Adri den Boer
26
Het inkorten van de Nieuwerkerkse dorpskerk in
1810
Stand van zaken van de restauratie op 10 oktober 1927
(foto fietsenmaker A.P. Stoik, coll. SAMH, ac 467, inv.nr. 501)
Inleiding
Van de erfgoedclusters archieven, musea en monumenten lijken de eerste het
meeste en de laatste het minste in originele staat te kunnen bewaren. Uiteraard
kenden panden die in de 20e eeuw een monumentenstatus kregen daarvoor altijd
noodzakelijk onderhoud en was dat soms bijzonder ingrijpend.
De uit 1500-1525 daterende dorpskerk van Nieuwerkerk aan den IJssel bestaat
wat het schip betreft vooral uit materialen die dateren van de grote restauratie
van 1927/1928 of later. De kerk kwam als enige Nieuwerkerkse pand voor op de
Voorlopige Lijst van Monumenten en Kunst van 1915 en werd gerestaureerd met
steun en onder toezicht van het Rijk. Dat bij de restauratie door architect Herman
van der Kloot Meijburg BNA onder toezicht van dr J. Kalf van het Rijksbureau voor
de Monumentenzorg vooral naar veronderstelde stijl is gekeken en geen gebruik is
gemaakt van de overvloedig aanwezige onderhoudsbestekken uit vroeger eeuwen,
blijkt bijvoorbeeld
al uit het feit dat
het nieuw be
schoten houten
tongewelf inclu
sief de herplaats
te balken en ro
zetten bruin werd
gebeitst in plaats
van geverfd: eer
der was dat he
melsblauw met
nóg kleuriger ro
zetten. Het schip
verkeerde in 1927
in zeer slechte
staat, werd op
gemeten en na
afbraak gerecon
strueerd.
