KINDERBOEKJES Viking-raket Zij hebben niets geleerd. Boekh. Veldwijk steeg 210 Kilometer hoog. Nieuw hoogterecord. Behalve met atoombommen en tal van andere wapens worden In Amerika op het ogenblik ook voort durend proeven genomen met ra ketten, die loodrecht omhoog het luchtruim worden ingeschoten. We herinneren ons nog wel, hoe de Duitsers de eersten waren die met him V-2's van de raket een militair wapen van betekenis hadden ge maakt. Ook in ons land werden o.a. rond Wassenaar, door de Duitsers talrijke V-2's gelanceerd. Na de oorlog werd, met behulp van tal van Duitse technici, de V-2 in Amerika verder ontwikkeld en sindsdien heeft het experimenteren met raket projectielen in de States een gewel dige vlucht genomen. Uit de V-2 werden in Amerika tal van raketten ontwikkeld, waarvan de Viking wel het meest bekend geworden is. Deze Viking lijkt veel op de V-2 en werkt volgens hetzelfde principe, maar is veel slanker van vorm. De Glenn L. Martin vliegtuigfabriek ontwierp uit de V-2 eerst een raket, die de Neptune werd genoemd en waarvan er tien voor de Ameri kaanse marine werden gebouwd. De Viking is een verdere ontwikke ling van deze Neptune. Onderzoek van de atmosfeer. De raketten worden in Amerika gebruikt voor wetenschappelijk on derzoek van de atmosfeer. Voor het verzamelen van gegevens be treffende temperatuur en druk, cos- mische stralen en tal van andere dingen in de hogere luchtlagen, zijn zij van enorm veel waarde. In plaats van een springlading, zoals in de Duitse V-2's, zijn in deze Ameri kaanse raketten tal van instrumen ten in de neus ingebouwd, die op grote hoogte boven het aardopper vlak automatisch tal van waarne mingen doen en de uitkomsten daar van radiografisch doorgeven naar de mensen op de grond. Want als de raket eenmaal haar hoogtepunt heeft bereikt, dan blijft zij daar hoogstens enkele minuten en stort dan neer om tenslotte te pletter te vallen op de grond. De gegevens, die echter inmiddels radiografisch zijn opgevangen, zijn van enorm veel waarde en rechtvaardigen de hoge kosten van zo een éénmalige raketopstijging! Ook de Viking werd ontwikkeld in samenwerking met de Amerikaanse marine, die wel degelijk een wapen van betekenis ziet in de vanuit volle zee gelanceerde lange-afstands ra ket. Zo werd bij wijze van proef reeds een Viking vanuit volle zee gelanceerd. Daarbij werd gebruik gemaakt van de oud-watervliegtuig tender „Norton Sound", die door de Amerikaanse marine speciaal is ingericht voor het experimenteren met raketprojectielen. De eerste Viking werd gelanceerd op 3 Mei 1949 vanuit de White Sands woes- .'n Mexico. Reeds deze eerste Viking behaalde een hoogte van 83 terwijl de hoogste snelheid 3600 km/h bedroeg, ofwel driemaal de geluidssnelheidNadat nóg twee Vikings vanuit deze woestijn waren gelanceerd werd op 12 Mei 1950 een Viking gelanceerd vanaf de „Norton Sound", die een hoogte behaalde van 170 km. Onlangs werd nu bericht, dat een Viking een hoogte van maar liefst 21£ km heeft behaald, na in de White Sands te zijn gelanceerd. Deze Viking, de zevende die tot heden de lucht ingezonden werd moet naar schatting een snelheid van o560 km. hebben behaaldMet deze opzienbarende prestaties heeft deze Viking het wereld-hoogte- record geslagen, dat tot dusverre nog altijd op naam stond van een ?oU^Se V;T2' die °p 17 December 1946 in White Sands een hoogte bereikte van 184 km. Weliswaar zijn grotere hoogten door raketprojec- tielen behaald, maar dit waren dan