Weekblad voor Waddinxveen
t)e> SpUaet van de week
Kris-Rras
Prinses Beatrix
Uit het Parlement
De Zwijndrechtse
Nieuwlichters
Weekagenda
No. 346
Vrijdag 25 Januari 1952
7e Jaargang
Adres Redactie en Administratie:
Oranjelaan 30, Waddinxveen, Telef. 438
Verschijnt elke Vrijdag
Abonnementsgeld per kwartaal f 1.00 bij vooruitbetaling
Advertentieprijs 6 ct, familieadvertenties 7 ct per m.m.
Bijdragen, Verslagen, etc. uiterlijk
's Woendagsavonds inzenden.
Ook gedurende de derde week
van het nieuwe jaar is een ver
raderlijke Noordwester-storm de
West-Europese kustgebieden
blijven teisteren. De door deze
winterstorm opgezwiepte Noord
zee heeft van vele zeevarenden
weer het uiterste gevergd.
Voor de Engelse kust moest de
kleine kustvaarder „Seaham" na
een uitputtende strijd, door de
bemanning aan zijn lot worden
overgelaten. Vier der opvaren
den werden even later uit hun
reddingboot geslagen, van wie
er drie een graf in de golven
vonden.
De IJmuider trawler „Alkmaar"
is voor de Noorse kust, in een
vliegende storm, met man en
muis vergaan.
In het zeegebied voor Hoek van
Holland speelde zich een dra
matische scheepsramp af. Onze
twee grote zeeslepers „Witte
Zee" en „Ganges" kwamen, ter
wijl zij een Engels en een Pana-
mees schip op sleeptouw wilden
nemen, zeïf in zeer grote
moeilijkheden te verkeren en
moesten op hun beurt om assis
tentie vragen. Bij de poging om
de opvarenden van de „Ganges"
te halen, werd de schipper van
de i reddingboot „President J.
Leis", over boord geslagen. Ook
hij vond zijn zeemansgraf in de
wilde Noordzee.
Zelfs geweldenaar Mars kon
niet op tegen de gigantische
kracjit van collega Neptunus. De
torpedojager „Piet Hein", op
weg naar de Koreaanse wateren,
zag zich genoodzaakt naar Den
Helder terug te keren, nadat
een lid der bemanning over
boord was geslagen en het schip
zelf ernstige averij had opge
lopen.
Wij zouden ons en alle met ons
verbonden West-Europese lan
den, juist in deze tijd, die oer
kracht van deze zeegod willen
toewensen, dan zouden wij mis
schien al die zware offers, die
thans met het oog op de West-
Europese verdediging van "ons
zullen worden gevraagd over
bodig blijken. Dan zou het zeker
niet nodig zijn, dat gedurende
de maanden September en Oc
tober in ons land ruim 60.000
man voor. herhalingsoefeningen
in N.A.T.O.-verband, onder de
wapenen zullen worden geroe
pen. Helaaswij bezitten die
kracht niet. Het is daarom een
dringende eis om te trachten
onze paraatheid zo hoog moge
lijk op te voeren. Dit te meer,
daar het, volgens onze Minister
van Oorlog, tijdens de manoeu
vres „Counterthrust" in 't af
gelopen jaar, is gebleken, dat er
aan de gevechts- en wapendisci
pline van onze troepen nogal
het een en ander ontbreekt. Mi
nister Staf wenste deze zelfs
niet niet een hoger waarde
cijfer dan„zes min" te ho
noreren.
Gelukkig zijn ook soldaten nooit
te oud om er "nog iets bij te
leren en daarom zal er binnen
kort een militaire missie uit
Eisenhowers hoofdkwartier in
ons land aankomen ter instruc
tie der Nederlandse strijdkrach
ten. Over een gerieflijk onder
komen behoeven de voor her
halingsoefeningen opgeroepen
dienstplichtigen zich in ieder ge
val niet bezorgd te maken. In de
buurt van Steenwijk, Oldebroek,
Nunsgeet en Ermelo zullen nog
vóór einde Maart vier grote
kazerne complexen uit de grond
worden gestampt. Ruim 12.000
man zullen er met volledig pen
sion kunnen worden ingekwar
tierd. En wat de kosten betreft
-een slordige 50 millioen gul
den zullen de vier complexen
gaan kosten; een bedrag, waar
voor men óók een nieuwe stad
had kunnen bouwen. Toch zal
ook die nieuwe stad er komen.
