Uit het Parlement
Ken Onderduiker
in Napoleonstijd.
fcte M
Uoufagm
DE AVONTUREN VAN „HUMPO HOTSFLOTS"
1. „Wat ben ik toch een ontzaggelijk groot kunste
naar", dacht Humpo Hotsflots, terwijl hij met forse
halen witte wolken in de blauwe lucht van bet schil
derij, dat hij onderhanden had, zette. „Ja, ja, een
groot schilder Een vervaardiger van machtige doeken!
Welk een gevoel spreekt er niet uit dit landschap
Deze prachtige kleurenDit onbeteugeld oh
kom, hoe heet het... eh palet! Zulk een avond
rood, doorgloeid van eeneh nou, ja, als ik zelf
maar weet, wat ik bedoel. En dan dit eenzame boompje!
Eenzaam als de schilder zelf met zjjn kunstenEen
eenzaamheid, die doorhuiverd is van eeneh nou,
kom, van deeh, toe nou! O, ja, ik weet het al
weer. Doorhuiverd van de grote ziel eens Begaafden
MeestersEr zullen er maar weinig zijn, die mij dit
nadoen! En die het dan zo treffend juist onder woor
den kunnen brengen!" Ja, Humpo Hotsflots was een
man, die wist, wat hij kon, dat hoor je direct. Hij
ging eens midden in de kamer staan en keek met
welgevallen naar de doeken, die hij zo in de loop der
jaren vervaardigd had. „En toch begrijp ik niet, hoe
het mogelijk is," dacht hij verder. Dit zijn toch alle
maal grote kunstwerken! Dat er nu toch maar nooit
eens iemand is, die mijn kunst waardeert. Enfin, als
je Rembrandt van Rijn neemt. Die verkocht tijdens
zijn leven ook niet een schilderij, heb ik wel eens
gehoord. Waar zou die toch van geleefd hebben?"
(Wordt vervolgd.)
Er lagen deze week genoeg
wetsontwerpen te wachten, zodat
de Kamerleden niet ontijdig naar
huis behoefden te gaan. Eén
daarvan was de kweekschoolwet.
Eindelijk wordt de opleiding van
onderwijzers nu eens wettelijk
geregeld. Deze kans heeft Mi
nister Rutten direct aangegrepen
om de opleiding te wijzigen. Zo
wordt de kweekschool ingedeeld
in drie leerkringen. In de eerste
ontvangt men algemeen vormend
onderwijs, in de tweede wordt
men klaargemaakt voor onder
wijzer. Dan krijgt men meer de
practische stof. Deze beide krin
gen duren ieder twee jaar. Als
men de derde leerkring ook nog
doorloopt, waarvoor één jaar
nodig is, dan is men meteen be
voegd om na enkele jaren
practijk als hoofdonderwijzer
te kunnen optreden. Tot nu toe
kan dit niet zonder hoofdacte,
waarvoor men in de avonduren
moet studeren. Tegen die indeling
hadden de Kamerleden niet zo'n
groot bezwaar. Het grote vraag
punt was echter wat de voorop
leiding zal moeten zijn ULO of
HBS? enkele leden waren voor
HBS, omdat de onderwijzers
die met intellectuelen kunnen wor
den gelijkgesteld dan dezelfde
vooropleiding zullen hebben als
andere intellectuelen. De overige
fracties waren enthousiaste voor
standers van de ULO als voor
portaal voor de kweekschool. Zij
waren van mening, dat dan de
onderwijzers kunnen worden ge-
recruteerd uit alle lagen der be
volking. Er zijn nu eenmaal ge
noeg ouders, die een HBS-oplei-
ding niet kunnen bekostigen.
Minister Rutten was het daarmee
eens. Hij toonde aan, dat jaarlijks
ongeveer 7.000 personen de HBS
verlaten. Minstens 2.000 daarvan
zouden naar de kweekschool moe
ten gaan, wil men de jaarlijkse
„slijtage" van onderwijzers kun
nen opvangen.
