JO
TARZAN VAN DE APEN
Van Rondom
jTkïnëi^^
Alléén voor Vrouwen
VETPUISTJES
RADOX
j Rechtszaken
VRIJDAG 8 OCTOBER 1837
HET BESTELLEN VAN PATRONEN.
Bij t bestellen van patronen steeds op
geven 't nummer dat gedrukt staat onder
de afbeelding en de verlangde maat.
De prijs van de patronen staat bij de
afbeeldingen aangegeven. Men kan het
bedrag overmaken per postwissel, in
postzegels of gireeren op postrekening
13763 aan de redactie van dit blad.
Bestellingen van knippatronen, welke
Donderdag niet in ons bezit zijn, kun
nen eerst in de volgende week in behan
deling komen.
Daar bij deze patroondienst niet met
administratie- en incassokosten wordt
gerekend, kunnen alleen patronen gele
verd worden na ontvangst van" het daar
voor opgegeven bedrag.
CASAQUÊ-JAPON VOOR GEZETTE
DAMES.
fiüccespatroon VKK 2109. Prijs 35 oent.
evenzeer door gezette als slanke dames
gedragen worden. Men kan verschillend
effen, liefst zwart of donkerDlauwe weef
sels kiezen, zoowel van wol als van zijde.
De taille van deze japon heeft als af
werking van de hals een smaltoeloopende
kraag en klein vestje, waarop men naar
verkiezing een klein houten garnituur
kan dragen. In dit geval vervalt de bloem
Het bovendeel is met senige ingehaalde
ruimte op de rok gestikt, deze kan ech
ter ook verdeeld worden over smalle uit-
naadjes. Het geheel valt, vooral bij
zwaardere figuren, mooier door de ruim
te. De onderrok, die tamelijk nauw is,
wordt gedeeltelijk aan een voermgrok
gestikt, b.v. tot 10 cJVf. over de lijn van
de casaque. Onder- en overrok worden
tegelijk met het bovendeel verbonden.
Van zijnaad tot zijnaad een smalle celn-
Patronen in de maten 464850 en
52.
Verkrijkbaar in alle andere maten voor
90 cent.
JAPON VOOR GEZETTE FIGUREN.
2108. Prijs 35 cent.
japon kan voor ge
kleed zoowel van wollen georgette ge
maakt worden, als van een ingeweven
motiefje of cloqué. Verschillende zijden
weefsels leenen zich eveneens voor dit
model, o.a. mat crêpe.
Heel mooi is 'tornde volant b.v. van
kant te maken. De zeer smal toeloopende
shawlkraag kan men van smalle nervures
voorzien, hetgeen bij kant echter niet
is. De ruimte over de buste wordt
diepe schoudernaden,
fcerwyi ook aan de zynaad, onder de arm,
eenige figuurnaadjes worden gewerkt. De
taillelij n komt 5 a 6 cM. onder de nor
male, waardoor de japon meer r.i^.eedt.
Ruimte der mouwen b'J de i jis afge
werkt met zoom r i' hoofdjei door
de zoom wordt elastiek gehaald. Zes-
baans rok r breede midden- en smalle
r'jbar.ri. ^ccr smalle ceintuur met klei
ne ges#, die bij den zijnaad links komt.
Patronen in de maten 485052 en 54
Bijzondere patronen, gemaakt volgens
opgegeven maten in c.M. voor 90 ct.
MANTELCOSTUMES.
De mantelcostumes in allerlei min of
meer strenge modellen handhaven zich
nog steeds, evenals de vlotte sportieve
ensembles. De laatste hebben veelal in
geperste plooien, stiksels, opgestikte zak
ken en een ceintuur om het middel.
Tweed en andere specifiek Engelsche
weefsels worden hiervoor het meest ver
werkt, terwijl men voor de tailleurs meer
ingeweven smalle strepen aantreft, als
mede effen wollen stoffen en last not
least kleine en grootere ruiten.
De kleine blokruitjes en pied de poule
vinden eveneens veel aftrek. De model
len der rokken zijn zeer eenvoudig, daar
bij niet lang en tamejijk nauw.
Ten einde de onderkant meerdere on
derruimte te geven, werkt men veel met
plooien midden vóór. Diepe Dinnenwaart-
sche plooien worden het meest toegepast,
die op ongeveer 40 c.M. van de zoom af
uitspringen. Ingezette plooien verschaf
fen eveneens de noodlge ruimte, terwijl
men eveneens splitten aan de zijkanten
ziet dragen. Dit laatste hulpmiddel is ze
ker wel het minst mooi, te meer omdat
in dit opzicht vaak overdreven wordt en
men ze nog tot een lengte van 30 cM.
ziet. Veel van net mooie geheel gaat ver
loren door splitten, vooral indien men
dan tevens in de fout vervalt om de rok
ken zeer kort te nemen. Geen enkele
vrouw zal terug verlangen naar de mo
dellen van een jaar of tien terug, toen
nauwe kokertjes, die men met
„rokken" bestempelde, het loo-
pen schier onmogelijk maakten, althans
indien men zich haasten moest ergens
te komen. Het mantelcostume, dat onze
afbeelding weergeeft, zal ongetwijfeld in
de smaak vallen en kan zoowel door
slanke als iets meer gezette dames ge
dragen worden, omdat het manteltje lang
is en tot over de heupen reikt. Sluiting
met drie knoopen, die zich op de onder
kant van de gladde mouw herhalen.