z.g. tweetraps-raketten. Als hierbij de eerste raket uitgewerkt is, dan wordt automatisch een tweede ont stoken, waardoor een aanzienlijk grotere hoogte wordt bereikt. Een bekende raket van dit tweetraps- type is de Wac Corporal, waarvan er één op 24 Februari 1949 een recordhoogte bereikte van 402,3 km. en daarmee voor het eerst in de geschiedenis buiten de atmosfeer kwam! De Viking is dus een enkelvoudige raket, weegt 5 ton en wordt ge stookt met vloeibare zuurstof en alcohol. Geducht oorlogswapen. Op het ogenblik worden met be hulp van raketten waardevolle ge gevens verkregen uit de hogere luchtlagen. De grote interesse die men voor de raket aan de dag legt vloeit echter voor een belangrijk gedeelte voort uit haar militaire waarde en zeker is dan ook, dat in een toekomstoorlog de lange-af- standsraket een niet geringe rol zal gaan spelen. Dan zullen de meet instrumenten vóór in de neus weer plaats moeten maken voor een flinke hoeveelheid springlading. Dan zul len de prachtige technische presta ties van de mensheid weer worden aangewend voor haar vernietiging en ondergang. Tenzij HUGO HOOFTMAN. Wij, Nederlanders, hebben vijf ja ren gezucht onder de bezetting van een regiem, dat we van nature ha ten. Democraten, die wij in hart en nieren zijn, verfoeien wij alles, wat ten doel heeft de individuele vrij heden van de mens te beknotten, iedere vorm van dictatuur, die maar denkbaar is en zelfs in onze eigen kringen waken wij er dag aan dag angstvallig voor, dat onze democra tische voorrechten en privilegiën niet worden aangetast, opdat de dictatuur niet via een achterdeurtje met een aantrekkelijk masker voor binnenkomt. Vergevensgezind als wij zijn, ligt het voor de hand, dat wij de Duitse zakenlieden weer vrij ons land laten binnenkomen, dat we hen uitnodigen op onze/Jaarbeurzen en voor hen als voor ieder ander als gastheer op treden, bewust van de plichten, die op de gastheer rust. En al heeft de klank van de Duitse taal voor onze oren nog zo'n onaangename klank en herinnert een auto met een Duits nummerbord ons aan een periode, die we maar het liefst zo gauw mo gelijk willen vergeten, de klok kun nen we niet laten stilstaan; we moe ten voort, we hebben elkaar nodig en in vele gevallen hebben we, van hoog tot laag, reeds de hand ter verzoening gereikt. De Duitser heeft twee verloren oor logen achter zich binnen 27 jaren. De sporen van de laatste oorlog treft men nog in schier iedere Duit se stad en elk Duits dorp aan. De Geallieerde bezetters hebben de schuldigen gestraft, maar aan de andere kant de slachtoffers gehol pen en het in de soep gelopen eco nomische en financiële raderwerk weer op gang geholpen met millioe- nen kostbare dollars, ponden Ster ling, Francs, Roebels en ook Gul dens. Er zijn schuldigen gepardon neerd, schulden geschrapt, aanspra ken laten vallen, kortom, de Wes telijke democratieën hebben op grootse wijze getoond, dat ze „men sen" waren, die weten te vergeven. West-Duitsland heeft weer voor een groot deel de in de oorlog ver speelde vrijheid herkregen en de tijd is niet ver meer, dat de West- Duitse regering voor 100 haar eigen boontjes zal kunnen doppen. Straf moet niet alleen straf, maar ook correctie zijn. Dezelfde hand, die de roede hanteert, moet ook tra nen kunnen drogen. Dit is geschied. Duitsland heeft geen enkele reden tot klagen over de na-oorlogse hou ding van de „vijand". Had deze oorlog zich enkele eeuwen eerder afgespeeld, er zou geen Duitsland meer bestaan