Het behoeft geen betoog, dat
men bij een nieuwe onderwijswet
altijd weer te maken krijgt met
een heel klein schoolstrijdje. Zo
ook nu weer, al werd die strijd
dan ook zeer gemoedelijk uitge
vochten. Minister Rutten wees
erop, dat de Overheid de taak
heeft om een kweekschool in
stand te houden. Er waren nog
tal van andere vraagstukken,
waarop we eventueel volgende
week nog wel eens terugkomen
als er aanleiding is om de behan
deling van de 20 amendementen,
welke op deze wet werden inge
diend, te bespreken.
Een hele middag was de Kamer
verder bezig met een interpellatie
Wagenaar (c.p.n.) over het amb
tenarenverbod. Dit was een debat
van „dik hout zaagt men planken".
Minister-President Drees, die in
zulke debatten ijzig kalm is, sloeg
zich er best doorheen, maar moest
tal van uitlatingen incasseren, die
niet pretig voor hem waren en
die hij beslist niet heeft verdiend.
door K. JONKHEID.
1
I. OP DE MARKT.
De wereld ziet er vreemd uit van
morgen.
Het is Tweede Kerstdag van. een
jaar in Revolutietijd. Gisteren was
de lucht grauw en stil, zonder vorst.
Vannacht is het gaan sneeuwen.
Onafgebroken zijn de dikke vlok
ken langzaam naar beneden geko
men. Nu kleven ze aan de bomen,
plakken aan deuren en kozijnen,
klonteren op de takken van lage
heesters en dekken wegen en lan
derijen, daken en brugleuningen met
een dikke laag.
De meesten zijn verdronken in het
zwarte water. In de smalle sloten
ligt een laagje grauwe sneeuwpap,
maar de vaarten en wijde plassen
zijn zwart gebleven.
De Kerkweg, de verbinding tussen
Oud- en Nieuw-Waddinxveen, is
een witte streep geworden, de twee
plassen aan weerszijden, de Groote
en de Kleine Putte, liggen als zwar-
De communistische motie om dit
verbod in te trekken, werd met
762 stemmen verworpen.
Volgende week begint de 2e
Kamer aan de behandeling van
de grondwetswijziging. Tal van
actuele vraagstukken, zoals b.v.
de uitbreiding van de Kamer,
komen dan aan de orde.
Waddinxveen
op de Meubelbeurzen
Deze week heeft onze plaatse
lijke meubel-industrie kans gehad
haar producten op grootse wijze
aan de handel te tonen en wel
op twee plaatsen tegelijk, t.w. de
Utrechtse Meubelbeurs en de dito
te Amsterdam, Zulk een beurs
is wel de meest unieke gelegen
heid om de steeds doorgaande
evolutie in dit product te kunnen
volgen. Stelt men het heden
daagse meubel naast dat van en
kele of meer jaren terug, men
constateert een geheel afwijkende
opvatting van de structuur en
afwerking. Was voorheen het
zware, logge meubel favoriet, op
heden ontwerpt en fabriceert men
andere modellen, meer in de lijn
van onze hedendaagse eisen. En
dat zijn sobere, strakke, kleine
en vooral practische meubel
stukken. Nuttigheid gaat vóór
romantiek. Dat zulks nauw ver
band houdt met de huidige wo
ningpositie, zal niemand vreemd
vinden. Woningen bevatten min
der kamers en de woonruimten
worden steeds kleiner, zodat een
„kamer" van voorheen vrijwel
niet meer te plaatsen was, of het
nu een huis-, slaap- of zitkamer
betrof, alles bleek te plomp.
Van verschillende zijden was
reeds lang gezocht naar oplos
singen, die de beschikbare woon
ruimten zo min mogelijk zouden
„dichten", de stapel-, eenheids-
of schakelmeubels brachten uit
komst, merendeels in serie, dus
als massameubel aangemaakt met
inschakeling van het mechanisch
vermogen. Een deel van het pu-
pliek voelde zich aangetrokken
te gaten in een witte wereld. In de
verte, richting Moordrecht en Ze
venhuizen, zijn meer zulke gaten,
veel groter dan de beide Putten.
