé stuurlui en die had gezegd: ioo, had die Hollander wel verstand van de zeevaart. Dan heeft hij zeker uitgerekend, waar het eiland moest liggen, waarop jullie terecht gekomen waren. Nou, en Nou, dat ella,nd ls de Aghulto-rots en die ligt meer dan 80 mijl van het vas teland af en vlak voor de monding van de "Amazone. Het ligt niet in zout water maar midden ln goed drinkbaar, zoet water! (Nadruk verboden). gaat over in een spits toeloopende re vers. Patronen in de maten 38, 40, 42, 44. MIDDAGJAPON. Succespatroon 1620. Pryi f 0.35. Het eenvoudige afkleedende model bestaat uit een lijfje en tweebaansrok, waarvan het maken zelfs voor beglnne- door B. v. HAGE. „Weet je watte ze naar mijn idee mos ten doen als er dingen in een raad ko men waar de menschen allemaal belang bij hebben? Dan mosten ze de kiezers zelf laten stemmen", betoogde Marius. „Dat hebben" ze geprobeerd ln België, vertelde Jod, nog maar pas geleden ln het stadje Florennes. Daar moesten ze groote werken worden uitgevoerd, wel voor een paar millioen francs en de Het was een stikdonkere, storm achtlge nacht, toen de „Jessle An- rews" op een klip liep. Het schip was oud, het was reddeloos verloren, zelfs de beide sloepen konden het in de kokende zee niet houden. Het eer ste morgenlicht vond twee halfdoode mannen op-het smalle witte strookje strand van een klein rotsenelland. Ze waren gewond, hun kleeren waren ge scheurd, maar toen ze bijkwamen ke ken ze elkaar met woedende blikken aan O'Relll, de lange Ier, kwam met een nijdig gebrom overeind en schreeuwde naar den man, die een eindje van hem af lag: Natuurlijk! Zes brave kerels moesten verdrinken en jij moest gered worden! De onmogelijkste matroos, die lk ooit heb zien rondloopen! Jaap Klein, de jonge Hollander, scheen zich niets van de hatelijke woorden van den ander aan te trekken, hij keek peinzend van de nu weer rustige zee naar de rotsen achter hem en zei toen: Ja, je hebt gelijk, ik geloof ook dat wij de twee eenige overlevenden zijn. We moeten maar zien dat we elkaar goed mogelijk verdragen. Vedragenl De stem van den Ier was schor woede. Jij eigenwijs stuk mensch, je eeuwige zeevaart-boeken! En lessen nemen hé, bij den stuurman. En altijd maar lezen, hé? En op ons neerzien! En nu elkaar verdragen. Op een eiland waar je niets anders te eten kan krij gen dan stinkende vogeleieren en O'Reill hield ineens op. Er kwam een hevige angst in zijn oogen! Vooruit we moeten naar water zoeken! Na een paar uur hadden ze wel hun honger ge stild mét rauwe vogeleieren, maar op 't heele eiland was geen droppel drink water te ontdekken. Den volgenden dag begon de kwelling in al haar hevigheid. O'Relll lag in de schaduw van een paar rotsblokken en keek of er niet een schip voorbij kwam HET BESTELLEN VAN PATRONEN BU het gestellen van patronen steeds opgeven het nummer dat gedrukt staat1 onder de afbeelding en de verlangde maat. De prijs van de patronen staat bij de afbeeldingen aangegeven. Men kan het bedrag overmaken per postwissel, ln postzegels of glreeren op postrekening 13763 aan de redactie van dit blad. Bestellingen van Knippatronen, welke Donderdag niet ln ons bezit zijn, kun nen eerst in de volgende week in behan deling komen. Daar bij dezen patroondienst niet met administratie- en Incassokosten wordt gerekend kunnen alleen patronen gele verd worden na oiitvangst van het daar voor opgegeven bedrag.