Links een klein ingezet borstzakje. Als
voering wordt crêpe de chine of een
goede kwaliteit kunstzijde gebruikt. De
tweebaans-rok met figuurnaden aan ach
terbaan heeft een gedee'telijk opgestik
te pJoo! in het midden vóór.
GESTOOFDE UIEN HET GEHAKT.
500 gram gehakt, 1 ei, twee eet
lepels gesmolten boter, zout, peper en
noot; 1 eetlepel tomatenpurée, 1 K.G.
uien; 60 gram boter; water, zout, ci
troen, bloem.
Het gehakt wordt met het geklopte el,
de gesnipperde ui, gesmolten boter en
kruiden gekneed en in zes geltike deelen
verdeeld, die tot balletjes worden ge
vormd.
Uien, die gelijk van grootte moeten
zijn worden schoongemaakt en in weinig
water bijna gaar gesmoord, daarna doet
men er de balletjes gehakt bij en stooft
deze nog pl.m. 20 minuten met de uien
mee. Vervolgens schept men gehakt en
uien uit en leak ze op een verwarmden
schaal, maakt we ^saus af met de boter,
sap van citroen en tomatenpurée en
bindt deze met wat bloem, giet ze over
de uien en het gehakt.
Opdienen met rijst.
Een IheeWpd Rados ia ten glas warm wat»
dort woodrieo. Eén b« handeling verwijdert ze.
Bij apothekers en erkende drogisten A (0.90
per pak en f 015 per klein pakje.
LUNCHGERECHT: AARDAPPELEN EN
KAAS.
250 gram. aardappelen (gekookte); 60
gram geraspte parmezaansche kaas; 2
eieren, 2 eetlepels melk; paneermeel;
klontjes boter.
Aardappelen over een rasp wrijven of
door een grove zeef. Boter smelten, ge
klopte eierdooiers, kaas en melk toevoe
gen, eventueel peper, en de aardappelen,
daarna alle ingrediënten goed dooreen
mengen. Wittóft 'tot zeer stijve sneeuw
kloppen en luchtig door het mengsel
scheppen.
Bakvorm of vuurvast schoteltje goed
invetten en met paneermeel bestrooien,
mengsel er in doen, waarna de vorm met
het oog op het rijzen niet meer dan 3 4
gevuld mag zfjn. 30 minuten in de
oven bakken, storten en warm opdienen.
APPELGEBAK.
3/4 K.G. appelen, 3 eetlepels suiker,
3 eetlepels witte wijn (desverkiezend).
kaneel; 100 gram boter, 200 gram zelf
rijzend bakmeel, tikje zout, 5 eetlepels
water, 50 gram lichte basterdsuiker.
Springvorm met boter bestrijken en
met bloem bestrooien. Appelen schillen,
klokhuizen uitsteken met appelboor en
aan zeer dunne plakjes snijden, die men
wegzet met de suiker, kaneel en even
tueel de wijn. Bloem en zout zeven en
met de vingertoppen met de boter ver
mengen, totdat een kruimelige massa
ontstaat, hierbij de suiker en het water
voegen en alles tot een stevige bal kne
den, op met bloem bestrooide plank uit
rollen met bebloemde deegrol en opvou
wen, daarna eenige uren laten rusten en
nogmaals uitrollen. Twee-derde van het
deeg tot een lap uitrollen, die bodem en
gedeelte zijkanten bedekt. Gaatjes met
vork in de bodem prikken. Appels laten
uitdruppelen en op de deeg-laag leggen,
daarna afdekken met overgehouden deeg
lap, waartoe men de opstaande kanten
iets nat maakt met water en de deksel
van deeg hierop drukt. Enkele gaatjes ln
bovenkant prikken, bestrijken met water
en pl.m. 3/4 k 1 uur in middelmatig
warmen oven bakken.
WENKEN.
Zeemleeren handschoenen blijven
zacht, indien men bij het naspoelen een
weinig sla- of olij folie aan het lauwe
water toevoegt. Men verlengt hiermede
trouwens den levensduur, omdat t leer
dan niet afbreekt.
IJ-||U
RECHTBANK TE ROTTERDAM.
Een gevaarlijke uitvinding.
De smid P. H., tilt Zevenhuizen, had
bemerkt, dat men deuken uit buizen kan
verwijderen, wanneer men wat water in
de buis doet en deze aan beide zijden
dichtlaacht. Vervolgens wordt de buisin
het smidsvuur gelegd, zoodat er stoom
gevormd wordt. De plek van de deuk
wordt dan met behulp van een acethy-
1 een vlam verhit. De stoo inspanning in
de buis drukt dan het metaal, dat door
de verhitting week geworden is, naar
buiten.
Op 20 April, toen er bij het ombuigen
van een ijzeren disselboom een deuk ont
staan was, beeft EL deze werkmethode
wederom toegepast. Ongelukkigerwijs is
toen het plaatje ijzer, dat H. op het uit
einde van de buis gelaacht had, er afge
vlogen. Door de plotseling vrijgekomen
krachten is de ijzeren buis vervolgens
door de smidse gevlogen en deze heeft
daarbij M. C. Heemsbergen geraakt, die
op korten afstand aan een werkbank
bezig was. Ernstige schedelbreuk met
heraenverwoesting waren er het gevolg
van geweest en Heemsbergen was zoo
goed als op slag dood.