Daar is de bodem weggestoken
door veenderijen, welker winst-
jagende eigenaars in het stadje
Gouda wonen, waar bierbrouwers
en pijpenmakers grage afnemers zijn
van de geproduceerde turven.
Zo is het kostelijk land overgele
verd aan het water, dat alles over
weldigd heeft, zonder tegenstand.
Aan de Kerkweg staan geen huizen.
Alleen vlak bij het Nieuwe Dorp,
dat zich uitstrekt langs de kaden
van de Gouwe, staat er één.
't Is een vreemd huis, breed en laag
en alle muren witbepleisterd en
langs de daklijst in stijve drukletters
de naam: WIND en ZON.
In de grote voortuin staat een sier
lijke arreslee, van binnen dik be
kleed met opgevuld fluweel, maar
zo onpractisch gebouwd, dat ze
slechts plaats biedt voor één per
soon.
Het voorgespannen paard is on
rustig. Het schudt zijn ranke
lichaam, waardoor de bellen van
het arretuig rinkelen, wat zijn on
rust nog groter maakt. De knecht
klopt het dier op de hals en spreekt
tot het moderne binnenhuis en
het moderne meubilair en toonde
belangstelling voor wat men bood.
Een groot deel echter, meer be
houdend, hield zich afzijdig.
De ruimte is thans souverein 1
Men gaat als men het goed doet,
niet langer van de meubels uit,
bij het meubileren, maar van de
ruimte.
Gevolg hiervan was een zoeken
naar het bij de ruimte aanpas
sende meubel. Verantwoorde
stijlen, modern van lijn en schoon
van kleur en toch aangepast aan
een smalle beurs, deden hun in
trede en zullen hun doelmatig
heid steeds meer bewijzen.
Onze plaatselijke fabrikanten
hebben stuk voor stuk het hun
ne hiertoe bijgedragen en dat
niet alleen op het gebied van
de woning-, maar evenzo van de
kantoor-inrichting.
Zo heeft o. a. de N.V.
Kempkes' Meubelfabrieken de
z.g. formule-meubelen tentoon
gesteld, een meubel met talloze
combinatie mogelijkheden, waar
bij elke kleinste ruimte is uitge
buit om toch een meubel te
plaatsen en dat door aanbouw
steeds te vergroten, al naargelang
de kamer ruim is.
Het was alleszins de moeite
waard deze beide beurzen te
bezoeken en omgekeerd is het
de wens van de fabrikanten dat
hun streven naar vernieuwing
en naar omzetvergroting rijkelijk
beloond mag worden.
Voor onze gemeente hangt hier
ten slotte al te veel van af.
Slagen de beurzen, dan geeft dit
arbeid. En arbeid is in de heden
daagse omstandigheden brood
nodig.
Volgens de binnenkomende
berichten worden de beurzen druk
bezocht, ook door veel buiten
landers en werden er goede zaken
gedaan.
Gummi voorwerpen,
die U moet bewaren, bestrooit U
met wat talkpoeder. Hierdoor blijft
het gummi in conditie en plakt het
niet.
kalmerende woorden.
Notaris Neuteboom kijkt naar bui
ten. Hij drentelt ongeduldig door
een der kamers van het brede huis,
waarvan de vertrekken alle aan de
voorkant liggen, zo ondiep is het
huis en zo kort zijn de zijmuren.
Het is een schijnvilla, een pseudo-
buitenplaats, het lijkt wel, dat de
geest van de naderende Revolutie
de bouw van dit spothuis heeft uit
gedacht, om de lege hoogmoed der
heerszuchtige Regenten, wier blinde
ogen hun eigen aftakeling niet zien,
aan de kaak te stellen.
