Reot onze zieLen
i
PLAATSELIJK NIEUWS
Extra-woningen voor
landarbeiders
ADAASON
((De oude strijd"
Moeder versierde de
kerstboom
m
Elkander
Ónder elke
KW kerstboom.
Stolwijk wenst:
Nieuwe secretarie
KERSTVERTELLING
SB
SS
88
0
es
Laat ons dan henen gaan
os
I®
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-HOLLAND EN UTRECHT— Sehoonhovenache Courant
WOENSDAG 23 DECEMBER 1952
VEERDIENST
GORINCHEMSLEEUWIJK.
Gedeeltelik gestremd.
De grote veerboot Gorinchem 5. die
de veerdienst GorinchemSleeuwyk
onderhield, heelt tengevolge van de
lage waterstand schade opgelopen
aan de schroeven. De veerdienst wordt
thans onderhouden door jie kleinere
pont Gorinchem 4. Hiervoor Is de ma
ximum toegestane lengte voor auto's
8% meter en het maximaal toegestaan
gewicht 12.000 kg. Men hoopt, onvoor
ziene omstandigheden voorbehouden,
de Gorinchem 5. morgenochtend om
zes uur weer in dienst te kunnen stel
len.
UITVOERING UNIE.
Ameide. Woensdagavond gaf de
muziekvereniging Unie in café Lek-
zicht haar eerste winteruitvoering. Na
opening door de heer J. de Jong werd
onder leiding van de dirigent de
heer B. A. Hoon uit Schoonhoven, het
muzikale gedeelte afgewerkt. De mu
zieknummers werden keurig uitge
voerd. Na de pauze trad de toneel
club voor het voetlicht en voerde op
«Het Spook van de Vrijburcht", een
vroliJkspel in drie bedrijven. Het stuk
werd door Ons Genoegen, goed ge
speeld en allen, die er aan meespeel
den waren best in hun rol.
Het viel dan ook bijzonder In de
smaak van het publiek.
K<
Zaterdag, 2e kerstdag, zal daarom
wegens het grote succes een herhaalde
opvoering plaats hebben.
(ADVERTENTIE I.M.)
PLAIN en CORK
IN SPECIALE LUXE DOZEN
VAN 50 SIGARETTEN
UITVOERING DAMORKEST.
Benschop. Woendsagavond gaf bet
Damorkest ln de zaal van de heer P.
van Vliet zijn jaarlijkse uitvoering.
Na opening door een der leden van
het orkest, werd eerst het instrumen
taal gedeelte van het programma af
gewerkt. Dit bestond uit enige popu
laire nummers en marsen. Als volgend
punt stond op het programma: Varia
tie*. Dit was wel de juiste benaming,
want aolistes en solisten kwamen met
verschillende instrumenten hun num
mertje ten beste geven.-
Na de pauze, waarin de verloting
plaats vond, werd het toneelapel De
Vluchtelinge opgevoerd. Dit stuk werd
goed gespeeld. Na dit boelende toneel
stuk werden de toneelspelers weer mu
zikanten en zochten hun Instrumenten
op om het programma waardig te be
sluiten.
De vereniging mocht zich verheugen
in de aanwezigheid van burgemeester
Schreuders. die, tijdens de korte pau
ze, even de gelegenheid nam, het Dam
orkest als vereniging en Polsbroeker-
dam als buurtschap een pluimpje te
geven. Spreker noemde de Dam een
kruispunt van vier wegen en geogra
fisch onbelangrijk. Wat het culturele
leven betreft, zet de Dam nog menig
dorp beschaamd. Hij verheugde zich in
de eensgezindheid van de zangvereni
ging en Damorkest en zei tenslotte dat
niemand zich behoeft te schamen, ook
geen soldaat, om uit Polsbroekerdam
te komen.
De heer Jac. Kaasschieter werd hul
de gebracht voor de uitstekende lei
ding. die hij de vereniging gaf, in de
vorm van een boekwerk. Aan mevrouw
Verdouw, ln de volksmond tante Geert
v/e-d een bouquet bloemen aangebo
den als dank voor de gastvrijheid
door haar geboden, om het orkest ge
legenheid te geven tot repeteren.
In het sluitingswoord dankte de heer
De Hollander de aanwezigen voor de
belangstelling en sprak tevens zijn
vreugde uit over de terugkeer van de
pianist, de heer H. Verdouw, uit de
militaire dienst. Donderdagavond werd
nog een herhaling van deze uitvoering
gegeven.
ONJUISTE BELASTINGOPGAVI
VAN GOUDSE AANNEMER.
Gouda. Een gevangenisstraf van tien
dagen eiste de Rotterdamse rechtbank
gisteren tegen de 55-jarige aannemer
G. van S. uit Gouda, die ervan ver
dacht werd op verschillende tijdstip
pen in 1950—1953 op loonbelasting
formulieren, door hem ingezonden aan
de ontvanger der directe belastingen
te Gouda, opzettelijk onjuiste en on
volledige opgave te hebben gedaan.
Verdachte gaf de ten laste gelegde
feiten tot. De president merkte op, dat
de handelingen van verdachte vooor
het rük een schadepost betekenden van
f 32.000,—. Dit bedrag is inmiddels
door verdachte betaald.
Er was geen raadsman. De uit
spraak werd bepaald op 5 Januari
a.s.
LANDBOUW JONGEREN GROEP.
Haastrecht. Zaterdagavond gaf de
Landbouw Jongeren Groep afdeling
Haastrecht in Concordia haar jaarlijk-
'se propaganda-avond. Na een kort pro
pagandistisch woord van de voorzitter
begon bijna een uur te laat de opvoe
ring van het toneelspel in drie be
drijven van Tom Dekker «Zo waar
lijk helpe mij". De keus van het stuk
was zeer goed, daar het zich op het
platte land afspeeelde.
«Zo waarlijk helpe mij" is een stuk
met inhoud, dat soms door de aanwe
zigen niet helemaal werd begrepen.
Ook ging door te zacht spreken wel
eens iets verloren. Het geheel werd
echter op verdienstelijke wjjze ge
bracht en aan het einde van het stuk
dat gebracht werd onder regie van de
heer L. Prins was een jbarteiyk *P*
plaus dan ook de beloning voor speel
sters en spelers.
FEESTVERGADERING A.N.B.
Haastrecht. Zaterdagavond hield de
A.N.B., afd. Haastrecht ter gelegen
heid van de toetreding van 't 60.000ste
lid tot de landelijke bond in café
Donk een feestvergadering, waarvoor
ook de vrouwen en verloofden der
leden waren uitgenodigd. Door bonds
raadsbestuurder H. v. Mullem werd
allereerst aan het lid Jilles Stout het
insigne voor 25-jarig lidmaatschap uit.
gereikt. Ook aan mevr. Stout werd
namens de afdeling een geschenk
overhandigd. Vervolgens sprak de
heer Van Mullem een rede uit
over de betekenis van de 60.000. In een
gloedvol betoog, waarbij spreker spe
ciaal op de vrouwen beroep deed, be
sprak hij de waarde van de bond voor
de arbeider om tenslotte met de leus
„Op naar de 70.000" zijn met grote
aandacht gevolgde rede te besluiten.
Het verdere gedeelte van de avond
werd verzorgd door een or Witje be
staande uit leden van het fTw.V., ter
wijl een gezelschapsspel en een polo
naise deze uitstekend geslaagd» avond
besloten.
DUIVENTENTOONSTELI4NG.
