JO TARZAN VAN DE APEN Van Rondom jTkïnëi^^ Alléén voor Vrouwen VETPUISTJES RADOX j Rechtszaken VRIJDAG 8 OCTOBER 1837 HET BESTELLEN VAN PATRONEN. Bij t bestellen van patronen steeds op geven 't nummer dat gedrukt staat onder de afbeelding en de verlangde maat. De prijs van de patronen staat bij de afbeeldingen aangegeven. Men kan het bedrag overmaken per postwissel, in postzegels of gireeren op postrekening 13763 aan de redactie van dit blad. Bestellingen van knippatronen, welke Donderdag niet in ons bezit zijn, kun nen eerst in de volgende week in behan deling komen. Daar bij deze patroondienst niet met administratie- en incassokosten wordt gerekend, kunnen alleen patronen gele verd worden na ontvangst van" het daar voor opgegeven bedrag. CASAQUÊ-JAPON VOOR GEZETTE DAMES. fiüccespatroon VKK 2109. Prijs 35 oent. evenzeer door gezette als slanke dames gedragen worden. Men kan verschillend effen, liefst zwart of donkerDlauwe weef sels kiezen, zoowel van wol als van zijde. De taille van deze japon heeft als af werking van de hals een smaltoeloopende kraag en klein vestje, waarop men naar verkiezing een klein houten garnituur kan dragen. In dit geval vervalt de bloem Het bovendeel is met senige ingehaalde ruimte op de rok gestikt, deze kan ech ter ook verdeeld worden over smalle uit- naadjes. Het geheel valt, vooral bij zwaardere figuren, mooier door de ruim te. De onderrok, die tamelijk nauw is, wordt gedeeltelijk aan een voermgrok gestikt, b.v. tot 10 cJVf. over de lijn van de casaque. Onder- en overrok worden tegelijk met het bovendeel verbonden. Van zijnaad tot zijnaad een smalle celn- Patronen in de maten 464850 en 52. Verkrijkbaar in alle andere maten voor 90 cent. JAPON VOOR GEZETTE FIGUREN. 2108. Prijs 35 cent. japon kan voor ge kleed zoowel van wollen georgette ge maakt worden, als van een ingeweven motiefje of cloqué. Verschillende zijden weefsels leenen zich eveneens voor dit model, o.a. mat crêpe. Heel mooi is 'tornde volant b.v. van kant te maken. De zeer smal toeloopende shawlkraag kan men van smalle nervures voorzien, hetgeen bij kant echter niet is. De ruimte over de buste wordt diepe schoudernaden, fcerwyi ook aan de zynaad, onder de arm, eenige figuurnaadjes worden gewerkt. De taillelij n komt 5 a 6 cM. onder de nor male, waardoor de japon meer r.i^.eedt. Ruimte der mouwen b'J de i jis afge werkt met zoom r i' hoofdjei door de zoom wordt elastiek gehaald. Zes- baans rok r breede midden- en smalle r'jbar.ri. ^ccr smalle ceintuur met klei ne ges#, die bij den zijnaad links komt. Patronen in de maten 485052 en 54 Bijzondere patronen, gemaakt volgens opgegeven maten in c.M. voor 90 ct. MANTELCOSTUMES. De mantelcostumes in allerlei min of meer strenge modellen handhaven zich nog steeds, evenals de vlotte sportieve ensembles. De laatste hebben veelal in geperste plooien, stiksels, opgestikte zak ken en een ceintuur om het middel. Tweed en andere specifiek Engelsche weefsels worden hiervoor het meest ver werkt, terwijl men voor de tailleurs meer ingeweven smalle strepen aantreft, als mede effen wollen stoffen en last not least kleine en grootere ruiten. De kleine blokruitjes en pied de poule vinden eveneens veel aftrek. De model len der rokken zijn zeer eenvoudig, daar bij niet lang en tamejijk nauw. Ten einde de onderkant meerdere on derruimte te geven, werkt men veel met plooien midden vóór. Diepe Dinnenwaart- sche plooien worden het meest toegepast, die op ongeveer 40 c.M. van de zoom af uitspringen. Ingezette plooien verschaf fen eveneens de noodlge ruimte, terwijl men eveneens splitten aan de zijkanten ziet dragen. Dit laatste hulpmiddel is ze ker wel het minst mooi, te meer omdat in dit opzicht vaak overdreven wordt en men ze nog tot een lengte van 30 cM. ziet. Veel van net mooie geheel gaat ver loren door splitten, vooral indien men dan tevens in de fout vervalt om de rok ken zeer kort te nemen. Geen enkele vrouw zal terug verlangen naar de mo dellen van een jaar of tien terug, toen nauwe kokertjes, die men met „rokken" bestempelde, het loo- pen schier onmogelijk maakten, althans indien men zich haasten moest ergens te komen. Het mantelcostume, dat onze afbeelding weergeeft, zal ongetwijfeld in de smaak vallen en kan zoowel door slanke als iets meer gezette dames ge dragen worden, omdat het manteltje lang is en tot over de heupen reikt. Sluiting met drie knoopen, die zich op de onder kant van de gladde mouw herhalen. Links een klein ingezet borstzakje. Als voering wordt crêpe de chine of een goede kwaliteit kunstzijde gebruikt. De tweebaans-rok met figuurnaden aan ach terbaan heeft een gedee'telijk opgestik te pJoo! in het midden vóór. GESTOOFDE UIEN HET GEHAKT. 