XCS95
fÏMAli
Mijnhardijes
Zui*uf<t£e.
Ctïcupest/
's Werelds/loop
tMAA&r
Opening raadhuis
te Benschop.
Plaatselijk nieuws
MAAR.
FEUILLETON.
VRIJDAG 22 MAART M
oing zijn verdronken. Twintig anderen
sprongen over boord en Wisten zich inde
reddingboot van de ..Algler" in veilig
heid te stellen, waarin ril tien uren heb
ben rondgezwalkt. Tfehslötte 'hebben zij
een Schotsche haven bereikt
De twee andere reddingbooten en twee
flotten, die zich aan boord van de „AI-
tegen Hoofdpijn, Kiespijn, Migraine
gier'' bêvonden, zjjn bij de aanval ver
nietigd.
Reuter voegt hieraan toe, dat één der
overlevenden in een ziekenhuis is opge
nomen. De „Algier" is tp middernacht
getorpedeerd
De kapitein gelastte, volgens dit be-
richjt, allen opvarenden in zee te sprin
gen. Op vijf personen na hebben allen
dit gedaan. De vijf anderen, waarbij de
hoofdmachinist en twee oliemannen, zijn
met het schip in de diepte verdwenen.
MAURETANIA EN QUEEN MARY
VERTROKKEN.
Uit New York.
Het Britsche mailschip Mauretania is
Woensdagavond uit New York vertrok
ken, vermoedelijk om dienst te gaan
doen als troepentransportschip.
De leden van de bemanning van de
Mauretania zijn van meening. dat zoo
wel dit schip als de Queen Mary naar
Hallfax zouden gaan om daar te worden
bewapend voor de reis naai Australië.
De Queen Mary is de Mauretania spoe
dig gevolgd.
EEN OPZIENBARENDE REDE.
Van Amerikaansch gezant.
Te Washington wordt levendig com
mentaar geleverd op een in Toronto ge
houden radiorede van den gezant der
Vereenigde Staten in Canada, Cromwell,
waarin deze de oorlogsdoeleinden der
Geallieerden prees en openlijk critiek
oefende op Duitachland. Cromwell zeide,
dat het bestaan, de vrijheid en de vei
ligheid van de neutrale landen kan af
hangen van de uitslag van deze oorlog,
en hij veroordeelde bepaalde „kortzich
tige" groepen in de Vereenigde 8taten
wegens hun houding.
Cordell Huil, de Amerikaansche minis
ter van buitenlandsche zaken, heeft om
een officleele tekst van de rede gevraagd
en niet de gebruikelijke aflevering aan
het departement afgewacht.
Wordt Cromwell terug
geroepen?
United Préss meldt hieromtrent, dat
de Amerikaansche afgevaardigde Swee
ney een resolutie heeft voorgesteld, waar
in wordt aangedrongen op het inwinnen
van nadere inlichtingen door het Con
gres, mede in verband met het feit, dat
Cromwell de isolationisten ie lijf is ge
gaan. Cromwell zou moeten worden te
ruggeroepen zöodra zou zijn bewezen,
dat hij deze dingen zóó-heeft gezegd
„Als de gezant," zoo zeide Sweeney,
„aan de zijde van Engeland wenscht te
vechten laat hij zich dan aansluiten bij
onze geachte oud-landgenooW als Lady
Astor en Kermit Roosevelt. ïk wed dat
Cromwell niet da JMoéd ft> zelf op het
slagveld te versc]t$nen.-f.
De afgevaardigde Flsn sprak van een
.feit zonder precedent".
Naar verluidt zou Cromwell geen be
langstelling meer toonen voor de diplo
matieke post waarop hij nog slechts kor
ten tüd geleden is benoemd. Hij tracht
tot lid van den Senaat te worden geko
zen. Cromwell is een der rijkste mannen
van Amer<ka. v
„GEEN DICTATUUR MEER EN
GEEN GEWELD
Artikel van Fritz Thyssen.
In het te Buenos Aires verschijnende
Duitsche republikelnsche orgaan Argen-
tinischer Tageblatt is een artikel van
den Duitschen industrieel Fritz Thyssen,
die onlangs uit Duitschland gevlucht is,
verschenen, zoo meldt Havas.
Hij schrijft daarin: „Alle militaire lei
ders waren het met ons eens. dat een
nieuwe oorlog tegen de geallieerden van
1914 een waanzinnige misdaad zou ^djn.
Er is geen woord waar van alles wat
Hitier ons wil laten geloovn. Alle leu
gens over Oostenrijk, Tsjechoslowakije,
Polen, Frankrijk. Engeland en de Veree
nigde Staten hebben dezelfde waardeals
die over de rechtvaardigheid van deze
oorlog, de waarde van zijn bondgenoot
schap met Stalin en zijn vriendschap
voor "Mussolini. Wij willen geen dicta
tuur meer. noch van een partij, noch
van het leger, noch van een enkelen
man, noch van de geüniformeerde jeugd.
Het geweld moet niet in de plaats van
le vreugde komen. Nimmer progroms
meer, noch concentratiekampen, noch
folteringen, noch hoogleeraren. die elke
misdaad tegen de Europeesche geest en
de christelijke beschaving beamen. en
vooral geen bontgenootschap met het
bolsjewisme meer. In ruil daarvoor wil
len wij een federatief Duitschland, als
Zwitserland. Wij willen de ontwapening
van Europa, zonder geheime gedachten
aan wraak of overwinning."
Sierlijk door eenvoud.