Krimpen a. IJaael. De postduiven
vereniging De Snelpost hield Zater
dag in de zaal van mej. Verwaal aan
de PoldereedÜk haar jaarlijkse club-
tentoonstelling waar in duivenkringen
grote belangstelling voor bestond.
De prijzen werden alt volgt be
haald:
Klasse 1 onbevlogen oude doffers:
1 W. Stam 2 H. d. Kwant.
Klasse 2 idem duivinnen: 1 O. Vis
ser. 2 W. Stam.
Klasse 3 doffers beylogen tot 400
km.: 1 F. d. Vries, 2 Adr. v. Pelt en
3 G. Visser.
Klasse 4 idem duivinnen: 1 H. de
Kwant. 2 J. Mourik en 3 G. v. Duij-
vendijk.
Klasse 5 doffers boven de 400 km.:
1 C. en A. Opschoor, 2 J. Mourik en
3 J. Nobel.
Klasse 6 Idem duivinnen: 1 Jac
Vuijk, 2 P. Oostlander en 3 H. d.
Kwant.
Klasse 7 jonge doffers bevlogen tot
180 km.: 1 J. Mourik, 2 J. Mourik en
3 Gebr. v. d. Wal.
Klasse 8 idem duivinnen: 1 J. Nobel,
2 P D. d. Jona en 3 H. de Kwant.
Klasse 9 dotters bevlogen boven 180
km.: 1 H. d. Kwant, 2 en 3 Adr. v.
Pelt- V
Klasse 10 jonge duivinnen boven de
180 km.: 1 J. Mourik, 2 Adr. v. Pelt
en 3 F. de Vries.
Klasse 11 jonge dotters 1 tot en met
5 oude pennen: 1 Jac. Vuijk.
Klasse 12 jonge duivinnen van 1 tot
en met 10 oude pennen: 1 J. Nobel, 2
G. Ceelen.
Klasse 13 Jonge dotters van 5 tot en
met 10 oude pennen: 1 C. Opschoor.
z.e.v. G. Visser.
ln de tegelijkertijd gehouden hokken-
keuring werden de prijzen als volgt
behaald: 1 H. d. Kwant, 2 J. Mourik.
3 W. Stam.
Mooiste oude dotter C. en A. Op
schoor. Mooiste duivin Jac. Vuijk.
Mooiste jonge doffer J. Mourik. Mooi
ste duivin J. Nobel.
De prijzen bestonden uit kerstkran
sen. luxe voorwerpen en geldprijzen.
GEREFORMEERDE KERK
VERKOCHT.
Moordrecht. De bouw van de nieu
we Gereformeerde Kerk. die aan de
Molenlaan verrijst Is begunstigd door
het mooie najaarsweer thans in een
dergelijk stadium gekomen, dat men
kan verwachten, dat de kerk ln het
begin van de maand Maart in gebruik
genomen zal kunnen worden.
Het oude gebouw aan de Dorps
■traat ia thans verkocht. De nieuwe
eigenaar is de heer J. van der Panne,
die het naar alle waarschijnlijkheid
als werkplaats zal inrichten.
De heer Van der Panne kocht het
pand voor de som van f 8.700,—. Er
waren slechts twee inschrijvera voor
het pand.
A.R. en S G.F.
Ouderkerk a. d. IJssel. Vrijdag
avond kwam de Anti-Rev. Kiesvereni
ging Nederland en Oranje in de Chr.
School I in de Kromme in ledenver
gadering bijeen.
Na vaststelling der notulen, werden
enige ingekomen stukken behandeld.
De geld-inzameling ter gelegenheid
van het 75-jarig jubileum der partij
ln 1954 werd ter afdoening in handen
van het dagelijks bestuur gesteld.
Vervolgens kreeg de heer Van Rijs
wijk het woord tot het houden van
zijn inleiding „A.R. en S.G.P."
Spreker begon met op te merken,
dat hij geen breedvoerig uitgewerkte
of hoofddravende inleiding zou hou
den, maar meer een causerie. Het zou
zeer zeker zijri nut afwerpen indien
men de artikelen van de beginselpro
grams van belde partijen eens naast
elkander legde en vergeleek. Dit zou
op zichzelf ook niet zo moeilijk zijn.
daar vele artikelen dezer beginsel
programs overeenkomst vertonen. De
moeilijkheid zit hem echter in de
geestelijke achtergrond der S.GP.
Het grootste struikelblok is echter
haar manier van optreden en wtfze
van propaganda voeren. Als men de
redevoeringen der S.G.P. sprekers
raadpleegt schijnt het wel of de A.R.
Partij vijand no. 1 is. Dit verhindert
vrijwel elke samenwerking. Er wordt
zoveel wantrouwen gezaaid in de har
ten der eenvoudlgen.
Vervolgens behandelde spreker iin
korte trekken de oprichting en ge
schiedenis der S.G.P. Opgericht door
ds. J. R. van Oord destijds predikant
der Geref. Gemeente te Middelburg
omvatte zij aanvankelijk acht kies
verenigingen. Het waren mensen die
zich voordien van de politiek afzijdig
hielden en de thuisblijvers bij de stem
mingen. Deze groep kreeg in ds. G.
H. Kersten, toen predikant bij de Ger.
Gemeente te Ierseke, haar eerste voor
zitter. Hij werd weldra de „Dr. Kuy-
per der Staatkundig Gereformeerden".
Bij elke volgende verkiezing bleek
het aantal aangesloten kiesverenigin
gen groter en zij telt thans 270.
Het geestelijk klimaat waarin de
Staatkundig Gereformeerden leven
is 17e eeuws.
Men hangt nog aan de oude schrij
vers uit die tijd en is in godsdienstig
opzicht „lijdelijk" ingesteld.
T«n opzichte van beginsel en prac-
tijk is de S.G.P. zeer inconaequent.
Men spitst zich toe op de bestrijding
der A.R. en men heeft geen eigen
vaste lijn in de politiek. Hun verant
woordelijkheid ia zwaarder, dan de
leiders der S.G.P. eens zullen kunnen
ken door goede aanvallen van Zoe-
termeer, welke evenwel niet werden
afgewerkt en de stugge verdediging
week niet Aan de andere zijde kopte
Ko Vlasman buiten bereik van ae kee
per net naast de paal en G. Versluis,
die ditmaal de rechtsbuitenplaats be
zette, had werkelijk pech. toen hU in
moeilijke Positie het leder juist over
de deklat trapte. Al was de OVS-
voorhoede technisch minder, nadat A.
Vlasman zijn backplaats met Versluis
had geruild, scheen het beter te gaan.
De vrijstaande A. Vlasman kreeg het
ieder, ging er mee vandoor, zette goed
voor en ae opgelegde kans werd door
zijn broer Ko benut, 21. Dodr de
energie, waarmede aanvoerder Van El
ook speelde en een goede party liet
zien, geraakte hij geblesseerd, doch hy
kon, na te zyn verzorgd, het spel her
vatten. Van het levendige in de wed
strijd was intussen niets meer over
en zo werd het een troosteloze ver
toning.
Scheidsrechter Schoorl uit Wasse
naar muntte nu niet direct uit door
een strakke en stabiele leiding, ten
gevolge waarvan mldvoor G. Henne-
ken een incident veroorzaakte,
In de resterende minuten kwam
geen verandering meer ln de stand op
het scorebord.
Oudewater had dan ook verdiend
met 2—1 gewonnen.
UITVOERING H.Z.OD.
Pmpendrecht. Het Mannenkoor „Ho
ger Zy Ona Doel" gaf Zaterdagavond
in de cantine van Aviolanda een uit
voering.