- LINNEN MANTEL. Succespatroon P. M. 220. Prijs f 0.35 Bij verschillende soorten sport en te vens op het strand zijn linnen mantels onmisbaar. De vele. nieuwe linnen weef sels zijn nagenoeg kreuüelvry, terwyi de mooie naturel shantung ln de zwaarde re uitvoering eveneens een pracht ma teriaal voor deze zomermantels U. Deze mantel heeft opgestikte schouderstuk ken, welke aan de mouwen geknipt zyn Verder kan men een verdeeling van ly- nen waarnemen, die aparte panden iml- teeren, aangezien zy gevormd worden door smalle nervures. Men verkrygt het zelfde effect, terwyi het werken aan- merkeiyk vereenvoudigd wordt. De kraag staat even tegen den hals op en WAT ONS zoo van met ZAL DE MODE BRENGEN? De brei- en haaktechniek hebben wel een zeer hooge vlucht genomen en men heeft menigmaal bewonde ring voor de ervaren werk sters, die de mooie werk stukken aftooveren. Een ryke keuze van materiaal niet alleen wat de Samen stelling, doch tevens wat de kleur betreft, staat ter be schikking. Van de eenvou digste tot de meest uitge breide breisteken en pa tronen ziet men tot een ge heel gevormd, dat Index- daad „af" is. Onlangs za gen wy een paar avondja ponnen, welke van uiterst fyn materiaal gebreid wa ren en de proef met geweven stoffen konden weerstaan. Mantels en' mantelcostu- mes, meestal in blauw of een neutrale kleur ultge- geven menig goed lingen, die over eenige handigheid be schikken, geen bezwaren kan opleveren Aan de taille zyn enkele figuurnaadjes die op den binnenkant gestikt worden en tot niets ujtloopen. Imitatiezakjes in den vorm van kleine overslagjes en gar neering aan hals en mouwen van g* plisseerde zyde, effen of bedrukt. Patronen ln de maten 38, 40, 42, 44. voerd, &>- - geslaagd product van moei zamen arbeid. Inderdaad ls volharding noodig om de duizenden en duizenden steekjes te breien, welke hiervoor noo- keck of er niet een schip voorby kwam Ldig 'zyn. Ook ^et,'"j ^"agt6 de" noo- varen. De zon brandde loodrecht op 't afgewerkte «"derd gDeciale wol eiland, de hemel was strak en molken-dlge^bekwaamhel^. help6nde hand en spant of strUkt men de on derdeden, terwyi het geheel tegen een matige vergoeding in elkander wordt O'Reill wierp hem een blik vol haat I gezet. Rulte" en strepen ^djn^ dessinx toe. voordat hij in een toestand van welke zeer m den loos. Een gedachte kreeg langzamer hand de overhand op alle andere: Wa ter! Drinken! Jaap Klein stond naast hem en keek ook over de zee. modellen van deze handgewerkte Ja ponnen voldoen aan alle eischen, die de mode stelt, zooals de weergegeven mo dellen trouwens aangeven. Men breidt ook vaak een japon in den tricotsteek (rechte en averechte toeren) en werkt hierop bloemen of andere motieven ln afstekende kleuren, terwyi men door het lnrygen van draden, eveneens rui ten en strepen kan vormen. Aardige knoopen en een smalle ceintuur dienen ais garneering. RIJST MET SELDERIJ EN TOMATEN. 300 gram ryst; 2 x zooveel water» zout; 1 bosje seldery; 50 gram boter; 2 uitjes. Ryst herhaaldeUjk wasachen, tot dat het water helder ls en opzetten met kokend water en zout, even doorkoken, pan op asbestplaatje en gas op spaar brander, zoodat de ryst heel zachtjes gaar kookt. Boter smelten en gesnipperd uitje gaar smoren, doch niet laten braden, daarna de gewasschen fyngehakte pe terselie byvoegen en vyf min. meesto- ven, tenslotte even voor het opdienen door de inmiddels gaar gekookte ryst mengen, die opgediend wordt met klei ne gestoofde tomaten. Op 1 Kg. rekent men pl.m. 50 gram boter, die verwarmd wordt en waarin de tomaatjes pl.m. 18 minuten gestoofd worden. Vocht binden en apart opdienen. (Nadruk verDoden>

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1937 | | pagina 5