Weekblad voor Waddinxveen
üccsi-MccUiaii^.
Verschijnt elke Vrijdag
Kerstfeest 1947.
Spiegel van de Week
Voor liet Kind, V
Hel Kerstfeest in oude lilden.
No. 133
Vrijdag 19 December 1947
3e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30. Waddinxveen
Abonnementsgeld per kwartaal f 0.90 bij vporuitbetaling
Advertentieprijs 6 cent per milimeter
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woensdagsavonds inzenden.
Een licht, zo groot, zo schoön,
Gedaald van 's Hemels troon.
Nog enkele dagen en het Kerst-
feest is weer aangebroken.
Kerstmis 1947, Een feest van
licht en blijdschap te midden van
een duistere, verwarde wereld.
Een feest, waarop we zingen
van het grote licht dat uit 's we
relds duistere wolken is opgegaan.
Een feest van diepe zielevreugd
over het heil, geschonken aan een
verloren wereld.
Maar ook een feest van ge
nade, van de meest wonderlijke
openbaring van Gods liefde, tot
een wereld die dreigt vast te lopen.
Nu er vrijwel nergens ter we
reld nog een straal van licht te
bespeuren valt, schijnt het licht van
Efrata's velden helder en klaar
en doet zich uit der;Engelen mond
de boodschap van vrede horen,
van vrede en welbehagen in mensen
De boodschap van Gods gren
zeloze ontferming over millioenen
schepselen, die Hem de rug toe
keerden.
Allen die hun hoop op de we
reld hebben laten varen, ]mogen
hun verwachting stellen op het
wonder van het Kerstfeest.
Zij mogen hun knieën buigen en
de handen gevouwen opheffen
naar dat grcte licht en troost
putten uit de aangebrachte verlos
sing.
Ere zij God in de hoogste he-
Vrede op aarde. (melen,
In de mensen een welbehagen.
Nederland heeft hulde gebracht
aan hen die hun leven veil hadden
voor het vaderland. In het voorlo
pige nationale gedenkteken opgericht
„in het hart vair dé hoofdstad" zijn
plechtig de elf urnen geplaats
urnen, gevuld met aarde gedrenkt
met het' bloed van vele vaderlandse
helden.,...
Veel woorden zijn er op de Dam
niet gesproken doch de symbo
liek van het in gebruik nemen van
het Nationale Monument sprak tot
ieder, die dit medemaakte. In de
toekomst zal het definitieve gedenk
teken op de Amsterdamse Dam de
herinnering aan allen, die voor het
vaderland leden en streden, levendig
houden. Door het geniale verkoop
systeem van vierkante centimeters
kan heel Nederland deelnemen aan
deze blijvende nationale herdenking.
Nu wordt meermalen het verwijt
gehoord, dat de doden worden ge
ëerd, doch dat de levende strijders
worden voorbij gegaan. Het deed
ons daarom goed te vernemen, dat
het verzetskruis „Trouw tot in de
dood", hetwelk tot dusver slechts
posthuum werd verleend, binnen af
zienbare tijd ook aan oud-illegale
werkers, die de oorlog hebben over
leefd, kan worden toegekend. Enge
land is ons ten deze voorgegaan
zeventig Nederlanders, militairen en
burgers, die tijdens de,oorlog blijk
hebhen gegeven van „onverschrok
ken offervaardigheid", werden namens
de Engelse Koning, door de Britse
ambassadeur gedecoreerd. Hiermede
wordt weerlegd, dat wij uitsluitend
van de doden iets goeds weten en
dat wij de levenden alleen maar be-
critiseren,
Met critiek staan wij maar al te
Een licht verscheen op 's Werelds donk're paden
Een Middelaar werd de mensheid aangezegd
Deez' schone belofte voltrok zich eens in daden
Toen een heilig Kindje in de kribbe wérd gelegd
Verblijdendwaant een wereld zich verloren.
Hij is geboren.
'O, schoonste dag der dagen, lang geleden
Ging eens een ster de Wijze mannen voor
Zij zijn gegaan tot voor de krib getreden
En in de Velden weerklonk het Eng'len koor
„Eere zij God" het Aardrijk zal het horen.
Hij is geboren,
Nog is het tijd, nog zal het licht verschijnen
Een licht hoe klein, dat wenkt, komt naderbij
Komt, schaar U aan, het duister zal verdwijnen
Zing in de Kerstnachten wees verblijd met Mij.
Want straks, als op deez' Aard de Dageraad gaat gloren.
