27
Zondag 19 Maart. Ook deze week weer voorbij. Steeds iedere dag weer hetzelfde.
De geheele week alarm overdag en s'nachts. De gehele week meteen is gewoel.
Krijgen steeds minder te eten. Deze week weer 200 gram brood minder te eten.
Vleesch in 't geheel niet, de soep is 3 1/4 lepel met alleen nog wat knolletjes. Ook
de berichten uit Holland worden steeds ongunstiger. Zullen wij elkaar nog wel terug
zien. Vandaag kwamen hier heele colonnes vluchtelingen langs uit Silesië. Waren
reeds vanaf 16 Jan. onderweg. Dortland ook weer terug, heeft het nu al te kwaad.
Begint met alle kleeding te verkoopen. Loopt met de kleeding van de man van zijn
liefje in de koffer. Het bruine uniform van de S.S. draagt mijnheer. Hij ga nog wel
mee naar Holland volgens zijn zeggen maar dan alleen om te schijden. Zoo'n schoft.
Zondag 25 Maart. Deze week weer verder tot de vrede. Hoe lang nog. Berichten
over invasie in Duitschland nemen steeds grotere vorm aan. Het leven is hier niet
om uit te houden. Wij loopen langs de deur om eten te krijgen. Het gaat wel maar
dat moest nog niet noodig zijn. Wat een ellende, 2 of 3 maal daags alarm kunnen
s'nachts niet slapen omdat je honger heb. Het is erg maar niets aan te doen. Van
deze week zijn de eerste auto's uit Zwitserland hier aangekomen met pakketten van
de Engelsche, wij hopen dat wij spoedig aan de beurt zijn. Maar wie weet hoe lang
of dat ook nog duurt. Kleeren, schoenen, eten, alles is er niet meer.
Zondag 1 April. Deze week vol sensatie. Het eerste een half engelsch pakket. Dat
zeer ten goede kwam, want wij zijn zo langzamerhand in staat van ondervoeding.
De dokter heeft het gedaan kunnen krijgen dat wij waarschijnlijk iedere week een
half pakket zullen krijgen. Wij hopen dat het zoo is want anders zullen er veel
slachtoffers vallen. Het oorlogsnieuws is ook geweldig en wij hopen dat het zoo
door mag gaan dan hebben wij nog hoop dat het dit jaar in kannen en kruiken komt
en wij weer bij vrouw en kinderen zullen komen. Wat betreft alarm dit is nog steeds
bij te houden 3 dagen overdag met niets en s 'avonds en s'nachts een paar maal
alarm. Dan maar liever overdag. Het is nu paschen tenminste op de kalender maar
voor ons en onze familie is 't geen pasen. Wij zitten elkaar aan te kijken als wolven,
er wordt gestolen en geplunderd als gekken, wat heel begrijpelijk is. Ik zelf heb nog
geen klagen want de bedelarij levert ons iedere dag nog wat op. Mijn maat is ten
minste heel op ons gesteld.
Zondag 8 April. Deze week was weder één met verrassingen. Op één dag 8 x alarm,
'nachts 2 x en dit iedere dag maar weer aan. De goede berichten houden steeds
aan. Nu hebben wij deze week weer een 1/2 Eng. en een 1/2 Fransch pakket ge
had. Was een druppel op de wonde. Ook ga 't gerucht dat Holland klaar is en dat er
veel voedsel uit Engeland is aangekomen. Was 't maar waar. Ook is er bericht bin
nengekomen dat één pakket van 't R.K. voor de vrouwen van krijgsgevangenen is
uitgedeeld met de Post. Hoe lang nog. Allen zijn zeer optimistisch!
Zondag 15 April. Dit was wel de grootste inspannende week die wij gehad hebben.
Dagelijks 10-12 x alarm behalve dan nog des nachts. Wij zitten nu hier te wach
ten op de Eng. en de Amerik. Ze zijn bij Eger en Dresden.