Nu moest H. wegens het veroorzaken
van dood door achuki terechtstaan. Hij
gaf de feiten toe, doch beweerde niet te
hebben ingezien, dat wat hij deed
uiterst gevaarlijk was. Het was altijd
goed gegaan en verdachte had er zelfs
niet aan gedacht zijn personeel te ver
zoeken liever ds werkplaats uit te gaan,
zoolang hij met die buis bezig was.
De hoofdinspecteur van den arbeid, de
heer G. W. J. van Sierenberg de Boer,
die als deskundige werd gehoord, ver
klaarde. de werkwijze van verdachte bui
tengewoon gevaarlijk te vinden. Er tre
den in de biris spanningen op. die men
niet kan conlroleëren. Nu is door onvol
doende lassching het plaatje van de buis
gevlogen, maar als het gehouden had.
dan zou misschien de buis gescheurd
zijn.
Het O.M. was van oordeel, dat ver
dachte onvoorzichtig was geweest en
daardoor den dood van Heemsbergén op
zijn geweten heeft. Met de bepaling van
de straf vil het OM. er reken'ng mee
houden, dat verdachte gunstig bekend
staat en eischt f 100 boete subs. 50 da
gen hechtenis.
De verdediger heeft er op gewezen,
dat verdachte, die het slachtoffer reeds
van jongsaf kent, door het ongeluk reeds
zwaar wordt getroffen. Nu kan men ach
teraf wel zeggen, dat het onvoorzichtig
is geweest, wat verdachte gedaan heeft,
maar deae noch zijn medewerkers heb
ben het gevaar er van ingezien en er is
nooit Iemand geweest, die verdachte ge
waarschuwd heeft. Pleiter hoopt, dat de
rechtbank met al deze factoren rekening
zal houden bij het opleggen van de straf.
Uitspraak 18 October.
Aanval op een tolgaarder.
De koopman J. v. d. K., uit Rotterdam
ls op 28 April met zijn auto van Rotter
dam naar Amersfoort gereden en hij
moest op zijn weg de tol,, even voorbij
Gouda passeeren. In plaats van den tol
gaarder het hem toekomende tolgeld te
geven, had v. d. K. hem op een paar
opstoppers getracteerd. Verdachte ont
kende echter het ten laste gelegde.
De tolgaarder verklaarde, pat. hij mid
den' op de weg stond, toen de auto van
verdachte naderde. De tolboom was hal/
gesloten, doch op het zien van de auto
van verdachte, die vaart minderde, had
getuige den tolboom geheel open ge
daan. Van de vrije weg had verdachts
toen gebruik gemaakt om plotseling rol
gas te geven, maar hij had buiten den
tolgaarder gerekend, die op de treeplank
wist te springen en door het geopende
portierraampje het stuurraad van de
auto wist te grijpen. Door daaraan te
draaien, noodzaakte getu.ge verdachte
de auto te doen stoppen in de berm van
de weg. Op de toezegging van verdach
te, dat hij zou betalen, was getuige van
de treeplank gestapt, doch in plaats van
geld had hij, toen het portier geopend
werd, een slag tegen het hoofd gekre
gen.
Verdachte ontkende dit ten stelligste
Het was waar, dat hij getracht had zon
der betaling de tol te passeeren, maar
toen dat niet gelukte, was hij volkomen
bereid geweest, zonder verdere tegen-
stribbelingen het verschuldigde te beta
len. Doordat verdachte echter zoo
krachtig moest remmen, was getuige met
het hoofd tegen het portierraampje ge
slagen en ten onrechte beschuldigt htj
verdachte er nu van hem geslagen te
hebben.
Er werd in deae zaak nog een agent
van een levensverzekeringsmaatschap
pij gehoord, die toevallig was voorbijge
komentoen de auto van verdachte h»
den berm van df*n weg stond. De mis
handeling moet toen al hebben plaats
gehad, want getuige weet daar niets
van, maar getuige Swager heeft hem er
dadelijk van verteld en hem gevraagd
de veldwachter van Reeuwljk te willen
waarschuwen. Dat heeft getuige toen
gedaan.
Aangezien de getuige W de Jong niet
verschenen is en het O.M er prijs op
stelt, dat deze alsnog gehoord wordt,
wordt op dleAs verzoek de verdere be
handeling aangehouden tot 18 October.
Wegens dierenmishandeling
veroordeeld.
In hooger beroep heeft de rechtbank
uitspraak gedaan in de zaak van den
koopman C. van V. te Gouda, die op een
fiets een kalf had vervoerd, dat gepakt
was in een zak en een mand, welk ver
voer kwellend en pijnlijk was geweest
De kantonrechter had verdachte ontsla
gen van rechtsvervolging, omdat hem
door een abuis ten laste was gelegd, dat
het vervoer noodcloos was geweest, ter
wijl bedoeld was te zeggen, dat de wijze
waarop vervoerd werd noodeloos kwel
lend was. De rechtbank .vernietigde het
vonnis van den kantonrechter, waarte
gen het O.M. in appèl was gekomen, en
opnieuw rechtdoende veroordeelde zij
verdachte tot f 2 boete subs. 1 daghech-
nis.
UITSPRAKEN.
De Rotterdamsche Rechtbank deed
uitspraak in de *aak tegen G. van D„
lofl-werkman te Rotterdam, wegens dief
stal van benzine te Moercapelle en van
een damesrijwiel te Zevenhuizen en ver
oordeelde hem tot vier maanden gevan
genisstraf voorwaardelijk met drie Jaar
proeftijd
Voorts besliste de rechtbank in twee
appèlzaken van N. S„ visscher te Móor-
dreoht, wegens overtreding van de Vis-
scherijwet.