Wordt Hij geboren, f
H, VAN VUUREN.
spoedig gereed. Dat ondervindt te
genwoordig de regering in zonder
heid ten aanzien van haar Indonesi
sche beleid. De onverwachte reis
van minister Beel naar Indonesië ge
volgd door de ministers Jonkmanen
Drees, heeft weer heel wat te denken
en,.,., te schrijven gegeven. 'Als de
baas het nodig vindt, zelf weer eens
een kijkje te gaan nemen, dan is dat
ook niet een gevolg van grote te
vredenheid over de gang van zaken
in Indonestë. Tevreden er over is
welhaast niemand in Nederland. Het
zou wel een wonder zijn, als de be
sprekingen met de Repuf liek van een
leien dakje zou gaan.
Bij zijn vertrek heeft dr. Beel echter
met nadruk verzekerd, dat er „geen
conflict" bestond tussen de Neder
landse regering en dr. Van Mook.
Onze premier gaat halsoverkop naar
Indië om„de problemen weer eens
door te nemen en om de beginselen
van het beleid te toetsen aan de ac
tualiteit van het ogenblik,"
Een zelfde, weinig zeggende ver
klaring legden de ministers Jonkman
en Götzen af, in antwoord op het
verslag van de commissie van rap
porteurs der Tweede Kamer.
Intussen rommelt men in Indië
voortnu eèns wordt door deze
dan door gene autoriteit op de»,Ren
ville" geluncht, zo wordt ons ver
teld. Maar wat er binnenskamers
of „binnenschips" wordt verhan
deld, vernemen wij niet. Laten wij
dankbaar zijn voor deze zorg-voor-
de-Nederlandse-gemoedsrust. De mi
nisters zullen trouwens best weten,
met wie zij Ae Batavia moeten spre
ken èn wat "zij er zullen vertellen.
Paul van Zeeland het Belgische
lid der Commissie van Goede Dien
sten is inmiddels ook weer naar
Batavia teruggekeerd. Ook van de
zijde der Republikeinen schijnt men
met „groter geschut" te willen be
ginnen. Sjahrir kreeg terminste de
uitnodiging van Sjarifoeddin, zijn
premier, 43m naar Batavia te komen.
Wij wachten hier maar weer af.
Wij laten IndiëIndië en wij ver
heugen ons „het buitenkansje" dat
de telefoon ons kan brengen, doordat
gesprekken, over een nieuwe kabel,
met Engeland gevoerd, over ons net
worden gehouden en ons landje de
viezen brengt wij verheugen ons
over een nieuw -vliegveld voor Rot
terdam? dat misschien in de polder
Schieveen wordt aangelegd en als
tegenstelling, ergeren wij ons aan een
huurverhoging, die mensen treft, die
onder-verhuurden.
Ja, zo is er altijd watEr is nog
meerradio- en onderwijsdebatten
in de Kamer het zonderlinge rap
port van een Duits grenscomité, zich
richtend tegen elke Nederlandse an
nexatie hef rapport Cleveringa,
eindelijk voor een deel gepubliceerd
en waarin „het soepje van Lissabon"
wordt behandeld de ministeriële
mededeling, dat er volgend jaar weer
minder papier zal zijn voor de kran
tenLaten wij daar de deur maar
mee dicht doen 1
De zaak draait naar wens.
De besteikaarten zijn voor het
overgrote .deel binnen en over het
algemeen is er wel vooruitgang in
vergelijking met het vorige jaar. Het
is echter nog te vroeg om nauw
keuriger mededelingen te doen, daar
een aantal bedrijven of particuliere
personen ook bij herhaalde navrage
hun kaart 'nog niet hadden ingevuld.
Laten zij het in 't belang der misdeelde
jeugd, alsnog spoedig en royaal doen
en óf de kaart nregeven met Pad
vinders of R,K. Verkenners, óf deze
rechtstreeks per post sturen aan mijn
adres.
Tevens zijn de jongelui nu begon
nen met de huis-aan-huis verkoop.
Stelt ze niet teleur, maar helpt ze
af van een ongelimiteerd aantal post
zegels en van een kleine drie dui
zend gekleurde en blanco briefkaar
ten, de eerste 'a 10, de laatste a 1
cent per stuk. Vooral wat betreft
de kerstkaarten is er haast bij. I1L
vertrouw, dat niemand, een domper
zal zetten op het laaiende enthousi
asme van mijn helpers. Zij spannen
zich in voor een goed doel en ver
dienen uwerzijds een hartelijke ont-
ontvangst.
Namens het Comité,
B. VAN GENT.
Eer het Christendom in West-
Europa ingevoerd was, vierde men
toch of omstreeks 25 Dec. feest.
