Inleiding
Tot op zeer hoge leeftijd bezocht Aagje Dogterom-Zijderlaan de
lezingen van historische verenigingen in de Krimpenerwaard en in Gou
da. 88 jaar oud stelde zij mij bij een lezing in Bergambacht twee vragen,
die leidden tot een ontmoeting bij haar thuis.1 In de sfeervolle kamer,
met aquarellen van haar man Cor, beeldhouwwerk van haar dochter
Andrea, keurig geordende boekenkasten en bij het raam een tekening
met een prachtig gedicht van Leo Vroman, met daaronder de eik
enhouten kist met familiepapieren, kreeg iedereen een gastvrij onthaal.
Gezien haar uitgebreide kennis van de streek en families -
feillloos wist zij mij negentiende-eeuwse testamentaire beschikkingen
uit te leggen - haalden de kinderen haar over om haar herinneringen
vast te leggen. Overbuurvrouw Nel Molenaar hielp met het sorteren van
foto’s en leverde zorgvuldig typewerk voor het boekje van Aagje. Ook
haar man Cor Dogterom leverde een bijdrage, waarin zijn jeugd op de
boerderij vlakbij Stolwijk centraal stond.
De eikenhouten kist leverde meer material om terug te kijken naar
het leven in de polder vanaf 1900. De briefwisseling tussen haar oom
Jan Zijderlaan (1890-1958) en zijn ouders in Haastrecht leverde voor
ons het uitgangspunt voor een artikel. Achteruitgang van het
gezichtsvermogen en andere ongelukjes, kenmerkend voor de leeftijd
boven de negentig, weerhielden ons van verdere publicaties.
De ansichtenalbums bleven in de kist, maar na Aagjes overlijden
was het voor mij een uitdaging om na overleg met de familie er over te
schrijven.
Meel, molen en graan (2)
De albums van Aagje Zijderlaan - het verhaal van
Jan Zijderlaan
Jet van Herwaarden
1 Over Volksonderwijs te Stolwijk en de familierelatie tussen schoolhoofd
Westbroek in het Beijersche en kostschoolhouder Westbroek in Schoonho
ven.
19