De rechtbank heeft de vonnissen be
vestigd, doch de straffen gewijzigd in
f 25 boete subs. 5 dagen hechtenis mei
verbeurdverklaring van de zegen en f 21
boete subs. 5 dagen hechtenis.
■SF"
DOOR EDOAR RICE BURROUGHS
46. Jane had het gevoel, dat zij als een
gevangene werd weggevoerd. Wanhopig
vocht zij, maar de sterke armen van Tar-
zan hielden haar nog steviger vast. Eens
keek hij ln haar oogen en glimlachte.
Het gezicht boven het hare was van bui
tengewone schoonheid. Plotseling klom
hij in de boomen en hoog boven de aar
de legde hij vele mijlen met baar aL
éindelijk kwamen zij op de plaats van
bestemming. Met zijn sterke armen zet
te Tarzan haar zachtjes pp het groene
mos. ze keek naar zijn mooie figuur, de
lijnen van zijn hoofd en breede schou
ders. Ze begreep, dat zijn bedoeling niet
slecht of wreed kon zijn. Met een kreet
sprong Tarzan in de boomen en ver
dween. Had hij haar nu allee» in de
jungle achtergelaten? Zij hoorde een rit
selend geluid, daar stond Tarzan weer,
zijn armen vol heerlijke, rijpe vruchten.
Hij streek over haar haar en trachtte
het haar gemakkelijk te maken. De uren,
die nu volgen, brachten haar dichter
bij dat vreemde, wilde wezen. Zij was
verwonderd en daarna lachte zij
eon stille lach. Zij wees Tarzan op het
,^döel. Zwijgend aten zij samen. Hij
maakte daarna een kleine Lat van tak
ken en bladeren en deed daarna het
eenige, wat hij kon doen om Jane gerust
te stellen, hij gaf haar zijn mes en
verzocht haar met gebaren te gaan sla
pen. Zij ging de hut binnen, ter v.1 Tar
zan zich voor de ingang uitstrekte.
0
VIERDE BLAD.
NUTWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT SchoonhoTcnschc Courant
VRIJDAG 8 OCTOBER 1937
door JAN KUKUIT.
Tante bezoekt Groot-Ammers
en wandelt met een onbeken
de. Teun geeft Jod een
adres in Hoornaar voor een
.Jan," zei Teun, toen ik even was op
gestaan van mijn plaats bij het raam,
„ik heb mijn stoel gerolen met de Jou
we, want ik wil wel eens uitkijken of
Betje er nog niet aankomt. Ze blijft rij
kelijk lang weg, vind ik."
„Ben je ongerust dat ze ontvoerd zal
worden?"
„Wat dat betreft zal je me niet hooren
zuchten, 't Is meer dat ik een kommetje
thee wil hebben."
t Is een heel eindje heen en weer
naar Groot-Ammers en een plaatje bij
haar vriendin."
„Daar heb je d'r en ze ziet er niet naar
uit of ze ontvoerd geweest is."
Tante kwam vroolijk binnen en ver
telde dat ze een heerlijke wandeling had
gemaakt en dat ze in Groot-Ammers veel
nieuwe dingen had gezien."
„Ik ben er nu in een jaar of wat niet
geweest en Klasien heeft me alles laten
zien. Daar is heel wat bijgekomen, sinds
ik er was. Ze hebben daar een buurt, die
heet de Uitbreiding, nou, dat is t ook;
allemaal mooie huisjes, waarvan Je zou
eeggen dat ze elke dag opgepoetst wor
den. Maar daar staat een schuur tus-
schen en dat vind De Jammer voor t ge
zicht."
,Js t zoo'n leettfke schuur?" vroeg ft
belangstellend.
„Och, niet veel leelljker dan een an
dere, maar hij staat daar zoo raar tuo-
schen al die nette huisjes. En Klasien
vertelde me dat er nu weer een nieuw
plan ln de maak ls ovor nog een uitbrei
ding. Ik heb haar gezegd dat ze WJ een
nieuwe uitbreiding ook geen varkens
moeten toelaten."
„Varkens," riep Ik verbaasd, Jta zoo'n
keurige omgeving? Dat ls uit de oude
tijd, toen de varkens door de straten
liepen."
„Neen, zoo erg to 1 daar niet. Je mot
goed begrijpen dat er naast de Uitbrei
ding een stuk land Mgt met een sloot er
tusschen en op dat land wandelen de
krulstaarten."
„Dat geeft toch zeker niks," verdedig
de Teun. „Wie zou er geen plezier ln heb
ben om op een andere wel die aardige
spek fabrikanten te zien k>open met de
gedachte dat ze bezig zijn karbonaden
voor hem te maken."
„Neen, het schijnt wel zoo te zijn."
vervolgde tante, „want er zal daar vlak
bij die varkens een nieuw huis komen,
dat al aanbesteed ls ook. Een nieuwe
school zou er ook komen op die Uitbrei
ding, maar hoever t daarmee ls wist
Klasien me niet te zeggen
„Ze motten daar ln Groot-Ammers me-
rakels goed ln d'r lui losse dubbeltjes
zitten," veronderstelde Teun.
