Avonturen van Donny en Ronny
34 dagen op een vlot
de voorstellen inzake de salarië
ring van de ambtenaren en werk
lieden, opdat ook de commissie
van bijstand in het beheer der
gemeentebedrijven terzake advies
kan uitbrengen. Besloten werd tot
aangaan van een geldlening groot
f 100.000. ter financiering van
het stratenplan aan de Sniepweg
bij de Coöperatieve Boerenleen
bank tegen een rente van 3%.
af te lossen in 20 jaren.
Bij het voorstel tot het vast
stellen van straatnamen voor de
nieuwe straten bij de Sniep stelde
Dr. van den Berg voor aandacht
te schenken aan de namen van
hen, die tijdens de oorlog, het
verzet of de strijd in Indonesië
uit deze gemeente voor het Va
derland zijn gevallen.
De voorzitter en met hem enkele
andere raadsleden waren van
mening, dat de namen van deze
mensen aan de vergetelheid moe
ten worden ontrukt, doch dat het
beter is hiervoor b.v. een mar
meren bord te laten maken met
die namen, dat een plaatsje krijgt
hetzij bij het moment, hetzij bij
het raadhuis. De heer Dr. van
den Berg verklaarde zich met deze
oplossing volkomen accoord, waar
na de voorgestelde namen Es
doornlaan, Ieplaan, Prunusstraat
en Meidoornstraat zonder hoof
delijke stemming werden goedge
keurd. Hierna sluiting.
Nieuws uit onze woonplaats
Het Waddinxveense Mannen
koor „Onvermoeid Vooruit" hoopt op
3 en 4 Maart haar jaarlgkse uitvoe
ringen te geven, onder de bekwame
leiding van haar jjdirigent, de hier
ter plaatse welbekende toonkunste-.
naar M. Hoddenbach,
Na de pauze volgt het optreden
van Revuegezelschap Carl Tobi uit
Amsterdam, welk een beschaafd
en uiterst verzorgd programma ho
pen te brengen.
Voor bijzonderheden raadplege
men de betreffende advertentie in
dit blad.
Donderdagmiddag had op de hoek
Dorpstraat-Kerkweg een tragisch
ongeval plaats. Het drie jarig doch
tertje van de heer L. V. aan de
Dorpstraat, uit de kleuterschool ko
mende, geraakte op nog niet opgehel
derde wijze onder de autobus Citosa,
waarvan het achterwiel over het
hoofdje van het kind ging. Met ge
heel verbrijzeld hoofdje werd het kind
levenloos opgenomen.
Geslaagd voor Praktijkdiploma
boekhouden ,van de Associatie voor
Practijk-examens (avondexamen)
Mej. B. W. Booij, en de heren A. C.
Vermeulen, H. de Wilde en G. Bruin,
opgeleiddoor de heer A. G. de Ruijter,
Leraar Boekhouden M.O. te Boskoop.
Zondagavond nam Ds. W. J.
Smidt afscheid van de Geref. kerk
alhier wegens zijn vertrek naar Naald-
wijk. Aan de hand van 1 Petr. 1 25.
„Maar het Woord des Heeren blijft
in der eeuwigheiden dit is het Woord
dat onder U verkondigd is" sprak
hij ernstige woorden tot de gemeente,
haar wijzende op de vastheid van
Gods Woord in tegenstelling van al
het vergankelijke. Sprekers werk
was in zwakheid verricht en zal als
het gras verdorren, Gods Woord
echter blijft in eeuwigheid. Dit Woord
had hij ook gedurende 18 jaren in
deze gemeente mogen brengen'. Hij
was hier dankbaar voor. Hij bond
de gemeente op het hart dicht bij
dit Woord te leven en dit te tonen
in belijdenis en wandel.
r Het viel spr. moeilijk zich van deze
gemeente los te maken, hechte ban
den waren gelegd, veel liefde had hjj
mogen ondervinden. Hij was echter
zeer verheugd over het aannemen
van het beroep door Ds. Snoeij te
Huizen, waardoor de gemeente bin
nenkort weer een eigen herder eh_
leeraar mocht ontvangen. Dit maakte
men het afscheid nemen gemakkelij
ker. Ds. Snoeij had spr. tevens ver
zocht hem hier te willen bevestigen.
Na deze predikatie sprak de 2e,
voorz. van de kerkeraad, de heer P.
16 Er waren niet veel negers in het dorp, maar de weinigen, die er waren keken
heel verbaasd op -toen er een zeer eigenaardig dier langs de hutten wandeld .in de
richting van de uitgang. Ook koning Beendergruis zag het.
Wat is dat voor 'een vreemd dier. riep hij. in zijn Slokop-negertaaltje uit.