Benschop. Witte Donderdag 1940, een
bijzondere dag voor Benschop Uit de
huizen, die het fraaie, landelijke dorps
plein vormen en ook uit die in de om
geving daarvan, waaide de driekleur. Het
was een komen en gaan van auto's,
fietsen, hoog-gehoede heeren en op zijn
Paaschbest-gekleede dames
Dat alles gold het nieuwe raadhuis te
Benschop, dat verrezen Is op de plaats,
waar eens het onoogelijke huisje stond,
dat óók den naam van raadhuis droeg,
maar dien naam feitelijk onwaardig was
Nu verrijst daar het nieuwe gebouw
van rood gebakken handvormsteen,
slank, eenvoudig, ietwat monumentaal
maar volkomen in overeenstemming met
de omgeving.
Wie zou trouwens van den architect
Kok uit Amsterdam, den secretaris van
„Heemschut", iets anders kunnen ver
wachten, want zijn nauwe relaties met
dien Bond beteekent alreeds, dat men
in een landelijke omgeving geen brok
beton, gegoten in kubusvorm te zien
zal krijgen.
De keurige hal met het trappenhuis
binnentredend, heeft men aan de lin
kerzijde de burgemeesterskamer, rechts
de secretariskamer en de secretarie. De
secretarie, zoowel als de gangen en het
trappenhuis hebben geen gepleisterde
muren, doch deze zijn opgetrokken van
gele Friesche steen, wat vooral aan het
trappenhuis en aan de gangen een bij
zonder cachet geeft.
Van dit alles gewaagde de burgemeester,
de heer C. L. 8 C H R E U D E R 8. in zijn
openingsrede, die hij uitsprak in de
raadszaal, welke zich op de eerste ver
dieping bevindt.
Tegen twee uur vulden de talrijke ge-
noodigden dc zaal, o.a. de burgemeesters
van Lopik, van IJsselstein en van Mont-
foort, de vroegere geneesheer van Ben
schop, dr. De Jong, leden van de raden
van Polsbroek en Hoenkoop, van Polder
besturen ëhz Prompt tjvpe, ^i^ffeed de
autp,vppjr gezeten poro-
missaris der Koningin ln <jp ppoyincie
Utrecht, alsmede de leden yqjx &&L, Sta
ten, Baron v. Tuyl van Serooskerken en
Weijkamp.
Rede burgemeester.
Toen deze autoriteiten werden binnen
geleid, stonden de aanwezigen op en na
de begroeting opende burgemeester
8CHREUDER8 de vergadering met
gebed//Hierna hield hij een rede, waarin
hij zeide te hopen, dat in het nletrwd ge
bouw tot'In lengte van dagen récht en
gerechtigheid moge gevontté» worden.
Dat hier gearbeid worden éllènïsrtt on
der biddend opzien tot God Almachtig.
En dat God in Zijn algemeene genade
Zijn zegen over den verrichten arbeid
schenkel
Dit alles was óok de bede van weth.
Vermaat. die helaas dezen morgen is
overleden.
Na deze droeve mededeeling werden
enkele oogenbiikken stilte in acht geno
men.
Het oude gemeentehuis bevatte slechts
twee vertrekken, een secretarie en een
Raadszaal, die feitelijk diende voor alles
en nog wat. Toch was die Raadszaal in
heel de provincie bekend om het ladder
tje dat er in stond. Het laddertje, waar
mede, als de klimmer niet al te onfor
tuinlijk was, een open zolderruimte be
reikt kon worden, die den naam archief
droeg. Maar laat ik niet te veel van het
vorige gemeentehuis zeggen; daartoe
heeft het te veel aangename herinnerin
gen. Spr. herinnerde daarna aan de ver
schillende stadia van voorbereiding voor
de bouw van het nieuwe raadhuis, waar
van op 8 Juni 1939 de aanbesteding volg
de, op 15 Juni had de gunning plaats
aan de firma A. A. van. Kleef en Zonen
te Benschop.
Door eegdrachtigen arbeid, èn van de
raad van toen èn van de raad van nu,
werd nog juist vóór de prijsstijging een
nieuw schoon gebouw verkregen, zonder
verzwaring vart lasten. Ja, met een be-
teekenende herhaalde vermindering van
belasting. Dit alles stemt tot groote
dankbaarheid.
De 1ste steenlegging vond plaats op 31
Augustus, dus reeds in den mobilisatie
tijd. Ik wil dezen feestdag niet verdon
keren door somberheden, maar U begrijpt
dat er zorgen zijn geweest om den bouw
vlot te doen verloopen.
De gemeente verkrijgt nu een gebouw,
hecht, sterk en weldoortimmerd. De op
zet is soberheid geweest en die opzet is
volkomen geslaagd.
U wordt aangeboden een gebouw, aan
passend bij de omgeving, een sieraad
voor het dorp, zonder overdaad, maar
sterk en bijzonder practisch.
Met volle blijmoedigheid stellen B. en
W. U daarom ook voor het van den aan
nemer over te nemen, onder schriftelijke
dankzegging aan architect en aannemer
voor de wijze waarop zij hun taak heb
ben opgevat
Hierna leeét de burgemeester het laat
ste advies van den architect voor, waar
bij deze verklaart, dat het werk voltooid
en door hem goedgekeurd is.
Met algemeene stemmen wordt besloten
het gebouw in eigendom te aanvaarden.
Den architect bracht de burgemeester
hulde voor zijn werk.
Het gem. bestuur dankt den heer Kok
en ook diens twee zonen voor den arbeid
welke zy met liefde aan het gebouw ge
geven hebben.
Ook tot de aannemersfirma richt de
voorzitter waardeerende woorden.