„Dat weet lk niet, daar bemoei lk me
niet mee, dat moet daar de raad maar
uitzoeken. Er stond ook een heistelling
voor het bouwen van een garage voor de
brandspuiten, maar Klasien zei, dèt het
werk niet opschoot. Ik heb 1 niet precies
begrepen, omdat zij t zelf ook niet pre
cies wist en t ook niet precies kon ver
tellen."
„Dan haperde er nogal wat aan de pre-
ciesigheid," meende Teun.
„Ik heb er van begrepen dat er inge
schreven zou moeten worden op een tee-
kening en dat de raad er erg voor was
om dat werk aan een Ingezetene op te
dragen en toen er ingeschreven was en
de prijzen gepubliceerd waren, zei een
van de Inschrijvers, dat le z'n eigen ver
gist had en dat zijn prijs f 100 lager
moest zijn. Toen hij zijn berekening met
f 100 had verlaagd was hij natuurlijk
beneden de andere en
„Kreeg hij dat karwei, Bet?" vroeg
Teun.
„Dat weet ik nou net niet. Klasien
wist t ook niet, want het schijnt dat die
zaak nog in onderzoek is."
„Ze maggen dien inschrijver toch ze
ker het karwei niet geven," meende
Teun, „want dan zou t een gemakkelijk
ding zijn om altijd alles toegewezen te
krijgen. Dan ga je maar heen en je
schrijft maar raak in, maar als dan de
brleffies bennen opengemaakt, dan kom Je
ijskoud te voorschijn en je zegt: meneer
lk ben stik abuis geweest en dan noem
je een bedrag dat net precies een gulden
of wat minder is dan de laagste inschrij
ver en Je gaat met elk werkje strijken."
„O, daar heb Je Jod," riep tante. „Jon
gen, ik heb goed nieuws voor je
-Heb 5e een Siap-itje zoor hem gewa
den? Burgemeester van een dorp dat ze
nog motten bouwen of zoo wat?" infor
meerde Teun.
„Laat 'm maar praten, Jod," troostte
tante, ze luisteren toch naar jou, hoor.
Nu heb je pas geklaagd over i die Lopl-
kerwetering en nou zal er de volgende
week al een onderzoek worden g edaan
door de provincie. En je hebt ook pas
gezegd dat in de dorpen de indeeling in
wijken eens veranderd moest worden en
dat ze de straten namen met bordjes
moeten geven en direct gaan ze dat ln
Alblasserdam doen. Weet je wat je doen
moet, Jod, klaag nu ook eens over die
weg bij Krimpen a d. Lek. Daar had een
man 't over met wie ik een eind ben
meegewandeld onder weg."
„Maar tante," vermaande De, „wat hoor
ik nu? Gaat U zoo maar met vreemde
mannen langs d$ dijk wandelen. Pas toch
op, tantetje en denk aan de oude spreuk:
Der maagden eer
Is bijster teer
Er zijn ln sommige dorpen van die venij
nige geesten die, ook al hebben ze maar
vermoeden van 't een of ander, bij voor
keur een liefdeshistorie, daaraan op een
geniepige wijze openbaarheid aan geven.
Altijd zoo, dat de laffe dader veilig bui
ten schot blijft. Ik hoor dikwijls genoeg
zulke verhalen, maar ze zijn niet geschikt
voor mijn rubriek. Dus daarom, tante,
denk daaraan en wandel niet met onbe
kende manspersonen."
„t Was anders een heel nette man en
hij zei dat er in Krimpen een weg was
die heette Weg A en hij moest eigenlijk
heeten weg B
„Neen, tantetje, dat heeft die nette
persoon niet gezegd. U haalt de twee
dingen die Jod voor het forum heeft ge
bracht door elkaar. A en B. zijn geen
namen van wegen, maar er wordt mee
aangeduid of een weg voor alle verkeer
geschikt is of niet. In Krimpen hebben
se de pas aangelegde Tlendweg tot een
A weg gemaakt, terwijl die nauwelijks
voor B goed is. Maar ln Krimpen houden
■e erg van A wegen, een soort van hoog
moed. De Breekade daar is ook al be
vorderd tot A weg, maar t is nog niet
lang geleden dat een begrafenis niet
over die A weg kon rijden en een andere
weg moest kiezen, t Gekste is dat er geen
A weg is die in verbinding staat met de
Tlendweg, zoodat niemand weet hoe
vrachten, die niet over B wegen mogen
rijden, op de Tlendweg moeten komen."
„Da's nog niks bij wat er ln Hoornaar
gebeurt," vertelde Teun. „Da's daar een
zaakie voor Jou, avekaafc," vervolgde hij
tegen Jod. „Je kunt daar een proces ma
ken dat wel 40 Jaar kan duren. In Hoor
naar daar heeft meneer De Klerk een
stukkle grond verkocht aan Iemand uit
Brandwijk om er een huisje op te bou
wen, maar de acte heb die Brandwijker
nog niet in zijn brandkast liggen. Een
stukkle van dat perceel hoort namelijk
aan de gemeente Hoornaar. De kooper,
dat ls een meneer Van Klelj, zegt na
tuurlijk: „Ik heb de grond gekocht en
lk ga bouwen." Maar de notaris zegt te
gen de Klerk: „Je kunt niet verkoopen
wat niet van Jou is." Toen zijn de koo
per en de ver kooper bij het gemeentebe
stuur geweest, maar toen ze een paar
uur hadden gepraat, waren ze nog net
precies zoover als toen ze de stoep op
kwamen. Die uit Brandwijk wil er spoed
achter zetten, want hij had gedacht, dat
zijn huls in Hoornaar op 1 November
klaar zou zijn. Op 1 November van welk
Jaar, mag ie nou wel vragen. Afijn, hij
mot op 1 November uit zijn huis in
Brandwijk, waar de eigenaar zelf ln komt
wonen en dan mot je zorgen. Jod. dat Je
bil hem staat als hij brieschend naar
Hoornaar komt stoom en. waar ze best
een jaar of wat kunnen heen en weer
praten over dat stukkle grond."