hebben, doch een ver groot Nederland, België, Frankrijk, Polen en Rusland, met een vaste landskolonie van de Verenigde Staten als sluitstuk. Omgekeerd echter hebben wij wel alle reden tot klagen. Het gezegde: een Mof blijft een Mof, moge hard en onfatsoenlijk klinken, het is he laas de harde waarheid. Wanneer wij boven dit artikel schrijven: „Zij hebben niets geleerd", dan is dit een spijtige conclusie aan de hand van een reeks feiten. En het is met name de Nederlander, die in het West-Duitse gebied „slecht" staat aangeschreven. Wie veel in Duitsland komt als zaken man, weet, dat hij van 0 tot 24 uur op zijn hoede moet zijn voor alles. Achter het neerbuigende masker van de Duitser gloeit nog de haat van een verloren oorlog en die haat geldt in hoofdzaak de Nederlander, Fransman en Belg. Tal van ver kapte Nazistische organisaties wor den weer opgericht en de houding der West-Duitse regering tegenover deze mantelorganisaties is maar zo zo. Want wat b.v. te denken van het feit, dat op een paar kilometers afstand van de Nederlandse grens, in het stadje Gronau, tijdens een vergadering ter gelegenheid van het 3-jarig bestaan van de „Bund von Westvertriebenen" de voorzitter van de afdeling Gronau van deze Bond met een verwijzing naar de woorden van Koningin Juliana (dat het probleem der ontheemden slechts in christelijke geest kan worden op gelost) de toestanden in de Neder landse kampen na de oorlog hekel de? De Koningin was, volgens deze spreker, aan dat alles medeschuldig en de brief aan Truman noemde hij daarom „huichelarij". De algemene voorzitter van de bond, H. Steiner, beweerde, dat slechts onaanzienlijke Duitsers uit Neder land zijn gezet, maar dat mensen, die zich bijtijds gedekt hadden, blij ven konden, ook al waren zij S.D.- agent geweest. Verbitterde critiek uitte hij tegen de P.O.D., het Bureau Nationale Veiligheid, het Beheers instituut en de Vreemdelingenpolitie. Hij ontleendde aan een verzekering van Koningin Wilhelmina, dat de Duitsers, die zich niet misdroegen, niets te vrezen zouden hebben, het recht om de brief van Koningin Juliana „het toppunt van onbe schaamdheid" te noemen. Tot zover een uittreksel uit het ver slag in een Gronause courant. We zouden hieraan nog meer dingen kunnen toevoegen. Scheldwoorden, die Nederlandse zakenlieden in Duitsland te horen krijgen van op geschoten vlegels, die er prat op gaan jarenlang in de Hitlerjugend een Nazistische opvoeding gehad te hebben; de organisatie van oud officieren in het leger van Hitier, die dreigementen uit aan het adres van Nederland en België. Waarbij o.a. gezegd is, dat in de volgende oorlog Dachau nog maar kinderspel zal zijn. We denken aan het opnieuw de kop opstekende anti-semitische in steden als Hamburg en Bremen. Het bekrassen met hakenkruisen van Nederlandse auto's, als die er gens geparkeerd staan. De auto bewakers hebben nimmer iets gezien! Helaas, we moeten vaststellen, dat het gros der Duitsers niets, maar dan ook niets geleerd heeft. De on derdanigheid van 1945 heeft weer plaats gemaakt voor de oude zelf verzekerdheid. Men kijkt met min- achting neer op alles, wat niet Duits is en gaat alweer zover, dat men zich niet ontziet om de Koningin der Nederlanden te beledigen op een wijze, die spot met alle normen van fatsoen. Het is goed, dat we dit vaststellen. Het zal voor onze regering een aan sporing zijn om de komende confe rentie over Duitsland's zelfstandig heid en bewapening voorzichtig te zijn. Er is een bekend