Vervolgens roept spr. alle aanwezigen
een hartelijk welkom toe, in het bijzon
der den commissaris der Koningin, de
leden van Ged. Staten en aan zijn col
lega's.
Op een vraag aan den commissaris der
Koningin, of deze het gebouw zou willen
openen, heeft deze niet gezegd ja of
neen, doch „ik heb er op gerekend". Met
alle bescheidenheid durft spr zeggen dat
ook de gemeente er op gerekend had.
DKMf
Benzineverbruik één
liter op„J5 K.M. Service
door het geheele land.
Importeurs
Hart Nlbbrig Greeve N V.
Parkstraat 91a, Den Haag
v
Begrafenis van Christus, omtrent het einde van de vijftiende eeuw
door Hans Schwarz ln' hout gesneden (Augsburg).
Agent voor Schoonhoven en Omstreken
Goedhart A de Bruifn, Lopikerstraat 75
Spr. zegt den commissaris dank voeï"
diens bereidwilligheid het gemeentehuis
t« openen.
Rede van den Commissaris der
Koningin.
Hierna neemt de COMM18SA(RIS
het woord en zegt, dat men niet zou ver
wachten, dat in moeilijke tijdsomstan
digheden als nu, tot dergelijke besluiten
zou komen. Dit nieuwe gemeentehuis
vindt zijn ontstaan in de toegenomen so
ciale zorgen en werkloosheid, welke be
sluiten doen nemen, die anders niet ge
nomen zouden worden. Wanneer men
leest van een nieuw raadhuis te Ben
schop, dan vraagt men wel eens: is dat
nu van zooveel belang? Spr. zegt dan:
Ja! Voor Benschop is het van evenveel
belang als b v. van Utrecht. Een nieuw
gemeentehuis is een mijlpaal in de ge
schiedenis der gemeente
Moge de bevolking van Benschop blij
ven geloovig. ernstig, spaarzaam, ingeto
gen en hechtend aan de gebruiken.
Spr. wenscht de gemeente geluk met
het nieuwe huis en verklaart het geopend
met de bede, dat Gods zegen moge rus
ten op het werk, dat in dit nieuwe ge
bouw moge plaats vinden.
Hierbij overhandigt Z. Exc aan den
burgemeester een voorzittershamer, ver
vaardigd uit hout van het oude raad
huis.
Rede wethouder Roeleveld.
Wethouder ROELEVELD spreek -
een gelukwensch uit tot den burgemees
ter met het nieuwe raadhuis. De raads
leden bieden hierbij aan vier lichtorna-
méhten in de raadszaal. Deze lichtorna-
menten wijzen op hetverband tusschen
hetlicht en de duisternis, welke over de
wereld gaat. De bekroning van het nieu
we bouwwerk, zegt spr., wordt in deze
lichtornamenten gesymboliseerd.
Spr. uit zijn waardeering voor het on
vermoeid werk van den burgemeester en
over de goede verstandhouding in de
Raad.
Rede van den heer Lamorée.
De heer LA MO REE, raadslid, zegt,
dat er een donkere schaduw gekomen is
over de dag van heden door het heen
gaan van wethouder Vermaat. Spr. is
in leeftijd het oudste raadslid en bijna
een halve eeuw inwoner van Benschop.
Hy gevoelt zich hier geheel thuis. Spr.
feliciteert den burgemeester met het
succes op zijn pogingen. Ook den leden
van den Raad, den burgers en burgeres
sen biedt spr. zijn gelukwenschen aan.
Benschop heeft eigenlijk nooit een raad
huis gehad en daarom verheugt het hem
er aan te hebben kunnen medewerken
aan de totstandkoming ervan. Het ge
bouw past in de omgeving. Het oude ge
bouw had geschiedenis en deze moet in
het nieuwe nog ge:|aakt worden. Laten
we hopen, dat de vergaderingen zullen
kiyveii. zooals ze.altijd waren, onderling
jreEteouwend.
Vervolgens geeft 6pr. in een geestige
speech een overzicht van de geschiedenis
van Benschop in de laatste vijftig jaar
en biedt tenslotte aan een door hem ge
schilderd stuk, voorstellend het „oude"
raadhuis en omgeving.
Dit prachtig stuk werk in gouden lijst
siert de raadszaal.
Meer spreken en meer geschenken.
Vervolgens biedt het raadslid D E
GIER, als voorzitter vap het water-
sëpap „Éj&pschop", namens dit water-
kétfap een gebrandschilderd raam aan,
waarop het oude en het nieuwe raad
huis voorgesteld wordt en geplaatst is in
het trappenhuis.
Ook de secretaris van Benschop, de
heer VAN BEUSEKOM, die, hoewel
gemobiliseerd zijnde, voor dezen bijzon-
deren dag venof heeft gekregen, stelt het
op prijs een enkel woord te kunnen spre
ken, mede in opdracht van het secreta
rie-personeel.
Toen spreker's vader burgemeester van
Benschop was, in 1910, bestond er nog
geen officleele secretarie, wel een raad-
en rechtkamer. De secretarie bevond zich
in zijn vader s huis. Later heeft zijn va
der voor eigen rekening een secretarie la
ten inrichten, omdat het publiek dikwijls
wat al te nieuwsgierig ln de huiskamer
keek. In die dagen reeds had spreker's
vader het idee een nieuw raadhuis te
bouwen. Dank zy de energie van burge
meester Schreuders is het gemeentehuis
er thans gekomen. Spr. geeft de verze
kering, dat het secretarie-personeel met
alle krachten de belangen der gemeente
in het nieuwe huis zal behartigen. De
hall-lantaren van kunstsmeedwerk is het
geschenk, dat het personeel der gemeen
te aanbiedt.