In zyn openingswoord riep de voor
zitter. de heer T. Matena de clementie
in vah het publiek, niet te hard te wil
len oordelen over de prestaties van
het koor. omdat dit een zeer gevoelig
verlies had geleden. Tenslotte was men
er in geslaagd nieuwe leden te winnen,
zodat een uitvoering gerechtvaardigd
was. Onder de eminente leiding van
de heer A. Kloens zong het koor een
zevental werkjes, die de toets der cri-
tiek wel konden doorstaan. De direc
teur heeft nog wel wat te schaven
hier en daar en indien het koor sta
biel blijft geloven we wel, dat H.Z.O D.
weer wat hoger zal kunnen grijpen.
Daarna presenteerde zich het gul-
tarengezelschap „Drie en een is vier"
(drie guitaren en een ukelele) onder
leiding van de heer v. d. Merwe, dat
onder grote byval van het publiek
een aantal liedjes zong.
Verder verleende medewerking de
toneelvereniging Inter Nos uit Slie-
wordt thans weer druk gebouwd aan
een volgend complex, dat zal bestaan
uit 48 etage-woningen en twee één
gezinswoningen, die worden opgetrok
ken aan de Eikenlaan tussen de Iep
laan en de Sniepweg. Nlettegenstaan
de het jaargetyde vordert de bouw
van dit complex zo snel, dat binnen
enkele dagen de eerste kapspant ge
plaatst zal kunnen worden. Van hoe
grote invloed de wel zeer gunstige
weersomstandigheden van dit najaar
biykt wel uit het feit, dat de aan
nemer, de firma P. Rqhorst en Zn. te
Waddinxvecn. sedert September in to
taal slechts zes uren regenverlet be
hoefde uit te betalen, zodat de bouw
ongestoord voortgang kon vinden.
Men speculeert op de verkeerde
theologische inslag der eenvoudlgen.
Met zogenaamde tydredenen. die ln
werkelijkheid verkapte politieke pro-
paganda-redenen 2yn tracht men het
eenvoudige volk te vangen.
Op deze causerie volgde een zeer
uitgebreide bespreking. Verschillende
aanwezigen vonden deze causerie zö
kosteiyk. dat zy die wilden vermenig
vuldigen en by gelegenheid van ver
kiezingen verspreiden.
De heer L. Kwakemaak eindigde de
samenkomst.
OUDEWATER OVS—DBO V-I.
Oudewater. Op een glad veld werd
Zondagmiddag de voetbalwedstrijd
gespeeld tussen DSO uit Zoetermeer
en Oudewater OVS.
Na de aftrap door de thuiaclub OVS
ontapon zich een levendige «trijd om
het bezit van de bal en al apoedig
bleek, dat Oudewater zich niet zon
der meer zou overgeven. Integendeel
vóór de rust waa OVS steeds ln de
meerderheid en de keeper der gasten
kreeg heel veel werk te verzetten,
doch goede schoten werden niet ge
lost en de linksbuiten G. van Acnt-
hoven had biykbaar weer *yn dag
niet.
Nadat de DSO-doelman verschillen
de keren bezwerend was opgetreden
en Vrouwe Fortuna enkele keren op
de hand der gasten was geweest, ont
stond nogmaals een worsteling om de
bal ln het doelgebied, waarby een der
DSO-spelers hands maakte: de toege
wezen penalty werd door de jeugdige
en verdiensteUjke speler G. Oudshoorn
keurig genomen, 10.
Ongeveer tien minuten voor de rust
werd uit een goed opgezette aanval
der gasten de geUJkmaker gescoord
door de rechtsbinnen van DSO. die
van een misverstand in de achter
hoede zonder aarzelen profiteerde en
de overigens goedspelende Prlna het
nakyken gaf. 1—1.
Na de hervatting werd het spelbeeld
enigszins gewyzigd en de veldmeer-
derheid van de thuisclub werd gebro-
GEMEENTENRADEN
STOLWIJK. Het stokpaardje van onsa t(fd is: industrialisatie. En het
Hjkt er soms op dat de landbouwbelangen aohteraan komen. Dit
vraagstuk leverde ook stof tot gesprek by de rondvraag in de raads
vergadering van Vrijdagavond. B. en W. zyn van mening, dat voor
Stolwijk xeker geldt, dat er meer woningen nodig zijn om landarbei
ders aan te trekken. Daarom la overleg met de Stichting voor de
Landbouw gaande, die in dit opsieht bij de betreffende instanties
gunstig kan adviseren. Voor het zover is, dat er een extra-contingent
woningen gebouwd wordt, sal Stolwijk een modern raadhuis bezitten.
De plannen voor de bouw van een secretarie werden namelijk in de-
se vergadering aangenomen. I)lt gebouw zal een product van moderne
efficiëncjr worden, samengesteld uit glas en staal.
drecht. Opgevoerd werd het bUjspel
in drie bedrijven „Deining om de
Dorpsdokter" door mevr. P. L. van
ProoyenBogaards. Het publiek ge
noot van 't begin tot 't eind van dit
prachtige toneelstuk. De typering der
karakters kwam goed tot zyn recht.
Vooral 't prachtige spel van N. Kroon
en C. Teeuw muntte uit. H.Z.O.D. had
geen betere keus kunnen doen.
De voorzitter dankte aan het eind
de medespeienden en bood hun een
grote doos bonbons aan. Aviolanda
werd dank gebracht voor het beschik
baar stellen van de cantine.
VORDERINGEN WONINGBOUW.
Waddlnxveen. De afwerking van t
complex van 45 woningen en drie win
kels aan de Eikenlaan en de Ieplaan
ia zover gevorderd, dat thana de laat-
ste paar woningen van dit complex
aan woningzoekenden zyn toegewezen,
zodat het over enkele dagen volledig
bewoond zal zyn. Als dit zo ver is. dan
zijn in de „Bomenwyk" in totaal 303
na de oorlog gebouwde woningwet
woningen ln gebruik. En inmiddels
Aan de Goudse stichting voor Rheu-
mabestrljdlng wordt 'n subsidie van 2
cent per Inwoner verleend, voor het
eerst 'met ingang van 1 Januari 1954.
Opnieuw wordt vastgesteld de veror
dening regelende de heffing en Invor
dering van begrafenisrechten. Op voor
stel van B. en W. wordt besloten het
op 26 November 1952 genomen besluit
tot verhoging van de stroomprijs met
vUf cent voor het lichtverbrulk bo
ven 240 kw. voor het jair 1953 niet toe
te passen.
Alvorens de raad overgaat tot het
toestaan van een crediet van f 7500
voor de gedeeltelijke demping van de
sloot langs de Bilwykerweg, met bij
komende werken, wordt dit onderwerp
te voor en te na besproken. Enkele
raadsleden vinden het bedrag te hoog
en verdiepen zich ook ln technische
kwesties, ln een vorige raadsverga
dering werd besloten tot een aanbe
steding voor deelnemers uit de ge
meente. dus niet ln het openbaar. Nu
wordt echter aangedrongen op een
aanbesteding, die zoveel mogelijk
ruimte voor concurrentie openlaat. Er
gaan stemmen op om de de raad de
beslissing over de gunning te
laten., waarop de voorzitter dan
ook de gehele verantwoordelijk
heid aan de raad wil overlaten. De
heer zyderlaan wil de bijkomende
werken, die bestaan uit het aanbren
gen van twee dammen en de aanleg
van een noodweg, apart aanbesteden,
daar het dempen door ledereen kan
gebeuren, en by voorbeeld wegenaan
leg 'n ander soort werk is. De voor
zitter maakt hem achter duidelijk dat
dat de pry* nog hoger zou brengen,
daar het risico voor de aannemer daalt
naarmate de aannemingsprijs hoger
wordt. Het biykt dat de raad het vo
rige besluit inzake de aanbesteding
niet voldoende doordacht heeft, en de
heer Kool stelt dan ook voor dit eer
der genomen besluit in te trekken, het
geen de voorzitter met klem ontraadt.