500 gram gehakt, 1 ei, twee eet lepels gesmolten boter, zout, peper en noot; 1 eetlepel tomatenpurée, 1 K.G. uien; 60 gram boter; water, zout, ci troen, bloem. Het gehakt wordt met het geklopte el, de gesnipperde ui, gesmolten boter en kruiden gekneed en in zes geltike deelen verdeeld, die tot balletjes worden ge vormd. Uien, die gelijk van grootte moeten zijn worden schoongemaakt en in weinig water bijna gaar gesmoord, daarna doet men er de balletjes gehakt bij en stooft deze nog pl.m. 20 minuten met de uien mee. Vervolgens schept men gehakt en uien uit en leak ze op een verwarmden schaal, maakt we ^saus af met de boter, sap van citroen en tomatenpurée en bindt deze met wat bloem, giet ze over de uien en het gehakt. Opdienen met rijst. Een IheeWpd Rados ia ten glas warm wat» dort woodrieo. Eén b« handeling verwijdert ze. Bij apothekers en erkende drogisten A (0.90 per pak en f 015 per klein pakje. LUNCHGERECHT: AARDAPPELEN EN KAAS. 250 gram. aardappelen (gekookte); 60 gram geraspte parmezaansche kaas; 2 eieren, 2 eetlepels melk; paneermeel; klontjes boter. Aardappelen over een rasp wrijven of door een grove zeef. Boter smelten, ge klopte eierdooiers, kaas en melk toevoe gen, eventueel peper, en de aardappelen, daarna alle ingrediënten goed dooreen mengen. Wittóft 'tot zeer stijve sneeuw kloppen en luchtig door het mengsel scheppen. Bakvorm of vuurvast schoteltje goed invetten en met paneermeel bestrooien, mengsel er in doen, waarna de vorm met het oog op het rijzen niet meer dan 3 4 gevuld mag zfjn. 30 minuten in de oven bakken, storten en warm opdienen. APPELGEBAK. 3/4 K.G. appelen, 3 eetlepels suiker, 3 eetlepels witte wijn (desverkiezend). kaneel; 100 gram boter, 200 gram zelf rijzend bakmeel, tikje zout, 5 eetlepels water, 50 gram lichte basterdsuiker. Springvorm met boter bestrijken en met bloem bestrooien. Appelen schillen, klokhuizen uitsteken met appelboor en aan zeer dunne plakjes snijden, die men wegzet met de suiker, kaneel en even tueel de wijn. Bloem en zout zeven en met de vingertoppen met de boter ver mengen, totdat een kruimelige massa ontstaat, hierbij de suiker en het water voegen en alles tot een stevige bal kne den, op met bloem bestrooide plank uit rollen met bebloemde deegrol en opvou wen, daarna eenige uren laten rusten en nogmaals uitrollen. Twee-derde van het deeg tot een lap uitrollen, die bodem en gedeelte zijkanten bedekt. Gaatjes met vork in de bodem prikken. Appels laten uitdruppelen en op de deeg-laag leggen, daarna afdekken met overgehouden deeg lap, waartoe men de opstaande kanten iets nat maakt met water en de deksel van deeg hierop drukt. Enkele gaatjes ln bovenkant prikken, bestrijken met water en pl.m. 3/4 k 1 uur in middelmatig warmen oven bakken. WENKEN. Zeemleeren handschoenen blijven zacht, indien men bij het naspoelen een weinig sla- of olij folie aan het lauwe water toevoegt. Men verlengt hiermede trouwens den levensduur, omdat t leer dan niet afbreekt. IJ-||U RECHTBANK TE ROTTERDAM. Een gevaarlijke uitvinding. De smid P. H., tilt Zevenhuizen, had bemerkt, dat men deuken uit buizen kan verwijderen, wanneer men wat water in de buis doet en deze aan beide zijden dichtlaacht. Vervolgens wordt de buisin het smidsvuur gelegd, zoodat er stoom gevormd wordt. De plek van de deuk wordt dan met behulp van een acethy- 1 een vlam verhit. De stoo inspanning in de buis drukt dan het metaal, dat door de verhitting week geworden is, naar buiten. Op 20 April, toen er bij het ombuigen van een ijzeren disselboom een deuk ont staan was, beeft EL deze werkmethode wederom toegepast. Ongelukkigerwijs is toen het plaatje ijzer, dat H. op het uit einde van de buis gelaacht had, er afge vlogen. Door de plotseling vrijgekomen krachten is de ijzeren buis vervolgens door de smidse gevlogen en deze heeft daarbij M. C. Heemsbergen geraakt, die op korten afstand aan een werkbank bezig was. Ernstige schedelbreuk met heraenverwoesting waren er het gevolg van geweest en Heemsbergen was zoo goed als op slag dood. Nu moest H. wegens het veroorzaken van dood door achuki terechtstaan. Hij gaf de feiten toe, doch beweerde niet te hebben ingezien, dat wat hij deed uiterst