De heer OVERBEEK spreekt na
mens tal van gemeentenaren en biedt aan
het gemeente-wapen in den gevel, als
blijvend bewijs van herinnering aan 21
Maart 1940.
Namens de gemeente Polsbroek, van
welke gemeente de secretarie te Ben
schop ondergebracht is. biedt de BUR
GEMEESTER de klok in de secre
tarie aan en namens de gemeente Hoen-
koop een schilderij van Prinses Juliana
en Prins Bernhard, welke is opgehangen
in de kamer van B. en W.
Namens de OUDERS VAN DEN
BURGEMEESTER worden 2 schil
derijen aangeboden, resp. van Koningin
Emma en Koningin Wi'.helmina, terwijl
de 3 veldwachters van Benschop, Pols
broek en Hoenkoop een bureaulamp voor
de burgemeesterskamer offreerden.
De BURGEMEESTER zelf schonk
een bureau op de secretarie en diens
vrouw een tafel in de hall.
De heer BOON, sprekende namens de
Oranjevereeniging, biedt aan een vlag
met toebehooren voor het raadhuis, wel
ke intusschen al lustig wapperde.
Ook sprak nog de ARCHITECT
KOK, die niet begreep waar hij den
moed vandaan haalde om nu zooveel
sprekers nog iets te durven zeggen. Hij
hoopte dat dit raadhuis zal bijdragen tot
de schoonheid van Benschop.
Uit een oude balk dateerend uit min
stens 1520, heeft spr. een beeldje doen
vervaardigen, dat de hoofdballuster van
de trap bekroont en voorstellend een
Stichtsche boerin, gekleed ln oude dracht
Deze Juffrouw, zégt spr., vormt als het
ware de schakel tusschen het oude en
nieuwe huls.
Een der heeren VAN KLEEF dank
te den burgemeester voor de gevoelvolle
woorden aan zijn vader gewijd. Deze be
schouwde het als een eer het nieuwe
raadhuis te mogen bouwen, dat hij he
laas zelf niet heeft mogen voltooien.
Als blijk van waardeering voor de aan
gename samenwerking bóod de heer Van
Kleèf een burgemeesterszetel ln de raad»
zaal aan.
Tenslotte bood BURGEMEESTER
KEMME uit Montfoort, mede nameni
zijn collega's, het gemeentebestuur van
Benschop gelukwenschen methet nieuwe
gebouw aan, waarna BURG ÊM E E S-
TER SCHREUDERS dankte voor
alle goede wenschen en cadeaux, inzon
derheid van het gemeentewapen en 70or
het praéhtlge schilderstuk van den heer
Lamoree.
Vervolgens werd het gemeenwwape»
door den Commissaris der Koningin ont
huld, .waarna gelegenheid bestond het
raadhuis te bezichtigen.
Nog geruime tijd bleven daarna de
genoodigden onder aanbieding van ver-
verschlngen in de raadszaal bijeen.
Eerste Hulp.
Berkenwoude. De vereen. EHBO.
hield Woensdag haar laatste cursus
avond, die onder leiding stond vin dr.
J. H. C. Mliller te Bergambacht.
De voorzitter sloot deze cursus met
woorden van dank aan den docent voor
de leerzame en prettige wijze waarop
steeds de cursus-avonden werden geleid
He redder slecht beloond.
Oud-Alblas. Door het uitwijken van eea
tankwagen van de „Graafstroom" ge*
raakte de vrachtwagen van de Winke-
liers-Inkoopcentrale „De Spar" aan het
Westeinde in de berm van de weg ver
zakt. Een kraanwagen heeft het voertuig
gelicht. Eenmaal weer op»de weg. zette
de chauffeur zich onmiddellijk achter
zijn stuur en wilde wegrijden, zonder er
aandacht aan te schenken, dat zijn wa^
gen nog met een ketting bevestigd was
aan de kraanwagen, met het gevolg, dat
de laatste hetzelfde lot onderging en in
het verzakte spoor terecht kwam. waar
hij eerst de vrachtwagen uit had getrok
ken. Daarbij werd nog ernstige schade
toegebracht aan het rijwiel van den heer
Huuksloot. De kraanwagen werd weer op
de begane weg gebracht door een vracht
auto, die Juist kwam aanrijden.
Werkloosheid sterk gedaald.
Reeuwijk. Het aantal werklooeen dat
voor eenige weken nog in de honderden
liep, is thans sterk gedaald; er zijn nog
maar eenige tientallen werkloozen. Vrij
wel alle arbeiders hebben werk gevonden
bij de in de omgeving in uitvoering zijn
de werken, terwijl ook velen geplaatst
zijn in het land- en tuinbouwbedrijf.
j TWEEDE MUM).
NIEUWSBLAD VOOR KUIP-HOLLAND EN UTRECHT Seh—nhormmeche Courant
VRIJDAG 22 MAART 1949.
dw/
JAN TAN LOCHTOP.
Onze dichter Hieronymus van Alphen
heeft een stel kinderen bezongen, waar
van men in onze tijd, niet zoo'n beetje,
wee wordt. Zij zijn allen zoo akelig
braaf, deugdzaam, ijverig, lieftallig, ge
hoorzaam, zoo vrij van elke schijn van
ondeugd, dat men neiging voelt een
troep kwajongens op die voorbeelden af
te zenden om er eens wat menschelijks
ln te brengen.
„Zou ik voor den klepper vreezen?