ONVERWACHTE GASTEN
door
TH. JURGENS.
Mevrouw Bosman was een uitstekende
hulsvrouw en iedere gast werd dpor haar
steeds met groote gastvrijheid ontvan
gen en onthaald. Alleen 's Zaterdags
hield mevrouw Bosman er niet van om
gasten te krijgen, want dan kookte ze
zoo gemakkelijk mogelijk, meestal maar
één gerecht, omdat het toch al zoo'n
drukke dag was. Daarom was mevrouw
Bosman dan ook heelemaal niet aange
naam verrast, toen haar man op eeq
Zaterdagmiddag uit de stad terugkwam
en uit zijn auto drie echt^anqu
Nadat meneer Bosman zijn verklaring een klein kwartier, dan kon de dokter
had gegeven het was mr. de Jager I er zijn. In haar angst vroeg ze of iemand
met zijn vrouw, die hij onverwacht; ont- misschien zin had in warme melk. Haar
moet had en die anderen waren logées 1 man staarde haar aan als of hij haar
van de De Jagers en die
had hij maar meteen
mee uitgenood:gd be
groette mevrouw Bos
man haar gasten harte
lijk, maar pijnigde zich
in tusschen met de ge
dachte hoe zij zoo gauw
een diner voor acht per
sonen klaar moest krij
gen.
Ze aten rijst met ha-
ché en dat smaakt wer
kelijk voortreffelijk, maar
dat kan je nu eenmaal
niet aan gasten voorzet
ten. Dan de weck maar
aangesproken, want ze
woonden veel te ver bui
ten de stad om 't meis
je nog inkoopen te laten
doen. Gelukkig stond
er nog een pot met in
gemaakt vleesch en verscheidene fles-
schen met groenten en vruchten waren
ook voor het gebruik gereed. Mevrouw
Bosman excuseerde zich, verdween in de
keuken en begon ijlings haar voorberei
dingen te treffen. Dina, kijk Jij nu
eens, vind jij ook niet. dat het vleesch
een beetje e genaardig van kleur is?
vroeg ze aan het dienstmeisje, toen ze
het ingemaakte vleesch te voorschijn
had gehaald.
Nou, mevrouw, het is wel een beetje
anders dan het versche vleesch, maar
dat heb Je geloof ik altijd als het inge
maakt ls, zei Dina.
Zou het wei goed zijn? en mébrouw
rook al eens, proefde een heel klein ve
zeltje en keek weifelend naar t vleesch-
Toen besloot ze: We zullen het de
hond eerst laten proeven. Bruno heeft
zoo'n fijne neus, die eet heusch niet
iets wat bedorven is. Als Bruno het op
eet. dan kunnen wij het ook veilig eten.
Bruno at zonder zich te bedenken al
wat hem werd geboden en bedelde kwis
pelend met zijn staart om meer. Het
vleesch was dus goed bevonden. M
Een klein uurtje later verzocht me
vrouw Bosman de gasten aan tafel. De
dames en heeren prezen om strijd de ta
lenten van de gastvrouw, het was wer
kelijk niet te gelooven, zoo'n diner als Je
maar onverwachts zes menschen erbij
kreeg en meneer Bosman straalde van
trots over zijn gade.
Juist was men bezig aan de pereneom-
póte, toen Dirta ongeroepen de kamer
binnenkwam, met een vuurrood gezicht
haar mevrouw iets in het oor fluisterde
en verlegen' bleef wachten wat deae zou
zeggen. Mevrouw Bosman dacht, dat de
grond onder haar wegzonk, de kamer
draalde voor haar oogen, haar hart
stond "n oogenblik stil. Had ze het goed
verstaan? Dma had gezegd: Het vleesch
ls niet goed, mevrouw, ik heb Bruno
dood in den tuin gevonden. Maar zebe-
heerschte zich bewonderenswaardig. Met
een verontschuldigend woord stond ze
open ging met Dina mee naar de keu
ken.
Haar knieën knikten toen ze langzaam
naar de deur liep. In de gang leunde ze
een oogenblik tegen de muur en snikte
haast tegen haar gedienstige: Wat
moeten we beginnen! Allemaal vergif
tigd. Er moet dadelijk een dokter ko
men 1
Mevrouw Bosman belde zelf den huls-
arts op, maar dokter Kramer was niet
thuis, al een uur met de auto weg en
het kon nog wel een poos duren eer hl]
terug was. Dan dokter Bertels maar. Ja,
die was thuis. Over een half uurtje zou
hij bij haar zijn en onmiddellijk hen
allen den maag uitpompen. Mevrouw
moest maar zorgen, dat de gasten rus
tig bleven zitten in de eetkamer, 't zou
vast nog niet te laat zijn, maar t eeni
ge wat voorioopig gedaan kon worden,
was zoo rustig mogelijk blijven. Mocht
Iemand dadelijk al last krijgen, dan
moest ze hem maar lauwe melk geven.