Als de dijk rondom de Oost
polder in 1955 gereed zal zijn
gekomen en de 54.000 ha. grond
na 8 maanden malen zullen zijn
drooggevallen, dan verrijst er in
in de nieuwe polder een mo
derne stad, plaats biedend aan
30 tot 70.000 inwoners, voor
lopig Flevostad geheten. Er zul
len in de naaste toekomst ook
nog andere grote projecten wor
den uitgevoerd, zoals de exploi
tatie van het aardgas uit de put
van Wanneperveen. Reeds
thans mag als vaststaand wor
den aangenomen, dat dit gas zal
worden aangewend voor leve
ring aan particulieren in de
Noordelijke provincies. De rege
ring stelt zich op het standpunt,
dat door deze levering aan par
ticulieren een veel grotere be
sparing aan schaarse brandstof
fen zal worden bereikt, dan door
levering aan de industrie. Wel
een tegenvaller voor de Twentse
industrie. Een gevoelige klap zal
het echter voor dit industriege
bied betekenen, indien de thans
in Den Haag tussen Indonesië
en Nederland begonnen bespre
kingen op een mislukking zou
den uitlopen. De Indonesische
regering heeft nl. de vernieu
wing van het handelsaccoord
tussen beide landen afhankelijk
gemaakt van de gang van zaken
bij de besprekingen.
T ij dsontwikkeling.
Ik ben maar een heel eenvoudig
mannetje, zoals ze bij duizenden
te vinden zijn in onze samen
leving. En het is een vaststaand
feit, dat met de mening van deze
duizenden geen rekening ge
houden wordt, vooropgesteld,
dat je de gelegenheid krijgt, je
mening naar voren te brengen.
Er is wel eens een andere tijd
geweest, een tijd, waarin juist
naar de mening van al die een-
voudigen werd gevraagd en
rekening werd gehouden met de
inzichten van die eenvoudige
mannetjes. Een voorbeeld? Denk
b.v. eens aan de tijd, toen plaat
selijk, later gewestelijk, nog la
ter landelijk, een loonovereen-
komst moest worden afgesloten.
Toen hadden wij nog een vin
ger in de pap. Je kon je als
eenvoudig mannetje iemand van
gewicht voelen. Je had meege
holpen aan de totstandkoming
van een „document" waarin vele
bepalingen werden opgenomen.
Maar tegenwoordig betekenen
wij als eenvoudige mannetjes
niets meer. We zijn dikwijls niet
meer dan een nummer. We heb
ben niets meer in de melk te
brokkelen. Wij moeten aan
vaarden wat voor ons wordt
klaargemaakt, of in Den Haag,
of in Parijs, of straks in Straats
burg of wie weet waar. Gewone
eenvoudige mannetjes als wij
komen aan de te nemen beslis
singen niet meer te pas. Wij
krijgen niet eens de gelegenheid
meer onze mening naar voren te
brengen. Een ander doet dat
wel. Wij laten ons leven. Is het
wonder dat onze belangstelling
gaat zakken? En wil je over
deze aangelegenheid iets^ zeg
gen, dan hoor je: „ja, dat is de
tijdsontwikkeling. Maar aan die
ontwikkeling gaat de gewone
man, wellicht hele volken, ka
pot. Die ontwikkeling is massi
ficatie, centralisatie en men
noemt het ook „moderne orga
nisatie." We zouden nationaal
en internationaal daar niet meer
onder uit kunnen. Toch zullen
we terug moeten, willen we vol
ken en mannen overhouden met
ruggegraat. Terug moeten naar
een periode, waarin wij weer
verantwoordelijkheid voelen. Te
rug moeten naar de tijd toen
ook gewone mannetjes „de tijd"
waarin zij leefden, konden be
grijpen.
Vandaag kunnen we het niet
meer overzien. We voelen ons
gebonden, we voelen onze vrij
heid al meer verliezen. De vrij
heid waarom jaren lang is ge
vochten; onze vrijheid, wordt in
boeien geslagen en we lopen
als eenvoudige mannetjes en als
gehele volk met een dwangbuis
aan.
Dat brengt ons de centralisatie.
Dat brengt ons de tijdsontwikke
ling. Moeten we daaraan ten
onder gaan?
Tot de volgende week.
Kris-Kras.
is Donderdag jarig.
Op de laatste van de maand
steekt Nederland weer de vlag
uit voor onze kroonprinses Beatrix
Wilhelmina Armgard, die 31
Januari 1938 op paleis Soestdijk
werd geboren.
Er ligt een oorlog tussen die
heuglijke dag, toen ons land nog
vrij onbezorgd in weelde baadde,
en deze zorgelijke tijd. En prinses
Beatrix, die haar lessen goed ge
leerd heeft, begint al veel te be
grijpen van hetgeen haar volk
heeft doorgemaakt in die veertien
jaren.