Oh, die goede brave man,
Maak dat ik gerust kan wezen
En ook veilig slapen kan."
Zoo sabbelt een van die lieflijke prent
Jes als hij den nachtwaker voorbij ziet
komen, die genoemd werd naar de klep
per, waarmee hij de menschen trachtte
wakker te houden. Nu zijn er geen klep
pers meer en Hieronymus is al ruim een
eeuw dood. Onze Jeugd echter is even
min bevreesd voor nachtwakers, zij gaat
zonder vreeze ln de nachtelijke uren
rond, naar dancings en cabarets, waar
zy rooken, drinken en dansen. Om het
goed te leeren, beginnen zy daarmede
al vroeg en in de steden kan men de
knapen met geplakte haren en meisjes
met geverfde wangen en lippen zien, die
nog eenige Jaren van hun mondigheid
verwyderd zyn. Dit deel van de opvoe
ding valt buiten de regeeringsbemoeienis
Zy houdt geducht toezicht op hetgeen
vertoont wordt ln de bioscopen en wan
neer ln een kinderfilm als „Sneeuwwitje"
een stiefmoeder voorkomt, die wat erg
kwaadaardig doet. dan laat zy de jonge
lieden niet toe, waarop deze zich naar de
dancings begeven.
In Duitschland is het toezicht op de
bioscopen voor de Jeugd niet zoo fel als
hier en daar mogen 17-Jarigen vryeiyk
naar een kinderfilm, maar ln tegenstel
ling met hier te lande, houdt men daar
een wakend oog op hetgeen ^ie minder
jarigen buiten de bioscoop doen. Pas zijn
die maatregelen, niet zoo weinig, ver
scherpt om de jeugd tegen zich zelf te
beschermen. Meisjes en jongens beneden
de 18 jaar mogen daar niet op straat
loopen na het invallen van de duister
nis, ze mogen zonder geleide van een op
voeder na 9 uur niet komen in biosco
pen, eafé's, dancings en cabarets, «e mo
gen in eafé's geen sterke drank drinken
en niet ln het openbaar rooken.
Hieronymus sou vragen of sulke voor
schriften noodig zyn en of het inder
daad voorkomt dat kinderen van 17 Jaar
en Jonger, des avonds zonder opvoeder
naar danshuizen gaan, daar rooken en
drinken en er zoo laat biyven als in hun
vesteakjes voldoende geld blUft. Ja, Hie
ronymus, dat komt voor, het komt zeer
voel voor en knapen en bakvischjes zou
den gevaarlijk kwaad worden als men
hun dat vermoeiende vermaak sou ver
bieden.
Daarvoor bestaat echter geen gevaar.
Wy leven in een vrij land, de ouders zyn
vrij om hun kinderen tydig vertrouwd te
maken met het nachtleven en de kinde
ren zyn bulten de bioscoop vrij om
tyd en geld te besteden, zooals zij dat
verkiezen en zy vreezen voor geen klep
per.
DE VALSCNE AANKLACHT
door VIOLETTE CARR.
28
HOOFDSTUK XIII.
De moeder van Xaver had het zoeken
haar het ïyk van Infanger nog steedsj
niet opgegeven, zy was er voor de Alp
Glum opgeklommen en daarna de Ita-
liaansche grens overgetrokken naar het
stadje Scallno. Doch de moeiiykheden
van den tocht hadden het oude lichaam
ondermynd. zy kon niet meer verder en
bleef daarom in een van de Chionhuizen
enkele dagen rusten.
Op den* tweeden Kerstdag had de
Xernbacherin, zooals zy door iedereen
werd genoemd, een eigenaardige beleving
Zy lag op een bed, dat de boerin haar
had afgestaan, nadat zy haar had uitge,-
legd, wat zy om dezen tyd van het jaar
hier boven zocht en nadat zy de vrouw
een aantal goede frankstukken in de
hand had geduwd. Zoo lag zy dan in de
eenige kamer van de boerdery in het
daar opgeslagen bed, toen plotseling de
deur openging en
De oude vrouw riep: „Fientje Collina!"
Daar stond zy warempel, die Fientje,
maar jong, frisch, met roode w&ngen
lachend, zooals zy ét aityd had uitgo
ten, toen zy nog op de Sassal Masone
hi de hut de toeristen bediende. Ver
baasd keek het meisje naar de oude
vrouw en lachte: „Ik ben Fientje Collina
niet, maar Pia Collina!"
Nederland
en de oorlog
Nederlandsche ambulance naar
Finland vertrokken.
PRINSES JULIANA WUIFT
VERTREKKENDEN NA.
Nadat dr. Meihuizen met twee zusters
reeds was vertrokken, zyn Donderdag
morgen de overige 26 leden van de Ne
derlandsche ambulance naar Finland af
gereisd.
Het verzamelpunt was het gebouw van
het Ned. Roode Kruis aan de Prinsesse-
gracht in den Haag. Reeds vóór 10 uur
was daar vrywel onopgemerkt de voor
zitster, Prinses Juliana, gearriveerd en
vele autoriteiten waren gekomen, om het
ambulance-personeel een vaarwel toe te
roepen.
Voor het vertrek heeft Prinses Juliana
Pas op voor
Maart en Rheumatiek twee slinksche
bondgenooten, die U bekruipen met guur,
onverdrageiyk weer en het onmiskenbaar
gevolg: aanvallen van Rheumatische
pyn, met alles wat daaraan vastzit. Neem
ditmaal Uw maatregelen zonder verwyi.
