Een historische en ontroerende üsg
SCH00NH0VEN5CHE COURANT
M
en
Proclamatie
gambacht
lerls
Overweldigende aanhankelijkheidsbetuigingen
krachtige Koninklijke woorden.
Idlening
ronkclijk groot
XX), aangegaan
uari 1939, zijn
floot
de nummers:
>p:
Gelukkig volk
van Nederland.
Koningin Juliana
BER 1941
>mber, 2 uur
Haastrecht
paar
ambt
Giro 37*513
uwSlen- -■
het rijk, uit
2
ter
te
eer Vakkuadlao
Levering alte
Pt
>ter en
rs van
bekend, dat van
HET OGENBLIK VAN DE INHULDIGING. De voonuitr van de Verenigde Zitting der Staten Generaal,
Prof. Dr. R. Kranenburg, tijdens zijn rede waarmede hij de nieuwe Koningin der Nederlanden inhuldigde.
r loten begint
tptember
tag
M.
Koningin
Juliana
ted
iet
Nederland heeft van zijn verdeeld
heid geen verzwakking te duchten.
r met paard
l. NEUT
it o.z.
te s
ses
Eje-prospectus.
SCHOLEN
dj»
to'«
uitgevoerd in
koperdiepdruk
in!!!
f 2.50
Ó-8, GOUDA
>on 2166.
kousen,
i, enx.,
on
buikbanden.
voor zwara figuren
flUWtr
kleur
Zij droeg gou
■scheen de moedt
Armgard
tulen ja]
*<5HT BLADZIJDEN, OINSDAO t SWTtMBCTt lill Me JAARGANG. No.SSl,
NIEUWSBLAD VOOR ZUID HOLLAND EN UTRECHT
Hoof dreef.: W. Kerremans S. W. N. VAN NOOTEN, SCHOONHOVEN. Telef. 207 Giro 13763
?r 1948
NINGSDAG
erlnnering
et -
„..gen.
Beide
een grote
:ht uur de
d afgelost
iweerbaar-
Advertenties 1-15 m.m. f 1.80. elke
j».m. meer f 0.12, derde plaattlng
halve prijs Familieberichten 10 et.
per m.m.
35 Tel 2345
TCHEM
voor een goe
breukband nu
r veer,* leder
k.
die o*
nentre
tcdaflc
35, 47, 52, 54,
94, 105, 107
5, 140, 171,222;
237.
g der uitgelote
al plaatshebben
smber a.s.
ht, 30 Aug. 1948
ester en
ers voornoemd,
PENHORST,
Burgemeester.
PPERS,
Secretaris.
blauw kam-
lum maat 54
ames schoenen
:n groot vloer-
n Buren agent
.Graafland C9
trs.
Hoe gelukkig zijn wij,
Nederland, dat wij in al
deeldheid een
eenheid hebben, als wij ons scharen
NA DE INHULDIGING. Op het balcon van het Paleis op de Dam neemt
H. M. Koningin Juliana met Prins Bernhard en de drie oudste prinsesjes de
i.ulppost geb.
klonk het commt
zette de stafmuzi
zwarte hofa
5 Wilhelmim
-te
naar eigen
allen is de koers
Venchlfnt Maandag. Woensdag
•n Vrijdag. Prijs bij vooruitbeta
ling f 185 per 3 maanden, voor
Schoonhoven i 150.
>lmia der Ne-
haar welver-
kunnen haar
voor wat zij deed.
jekleede vertegenwoordi-
.n de Nederlandse Antil-
lUten voor tien kwamen de
et het Baleis uit en begaven
Kerk langs iffit erefront van
irsten. Hierna begon de aan-
like gasten Op het morfïent
?t de graaf en gravin van
een cadet, terzijde van de
Languit bleef hij enkele
r de geneeskundige dienst
formen
kerkgeb
inigen bleven hun ontroering
et binnenkomen van Koningin J
mbeschrijfelijk fraaie japon, waartegi
■raden tien met senittering attekene
van Koningin Juliana. I
plechtigheid geworden:
?fd Vorstin, die leeft in de harten
rondom de troon der Oranjes. Altijd
weer, onvermoeid, komt zij lot uit-
ting wanneer een dag of plechtigheid
daartoe noodt, maar als een onzicht
baar koor zingt zij aldoor in onze
harten. Doch ontroerend, zonder weer
ga, juicht en schreeuwt de geestdrift
voor Av.' --
hernieuwing van de trouwbelofte zo
als op 6 September.
mik in oorlog en
illen wij niet licht
gerechtvaardigd
»n bepaalde Ne-
gevoelens,
rekenschap
eniger tijd
lap moeten wor-
M»K.