Onze kroonprinses kan eens
geroepen worden de Landsvrouwe
te worden van het Koninkrijk
der Nederlanden en vanzelfspre
kend is haar gehele studie reeds
gericht op deze moeilijke en ver
antwoordelijke opdracht. Daar
naast wordt h.k.h. evenwel vol
doende vrijheid gelaten voor haar
liefhebberijen en dat zijn er
heel wat. Paardrijden, de pad
vinderij, boetseren, de wintersport
en het veezorgen van dieren zijn
er slechts enkele van!
Ook voor haar geldt de bede
God spare haar voor haar Ouders
en voor ons volk.
Het klinkt niet erg eerbiedig, maar
we zouden haast zeggen, dat onze
Eerste Kamerleden met de dag wijzer
worden. Wijsheid komt vaak met de
ouderdom. En de gemiddelde leeftijd
van onze senatoren ligt beslist hoger
dan die van hun jongere collega's
aan de overzijde van het Binnenhof.
Zij zouden dus al iets wijzer moeten
zijn. Een mentaliteitsverschll verge
leken bij de Tweede Kamer komt
in de Eerste Kamer echter duidelijk
tot uitdrukking.
Zo zeker, het kan er soms onge
zouten toegaan, maar dat gaat dan
altijd op een hoffelijke en meestal
vriendelijke manier. De vijftig Eerste
Kamerleden zijn goede kennissen van
elkaar, die het misschien wel prettig
vinden, dat zij van mening verschil
len. De Eerste Kamer heeft een
speciale taak. Verleden week hebben
we er al op gewezen, dat het heus
niet de bedoeling is, dat zij de
Tweede Kamer napraat. Neen, zij
heeft veel meer een revisie taak. In
allerust moet zij beoordelen of de meer
wilde leden van de Tweede Kamer
het wel goed en verstandig hebben
gedaan. In onze parlementaire ge
schiedenis vindt men treffende staal
tjes, waaruit men kan bewijzen, dat
de Eerste Kamer inderdaad corrige
rend kan optreden.
Het is dus duidelijk dat de de
batten in de Eerste Kamer korter
kunnen zijn dan in de Tweede. Ook
al omdat de Eerste Kamerleden het
recht van amendement missen. Zij
mogen in een wetsontwerp niet meer
veranderen en kunnen dus slechts
aannemen of verwerpen. Bij de cre-
dietcontröle schreven we reeds dat
zij een voortreffelijk kort debat
hebben gevoerd. Deze week heeft
de Eerste Kamer echter zichzelf over
troffen. Twee belangrijke wetsont
werpen, waarover de Tweede Kamer
dagen lang heeft gesproken, werden
in één dag afgehandeld, n.l. de winkel
sluitingswet en de financiële ver
houding tussen het rijk en de Ge
meente. Wat dit eerste ontwerp be
treft, kwamen slechts heel even de
oude strijdvragen naar voren. De
belangrijkste daarvan is wel de
kwestie of de gemeente moet be
palen of er een koopavond moet
worden ingesteld en wanneer de
halve dagsluiting zal moeten plaats
vinden. Ook nu weet waren de
meningen verdeeld. De één zei, bijv.
de socialist Kapteijn, een koopavond
moet er In ieder geval zijn want
man en vrouw kunnen 's avonds
samen gaan winkelen. Hij voegde er
echter aan toe. dat hij dit zelf nooit
deed. Het instellen van een koop
avond wilde hij daarom niet over
laten aan het beleid van het gemeente
bestuur, maar hij wenste, dat „Den
Haag" dit landelijk zou regelen. De
andere sprekers, Heren Steinkühler
en de Vos van Steenwijk voelden
daar niets voor. Zo ook Minister
Albregts, die het echter op één
punt met socialistsche tegenstander
eens was, n.l. dat ook hij nooit met
zijn' vrouw gaat winkelen. Maar ja,
en zijn nu eenmaal mannen die dit
wel doen, zo zeide hij. Niet alle
fracties kwamen aan het woord.
Het resultaat dus dat het wetsont
werp werd aangenomen en wel met
31-3 stemipen. Tegen stemden slechts
de communisten, wier woordvoerder
de Heer v. Santen van menig was,
dat het winkelpersoneel door deze
wet langer zou moeten werken-Een
opvatting, die door Minister Albregts
werd bestreden.