Want hoe eerder ge Uwe Rheumatische
aandoeningen den kop indrukt, hoe be
ter. Pas de in tallooze gevallen zoo af
doend gebleken Kruschen-kuur toe! Kru-
schen Salts zuivert Uw lichaam van de
schadeljke zuren, die de directe oorza
ken zyn van Uw hjden. Mevr. H. E.
schreef:
„Een maand of 15 geleden verging ik van
de Rheumatische pynen ln de armen,
rug en beenen. De pynen in myn lede
maten waren ondragelUk, zoodra ik in
bed lag en wat begon door te wannen.
Vooral in myn armen waren de pynen
ondrageiykTot ik bedacht, dat ik
zooveel over Kruschen las. Ik begon
er óók mee en ik ben nu zoo bHJ U te
kunnen zeggen, dat de pijnen al een Jaar
zyn weggebleven."
Spiegel Uzelf aan die ontelbare geval
len van .yerlosslng van Rheumatische
pynen, die lichaam en gezondheid sloo-
pen en die U het leven maken tot een
ondragelijke last. Doe óók een bloedzui
verende kuur. Neem óók Kruschen Salts!
Het zal U zoo goed doen! Kruschen Salts
is verkrtjgb. by apoth. en drog a ƒ.0.40,
D.75 en 1.60 (extra groot pafc). Fabr.:
E. Griffiths Hughes Ltd, Manchester
(Engeland). Opger. 1756. (AdvX
van leder afzonderiyk afscheid genomen,
nadat alle leden van de ambulance aan
Haar waren voorgesteld.
De bussen rijden voor.
Te kwart voor elf redek twee bussen
van de K.L.M. voor en werd begonnen
met het inladen van de talryke colli ba
gage, waarmede geruime tyd gemoeid
was Inmiddels had zich voor het gebouw
„Groote hemel, dat ik oude vrouw daar
niet meer aan denk. Pia! Ja, nu zlé^ik
het. Maar wat doe jy hier ln Tirano?"
„Van den zomer was ik op d?n berg
by de Chionshulzen en de boerin hier is
een zuster van myn baas te Tirano. zy
is ziek geworden en nu bUjf Ik van den
winter hier om voor haar te zorgen."
„Ken je me niet meer?"
„Ach la. U bent de Kernbacherin van
de Berpinahuizen. Hoe komt U hierbo
ven?"
„Het werd een lang verhaal, maar de
oüde vrouw vertelde alles uitvoerig, want
het hielp haar door de vervelende uren
heen, die zy op bed moest liggen om
weer krachten te verzamelen. Pia wist er
weinig van wat er gebeurd was. zy had
wel gehoord, dat Xaver verdacht was
van een moord op Infanger, maar meer
niet, want Pia was een echte Collina-
styfkop, en nadat zij terwille van haar
stierfmoeder de ouderiyke woning had
verlaten, had zy thuis niet meer van zich
laten hooren en hoe zy ook aan haar
zuster Fientje hing, ook van haar had zy
niets meer gehoord.
Nu zat zy by de oude vrouw aan het
bed en kon alles niet bevatten.
„Ja, ik was nog jong, toen ik thuis
wegging, maar ik ken Xaver toch vol
doende bm te weten, dat hU geen moor
denaar is! Zoo, en is Fientje in Mün-
chen? En zoekt U hier nu in de bergen
steeds maar naar het ïyk van Infanger?
Hoe is het met vader?"
Opeens kreeg het heimwee bij het jon
ge meisje de overhand en snikte sij het
uit.
Op den derden Januari was de oude
vrouw weer zoover, dat zU aan het af
dalen naar Scalino kon denken. Geluk
kig was de boerin, waar Pia bij ln be-
van het Roode Kruis een vry groote me
nigte verzameld.
Om kwart over elf vertrokken de beide
bussen. Prinses Juliana wuifde de pleeg
zusters harteiyk toe en den doktoren werd
met een buiging vaarwel gezegd. Ook de
belangstellenden op straat lieten zich niet
onbetuigd.
In het stationsgebouw van Schiphol
heerschte tegen den middag een byzon-
dere drukte.
Den zes medici, twintig verpleegsters,
de assistenten en den chauffeur-monteur
werd door vele'familieleden en kennissen
uitgeleide gedaan, doch daarnaast wa
ren er ook tal van belangstellenden.
Te kwart over één vertrokken kort na
elkaar de „Xemoe" en de „Tapuit".
Record vervoer door de X.L.M.
Het vervoer van de enorme hoeveelheid
materiaal, waarmee de Nederlandsche
ambulance is uitgerust en dat in de loop
van deze week door de lucht naar Malmó
is en wordt vervoerd, vormt de grootste
opdracht Ineens, welke de K.LM. ooit
kreeg. t
Ook de aard van de goederen maakte
een unicum uit in de geschiedenis van
onze luchtvaartmaatschappy.
Met uitzondering van de grootste, niet-
demonteerbare stukken, welke per trein
zyn getransporteerd, gaat alles dopr de
lucht, in totaal een lading van rond
25.000 k g.
Van Zondag af zijn dageüjks twee ex
tra-vliegtuigen opgestegen om deze
massa over te brengen.
Men heeft in Zweden en Finland de
grootste bewondering voor de wyze waar
op het Ned. Roode Kruis deze vervoers-
aangelegenheid heeft georganiseerd en
doen uitvoeren.
HANDELSOVEREENKOMST MET
ENGELAND.