gevaarlijk was. Het was altijd goed gegaan en verdachte had er zelfs niet aan gedacht zijn personeel te ver zoeken liever ds werkplaats uit te gaan, zoolang hij met die buis bezig was. De hoofdinspecteur van den arbeid, de heer G. W. J. van Sierenberg de Boer, die als deskundige werd gehoord, ver klaarde. de werkwijze van verdachte bui tengewoon gevaarlijk te vinden. Er tre den in de biris spanningen op. die men niet kan conlroleëren. Nu is door onvol doende lassching het plaatje van de buis gevlogen, maar als het gehouden had. dan zou misschien de buis gescheurd zijn. Het O.M. was van oordeel, dat ver dachte onvoorzichtig was geweest en daardoor den dood van Heemsbergén op zijn geweten heeft. Met de bepaling van de straf vil het OM. er reken'ng mee houden, dat verdachte gunstig bekend staat en eischt f 100 boete subs. 50 da gen hechtenis. De verdediger heeft er op gewezen, dat verdachte, die het slachtoffer reeds van jongsaf kent, door het ongeluk reeds zwaar wordt getroffen. Nu kan men ach teraf wel zeggen, dat het onvoorzichtig is geweest, wat verdachte gedaan heeft, maar deae noch zijn medewerkers heb ben het gevaar er van ingezien en er is nooit Iemand geweest, die verdachte ge waarschuwd heeft. Pleiter hoopt, dat de rechtbank met al deze factoren rekening zal houden bij het opleggen van de straf. Uitspraak 18 October. Aanval op een tolgaarder. De koopman J. v. d. K., uit Rotterdam ls op 28 April met zijn auto van Rotter dam naar Amersfoort gereden en hij moest op zijn weg de tol,, even voorbij Gouda passeeren. In plaats van den tol gaarder het hem toekomende tolgeld te geven, had v. d. K. hem op een paar opstoppers getracteerd. Verdachte ont kende echter het ten laste gelegde. De tolgaarder verklaarde, pat. hij mid den' op de weg stond, toen de auto van verdachte naderde. De tolboom was hal/ gesloten, doch op het zien van de auto van verdachte, die vaart minderde, had getuige den tolboom geheel open ge daan. Van de vrije weg had verdachts toen gebruik gemaakt om plotseling rol gas te geven, maar hij had buiten den tolgaarder gerekend, die op de treeplank wist te springen en door het geopende portierraampje het stuurraad van de auto wist te grijpen. Door daaraan te draaien, noodzaakte getu.ge verdachte de auto te doen stoppen in de berm van de weg. Op de toezegging van verdach te, dat hij zou betalen, was getuige van de treeplank gestapt, doch in plaats van geld had hij, toen het portier geopend werd, een slag tegen het hoofd gekre gen. Verdachte ontkende dit ten stelligste Het was waar, dat hij getracht had zon der betaling de tol te passeeren, maar toen dat niet gelukte, was hij volkomen bereid geweest, zonder verdere tegen- stribbelingen het verschuldigde te beta len. Doordat verdachte echter zoo krachtig moest remmen, was getuige met het hoofd tegen het portierraampje ge slagen en ten onrechte beschuldigt htj verdachte er nu van hem geslagen te hebben. Er werd in deae zaak nog een agent van een levensverzekeringsmaatschap pij gehoord, die toevallig was voorbijge komentoen de auto van verdachte h» den berm van df*n weg stond. De mis handeling moet toen al hebben plaats gehad, want getuige weet daar niets van, maar getuige Swager heeft hem er dadelijk van verteld en hem gevraagd de veldwachter van Reeuwljk te willen waarschuwen. Dat heeft getuige toen gedaan. Aangezien de getuige W de Jong niet verschenen is en het O.M er prijs op stelt, dat deze alsnog gehoord wordt, wordt op dleAs verzoek de verdere be handeling aangehouden tot 18 October. Wegens dierenmishandeling veroordeeld. In hooger beroep heeft de rechtbank uitspraak gedaan in de zaak van den koopman C. van V. te Gouda, die op een fiets een kalf had vervoerd, dat gepakt was in een zak en een mand, welk ver voer kwellend en pijnlijk was geweest De kantonrechter had verdachte ontsla gen van rechtsvervolging, omdat hem door een abuis ten laste was gelegd, dat het vervoer noodcloos was geweest, ter wijl bedoeld was te zeggen, dat de wijze waarop vervoerd werd noodeloos kwel lend was. De rechtbank .vernietigde het vonnis van den kantonrechter, waarte gen het O.M. in appèl was gekomen, en opnieuw rechtdoende veroordeelde zij verdachte tot f 2 boete subs. 1 daghech- nis. UITSPRAKEN. De Rotterdamsche Rechtbank deed uitspraak in de *aak tegen G. van D„ lofl-werkman te Rotterdam, wegens dief stal van benzine te Moercapelle en van een damesrijwiel te Zevenhuizen en ver