De notaris heeft zijn duffelse rij-jas
aan en zijn bonten muts diep over
oren en ogen. Maar zijn vrouw, „dé
juffrouw van de Notaris", is nog
steeds getooid met haar cachemiere
sjaaltje en kanten muts. „Vrouw,
maak toch voort, de bruine zal kou
vatten." 'I»*1*
Ze glimlacht. Het is een schamper
lachje. Haar mans bezorgdheid voor
het paard maakt haar jaloers, hoe
wel ze geen reden heeft, in enig
opzicht te klagen over haar echt
genoot.
Tien minuten later zit ze in de slee,
warm ingepakt in wol en bont,
zorgvuldig ingestopt, en met beren
vel toegedekt.
Burgerzin
Burgerzin is een mooi woord maar
de daad is beter. In een tijd van
egoïsme, waarin de een de ander
alles misgunt en van andermans werk
profijt denkt te trekken, doet het
weldadig aan te horen van burger-
of burengemeenschap ten bate van
elkander. Zo ook in onze gemeente
waar, zoals bekend bij de winkelier
ster Mej. Boon aan de Zuidkade
een inbraak gepleegd werd en vrij
wel al het aanwezige geld door de
dief of dieven werd meegenomen, als
waardoor Mej. B. ten zeerste ge
dupeerd werd
Door enkele omwonenden werd
het lofwaardig initiatief genomen haar
te helpen, door een rondgang te
houden langs de Zuidkade, teneinde
giften in te zamelen voor deze ge
troffen winkelierster, met zulk een
succes, dat bijna het ontvreemde
bedrag aan hear kon afgedragen
worden.
Een woord van lof voor deze
daad en dank aan de milde gevers
is zeker op zijn plaats.
Nieuws uit onze woonplaats
Het instituut voor Arbeiders
Ontwikkeling heeft in Lunchroom
van de Water een vrij goed bezochte
propaganda en filmavond gehouden.
O.m. werd vertoond een film over
de Amerikaanse vakbeweging terwijl
ook nog een film werd vertoond
over het Nationaal Park „De Hoge
Veluwe".
De propaganda film die daarna
werd vertoond gaf een duidelijk
beeld van het veel omvattende werk
van het Instituut en gaf de aanwe
zigen een goede indruk van de
werkzaamheden. Over deze werk
zaamheden sprak ook het lid van
het hoofdbestuur, de heer Sterren-
berg. Het afdelingsbestuur had het
genoegen, als resultaat van deze
avond, weer enkele nieuwe leden te
mogen inschrijven.
De werkloosheid in deze ge
meente houdt nog steeds aan, en
ofschoon er in de afgelopen week
een klein aantal wederom in het
vrije bedrijf werden opgenomen, on
derging het aantal werknemers die
uitkering genoten ingevolge de over
bruggingsregeling en Sociale Bijstand-
rejgeling weinig schommeling.
Naast de afvoeringen naar het
vrije bedrijf werden 9 nieuwe ge-
Haar man pakt de teugels, neemt
plaats op het achterbankje, dat ook
dik opgevuld en met fluweel be
kleed is. De zweep klapt, de bellen
rinkelen en met een sierlijke zwaai
draait het gespan door het ijzeren
hek de Kerkweg op in de richting
van de Gouwe. Ze passeren de
brug. De bruggewachter groet eer
biedig en kijkt het gespan na, dat
de stille Rijweg neemt in de rich
ting van de Bloemendaalse Weg.
De Rijweg is eenzaam, er staat geen
enkel huis. Halverwege is een smal
le zijweg, een zwart koolaspad,
maar nu wit van ongerepte sneeuw,
leidend naar de buurtschap Middel
burg. En vlak daarlangs weer in
eens een groot zwart gat, de Mid
delburgse Plas.
Hier loopt de weg ten einde, hier
moet gekozen worden, links naar
Reeuwijk of rechts de Bloemen
daalse Weg naar Gouda.
De notaris kiest rechts. Bij de hoek
passeert hij de herberg De Nieuwe
Baars. Daar kwamen vroeger de
boerenknechts, omdat De Oude
Baars schuin daarover, hun te duur
en te deftig was.
Maar nu is De Nieuwe Baars een
verzamelplaats van revolutionaire
WADDINXVEENSE
GESLACHTSNAMEN
ontleend aan land, stad of dorp.