Het Britsche Ministerie voor den Eco-
nomischen Oorlog deelt mede:
„De besprekingen, die sedert eenige
tyd tusschen Britsche en Nederlandsche
vertegenwoordigers te Londen zUn ge
voerd over handelskwesties, voortvloeien
de uit de oorlogstoestand, zyn thans met
succes bekroond: vandaag is een over
eenkomst geparafeerd. Er is een gemeng
de commissie ingesteld, die te Londen of
te 's-Gravenhage zal byeenkomen ter be
spreking van alle vraagstukken, die by
de nakoming der overeenkomst kunnen
ryzen."
Te 's-Gravenhage bevestigt men tebe-
voegder plaatse, dat inderdaad heden de
parafeering van een regeling ln zake de
aanvoer van goederen van overzee wordt
verwacht.
GEEN VLIEGERS OVER ONS LAND
Bij de aanval op Sylt.
Omtrent de aanval van Engelsche
bombardementsvliegtuigen op het eiland
ffylt meldt het Duitsche nieuwsbureau,
%fat Britsche vliegtuigen bommen heb
ben geworpen boven Deensch gebied en
ook Nederlandsch territoriaal gebied ge
schonden hebben.
In verband daarmede deelt men van
trekking was, weer zooveel beter. Het
Jónge meisje kwam naar haar toe en
zei: „Ik heb met de boerin gesproken,
zy heeft my hier niet meer noodig en ik
ga naar Tirano terug. Alleen kunt U
niet gaan. Als U het goed vindt ga ik
tot Poschiavo met U mee en zet U op
den trein naar huis."
Het was een goede gedachte geweest,
want onderweg moest de oude vrouw
meerdere malen op de stevige, Jonge Pia
steunen. In Scalino gingen zy naar een
klein hotel. Om te voet naar Poschiavo
te gaan, daar kon de oude vrouw niet
aan denken en dat de voerman, die haar
mee naar boven had genomen voor een
groot gedeelte, toevallig ook weer naar
het dal zou gaan, daaraan was ook niet
te denken: maar de waard wist raad.
„Luister, gisteren is er een belasting
ambtenaar van Tirano hierheen gekomen
om alles te controleeren. Hy zal mis
schien morgen alweer verorokiten. Ga
eens naar het stadhuis. Misschien kan
hy jullie beiden in zyn wagen meenemen
naar Tirano. De weg er heen is pverai
heel goed."
..Dan zal ik daar maar dadeiyk heen
gaan."
Pia knikte. „Ik heb nog een boodschap
voor de boerin te doen, dan kom ik naar
het stadhuis en haal U daar af.''
De oude vrouw nam het valies, waarin
zy steeds al haar papieren en haar geld
by zich droeg en strompelde naar het
stadhuis. Het toeval wilde, dat zy juist
in het bureau kwam, waar een ambte
naar met den bqjastingman samen bezig
waren. De oude vroeg of zy met den heer
uit Tirano mee kon rijden als hy weer
terug ging. De kassier schudde het hoofd.
„Wat doet U midden in den winter
hier boven?" vroeg hy.
gezaghebbende zyde aan het Algemeen
Nederlandsch Persbureau mede, dat biy-
kens de gegevens van de Nederlandsche
luchtwacht, geen schending van ons
rechtsgebied door vreemde vliegtuigen
heeft plaats gehad.
SUIKER OP BON 15.
Gedurende het tydvak van Vrijdag 22
Maart tot en met Donderdag 11 April zal
de met „vyftlen" genummerde bon der
Rykadlstrlbutiekaart recht geven op het
koopen van een kilogram suiker.
DUITSCHE SERGEANT-VLIEGER
DESERTEERT.
Met groote moeite over onze
grens gekomen.
Een 22-jarig gedeserteerd Duitsche ser
geant-vlieger heeft kant gezien, ondanks
de byna onoverkomelijke grensversper-
ringen, behouden Nederlandsch grondge
bied te bereiken.
Hy had van Rheine af geloopen en tot
aan zUn hals door de Dinkel moeten wa
den om ter hoogte van grenspaal 6 in de
gemeente Losser, de grens te overschry-
den. De deserteur, die gekleed was in de
uniform van de Duitsche luchtmacht,
droeg een revolver en eenige patronen,
gewikkeld in een stuk papier, by zich.
Hy werd door een Nederlandsche grens-
patrouille aangehouden en voor den
wachtcommandant geleid. Volgens zyn
verklaring zouden de Duitschers zelf hem
de richting naar de Nederlandsche grens
hebben aangewezen, nadat hy had voor
gegeven, te behooren tot den geheimen
Duitschen radiodienst.
De jongeman zal worden geïnterneerd.
DE ONDERGANG VAN DE PHOBOS.
Methét Grieksche s.s. Tassia zijn
WoensdagkVbnd twee geredde opvarenden
van hét taiïkschip Phobos van de Neder-
landsch-Indische Tankstoomboot Maat
schappij, dat by de Zuid-Oostkust van
Engeland op een myn is geloopen, te
Vlissingen aangekomen. Het zyn beiden
Chineezen. Een van hen was gewond
aan armen en beenen en moest per bran
card van boord worden gehaald; de an
dere bleek geheel overstuur te zijn. Ne
gentien leden van de bemanning zyn
door de Tassia opgepikt.
Het Europeesche gedeelte der beman
ning is eetoter weer naar het schip te
ruggekeerd, teneinde te redden, wat er
nog te redden viel.
De Phobos is het 25ste Nederlandsche
schip dat ten slachtoffer is gevallen aan
de oorlog ter zee.
„Ik heb naar den dooden Infanger ge
zocht."
