40
Maar 's avonds valt het Crijna op, dat haar dochter stiller is dan anders. Haar aan
stekelijke vrolijkheid van eerder op de dag is helemaal verdwenen. "Is er iets Marie-
tje, scheelt er wat aan", vraagt Crijna. Marietje geeft geen antwoord, maar krijgt
een kleur als vuur. Moeder Crijna dringt aan. "Is er soms iets gebeurd, hebben ze je
geplaagd?" "Nee moeder", roept Marietje boos, en ze rent weg. Maar dan valt er
ineens iets uit haar rok en rinkelt over de grond. Marietje bukt zich snel en wil de
'zesenhalf' gauw oprapen. Maar moeder is haar voor. Zij raapt het geldstuk op en
vraagt verbaasd: "Hoe kom jij aan dat geld?"
Marietje begint te huilen en met horten en stoten vertelt ze wat er die middag ge
beurd is. Toen ze met het geld voor de tabak bij de poort van Blanket aan het Non
nenwater was gekomen, stond de winkelier haar al op te wachten. "Kom maar hier
heen", wenkte hij het meisje. En toen ze eenmaal in de poort was had hij de deur
op slot gedaan. Wat er toen gebeurde durfde ze eigenlijk niet aan haar moeder te
vertellen. Maar Crijna bleef geduldig volhouden. En toen kwam het hele verhaal er
uit. Blanket had haar bij haar borsten gepakt en geprobeerd haar te zoenen. Hij had
de klep van zijn broek losgemaakt en haar onder haar rokken gegrepen. Ze had zich
verweerd en zich los weten te rukken. Maar Blanket wist haar toch weer in zijn win
kel terug te krijgen en heeft zich daar wederom ontbloot. Uiteindelijk heeft hij haar
niets gedaan, maar ze was heel erg geschrokken en zeer ontdaan. Hij gaf haar toen
de tabak en het geldstuk en heeft haar gesmeekt om het niet aan haar ouders te
vertellen. Pas toen ze dat beloofde mocht ze weg van hem.
Crijna van Eijk is furieus. Onmiddellijk gaat ze naar het huis van Frans Blanket en
scheldt daar de man de huid vol. "Kinderverkrachter", bijt ze hem toe, "hier zal ik
werk van gaan maken, daar zal ik de baljuw van op de hoogte stellen, jij oude vie
zerik." Blanket biedt haar geld aan als ze maar wil zwijgen. Maar dat weigert Crijna
resoluut. Hij gaat zelfs zo ver om haar achterna naar haar huis te lopen en haar
daar nogmaals te smeken om geen ruchtbaarheid aan deze zaak te geven. Ze werkt
hem snel het huis uit, voordat haar man Willen van der Noot, die het verhaal net
van zijn dochter heeft gehoord, naar beneden komt gesneld. Ze vreest dat haar
man in zijn drift Blanket wel eens zou kunnen vermoorden.
De terugweg gaat wat langzamer dan de heenweg, want het is nog een hele kunst
om een volle kan bier, zonder te morsen over de Gouwe en door de Keizerstraat
naar huis te brengen. Maar het lukt haar ook deze keer weer. "Daar ben ik weer",
roept Marietje. "Moeder, waar is vader? Blanket wil weten of hij nog tabak nodig
heeft." Willem van der Noot heeft zijn dochter al thuis horen komen. "Ja, dat is
goed", zegt hij tegen haar. "Haal maar een zakje tabak voor me op." En daar gaat
Marietje weer. Haar moeder ziet haar voor de tweede keer vrolijk zwaaiend de Ko-
mijnsteeg uitlopen. Moeder Crijna moet in zichzelf lachen om zoveel jeugdige on
schuld. "Hoe lang nog", denkt ze wat weemoedig bij zichzelf. Als Marietje een tijdje
later thuiskomt met de tabak voor vader merkt niemand dat het meisje anders is
dan daarvoor. Haar vader en moeder hebben het te druk om op hun dochter te let
ten. Stil kruipt ze in een hoekje van de kleine woning.