oordeelde hem tot vier maanden gevan genisstraf voorwaardelijk met drie Jaar proeftijd Voorts besliste de rechtbank in twee appèlzaken van N. S„ visscher te Móor- dreoht, wegens overtreding van de Vis- scherijwet. De rechtbank heeft de vonnissen be vestigd, doch de straffen gewijzigd in f 25 boete subs. 5 dagen hechtenis mei verbeurdverklaring van de zegen en f 21 boete subs. 5 dagen hechtenis. ■SF" DOOR EDOAR RICE BURROUGHS 46. Jane had het gevoel, dat zij als een gevangene werd weggevoerd. Wanhopig vocht zij, maar de sterke armen van Tar- zan hielden haar nog steviger vast. Eens keek hij ln haar oogen en glimlachte. Het gezicht boven het hare was van bui tengewone schoonheid. Plotseling klom hij in de boomen en hoog boven de aar de legde hij vele mijlen met baar aL éindelijk kwamen zij op de plaats van bestemming. Met zijn sterke armen zet te Tarzan haar zachtjes pp het groene mos. ze keek naar zijn mooie figuur, de lijnen van zijn hoofd en breede schou ders. Ze begreep, dat zijn bedoeling niet slecht of wreed kon zijn. Met een kreet sprong Tarzan in de boomen en ver dween. Had hij haar nu allee» in de jungle achtergelaten? Zij hoorde een rit selend geluid, daar stond Tarzan weer, zijn armen vol heerlijke, rijpe vruchten. Hij streek over haar haar en trachtte het haar gemakkelijk te maken. De uren, die nu volgen, brachten haar dichter bij dat vreemde, wilde wezen. Zij was verwonderd en daarna lachte zij eon stille lach. Zij wees Tarzan op het ,^döel. Zwijgend aten zij samen. Hij maakte daarna een kleine Lat van tak ken en bladeren en deed daarna het eenige, wat hij kon doen om Jane gerust te stellen, hij gaf haar zijn mes en verzocht haar met gebaren te gaan sla pen. Zij ging de hut binnen, ter v.1 Tar zan zich voor de ingang uitstrekte. 0 VIERDE BLAD. NUTWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT SchoonhoTcnschc Courant VRIJDAG 8 OCTOBER 1937 door JAN KUKUIT. Tante bezoekt Groot-Ammers en wandelt met een onbeken de. Teun geeft Jod een adres in Hoornaar voor een .Jan," zei Teun, toen ik even was op gestaan van mijn plaats bij het raam, „ik heb mijn stoel gerolen met de Jou we, want ik wil wel eens uitkijken of Betje er nog niet aankomt. Ze blijft rij kelijk lang weg, vind ik." „Ben je ongerust dat ze ontvoerd zal worden?" „Wat dat betreft zal je me niet hooren zuchten, 't Is meer dat ik een kommetje thee wil hebben." t Is een heel eindje heen en weer naar Groot-Ammers en een plaatje bij haar vriendin." „Daar heb je d'r en ze ziet er niet naar uit of ze ontvoerd geweest is." Tante kwam vroolijk binnen en ver telde dat ze een heerlijke wandeling had gemaakt en dat ze in Groot-Ammers veel nieuwe dingen had gezien." „Ik ben er nu in een jaar of wat niet geweest en Klasien heeft me alles laten zien. Daar is heel wat bijgekomen, sinds ik er was. Ze hebben daar een buurt, die heet de Uitbreiding, nou, dat is t ook; allemaal mooie huisjes, waarvan Je zou eeggen dat ze elke dag opgepoetst wor den. Maar daar staat een schuur tus- schen en dat vind De Jammer voor t ge zicht." ,Js t zoo'n leettfke schuur?" vroeg ft belangstellend. „Och, niet veel leelljker dan een an dere, maar hij staat daar zoo raar tuo- schen al die nette huisjes. En Klasien vertelde me dat er nu weer een nieuw plan ln de maak ls ovor nog een uitbrei ding. Ik heb haar gezegd dat ze WJ een nieuwe uitbreiding ook geen varkens moeten toelaten." „Varkens," riep Ik verbaasd, Jta zoo'n keurige omgeving? Dat ls uit de oude tijd, toen de varkens door de straten liepen." „Neen, zoo erg to 1 daar niet. Je mot goed begrijpen dat er naast de Uitbrei ding een stuk land Mgt met een sloot er tusschen en op dat land wandelen de krulstaarten." „Dat geeft toch zeker niks," verdedig de Teun. „Wie zou er geen plezier ln heb ben om op een andere wel die aardige spek fabrikanten te zien k>open met de gedachte dat ze bezig zijn karbonaden voor hem te maken." „Neen, het schijnt wel zoo te zijn." vervolgde tante, „want er zal daar vlak bij die varkens een nieuw huis komen, dat al aanbesteed ls ook. Een nieuwe school zou er ook komen op die Uitbrei ding, maar hoever t daarmee ls wist Klasien me niet te zeggen „Ze motten daar ln Groot-Ammers me- rakels goed ln d'r lui losse dubbeltjes zitten," veronderstelde Teun. „Dat weet lk niet, daar bemoei lk me niet mee, dat moet daar de raad maar uitzoeken. Er stond ook een heistelling voor het bouwen van een garage voor de brandspuiten, maar