Eenigszins gerustgesteld kwam me
vrouw Bosman in de kamer terug. Maar
nauwelijks was de perencompóte, die 't
dessert had gevormd, verorberd, of haar
man stelde voor: Laten we day de ta
fel opheffen, we kunnen dan eens even
ln de tuin kijken en intusschen laat JU
de koffie in de voorkamer brengen, hé
Ada?
Meneer Bosman was hoogst verbaasd
toen zijn vrouw zei, dat se toch best nog
wat konden blijven zitten, ze hadden *t
Immers zoó gezellig aan tafel, waarom
zouden ze direct al opstaan. Het werd
bepaald wat pijnlijk voor de gasten,
want meneer Bosman bleef erbij dat de
tafel opgeheven moest worden en zelf
vonden ze het ook eenigszins vreemd,
om aan een leege tafel te blijven zitten.
Maar daar meneer Bosman geen scènes
wenschte, stelde hij voor, dat dan de
koffie maar hier aan tafel zou worden
geserveerd. Een oogenblik wist mevrouw
Bosman niet wat ze daarvan sou zeg
gen Had de dokter iets gezegd van kof
fie? Nee, maar ze meende zich wel
herinneren, dat koffie op zichzelf alver
gif was. Dat kon dus nooit goed zijn.
HU ooeao Hneen am kJö*. Nfig
te
nog nooit eerder gezien had. Had ze plot
seling een geestelijke afwijk.ng gekre
gen?
Toen sprong hij op: Ja, maar Ada,
nou wordt het toch te gek!
Bezwerend hief zij de handen op. Met
moeite glimlachte ze en keek de kring
rond. Wilt u mij allemaal het plezier
doen om rustig te blijven zitten? Ik zal
de koffie bestellen. Maar lk kan u niet
zoo ineens een verklaring geven, over
tien minuten zult u het wetenWij doen
hier buiten «1 eens meer ongewone din
gen, trachtt^* te schertsen.
De gasten keken elkaar aan en dach
ten ieder voor zich of ze hier in een ze
nuwinrichting waren terecht gekomen.
Het werd benauwend stil in de kamer en
in die stilte klonk plotseling het geluld
van een auto die voor het huis stopte.
Wie komt daar nu weer? vroeg
meneer Bosman, die alles geheimzinnig
begon te vinden.
Ik kom zoo terug, blijf nog even
zitten! riep mevrouw Bosman en vloog
de kamer uit. De dokter verklaarde in
de gang, dat hij zelf de gasten wel zou
vertellen wat er gebeurd was en dat hij
dadelijk zou beginnen met het uitpom
pen van de magen. In jie eetkamer ont
stond een soort paniek toen de dokter
het bericht had meegedeeld. En van de
dames viel flauw, de anderen begonnen
te hullen, maar dokter Bertels stelde
gauw orde op zaken. De dames zouden
het eerst onder behandeling worden ge
nomen, de oude mevrouw de Jager kwam
het eerst aan de beurt. Toen de gasten
leeggepompt waren de dokter Juist
met de gastvrouw wilde beginnen, hoor
de men bulten weer een auto.
Even later stond dokter Kramer ln de
kamar. Met een paar woorden vertelde
zijn collega, wat er aan de hand was.
Zoo, zei de nieuw-aangekomene, dan
kom ft als geroepen om te helpen. Is
anders louter toeval dat lk hier aan
kom, want ik kwam alleen om een be
kentenis af te leggen.
Een bekentenis? vroeg mevrouw
Bosman verwonderd. Ja, mevrouw het
spijt mij verschrikkelijk, maar vanmid
dag werd ik bij een spoedgeval geroepen
en toen ik hier met een vaart langsreed
heb ik die hond van u overreden. Hij
was dadelijk dood, maar ik had geen tijd
om naar u toe te gaan, dus heb ik hem
eenvoudig over de heg gegooid. Mis
schien heeft u hem nog niet eens ge
vonden
Hij werd onderbroken door een dave
rende lach van zijn collega, terwijl me
vrouw Bosman op de divan zakte en in
snikken uitbarstte.
Mr. de Jager en zijn familie zijrt nooit
meer bij de Bosmans gaan dineeren.
(Nadruk verboden);
DRIE NEDERLANDERS TE BRUSSEL
GEARRESTEERD.
Verdacht van autodiefstal.
Dezer dagen werd bericht, dat 3 Ne
derlanders, de gebroeders V„ uit Rotter
dam en de kelner C. R., te Den Haag, in
de Belgische hoofdstad het slachtoffer
waren geworden van diefstal van een
door hen in de Maasstad gehuurde auto.
Zij zouden van deze ontvreemding bij de
politie te Brussel aangifte hebben ge
daan. die er korten tijd later in slaagde
de auto op te sporen en den vermeen
den dief, den Duitscher R„ aan te hou
den. De Haf«sche politie vermoedde dat
de diefstal in scène was gezet met het
doel een verzekeringsmaatschappij op te
lichten. Deze meening zou men later
weer hebben laten varen en de drie Ne
derlanders, die door de Brusselsche po
litie in arrest werden gesteld, zouden
weer op vrije voeten zijn gesteld. Thans
ls echter het volgende gebleken:
Zaterdagmiddag vervoegden zich bij
den Rotterdamscben garagehouder Am.
J. Strucker in de van Speykstraat twee
dia een auiq wU4* frureft Uet
I was de kelner C R uit de residentie en
j zekere V., in de Maasstad woonachtig.
