Is 1 BS CS '^WT ■iKil I lil Logementen Links het logement van Karei Kerk in 1923 i Ijs Natuurlijk speelden we als jongens ook zo’n beetje oorlogje met echte klapperpistooltjes of iets dat daarvoor door moest gaan. Je kon ook een soort ont- ploffinkje veroorzaken door middel van een sleutel met een holle steel, een spijker en een touwtje. Die spijker werd dan door het touwtje aan de sleutel vastgemaakt, de holle steel werd gevuld met een paar luciferknoppen of een paar klappertjes, de spijker werd een eind in de steel gestoken, het touw werd in het midden vastgepakt en het geheel werd met kracht tegen een muur opgeslagen, en dat leverde meestal een prachtig knaleffect op. Tot zover het op straat spelen, want dit bijna onuitputtelijke onderwerp in zijn geheel behandelen zou te ver voeren. Wel viel het me op toen ik over dit alles nadacht, dat de ouders van de kinderen die op straat speelden zich totaal niet be moeiden met al dat gespeel. Als kind zou je dat ook niet gewild hebben, het was eigenlijk een wereldje apart waar volwassenen buiten moeten blijven. Behalve als er gevochten werd, meestal tussen een paar jongens; dan kwamen de moeders in het geweer en het maakte niet uit wie met vechten begonnen was, iedere vechters baas kreeg van zijn eigen moeder een draai om zijn oren en moest verder die dag binnen blijven. Heel onpedagogisch, gerekend naar de tegenwoordige maatstaven, maar het werkte wel. Er werd ook, soms door de vaders, ingegrepen als je te laat was voor het avondeten om zes uur. Als je nog in de eerste, tweede of derde klas van de lagere school zat, moesten veel kinderen, waaronder ik, om zeven uur naar bed. Dat was vooral in de zomer wel een hard gelag, maar het was goed voor je, werd er gezegd En soms ook werden veel spelende kinderen al vóór zes uur in de namiddag naar binnen gehaald van wege een of meer dron ken logementgasten, die scheldend en vloekend en iedereen bedreigend via ons gedeelte van de Raam naar hun logement op de Bogen gingen. Dat was al voldoende reden voor de kinderen om uit zichzelf naar huis te gaan. Voor een poosje dan. j|| 1 i i. 11 Bl*

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Schatkamer | 2004 | | pagina 13