(Het zou inderdaad een vreemde figuur
zyn, indien een raad een eerder ge
nomen besluit intrekt hoewel de om
standigheden niet gewUzigd zyn. Bij 'n
dergelijke gang van zaken zou een ge
meenteraad zichzelf een brevet van on
vermogen verschaffen). Met algemene
stemmen wordt vervolgens het crediet
van f 7500 toegestaan.
79.H9 rear secretarie.
Ook het voorstal om een crediet van
f 70.000 beschikbaar te stellen voor de
bouw van een nieuw administratiekan
toor der gemeente, mat kluis, lokt dis
cussie uit. Na een korte besloten zit
ting wordt dit onderwerp in het open
baar behandeld. De heer Van den Berg
vindt het bedrag te hoog. Hy maakt
dit op uit het feit. dat byvoorbeeld
stenen gebruikt zullen worden, die f 100
oer 1000 stuks kosten. Volgens hem kan
een goede gevelsteen ook f 65 per 1000
kosten. De heer Liefhebber sluit zich
hierby aan, en wyst ook op het bedrag
voor de electrische Installatie, dat
f 1500 Is. Ook d,*t kan volgens hem
minder. De voorzitter antwoordt dat
alle* zo eenvoudig mogelijk ia opgezet,
maar naar de eisen des tijds.
De heer Verdoold wil een veel een
voudiger uitvoering evenals de heer
Oosterom die zelfs op een tydelijke op
lossing aandringt. De heer ZUderlaan
informeert hoe het zal gaan met het
oolitiebureau. en of er voor het bou
wen van de kluis, waarin een instal
latie voor air-condttioning zal worden
aangebracht, mogeUJk enige vergoe
ding verkregen zal worden. De voor
zitter deelt hierop mede, dat politie
bureau en cel zullen moeten verdwij
nen, evenals het gebouwtje dat wordt
gebruikt door VCJC en Jonge Stryd.
In een dergeiyk geval la de normale
gang van zaken dat de gemeente een
nieuw p<Altiebureau bouwt, en dit weer
verhuurt. Indien uit de huur de^bouw-
kosten afgeschreven kunnen worden zal
dit ook in Stolwijk kunnen gebeuren.
Het feit dat de VCJC, Jonge Strijd en
de Padvinders nu geen ruimte meer
zullen hebben, is een argument te
meer om zo spoedig mogeiyk te komen
tot de bouw van een verenigingsge
bouw annex gymnastiekzaal. Dat zal,
volgens de voorzitter, een van de eerst
volgende «tappen van het college van
B. en W. zijn. Wat betreft de kluis,
deelt de voorzitter mede dat de mo
gelijkheid bestaat dat het polderarchief
op aandringen van de provinciale ar
chivaris hiervan gebrülk zal maken.
Uit het antwoord op een desbetreffen
de vraag biykt. dat het bedrag van da
nieuwbouw (secretarie enz.) binnen 15
jaar afgeschreven kan worden.
De voorzitter betoogt nogmaals dat
de bouw absoluut niet goedkoper kan
geschieden. Dat zou, indien men vol
gens de traditionele bouw te werk
ging. wel mogelijk zUn. maar by de be
treffende plannen ls er van uit gegaan,
dat er overzicht moest zijn over het
geheel, wat wordt bereikt door glazen
wanden. Indien men met muurtjes en
erkertjes gaat werken. Is alle overzicht
weg. Wel zal het college trachten zo
veel mogelijk bezuinigingen aan te
brengen op het materiaal. Hierna wordt
het voorstel tot beschikbaarstelling van
een crediet van f 70 000 met algemene
stemmen aangenomen.
Tot monteur eerste klasse bij het
GEB wordt benoemd H. Verboort» te
Gouderak. Tot leden van de commis
sie tot wering van schoolverzuim wor
den herkozen de heren B. A. v. d.
Bosch en D. H. B. Wakkers. De jaar
wedden van het gemeentepersoneel
worden per 1 Januari 1954 met 3%
verhoogd.
De woningen aan 4e BtlwUkes*
Weg «n Goudseweg komen voor
hnnrverhoging In aanmerking,
Indien echter de 89% huurver
hoging toegepast werd. zou het
verschil tnssen de woningen aan
Sportlaan en de Goudseweg te
groot worden, daarom worden B.
en W. gemachtigd stappen te on
dernemen om de hnnrverhoging
op andere en bllltyker wtJse toe
te passen, Indien de minister
hiervoor zQn toestemming geeft.
In de rondvraag dringt de heer Zy
derlaan er op aan om onbewoonbaar
verklaringen niet dan met de grootste
voorzichtigheid toe te passen, daar er
altyd nog genoeg mensen zyn, die zelfs
Jn een onbewoonbaar verklaarde wo
ning hun intrek willen nemen. De
voorzitter zegt het echter als een van
de plichten van het gemeentebestuur
te zien, om zelfs tegen beter weten van
de burgerij in, bepaalde beslissingen
te nemen, vooral inzake onbewoon
baarverklaringen. Aan bepaalde nor
men moet worden vastgehouden. Op 'n
vraag van de heer Verdoold betreffen
de het woningcontingent voor 1954
deelt de voorzitter mede dat gave der
helderziendheid te missen. Het gemeen
tebestuur is echter in overleg mét de
Stichting voor de Landbouw betref
fende de woningkwestie.
In Stolwijk zUn de agrarische belan
gen zeer belangryk. Ook op dit gebied
brengt het woningprobleem moeilUkhe-
den. Er is bijvoorbeeld geen personeel
te krygen, omdat men geen woning kan
toezeggen. Terwijl in alle opzichten de
Industrialisatie gesteund en bevorderd
wordt en het toverwoord „industria"
woningen, verkregen door extra-con
tingenten. uit de grond doet rijzen,
korht de agrarische bedrijfstak achter
aan. Daarom zullen B. en W. pogen
een extra agrarisch woningcontingent
te verkrygen.
Nadat de heer Van den Berg nog de
aandacht heeft gevestigd op de slechte
toestand van de brandspuit ln Beyer-
sche. wordt de vergadering gesloten.
f HIUUTON
DOOR HENK VAN HEES WIJK
JSert." rei een der omrtandere. ..dan ga ik
met Je mee Willems"
„Wacht eens even," zei een derde. ..neem
wat eten en drinken mee in de boot En een
paar dekens, voor het geval je verkleumde
mensen aantreft ergens op een dak.'
„Jg. dat ls niet gek." vond Willems. „Maar
waar halen we die dekens?"
„Kun je van my wel krygen." zei een win
kelier. „wacht maar even, binnen een paar
minuten ben Ik terug."
Intussen liepen Willems en de dr»e andere
mannen naar beneden, waar twee roeiboten
in een sloot lagen. ..Hoe denk je de polder
te bereiken. Willems?" vroeg Klaas
„Ik weet wel een weg. We zullen misschien
alleen de boot over een dyk moeten slepen,
maar dat redden we wel."
