54
Nieuwerkerk aan den IJssel in WOU
Van Nieuwerkerk aan den IJssel verscheen geen apart boek(je) over de bezettings
jaren. Een boekje uit 1989, ingebonden ook benut voor gemeentelijke pr, besteedt
een heel hoofdstuk aan WOU, maar aandacht voor muziek en zang mankeert.
Een Krimpens boek geeft slechts indirect door dat instrumenten de metaalvordering
overleefden door van het bevrijdingsfeest van 26 en 27 juli 1945 te melden: ‘De
zang- en muziekverenigingen gaven feestelijke concerten’.5
Hetzelfde geldt voor een Moordrechts oorlogsboek en concerten van zang- en mu
ziekverenigingen bij de feestelijkheden daar eind augustus 1945.6 Toch was daar op
16 april 1941 in een schoollokaal de christelijke gemengde zangvereniging ‘Sursum
Corda’ (‘Het hart omhoog’) opgericht. Met succes, al ging twee jaar later het aantal
mansleden achteruit door arbeidsinzet in Duitsland. ‘Het was de laatste oorlogswin
ter zó koud, dat men maar besloot om de zangrepetities pas na de oorlog te hervat
ten’, aldus het geschiedverhaal van deze vereniging, die tot 1995 zou bestaan.7
In een Zevenhuizens ‘oorlogsboek’ staat geen detail over vermaak in WOU, wel was
tijdens de bezetting een plan bedacht om na de bevrijding achter het fanfarecorps
een mars te houden. De overval met doden op het jachthuis op 29 april 1945 leidde
tot de hoofdstuktitel ‘De mars die nooit gelopen werd’.8
Een geïnterviewde Ouderkerkse vertelde dat het gemengde koor ‘Zang en Vriend
schap’ daar de hele bezettingstijd bleef functioneren. Voor de laatste tijd gold wel:
‘Alleen, de jonge mannen durfden ‘s avonds niet meer op straat, dus op het koor
waren alleen de oudere mannen.’9
In Capelle aan den IJssel heette een zangvereniging ook ‘Zang en vriendschap’ en
was er veel gezelligs tot de zomer van 1944. Op 24 mei van dat jaar was er een
ledenavond met zang, voordrachten en een verloting. Ook bood de vereniging aan
de leden toen tweemaal koffie met gebak aan.10
In Gouda werd een aanvraag door het Residentie-orkest voor een uitvoering in de
Sint Jan in de winter van 1943 nog door kerkvoogden ingewilligd (mits er geen
bordjes ‘verboden voor Joden’ zouden worden opgehangen). In de zomer van 1944
werden daarin voor het laatst in WOU muziekuitvoeringen gegeven.11 Het eerste
concert daar na WOU was op 23 juli 1945 met sopraan Jo Vincent, alt Annie Woud
en organist Hendrik Andriessen. Gememoreerd wordt in de aankondiging hun
‘illegaal’ optreden daar in huiselijke kring tijdens de bezetting.12
5 Krista Kroon, Krimpen aan den IJssel 1940-1945. Een gewoon dorp in een buitengewone
tijd, Krimpen aan den IJssel 1999, p. 106
6 Pane Vink, Oorlog en bevrijding in Moordrecht, Moordrecht z.j. (1995), p. 72
7 Pane Vink, Christelijke gemengde zangvereniging ‘Sursum Corda’, in: Moerdregt 2001-4,
p. 6-10
8 Bram Veerman, Tussen licht en donker in Hollands ‘groene hart’, Zevenhuizen 1987, p. 147
9 Cornelia Nobel-Bos in: Op d' IJssel. De Tweede Wereldoorlog door het oog van Ouderker
kers, mei 2015, p. 11
10 Capelle aan den IJssel en de Tweede Wereldoorlog, HV Capelle aan den IJssel, 1995, p. 52
11 M.J. van Dam e.a., Gouda in de Tweede Wereldoorlog, Delft 1995, p. 74
12 De Vrije Pers, 7 juli 1945