rlingen een juist
zowel de normale
ilantingsorganen
marcheerden 76 ca-
de pergola, waar
aast de witte masten
zerd de feestverlich-
toen zij
rzijde de
schil
Et
de i
kant
rode
hoog
Om
voor de geneeskundige dienst ten-Generi
Zijn plaats werd terstond door der de p«
:adet ingenomen, doch toen de den. Het
sloeg, had hü zijn plaats weer
- --^ie oudste prinsesjes de
toejuichingen van het duizendkoppige publiek op de Dam in ontvangst.
dag hebben gebracht aan hun geliefde
vorstin, die 'de scepter overdroeg aan
haar dochter en het wilde eindeloos
gejuich, waarmede zij de nieuwe Ko
ningin begtoet hebben. p
In hoe menig land draalt vermomde twee oudst»
revolutie of zwalkt het schip van staaf
door ongewisse handen bestuurd of
met onwillige bemanning over de zwa
re golfslag.
„Gelijck een swervend schip,
dat na geen gronden pcijlt
Dat niet geladen is en na heid geen verzwakking te duchten.
geen haven seijlt" omdat het zo mateloos sterk staat in
ü^'r W ons mo9e de bemanning zijl
“het'vöktenhilii'lich uil bij eén verschillen, -!s-"~
maar voor
v wv Oranje". En aan het roer staat
He? isdeonsïw^^ die allen vertrouwde
hoorbaar of onhoorbaar ons volk '"“,a
sterkte blijft geven, de schone harmo
nie met wondermacht, het samenbin
dende leven dat Nederland beheerst en
dat wij erven van vele geslachten voor
ons. Geen wanhopig staren dan op
hetgeen achter ons ligt, geen weerbar
stigheid jegens hen, die niet denken
of geloven als wij, geen angstig be
rouw of nijpende spijt van wat wij
anders willen, berooft ons van onze
sterkte en eenheid en niets breekt de
verheven harmonie, geen wanklank
sterft weg onder het daverend enthou
siasme.
Dan leeft ons beter, ons waarachtig
ik, dat vurig smacht naar samengaan
en naar verlichting van onze lasten,
dat een betere toekomst ziet in het
verschiet, een reiner beeld voor het
binnenst heiligdom, een beeld be
straald van hoger licht, van liefde, eer
bied, trouw.
Een edele ijver is het, vreemd van
alle bitterheid, de zachte adem van het
onzichtbaar goede, dat sterker wordt
naarmate het zich verder verspreidt
dat ons moed en vertrouwen geeft in
de toekomst van een volk dat zo onge
broken zich trouw en dankbaar toont
jegens het Huis dat het leidt en geleid
Wie het onvergefelijk tafereel in de
hoofdstad heeft bijgewoond of door de
aether heeft beluisterd, nioet wel aan
gedaan zijn door het getuigenis dat
vele duizenden in Amsterdam Maan-
lonesië.
,.jn moeder in donkere
woorden gesproken, die
land een groots werk-
opdat gij en Neder-
samengaan een gelijk-
olle plaats zouden in-
der volkeren.
dat onder mijn rege-
we verhouding een harmo-
zal vinden, welke aansluit
en groeit in uw midden.
van Suriname en van de Ne-
Antillen,
gelijkwaardigheid en zelf-
lullen in het nieuwe konink-
ibaar erfdeel
dat ik zal
o.eun, op
-JJ-in
Amsterdam. 4 Sépt. 1948.
JULIANA.
lamatie was mede ondertekend
minister-president W. Drees en
alle andere minsters.
volk van
onze ver-
ongeëve naarde, blijde
Vorstelijke gasten.
Kort hierop schreden de vorstelijke buiten
landse gasten in prachtige uniformen en schit
terende gewaden in zeer langzaam tempo on
der de pergola naar de Nieuwe Kerk.
Overal in de stad begonnen de klokken te
beieren en om twee minuten over elf zette
beiaardier Vincent op het Paleiscarrillon het
Wilhelmus in. Stram in de houding brachten
de militaren het saluut en zij. die in civiel
waren gekleed, ontblootten eerbiedig het hoofd.
Het moment was gekomen. Langzaam en
plechtig schreed de vorstelijke stoet onder het
baldakijn en de pergola naar de ingang van
de kerk. Het was een fantastische aanblik de
ze veelheid van middeleeuwse drachten en
kleurrijke hedendaagse gala-uniformen. Voor
afgegaan door de dragers van het rijkszwaard
en de rijksstandaard. kwam Koningin Juliana
langzaam van het bordes tredende, het Paleis
de spanning en weet deze plaats het middel
punt niet alleen van ons gehele koninkrijk,
maar van de belangstelling der hele wereld.