Na een poosje voeren twee boten weg. de
ene bemand met Dijkstra en Van der Waal.
de ander met Willems en zijn buurman. In
beide boten las brood en enkele flessen melk
alsmede dekens. Zwijgend roeiden de man
nen in het duister door de sloot en waren
al spoedig buiten het dorp. By een dyk ge
komen, moest boot voor boot door de vier
mannen uit het water worden getrokken,
maar aan de andere kant stond het water al
tót de dykkruln en ging deze gemakkeUJk 't
water weer ln. Via een dijkgat kwam men in
de geheel ondergelopen polder.
Dykatra zag de hele expeditie als een nut
teloze onderneming, want wie ken zich in 't
donker, zonder kompas, op het brede water
vlak oriënteren? Hy vroeg dan ook aan «yn
vriend: „Hoe wil Je je doen vinden, Klaas?"
„Laat dat maar aan my over." antwoordde
Klaas koppig. „De wind komt van die kant.
we moeten er schuin tegen in roeien, dan
komen we ongeveer recht op de boerdery
van Van Vliet, Dat ia hemelsbreed hier van
daan misschien een halt uurtje roeJJen."
Zwygend tornden de mannen tegen de storm
wind op en af en toe keken ze achterom, of
ze ook al ieta van «en dak of solets konden
ontdekken. Doch alles bleef donker. Op een
gegeven moment botste de boot tegen iets op
en de riemen bleven meteen rusten. Klaas
knipte zyn zaklamp aan en keek. Het breek
een dode koe te zyn. die hier op het water
dreef. Misschien wel één van de dieren van
Van Vliet, dacht hy. En veVdar roeiden de
mannen weer.
Dijkstra kreeg opeens 'n Idee. „Wacht eens
zei hy. „misschien kunnen we wel wat an
ders doen dan stomweg roeien. We hebben
allebei een zaklamp. Als er ergens vlucht iin-
gen zijn, bestaat de mogelijkheid, dat se, net
als wy. in het bezit syn van een zaklamp of
ieta dergelijks. Als ze onze lichten zien, zul
len ze allicht signalen teruggeven."
Klaas dacht even ha. „Ja. daar zit wat in,"
antwoordde hy wat minder somber. Me'een
haalde hy zyn lamp weer te voorschyn en
knipte die aan. terwyi Y»y grote bogen over
het water maakte. Eerat naar één kant. toen
verder net zo lang. tot men weer aan het
uitgangspunt was gekomen. Geiyk keken ze
scherp utt en luisterden, of ze misschien ook
iets zouden horen.
„Plotseling greep Klaas de arm van syn
vriend. „Kyk," zei hy ,.is dat daar ook niet
een lichtje?"
Dykatra tuurde langs de uitgestrekte arm
de ander in hat duister. Ze knipten hun lam
pen weer aan en gingen er mee heen en weer
Toen doofden ze de lichtenJa, nu za
gen ze duldeUjk twee lichtjes, die eenzelfde
beweging maakten als zy gedaan hadden
„Vooruit, Douwe, er op af. Daar zyn ln
ieder geval mensen. Misschien komen we
voor hen niet tft laat."
Geruime tijd werd weer geroeid, terwyi se
regelmatig omkeken naar de richting, waar
vandaan de lichtseinen gekomen waren. De
ze waren van tijd tot tyd te zien en werden
duideiyker, duz de twee mannen ln de roei
boot vorderden. Af en toe knipte Dykstra
ook eens zyn lamp aan om de mensep te la
ten merken, dat ze naderden.
Ondertussen begon ln het Oosten de mor
gen te gloren. Een eerste flauwe lichtstreep
begon over het watervlak te groeien en de
zwarte lucht werd grijker. De lich'en werden
steeds duideiyker en toen men zover gena
derd was. dat men elkaar kon beroepen, was
het ook zo licht geworden, dat men de con
touren van mensen zag. Vergoed roeide men
verder en toen het ook zo licht geworden
waa, dat men enigszins het wyde watervlak
kon overzien, was men de plek genaderd,
waar negen mensen, waaronder twee vrou-
wen en drie kinderen, tot over hun middel
in het water stonden. Nog een paar kraebti-
slagen en de eerste geredden konden in de
boot stagen.
„Klaas, ben jy bet?" riep Harm var Vliet
uit, toen hy het doornat bezwete gezicht van
de opzichter zag.
„Gelukkig, dat we jullie lichtsignalen za
gen. Stap gauw in. mensen," zei Dykstra."
en ga onder de dekens zitten. En eet wat.
we hebben brood en melk by ons."
Maar geen mens dacht aan eten. De vrou.
wen Klaas' schoonzuster en Jannie van
Vliet scheiden en ook Harm was ^inge
daan. De kinderen, die al die H)d up 'de ar
men van de mannen hadden gezeten, kropen
stil naar de voorkant van de boot en Dyk
stra dekte hen onder een paar dekens. Hij
diepte enkele repen chocolade uit zijn zak.
die hy de avond tevoren had meesenomen,
en gaf ze aan hen.
Klaas wilde Juist weer de riemen vatten
om terug te roeien, toen «yn schoonzuster
hem om de bals viel
„Nou, stil maar." suste Klaas, die zelf
moeite had om zich goed te houden. >o< h
meteen ontdekte hij, dat zyn broer er niet by
was. „Goeie genade. Katrien, waar is Ke s?"
De vrouw bleef doorsnikken en Bezeltng,
die tot de geredden behoorde, zei op zachte
toon: „Je broer Kees is met de anderen ver
dronken, Van der Waal. We hebben hier met
51 mensen gestaan; wij. met z'n negenen, zijn
behouden geworden. Gods wegen z'jn ondoor-
grondeiyk
En Kstrlen schreide het uit: „Hyheeft
alles verteld. Klaas, van dievrouw. Hij
heeft gezegd, dat hyen niet-jUo
Klaas keek verbaasd van de vrouw naar
de anderen. Hij ontmoette de blik van Harm
en deze knikte. „Ja. Klaas, wij weten nu. dat
alles, wat men over jou verteld heeft, praat
jes waren. Ook wy hebben je onrecht ge
daan...."
Klaas schudde zyn hoofd en keek nog eens
naar de snikkende vrouw. Toen werd het
hem ook te machtig en hy begroef het ge
zicht in de handen, terwyi zyn lichaam
schokte.
Dijkstra redde de situatie enigszins. „Straks
kunnen we wel verder praten, mensen", zei
hy. „Nu moet er geroeid worden. „Vooruit,
zo vlug mogeiyk naar Idadorp. voor we alle
maal een longontsteking krygen."
Harm nam zwijgend de plaats van Klaas ln
en samen met Dijkstra roeide hU de zwaar
beladen boot naar de veilige dyk.
(Wordt vervolgd).
NIEUWSBLAD VOOR ZUID-ROLLAND Ijs UTRECHT Sckoonhovenxjhe Conr.nt
WOENSDAG 23 DECEMBER 1953
L
De wind gierde en raasde als een
dolleman door de duinen en over de
zee, een wild spel spelend met de nat
te sneeuw die eindeloos neerdaalde uit
de grauwe wolken. De maan ging
schuil achter het jagend zwerk en
slechts zo nu en dan pinkten enkele
bleke stralen naar de aarde en ver
lichtten voor een ogenblik spookach
tig de woeste watermassa's die vuil
geel gekopt barstten op de voet van
het duin.
Het leek wel of de herfst zUn korte
bestaan trachtte te verlengen ln een
wanhopige stryd tegen de oprukkende
winter. In een niets ontziend en ver
nietigend geweld rukte en duwde de
wind tegen de natte vlokjes, als wilde
hij ze bannen uit deze wereld, waar
geen plaats is voor het tere kleine.
Maar de vlokjes bleven vallen.