Wij. weten het niet, Oh opperhoofd, wij hebben zo een raar dier nooit eerder
gezien
Grijpt het danbeveel Bambo.
Wij durven dat niet Oh opperhoofd!
Gebruik dan je speren, ezels! Bambo was woedend!
Toen kwam er speer vlak bij het monster neer, waarop de buik van het monster
piepte: O, Donny, ze gooien met speren. Het waren natuurlijk onze met de gevon
den voorwerpen uit de hut, die het schrik wekkende beest uitmaakten. Ze zetten het
op een lopen en vlogen tussen de hutten door:
Magré namens kerkeraad, gemeente
en jeugd-verenigingen enkele-harte
lijke woorden van afscheid. Hij wees
op de prettige samenwerking welke
steeds bestond tussen predikant en
kerkeraad en de trouw waarmede Ds.
Smidt zijn gemeente had gediend.
Vooral het werk onder de jeugd had
bewondering gewekt. De jeugd droeg
hem op handen. Spr. verzocht de
scheidende leeraar toe te zingen ps.
134: 3.
Verschillende genabuurde kerken
hadden afgevaardigden gezonden, zo
ook de kerk van Naaldwijk, de clas
sis Gouda, voor welke Ds. Wielinga
uit Oudewater hartelijke woorden
van afscheid sprak. Met het oog op
de tekst was deze huiverig tot Ds.
Smidt waarderende woorden te rich
ten, hij kon echter niet nalaten hem
op dit ogenblik te danken voor de
zo bescheiden, maar niettemin har
telijke wijze van samenwerken bin
nen kerkelijk verband.
Als vertegenwoordigers van het
gemeentebestuur waren aanwezig de
wethouders Oudijk en Buitelaar, be
nevens de gemeentesecretaris, de
heer Jenné, daar de burgemeester
persoonlek verhinderd was. De heer
Oudijk sprak zeer waarderende woor
den en dankte Ds. Smidt voor het
vele goede welk hij verricht had voor
de gemeente en voor de goede ver
houding die steeds bestaan had tus
sen burgerlijke en kerkelijke ge
meente. Hij wenste hem ook in zijn
-nieuwe gemeente Gods zegen toe.
Ten slotte dankte Ds. Smidt voor
al de hartelijke woorden tot hem
gericht en de gemeente voor de wijze
waarop zij het hem had mogelijk
gemaakt zijn taak als dienaar van
Jezus Christus te volbrengen. Het
had hem en zijn gezin, ook tijdens
de moeilijke oorlogsjaren aan niets
ontbroken.
Hij verzocht hierna te zingen de
psalm van zijn intrede,'psalm 122 3
waarna de aanwezigen gelegenheid
gegeven werd met een handdruk van
Ds. en Mevr. Smidt afscheid tp nemen.
Daartoe uitgenodigd door de
R.K. Middenstands-vereniging sprak
Woensdag-avond de heer Jenné, Ge
meente-secretaris, in het R.K. Ver
enigingsgebouw over 't uitbreidings
plan der gemeente Waddinxveen.
Deze zeer interessante lezing werd
door de aanwezigen met grote aan
dacht gevolgd, waaruit bleek dat
voor dit onderwerp wel belangstel
ling bestond.
Verschillende hieruit voorkomende
vragen werden dan ook uitvoerig
door de spreker, hierbij aangevuld
door de burgemeester, beantwoordt.
Het was voor de uitnodigende ver
eniging een goéde gedachte eens
met zulk een onderwerp voor he.t
voetlicht te komen.
Op de lezing zelf hopen we t.z.t.
breder terug te komen.
«Postzegel—Tentoonstelling^
Van het Bestuur der Waddinx
veense Vereniging van Postzegel
verzamelaars „Waddinxveen", welke
een onderafdeling is van de Varéfti-
ging van Postzegelverzamelaars
„Gouda", vernemen wij dat op 6
Maart 1948, van 2 tot 10 uur n.m.
in „het Centrum" een postzegelten
toonstelling zal worden gehouden.
De bedoeling van deze tentoon
stelling is om aan hét streven van
deze jonge vereniging wat meer be
kendheid te geven en meer in het
algemeen het verzamelen van post
zegels en wat daarmede samenhangt
te propageren.
Op deze tentoonstelling zal men
kunnen zien dat het verzamelen van
postzegels geen zaak is die alleen
de jeugd aangaat, doch juist meer
onder de ouderen serieiis wordt be
oefend.