De commissie van ontvangst had zich lp*
middels naar de kerkingang begeven. Het
eerste kanonschot van het eresaluut voor de
Koningin klonk door de openstaande deuren
naar binnen. Met het gebeier van de Amster
damse klokken en de tonen van het Wilhel
mus van het paleiscarilon. even later gevolgd
door het gezang van de menigte op het Dam
plein. Op het orgel preludeert de organist hei
Volkslied. Alle aanwezigen staan en richten
de ogen op de ingang. Even na elf is het in-
drukwekend ogenblik gekomen. In een schit
terende kleurenpracht van fluweel en goud-
borduursel, paarlen en edelstenen aan uni-
en ambtsgewaden treedt de stoet het
jebouw binnen.
Weinigen bleven hun ontroering meester
tij het binnenkomen van Koningin Juliana in
haar onbeschrijfelijk fraaie japon, waartegen
ae sieraden zien met senittering attekenen
en omhangen met de roodfluwelen konings
mantel.
Plechtig nadert de drager van het ontblote
rijkszwaard. Dit symbool van het wereldrijk
gezag wordt gevoerd door de chef van de
generale staf. Hij wordt begeleid door twee
subalterne officieren van de koninklijke land»
macht.
Onmiddellijk achter het rijkszwaard wordt
het andere symbool van het koninkrijk ge-
(Vervolg op pagina 2).
meisjes waren gekleed in lichtblauwe tulen
jurkjes met bloemkransjes van dezelfde kleur
op het hoofd. Daarop stapte Prinses Wilhelmi
na uit de auto, gekleed in een fluwelen casa-
oue van een diepe Bordeaux kleur en een
goudbrocaten japon. Zij droeg goudleren
schoeisel. Tenslotte verscheen de moeder van
Prins Bernhard. Prinses Armgard van Lippe
Biesterfeld in een zwart tulen japon.
'jn onaantastbare eenheid voor Oran-
conciëntie, j^- Dit is:
„V’ast „Het krachtigste cement
de door Dat harten bindt
vertrouwde leidster, zoals de Als muren breken
volk oude titel luidt: Schipper naast God. Tot puin in 't end'*
»n begonnen d
genodigden hun plaatsei
i de Nieuwe Kerk Geen van
of van die hen volgden lieten na reeds aan
men- stonds een blik te werpen door het zo voor-
afgC- naam gestoffeerde gebouw. Onafgebroken re-
van 13 den voor de kerkingangen de auto's aan en
schre- naarmate de tijd vorderde vulden zich de
igang der rijen banken en stoelen met de uitverkore-
gala-cos- nen. die getuigen zouden zijn van het histo-
judgebiesde risch gebeuren van deze zesde September en
:arde Kort gedurende de daaraan voorafgaande tijd reeds
der een deel van de sfeer verleenden door de
van boeiende aanblik van hun kledij. Militairen
i de van hoge rang uit alle onderdelen der Ne
derlandse strijdkrachten, militaire attachés,
deel uitmakend van de bijzondere buitenland
se missies, gaven het kaleidoscopisch beeld
van de zich door de paden bewegenden een
aparte toets. Uniformen van zwart en blauw
en rood, zwaar van goudborduursels en pas
sementen. zoals we ze nog slechts kennen van
schilderijen
Evenzo vallen op de veelsoortige toga's vatv
rechterlijke macht, professoren en predi-
iten en een zijzonder fraaie toon gaven de
le en purpere gewaden van de kerkelijke
.^waardigheidsbekleders.
kwart over tien waren allen gezeten in
afwachting van de binnenkomst van de Sta-
*?n-Generaal. die het eerst uit het paleis on-
pergola door de kerk zouden betre
den. Het goud van de uitmonsteringen, de
edele metalen en edelstenen van de onder
scheidingstekens. de lichte tonen van de toi
letten namen in schittering toe. toen de 34
lampen, die tussen de vlaggedoeken hingen,
wetóen ontstoken. Plechtige orgeltonen klon-
ken\door de gewelven en langs de pilasters,
de xaarsen aan de koperen kronen uit de
Portugese Synagoge, die voor het troonplat-
i waren neergehangen, werden eveneens
stoken en in volle luister, een onver gete
lijke aanblik biedend, wachtten de kerk en
die daar in waren op de koninklijke stoet,
over de brede ippers aanstonds zou bin-
treden en op het grote moment van de
ulegging en inhuldiging.