In het huis van Steven Dekker merk
te men niets van het geweld der na
tuurkrachten. Het was er rustig en
warm. De potkachel snorde en er hing
een geur van dennen in het leamertje.
Het was Kerstavond en dat was de
rustigste en meest ingetogen avond
van het Jaar. die Steven zich denken
kon. Op die avond was het altyd net
of er een ander mens ln hem huisde,
een Steven die aan andere dingen
dacht, dan waaraan hy gewoon waa
te denken. Rustig zat hij in zijn stoel,
de benen gemakkelijk gestrekt op een
andere en de onafscheidelUke pijp. die
nog van grootvader was geweest, los
jes hangend ln een hoek van de mond.
Anna zat aan de andere kant van da
kachel en rusteloos tikten haar brei
pennen. als voelden zy de onrust in
zich. die ook de elementen bulten be
zielde.
weg. de deur uit, de storm ln. In zyn
hoofd bolderden de gedachten net zo
woest dooreen als de wind over het
strand en de zee.
Bij de reddingboot trof hU de andere
mannen, als een groepje donkere
schimmen stonden ze daar bij elkaar.
Zy sprongen in de boot, de motor
ronkte en daar begon het nietige note-
dopje met zijn dappere bemanning de
strijd tegen de kokende golven en de
striemende windvlagen, om het leven
van enkele mensen te redden die daar
ginder hulpeloos wachtten, wachtten
op hulp die. naar zU angstig hoopten,
nog op tyd zou komen.
In de boot was Steven zich zelf
weer, de kille harde zeebonk, die al
leen rekende met de golven en de
wind. Geen ogenblik dacht hy meer
aan thuis of aan Kerstavond. HU
speelde reeds zovele malen het lugu
ber spel met de dood.
Het was een loterij met vele prijzen.
Soms haalde je de hoofdprijs, alles ge
red en alles behouden binnen, soms
was de prys geringer en moest er ge
offerd worden. Veel hing er van de
mannen ln de reddingboot af en nie
mand was daar meer van overtuigd
dan Steven. Als wU het maar goed
doen. dacht hy, dan, komt alles te
recht.
Door het gehuil van de wind hoor
den zy niet de haastige voetstappen
buiten. Een donkere schim, gehuld in
oliegoed, worstelde voorovergebogen
tegen de stormwind en repte zich naar
het buisje van Steven Dekker. Hy-
gend bleef by staan en bonsde op de
deur.
„Steven, schip ln nood. Kom dade
lijk naar de reddingbootl" brulde de
man boven het loeiend geweld uit.
Even wachtte hy totdat het „Ja, ik
komJ" klonk en toen spoedde bü zich
verder, een voorproefje krijgend van
wat hem zo te wachten stond.
Werktuigeiyk had Steven antwoord
gegeven; maar toen drong ineens de
wcrkelUkheld tot hem door. Hy ont
waakte uit zUn kerstoverpeinzing,
klemde de kaken op de ptjpesteel en
sprong als door een slang gebeten
overeind. Hij wilde vloeken, schelden
tegen het lot, dat hem nota bene op
Kerstavond weghaalde uit de gezelli
ge, vertrouwde sfeer van zUn huis,
waar hy Juist nu meer nog dan andera
behoefte aan had. Maar hy zag de
ogen van zyn vrouw, met die rustige
gelatenheid, vol vertrouwen, die hem
iedere keer weer de moed gaven, het
waagstuk te ondernemen en hy hield
zUn woorden ln.
zy haalde zwijgend zUn oliegoed en
Jekker en hielp hem by het aantrek
ken. Hy keerde zich om en zU sloeg
haar armen om hem heen en drukte
een lange kus op zUn mond. „Behou-
den thuiskomst jongen", fluisterde ze.
HU gaf haar een tikje op de wang en
knikte glimlachend. Toen beende hU
In het hulije bleef Anna achter,
maar haar ogen stonden nu anders
dan toen haar man het huis verliet.
De gelatenheid en het vertrouwen wa
ren er uit verdwenen, haar ogen ston
den nu angstig en vol spanning. ZU
liep als een gekooide leeuwin heen en
weer en krampte de handen ineen.
Altyd was het zo gegaan, eerst het
vertrouwen en gelatenheid, om Ste
ven moed te geven, want zij wist. dat,
als hy haar zag als nu, hij nooit zou
gaan. Maar waa hy eenmaal vertrok
ken en zat zU alleen, dan kon zy zich
zelf zUn. ZU deed, zoals zU zovele ma
len reeds gedaan had, zij knielde en
bad, de handen krampachtig ineen.
En dan, dan kwam langzaam weer
het vertrouwen terug. Het vertrouwen,
dat God haar man zou beschermen en
hem veilig weer by haar terug zou
brengen. Nu op Kerstavond kwam dit
vertrouwen sneller dan zU gedacht
had. HU zou terugkolnen.
Tussen de woeste golven was Ste
ven weer in zijn element. Met vaste
stem gaf hU zUn orders en koel bere
kende hij de mogelijkheden. De ande
re mannen benijdden hem er om. Ste
ven die altijd het hoofd koel wist te
houden en alleen vertrouwde op eigen
kracht en kunnen.
Het lukte de dappere mannen bij
het schip te komen en de gehele be
manning te redden. Het had geen paar
minuten meer moeten duren of het
waa te laat geweest. Steven zag het
gevaar en rustig nam hij zUn besluit.
Snel weg van het schip, dat ieder
ogenblik in de golven kon verdwijnen.
De gevaren hiervan kende hij maar
al te goed.
de zinkende kustvaarder. Het gevaar
was geweken. Rustig stond Steven aan
het roer, de onafscheidelijke pijp tus
sen de vierkante kaken geklemd. ZU
hadden het weer geleverd en Steven
wist maar al te goed. dat dit voo~ een
groot deel aan hem te danken was. Ja,
eigenlijk meende hij, dat hy het al
leen gedaan had. want alleen op
eigen kracht en eigen kunnen moest
je vertrouwen, dat had grootvader ook
altijd gezegd. De behouden thuiskomst
was slechts te danken aan het zee
manschap van hem en de maats.
Plots werd Steven ln zijn overpein
zing gestoord. Een woest kokende hui
zenhoge golf met schuimende kop
sloeg met donderend geraas over de
boot. Voordat Steven wist wat er ge
beurde. lag hy in het kplkende water
en werd ln minder dan geen tijd me
ters van de reddingboot verwUderd.
Nauwelijks haalde hij adem of weer
sloegen grauwe watermassa's over hem
heen.
Hij dacht te stikken In de golven
zout water, die zich onweerstaanbaar
in zijn keel drongen. Drijvend op zijn
zwemvest probeerde hij zich. wanho
pig worstelend, in de richting van de
boot te werken. Maar hy wist het
reeds, het was tevergeefs. Hier hielp
geen kracht of zwemkunst.
Woedend sloeg Steven met de armen
om zich heen. Hij moest en zou de
boot bereiken. Maar de elementen wil
den het anders. De golven gebruik
ten hem als speelbal, dezelfde golven,
waar hij de reddingboot zo kundig
doorheen wist te stuwen. Het duurde
niet lang. of Steven voelde zijn krach
ten verdwUnen en begreep dat hy hier
machteloos was. Maar hoe kon hy zich
dan reddenNiets hielp.
Hij stikte ln het zeewater, dat steeds
weer over hem heensloeg. Een doffe
berusting maakte zich van hem mees
ter. Machteloos was hy en toen wel
den de woorden fluisterend in hem op.
„God. lieve God, help mU!" Toen was
er niets meer.
gemerkt.