Klasien zei, dèt het werk niet opschoot. Ik heb 1 niet precies begrepen, omdat zij t zelf ook niet pre cies wist en t ook niet precies kon ver tellen." „Dan haperde er nogal wat aan de pre- ciesigheid," meende Teun. „Ik heb er van begrepen dat er inge schreven zou moeten worden op een tee- kening en dat de raad er erg voor was om dat werk aan een Ingezetene op te dragen en toen er ingeschreven was en de prijzen gepubliceerd waren, zei een van de Inschrijvers, dat le z'n eigen ver gist had en dat zijn prijs f 100 lager moest zijn. Toen hij zijn berekening met f 100 had verlaagd was hij natuurlijk beneden de andere en „Kreeg hij dat karwei, Bet?" vroeg Teun. „Dat weet ik nou net niet. Klasien wist t ook niet, want het schijnt dat die zaak nog in onderzoek is." „Ze maggen dien inschrijver toch ze ker het karwei niet geven," meende Teun, „want dan zou t een gemakkelijk ding zijn om altijd alles toegewezen te krijgen. Dan ga je maar heen en je schrijft maar raak in, maar als dan de brleffies bennen opengemaakt, dan kom Je ijskoud te voorschijn en je zegt: meneer lk ben stik abuis geweest en dan noem je een bedrag dat net precies een gulden of wat minder is dan de laagste inschrij ver en Je gaat met elk werkje strijken." „O, daar heb Je Jod," riep tante. „Jon gen, ik heb goed nieuws voor je -Heb 5e een Siap-itje zoor hem gewa den? Burgemeester van een dorp dat ze nog motten bouwen of zoo wat?" infor meerde Teun. „Laat 'm maar praten, Jod," troostte tante, ze luisteren toch naar jou, hoor. Nu heb je pas geklaagd over i die Lopl- kerwetering en nou zal er de volgende week al een onderzoek worden g edaan door de provincie. En je hebt ook pas gezegd dat in de dorpen de indeeling in wijken eens veranderd moest worden en dat ze de straten namen met bordjes moeten geven en direct gaan ze dat ln Alblasserdam doen. Weet je wat je doen moet, Jod, klaag nu ook eens over die weg bij Krimpen a d. Lek. Daar had een man 't over met wie ik een eind ben meegewandeld onder weg." „Maar tante," vermaande De, „wat hoor ik nu? Gaat U zoo maar met vreemde mannen langs d$ dijk wandelen. Pas toch op, tantetje en denk aan de oude spreuk: Der maagden eer Is bijster teer Er zijn ln sommige dorpen van die venij nige geesten die, ook al hebben ze maar vermoeden van 't een of ander, bij voor keur een liefdeshistorie, daaraan op een geniepige wijze openbaarheid aan geven. Altijd zoo, dat de laffe dader veilig bui ten schot blijft. Ik hoor dikwijls genoeg zulke verhalen, maar ze zijn niet geschikt voor mijn rubriek. Dus daarom, tante, denk daaraan en wandel niet met onbe kende manspersonen." „t Was anders een heel nette man en hij zei dat er in Krimpen een weg was die heette Weg A en hij moest eigenlijk heeten weg B „Neen, tantetje, dat heeft die nette persoon niet gezegd. U haalt de twee dingen die Jod voor het forum heeft ge bracht door elkaar. A en B. zijn geen namen van wegen, maar er wordt mee aangeduid of een weg voor alle verkeer geschikt is of niet. In Krimpen hebben se de pas aangelegde Tlendweg tot een A weg gemaakt, terwijl die nauwelijks voor B goed is. Maar ln Krimpen houden ■e erg van A wegen, een soort van hoog moed. De Breekade daar is ook al be vorderd tot A weg, maar t is nog niet lang geleden dat een begrafenis niet over die A weg kon rijden en een andere weg moest kiezen, t Gekste is dat er geen A weg is die in verbinding staat met de Tlendweg, zoodat niemand weet hoe vrachten, die niet over B wegen mogen rijden, op de Tlendweg moeten komen." „Da's nog niks bij wat er ln Hoornaar gebeurt," vertelde Teun. „Da's daar een zaakie voor Jou, avekaafc," vervolgde hij tegen Jod. „Je kunt daar een proces ma ken dat wel 40 Jaar kan duren. In Hoor naar daar heeft meneer De Klerk een stukkle grond verkocht aan Iemand uit Brandwijk om er een huisje op te bou wen, maar de acte heb die Brandwijker nog niet in zijn brandkast liggen. Een stukkle van dat perceel hoort namelijk aan de gemeente Hoornaar. De kooper, dat ls een meneer Van Klelj, zegt na tuurlijk: „Ik heb de grond gekocht en lk ga bouwen." Maar de notaris zegt te gen de Klerk: „Je kunt niet verkoopen wat niet van Jou is." Toen zijn de koo per en de ver kooper bij het gemeentebe stuur geweest, maar toen ze een paar uur hadden gepraat, waren ze nog net precies zoover als toen ze de stoep op kwamen. Die uit Brandwijk wil er spoed achter zetten, want hij had gedacht, dat zijn huls in Hoornaar op 1 