Voorafgegaan door enige kamerheden. be
geleid door hun gevolg, schreden de vorste
lijke gasten in uniformen en toiletten, die in
schoonheid alle reeds aanwezige gewaden
overtroffen, naar hun plaatsen rechts ter zij*
de van het platform. Daarbij passeerden zij
de zetels van Staten-Generaal. van de Raad
van State, de ministers, die alle in jaquet wa
ren gekleed en van de leden der delegaties
van de Overzese Gebiedsdelen, de laatsten
in karakteristieke. Oosterse kledij. Aan het
hoofd van de stoet der vorstelijke gasten
schreed koningin Elisabeth van België.
Doodstil is het dan in de kerk. Men voelt
Nïet de plechtige statigheid v»n de qude traditie der inhuldiging, niet de schittering
Van veelkleurige uniformen, niet de aanwezig heid van een groot aantal vorstelijke gasten,
maar het laaiend enthousiasme, de diepe ontroering van tienduizenden Nederlanders heb
ben gisteren betekenis gegeven aan de inhuldiging van Koningin Juliana. Het is geen
verheven, buiten en boven het volk zich voltrekkende plechtigheid geworden: het is een
warme ontvangst geweest, een binnenhaien een geliel
van haar onderdanen.
Die Nederlanders hadden zich soms grote opofferingen getroost om zich te kun
nen mengen in het jubelend koor, dat met luide vreugdeuitingen zijn Koningin toejuichte
toen zij. met haar gezin, op het balcon van het Paleis verscheen. Die toeschouwers had
den daar vijftien, sommigen achttien uur gestaan om een plaatsje te hebben dicht bij de
pergola .waar onderdoor de Vorstin naar en van de Nieuwe Kerk schreed.
Anderen hadden zich tevreden gesteld met een plaatsje langs de route, welke gistermid
dag de Koninklijke familie in de gouden koets volgde op de rondrit door /XnUterdam. Zij
hadden zich daar de avond tevoren genesteld, sommigen met dekens en mondvoorraad, an
deren met geen andere attributen dan een ladder om in de lantaarnpalen te kunnen
klimmen. De meeste Nederlander» evenwel, en met hen alle rijksgenoten overzee hebben
niet anders van het kostelijk schouwspel kunnen genieten, dan door de ogen van radiover
slaggevers. Maar ook die vele millioenen. die thuis deze grote dag voor Nederland mee
beleefden, hebben gedeeld in de ontroering en de vreugde, zij hebben evenzeer n hun
hart een woord van trouw en aanhankelijkheid gesproken jegens het Huis van Oranje.
De Dam.
Het ochtendgloren vond dus reeds
menigte voor het paleis, waar om ach.
wacht der luchtstrijdkrachten werd s
door de gecombineerde studentenwet
heid.
De genodigden, die het groots gebeuren in
de Nieuwe Kerk zouden meemaken, kwamen
bij één of twee tegelijk bij de baldakijir aan.
Intussen werden de laatste toebereidselen on
der de pergola verricht. De 38 palen werden
voor de laatste maal gecontroleerd en om zes Ja
minuten voor negen begonnen de hofbedien- its
den de drie meter brede It^er niet zorg over „et ee„ ontroerend<. moment,
met Prins Bernhard aan haar linken
steeg een woud van pensedpen van het mid- historls(,he .anf beBon.
dandamterrein op als een menigte dacht, dat B(eek en >eer onder de inaruk van dit ogen-
erJet? te Zien WaS Mik schreed afj langzaam kerkwaarts. De
Te kwart over negen marcheerden 76 ca- purperrode kroningsmantel met wit hermelijn
detten en adelborsten langs de pergola, waar wprd opfehonden door zes adjudanten
zij twee aan twee zich naast de witte masten van het Konlnk]1Jk Huis in gala-uniform. Een
opstelden Kort daarna werd de feestverlich- ,uide jnbfl weerl(ionk. toen de Vorstin tot
ting ontstoken. VOOr de jnganf van de kerk was genaderd.
Omstreeks half tien traden de verschillende
opperofficieren. de hofignitarissen in hun in DE NIEUWE KERK.
Tel rXTEnU «eed. voor b.li„?en ^«0™^ eer,te
.^0^0^?^ SSTvTd KT Geen van dezen
ge colleges van staat met aan het hoofd in een of vJn die h,e,n 'ojgden lit
wijde zwarte toga gehuld, prof mr R. Kranen- stonds een i
burg, zich in de galerij opstelden, vooraf
gaan door een ongewapend ere-escorte
man der lUchtstrijdkrachten. Langzaam
den zij onder de pergola nper de in(
Nieuwe Kerk. Velen droegen het
tuum. de zwarte jas. een wit^met goi J
roek en de steek met orajhje coct
ierop stelde de volledige are-compagme
ludenten zich ter linker- dl rechterzijde
e paleisingang op met h»t geweer aan
Vervolgens kwam de klffirrnke groep, die
gevormd werd door de Indonesische delegatie.