Op het laatste nippertje lukte het
hun de bewusteloze schipper binnen
boord te halen.
De reddingboot had ook nog andere
kundige mannen aan boord en zij
rustten niet. Vol godsvertrouwen hun
schipper nog te kunnen redden, kruis
ten zij, alle gevaren trotserend, door
de braftding, zoekend, om te trachten
met de hoofdprijs naai' huls te komen.
zoalS Steven dikwijls spottend had op-
Toen de mannen haar druipnatte,
bewusteloze echtgenoot binnen droe
gen. wist Anna niet wat er gebeurde.
Zij dacht, dat zij haar zinnen verloor.
De arme vrouw brak in een woest ge
huil uit en snikte, dat haar hele
lichaam er van schokte. Bart, de
stuurman van de reddingboot, had
veel moeite haar tot bedaren te bren
gen en er van te overtuigen, dat haar
man niet dood was. Langzaam kwam
Steven bij en toen juichte zU: „Ste
ven. lieve Steven, ik wist het, God had
het mij beloofd. Je zou behouden te
rugkeren, want het is Kerstavond en
hij wilde jouw offer niet".
Steven keek eens om ziels heen. Hij
rook de geur van dennen, nij voelde
de behagelijke warmte van de snor
rende kachel. „Lieve God ik dame tl",
stamelde hij. „Zonder Uw wil was ik
nu niet meer Alleen wanneer U het
wilt, komen, wij behoudèn, weer
Het scheepje worstelde met zyn
honderd en twintig paardenkrachten
tegen de kokende golven en verwij
derde zich langzaam maar zeker van
„Pa-a" zeurden Joop en Miesje.
„krygen we nou een heuse kerst
boom?"
Pa maakte zich er wrevelig van
af.. Al die smeerboel, die naalden-
rommel overal. En dan zeker nog
kaarsjes er in en brand krygen ook.
Nee hoor .daar kwam niets van in!
Snikkend kwamen de kinderen by
moeder die er toch ook niets aan
doen kon dat vader zo tegen kerst
bomen en „al die andere rommel"
was. Papa ging graag op Kerstmis
naar de kerk en hy ias ook wel voor
uit de byfcel en wilde gezellig spel
letjes spelen, maar een kerstboom...
me, die hadden ze nog geen enkel
jaar gehad.
En toch zinde moeder op een oplos
sing. Als ze eens. zonder dat vader 't
wist. zo'n mooi klein boompje kocht
en optuige in een andere kamer, zo
dat niemand het zag? Dan kon ze op
eerste Kerstdag de kinderen in die
kamer laten komen als vader naar
de kerk was. Dan zouden ze toch een
echte kerstboom hebben! En wie
weet als vader thuiskwam, en die
mooie boom zag. en als er dan ook
geen rommel gemaakt was
lijk. want de letters vfin één woord
staan op ballen, van een ander woord
op sterren, van het derde woord op
klokjes en die van het vierde op de
grote kralen. En samen vormen die
woorden een toepasseiyke spreuk".
De kinderen hebben het gauw ge
raden. Kunnen Jullie dat ook?
„Laat ons dan henengaanen zien
dat groot gezichtzo spraken de
herders in Efratha's velden, nadat hun
de Engelenboodschap was verkondigd:
het wonder van de geboorte van de
lang-verwachte Verlosser.
Dat zeiden ze tegen elkaar. En er viel
geen woord over de kudde.
Ze gingen niet in paniek, ln wilde
opwinding. Ze pleegden overleg.
Want die herders vertoefden daar
niet voor hun plezier gedurende de
koude nachten in de velden van Beth
lehem. Hun aanwezigheid daar was
wel zeer noodzakeiyk. De hun toever
trouwde kudden werden bedreigd door
wilde dieren, wolven konden de scha
pen uiteen jagen, dieven hun- slag
slaan. Die herders gingen ook liever
naar bed, maar ze moesten wel waken.
Onder zulke omstandigheden zon
der meer de kudde in de steek laten,
was geen kleinigheid. Maar de herders
Heten wat het zwaarst was. En daar
om lieten ze de kudde in de steek en
gingen naar.Bethlehem om te zien en
te aanbidden.
De herders moesten kiezen of delen.
Onze eerste opwelling ls, te zoeken
naar een compromis. Te trachten van
twee walletjes te eten, de kool en de
Moeders plan stond vast. Moeder
kocht in het diepste geheim een aar
dig boompje en prikte er gekleurde
kaarsen in. En toen bedacht ze op
eens. dat ze op de ballen, sterren en
kralen van de slingers nog een toe-
passeiyke spreuk kon schilderen.
Ma nam de verfkwast ter hand.
tekende netjes de letters van de be
doelde woorden en hing de slingers
voorzichtig in de boom. Nee, ze hin
gen niet mooi, anders dus. Etndenjk
was ze tevreden en zonder verder te
kijken roetste ze naar de huiskamer
terug om tafel te gaan dekken.
Op eerste Kersdag riep moeder
Joop. Miesje en de kleine Ineke naar
de logeerkamer en wat zagen zedaar7
Een prachtig versierde kerstboom.
„O, wat mooi" zeiden de kinderen,
„maar moe, wat betekenen die let
ters?"
Moeder keek naar de slingers en
schrok. Daar had ze warempel ln
haar haast en terwyi ze alles zo mooi
mogelijk wilde doen de letters door
elkaar staan. Nu kon niemand lezen
welke spreuk er bedoeld was.
Maar moeder maakte er meteen
een spelletje van. „Wie raadt wat
daar staat krijgt een extra kerst
krans" zei ze, „het is niet eens moei-
geit te sparen. Het valt niet mee de
ku^de waarop wij te passen hebben,
in 8e steek te latenalle beslom
meringen van het dagelijks leven, on
ze kansen, onze zorgen, onze plannen.
Dat nu maar allemaal te vergeten, ra
dicaal weg te bannen uit onze. gedach
ten, opdat hoofd en hart vervuld kun
nen raken, geheel vervuld van 't won
der van Kerstfeest, dat is voor ons,
modern# mensen, niet makkelijk.
Maar wanneer on# dat niet lukt,
krijgen we een Kerstfeest met hoofd-
pyn. Hoofdpijn van het scheel zien:
één oog op de kudde, één oog op de
kribbe.
De herders zijn gegaan.
En ze kwamen terug als andere men
sen, God lovende en ieder vertellen
de wat ze hadden gezien.
Maar ze bleven schaapherders; wie
weet hoeveel nachten achtereen ze
nog in diezelfde velden hebben ver
toefd. de wacht houdende over de
kudde.
En ook wij zullen terug moeten ke
ren. Straks, na het Kerstfeest, wachten
ons gezin, onze zaken, dan confereren
en vergaderen we weer, houden we
de boeken bij, staan we achter de
toonbank of de boormachine, is er het
werk in de schuur en ep het veld.
Maar wanneer wij hebben gedaan
als de herders; wanneer wij naar Beth
lehem zyn getogen, compleet, geheel
en al. zonder bijgedachten, zonder nog
eens om te zien naar de kudde, met
van verwachting kloppende harten,
dan zullen wy die taak weer op ons
kunnen nemen als veranderde, ver
loste, biyde mensen.
Dan zijn de Kerstdagen maar niet
dagen geweest met wat kaarslicht en
wat #mullen, dagen van duimen
draalen en schuifelen op onze stoelen,
de gedachten bij de dingen van het
dagelijkse leven, het hart vervuld van
verlangen, om maar gauw weer aan de
slag te kunnen gaan na die dagen van
gedwongen lediggang.