(vervolg)
Zó meende hij, moet er
ook nieuw licht opgaan over de
zo donkere Christenheid. Daar
kwam hem, de man van Schrift
kennis, op eenmaal een Bijbel
woord in het hart: „Uit Hem en
door Hem en tot Hem zijn alle
dingen".
Dan zijn dus ook smart, zonde,
zorg en strijd uit God, en zijn deze
alle werktuigen des Heren, en dus
geen hellevruchtèn, en moet dit
alles ons tot God doen vluchten.
De grond van Mullers theologie is
gelegd. Vernieuwd, bekeerd, naar
hij meende, als Paulus op de weg
naar Damascus, keert hij weder,
vast besloten zijn Nieuw Licht
over de Christenheid te doen
schijnen, en- de kinderen der men-
Zaterdag 26 Januari Uitvoering Mannen
koor „Onvermoeid Vooruit" in de
Cantine N.V. Dobbelmann
Dinsdag 29 Januari Toneelavond Maria-
Congregatie in het R.K- Verenigings
gebouw
Woensdag 30 Januari vergad. N.C.V-B.
in Oeref. Jeugdgebcuw
Zaterdag 2 Februari Insl. Arbeiders Ontw
Filmavond, Lunchroom v.d. Water
Zaterdag 2 Febr. Uitvoering Stichting
„Het 4e Prinsenkind" in de Cantine
van de N.V. Dobbelmann
Dinsdag 12 Februari Lezingen-comité,
L. A. Dupree. 5000 km. met auto en
Ieica naar Joegoe-Slavië, Venetië en de
Dolomieten, in „Het Centrum"
Donderdag 14 Februari Jaarvergadering
„Oranje Trouw" in Centrum
Zaterdag 23, Zaterdag 1 Maart en Za
terdag 8 Maart Sjoel- en Schietavonden
van de Zwemclub „de Gouwe''
Officieële Mededelingen
Spreekuur Burgemeester.
De Burgemeester van Waddinx
veen is verhinderd Dinsdag 29 Jan
uari a.s. spreekuur te houden.
sen te voeren op betere banen.
Hij besluit een broederschap te
stichten.
Een broederschap! hoe ruist
dat in zijn oor als muziek!
Een broederschap .zou hij stichten
als in de dagen der Apostelen.
Alle goederen zouden gemeen
zijn, en de liefde zou het snoer
zijn, dat allen verbindt. Zijn
vrouw en kinderen, die van de
dweper niet meer willen weten,
offert Muller op, hij gaat de we
reld in vol ijver en plannen.
De eerste aanhangers vindt Stof
fel Muller te Waddinxveen, in
schout Valk, onderschout en sec
retaris van Noord-Waddinxveen,
diens vrouw en anderen. De te
genstand van kerkeraad en nota
belen en van het volk is zo groot,
dat Valk geen burgemeèster van
Waddinxveen kan blijven en zijn
ambt moet neerleggen. Muller
haalt hem over in Amsterdam
oude Keulse schepen te kopen, die
te Puttershoek te slopen om alzo
in hun onderhoud te voorzien.
Een grote aanwinst was de toe
treding van Maria Leer, een
krachtige, geestvolle vrouw uit
Amsterdam. Kon Stoffel Muller
van geestelijke bevindingen spre
ken, zij durfde daarvan niet
minder gewagen. Stoffel en Maria
besloten voortaan elkander als
man en vrouw te beschouwen, of
schoon zij van kerkelijk en bur
gerlijk huwelijk niets wilden
weten.
De Broederschap behoeft aan
wereldse wetten niet te gehoor
zamen. Zij heeft liefde tot wet.
Kenschetsend is, wat te Wad
dinxveen gebeurde. Een broeder
was gestorven. De begrafenis zou
plaats hebben. De vrouw van de
gestorvene bezat zienersgaven en
had medegedeeld, dat zij in de
geest een lijkstoet gezien had,
waarbij een man en vrouw, met
palmtakken zwaaiend, voorbijgin
gen. Juist zou de begrafenistoet
het sterfhuis verlaten, toen Stof
fel Muller en Maria Leer aldaar
van Amsterdam aankwamen. Nu
moest dan ook geschieden, wat. de
profetes gezien had. Muller en
Maria worden voorop geplaatst,
palmtakken hun in de handen ge
geven, en zo gaat men naar het
kerkhof. De rest van de dag wordt
doorgebracht om een lange tafel
in de tuin van burgemeester Valk.
De aanhangers eten en drinken,
dansen en spririgen, omhelzen el
kaar, en zweren elkander trouw.
Het Nieuwe Licht met zijn „lief-