Nu gebeurde er iets onverwachts. Er
was een jongeman binnen gekomen, hy
hinkte een weinig en droeg een acte-
tasch onder den arm. Hy kwam juist
binnen op het oogenblik, dat de oude
vrouw den naam Infanger uitsprak,
kromp in elkaar en liet de tasch op den
grond vallen. Toen keek de oude vrouw
hem aan, sprong op en beefde over al
haaf leden.
„Groote hemel, daar is Thomas Infan
ger!"
De ïhan had zich vlug hersteld.
„Wat bedoel Je, oudje?"
Maar zy stond naast hem. „Dit is Tho
mas Infanger!"
Nu bemoeide de ambtenaar zich met
het geval.
„U vergist U, dit is onze secretaris
Bernardo Grimaldi!"
Maar de oude vrouw hield hem by den
arm vast en luisterde niet eens naar wat
er gezegd werd.
„Thomas Infanger, hoe kom jy hier?
Herken Je me niet? Weet Je niet, dat ik
de Kernbacherin ben? Weet je niet, dat
Xaver in de gevangenis zit als jouw
moordenaar?"
„Een oogenblik stond de man als aan
den grond genageld, toen rukte hy zich
los.
„Laat my met rust, ik weet niet, wat
je wilt!"
De andere deur, waardoor de man een
goed heenkomen wilde zoeken, werd ge
opend en een inspecteur van politie trad
binnen. „Wat is hier aan de hand?"
„Ik weet het niet, Inspecteur
De oude vrouw had al haar krachten
weer verzameld. „Maar ik weet het. Hy
daar, 1s de doode Infanger, de douane-
DE SPIONNEN TE ARNHEM.
Voldoende bewijzen.
Het onderzoek, dat de marechaussee te
Zevenaar heefjt ingesteld naar de gedra
gingen van den verleden week te Babbe-
rich gearresteerden smokkelaar B., die
in het bezit bleek te zijn van zeer ver
dachte papieren, heeft een bevestiging
opgeleverd van het vermoeden, dat B.
zich aan splonnage heeft schuldig ge
maakt. De man Ls thans in het huis van
bewaring te Arnhem opgesloten.
Tegen den Arnhemme^, die eenige da
gen later op vermoeden van spionnaga
in de Geldersche hoofdstad werd aan
gehouden, heeft de Arnhemsche politie
eveneens zooveel bezwarend' bewysmate-
riaal kunnen byeenbrengen, dat ook deze
arrestant naar het huls van bewaring is
overgebracht.
VIER DUITSCHE VLIEGERS GERED.
Van zinkend vliegtuig.
De kotter Um. 203 is Donderdagmor
gen te Umuiden binnengekomen met de
vier inzittenden van een Duitsch vlieg
tuig, dat boven de Noordzee door een
Engelsch toestel was neergeschoten. Twee
Duit^phers waren gewond.
Toen de kotter Utn 203, schipper H.
Wezelman, zich Woensdag op 110 myi
van IJmuiden op de Noordzee bevond,
ontdekten de opvarenden een Duitsch
vliegtuig, dat zich in zinkenden Aoestand
bevond. 'De vier inzittenden van het toe
stel, een officier en drie onderofficieren,
verklaarden dat zy door een Engelsch
vliegtuig waren neergeschoten. Een yan
de Duitschers had een gebroken arm, een
ander een kogelwond in de knie.
HONGERSNOOD OP LOMBOK.
Uit Lombok wordt gemeld, dat door de
weinige regens de rijstaanpïant te Ampe-
nan (Lombok) voor ongeveer 40 mis
lukte. Tengevolge hiervan is hongers
nood ontstaan onder de bevolking. By de
slachtoffers zyn verschillende buikziek
ten geconstateerd, terwyiuit Midden-
Lombok reeds sterfgevallen worden ge
meld. Het Binnenlandsch Bestuur en de
geneeskundige dienst hebben de noodige
maatregelen getroffen.
Op het departement van economlsohe
zaken te Batavia is nog geen bericht ont
vangen omtrent een hongersnood op
Lombok. Inlichtingen hieromtrent wor
den thans ingewonnen.
beambte."
„Mensch, je bent gek!w
„Laat den man los, dat ls secretaris
Grimbaldi."
„Maar de oude vrouw werd steeds ze
kerder van haar zaak. Nu herkende zij
ook Infangers stem. „Hij ls Infanger.
Hier in myn zak heb ik zyn foto. U
kunt het zelf zien, als U het niet ge
looft!".
De man stond te beven en keek onder
zoekend naar de deuren. Doch daar kon
hy niet door ontsnappen, want voor de
eene stond de inspecteur en voor de an
dere de ambtenaar van het stadhuis.
„Hier is de foto is hy het, of is hij
het niet?" Verwonderd bekeken de man
nen het portret. Zeker, het was een oude
foto en in het uniform van een gendar
me, maar
De deur werd geopend en Pia trad
binnen. Eer een der mannen iets had
kunnen zeggen, sprak de oude vrouw
haar aan.
„Pia. ken jy dien man daar?"
„Goede help, dat is Infanger!"
De inspecteur begon te twyfelen. „Gri
maldi, haal even Uw papieren."
De man werd bleek. „Ik heb U toch
gezegd, dat ik die verloren heb."
Nu stond de moeder van Xaver dicht
voor hem en richtte zich hoog op.
„Je hebt ze verloren! Nooit heb Je de
andere papieren gehad. Infanger ben Je!
Stroop de mouw van je rechterarm maar
op en laat het blauwe ankér zien, dat er
op getatouëerd is ln den tyd dat je nog
als matroos in dienst was!"
De energieke, zekere manier van da
oude vrouw verwarde den inspecteur
steeds meer.
(Wordt vervolgd).
TSSSS doetje goed!
t