November klaar zou zijn. Op 1 November van welk Jaar, mag ie nou wel vragen. Afijn, hij mot op 1 November uit zijn huis in Brandwijk, waar de eigenaar zelf ln komt wonen en dan mot je zorgen. Jod. dat Je bil hem staat als hij brieschend naar Hoornaar komt stoom en. waar ze best een jaar of wat kunnen heen en weer praten over dat stukkle grond." ONVERWACHTE GASTEN door TH. JURGENS. Mevrouw Bosman was een uitstekende hulsvrouw en iedere gast werd dpor haar steeds met groote gastvrijheid ontvan gen en onthaald. Alleen 's Zaterdags hield mevrouw Bosman er niet van om gasten te krijgen, want dan kookte ze zoo gemakkelijk mogelijk, meestal maar één gerecht, omdat het toch al zoo'n drukke dag was. Daarom was mevrouw Bosman dan ook heelemaal niet aange naam verrast, toen haar man op eeq Zaterdagmiddag uit de stad terugkwam en uit zijn auto drie echt^anqu Nadat meneer Bosman zijn verklaring een klein kwartier, dan kon de dokter had gegeven het was mr. de Jager I er zijn. In haar angst vroeg ze of iemand met zijn vrouw, die hij onverwacht; ont- misschien zin had in warme melk. Haar moet had en die anderen waren logées 1 man staarde haar aan als of hij haar van de De Jagers en die had hij maar meteen mee uitgenood:gd be groette mevrouw Bos man haar gasten harte lijk, maar pijnigde zich in tusschen met de ge dachte hoe zij zoo gauw een diner voor acht per sonen klaar moest krij gen. Ze aten rijst met ha- ché en dat smaakt wer kelijk voortreffelijk, maar dat kan je nu eenmaal niet aan gasten voorzet ten. Dan de weck maar aangesproken, want ze woonden veel te ver bui ten de stad om 't meis je nog inkoopen te laten doen. Gelukkig stond er nog een pot met in gemaakt vleesch en verscheidene fles- schen met groenten en vruchten waren ook voor het gebruik gereed. Mevrouw Bosman excuseerde zich, verdween in de keuken en begon ijlings haar voorberei dingen te treffen. Dina, kijk Jij nu eens, vind jij ook niet. dat het vleesch een beetje e genaardig van kleur is? vroeg ze aan het dienstmeisje, toen ze het ingemaakte vleesch te voorschijn had gehaald. Nou, mevrouw, het is wel een beetje anders dan het versche vleesch, maar dat heb Je geloof ik altijd als het inge maakt ls, zei Dina. Zou het wei goed zijn? en mébrouw rook al eens, proefde een heel klein ve zeltje en keek weifelend naar t vleesch- Toen besloot ze: We zullen het de hond eerst laten proeven. Bruno heeft zoo'n fijne neus, die eet heusch niet iets wat bedorven is. Als Bruno het op eet. dan kunnen wij het ook veilig eten. Bruno at zonder zich te bedenken al wat hem werd geboden en bedelde kwis pelend met zijn staart om meer. Het vleesch was dus goed bevonden. M Een klein uurtje later verzocht me vrouw Bosman de gasten aan tafel. De dames en heeren prezen om strijd de ta lenten van de gastvrouw, het was wer kelijk niet te gelooven, zoo'n diner als Je maar onverwachts zes menschen erbij kreeg en meneer Bosman straalde van trots over zijn gade. Juist was men bezig aan de pereneom- póte, toen Dirta ongeroepen de kamer binnenkwam, met een vuurrood gezicht haar mevrouw iets in het oor fluisterde en verlegen' bleef wachten wat deae zou zeggen. Mevrouw Bosman dacht, dat de grond onder haar wegzonk, de kamer draalde voor haar oogen, haar hart stond "n oogenblik stil. Had ze het goed verstaan? Dma had gezegd: Het vleesch ls niet goed, mevrouw, ik heb Bruno dood in den tuin gevonden. Maar zebe- heerschte zich bewonderenswaardig. Met een verontschuldigend woord stond ze open ging met Dina mee naar de keu ken. Haar knieën knikten toen ze langzaam naar de deur liep. In de gang leunde ze een oogenblik tegen de muur en snikte haast tegen haar gedienstige: Wat moeten we beginnen! Allemaal vergif tigd. Er moet dadelijk een dokter ko men 1 Mevrouw Bosman belde zelf den huls- arts op, maar dokter Kramer was niet thuis, al een uur met de auto weg en het kon nog wel een poos duren eer hl] terug was. Dan dokter Bertels maar. Ja, die was thuis. Over een half uurtje zou hij bij haar zijn en onmiddellijk hen allen den maag uitpompen. Mevrouw moest maar zorgen, dat de gasten rus tig bleven zitten in de eetkamer, 't zou vast nog niet te laat zijn, maar t eeni ge wat voorioopig gedaan kon worden, was zoo rustig mogelijk blijven. Mocht Iemand dadelijk al last krijgen, dan moest ze hem maar lauwe melk geven. Eenigszins gerustgesteld kwam me vrouw Bosman in de kamer terug. Maar nauwelijks was de perencompóte, die 't dessert