De berg zou rond 1917 zijn voorzien van een leien kap. Bij herstel kreeg de berg
lieren aan de (gespaarde) houten roeden. Ook kwam er een waakhond bij de berg. In
1944 resp. 1947 zijn deze houten ‘palen’ door drie ijzeren roeden vervangen. De kap
is rond 1980 vervangen door één van profielplaten en deze berg is in 1993 van dito
zijwanden voorzien.
Wagenschuur en ligboxenstal
Links van de opnjweg staat een houten wagenschuur op stenen voet met vooraan
twee inrijdeuren. Een gedenksteen heeft als ingehakte tekst; "De eerste steen is ge
legd door M. Molenaar Mz oud 6 jaar 23 juli 1903"Op 12 juni 1903 verleenden
B&W aan M. Molenaar toestemming tot het bouwen van deze houten schuur op ste
nen voet en het vergroten van een schuur3". Een dergehjke vergunning was nodig
sinds de Woningwet van 1901. De zolder van de wagenschuur werd benut als droog
zolder voor de was (bijvoorbeeld op de foto van rond 1910 van de Groningse foto
graaf Eduard Sanders).
In 1995 verkreeg een volgende M. Molenaar een hooiberg met zes houten roeden met
in één der ‘lanen’ de inscriptie ‘1911’ van de Hoofdweg-noord in de Prins Alexan-
derpolder. (De laatste gebruiker was veehouder Jan Dirk Herrewijn, op 30 septem
ber 1993 op 89-jarige leeftijd overleden. Thans is daar het hoveniersbedrijf Gebr.
Blok gevestigd.) Het aantal roeden bepaalde het formaat van een kapberg, want de
horizontale verbindingsbalken (‘lanen’) waren over het algemeen even lang. De lanen
zijn onderling wat beweegbaar en bij deze berg steeds verbonden met twee gesmede
ijzeren ogen. De kap kan, al naar gelang de ‘vulling’, omhoog en omlaag worden
getakeld met een zogenaamde ‘bergheeft’. Met dit werktuig en een ‘spil’ (balk die
onder het laanuiteinde werd geplaatst) werd de kap langs de roede omhoog gedrukt
en met een metalen pen (door de roede) geborgd. Zo werd roede voor roede, gaatje
voor gaatje, de kap verplaatst.
Sporen en lanen bevatten een merkensysteem om ze op de juiste wijze met elkaar
te verbinden. ‘Paringen’ heten deze merken (Romeinse cijfers), die over twee bij el
kaar horende onderdelen door de maker op het werk zijn aangebracht. In één der ‘la
nen' komt dus het jaartal 1911 voor. Niet uitgesloten is het dat de berg eerder is her
plaatst en dus niet speciaal voor Hoofdweg-noord 49 is gebouwd (de grootte
conflicteerde ook met die van de stal daar). De nok van de rieten kap wordt afgedekt
met een melktest of roompot waar de bodem uitgeslagen is.
Hoe dan ook: “Nooit Gedacht” verkreeg in 1995 weer een tweede berg. De rieten
kap werd vernieuwd door rietdekker Van de Ende uit Berkenwoude.
30 SAHM, Secretane-archief Nieuwerkerk a/d IJssel, inv.nr. 2259 (1903)
17