Tot het jaar 1100 droeg men in het
algemeen slechts één naam en wel in
de zin van onze huidige doop- of
voornamen. Eerst na genoemd jaar
zijn de familienamen ontstaan; in de
Middeleeuwen worden al namen
aan de voornamen toegevoegd en
personen ter onderscheiding ge
noemd met de naam van de vader,
moeder óf echtgenoot. Tot de
oudste vormen der geslachtsnamen
worden eveneens gerekend de toe
voeging van namen met betrekking
tot het beroep, tot een of ander
lichamelijk kenmerk en tot een
plaatsbepaling.
De familienamen van aardrijkskun
dige oorsprong vormen een belang
rijke en omvangrijke groep. Immers
zij geven de afkomst aan door be
paling van woonplaats in de vorm
van vermelding van land, stad of
dorp.
Aanvankelijk is het de oude adel,
die zich naar zijn stamslot noemt,
een gewoonte allengs overgaande
op de lagere standen. De aardrijks
kundige benamingen worden dan
ook oorspronkelijk zowel bij vor
sten en adelijke personen als bij
boeren en burgers aangetroffen.
Tal van Waddinxveense familie
namen zijn aan aardrijkkundige
streek- en plaatsnamen ontleend,
zoals Alblas, van Beek, van Ber
gen, Domburg, van Dijken, van
Gelderen, van der Goes, van der
Haar, Hagoort, van Hattum, van
der Laak, van der Loo, Moons, van
Mourik, Noorlander, van der Oest,
van Pruissen, van Rhijn, van Til
burg, Veldwijk, Verheul, Versluis,
van Vuuren, de Waal en de
Waardt.
Naast de geslachtsnamen van vol
kenkundige aard of aan bijzondere
aardrijkskundige namen ontleend
zijn er in dit kader nog de familie
namen, van algemeen aardrijkskun
dige oorsprong zoals de Waddinx
veense namen: Graafland, van der
Hee heide, gewestelijk en Zuid-
nederlands) Oudijk, Overvliet, Rou-
bos, van Tol, Veendorp en van de
Water.
E. v. E.
in verschillende uitvoeringen
en prijzen verkrijgbaar bij:
Boekhandel VELDWIJK
vallen ingeschreven wegens vorst-
werkloosheid.
In totaal genoten 117 werknemers
een uitkering, waarvan 13 ingevolge
de sociale bijstandsregeling.
Het is verheugend, dat het ge
meentebestuur dezer dagen een aan
vang heeft gemaakt met de tewerk
stelling van enkele arbeiders in de
gemeentelijke werkverruimingsobjec
ten. Helaas is de vorst spelbreker
geweest, waardoor het niet mogelijk
was alle voorgenomen objecten nog
elementen, arbeiders, knechten en
kleine pachters. De gezeten boeren
en de meeste plattelanders zijn
Prinsgezind.
Het is vol in de gelagkamer, want
er zijn ook Gouwenaars, meest fa
brieksarbeiders: garenspinners, pij
penmakers, brouwersknechts. Ze
zijn hier om „de boertjes" op te
hitsen tegen de uitzuigers en tiran
nen, die het land regeren, het volk
onderdrukken en uitpersen. Dat
moet uit zijn. „Vrijheid, Gelijkheid
en Broederschap wordt de leus,
overal. Wat is het hier een achter
lijke boel!"
De meesten luisteren zwijgend,
sommigen met een genoeglijke
grijns. Anderen kauwen nadenkend
hun tabakspruim en spuwen op de
planken vloer. Aan een tafeltje voor
't raam zitten er drie. Ze horen een
belletuig en kijken naa'r buiten.
„Het is de notaris," zegt er een,
„hij gaat met zijn vrouw rondtikke-
ren op de Goudse Markt."
„Welnee, hij gaat naar Jacob
Eedelcoert, geloof dat gerust."
De ander kijkt spottend. „Hoe weet
jij dat?"
Wordt vervolgd