1 De heer S. w:lde het tweetal wel een
Ford verhuren en vereischte daarvoor
de gebruikelijke waarborgsom van f 25.
Aldus geschiedde.
I Onderweg naar Brussel zijn vermoe-
delijk twee andere personen ingestapt,
n.l. een broer ran V. en een Duitschei
R. Deze laatsten nu zouden den wagen
aan den man trachten be brengen. Dit
werd gedaan met het oogmerk, dat, In
dien het bedrog ontdekt zou worden, de
feitelijke huurders konden verklaren,
dat zij van .den diefstal niets afwfsten
en alleen V en R. de schuldigen waren.
Men steldp rich in de Belgische hoofd
stad in verbinding met een garagehou
der. De auto werd te koop aangeboden
voor een buitengewoon laag bedrag. V
legimiteerde zich met een bewijs van
Nederlanderschap, dat later verval'cht
bleek te ziln. R. toonde zijn geldige Dult-
schen pas.
De garagehouder vond het raadzaam
zich met de politie in verbinding te stel
len. die tot de arrestatie van het viertal
kon overgaan. De auto werd ln beslag
genomen.
De gearresteerden zijn smokkelaars
van beroep. In samenwerking met de
Rotterdamsche recherche zal worden na
gegaan in hoeverre het viertal ook bij
andere diefstallen is betrokken.
GEMARTELD DOOR HOOFDPIJNEN.
Nu altijd even fit.
„Ik werd gemarteld door hoofdpijnen;
dikwijls werd ik er zelfs duizelig van. Na
een serieuze proef met Kruschen Salts
werd ik echter een ander mensch. De
hoofdpijnen en duizeligheid verdwenen.
Ik ben nu 58 jaar en voel me altijd even
fit, vervuld van energie, die me het le
ven tot een plezier maakt". G. F. te C.
Hoofdpijnen beginnen meestal wan
neer Uw afvoerorganen onvoldoende
werken en zoodoende Uw organisme niet
vrij houden van afvalstoffen. De zes zou
ten ln Kruschen Salts zorgen voor een
geregelde, gezonde werking Uwer inwen
dige organen, waardoor U spoedig vrij
zult zijn van hoofdpijnen, vermoeidheid
en allerlei kwaaltjes, ontstaan door on
zuiver bloed. Kruschen Salts is verkrijg
baar bij alle apothekers en erkende dro
gisten a 0.40, 0.75 en 1.60 per fla
con. Let op, dat op het etiket op de
flesch, zoowel als op de buitenverpak
king de naam Rowntree Handels MIJ.,
A'dam voorkomt. (Adv.).
ARMOEDE IN YOEGO SLA VIE.
Ongelooflijke (Bande.
De correspondent van de N. R. Ct. ts
Boedapest (Yoegoe Slavië) ontleent aan
een conservatief blad onder hoofdredactie
van graaf Andras Bethlem, een zoon van
den ood-minister-president, het volgen
de:
In Klspest (een van de voorsteden van
Boedapest), is een wijk, die door de be
woners „het wetland van de ter dood
veroordeelden" genoemd wordt. In to
taal wonen hi^er elf families 46 men
schen sedert Maart onder de bloote
hemel in de meest ongelooflijke ellende.
Men ziet er niets als ingevallen, bleeke
gezichten, doffe, levenlooze oogen. Dit
„dorp" onderscheidt" zich van ieder an
der in de eerste plaats daardoor, dat er
geen hulzen zijn. Waar de menschen
dan wel wonen? In krotten ter hoogte
van een meter uit vodden, papier en tn
enkele gevallen, planken gemaakt. Zoo'n
„huis" ls anderhalve meter breed en twee
meter lang en gemiddeld wonen daar zes
personen in.
Van de 46 Inwoners zijn 26 kinderen,
onder wie 14 schoolplichtige, echter kun
nen daarvan maar vijf naar school gaan,
omdat de anderen geen kleeren en geen
schoenen hebben.
De ongelukkigste van het heele dorp is
Miklós Krausz. die niet eens, zooals de
anderen, een hok heeft, maar onder de
bloote hemel slaapt. Ik kan hullen, zoo
vertelt hij, als ik er aan denk, lat ik
een paar maanden geleden bij de vuilnis
belt nog een heerlijk, uit hout gebouwd
huis had, dat van boven een dak uit
wasllnnen had. maar dat hebben ze op
bevel van de stad afgebroken. Mijn hart
breekt als ik er aan terugdenk, dat was
een heerlijk huis, daar op de vuilnisbelt.
De gezinnen van het ..dorp" leven in
doorsnee van 7 cent per dag Middageten
krijgen zij af en toe in de volksgaarkeu
ken. de andere dagen leven zij van aard
appelen Het rijkste gezin is de familiG
Schnecker me haar vier kinderen, die
drie kussens, een matras en twee dek
bedden hebben.
Het ergste is, dat er nergens water ia
Tot onlangs haalden ze dat in kruiken
van het kerkhof, maar de doodgravers
hebben hun dat thans verboden, zoodat
ze tegenwoordig kilometers lang moeten
loopen, om water te halen.
Eens per maand sturen zij een depu
tatie van twee of drie man naar het stad
huis. om te vragen of men nief knn hel
pen. maar tot dusverre altijd zonder re-
stultaat. Tenslotte ging men maar nieè
meer naa.r_ fft-a/ihniA,