Ook is het algemeen bekend dat
het verzamelen van deze kleine prent
jes de algemene ontwikkeling van
de verzamelaar sterk bevordert,
want op bijna alle postzegels van
Vfelk land ook, kan men waarnemen
en laten deze nietige papiertjes ons
zien, welke de geschiedenis van dat
land is.
Ook zien we dikwijls op de zegels
gebouwen, schepen, dieren en voor-
brengselen van het betreffende land.
Zijn sommige jongens niet de pri
meur van de klasse wanneer het
aardrijksknnde betreft In de regel
zijn ditjeugdige verzamelaars van
postzegels.
Zoals uit het voorgaande blijkt is
het verzamelen dus geen kwestie
van lege vakjes volplakken in een
album of cahier, of het proberen om
in de korst mogelijke tfld zoveel mo
gelijk verschillende zegels bij elkaar
door
ROBERT TRUMBULE
te garen, doch vormt een verzai
ling hoe groot en hoe klein ook, d
doet er niet toe, een aangenaam at
dieobject, dat telkens weer rr
belangstelling wordt bekeken,
Dikwijls wordt beweerd dat pa
zegelverzamelen een kweste is v
„geld". Niets is minder waar dan
Wanneer U de tentoonstelling t
zoekt, zal U weldra tot andere g
dachten komen. Ook met beschei
middelen is' veel te bereiken.
Op de tentoonstelling zijn naa
verzamelingen zegels van Nederla
en Koloniën, Europa en Overzee
aanwezig een verzameling prei,
briefkaarten, weergevende moo
plekjes in ons land, stedenschc;
molens etc.
Behalve een complete verzamel!
van Zwitserse Kinderzegels is op
tentoonstelling ook nog aanwez
een prachtige verzameling vanNoor
Amerika.
Wanneer wij U nu vertellen
er op deze tentoonstelling hoofdz
kelijk materiaal ter bezichtiging
van onze Waddinxveense postzegi
verzamelaars, "en dat er mag zi.
dan behoeven wij U zeker onderzij
niet tot een bezoek aan deze te
toonstelling aan te sporen, waar
nog komt, dat de tentoonstel!!
wordt gehouden op een Zaterda
middag en de toegang vrij is.
T. z. t. zullen wij U per advertent
nog even aan dit evenement heri
neren.
18
Van het eerste begin af aan had
den we er alles op gezet een Wes
telijken koers te houden, doch njet
deze nieuwe windverandering dre
ven we naar het Noord-Oosten,
precies de tegenovergestelde rich
ting dus. En als dat zo doorging,
overwoog ik in stilte, waren onze
vooruitzichten verre van gunstig.
Een gestage stevige bries uit den
verkeerden hoek kon dit luchtige
geval.
En dan had ik plotseling een lu
mineus idee! Waarom zou het niet
mogelijk zijn een soort van anker
in elkaar te knutselen, zodat we
tenminste niet afdreven zolang de
wind uit den verkeerden hoek
woei?
Meteen begon ik te zoeken naar
middelen om mijn inval practische
uitvoering te geven.
„Geef me dat zwemvest," beval
ik Gene-,
Het;,fluim-dikke touw hing nog
seecÉ'aan de boorden van het vlot.
Ik maakte het los, aan het ene eind
bond ik het leeggelopen zwemvest,
en het andere eind bevestigde ik
aan de luchtkraan in den spitsen
kop van de boot. Het touw was een
meter of zes, zeven lang. Ik gooide
het met het vest verzwaarde eind
overboord, om te zien hoe dit
improviseerde anker werkte.
Toen het zwemvest zonk en
boot haar vaart had uitgelopo
voelden we een schok, het vl
kwam stil te liggen, draaide lan
zaam om zijn as tot het met di
kop in den wind lag.
Uitstekend!
Het touw was eerste kwaliteit
het zwemvest juist zwaar genoi
om bij zwakken wind een meter
drie diep te zinken en anderha
tot twee meter wanneer er c
krachtige wind stond. Een feit
dat de wind al heel sterk moe
zijn wat een of twee keer g
beurde om het vest helema
naar boven te halen en daarmee
ballast nutteloos te maken. Dat
beurde slechts wanneer de win
naar schatting, een snelheid h»
van een dertig knopen of meer, he
geen zelden voorkwam.
Over het algemeen gesproke
belette dit geïmproviseerde ank'
het afdrijven van het vlot zeer a
doende. Naar mijn schatting dr<
ven we- bij een wind van 16 knope
hoogstens één knoop af. Ik hie
de boof voortdurend met den k
in den wind, zodat de wind er
weinig mogelijk vat op had, tend
het verzwaarde eind van het touw/Tf
als ballast werkte. Deze twee fat
toren samen werkten alleszins v|
vredigend.
(Wordt vervolgd)
I
