zumna GERO HEEMSKERK weet U weet U M.HEEMSKERK MODEPLATEN Zak-atlassen Provinciekaarten Autok arten Boekhandel Veldwijk Bescherming Burgerbevolking, Noodrecht en Noodweer. VLEKVRIJ DOOR EN DOOR 6e ronde Zomercompentitie J. TolH. Kerver 1-0 A. van DijkenJ. schele 1-0 P. BroerK. v.d. Gaarden 1-0 W. VerstoepA. Brouwer 1-0 C. BroerA. Doornheim 1-0 BURGERLIJKE STAND Aangiften van 12 t.m. 18 Juni 1952. Geboren: Bartha d.v. J. N. Stol- ker en P. C. v.d. Vijver, Brugweg 25; Arie z.v. D. A. Verbree en J. Nobel, Noordkade 48; Hendrik z.v. J. N. ten Zijthoff en K. Mulder, Noordeinde 46; Janna d.v. J. Hoogendoorn en D. C. Voshol, Esdoornlaan 21; Ondertrouwd: W. Kerkhoven en N. Boon; F. van Hoef laken en G. J. Karreman; A. Nederlof en M. P. Tie- le; A. de Bruin en P. Bonefaas. Gehuwd: J. v.d. Hoek en A. Go- rissen; L. C. Hogenelst en C. T. Rip. Overleden: P. Asscheman 66 jaar. Gevonden en verloren voorwerpen Verloren: 1 zwembroek; 1 broche; 1 gr. vest; 1 actetas; 1 portemonnaie. Zomer 1952 BOEKHANDEL VELDWIjK ®3S GEMEENTEN Q GEBIEDEN is de fabriek waar ze de allerbeste kwaliteit maken met onbeperkte garantie. is de zaak waar ze van Gero-artikelen de grootste sortering hebben. En de zaak waar U gemakkelijk en prettig kunt kopen. Om de organisatie van de Bescher ming Bevolking aan de opbouw waarvan op het ogenblik door Ge meentelijke provinciale en Rijksin stanties hard gewerkt wordt, zo doel matig mogelijk te doen zijn, zijn de Nederlandse gemeenten verdeeld in twee groepen, z.g. A. en B.-gebieden. A.-gemeenten Zijn die gemeenten, welke als gevolg van hun strategi sche ligging of door het bezit van be langrijke bedrijven en instellingen of beide, kunnen behoren tot de be langrijkste doelen voor vijandelijke aanvallen. B.-gemeenten zijn alle overige ge meenten, welke tezamen in z.g. B.- kringen zijn ondergebracht, terwijl ook enige A.-gemeenten in A.-krin- zijn gegroepeerd. Nederland kent 40 A.-gemeenten c.q. gebieden en 72 B.-kringen. De organisatie B.B. in de A.-gemeenten zal uiteraard omvangrijker worden dan die in de B.-kringen. De Nederlandse Justitie, die, voor wat haar onkreukbaarheid betreft, tot ver in de wereld een goede naam heeft, ziet zich vaak geplaatst voor moeilijke gevallen. Het is voornamelijk de Hoge Raad der Nederlanden het hoogste rechts,colleqe in ons land die een uitspraak moet doen in aangelegenheden, waarvan Sa lomo waarschijnlijk grijze haren gekregen zou hebben. En hoewel het rechtsgevoel misschien niet in alle zaken bevredigd wordt, kan als vaststaand worden aan genomen, dat de bekwaamste ju risten in ons land, in het volle besef van hun grote verantwoor delijkheid, recht spreken op grond van de bestaande wetgeving. Het wordt echter nog moeilijker, wanneer recht gesproken moet worden op grond van niet be staande wetten; m.a.w., wanneer er dus sprake is van het z.g. noodrecht. Wat is noodrecht? Dit niet nader omschreven recht wordt geacht te bestaan, als niemand in staat is het gewone recht de nor male wetten dus toe te passen. De Hooge Raad der Nederlanden heeft dezer dagen een uitspraak gedaan, die dusdanig belangrijk is, dat we er even nader bij wil len stilstaan. In Februari 1945 was de Betuwse gemeente Maurik vrijwel geïso leerd van de buitenwereld. Er was geen contact meer, noch te lefonisch. noch schriftelijk, met de rechtbank te Arnhem, waar onder Maurik ressorteert, en zelfs was er geen verbinding meer met de naburige gemeenten. Maurik was gedurende enkele weken een staat op zichzelf, te meer nog omdat de Duitse be zetting het overschrijden van de rivieren had verboden. Maurik, een gemeente met ca. 4000 inwoners, herbergde boven dien nog een 12.000 vluchtelin gen. Deze 16.000 mensen moesten allen worden gevoed en Maurik was daartoe aangewezen op de producten en voorraden, die daar, of in de onmiddellijke nabijheid aanwezig waren. De burgemees ter, als hoogste gezagdrager, gaf hiertoe voorschriften uit en een of meer dezer voorschriften wer den door een der ingezetenen ge negeerd of overtreden. In ieder geval legde de burgemeester deze man. K., voor dit vergrijp een boete op van 10.000,welke boete werd betaald. De bevrijding kwam en toen het normale leven were zijn gang ging, sprak K. de gemeente Mau rik in rechten aan en vorderde deze 10.000,-- terug. Als grond werd door de raadsman van K. aangevoerd, dat de burgemeester geen bevoegdheid had tot het op leggen van boeten. Hiermede was de Arnhemse Rechtbank het eens, wees de vordering tot terugbe taling van de 10.000,toe en zeide in het vonnis o.m., dat er geen wettelijk voorschrift be staat, op grond waarvan de bur gemeester in die tijd bevoegd is tot rechtspraak. De gemeente Maurik ging in ho ger beroep en nu verloor K. zijn eis. Het Arnhemse Hof conclu deerde tot vernietiging van het vonnis der Rechtbank, o.m. op de volgende gronden: a. de gemeente Maurik was in Febr. 1945 volkomen geïso leerd; b. de voedselvoorziening was, mede met het oog op de vluch telingen ten getale van 12.000, précair; c. voor de voedselvoorziening der 16.000 ingezetenen was de burgemeester, als hoogste gezagsdrager, verantwoorde lijk; d. op grond van het ongeschre ven noodrecht achtte het Hof het optreden van de burge meester tegen K. noodzakelijk. De raadsman van K. tekende tegen dit vonnis cassatie aan, zo dat deze kwestie in hoogste in stantie door de Hoge Raad der Nederlanden moest worden op gelost. Deze verwierp alle cassa tiemiddelen op grond van het feit, dat de burgemeester in dit geval als hoogste gezagsdrager de functie van rechter „moest" vervullen. Deswege handelde hij rechtsgeldig door een boete op te leggen wegens overtreding van de uitgevaardigde voorschriften, die betrekking hadden op de voedselvoorziening en dit is het belangrijkste - concludeerde ten slotte, dat het rechtsgevolg geacht moet worden in staat te zijn gebleven, aangezien enige nadere voorziening van over heidswege niet is getroffen. Door deze uitspraak is het „Noodrecht" dus ten volle er kend. Een uitspraak, die vér strekkende consequenties kan hebben, wanneer dergelijke situa ties opnieuw zouden ontstaan. (wordt vervolgd) LUST 3 J. LUST 3 kale t! K

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Weekblad voor Waddinxveen | 1952 | | pagina 4