Dan hebben die dagen ons de kans
geschonken, dat tot ons doordringt wat
daar in Bethlehem ls geschied, waar
by al het tijdelijke zo klein en onbe
langrijk wordt.
Dan zyn we even getreden uit de tyd
de engelenzang, die getuigt van Vrede
Dan ls al het tijdelijke tot zijn wa
re proporties teruggebracht.
Dan zitten we ook niet ónder ons
werk, maar staan we er boven.
Dan weten we ook dat alle dreiging,
alle zorg. alle vrees ln beginsel is te
niet gedaan toen 't Kind. dat de we
reld verlossing brengen zou, daar ln
de kribbe lag, starend met nletszien-
de ogen, omringd door knielende vee
hoeders.
Dan kunnen we ook instemmen met
de engelenzang, dieg etuigt van Vrede
op Aarde, dan klinkt die ons niet als
een hoon in de oren. dan liggen de
kranten met haar dreigende koppen
vergeten in een hoek. en komt die
wonderbare vrede ln onze eigen harten
Laat ons dan henengaan met de her
ders, onze zorgen en onze zaken, onze
plichten en onze vermaken achterla
tend, om alleen maar biy en verwon
derd te staren naar 'kem, die deze
vrede, die alle verstand te boven gaat.
in de harten brengt.
Ml anneer wij aan de vooravond van
het Kerstfeest de courant gaan
lezen, dan worden onze gedachten af
geleid van de dagelijkse sleur van ons
leven. Onze aandacht wordt gevraagd
voor het kerstgebeuren en wij worden
ln staat gesteld, ons te verdiepen tn
de kerstviering, zoals die zich open
baarde door de eeuwen heen.
Als wij de weergave aanschouwen
van de oude. primitieve schilderijen,
de steer van aanbidding in ons opne
men. waarin de blanke madonna's met
het kindeke oprijzen, dan worden wij
ons bewust van de wonderbare in
vloed van de heilige geboorte op' de
kunst van de gewijde eenvoud. waar-
In onze voorvaderen verkeerden.
Onwillekeurig dringt de tegenstel
ling zich aan ons op tussen die gewij
de eenvoud en onze ingewikkelde en
ijzingwekkende tyd. Een heimwee be
sluipt ons naar die lang vervlogen
eeuwen, als wij ons rekenschap geven,
daartegenover van de wereld van nu,
de wereld van atoomsplitsing, van de
mechanisering van de mens, van de al
macht der techniek. De mens ls op
weg een simpel celletje van de poli
tieke Leviathan te worden en een
simpel radertje ln het ontzaglijk mon
ster van de alom tegenwoordige en
almachtige machine.
De geschiedenis van onze dagen is
de geschiedenis van de overmoed.
Steeds meer verliest de huidige mens
heid de eerbied voor de Onzienlijke,
gaat zij de bestemming te buiten, wel
ke haar ls gesteld. Wij zullen bezwij
ken aan onze razernij. En, onze hoog
moed zal met bloed en tranen wor
den betaald. De bepeinzing van de
schrikkelijke dingen, die wij tegemoet
gaan, verontrust onze ziel; gedompeld
ln somberheid worden wij geplaatst
voor het feest van het licht.
De boodschap van Kerstmis komt
rechtstreeks in strijd met onze erva
ringen. Zij verzet zich regelrecht te
gen de neigingen, waardoor het mens
dom van nu wordt voortgedreven. Wij
willen haar doordenken. En bU dat
doordenken, bespeuren wij dat zy stel
liger is dan alle leed, waaronder wij
gebukt gaan. WU zijn vertwijfeld, om
dat wij ln de wereld om ons heen te
vergeefs zoeken naar een oplossing.
Die oplossing wordt ons gereikt in het
eAngelie.
Kerstmis is tegelijk het feest van da
geboorte en van de verlossing. Dat da
Heiland op aarde kwam, dit is het feit,
waarvan Kerstmis is vervuld. Maar wij
herlezen ook de woorden: „Ik ben da
weg, de waarheid en het leven". Niet
uit deze verdwaalde en verdwaasde
mensheid kan de verlossing koment
alleen uit een hogere Kracht.
Het heeft een ontzaggelijke beteke
nis. dat de kerstgedachte zich besten
dig doet gelden tegenover de ontheili
ging door de mensheid bedreven en
tegenover de wanhoop, waarin zij ver
zonken ligt. Moge het Kerstfeest van
1953 ons allen doen toenemen ln ge
loof. in hoop en in liefde. En moga
het ons de vertroosting brengen van
hogere orde. waardoor wü de trooste
loosheid te boven komen, die de ona
omringende wereld ons meedeelt.
Een diepe beleving van de zin van
het Kerstfeit, vermag ons omhoog ta
houden in de grote wereld, waar ver-
schrikkeiyke dingen gebeuren, onaf
hankelijk van onze wil, hoewel wij
allen aan de algemene schuld der
mensheid deelachtig zyn. Maar in da
kleine kring onzer dagelijkse gemeen
schap, ln ons gezin, op het werk, kan
zich de loutere Invloed van Kerstmi»
onmiddellijk doen gelden.
De geboorte van Christus: onze we
dergeboorte. Wij zullen ons reken
schap moeten geven van onze verhou
ding tot de medemens. Zijn wU altyd
rechtvaardig geweest, om nog niet
eens te spreken van liefdevol, de ge
zindheid, waartoe het Kerstfeest ona
oproept? Hebben wy niet iets te her
stellen? Laten wy toegeven aan da
sfeer der zachtmoedigheid, waarmea
Kerstmis ons omringt. Als de lichten
worden ontstoken, dan moeten de ve
ten worden geblust, wy moeten on»
voornemen ons ln elkanders plaats ta
stellen, elkanders moeliykheden te
begrypen.
By het neerschryven van het woord
„voornemen" komen wy tot de invloed
van Kerstmis op de Individuele mens.
Het Kerstfeest Is het feest der goeda
voornemens, der nobele gezindheden.
Maar de goede gezindheid is waarde
loos zonder de goede daad.
Laat leder voor zich de moed heb
ben, zichzelf te verloochenen, bereid
zyn, zyn eigendunk en zyn eigen be
lang te offeren. Het is de voorwaarde
tot het gelukkig Kerstfeest, dat wij M
toewensen.
De nacht werd over Bethlehem zo zacht gespreid;
sleihts uit de karavanserail kwam nog lawijt:
een klagelijke koeienroep loeide van ver
en boven 't slapend-stille dorp straalde de Ster.
Maria lag reedsuitgeput, zo bleek en móe
te slapen, lozef dekte haar eerbiedig toe.
Zijn voeten brandden van het gaan die Lange dag,
toch week niet van zijn moe gelaal de stille lach.
Hij zag nog even naar het Kind zo teer, zo klein
en peinsde wat zijn doel. zijn taak, zijn lot zou zijn.
Toen trad hij in de duisternis vanuit de stal
onder de majestueuze dom van het heelal.
Hij staarde langs de smalle straat, leeg in dit uur,
stutte zijn moede rug om steun tegen de muur.
Dan zag hij op, en schokte recht, want hoog en ver,
maar recht boven het stille dorp straalde de Ster.
7oen klosten schoenen op de straat, klonk zacht een
roep;
daar kwam, pis schimmen uit de nacht, de herders-
groep.
Zij schuifelden zo schuw dichtbij vol ongeduld,
en zagen eeuwen profetie in t Kind vervuld.
Boven het slapend Christuskind stond hoog en ver,
fonkelend als een diadèem, de Ster
T. L