had gevormd, verorberd, of haar man stelde voor: Laten we day de ta fel opheffen, we kunnen dan eens even ln de tuin kijken en intusschen laat JU de koffie in de voorkamer brengen, hé Ada? Meneer Bosman was hoogst verbaasd toen zijn vrouw zei, dat se toch best nog wat konden blijven zitten, ze hadden *t Immers zoó gezellig aan tafel, waarom zouden ze direct al opstaan. Het werd bepaald wat pijnlijk voor de gasten, want meneer Bosman bleef erbij dat de tafel opgeheven moest worden en zelf vonden ze het ook eenigszins vreemd, om aan een leege tafel te blijven zitten. Maar daar meneer Bosman geen scènes wenschte, stelde hij voor, dat dan de koffie maar hier aan tafel zou worden geserveerd. Een oogenblik wist mevrouw Bosman niet wat ze daarvan sou zeg gen Had de dokter iets gezegd van kof fie? Nee, maar ze meende zich wel herinneren, dat koffie op zichzelf alver gif was. Dat kon dus nooit goed zijn. HU ooeao Hneen am kJö*. Nfig te nog nooit eerder gezien had. Had ze plot seling een geestelijke afwijk.ng gekre gen? Toen sprong hij op: Ja, maar Ada, nou wordt het toch te gek! Bezwerend hief zij de handen op. Met moeite glimlachte ze en keek de kring rond. Wilt u mij allemaal het plezier doen om rustig te blijven zitten? Ik zal de koffie bestellen. Maar lk kan u niet zoo ineens een verklaring geven, over tien minuten zult u het wetenWij doen hier buiten «1 eens meer ongewone din gen, trachtt^* te schertsen. De gasten keken elkaar aan en dach ten ieder voor zich of ze hier in een ze nuwinrichting waren terecht gekomen. Het werd benauwend stil in de kamer en in die stilte klonk plotseling het geluld van een auto die voor het huis stopte. Wie komt daar nu weer? vroeg meneer Bosman, die alles geheimzinnig begon te vinden. Ik kom zoo terug, blijf nog even zitten! riep mevrouw Bosman en vloog de kamer uit. De dokter verklaarde in de gang, dat hij zelf de gasten wel zou vertellen wat er gebeurd was en dat hij dadelijk zou beginnen met het uitpom pen van de magen. In jie eetkamer ont stond een soort paniek toen de dokter het bericht had meegedeeld. En van de dames viel flauw, de anderen begonnen te hullen, maar dokter Bertels stelde gauw orde op zaken. De dames zouden het eerst onder behandeling worden ge nomen, de oude mevrouw de Jager kwam het eerst aan de beurt. Toen de gasten leeggepompt waren de dokter Juist met de gastvrouw wilde beginnen, hoor de men bulten weer een auto. Even later stond dokter Kramer ln de kamar. Met een paar woorden vertelde zijn collega, wat er aan de hand was. Zoo, zei de nieuw-aangekomene, dan kom ft als geroepen om te helpen. Is anders louter toeval dat lk hier aan kom, want ik kwam alleen om een be kentenis af te leggen. Een bekentenis? vroeg mevrouw Bosman verwonderd. Ja, mevrouw het spijt mij verschrikkelijk, maar vanmid dag werd ik bij een spoedgeval geroepen en toen ik hier met een vaart langsreed heb ik die hond van u overreden. Hij was dadelijk dood, maar ik had geen tijd om naar u toe te gaan, dus heb ik hem eenvoudig over de heg gegooid. Mis schien heeft u hem nog niet eens ge vonden Hij werd onderbroken door een dave rende lach van zijn collega, terwijl me vrouw Bosman op de divan zakte en in snikken uitbarstte. Mr. de Jager en zijn familie zijrt nooit meer bij de Bosmans gaan dineeren. (Nadruk verboden); DRIE NEDERLANDERS TE BRUSSEL GEARRESTEERD. Verdacht van autodiefstal. Dezer dagen werd bericht, dat 3 Ne derlanders, de gebroeders V„ uit Rotter dam en de kelner C. R., te Den Haag, in de Belgische hoofdstad het slachtoffer waren geworden van diefstal van een door hen in de Maasstad gehuurde auto. Zij zouden van deze ontvreemding bij de politie te Brussel aangifte hebben ge daan. die er korten tijd later in slaagde de auto op te sporen en den vermeen den dief, den Duitscher R„ aan te hou den. De Haf«sche politie vermoedde dat de diefstal in scène was gezet met het doel een verzekeringsmaatschappij op te lichten. Deze meening zou men later weer hebben laten varen en de drie Ne derlanders, die door de Brusselsche po litie in arrest werden gesteld, zouden weer op vrije voeten zijn gesteld. Thans ls echter het volgende gebleken: Zaterdagmiddag vervoegden zich bij den Rotterdamscben garagehouder Am. J. Strucker in de van Speykstraat twee dia een auiq wU4* frureft Uet I was de kelner C R uit de residentie en j zekere V., in de Maasstad woonachtig. 