22
Zondag 24 Dec. Deze maal moet ik over 2 weken schrijven. Er is in deze twee we
ken heel wat gebeurd. Het was de vorige week een recordweek in luchtalarm, 25
maal. Voor de rest is er niets gebeurd. Op vrijdag 15 Dec werd ik voor 4 dagen
ingesloten wegens brood koopen op het veld, en moest ik 7 dagen in een strafco-
lonne. Dat laatste was wel het ergste. Heb op Zaterdag 16 Dec. voor de zooveelste
maal bombardement mede gemaakt. Het scheelde maar weinig of ik was dood. Op
5 meter afstand viel een bom. Werd door de luchtdruk in de hoogte gesmeten en
weer neer gekwakt. Scheelde gelukkig niets alleen ben als een gek gaan loopen.
Toen ik weer terug was in 't lager kon ik niet meer spreken. Dat is nu weer iets ver
beterd. Maar ben nog erg onduidelijk te verstaan. Op Woensdag 19 Dec. weer het
zelfde liedje en werd de fabriek weer gebombardeerd. Er gaat geen dag voorbij of
het is 2 of 3 maal loopen als een gek. Wat een ellende. Anders heeft deze week een
brief gehad van 22 Nov. met de mededeeling dat het station Gouda plat was ge
bombardeerd. Wat een zorg of wij hier over onze familie maken dat is erg. Lig ge-
heele nachten te prakkezeeren. Het is nu de vooravond van Kerstmis en hebben
niets in de kist om te eten. Vorig jaar hadden wij veel pakketten en nu hebben wij
niets. Kregen zoojuist ieder 200 gr zoute visch. Dat is tenminste een hartige brok.
Kreeg op de vooravond van Kerstmis omdat wij gestraft waren geweest verplicht
waren om op le Kerstdag te werken. Het wordt hier hoe langer hoe fraaier. Dat is
hier recht. Wat een ellende heb hedenavond weer maar eens 2 x geschreven een
over de gewone post ander over het R.K. Zwitserland. Op het werk is een jongen uit
Gouda, v Velzen, in de E.colonne. Zal hem zien te spreken te krijgen. In deze dagen
zijn onze gedachten meer en meer thuis dan ooit tevoren en is het krijgsgevangen
schap erger te dragen dan ooit. Zit de heele dag op kamer en wij halen alles op wat
er alzoo in de afgeloopen jaren is voorgekomen. Vorig maal was alles feestelijk ver
sierd maar nu alles in droeve stemming en geen feest. Want wie weet of onze familie
nog daar is. Hoe zal het zijn, zal 45 de beslissing brengen. Zullen we nog een jaar hier
moeten blijven. Hoe zal het dan met ons gaan. Het eten word bij de dag slechter. Ben
met mijn keel voor de dokter geweest. Kreeg één dag lager arbeid dan zou het wel
over zijn. Een mooie instelling. Het is hier in Duitschland alles recht zoals het in hun
kraam te pas kom. Maar er onder krijgen doen ze ons nooit. We zijn en blijven hol
landers en die laten zich niet door een Duitscher in de boot nemen. Gisteren waren er
weer vliegtuigen boven de fabriek geschoten is er niet. Wij konden ze over zien vlie
gen. Een prachtgezicht, maar de ellende die ze er brengen, dat is gewoonweg erg. Er
is hier, geloof ik, geen huis te vinden of er heerscht rouw inplaats van vrede op aarde.
Deze zondag is de eerste dag sinds maanden dat er geen alarm is geweest en dat wil
heel wat zeggen. Je weet gewoonweg niet waar je 't hebt. Er zijn hier ook jongens uit
Holland aan 't werk die zoo van de weg opgenomen zijn en gevangen gezet. Het is
net als vroeger ten tijde van de slaven en lijfeigenen. Dat is 't nieuwe Europa van '44.
Zondag 31 Dec. Ook deze week een week van ellende. Het begon met een rustige
zondag voor Kerstmis. Maar 1ste Kerstdag was het een hel. Wij kregen bezoek van
de Eng. en de Amer. Wij liepen nog weg voor een schuilplaats te zoeken, toen de
bommenregen al neerviel. Het heeft dan ook weer slachtoffers geeischt. In ons
kamp één Hollander Versluis uit den Haag vader van 4 kinderen vond den dood.
