Leve de Vrijheid met Oranj el
r
Schoonhoven in feestroes
Dankdiensten.
Wat men gevoelt.
ons heen te blikken of een spion ons be
luistert. Wij behoeven niet meer niet be
vende an get te wachten ol een gezinslid zal
terugkomen van zijn jacht op voedsel. Wij
schrikken niet meer ais een bode op de deur
klopt en lezen niet sidderend van zijn gelaat
de boodschap, die hij brengt.
Vrij zijn wij wederom!
De Draagster der Kroon, de Oranj©-vor
stin keert terug, een eigen regeering van
Nederlanders en niet van Duitschersen ver
raders, neemt het bewind op. onbevreesd
zijn we voor persoonlijke veiligheid en on
bedreigde eigendom.
Vrij zijn wel
Koml, burgers, laat de vlaggen wapperen
Ons lijden is voorbijl
IC.
Reeds heel vroeg was vanmorgen de nog
onderdrukte feeststemming op ieders ge
zicht te lezen. Nog onderdrukt, want eerst
om S uur ging de capitulatie in en ook toen
scheen het nog te vroeg voor luide juich
kreten. Op dat uur liet een fabrieksfluit een
lang aanhoudende vreugdetoon hooren en
aarzelend werden, nu hier, dan daar, de
vlaggen reeds ontplooid, die echter een
voor een weer verdwenen. Maar om half
negen verscheen aan de gevel van het bu
reau der Schoonhovensche Courant het van
ouds bekende „zwarte bord" met üet be
richt van de overgave en meteen werd vlak
ernaast de vlag uitgestoken. Oat was het
seir:, dat aan alle twijfel een einde maakte!
Als bij tooverslag kwamen onze nationale
kleuren en de oranje wimpels uit alle ra
men te voorschijn. Mannen en vrouwen,
met oranje getooid, kwamen uit de huizen
en metgroote sjerpen en strikken holden
de kinderen de straat op en bestormden de
winkels, waar vlaggetjes en feestartikelen
werden uitgedeeld. Een groenten handelaar
strooide kwistig bosjes radijs in het rond,
timmerlieden holden met vlaggestokken,
jongens staken zevenklappers af eu trok
ken zingend door de straten, kortom in een
oogwenk was de feeststemming voltooid.
Al spoedig vertoonde zich ook op de
toren, het stadhuis en aan de andere of-
ficieele gebouwen het rood-wit-en-blauw
en om half elf luidde de klok van onze oude
St. Bartholomeusloren de mare van vrede
en vrijheid over stad en omgeving.
Morgen worden in Schoonhoven dank
diensten gehouden in de Ned. Herv.
Kerk (om 10 uur), in de Katholieke
Kerk, in de Geref. Kerk (om 10 en 6 uur)
en in de Remonstr. Kerk (om 10 uur).
Aan eenige vooraanstaande stadgenooten verzoch
ten wij ons in korte bewoordingen de indruk te
willen weergeven, welke op hen het vredesbericht
gemaakt heeft. Hieronder nemen wij de antwoorden
op, welke wij hebben ontvangen
Met groote dankbaarheid dankbaarheid
jegens hen. die onze bevrijding bewerkten,
maar bovenal jegens Hein. Die ons dit gaf
en een gejoel van groote opluchting
beleven wij de herwonnen vrijheid. Laten
we niet vergeten wat leed geleden is en hoe-
velen gevallen zijn. Dan kunnen we weer
vooruit zien en de geslagen wonden ver
zorgen en een nieuw begin maken.
J. G. ANTVELINK, Arts.
Men zou het beleven van de vrede kunnen
vergelijken met een ernstige ziekte, waar
bij de patiënt na het lichamelijk en feeste
lijk i ij den, dat hij heeft doorgemaakt, zijn
krachten voelt terugkeeren en daarmee
langzaam maar zeker een nieuw leven te
gemoet gaat.
G. J. BART EN, Arts.
„De Heerezij in alles geprezen! Hij gaf druk>
opdat wij tot hem zouden vluchten. Hij
geeft uitkomst, opdat wij ons in Hem zou
den verblijden. Hij geeft een nieuwe toe
komst, opdat wij in waarheid bouwen op
het eenige fundament, dat gelegd is, n.l.
Jezus Christus, den Heere."
