WALVIS
50
De meeste mensen kijken niet zo gedetailleerd naar letters, en zeker niet als die uit
de computer komen. Die zitten er toch gewoon in? Nou nee, al die letters die in de
computer zitten, zijn een keer getekend, door een letterontwerper. Dat zijn 26 (of
meer) "kleine" letters (onderkast heet dat), 26 hoofdletters, 26 cursieve "kleine let
ters", 26 cursieve hoofdletters, en dan nog een heleboel streepjes, cijfers, punten,
haakjes en al die andere kriebeltjes die op je toetsenbord staan. Die zijn allemaal
getekend, eerst met de hand op een vrij groot formaat, A4 om zo te zeggen, daarna
moeten al die tekens worden gedigitaliseerd, d.w.z. de buitencontour moet in de
computer gebracht, gecorrigeerd, en in het alfabet-systeem worden ondergebracht,
tegenwoordig een paar honderd tekens! Dat alles nog maar voor één type "model"
letter!
Een oorkonde heeft een zekere statigheid, vind ik, want het is een stuk dat je be
waart, soms zelfs inlijst. De eerder uitgereikte documenten heb ik ook van een spe
ciale bedrukking voorzien.
De laatste drie oorkondes heb ik min of meer op hetzelfde stramien gemaakt. Daar
bij is de tekst natuurlijk steeds verschillend: de lengte van de naam ven de winnaar,
de hoeveelheid woorden van de bekroonde studie, datum of verdere bijvoegsels.
Dat maakt iedere keer al verschil. Niettemin streef ik ernaar, om van ieder docu
ment een uniek exemplaar te maken; door de kleuren te veranderen t.o.v. het vori
ge ontwerp en de maten van letters en de plaats ervan.
In de meest recente oorkonde heb ik de letter "Oreon" gebruikt, die origineel met
een dunne pen was getekend. De dikte van de "stokken" werd bereikt met een
heen-en-weer-gaande beweging bij het tekenen. Kijk maar, goed te zien bij een wat
grotere weergave. Ik vind het een elegante, maar vriendelijke letter, die toch lijkt
op een heel klassieke letter. Ja, zo kun je kijken naar zo iets simpels als een letter,
die boeiende "mini's", die je elke dag ziet, maar waar je meestal niet bij nadenkt.
