1931‘Beste Kleine Zus, zooeven vernamen we van Opoe datje weer
1930: wij vonden het prettig dat we een briefje van je kregen maar
jammer dat je nog te bed moet blijven’.
Kaarten over gezondheid
Oom Jan, vanaf 1932 toeziend voogd van Aagje, was al sinds 1928 be
gonnen met het sturen van ansichten. Samen met zijn vrouw koos hij
speelse kaarten waarin steevast de gezondheid een rol speelde. Enkele
fragmenten:
zou geven en in deze duisternis van het leven licht zou geven. Tot 1935
bleven Ans en Aagje nog in Soest wonen met hond Pietje, een van de
laatste cadeaus van André.
Ans naaide verwoed, zij maakte leuke kleren voor Aagje, zelfs
een voetbalpakje. Schaatsen, fietsen naar het pas aangelegde zwem
bad (1934), logeren tijdens vakanties in Den Haag bij Keet en Jan en bij
opa en opoe in Stolwijk brachten afleiding voor moeder en dochter. De
eenzaamheid en het verdriet bleven vooral bij Ans in het Soestse dage
lijkse leven, ver verwijderd van familie en vrienden. Saai was het vooral
op zondag, hoewel de radio uitkomst bracht met hoorspelen en ook af
en toe een voetbal interland van het Nederlands elftal. Aagje roemde de
verslaggever Han Hollander, die later als jood zou worden vermoord.
Gelukkig bestond er binnen de familie de traditie van het schrijven
van ansichten. Meelevend met het tweetal in Soest bleven familie en
vrienden kaarten sturen.
1928: ‘we hopen datje deze uit de bus mag halen en spoedig eens
naar buiten mag’; ‘hoe is het ben je weer beter om Opa te gaan fe
liciteren vandaag’. ‘Tot ons genoegen hebben we gezien dat gij weer
aan het tekenen zijt, en de kwade dagen weer voor je geweken zijn’.
1929: ‘we hopen dat je flink beter wordt; we zijn blij dat je weer beter
wordt; blijf maar rustig liggen dan ben je gauw weer beter’.
24