J. W. DE BRÖIJN, Ned. Herv. Fred
consul. Ned. Herv. Gem. v. Sshoonhoven
De Hcere heeft groote dingen bij ons
gedean dies zijn wij verblijd.
Nooit is de blijdschap zuiverder, dap' wan
neerzij oprijst uit ckiKHneltkroes defr smar
ten en zich open'baflffin ootmöedigen aan
God Almachtig. Die uit grooten nood heeft
verlost. Nimmer klinkt de hymne van dep
overwinningsjubel, die geboren wordt uit
het donkere thema der bange worsteling
heerlijker, dan wanneer zij aangeheven
wordt ter eere van den Heere Zebaoth, van
Wien beieden wordt: Mijn Schilt en de
Betrouwen, zijt Gij O God, mijn Heer!
Dankdag, 6 Mei 1945.
J. HOEKSTRA
Geref. predikant.
Goddank! Eindelijk weer vrij! We voelen
ons overgelukkig, dat we verlost zijn van
een barbaars regiem, lijnrecht indruisend
tegen de beginselen van het Christendom,
dat onze kinderen weer een toekomst heb
ben, niet behoeven te worden opge voed in
de afgodendienst van het miiitairisme en
het geweld.
Moge de nieuwe Volkenbond ons een
duurzame vrede brengen!
A. v. d. LAAN, Hoofd U.L.O. School
Vrede het rijk der demonen is uit.
Nu gedenken wij dooden en levenden; en
willen buigen voor de Heilige Majesteit van
deze Vrede Gods, Die tot ons komt ais een
oordeel en een genade waarin ons een
nieuwe kans gegeven wordt tot opbouw en
Leven. Wij willen buigen èn verstaan.
H. C.LUYT, Predikante.
Want g' lyck de paerden syn geschapen
[om te rijden,
De vogels om de locht met vleugels te
[doorsnijden,
De visch tot s wemmen, end tot jock en
ploeg den os
Soo mede wy oock om te wesen vrij en los.
(Uit „Ned. Gedenck-clanck" van
A. Valerius".)
TH. MALINGRÉ, Apotheker.
Nu wij gespaard mogen blijven voor ver
smoring in de modder der „Kultur" moeten
wij, mannen, ons voor zelfoverschatting
hoeden. Want wij hadden dit nimmer be
reikt zonder den steun der Nederlandsche
Vrouw, met de Landsvrouwe aan de spits.
En ik ken meer voorbeelden van mannen,
die in hun taak te kort schoten, dan van
vrouwen.
Ir. A. N. NOLST TRENITÉ.
Vrede! Een golf van vreugde slaat met ver
dovende kracht over ons heen. En we vra
gen ons af: „Wat nu? Vergeven en verge
ten?" Laat vergeven, wie vergeven kan!
Vergeten zou een misdaad zijn: tegenover
hen, die vielen in tien strijd of stierven op
execulieplaatsen, in concentratiekampen,
in gevangenissen en in de straten van onze
steden, tegenover onze verwoeste steden en
landerijen, tegenover de komende geslach
ten. Wij moeten onthouden, onze kinderen
moeten onthouden, de kinderen van onze
kinderen. En als we van dit alles diep door
drongen zijn, laten we dan feestvieren.
Maar de ondertoon van onze feestvreugde
zij een dankbaar erkennen, dat zij, die ge
vallen zijn, door hun offer ons de vrijheid
brachten.
Direct. Rijkskweekschool Schoonhoven,
J. P. ROSENDAAL.
Nu ons land bevrijd is, gaan onze gedach
ten in de eerste plaats uit naar de velen, die
de vrede niet meer hebben kunnen bele
ven, doordat zij hun leven en al hetgeen
hun dierbaar was, hebben geofferd voor het
vaderland.
B. J. TEIJINCK, Notaris.
Erger dan het vuurpeloton, en de hongers
dood is het lijden door het gemis der
geestelijke vrijheid. Nu onze bevrijding
ons dit kostbaarste van alle dingen weer
heelt teruggegeven zuilen wij daaruit de
moed en de kracht putten tot geestelijk en
materieel herstel van ons vaderland, opdat
onze kinderen en ons nageslacht zullen le
ven in betere omstandigheden.
J. GROESBEEK. Arts.
