De Goudse schepenbank heeft in de loop der tijden vrij intensief gebruik gemaakt van het galgenveld of gerecht buiten Gouda. Door het hoge aantal doodstraffen in de zestiende eeuw is het aantal schandstraffen op het galgenveld relatief hoog, maar in werkelijkheid maakt het 55% uit van het totale aantal doodstraffen in die eeuw. In de daaropvolgende twee eeuwen worden veel minder doodstraffen uitgesproken, maar het aantal bijkomende schandstraffen stijgt opzienbarend. Voor de zeventiende eeuw is dat 89% van het aantal doodstraffen en voor de achttiende eeuw wordt in 81% van de doodstraffen als bijkomende straf tepronkstelling op het galgenveld uitgesproken. Het totale aantal schandstraffen in de achttiende eeuw komt echter ook op 95%, om dat twee mensen onder hen, veroordeeld voor sodomie, als bijkomende straf in zee geworpen worden. Deze drijfjacht is waarschijnlijk voldoende geweest om het kwaad van de tuinbraken te smoren, want daarna zijn geen veroordelingen meer te vinden op dit gebied. Na die tijd wordt er nog maar twee keer gebruik gemaakt van het galgen veld van Gouda voor zijn definitieve afbraak in 1795. De laatste die in 1777 op het gerecht terecht kwam, was een 30-jarige man uit Everdingen, ter dood veroordeeld voor inbraak en veediefstal. Na zijn dood door de strop vond hij als laatste zijn eindbestemming op ...het gerecht buyten deser stad onme aldaar in keetenen te werden opgehangen en te verblijven tot dat het zelve sal zijn vergaan en ver teert” ,76 Gezien de grote voorkeur voor schandstraffen in de zeventiende en achttiende eeuw lijkt het vertrouwen, om door middel daarvan de misdaad te bestrijden, on gebroken te blijven. Anderzijds is er in de zeventiende eeuw een enorme daling te zien van het aantal doodvonnissen, waardoor het strafrecht een wat menselijker gezicht lijkt te krijgen. De andere kant van de medaille is dan weer wel het groei end aantal opsluitingen in tuchthuizen en gevangenissen. Het decreet van 1795, ei genlijk een aanklacht tegen deze barbaarse vorm van vernedering, verwijst dan ook terecht de galgenvelden naar het verleden, omdat zij een smet op het blazoen van de maatschappij zijn. 76RA-181 f83v 24

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schatkamer | 2003 | | pagina 26