Gestorven voor de keizer
UJ3
GérardA. Geerts
Inleiding
I-
Overlijdensberichten uit de tijd van Napoléon werpen nieuw licht op de dood
van Gouwenaren en hun streekgenoten.
-
Op 9 juli 1810 werd het grondgebied van
het Koninkrijk Holland, onder Lodewijk
Napoléon, ingelijfd bij het Franse Keizer
rijk. Vanaf dat moment regende het kei
zerlijke decreten, waarvan de inhoud o.a.
betrekking had op de organisatie, de be
namingen en de taken van de eenheden
van het leger.1
Niemand kon op dat moment be
vroeden, dat de meeste Nederlandse man
nen die vanaf nu deel zouden uitmaken
van het keizerlijke leger, binnen 3 a 4 jaar
zouden zijn gesneuveld, gestorven, krijgs-
gevangen gemaakt of vermist. Ons land feal
stond aan de vooravond van de grootste ■K4
opoffering aan mensenlevens uit
kleurrijke militaire geschiedenis.2
Mfcd
- -
ZIJ11
89
Portret van Napoleon, olieverf, door
J. Chabord (Napoleonmuseum te Rome)
1 De voornaamste keizerlijke decreten zijn die van 18 augustus, 6, 13, 16 en 21 september 1810.
2 Enkele verliescijfers ter vergelijking:
a. Quatre-Bras en Waterloo (juni 1815): 4.147 gesneuvelden, gewonden en vermisten. F. de Bas,
Prins Frederik der Nederlanden en zijn tijd, derde deel, le stuk, Schiedam, 1904, p. 798 (n. 355).
b. Tijdens de Duitse inval in Nederland in mei 1940 sneuvelden 2.200 militairen; werden er minstens
2.700 ernstig gewond, waarvan circa 850 blijvend invalide. L. de Jong, Het Koninkrijk der Neder
landen tijdens de Tweede Wereldoorlog, vol. 3, hoofdstuk 8, pp. 460 ff.
Tijdens de Japanse inval in Nederlands-Indië eind 1941/begin 1942 sneuvelden bij de verdediging
van Nederlands-Indië 2.747 militairen van Nederlandse/Europese oorsprong.
c. In de Japanse kampen kwamen ruim 8.500 krijgsgevangenen om, waarvan 7.552 van Nederlandse/
Europese oorsprong. J.J. Nortier, “Oorlogsdreiging en oorlog”, in: Gedenkschrift Koninklijk Ne-
derlands-Indisch Leger 1830-1950, pp. 35 ff., Dordrecht, 1990.