1 De heer S. w:lde het tweetal wel een Ford verhuren en vereischte daarvoor de gebruikelijke waarborgsom van f 25. Aldus geschiedde. I Onderweg naar Brussel zijn vermoe- delijk twee andere personen ingestapt, n.l. een broer ran V. en een Duitschei R. Deze laatsten nu zouden den wagen aan den man trachten be brengen. Dit werd gedaan met het oogmerk, dat, In dien het bedrog ontdekt zou worden, de feitelijke huurders konden verklaren, dat zij van .den diefstal niets afwfsten en alleen V en R. de schuldigen waren. Men steldp rich in de Belgische hoofd stad in verbinding met een garagehou der. De auto werd te koop aangeboden voor een buitengewoon laag bedrag. V legimiteerde zich met een bewijs van Nederlanderschap, dat later verval'cht bleek te ziln. R. toonde zijn geldige Dult- schen pas. De garagehouder vond het raadzaam zich met de politie in verbinding te stel len. die tot de arrestatie van het viertal kon overgaan. De auto werd ln beslag genomen. De gearresteerden zijn smokkelaars van beroep. In samenwerking met de Rotterdamsche recherche zal worden na gegaan in hoeverre het viertal ook bij andere diefstallen is betrokken. GEMARTELD DOOR HOOFDPIJNEN. Nu altijd even fit. „Ik werd gemarteld door hoofdpijnen; dikwijls werd ik er zelfs duizelig van. Na een serieuze proef met Kruschen Salts werd ik echter een ander mensch. De hoofdpijnen en duizeligheid verdwenen. Ik ben nu 58 jaar en voel me altijd even fit, vervuld van energie, die me het le ven tot een plezier maakt". G. F. te C. Hoofdpijnen beginnen meestal wan neer Uw afvoerorganen onvoldoende werken en zoodoende Uw organisme niet vrij houden van afvalstoffen. De zes zou ten ln Kruschen Salts zorgen voor een geregelde, gezonde werking Uwer inwen dige organen, waardoor U spoedig vrij zult zijn van hoofdpijnen, vermoeidheid en allerlei kwaaltjes, ontstaan door on zuiver bloed. Kruschen Salts is verkrijg baar bij alle apothekers en erkende dro gisten a 0.40, 0.75 en 1.60 per fla con. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpak king de naam Rowntree Handels MIJ., A'dam voorkomt. (Adv.). ARMOEDE IN YOEGO SLA VIE. Ongelooflijke (Bande. De correspondent van de N. R. Ct. ts Boedapest (Yoegoe Slavië) ontleent aan een conservatief blad onder hoofdredactie van graaf Andras Bethlem, een zoon van den ood-minister-president, het volgen de: In Klspest (een van de voorsteden van Boedapest), is een wijk, die door de be woners „het wetland van de ter dood veroordeelden" genoemd wordt. In to taal wonen hi^er elf families 46 men schen sedert Maart onder de bloote hemel in de meest ongelooflijke ellende. Men ziet er niets als ingevallen, bleeke gezichten, doffe, levenlooze oogen. Dit „dorp" onderscheidt" zich van ieder an der in de eerste plaats daardoor, dat er geen hulzen zijn. Waar de menschen dan wel wonen? In krotten ter hoogte van een meter uit vodden, papier en tn enkele gevallen, planken gemaakt. Zoo'n „huis" ls anderhalve meter breed en twee meter lang en gemiddeld wonen daar zes personen in. Van de 46 Inwoners zijn 26 kinderen, onder wie 14 schoolplichtige, echter kun nen daarvan maar vijf naar school gaan, omdat de anderen geen kleeren en geen schoenen hebben. De ongelukkigste van het heele dorp is Miklós Krausz. die niet eens, zooals de anderen, een hok heeft, maar onder de bloote hemel slaapt. Ik kan hullen, zoo vertelt hij, als ik er aan denk, lat ik een paar maanden geleden bij de vuilnis belt nog een heerlijk, uit hout gebouwd huis had, dat van boven een dak uit wasllnnen had. maar dat hebben ze op bevel van de stad afgebroken. Mijn hart breekt als ik er aan terugdenk, dat was een heerlijk huis, daar op de vuilnisbelt. De gezinnen van het ..dorp" leven in doorsnee van 7 cent per dag Middageten krijgen zij af en toe in de volksgaarkeu ken. de andere dagen leven zij van aard appelen Het rijkste gezin is de familiG Schnecker me haar vier kinderen, die drie kussens, een matras en twee dek bedden hebben. Het ergste is, dat er nergens water ia Tot onlangs haalden ze dat in kruiken van het kerkhof, maar de doodgravers hebben hun dat thans verboden, zoodat ze tegenwoordig kilometers lang moeten loopen, om water te halen. Eens per maand sturen zij een depu tatie van twee of drie man naar het stad huis. om te vragen of men nief knn hel pen. maar tot dusverre altijd zonder re- stultaat. Tenslotte ging men maar nieè meer naa.r_ fft-a/ihniA,

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schoonhovensche Courant | 1937 | | pagina 4