25
Zondag 11 Febr. Alweer een week verder. Deze week maar 3 x alarm gehad, geluk
kig zonder te bombardeeren. Ofschoon ze dichtbij geweest zijn, want wij stonden te
schudden op onze beenen. Kreeg deze week kaart van Wim terug, maar van de
overige familie niets gehoord.
Het eten wordt hier steeds minder. Wij hebben nu 300 gram brood per dag, 10 gram
boter minder 30 gram suiker. Het is weer dezelfde toestand als voorheen. De jongens
evenzoo ikzelf zien eruit als vorig jaar. Heden morgen ben ik weer eens van mijn stok
je gegaan. Wij moeten spoedig weer wat eet of rookgerei krijgen anders wordt het
donderen. Rookgerei is tevens eten en dat hebben wij hard noodig. De stemming is
dan ook beneden peil ofschoon de geruchten over de oorlog steeds moedrijker zijn.
Hoorde zelfs dat er reeds 100000 fr. K.G. over gebracht zijn naar Frankrijk.
Was alles nu maar ineens afgeloopen. Krijg gelukkig meer stem terug. Nu al bijna 8
weken en nog steeds niet goed praten. Kregen bericht dat 20 Jan 800 KG. spek uit
Denemarken afgezonden was voor ons. Hadden wij maar wat meer engelsch of
Amerik. pakketten. Dan was het nu veel beter gesteld met ons zitten zo goed als
zonder eten.
Zondag 18 Febr. Deze week weer voorbij met veel ellende. Fabriek voor de 13e en
14e maal gebombardeerd. Weer midden in de nacht. De geheele omgeving van de
ze plaats zijn gebombardeerd. Duizende en duizende dooden en dakloozen. Maar
het moet schijnbaar zoo gaan, anders komt er geen einde aan. Vandaag onze jong
ste dochter jarig. Hoe zal die er uit zien als ik er weer eens terug mag zien. Kan ge
heel haar papa niet. Ons lager weer erg getroffen. 3 barakken geheel verbrand en 2
barakken ook die van mij weer eens in elkaar. Gelukkig geen schade aan mijn
kleeding. Koffer was door bomscherven in elkaar geslagen. Het. eten wordt steeds
minder, hoe het moet gaan weet ik nog niet. Te ruilen heb ik niets meer, en van
300 gr brood met 3 aardappels en een liter water ga je hier ten gronde van 's mor
gens 6-5. Dat val niet mede. Kreeg heden 2 briefkaarten van 26-12 en van 8-1-45.
Waren tegenstrijdig, één slecht en 1 v. dezen best.
Zondag 25 Febr. Deze week vol emoties. Hoeveel maal alarm weet ik al niet meer.
Maar 2 of 3 maal daags is gewoon, en s'nachts 1 of 2 maal ook gewoon. Hebben hier
dagelijks groote transporten evacuées gezien. Uit Breslau en Dresden. Het was erg,
maar krijgen terug wat ze anderen hebben aangedaan. Ook transport gezien Jood-
sche vrouwen en meisjes. Zagen er verschrikkelijk uit. Ook jongens gesproken die
met Joden hadden gewerkt. Zijn eerste opmerking was dat zij daar meer eten kregen
dan wij hier in Brüx. Vanaf heden is ons rantsoen, voor 40 dagen verminderd met 50
gram. Vanaf heden is ons rantsoen 250 gram. En daar een heele dag van 6-6, dat val
niet mee. Het middageten is gewoonweg enorm. Water en 4 of 5 princesseboonen.
Lijden gebrek. Is een speciaal beroep gedaan op R.K. in Genève voor hulp aan ons
lager. Zitten zonder kleeding en eten en schoeisel. Zouden heden weer ontluist wor
den maar is voorlopig 8 dagen uitgesteld. Heb zelf niets meer om te ruilen, ga maar
naar bed van de honger. Rantsoen word nu gezegd is verminderd voorlopig voor 40
dagen. Dat is onzen 2 KG. Moeten wij evacueeren, dan krijgen wij een heel brood??