Nederlands spreekwoord, dat we daarom in herinnering brengen: een vos ver liest wel zijn haren, maar niet zijn streken. Het gebeurde in Gronau o.a. is daarvan het sprekendste be wijs- C. N. F. RÜSLANDS BOODSCHAP De bekende radiomedewerker Prof. Mr. Dr. I. A. Diepenhorst sprak dezer dagen in de Rijnstreek over het onderwerp Ruslands Boodschap. Aan de hand van talrijke geschied kundige voorvallen behandelde spreker de geschiedenis van Rusland vanaf 1815, de zeden en gewoonten van het Russische volk en de inner lijke. gesteldheid van het land, tot de tijd van Lenin, die hij als een scherpziend mens beschreef: echter een rekenmachine zonder menselijke gevoelens. Geleid door het Marxisme gaf het vijf-jarenplan, beogende verbetering der stoffelijke bdangen, gelijkheid en gelijke welvaart voor iedereen en geleide economie een zekere welvaart. Doch in verhouding tot de groei der bevolking zijn de sociale toe standen, voeding, bewoning en onderwijs, waarbij weliswaar het analphabetismé werd bedwongen, in dit onmetelijke land slecht te noemen. Bij de uitgeschreven verkiezingen dreigde steeds een angst voor de Siberische steppen. Met betrekking tot de kerken in Moskou, memoreerde spreker, dat in die stad met zijn vier millioen inwoners, in 1939-1940 15 kerken open waren, hetgeen er ten opzichte van de bevolkings aanwas honderd a zevenhonderd twintig hadden moeten zijn. Tot op vandaag zijn de jonge communisten geen kerklid en mogen niet kerkelijk trouwen. De godsdienst wordt in Rusland niet officieel ver volgd, doch nog onlangs werden er acht anti-godsdienstige films en meer dere anti-godsdienstige brochures door de overheid uitgegeven. Ruslands boodschap, aldus Prof. Diepenhorst, zegt een eind te maken aan alle maatschappelijke ongerech tigheid, een sociale martschappij te zijn; een heilstaat. Ons antwoord moet zijn: goede sociale verhoudingen, doch niet, wanneer dit gepaard gaat met gruwelen en vertreding van alle rechten onder motto: de zondvloed na ons. Niet een evangelisch element in volkomen onwettelijke vormen en een wereldomvattende beweging zonder enig moreel. Juist het Christendom moet het communisme afwijzen met het Bijbels woord, dat de gerechtigheid een volk verhoogd, maar dat de zonde een schandvlek is der natie. Tenslotte, betoogde spreker, nu een Westen, een Europa, een Nederland echter niet geestelijk één is en debelijdende Protestantse kerk gercheurd, dan wil men tegenover deze wereldbeweging stellen iets, dat de moeite waard is te doen in eigen huis verantwoordelijk treden samen met anderen, die het Konink rijk Gods dieneneen Christelijk volk als nakroost van Luther en Calvijn! E.V.E. Ontvangen een pracht sortering Zaterdag opening nieuwe weg nabij Alphen aan de Rijn. Onlangs is gemeld, dat in de loop van December het nieuwe wegge deelte Herenweg-Aarkanaal, beoos ten Alphen a. d. Rijn onderdeel van de toekomstjge rechtstreekse verbinding Amsterdam—Leimuiden— Gouda door het verkeer in gebruik zal kunnen worden genomen. Dit weggedeelte heeft een lengte van 2,5 km en is van groot belang zowel voor het doorgaande als voor het streekverkeer. Sneller reeds dan verwacht werd, zo deelt de Toeristenbond A.N.W.B. thans mede, in het gedeelte van deze schakel gereed gekomen en wel het traject Hereweg-Verlengde Aarkade. Het zal a.s. Zaterdag voor het verkeer worden opengesteld. De A.N.W.B. zal zijn bewegwijzering hieraan aanpassen.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1951 | | pagina 2