Langzaam en statig schreden zij over de ro
de loper, hartelijk toegejuicht. Achter hen
kwam in het zwart ge”
gers van Suriname en uv.^..
len Om vijf mini—
ministers in jacquet het
zij zich naar de kerk It
cadetten en «delbor.
komst der vorstellil
de auto met
Athlone Stopte, viel
rede loper, flauw,
minuten liggen,
hem wegdroeg.,
een reserve-crJ
klok elf uur
Ook voor een der leden van de studenten-
wacht bleek het lang in de houding staan
te zwaar Ijlings werd ook hij naar een eerste
hulppost gebracht Twaalf minuten voor elf
lando ..presenteer 't geweer" en
■iek het Wilhelmus in Een gro- xutlu
[auto met de standaard van Pri^- form
aa reed voor Gevolgd door haar onts^(
kleindochtertjes nam zij in de jyke
„_to plaats en reed via de Paleisstraat naar
de ingang van de kerk aan de N.Z. Voorburg-
Eerst stapte Prinses Beatrix uit de wagen
vervolgens haar zusje Prinses Irene.
van
Wij Juliana. bU de gratie God»,
Koningin der Nederlanden,
Prinses van Oranje-Nassau, enz., enz.,
enz.
Aan Land- en Rijksgenoten.
Nu ik heden het koningschap heb aan
vaard, wil ik enige woorden tot u rich
ten.
Allereerst een woord van grote dank
baarheid Van mijn vroegste jeugd af
hebt gij my omgeven met uw geneg...
heid. Uit alle delen van het rijk, uit
alle kringen der maatschappij, van oud
en johg. ontving ik steeds ontroerende
bly'ken van gehechtheid.
Nu ik gereed sta mijn nieuwe taak te
aanvaarden, gevoel ik sterk hoe grote
steun die genegenheid voor mij is.
Na een regering van vijftig jaren, legt
mijn moeder haar taak neer. Haar re
geringsperiode. eerst staande in het te
ken van vreedzame vooruitgang op bijna
ieder gebied, omvatte twee wereldoorlo
gen met een zware, economische crisis
daartussen. Op een leeftijd, dat de
meeste mensen aan ruét gaan denken, is
Koningin Wilhelmina de bezielende leid
ster geweest in de strijd tegen mee
dogenloze vijanden, die met gro,te over
macht ons land en Indonesië! hadden
overweldigd.
Overeenkomstig haar
zij thans als Prinses V
derlanden in ons midc
i diende rust genieten
nooit genoeg danken
Langenoten,
Hoewel de tijd, waarin ik de rege
ring aanvaard, vol is van moeilijkheden
en dreigende verwikkelingen, is er toch
reden tot vreugde,, omdat ons land, on
danks1 verwoesting en verarming, inner
lijk sterk genoeg bleek om zich met be
hulp van onze bondgenoten, spoedig te
i herstellen.
Deze vreugde is echter vermengd met
diepe weemoed om allen, die zijn heen-
egaan en warm medegevoel met hen. die
-hterbleven, of wier have en goed ver-
etigd werd.
Het leed aan ons vc’v
•zetting aangedaan. zuLc
■rgeten Begrijpelijk en
jn de daaruit ook tegei.
rlanders voortspruitende
ij moeten er ons echtt
in geven, dat ook zij
eer in onze gemeensclu
•n opgenomen.
Volken van Indo
Tot u heeft m(ji
igen lichtende wc
>or u en Nederk
an ontvouwden,
nd in vrijwillig s
aardige en eervol
jmen in de rij
Ik vertrouw,
ng de nieuwe
sehe vorm
j wat leeft
Volken
derlandse Antillen.
Vrijheid, gelr’-
andigheid zullen in 1
jk uw onvervreemdbaar erfdeel zijn.
In het vertrouwen, dat ik zal mogen
ïkenen op uw aller steun, op welke
ap de ambtelijke ladder en in welke
aatschapuelijke we~kkring gij ook ar-
»idt. en met de bede, dat God mij
loge sterken, aanvaard ik de regering.
Lasten en bevelen, dat deze proclama-
e in de Staatscourant en het Staats-
lad opgenomen en ter plaatse, waar
niks gebruikelijk is, aangeplakt zal wor-
ar eigen wens gaat
Wilhelmia der Ne
ons midden
’enieten. Wij
her
haal!