Een feest, dat er zijn mocht, want
't duurde twaalf dagen.
Dat was het zg. Joelfeest.
Waar die naam vandaan komt en
wat ze betekent, weet men niet meer
precies. De oud-Noorse talen hebben
vele van die probleempjes. Dat Joel
feest dan werd gevierd om.... Alweer
een vraagteken. Tegenstrijdige me
ningen zijn er genoeg, De één zegt:
het was een vruchtbaarheidsfeest,
want Freya de germaanse godin
der vruchtbaarheid speelde er een
rol in. Maar de ander gelooft dat
het een verering der afgestorvenen
inhield. Het viel ongeveer samen met
de midwinterzonnewedde en als zo
danig zou het feest de terugkeer van
het'blijde zonnelicht begroeten,
Sporen van het Joelfeest bleven
ook na de invoering van het Cbris-
Toen sy die sterre saghen
So tooghen sy henen
tendom lang bestaan, maar werden
in -de loop der eeuwen zozeer ver
vormd', dat hun oorspronkelijke be
tekenis dikwijls niet meer dan onder
voorbehoud naar zich laat gissen.
Oorspronkelijk vierde men hetKerst-
feest en het feest der Driekoningen
op 6 Januari. Dat deze datum naar
25 December verschoven werd, ge
beurde deels onder de invloed der
Romeinse kalender, want de 25ste
December stond daarop genoteerd
als „dies invieti solis" dag van
de overwinnende zonnegod. De wor
dende Christelijke kerk achtte het
in de strijd met de hellenistische
cultuur niet ondienstig op die dag
het geboortefeest te vieren van haar
Koning, Christus. Later redeneerde
men, dat Christus werkelijk op die
dag geboren zou zijn, want men
stelde Onbevlekte Ontvangenis op
25 Maart, de (veronderstelde) dag
der wereldschepping. Het Kerstfeest
is dus geen voortzetting van de Sa-
turmalia die van 17.20 December
in Rome gevierd werden, zoals men
hoort beweren.
In den jare 354 werd in Rome
voor de eerste maal het. Kerstfeest
op 25 December gevierd. Constan-
tinopel volgde in dat gebruik twin
tig jaar later en van toen af aan was
het pleit beslecht.
De kerkelijke gebruiken zijn even
eens langzaam gegroeid. De Missale
Romanum kent drie speciale Kerst
missen, waarvan de zg. nachtmis de
beróemste is. Thans wordt in elke
katholieke kerk van enige betekenis
de Nativiteitsliturgie gevolgd en de
nachtmis wordt overal ter wereld
opgedragen.
Eerst in de 8e eeuw komt daarbij
de kribbe in de kerken. Maar deze
gewoonte breide zich sterk uit, toen
St. Franciscus op een dergelijke aan
schouwelijke manier Kerstmis had
gevierd in het bos van Greccio. De
Kerstkribbe is thans zo onmisbaar
geworden, dat het vervaardigen daar
van in sommige streken tot een
industrie uitgroeide. Zo bv. in Duits
land en Zwitserland, waar het snij-
defl van deze Kerstfiguurtjes opeen
hoog peil van kunstnijverheid kwam
te staan.
In 1300 werd in' Haarlem een
Kerstgilde, of „Corsgild" opgericht,
't Bestond uit 54 mannen en vrou
wen, had een eigen kapel in de St.
Bavo en een eigen altaar.
De bedoeling van het gilde was
om de Kerstmissen cp te luisteren
en de geest van het Kerstfeest te
verbreiden. Tot de tradities van het
gild behoorde voorts, dat ieder jaar
op Kerstmis dertien armen door het
gild gespijzigd werden. Overigens
ontzegden de gildebroeders zich zelf
deze vreugde niet en, mogen we de
oude bronnen geloven, dan werd er
op de gildefeesten niet zuinig ge
smuld
Toen de.eerste zendelingen in deze
lage landen het Joelfeest aantroffen,
verboden zij dat niet zonder meer.
Zij gaven het oude gebruik nieuwe
inhoud. En dat daardoor aan het
Kerstfeest naar het uiterlijk niet-
christelijke smetten bleven kleven,
was niet anders mogelijk.
Een analogie tzssen Joel- en Kerst
feest laat zich ontdekken. Tijdens
liet Joelfeest heerste er vrede. Dan
werden de wapenen gestrekt en was
de vete vergeten. Het Kerstfeest
was daarvan de overtreffende trap.
Want het Kerstfeest was geen
vrede-feest.
Het was het Feest des Vredes.
